WYZNACZANIE REAKCJI WIĘZÓW W UKŁADZIE TARCZ SZTYWNYCH



Podobne dokumenty
WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELCE

WIERZBICKI JĘDRZEJ. 4 (ns)

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH. Ćwiczenie nr 4. Prowadzący: mgr inŝ. A. Kaczor

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli LINIE WPŁYWOWE SIŁ W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Z1/1. ANALIZA KINEMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW PRĘTOWYCH ZADANIE 1

Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1

PODSTAWY STATYKI BUDOWLI POJĘCIA PODSTAWOWE

Z1/2 ANALIZA BELEK ZADANIE 2

5.1. Kratownice płaskie

8. ANALIZA KINEMATYCZNA I STATYCZNA USTROJÓW PRĘTOWYCH

4.1. Modelowanie matematyczne

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

Belka Gerbera. Poradnik krok po kroku. mgr inż. Krzysztof Wierzbicki

wszystkie elementy modelu płaskiego są w jednej płaszczyźnie, zwanej płaszczyzną modelu

1. ANALIZA KINAMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW PRĘTOWYCH

ANALIZA KINEMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW TARCZ SZTYWNYCH

Dla danej kratownicy wyznaczyć siły we wszystkich prętach metodą równoważenia węzłów

Mechanika i Budowa Maszyn

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

1. ANALIZA BELEK I RAM PŁASKICH

1. Silos Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu ...

Dr inż. Janusz Dębiński

gruparectan.pl 1. Kratownica 2. Szkic projektu 3. Ustalenie warunku statycznej niewyznaczalności układu Strona:1

Wykład nr 2: Obliczanie ramy przesuwnej metodą przemieszczeń

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

KRATOWNICE 1. Definicja: konstrukcja prętowa, składająca się z prętów prostych połączonych ze sobą przegubami. pas górny.

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

ĆWICZENIE 6 Kratownice

PROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Dr inż. Janusz Dębiński

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

Mechanika ogólna Kierunek: budownictwo, sem. II studia zaoczne, I stopnia inżynierskie

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeo dobieram wstępne przekroje prętów.

ZałoŜenia przyjmowane przy obliczaniu obciąŝeń wewnętrznych belek

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber pok. 225, weber@zut.edu.pl strona:

Wykład 6: Linie wpływu reakcji i sił wewnętrznych w belkach gerbera. Obciążanie linii wpływu. dr inż. Hanna Weber

gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił

Mechanika teoretyczna

Mechanika. Wykład nr 2 Wypadkowa dowolnego układu sił. Równowaga. Rodzaje sił i obciążeń. Wyznaczanie reakcji.

Krótko, co nas czeka na zajęciach. Jak realizujemy projekty. Jak je zaliczamy. Nieobecności Wykład nr 1

3. Rozciąganie osiowe

BELKI GERBERA WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW. n s = R P 3 gdzie: - R liczba reakcji, - P liczba przegubów, - 3 liczba równań równowagi na płaszczyźnie.

Obliczenia statyczne ustrojów prętowych statycznie wyznaczalnych. Pręty obciążone osiowo Kratownice

Treść ćwiczenia T6: Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber. pok. 227, weber@zut.edu.pl

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

3. METODA PRZEMIESZCZEŃ - ZASADY OGÓLNE

Teoria maszyn mechanizmów

ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z MECHANIKI BUDOWLI

Projekt nr 1. Obliczanie przemieszczeń z zastosowaniem równania pracy wirtualnej

Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami

Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWLI 1

Zadanie 1. Dla ramy przestrzennej przedstawionej na rys. 1 wyznaczyć reakcje i sporządzić wykresy sił wewnętrznych. DANE

ĆWICZENIE 2 WYKRESY sił przekrojowych dla belek prostych

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

Hale o konstrukcji słupowo-ryglowej

E wektor natęŝenia pola, a dr element obwodu, którego zwrot określa przyjęty kierunek obchodzenia danego oczka.

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium. Mechaniki Technicznej

MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW - OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 21

Podstawowe informacje o module

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

Wyznaczenie reakcji w Belkach Gerbera

Rozciąganie i ściskanie prętów naprężenia normalne, przemieszczenia 2

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MACHANIKI BUDOWLI

MATURA Powtórka do matury z matematyki. Część VIII: Geometria analityczna ODPOWIEDZI. Organizatorzy: MatmaNa6.pl, naszemiasto.

