TRANSFORMACJE 2-D2 PROCEDURA WIZUALIZACJI 2-D2
|
|
- Stefan Paweł Paluch
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 WYKŁAD TRANSFORMACJE -D PROCEDURA WIZUALIZACJI -D Plan wkładu: Transforaje eleentarne w przestrzeni -D Składanie transforaji Ogólna proedura wizualizaji w -D Obinanie w oknie prostokątn tn 1. Transforaje -D Transforaje eleentarne przesunięie, ziana skali, obrót t wokół środka układu współrz rzędnh. Przesunięie ( translation ) : + t + t t t (,, ) (, ) 1
2 Ziana skali ( saling ) : s. s 1.5 (, ) (,, ) s s Obrót t wokół środka układu współrz rzędnh (rotation): φ 3 (,, ) φ (, ) osf sinf osf + sinf
3 (,, ) rsin(φ + α) φ (, ) rsinα α ros(φ + α) rosα r os( a + f ) r osa osf r sina sinf r sin( a + f ) r sina osf r osa sinf r osa, r sina osf sinf osf + sinf Inn sposób b zapisu transforaji eleentarnh - współrzędne jednorodne ( hoogeneous oordinates ) August Ferdnand Möbius ( ) współrz rzędne przed transforają (, ) (,,1 ) [ 1] (, ) 1 (,, 1) z współrz rzędne po transforaji [ 1] (, ) (,,1 ) 3
4 Związek poiędz określoni wżej wektorai ożna zapisać w postai Przesunięie: [ 1] [ 1] Równanie zastępuje równanier + t + t [ 1] [ 1] 1 t 1 t 1 Transforaję przesunięia opisuje wię aierz przesunięia Ziana skali: T( t,t 1 ) t 1 t 1 Równanie zastępuje równanier s s [ 1] [ 1] s s 1
5 Transforaję skalowania opisuje teraz aierz S( s,s s ) Obrót t wokół środka układu współrz rzędnh: s 1 Równanie osf sinf osf + sinf zastępuje równanier [ 1] [ 1] osf sinf sinf osf 1 Obrót t opisuje w konsekwenji aierz Wniosek: osf R( f ) sinf sinf osf 1 Po wprowadzeniu współrz rzędnh jednorodnh wszstkie trz transforaje eleentarne opisane został w ten sa sposób. Współrz rzędne punktu po wkonaniu transforaji ożna wznazć nożą żą, wektor opisują współrz rzędne punktu przed transforają,, przez odpowiednią aierz. [ 1] [ 1] M gdzie M T, S lub R 5
6 (, ). Składanie transforaji Przkładowe zadanie: Obrói ić obiekt wokół punktu (, ) o kąt k φ, poniejszają go dwukrotnie. φ (, ) Opisać określon loną wżej transforaję prz poo wzoru. Poszukiwana transforaja zostanie wznazona w kilku krokah. Krok 1 Przesunięie obiektu tak, ab punktu (, ) znalaz w punkie (, ). znalazł się p [ 1] [ 1] p p p T(, ) (, ) t - t -
7 Krok obiekt z paraetrai skalowania s 1/, Przeskalować obiekt z paraetrai skalowania s 1/. s 1/ s 1/ p p T(, ) S( s,s ) Krok 3 Obrói ić obiekt wokół środka układu współrz rzędnh o kąt k φ. φ p p T(, ) S( s,s ) R( f ) 7
8 Krok Przesunięie obiektu tak, ab punkt (, ) znalaz punkie (, ). (, ) znalazł się w p p T(, ) S( s,s ) R( f )T(, ) Transforaja została a znaleziona. Jej aierz oże e zostać wlizona po ponożeniu ztereh aierz transforaji eleentarnh. M T (, ) Ss (, s ) R ( φ ) T (, ) d d Transforaja ogólniejsza M T(, ) S( s,s ) R( f )T( d, d ) Można pokazać, że M Oblizanie nowh współrz rzędnh punktu; dodawania ziennoprzeinkowe, nożenia ziennoprzeinkowe.
