Języki Modelowania i Symulacji

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Języki Modelowania i Symulacji"

Transkrypt

1 Języki Modelowania i Symulacji Równania zagadnienie poczatkowe (tylko przykłady w MATLABie) Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 14 listopada 2011

2 1 2

3 Informacje wstępne Podstawowe sposoby użycia funkcji całkownia równania go ẏ = f (t, y) (zagadnienie poczatkowe dla zwyczajnego rr (ode)): [T,Y] = solver(odefun,tspan,y0) [T,Y] = solver(odefun,tspan,y0,options) odefun wskazanie na funkcję wyznaczajac a prawa stronę f (t, y) rozważanego równania tsan wektor określajacy przedział, dla którego poszukuje się rozwiazania y(t) (lub też zbiór punktów, w których (w przybliżeniu!) należy wyznaczyć rozwiazanie), y0 wektor warunków poczatkowych, T wektor kolejnych chwil czasu t, Y tablica rozwiazań (wiersz odpowiada danemu t).

4 Informacje wstępne funkcja zadanie dokładność ode45 n-s M ode23 n-s L ode113 n-s L -> H ode15s S L -> M ode23s S L ode23t m-s L ode23tb S L n-s zadanie niesztywne lub o małym stopniu sztywności, m-s zadanie o średnim stopniu sztywności, S zadanie sztywne, L,M,H możliwa do uzyskania dokładność rozwi azania (odpowiednio): Niska, Średnia oraz Wysoka.

5 funkcja ode45 ode23 ode113 ode15s Informacje wstępne zastosowanie Metoda o średnim rzędzie, zalecana na wstępnym etapie całkowania nieliniowych rr o tylko niewielkim stopniu sztywności. Metoda niskiego rzędu, zwykle nie zapewnia dużej dokładności, można ja stosować do zadań o średnim stopniu sztywności. Metoda o zmiennym rzędzie, zapewnia duża dokładność rozwiazania, zalecana dla zadań o dużej złożoności numerycznej przy wyznaczaniu funkcji użytkownika odefun. Metoda o zmiennym rzędzie, zalecana dla zadań o dużej sztywności lub problemów różniczkowo-algebraicznych (DAE)

6 Informacje wstępne funkcja ode23s ode23t ode23tb zastosowanie Metoda zalecana w przypadku zadań o dużym stopniu sztywności (dopuszcza się tylko stałe macierze masowe) Metoda o względnie niskich kosztach obliczeniowych, można ja jednak stosować tylko dla średnio sztywnych zadań. Zalecana dla zadań o dużej sztywności, nie spodziewaj się jednak dużej dokładności.

7 Informacje wstępne Parametryzacja funkcji całkowania rr () opcje: pole opcji RelTol AbsTol MaxStep InitialStep Vectorized NonNegative OutputFcn: odeplot odephas2 odephas3 opis wymagana względna dokładność oszacowanie dopuszczalnego bezwzględnego błędu każdej współrzędnej wektora rozwiazań kres górny kroku całkowania rr poczatkowy krok całkowania rr czy przetwarza się dane wektorowe? indeksy tych współrzędnych rozwiazania, które maja być nieujemne wykreślany jest: przebieg w dziedzinie czasu, dwuwymiarowy portret fazowy, trójwymiarowy portret fazowy

8 pole opcji Refine Stats JConstant Jacobian Mass MassSingular Events Informacje wstępne opis wygładzenie przebiegu rozwiazania: podaje się ile razy należy zwiększyć liczbę punktów na osi czasu czy podać dane o numerycznych szczegółach uzyskanego rozwiazania? macierz Jacobiego jest stała której funkcji użytkownika należy użyć do wyznaczania? macierz masowa (o ja wykorzystujemy) jest: stała, jawnie zależna od czasu, zależna także od bieżacego rozwiazania czy macierz masowa jest osobliwa? czy rozwiazuj ac rr stosujemy mechanizm modelowania zdarzeń?