Program zajęć z przedmiotu Mechanika Budowli I na studiach niestacjonarnych I stopnia, na 2 roku Wydziału Inżynierii Lądowej (semestry: 5 i 6)

7. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

Narysować wykresy momentów i sił tnących w belce jak na rysunku. 3ql

Definicja pochodnej cząstkowej

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

WIELOMIANY I FUNKCJE WYMIERNE

Podstawy analizy strukturalnej układów kinematycznych

Mechanika Analityczna

Defi f nicja n aprę r żeń

Zasada prac przygotowanych

Zad.1 Zad. Wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych N, T, M, korzystając z komputerowej wersji metody przemieszczeń. schemat konstrukcji:

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Przykład 1.8. Wyznaczanie obciąŝenia granicznego dla układu prętowego metodą kinematyczną i statyczną

Mechanika Analityczna i Drgania

Kształcenie w zakresie podstawowym. Klasa 2

Wyznaczenie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej

Z poprzedniego wykładu:

Ćwiczenie nr 3: Wyznaczanie nośności granicznej belek Teoria spręŝystości i plastyczności. Magdalena Krokowska KBI III 2010/2011

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Twierdzenia o wzajemności

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i przykładowe rozwiązania zadań otwartych

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Stanisław Pryputniewicz MECHANIKA OGÓLNA MATERIAŁY POMOCNICZE DO WYKŁADÓW I ĆWICZEŃ

Elżbieta Świda, Marcin Kurczab. Nowy typ zadań maturalnych z matematyki na poziomie rozszerzonym

ĆWICZENIE NR 3 OBLICZANIE UKŁADÓW STATYCZNIE NIEWYZNACZALNYCH METODĄ SIŁ OD OSIADANIA PODPÓR I TEMPERATURY

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

Stateczność ramy. Wersja komputerowa

Transkrypt:

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli ĆWICZENIE nr 1 WYZNACZANIE REAKCJI WIĘZÓW W UKŁADZIE TARCZ SZTYWNYCH Prowadzący: mgr inŝ. A. Kaczor STUDIA DZIENNE MAGISTERSKIE, I ROK Wykonał: Paweł Wierzbicki Grupa B6 Rok akad. 2003/2004

1. Schemat konstrukcji 2. Dyskusja statycznej wyznaczalności układu o KaŜda tarcza ma trzy stopnie swobody (R x, R y, M) o KaŜdy przegub nieprzesuwny odbiera dwa stopnie swobody (R x, R y ) s = 3 t - r s = 3 4-2 6 s = 0 s - liczba stopni swobody t = 4 - liczba tarcz r = 2 3 = 6 liczba stopni swobody odbieranych przez więzy Liczba stopni swobody całej belki wynosi zero, więc jest spełniony warunek konieczny statycznej wyznaczalności danego układu tarcz. 3. Dyskusja geometrycznej niezmienności układu Tarcze AB i BC są połączone z podłoŝem dwiema podporami nieprzesuwnymi, a ze sobą przegubem B. Trzy przeguby ABC tarcz AB i BC nie leŝą na jednej prostej, więc układ tarcz AB, BC jest układem trójprzegubowym geometrycznie niezmiennym. Jeśli tarcze AB, BC są geometrycznie niezmienne to traktujemy je jako grunt, a przegub D jako podporę nieprzesuwną. Podobnie układ tarcz DF i FE zamocowany do podłoŝa i połączony z układem geometrycznie niezmiennym w przegubach D i E jest układem trójprzegubowym geometrycznie niezmiennym (przeguby DFE nie leŝą na jednej prostej). Cały układ jest więc geometrycznie niezmienny. 4. Układ tarcz uwolniony od więzów www.ikb.poznan.pl/anita.kaczor wykonał Paweł Wierzbicki, 2003/2004 2