9 Inne transforaje (przkład): Nie wszstkie transforaje ogą bć wrażone jako złożenia z trzeh, zdefiniowanh uprzednio transforaji eleentarnh. Często stosuje się,, dla przkładu: Odbiie ( refletion ) : (, ) (, ) [ 1] [ 1] Śinanie ( shear ) : SH (, ) (, 1) (, ) (, 1) [ 1] [ 1] 1 SH 1 1 9
10 3. Ogólna proedura wizualizaji -D Okno obserwatora (Window) Okno urządzenia (Viewport) wa va win vin win wa vin va Układ współrz rzędnh obserwatora (World Coordinates) Układ współrz rzędnh urzadzenia (Devie Coordinates) Algort wizualizaji -D 1. Zdefiniować obiekt w układzie współrz rzędnh obserwatora.. W układzie współrz rzędnh obserwatora określi lić okno obserwatora 3. W układzie współrz rzędnh urządzenia określi lić okno urządzenia.. Zodfikować opis obiektu usuwają te eleent, które znajdują się poza okne obserwatora (obinanie). 5. Przetransforować opis obiektu z wnętrza okna obserwatora do wnętrza okna urządzenia, stosują transforaję p v p w T( w in, w in )S( s,s )T( v in, v in ) prz z
11 s v a w a v in w in s v a w a v in w in. Narsować obraz obiektu na ekranie. Obinanie (lipping) Okno obserwatora (Window) Okno urządzenia (Viewport) Obinanie odinka - algort Cohena i Sutherlanda Założenie: W przestrzeni obserwatora dan jest zbiór r odinków. Każd odinek opisan jest przez punkt pozątkow i końow. P wa P 1 win win wa Przkładow układ odinków w przestrzeni obserwatora 11
12 Kodowanie obszarów w przestrzeni obserwatora: 1 Okno obserwatora bit, bit3, bit, bit1 bit1 1 - na lewo od okna obserwatora, bit 1 - na prawo od okna obserwatora, bit3 1 - w dółd od okna obserwatora, bit 1 - w góręg od okna obserwatora. a 1 - w in a - w a Krok 1 Dla każdego punktu końowego odinka oblizć różnie współrz rzędnh punktu końowego i grani okna obserwatora. Krok a a a a 1 w in w a 3 w in w a Zakodować wszstkie punkt końowe odinków według reguł: jeżeli eli α i > to biti 1 jeżeli eli α i to biti
13 Krok 3 Sprawdzić kod par punktów końowh dla wszstkih odinków. Jeżeli: eli: 1. kod P 1 kod P - odinek leż ałkowiie wewnątrz okna obserwatora.. biti dla P 1 biti dla P 1 - odinek leż ałkowiie na zewnątrz okna obserwatora. pozostawić odinki leżą żąe wewnątrz okna, usunąć odinki leżą żąe na zewnątrz okna, jeśli wzerpano w ten sposób b wszstkie odinki zakońz zć algort, w przeiwn przpadku wkonać krok. P wa P 1 win win wa Krok Efekt działania ania algortu po wkonaniu kroku 3 Dla pozostałh odinków, którh punkt końowe leżą na lewo, lub na prawo od grani okna oblizć nowe współrz rzędne th punktów według wzorów: w: 13
14 win dla punkt wa dla punkt dla punktów leżą żąh na lewo od okna, dla punktów leżą żąh na prawo okna, gdzie k + ( k ), - nowe wsp k, k nowe współrzędne punktu końowego, - poprzednie współrz rzędne punktu. Zakodować nowe punkt końowe według reguł opisanej w kroku. Powtórz rzć krok 3. P wa P 1 win win wa Efekt po wkonaniu pierwszego przebiegu kroku 3 Dla pozostałh odinków, którh punkt końowe leżą pod, lub ponad graniai okna oblizć nowe współrz rzędne th punktów według wzorów: w: win dla punkt wa dla punkt dla punktów leżą żąh poniżej okna, dla punktów leżą żąh powżej okna,
15 gdzie, - nowe wsp k, k k + ( k ) / nowe współrzędne punktu końowego, - poprzednie współrz rzędne punktu. Zakodować nowe punkt końowe według reguł opisanej w kroku. Powtórz rzć krok 3. P wa P 1 win win wa Końow efekt działania ania algortu obinania 15
WYKŁAD 4 TRANSFORMACJE 2-D, 2 PROCEDURA WIZUALIZACJI 2-D2. Plan wykładu: 1. Transformacje 2-D2
WYKŁAD TRANSFORMACJE -D, PROCEDURA WIZUALIZACJI -D Plan wkładu: Tranforaje eleentarne w przetrzeni -D Składanie tranforaji Ogólna proedura wizualizaji w -D Obinanie w oknie protokątn. Tranforaje -D Tranforaje
Bardziej szczegółowoGrafika 2D. Przekształcenia geometryczne 2D. opracowanie: Jacek Kęsik
Grafika 2D Przekształcenia geometrczne 2D opracowanie: Jacek Kęsik Wkład obejmuje podstawowe przekształcenia geometrczne stosowane w grafice komputerowej. Opisane są w nim również współrzędne jednorodne
Bardziej szczegółowoObrót wokół początku układu współrzędnych o kąt φ można wyrazić w postaci macierzowej następująco
Transformacje na płaszczyźnie Przesunięcie Przesunięcie (translacja) obrazu realizowana jest przez dodanie stałej do każdej współrzędnej, co w postaci macierzowej można przedstawić równaniem y'] = [ x