9 Przykład 1 Model liniowego obiektu dynamicznego: [ ] [ x 0 1 = Ax, A =, x(0) = 1 1 function dxdt=ax(t,x,flag,a) % parametr flag musi tu wystąpić dxdt=a*x; Szukamy rozwiazania dla 0 t 10 [s]: ]» A=[0 1;-1-1];» x0=[1; -0.5];» [T,x]=ode45('Ax',[0 10],x0,[],A);

10 Model liniowy x = Ax, x(0): Przykład 1» A, x0, size(t) A = x0 = ans = 57 1 Rozwiazanie analityczne x(t) = e ta x(0):» xx=zeros(2,size(t,1));» for k=1:size(t,1); xx(:,k)=expm(a*t(k))*x(0); end;

11 Przykład 1» max(abs(x-xx')) %szacowanie błędu ans = 1.0e-003 * » plot(t,x); xlabel('t [sec]'); ylabel('x(t)'); Rozwiazanie względem czasu

12 Przykład 1 Rozwiazanie dokładniejsze (domyślnie: RelTol=1e-3) options=odeset('reltol',1e-8);» [T,x]=ode45('Ax',[0 10],x0,options,A);» xx=zeros(2,size(t,1));» for k=1:size(t,1);xx(:,k)=expm(a*t(k))*x0;end;» size(t) ans = 125 1» max(abs(x-xx')) ans = 1.0e-006 * Oszacowanie błędu k-tej współrzędnej x: e(k) =max(reltol*abs(x(k)),abstol(k))

13 Przykład 2 Skalarne równania nieliniowe: 1) x = x 2 2) x = x ) x = x 2 + t Warunek poczatkowy: x(0.1) = 2. function dxdt=funk1(t,x,flag,k) switch k case 1, dxdt=x^2; case 2, dxdt=x^2+1; case 3, dxdt=x^2+t; end;

14 Rozwiazanie analityczne: Przykład 2 x = x 2 x(t) = 1 t C 1. %rozwiązanie ogólne:» dsolve('dx=x^2') ans = -1/(t-C1) %rozwiązanie szczegółowe:» dsolve('dx=x^2','x(0.1)=2') ans = -1/(t-3/5)

15 Przykład 2 Czy mamy do czynienia z problemem sztywnym?» opts=odeset('reltol',1e-5);» [T2s,x2s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,2); Rozwiazanie równania x = x 2 + 1, x(0.1) = 2

16 Przykład 2» [T2,x2]=ode23('funk1',[ ],2,opts,2);» [T2s,x2s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,2);» size(t2,1),size(t2s,1) ans = 138 ans = 114» [T1,x1]=ode23('funk1',[ ],2,opts,1);» [T3,x3]=ode23('funk1',[ ],2,opts,3);» [T1s,x1s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,1);» [T3s,x3s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,3);» size(t2,1),size(t2s,1) -> 73, 61» size(t3,1),size(t3s,1) -> 79, 67 % Czy to dobra miara 'stopnia sztywności?

17 Skalarne : Przykład 3 x = t 2 cos(t) + 2x, x(2π) = 0. t function dxdt=funk2(t,x) dxdt=cos(t)*t^2+2*x/t; Rozwiazanie symboliczne:» dsolve('dx=cos(t)*t^2+2*x/t') ans = t^2*sin(t)+t^2*c1» dsolve('dx=cos(t)*t^2+2*x/t','x(2*pi)=0') ans = t^2*sin(t)

18 Przykład 3» options=odeset('reltol',1e-5);» [T,x]=ode23('funk2',[2*pi 10],0,options);» plot(t,x); T2=T.*T;» plot(t,x-t2.*sin(t)); % błąd bezwzględny Rozwiazanie numeryczne Bład bezwzględny

19 Skalarne : Przykład 4 x = x ln(x), x(0) = 3. function dxdt=funk3(t,x) dxdt=-x*log(x); Rozwiazania analityczne:» dsolve('dx=-x*ln(x)') ans = exp(exp(-t-c1))» dsolve('dx=-x*ln(x)','x(0)=3') ans = exp(exp(-t+log(log(3))))

20 Przykład 4» options=odeset('reltol',1e-5);» [T,x]=ode23('funk3',[0 4],3,options);» xx=exp(log(3)*exp(-t)); % rozwiązanie dokładne» max(abs(x-xx)) % błąd ans = e-005 Rozwiazanie równania x = x ln(x), x(0) = 3

21 Przykład 6 Układ równań nieliniowych (model obiektu dynamicznego: { ẋ1 = f 1 (x 1, x 2 ) := x 1 x 2 1 rx 1x 2 ẋ 2 = f 2 (x 1, x 2 ) := x 2 x 2 2 rx 1x 2. Macierz Jacobiego: J(x 1, x 2 ) := [ f1 x 1 f 2 f 1 x 2 f 2 x 1 x 2 ] [ 1 2x1 rx = 2 rx 1 rx 2 1 2x 2 rx 1 ].