5. Zestawienie równań równowagi dla całego układu tarcz a) równania równowagi tarcz AB, BC jako całości (ABC AC) ΣX = H A H C H D + F 1 cosφ = 0 ΣY = R A + R C R D F 1 sinφ = 0 ΣM A = - 8 R C + 7 R D 6 H D + 3 F 1 cosφ + F 1 sinφ = 0 ΣM C = 8 R A + 3 F 1 cosφ 7 F 1 sinφ R D 6 H D = 0 b) równania równowagi dla wyodrębnionych tarcz AB, BC (ABC) AB) ΣX = H A + H B + F 1 cosφ = 0 ΣY = R A + R B F 1 sinφ = 0 ΣM B = 5 R A 6 H A 3 F 1 cosφ 4 F 1 sinφ = 0 BC) ΣX = - H C + H B H D = 0 ΣY = R C R B R D = 0 ΣM B = - 3 R C + 6 H C + 2 R D = 0 c) równania równowagi tarcz DF, FE jako całości (DFE DE) ΣX = H D H E = 0 ΣY = R D F 2 + R E = 0 d) równania równowagi wyodrębnionych tarcz DF, FE (DFE) DF) ΣX = H D H F = 0 ΣY = R D + R F = 0 ΣM F = 3 R D = 0 FE) ΣX = H F H E = 0 ΣY = - F 2 + R E R F = 0 ΣM F = 3 H E 2 R E = 0 6. Obliczanie sił reakcji z układów równań Obliczenia rozpoczynam od układu trójprzegubowego DFE. Dzięki odpowiedniemu wyborowi punktów, względem których zapisano równania momentów, zostało osiągnięte rozprzęŝenie układu równań opisujących równowagę układu (otrzymałem równania z jedną niewiadomą). Dla tarczy DF: 1) ΣM F = 0 3 R D = 0 R D = 0 kn 2) ΣM D = 0 3 R F = 0 R F = 0 kn Dla tarczy EF: 3) ΣM E = 0 2 R F +2 F 2 3 H F = 0 2 0 +2 12 3 H F = 0 H F = 8 kn 4) ΣY = 0 R E R F F 2 = 0 R E 0 12= 0 R E = 12 kn 5) ΣX = 0 H F H E = 0 H E = 8 kn Dla tarczy DF: 6) ΣX = 0 H D H F = 0 H D = 8 kn www.ikb.poznan.pl/anita.kaczor wykonał Paweł Wierzbicki, 2003/2004 3

Sprawdzenie wyników (dla układu tarcz DFE). Podstawiam otrzymane wyniki do równania równowagi, z którego nie korzystałem przy wyznaczaniu reakcji: ΣM F = 0 (dla układu tarcz DFE) 3 R D 2 R E +3 H E = 0 3 0 2 12 + 3 8 = 0 0 = 0 Przechodzę do układu tarcz ABC: Dla układu tarcz ABC: 1) ΣM A = 0-8 R C + 7 R D 6 H D + 3 F 1 cosφ + F 1 sinφ = 0-8 R C + 7 0 6 8 + 21,2132 + 7,0711 = 0 R C = - 2,4645 kn 2) ΣM C = 0 8 R A + 3 F 1 cosφ 7 F 1 sinφ R D 6 H D = 0 8 R A + 21,2132 49,4975 0 6 8 = 0 R A = 9,5355 kn Dla tarczy BC: 3) ΣM B = 0 3 R C + 6 H C + 2 R D = 0-3 (-2,4645) + 6 H C + 2 0 = 0 H C = - 1,2323 kn 4) ΣY = 0 R C R B R D = 0-2,4645 R B 0 = 0 R B = - 2,4645 kn 5) ΣX = 0 - H C + H B H D = 0 -(- 1,2323) + H B 8 = 0 H B = 6,7677 kn Dla układu tarcz ABC: 6) ΣX = 0 H A H C H D + F 1 cosφ = 0 H A (- 1,2323) 8 + 7,0711 = 0 H A = - 0,3034 kn Sprawdzenie wyników (dla układu tarcz ABC). Podstawiam otrzymane wyniki do równania równowagi, z którego nie korzystałem przy wyznaczaniu reakcji: ΣM B = 0 (dla układu tarcz ABC) 5 R A 6 H A 3 R C + 6 H C + 2 R D 3 F 1 cosφ 4 F 1 sinφ = 0 5 9,5355 6 (- 0,3034) 3 (- 2,4645) + 6 (- 1,2323) + 2 0 21,2132 28,2843 = 0 0,0001 0 www.ikb.poznan.pl/anita.kaczor wykonał Paweł Wierzbicki, 2003/2004 4

Sprawdzenie wyników (dla całego układu tarcz AC). ΣM D = 0 7 R A 6 H A 3 F 1 cosφ 6 F 1 sinφ + 6 H C R C + 3 F 2 5 R E + 3 H E = 0 7 9,5355-6 (-0,3034)-3 10 0,7071-6 10 0,7071+ 6 (-1,2323)-(- 2,4645)+3 12-5 12+3 8= 0 0,0006 0 7.Zestawienie wyników: H A = - 0,3034 kn R A = 9,5355 kn H B = 6,7677 kn R B = - 2,4645 kn H C = - 1,2323 kn R C = - 2,4645 kn H D = 8 kn R D = 0 kn H E = 8 kn R E = 12 kn H F = 8 kn R F = 0 kn Wyniki ujemne wartości sił wskazują, Ŝe zwroty sił reakcji: H A, R B, H C, R C są przeciwne do załoŝonych (pkt. 4). 8. Układ tarcz z rzeczywistymi zwrotami reakcji. www.ikb.poznan.pl/anita.kaczor wykonał Paweł Wierzbicki, 2003/2004 5