Bardziej szczegółowoi = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]
Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym
Bardziej szczegółowoMATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY PRZYKŁADOWY ZESTAW ZADAŃ NR 1. Czas pracy 150 minut
Miejsce na naklejkę z kodem szkoł OKE ŁÓDŹ CKE MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY MARZEC ROK 008 PRZYKŁADOWY ZESTAW ZADAŃ NR Czas prac 0 minut Instrukcja dla zdającego. Sprawdź, cz arkusz egzaminacjn zawiera
Bardziej szczegółowoÓ Ó ą ć ą ą ą Ź ą ą Ż Ż Ę Ó Ż ą ć ć ź Ó Ź ź ź ą Ó Ś ą ą ć ć Ż ą Ż ą Ó ą ć ą Ż Ó ć ć ć Ę ą Ó Ł Ó Ź Ę ą ć ć ź Ó Ź Ó Ź ć ć ą Ż ą ź Ż Ź ć ć ć Ż Ę Ą ą ą Ź Ż Ź Ź ź ź Ź ć ą ą ź ź Ż Ż Ą ź Ę ą ć ą ą Ó Ź ć Ę ź ź
Bardziej szczegółowoUżycie przestrzeni papieru i odnośników - ćwiczenie
Użycie przestrzeni papieru i odnośników - ćwiczenie Informacje ogólne Korzystanie z ćwiczeń Podczas rysowania w AutoCADzie, praca ta zwykle odbywa się w przestrzeni modelu. Przed wydrukowaniem rysunku,
Bardziej szczegółowoRealizacja funkcji przełączających z wykorzystaniem programu LabView
Laboratorium Podstaw Automatki. Cele ćwizenia Laboratorium nr 6 Realizaja funkji przełązająh z wkorzstaniem programu LabView zapoznanie się z metodą minimalizaji funkji przełązająh metodą tabli Karnaugh
Bardziej szczegółowoKRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Matematka Poziom rozszerzon Listopad W niniejszm schemacie oceniania zadań otwartch są prezentowane przkładowe poprawne odpowiedzi. W tego tpu ch
Bardziej szczegółowo2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I
Liniowa niezależno ność wektorów Przykład: Sprawdzić czy następujące wektory z przestrzeni 3 tworzą bazę: e e e3 3 Sprawdzamy czy te wektory są liniowo niezależne: 3 c + c + c3 0 c 0 c iei 0 c + c + 3c3
Bardziej szczegółowoWektory. P. F. Góra. rok akademicki
Wektor P. F. Góra rok akademicki 009-0 Wektor zwiazan. Wektorem zwiazanm nazwam parę punktów. Jeżeli parę tę stanowią punkt,, wektor przez nie utworzon oznaczm. Graficznie koniec wektora oznaczam strzałką.
Bardziej szczegółowoWięcej arkuszy znajdziesz na stronie: arkusze.pl
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Matematka Poziom rozszerzon Listopad W niniejszm schemacie oceniania zadań otwartch są prezentowane przkładowe poprawne odpowiedzi. W tego tpu ch
Bardziej szczegółowogdzie (4.20) (4.21) 4.3. Rzut równoległy
4.3. Rzut równoległy 75 gdzie (4.20) Punkt zbiegu, określony wzorami (4.19) (4.20), leży na prostej przechodzącej przez środek rzutowania i równoległej do wektora u. Zauważmy, że gdy wektor u jest równoległy
Bardziej szczegółowoZadania domowe. Ćwiczenie 3. Budowa modeli obiektów 3-D
Zadania doowe Ćwiczenie 3 udowa odeli obiektów 3-D Zadanie 3.1 Model terenu na bazie fraktala plazowego Założenia: Należy wykorzystać opracowany w poprzedni ćwiczeniu algoryt i progra do generacji fraktala
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW NR 17751 WYGENEROWANY AUTOMATYCZNIE W SERWISIE ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT) Rozważm treść następujacego
Bardziej szczegółowolim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów
9. CAŁKA POWÓJNA 9.. Całka podwójna w prostokącie Niech P będzie prostokątem opisanm na płaszczźnie OXY nierównościami: a < < b, c < < d, a f(,) funkcją określoną i ograniczoną w tm prostokącie. Prostokąt
Bardziej szczegółowoPomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym
. Rodzaj poiaru.. Poiar bezpośredni (prost) W przpadku poiaru pojednczej wielkości przrząde wskalowan w jej jednostkach wartość niedokładności ± określa graniczn błąd przrządu analogowego lub cfrowego
Bardziej szczegółowoPrzekształcenia geometryczne w grafice komputerowej. Marek Badura
Przekształcenia geometryczne w grafice komputerowej Marek Badura PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE W GRAFICE KOMPUTEROWEJ Przedstawimy podstawowe przekształcenia geometryczne na płaszczyźnie R 2 (przestrzeń
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne ma tę własność, że jego dywergencja jest wszędzie równa zeru.
Dywergenja i rotaja pola magnetyznego Linie wektora B nie mają pozątku, ani końa. tąd wynika twierdzenie Gaussa dla wektora B : Φ = B d = B trumień wektora indukji magnetyznej przez dowolną powierzhnię
Bardziej szczegółowoAnimowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.