22 Przykład 6 function out=funcxr(t,x,flag,r) if strcmp(flag,'') out=[x(1)-x(1)^2-r*x(1)*x(2); x(2)-x(2)^2-r*x(1)*x(2)]; elseif strcmp(flag,'jacobian') out=[1-2*x(1)-r*x(2) -r*x(1); -r*x(2) 1-2*x(2)-r*x(1)]; end;» optj=odeset('reltol',1e-6,'jacobian','on', 'Stats','on');» opt=odeset('reltol',1e-6,'jacobian','off', 'Stats','on');

23 Przykład 6» 500],[0.05;-1],optJ,2); 449 successful steps 0 failed attempts 1349 function evaluations 449 partial derivatives 449 LU decompositions 1347 solutions of linear systems» [Tx,x]=ode23s(@funcxr,[0 500],[0.05;-1],opt,2); 449 successful steps 0 failed attempts 2247 function evaluations 449 partial derivatives 449 LU decompositions 1347 solutions of linear systems

24 Przykład 6» plot(xj(:,1),xj(:,2));» xlabel('x1'); ylabel('x2'); grid; Rozwiazanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 )

25 Przykład 7 Modele nieliniowych obiektów dynamicznych: { ẋ1 = x (1) 2 x1 3 x 1x2 2 ẋ 2 = x 1 x2 3 x 1 2x 2, function dxdt=model1(t,x) dxdt=[-x(2)-x(1)^3-x(1)*x(2)^2; x(1)-x(2)^3-x(1)^2*x(2)]; { ẋ1 = x (2) 2 + x1 3 + x 1x2 2 ẋ 2 = x 1 + x2 3 + x 1 2x 2. function dxdt=model2(t,x) dxdt=[-x(2)+x(1)^3+x(1)*x(2)^2; x(1)+x(2)^3+x(1)^2*x(2)];

26 Przykład 7» [T,x] = ode23(@model1,[0 25],[ ]); Model 1: rozwi azanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 ) Stabilny punkt równowagi (0, 0)

27 Przykład 7» opts=odeset('refine',10);» [T,x] = ode23(@model1,[0 25],[ ],opts); Model 1: rozwi azanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 ) Stabilny punkt równowagi (0, 0)

28 Przykład 7» opts=odeset('refine',10);» [T,x] = ode23(@model2,[0 25],[ ],opts); Model 2: rozwi azanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 ) Niestabilny punkt równowagi (0,0)

29 Przykład 8 Układ równań nieliniowych (model obiektu dynamicznego): { ẋ1 = x 1 x 2 x 3 1 ẋ 2 = x 1 + x 2 x 3 2. function dxdt=modelx1x2(t,x) dxdt=[x(1)-x(2)-x(1)^3; x(1)+x(2)-x(2)^3]; Efektywność obliczeń można zwiększyć stosujac wektoryzację przetwarzanych danych: function dxdt=modelx1x2v(t,x) dxdt=[x(1,:)-x(2,:)-x(1,:).^3 x(1,:)+x(2,:)-x(2,:).^3];

30 Przykład 8 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[ ]);» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[ ]); Warunki poczatkowe [ ] Warunki poczatkowe [ ]

31 Przykład 8 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» opts=odeset('outputfcn','odephas2');» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[2 2],opts); Rozwiazanie dla warunków poczatkowych [ ]

32 Przykład 8 Cykl graniczny ilustracja w dziedzinie czasu:» opts=odeset('outputfcn','odeprint');» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[2 2],opts); Rozwiaznie dla warunków poczatkowych [ ]

33 Badany model obiektu dynamicznego: Przykład 8 { ẋ1 = x 1 x 2 x 3 1 ẋ 2 = x 1 + x 2 x 3 2. Punkt (0, 0) jest tu punktem stacjonarnym. Co powiesz o lokalnych jego właściwościach na podstawie modelu zlinearyzowanego?» eig([1-1;1 1]) i i Wykorzystanie mechanizmu wektoryzacji wymaga, aby:» opts=odeset(opts, 'Vectorized', 'on');

34 Przykład 9 Model nieliniowego obiektu dynamicznego: gdzie { ẋ1 = x 2 + x 1 (r 4 2 3r ) ẋ 2 = x 1 + x 2 (r 4 2 3r ) r 2 (t) := x 2 1 (t) + x 2 2 (t). function dxdt=modelnonl(t,x) r2=x(1)^2+x(2)^2; dxdt=[-x(2)+x(1)*(r2^4-3*r2^2+1); x(1)+x(2)*(r2^4-3*r2^2+1)]; Punkt (0, 0) jest punktem równowagi. Czy jedynym? Co powiesz o jego lokalnych właściwościach?