Animowana grafika 3D Opracowanie: J. Kęsik kesik@cs.pollb.pl Transformacje 3D Podobnie jak w prestreni -wymiarowej, dla prestreni 3-wymiarowej definijemy transformacje RST: presnięcie miana skali obrót
Bardziej szczegółowo2.27. Oblicz wartość wyrażenia 3 a Wykaż, że jeżeli x i y są liczbami dodatnimi oraz x+ y =16, to ( 1+
MATURA z matematki w roku,, fragmet Liza log log log log log 7 log 8 jest: 7 A iewmiera, B ałkowita, C kwadratem liz aturalej, D większa od 7 : B 7 Oliz wartość wrażeia a wiedzą, że a a 7 Wskazówka: Zauważ,
Bardziej szczegółowoPODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Adam Wosatko Ewa Pabisek Skalar Definicja Skalar wielkość fizyczna (lub geometryczna)
Bardziej szczegółowo1 Wstęp teoretyczny. Temat: Obcinanie odcinków do prostokąta. Grafika komputerowa 2D. Instrukcja laboratoryjna Prostokąt obcinający
Instrukcja laboratoryjna 3 Grafika komputerowa 2D Temat: Obcinanie odcinków do prostokąta Przygotował: dr inż. Grzegorz Łukawski, mgr inż. Maciej Lasota, mgr inż. Tomasz Michno 1 Wstęp teoretyczny 1.1
Bardziej szczegółowoTransformacje obiektów 3D
Synteza i obróbka obrazu Transformacje obiektów 3D Opracowanie: dr inż. Grzegorz Szwoch Politechnika Gdańska Katedra Systemów Multimedialnych Lokalny układ współrzędnych Tworząc model obiektu, zapisujemy
Bardziej szczegółowoGRK 2. dr Wojciech Palubicki
GRK dr Wojciech Palubicki Macierz wektor produkt jako Transformacja T: R n R m T Ԧx = A Ԧx Przemieszczanie wierzchołków - Transformacje Skalowanie Rotacja Translacja -y -y Macierz rotacji M wobec punktu
Bardziej szczegółowoObcinanie prymitywów. Mirosław Głowacki Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH
Obcinanie prymitywów Mirosław Głowacki Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH Obcinanie odcinków Z reguły odcinki linii prostej muszą być obcinane przez prostokąty np. okna Wielokąty
Bardziej szczegółowoInformatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a
Działania na zbiorach i ich własności Informatyka Stosowana 1. W dowolnym zbiorze X określamy działanie : a b = b. Pokazać, że jest to działanie łączne. 2. W zbiorze Z określamy działanie : a b = a 2 +
Bardziej szczegółowoPrzekształcenia geometryczne. Mirosław Głowacki Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
Przekształcenia geometryczne Mirosław Głowacki Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie Przekształcenia elementarne w przestrzeni D Punkty p w E na płaszczyźnie
Bardziej szczegółowo3.2. Podstawowe własności funkcji. Funkcje cyklometryczne, hiperboliczne. Definicję funkcji f o dziedzinie X i przeciwdziedzinie Y mamy w 3A5.
WYKŁAD 7 3 Podstawowe własności unkcji Funkcje cklometrczne, hiperboliczne Deinicję unkcji o dziedzinie X i przeciwdziedzinie Y mam w 3A5 3A37 (Uwaga: dziedzina naturalna) Często się zdarza, że unkcja
Bardziej szczegółowoWykład 14. Elementy algebry macierzy
Wykład 14 Elementy algebry macierzy dr Mariusz Grządziel 26 stycznia 2009 Układ równań z dwoma niewiadomymi Rozważmy układ równań z dwoma niewiadomymi: a 11 x + a 12 y = h 1 a 21 x + a 22 y = h 2 a 11,
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami
Równania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 4 liniowe 4 Bernoulliego 5 Równania sprowadzalne
Bardziej szczegółowoWYKŁAD Parcie na ściankę zakrzywioną
WYKŁD.3. Parcie na ściankę zakrzwioną Parcie ciecz na dowolną zakrzwiona powierzchnie jest geoetrczna sua par eleentarnch. Obliczenie tego parcia polega na wznaczeniu jego składowch, jako rzutów na osie
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennch Wkres i warstwice funkcji wielu zmiennch. Przeglad powierzchni stopnia drugiego. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennch. Małgorzata Wrwas Katedra Matematki Wdział Informatki Politechnika
Bardziej szczegółowoPodstawy robotyki. Wykład II. Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska
Podstawy robotyki Wykład II Ruch ciała sztywnego w przestrzeni euklidesowej Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Preliminaria matematyczne
Bardziej szczegółowoElektrostatyka, cz. 1
Podstawy elektromagnetyzmu Wykład 3 Elektrostatyka, cz. 1 Prawo Coulomba F=k q 1 q 2 r 2 1 q1 q 2 Notka historyczna: 1767: John Priestley - sugestia 1771: Henry Cavendish - eksperyment 1785: Charles Augustin
Bardziej szczegółowoRÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami
RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 3 liniowe 3 Bernoulliego
Bardziej szczegółowoPodstawy opisu dynamiki punktu materialnego
Podstaw opisu dnaiki punktu aterialnego Ruch ałego obiektu, któr oże przbliżać koncepcjnie jako punkt obdarzon asą (tzw. punkt aterialn) będzie opiswać podając wektor położenia tego punktu jako funkcję
Bardziej szczegółowoH. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania
H ąrowski, W Rożek Prón mtur, grudzień 014 r K poziom rozszerzony 1 Zdnie 15 różne sposoy jego rozwiązni Henryk ąrowski, Wldemr Rożek Zdnie 15 Punkt jest środkiem oku prostokąt, w którym Punkt leży n oku
Bardziej szczegółowoZ ostatniego wzoru i zależności (3.20) można obliczyć n6. Otrzymujemy (3.23) 3.5. Transformacje geometryczne
46 III. Przekształcenia w przestrzeni trójwymiarowej Z ostatniego wzoru i zależności (3.20) można obliczyć n6. Otrzymujemy (3.23) 3.5. Transformacje geometryczne Złożone obiekty trójwymiarowe można uważać,
Bardziej szczegółowodr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;
Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia
Bardziej szczegółowoFIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE
Umiejętności opracowanie: Maria Lampert LISTA MOICH OSIĄGNIĘĆ FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE Co powinienem umieć Umiejętności znam podstawowe przekształcenia geometryczne: symetria osiowa i środkowa,
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. Niech C = R 2. Zdefiniujmy dwa działania w C. Dodawanie + : C 2 C zdefiniowane jest przez
Liczb zespolone Ciało liczb zespolonch Niech C = R. Zdefiniujm dwa działania w C. Dodawanie + : C C zdefiniowane jest przez (, ) + (, ) = ( +, + ). Ćwiczenie. Obliczm (, ) + (, 0) =.................................................
Bardziej szczegółowo0. OpenGL ma układ współrzędnych taki, że oś y jest skierowana (względem monitora) a) w dół b) w górę c) w lewo d) w prawo e) w kierunku do
0. OpenGL ma układ współrzędnych taki, że oś y jest skierowana (względem monitora) a) w dół b) w górę c) w lewo d) w prawo e) w kierunku do obserwatora f) w kierunku od obserwatora 1. Obrót dookoła osi
Bardziej szczegółowoMinimalizacja kosztów
Minimalizacja kosztów 1. (na wkładzie) Firma genealogiczna Korzenie produkuje dobro korzstając z jednego nakładu x użwając funkcji produkcji f(x) = x. (a) Ile jednostek x jest potrzebnch do wprodukowania
Bardziej szczegółowoEGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 2012/2013
EGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 01/01 CZĘŚĆ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZA MATEMATYKA ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA GM-M7-1 KWIECIEŃ 01 Liczba punktów za zadania zamknięte i otwarte: 9 Zadania
Bardziej szczegółowoLUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ MATEMATYKA - poziom podstawowy
1 MATEMATYKA - poziom podstawowy LUTY 2015 Instrukcja dla zdającego Czas pracy: 170 minut 1. Sprawdź, czy arkusz zawiera 16 stron. 2. Rozwiązania zadań i odpowiedzi zamieść w miejscu na to przeznaczonym.
Bardziej szczegółowoMacierze normalne. D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać w postaci A = B + ic gdzie ( ) B = A + A B = A + A = ( A + A)
Macierze normalne Twierdzenie: Macierz można zdiagonalizować za pomocą unitarnej transformacji podobieństwa wted i tlko wted gd jest normalna (AA A A). ( ) D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać
Bardziej szczegółowoPierwiastki kwadratowe z liczby zespolonej
Pierwiastki kwadratowe z liczb zespolonej Pierwiastkiem kwadratowm z liczb w C nazwam każdą liczbę zespoloną z C, dla której z = w. Zbiór wszstkich pierwiastków oznaczam smbolem w. Innmi słow w = {z C
Bardziej szczegółowoVIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH
VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH ZADANIA ZAMKNIĘTE Zadanie. ( pkt) 0 90 Liczba 9 jest równa 0 B. 00 C. 0 9 D. 700 7 Zadanie. 8 ( pkt) Liczba 9 jest równa B. 9 C. D. 5 Zadanie. ( pkt) Liczba
Bardziej szczegółowoZajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria
Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć
Bardziej szczegółowoWartości i wektory własne
Rozdział 7 Wartości i wektor własne Niech X będzie skończenie wmiarową przestrzenią liniową nad ciałem F = R lub F = C. Niech f : X X będzie endomorfizmem, tj. odwzorowaniem liniowm przekształającm przestrzeń
Bardziej szczegółowoLaboratorium Cyfrowego Przetwarzania Obrazów
Laboratorium Cyfrowego Przetwarzania Obrazów Ćwiczenie 3 Interpolacja i przekształcenia geometryczne obrazów Opracowali: - dr inż. Beata Leśniak-Plewińska - dr inż. Jakub Żmigrodzki Zakład Inżynierii Biomedycznej,
Bardziej szczegółowo= [6; 2]. Wyznacz wierzchołki tego równoległoboku.
ZADANIE 1 (5 PKT) Wyznacz współrzędne wierzchołków trójkata jeżeli środki jego boków maja współrzędne: P = (1, 3), Q = ( 5, 4), R = ( 6, 7). ZADANIE 2 (5 PKT) Dla jakich wartości parametru α odległość
Bardziej szczegółowoLaboratorium Programowanie urządzeń mobilnych
Laboratorium Programowanie urządzeń mobilnych Wprowadzenie Klasa Transform - Umożliwia realizację różnych zmian obiektu. Obiekt może zostać przesunięty, może być zmieniony jego rozmiar lub obrócony. Klasa
Bardziej szczegółowoProjekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria Środowiska w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era inżniera
Bardziej szczegółowoAnimowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.