35 Przykład 9 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» [T,x] = ode45(@modelnonl,[0 25],[ ]);» [T,x] = ode45(@modelnon1,[0 25],[ ]); Warunki poczatkowe [ ] Warunki poczatkowe [ ]

36 Przykład 9 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» [T,x] = ode45(@modelnonl,[0 30],[ ]);» plot(x(:,1),x(:,2)); xlabel('x1'),ylabel('x2'); Rozwiaznie dla warunków poczatkowych ]

37 Przykład 10 Prosty przykład sztywnego ( stiff ) liniowego równania go: y (t) + sin(t) = 200(y(t) cos(t)), y(0) = 0. function dydt=stiff(t,y) dydt=-\sin (t)-200*(y-\cos (t)); Rozwiazanie analityczne: y(t) = cos(t) e 200t.

38 Przykład 10» opt=odeset('stats','on')» [t23,y23]=ode23('stiff',[0 0.40],0,opt); 46 successful steps 2 failed attempts 145 function evaluations 0 partial derivatives 0 LU decompositions 0 solutions of linear systems» [t23s,y23s]=ode23s('stiff',[0 0.40],0,opt); 29 successful steps 0 failed attempts 119 function evaluations 29 partial derivatives 29 LU decompositions 87 solutions of linear systems

39 Przykład 10 y (t) y (t) + sin(t) = 200(y(t) cos(t)), y(0) = 0: ode t [secs] y (t) ode23s t [secs] Rozwiazanie ode23 Rozwiazanie ode23s

40 Przykład 11 Równanie: x (t) = x 2 (t) x 3 (t), 0 t 2/δ, x(0) = δ.» fx=inline('x^2-x^3','t','x'); fx = inline function: fx(t,x) = x^2-x^3» d=0.01;» ode45(fx,[0 2/d],d,opt);» ode23s(fx,[0 2/d],d,opt);» grid; xlabel('t [secs]');» ylabel('x (t)','rotation',0);» legend('d=0.01');

41 Przykład 11» d=0.01;» t=ode45(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = 185 1» t=ode23s(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = 73 1 x (t) d=0.01 x (t) d= t [secs] Metoda ode t [secs] Metoda ode23s

42 Przykład 11» d=0.0001;» t=ode45(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = » t=ode23s(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = x (t) d= x (t) d= t [secs] x 10 4 Metoda ode t [secs] x 10 4 Metoda ode23s

43 Równanie van : Przykład 12 ẍ + x + v(x 2 1)ẋ = 0 x 1 := x, x 2 := ẋ { ẋ1 = f 1 (x 1, x 2 ) := x 2 ẋ 2 = f 2 (x 1, x 2 ) := x 1 + v(1 x1 2)x 2. Macierz Jacobiego: J(x 1, x 2 ) := [ = [ f1 x 1 f 2 f 1 x 2 f 2 x 1 x 2 ] 0 1 2vx 1 x 2 1 v(1 x 2 1 ) ].

44 Przykład 12 function [out1,out2,out3]=vdpol(t,x,flag,v) if strcmp(flag,'') out1=[x(2); -x(1)+ v*(1 - x(1)^2)*x(2)]; elseif strcmp(flag,'jacobian') out1=[0 1; -2*v*x(1)*x(2)-1 v*(1-x(1)^2)]; elseif (strcmp(flag,'init')) & v==1 out1=[0 10]; out2=[2 0]; out3=odeset('jacobian','on','stats','on'); elseif (strcmp(flag,'init')) & v>1 out1=[0 15]; out2=[2 0]; out3=odeset('jacobian','on','stats','on'); end;

45 Przykład 12» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],... odeset('jacobian','on','stats','on'),1000); 741 successful steps 13 failed attempts 2251 function evaluations 741 partial derivatives 754 LU decompositions 2262 solutions of linear systems» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],... odeset('jacobian','off','stats','on'),1000); 743 successful steps 17 failed attempts 3751 function evaluations 743 partial derivatives 760 LU decompositions 2280 solutions of linear systems

46 Przykład 12 % Równanie van (zadanie sztywne: v=1000)» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],... odeset('jacobian','on','stats','off'),1000); Równanie van (v = 1000): rozwiazanie ode23s

47 Przykład 12» opt=odeset('jacobian','on','stats','on');» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],opt,1000); 741 successful steps 13 failed attempts 2251 function evaluations 741 partial derivatives 754 LU decompositions 2262 solutions of linear systems» opt=odeset('jacobian','off','stats','on');» [T,x] = ode15s(@vdpol,[0 3000],[2 0],opt,1000); 591 successful steps 225 failed attempts 1883 function evaluations 45 partial derivatives 289 LU decompositions 1747 solutions of linear systems