Animowana grafika 3D Opracowanie: J. Kęsik kesik@cs.pollub.pl Rzutowanie Równoległe Perspektywiczne Rzutowanie równoległe Rzutowanie równoległe jest powszechnie używane w rysunku technicznym - umożliwienie
Bardziej szczegółowoProjekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria i Gospodarka Wodna w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era
Bardziej szczegółowoObraz jako funkcja Przekształcenia geometryczne
Cyfrowe przetwarzanie obrazów I Obraz jako funkcja Przekształcenia geometryczne dr. inż Robert Kazała Definicja obrazu Obraz dwuwymiarowa funkcja intensywności światła f(x,y); wartość f w przestrzennych
Bardziej szczegółowoGrafika komputerowa i wizualizacja. dr Wojciech Pałubicki
Grafika komputerowa i wizualizacja dr Wojciech Pałubicki Grafika komputerowa Obrazy wygenerowane za pomocy komputera Na tych zajęciach skupiamy się na obrazach wygenerowanych ze scen 3D do interaktywnych
Bardziej szczegółowoRozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7
ozwiązwanie ram płaskich wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch 7 Obciążenie ram płaskiej, podobnie jak w przpadku beek rozdział 6, mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe
Bardziej szczegółowoŻ Ż Ł Ą Ą Ą Ą ć Ą Ć ć ć ć ć ć ć ć Ó Ą Ż Ó Ó Ż ć ć Ą Ą ć ć ć ź ć Ź Ó ć ć ć ź ć ć ź Ł ć ć ć ć Ń ć Ą ć ć Ą Ż ć ć Ł ć ć Ź ć Ó ć ć Ł Ó ć ć ć Ł ć Ć ć ź ć ć ć Ść ź ć ć ć ć Ł Ó Ą Ź ć ć ć ć ź ź ź ć Ż ć ć ć ć ć
Bardziej szczegółowoŁ ź ź ź ź Ź ż ź źą Ś Ą Ł Ń Ę ź Ś Ł Ś Ę Ę Ł ż ż Ę Ś ć ż ź Ą ż ż ź ż ż ż ż Ę Ł ż Ź Ę ć Ę ć ć Ź ć Ą Ę Ł ż ż ć ż ż ć ż Ę ć ż ż ż ż Ą ż ż Ś Ą ż ż ź ż ż Ą ż Ł Ź ż Ą ż ć Ę ż ć Ę ż ć ż Ę ż Ś Ź ć Ś ż Ę ż ź ż ź
Bardziej szczegółowoĄ Ę Ę Ą Ł Ą Ą Ż ź Ę Ł Ż Ą Ł ź Ł Ą Ł Ź Ź Ż Ź ź Ź Ź Ż Ę ź Ę Ę Ż Ę ź Ę Ż Ź ź Ź Ż Ź Ż ŻĄ Ś Ż Ż Ę Ś Ć Ś Ż Ż Ż Ę Ę Ż ź ź ź Ę ź Ę Ę Ź Ż Ć Ą Ż Ę Ł Ę ź Ź Ź Ź Ą Ż Ć Ż Ę Ę Ę Ę Ę Ę ź Ę Ę ź Ć Ś Ą Ć Ł Ć Ś ź Ś ź Ż Ł
Bardziej szczegółowoź ź ź Ć Ń ŻĄ Ó Ą ć Ą Ą Ó ć ć Ż Ó ć Ń ć Ą Ż Ż Ź Ż ź Ż Ą Ę ć Ż Ż Ł Ą Ś ć Ń Ó ć ć Ś ź Ą Ą ć ć Ż Ć Ż Ż Ż Ż Ą Ż Ś ć Ż Ż Ż ź Ę Ż ź Ż Ż Ż Ę Ś Ą ć ć Ż ć Ż Ą Ś ć ź Ą ć ź ź ć ć ć ć ć Ż ć ć Ź Ż Ż Ż Ą Ą ź Ś ź ć Ż
Bardziej szczegółowoŚ Ż Ó ń ć ć Ż ć ć ń Ż ń ż Ż ć ń Ś ń Ę Ż ć ń ń Ż ć ż ż Ę Ż ń Ł Ż ź ń ż ź Ż Ż ź Ż ń Ę Ę Ż Ż ŻĄ ń Ż Ż Ż ć Ż ć Ż ń ż ż Ż Ż Ż ź Ż Ó Ż Ż ć Ś ć ń ż ć Ż Ę ń ń Ż ń ż Ż ć Ż ć Ż ć ż Ż Ż Ą Ż Ł ż ż Ż ć Ż Ż Ż Ż Ż ż
Bardziej szczegółowoŻ Ł Ł Ł ż Ź ż Ą Ą Ł Ż Ż Ł Ł Ł ż Ą Ą Ą Ń Ś Ł Ż Ś Ś ż Ż Ł Ł Ź Ś Ż ć Ż Ś ż Ź Ż Ł Ż Ć Ś ż Ź Ć Ś Ś Ź Ź Ź Ś Ś Ś Ś Ś Ż Ź Ć Ś Ś Ś ż Ą Ą Ą Ż Ś ż ż Ź Ś Ś ż ż ż Ś Ź ż ż Ś ż Ś Ś ć Ż Ć ż Ć Ż Ś Ś Ś Ż ż ć Ż Ś Ź Ś Ń Ś
Bardziej szczegółowoŚ ś ś Ż ś ść ś ś ś ś ś ś ś ś ś ś Ź ś ś Ź ś ś Ź Ę Ś ś Ę Ą Ą ś Ś ś Ą Ą ść ć ś ś ś Ś ś Ś Ś Ś ś ś Ź ś ś ś ś ś ź ś ś ć Ź Ń ś ś ś ś Ź Ń ś ś ć ś ć Ź ś ś ś ś ść ś ś Ź Ś Ź ś ś Ę ś ś ś ś Ź ć Ń ś ś Ń Ś ś ś ś ść ś
Bardziej szczegółowoĄ Ł ś ś Ł Ł ś Ł Ł ś ż ż ś ś ś ś Ż ŻĄ Ż ć Ź ż Ć ć ś ś ś Ż Ż Ż Ż Ż Ż Ż ż Ź ś ś ż Ą ść Ć ś ś ż ś Ć Ę ż Ż ż ś ż Ę Ę Ę ż ść ś Ż Ć Ż Ż Ź Ż Ź Ż ś Ć Ż ś Ż Ł Ć Ż Ć Ż Ą Ż Ż ś Ż Ą Ż Ż Ż Ć ś Ż Ż Ź Ż Ć Ą Ć ś Ż Ż Ż
Bardziej szczegółowoĄ Ż Ś Ą Ą ć Ź Ź Ś Ą Ż Ń Ż ź Ż ć ć ć Ź ć Ć ć Ż Ż ć ć ŻĄ Ń Ś Ć Ś Ą Ą Ś ć ć ć ć Ż Ż ź Ż ć Ą Ć Ś Ż Ż Ż ć Ż Ż Ż ć Ś Ż Ż Ą Ż Ź Ż ć Ż ć Ć ć Ś Ś Ż Ą Ś ć ź Ź Ż Ż Ź Ą ŻĄ Ź ć Ż ć ć Ż ŻĄ Ź Ż Ż Ż Ż Ś Ą Ż Ś Ą Ś Ą Ś
Bardziej szczegółowoPodstawy robotyki wykład III. Kinematyka manipulatora
Podstawy robotyki Wykład III sztywnego Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Manipulator typu PUMA ogniwo 2 ogniwo 3 ogniwo 1 PUMA układy
Bardziej szczegółowoV JURAJSKI TURNIEJ MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM FINAŁ 14 maja 2005 r.
V JURAJSKI TURNIEJ MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM FINAŁ 4 maja 005 r. Przecztaj uważnie poniższą instrukcję: Test składa się z dwóch części. Pierwsza część zawiera 0 zadań wielokrotnego wboru. Tlko
Bardziej szczegółowoArkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Zadanie 6.1. Obliczyć długości podanych wektorów a) a = [, 4, 12] b) b = [, 5, 2 2 ] c) c = [ρ cos φ, ρ sin φ, h], ρ 0, φ, h R c) d = [ρ cos φ cos
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami
Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna I Równania pierwszego rzędu 2 1 o rozdzielonych zmiennych 2 2 jednorodne 4 3 liniowe 4 4 Bernoulliego 5
Bardziej szczegółowo( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia.
Adam Bdnar: Wtrzmałść Materiałów Analiza płaskieg stanu naprężenia 5 ANALIZA PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻENIA 5 Naprężenia na dwlnej płaszczźnie Jak pamiętam płaski stan naprężenia w punkcie cechuje t że wektr
Bardziej szczegółowoRACHUNEK CAŁKOWY FUNKCJI DWÓCH ZMIENNYCH
RACHUNEK CAŁKOWY FUNKCJI WÓCH ZMIENNYCH einicja całki podwójnej po prostokącie einicja Podziałem prostokąta R ={ : a b c d} inaczej: R = [a b] [c d] nazwam zbiór Pn złożon z prostokątów R R... Rn które
Bardziej szczegółowoImperfekcje globalne i lokalne
Imperfekcje globalne i lokalne Prz obliczaniu nośności i stateczności konstrukcji stalowch szczególnego znaczenia nabiera konieczność uwzględniania warunków wkonania, transportu i montażu elementów konstrukcjnch.
Bardziej szczegółowoORIGIN 1. E 10GPa - moduł Younga drewna. 700 kg m 3. g - ciężar właściwy drewna g m s 2. 6cm b2 6cm b3 5cm 12cm h2 10cm h3 8cm. b1 h1.