48 Przykład 12» opt=odeset('refine',5,'jacobian','on','stats','on');» [T,x] = ode15s(@vdpol,[0 3000],[2 0],opt,1000); 591 successful steps 225 failed attempts 1749 function evaluations 45 partial derivatives 289 LU decompositions 1747 solutions of linear systems Równanie van (v = 1000): rozwiazanie ode15s ( Refine : 1, 5)

49 Przykład 12» [T,x] = ode23(@vdpol,[],[],[],10); 175 successful steps 14 failed attempts 568 function evaluations 0 partial derivatives 0 LU decompositions 0 solutions of linear systems» [T,x] = ode23s(@vdpol,[],[],[],10); 124 successful steps 6 failed attempts 386 function evaluations 124 partial derivatives 130 LU decompositions 390 solutions of linear systems

50 Przykład 12 Równanie van dr Pola (v=10):» plot(t,x,'o'); axis([ ]);» legend('x1','x2'); grid;» xlabel('t [secs]'); ylabel('x1(t) x2(t)'); Metoda ode23 Metoda ode23s

51 Przykład 12 Właściwości rozwiazań równania van :

52 Przykład 13 Model podwójnego wahadła (m 1 + m 2 )L 1 φ 1 + m 2 L 2 cos(φ 2 φ 1 ) φ 2 m 2 L 2 sin(φ 2 φ 1 ) φ (m 1 + m 2 )g sin φ 1 = 0 m 2 L 1 cos(φ 2 φ 1 ) φ 1 + m 2 L 2 φ 2 +m 2 L 1 sin(φ 2 φ 1 ) φ m 2g sin φ 2 = 0. x = [ x 1 x 2 x 3 x 4 ] T := [ φ1 φ 1 φ 2 φ 1 ] T.

53 Przykład 13 Model nieliniowy z macierza masowa M(x): M(x) = f (x) = M(x)ẋ = f (x) (m 1 + m 2 )L 1 0 m 2 L 2 cos(x 3 x 1 ) m 2 L 1 cos(x 3 x 1 ) 0 m 2 L 2 x 2 m 2 L 2 x 2 1 sin(x 3 x 1 ) (m 1 + m 2 )g sin x 1 x 4 m 2 g sin x 3 m 2 L 1 x 2 2 sin(x 3 x 1 ). Macierz M(x) jest nieosobliwa.

54 Przykład 13 Zlinearyzowany model podwójnego wahadła: M = A = Mẋ = Ax (m 1 + m 2 )L 1 0 m 2 L m 2 L 1 0 m 2 L (m 1 + m 2 )g m 2 g 0. Macierz M jest nieosobliwa.

55 Przykład 13 function varargout=mydpend(t,y,flag,m1,m2,l1,l2) g=9.81; if strcmp(flag,'') Out=zeros(4,1); Out(1)=y(2); Out(2)=m2*L2*y(4)^2*sin(y(3)-y(1)) -(m1+m2)*g*sin(y(1)); Out(3)=y(4); Out(4)=-m2*L1*y(2)^2*sin(y(3)-y(1))-m2*g*sin(y(3)); varargout{1}=out; elseif strcmp(flag,'mass') M=zeros(4,4); M(1,1)=1; M(2,2)=(m1+m2)*L1; M(2,4)=m2*L2*cos(y(3)-y(1)); M(3,3)=1; M(4,2)=m2*L1*cos(y(3)-y(1)); M(4,4)=m2*L2; varargout{1}=m; elseif strcmp(flag,'init') [varargout{1:3}]=init; end

56 Przykład 13 function [tspan,y0,options]=init tspan=[0; 6*pi]; y0=[135/180; 0; 90/180; 0]; y0=[pi/4;0;-pi/4;0]; y0=[pi/2;0;-pi/2;0]; options=odeset('mass','m(t,y)', 'MassSingular','no','Refine',5); m1=1; m=1; L1=1; L2=1;

57 Przykład 13» [T,y] = ode23('mydpend',[],[],[],m1,m2,l1,l2);» plot(l1*sin(y(:,1))+l2*sin(y(:,3)), -L1*cos(y(:,1))-L2*cos(y(:,3)));» plot(t,l1*sin(y(:,1))+l2*sin(y(:,3)), T,-L1*cos(y(:,1))-L2*cos(y(:,3))); Rozwiazanie na płaszczyźnie stanu (x, y) dla warunków poczatkowych: [ π/4 0 π/4 0 ] [ π/2 0 π/2 0 ]