Statyka kratownicy drewnianej o różnych przekrojach prętów, obciążonej siłai, wilgocią i ciężare własny ORIGIN - ustawienie sposobu nueracji wierszy i kolun acierzy E GPa - oduł Younga drewna αw. ρ - współczynnik
Bardziej szczegółowoMatematyka stosowana i metody numeryczne
Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładu 14 Rachunekwektorowy W celu zdefiniowania wektora a należy podać: kierunek(prostą na której leży wektor)
Bardziej szczegółowoEGZAMIN PRÓBNY CZAS PRACY: 180 MIN. SUMA PUNKTÓW: 50 ZADANIE 1 (1 PKT) ZADANIE 2 (1 PKT) ZADANIE 3 (1 PKT) ZADANIE 4 (1 PKT) ZADANIE 5 (1 PKT)
IMIE I NAZWISKO EGZAMIN PRÓBNY CZAS PRACY: MIN. SUMA PUNKTÓW: 5 ZADANIE ( PKT) Dziedzina funkcji f (x) = x jest zbiór x 2 +x 6 A) R \ {, 2} B) (, 2) C) (, ) (2, + ) D) (, 2) (, + ) ZADANIE 2 ( PKT) W pewnej
Bardziej szczegółowoLUBELSKA PRÓBA PRZED MATUR pola do tego przeznaczone. Błędne
1 MATEMATYKA - poziom podstawowy klasa 2 CZERWIEC 2015 Instrukcja dla zdaj cego Czas pracy: 170 minut 1. Sprawdź, czy arkusz zawiera 17 stron. 2. Rozwiązania zadań i odpowiedzi zamieść w miejscu na to
Bardziej szczegółowoLUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2015
1 MATEMATYKA - poziom podstawowy klasa 2 CZERWIEC 2015 Instrukcja dla zdającego Czas pracy: 170 minut 1. Sprawdź, czy arkusz zawiera 17 stron. 2. Rozwiązania zadań i odpowiedzi zamieść w miejscu na to
Bardziej szczegółowoCharakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji
Charakterstki geometrczne figur płaskich dr hab. inż. Tadeusz Chż Katedra Mechaniki Konstrukcji Wielkości geometrczne charakterzujące przekrój pod względem wtrzmałościowm to: pole przekroju (A), (ang.
Bardziej szczegółowoFunkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) dla każdego s = (s.
Funkcje analityczne Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne Paweł Mleczko Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) 1 Przekształcenia płaszczyzny Płaszczyzna jako przestrzeń liniowa, odwzorowania liniowe
Bardziej szczegółowoKURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale
Zestaw nr 1 Poziom Rozszerzony Zad.1. (1p) Liczby oraz, są jednocześnie ujemne wtedy i tylko wtedy, gdy A. B. C. D. Zad.2. (1p) Funkcja przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale. Wtedy
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne magnesu w kształcie kuli
napisał Michał Wierzbicki Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli Rozważmy kulę o promieniu R, wykonaną z materiału ferromagnetycznego o stałej magnetyzacji M = const, skierowanej wzdłuż osi z. Gęstość
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI
Miejsce na naklejkę Centralna Komisja Egzaminacyjna Materiał współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE DO MOMENTU
Bardziej szczegółowoANEMOMETRIA LASEROWA
1 Wstęp ANEMOMETRIA LASEROWA Anemometria laserowa pozwala na bezdotykowy pomiar prędkośi zastezek (elementów) rozpraszajayh światło Źródłem światła jest laser, którego wiazka jest dzielona się nadwiewiazki
Bardziej szczegółowoTransformaty. Kodowanie transformujace
Transformaty. Kodowanie transformujace Kodowanie i kompresja informacji - Wykład 10 10 maja 2009 Szeregi Fouriera Każda funkcję okresowa f (t) o okresie T można zapisać jako f (t) = a 0 + a n cos nω 0
Bardziej szczegółowoŚrodek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1
Środek ms geometrzne moment bezwłdnoś fgur płskh Środek ms fgur płskej Zleżnoś n współrzędne środk ms, fgur płskej złożonej z fgur regulrnh rs.. możem zpsć w nstępują sposób: gdze:. pole powerzhn -tej
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI
Centralna Komisja Egzaminacyjna Materiał współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Miejsce na naklejkę ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE DO MOMENTU
Bardziej szczegółowoPlan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza
Plan wykładu Wykład 3 Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady 1. Rzutowanie prostokątne - geneza 2. Dwa sposoby wzajemnego położenia rzutni, obiektu i obserwatora, metoda europejska i amerykańska
Bardziej szczegółowoAndrzej Marciniak GRAFIKA KOMPUTEROWA. Wykłady dla studentów kierunku informatyka Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Kaliszu
Andrzej Marciniak GRAFIKA KOMPUTEROWA Wykłady dla studentów kierunku informatyka Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Kaliszu Wykłady są przeznaczone wyłącznie do indywidualnego użytku przez studentów
Bardziej szczegółowoKalibracja Obrazów w Rastrowych
Kalibracja Obrazów w Rastrowych W Programie SuperEdit PRO Maciej Zabielski Tessel Poland Wprowadzenie Skanowane rysunki są często rozciągnięte, pomarszczone lub zdeformowane w inny sposób co uniemoŝliwia
Bardziej szczegółowo