58 Przykład 13 Podwójne rozwiazanie dla warunków poczatkowych [ π 0 5π/6 0 ]. Rozwiazanie na płaszczyźnie stanu (x, y) Rozwiazanie w dziedzinie czasu (x(t), y(t))

59 Równania róz niczkowe Przykład 13 Podwójne rozwiazanie dla warunków poczatkowych [ π 0 π 0 ]. W jaki sposób wyjas nic przebieg chaotycznej trajektorii stanu w jej poczatkowym fragmancie? 7 stabilnos c Rozwiazanie na płaszczyz nie stanu (x, y ) Rozwiazanie w dziedzinie czasu (x(t), y (t))

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Wyznacz transformaty Laplace a poniższych funkcji, korzystając z tabeli transformat: a) 8 3e 3t b) 4 sin 5t 2e 5t + 5 c) e5t e

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ LABORATORIUM MODELOWANIA Przykładowe analizy danych: przebiegi czasowe, portrety

Bardziej szczegółowo

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Lista nr 1 - Liczby zespolone Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić

Bardziej szczegółowo

Obliczenia iteracyjne

Obliczenia iteracyjne Lekcja Strona z Obliczenia iteracyjne Zmienne iteracyjne (wyliczeniowe) Obliczenia iteracyjne wymagają zdefiniowania specjalnej zmiennej nazywanej iteracyjną lub wyliczeniową. Zmienną iteracyjną od zwykłej

Bardziej szczegółowo

Definicje i przykłady

Definicje i przykłady Rozdział 1 Definicje i przykłady 1.1 Definicja równania różniczkowego 1.1 DEFINICJA. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie F (t, x, ẋ, ẍ,..., x (n) ) = 0. (1.1) W równaniu tym t jest

Bardziej szczegółowo

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. Analiza stabilności rozwiązań stanowi ważną część jakościowej teorii równań różniczkowych. Jej istotą jest poszukiwanie odpowiedzi

Bardziej szczegółowo

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. Definicja 1.1. Niech Q R n, n 1, będzie danym zbiorem i niech f : Q R n będzie daną funkcją określoną na Q. Równanie różniczkowe postaci (1.1) x = f(x),

Bardziej szczegółowo

Wprowadzenie do Mathcada 1

Wprowadzenie do Mathcada 1 Wprowadzenie do Mathcada Ćwiczenie. - Badanie zmienności funkcji kwadratowej Ćwiczenie. pokazuje krok po kroku tworzenie prostego dokumentu w Mathcadzie. Dokument ten składa się z następujących elementów:.

Bardziej szczegółowo

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4)

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4) Inżynieria Systemów Dynamicznych (4) liniowych (układów) Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010 O czym będziemy mówili? 1 2 WE OKREŚLO 3 ASYMPTO 4 DYNAMICZ

Bardziej szczegółowo

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI. OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH. ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH. Obliczanie pochodnych funkcji. Niech będzie dana funkcja y(x określona i różniczkowalna na przedziale

Bardziej szczegółowo

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Lista zadań nr 2 z Matematyki II Lista zadań nr 2 z Matematyki II dla studentów wydziału Architektury, kierunku Gospodarka Przestrzenna. Wyznaczyć dziedzinę funkcji f(x, y) = ln(4 x 2 y 2 ), f(x, y) = x 2 + y 2, f(x, y) = ln(4 x 2 y 2

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2005/06 Wstęp

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Wektor naprężenia. Tensor naprężenia. Zależność wektor-tensor.

Zadanie 1. Wektor naprężenia. Tensor naprężenia. Zależność wektor-tensor. Zadanie 1. Wektor naprężenia. Tensor naprężenia. Zależność wektor-tensor. Dany jest stan naprężenia w układzie x 1,x 2,x 3 T 11 12 13 [ ] 21 23 31 32 33 Znaleźć wektor naprężenia w płaszczyźnie o normalnej

Bardziej szczegółowo

Wstęp do równań różniczkowych

Wstęp do równań różniczkowych Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych

Bardziej szczegółowo

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Joanna Szulczyk Politechnika Warszawska Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki

Bardziej szczegółowo

Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych

Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych Ryszard Myhan Modelowanie zjawiska tarcia suchego Suwaka porusza się w poziomych prowadnicach, gdzie x=x(t) oznacza przesunięcie suwaka względem nieruchomej prowadnicy w kierunku zgodnym z kierunkiem siły

Bardziej szczegółowo

dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska

dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska Program wykładów z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie

Bardziej szczegółowo

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3

Bardziej szczegółowo

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych, IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy

Bardziej szczegółowo

Języki Modelowania i Symulacji

Języki Modelowania i Symulacji Języki Modelowania i Symulacji Marcin Ciołek Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 18 stycznia 2012 Literatura: 1. D. Kincaid, W. Cheney: Analiza numeryczna, Wydawnictwo Naukowo Techniczne,

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 3

Analiza matematyczna 3 Analiza matematyczna 3 Pochodna funkcji pierwsza pochodna: x'[t] x [t] Derivative[][x][t] x (t) D[x[t], t] x (t) 7. pochodna: Derivative[7][x][t] x (7) (t) D[x[t], {t, 7}] x (7) (t) pochodne funkcji wielu

Bardziej szczegółowo

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Matematyka 2 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Równania różniczkowe liniowe rzędu II Równanie różniczkowe w postaci y + a 1 (x)y + a 0 (x)y = f(x) gdzie a 0 (x), a 1 (x) i f(x) są funkcjami

Bardziej szczegółowo

x y

x y Przykłady pytań na egzamin końcowy: (Uwaga! Skreślone pytania nie obowiązują w tym roku.). Oblicz wartość interpolacji funkcjami sklejanymi (przypadek (case) a), dla danych i =[- 4 5], y i =[0 4 -]. Jaka

Bardziej szczegółowo

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk Opis systemów dynamicznych Mieczysław Brdyś 27.09.2010, Gdańsk Rozważmy układ RC przedstawiony na rysunku poniżej: wejscie u(t) R C wyjście y(t)=vc(t) Niech u(t) = 2 + sin(t) dla t t 0 gdzie t 0 to chwila

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 1 Zadanie Definicja 1.1. (zadanie) Zadaniem nazywamy zagadnienie znalezienia rozwiązania x spełniającego równanie F (x, d) = 0, gdzie d jest zbiorem danych (od których zależy rozwiązanie x), a F

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5 KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MODELOWANIE UKŁADÓW MECHANICZNYCH Badania analityczne układu mechanicznego

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems)

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems) Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems) P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2007/08 Wprowadzenie Rozważmy

Bardziej szczegółowo

Wstęp do równań różniczkowych

Wstęp do równań różniczkowych Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone

Bardziej szczegółowo

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia 1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej

Bardziej szczegółowo

Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych

Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych [ ] e Zadanie 1 Pokazać, że X(t) = 2t cos t sin t e 2t jest specjalną macierzą fundamentalną w sin t cos t [ 2 cos chwili τ = 0 układu

Bardziej szczegółowo

Procedura modelowania matematycznego

Procedura modelowania matematycznego Procedura modelowania matematycznego System fizyczny Model fizyczny Założenia Uproszczenia Model matematyczny Analiza matematyczna Symulacja komputerowa Rozwiązanie w postaci modelu odpowiedzi Poszerzenie

Bardziej szczegółowo

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2005. Grupa: A Nazwisko: Imię: Numer indeksu: Ćwiczenia z: Data: Część 1. Test wyboru, max 36 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa

Bardziej szczegółowo

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Procesy wykładniczego wzrostu i spadku (np populacja bakterii, rozpad radioaktywny, wymiana ciepła) można modelować równaniem

Bardziej szczegółowo

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera:

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera: Zadania przygotowuj ace do kolokwium (budownictwo, studia niestacjonarne, drugi semestr, 209) [7III] () Podaj przykład dowolnej macierzy A drugiego stopnia Oblicz A A T + A T A (2) Podaj przykład dowolnej

Bardziej szczegółowo

Dwa przykłady z mechaniki

Dwa przykłady z mechaniki Rozdział 6 Dwa przykłady z mechaniki W rozdziale tym przedstawimy proste przykłady rozwiązań równań mechaniki Newtona. Mechanika Newtona zajmuje się badaniem ruchu układu punktów materialnych w przestrzeni

Bardziej szczegółowo

Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej

Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przygotowanie: Dariusz Pazderski Liniowe przekształcenie równania stanu Rozważmy liniowe równanie stanu i równanie wyjścia układu niesingularnego

Bardziej szczegółowo

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele

Bardziej szczegółowo

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Geometria Lista 0 Zadanie 1 Geometria Lista 0 Zadanie 1. Wyznaczyć wzór na pole równoległoboku rozpiętego na wektorach u, v: (a) nie odwołując się do współrzędnych tych wektorów; (b) odwołując się do współrzędnych względem odpowiednio

Bardziej szczegółowo

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03 METODY OBLICZENIOWE Projekt nr 3.4 Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03 Zadanie Nasze zadanie składało się z dwóch części: 1. Sformułowanie, przy użyciu metody Lagrange a II rodzaju, równania różniczkowego

Bardziej szczegółowo

Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R

Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R Metody numeryczne i symulacje stochastyczne Mateusz Topolewski woland@mat.umk.pl Wydział Matematyki i Informatyki UMK Plan działania 1 Całkowanie

Bardziej szczegółowo

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B 1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =

Bardziej szczegółowo

Obliczenia naukowe Wykład nr 8

Obliczenia naukowe Wykład nr 8 Obliczenia naukowe Wykład nr 8 Paweł Zieliński Katedra Informatyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Literatura Literatura podstawowa [] D. Kincaid, W. Cheney, Analiza numeryczna,

Bardziej szczegółowo

Z52: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania, zagadnienie brzegowe.

Z52: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania, zagadnienie brzegowe. Z5: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania zagadnienie brzegowe Dyskretne operatory różniczkowania Numeryczne obliczanie pochodnych oraz rozwiązywanie

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Metoda faktoryzacji (rozdzielania zmiennych)................ 5 1.2 Metoda funkcji Greena.............................

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 3 liniowe 3 Bernoulliego

Bardziej szczegółowo

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Analiza Matematyczna Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Zadanie 1. Oblicz pochodną funkcji: (a) f(x) = x xx (b) f(x) = log sin 4 x cos 4 x (c) f(x) = sin sin x log x 2(2x) (d) f(x) = ( tg ( x + π 2 (e)

Bardziej szczegółowo

MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY

MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY Poszukiwanie znaczeń funkcji i skryptów funkcja help >> help % wypisuje linki do wszystkich plików pomocy >> help plot % wypisuje pomoc dotyczą funkcji plot Znaczenie

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j), ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j

Bardziej szczegółowo

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. W rozdziale tym zajmiemy się dokładniej badaniem stabilności rozwiązań równania różniczkowego. Pojęcie stabilności w

Bardziej szczegółowo

1 Układy równań liniowych

1 Układy równań liniowych 1 Układy równań liniowych 1. Rozwiązać układy równań liniowych metodą eliminacji Gaussa x + 2y z = 4 y 2z = 4x y + z = 0 x y + z = 0 2y + 5z = 1 6x 4y z = 1 x + y t = 1 x + y z = 0 y + z + t = 1 x + +

Bardziej szczegółowo

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne

Równania różniczkowe zwyczajne Równania różniczkowe zwyczajne ODE: ordinary differential equations Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2016 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE JEDNEJ ZMIENNEJ Motywacja Rozwiązania równań z 1, 2 lub

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA LINIOWEGO W ZAGADNIENIACH WSPOMAGANIA PROCESU PODEJMOWANIA DECYZJI

ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA LINIOWEGO W ZAGADNIENIACH WSPOMAGANIA PROCESU PODEJMOWANIA DECYZJI Wstęp ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA LINIOWEGO W ZAGADNIENIACH WSPOMAGANIA PROCESU PODEJMOWANIA DECYZJI Problem podejmowania decyzji jest jednym z zagadnień sterowania nadrzędnego. Proces podejmowania decyzji

Bardziej szczegółowo

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH Transport, studia I stopnia Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać ogólna równania nieliniowego Często występującym, ważnym problemem obliczeniowym

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami

Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna I Równania pierwszego rzędu 2 1 o rozdzielonych zmiennych 2 2 jednorodne 4 3 liniowe 4 4 Bernoulliego 5

Bardziej szczegółowo

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać układu równań liniowych Układ liniowych równań algebraicznych

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami

Równania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami Równania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 4 liniowe 4 Bernoulliego 5 Równania sprowadzalne

Bardziej szczegółowo

Wykład z modelowania matematycznego.

Wykład z modelowania matematycznego. Załóżmy, że równanie różniczkowe x (t) = f (t, x) (1) ma rozwiązanie ogólne x(t) = ϕ(t, c). (2) Załóżmy, że równanie różniczkowe x (t) = f (t, x) (1) ma rozwiązanie ogólne x(t) = ϕ(t, c). (2) Rodzina funkcji

Bardziej szczegółowo

Egzamin test GRUPA A (c) maleje na przedziale (1, 6). 0, ,5 1

Egzamin test GRUPA A (c) maleje na przedziale (1, 6). 0, ,5 1 Matematyka dla Biologów Warszawa, stycznia 04. Imię i nazwisko:... Egzamin test GRUPA A nr indeksu:... Przy każdym z podpunktów wpisz, czy jest on prawdziwy (TAK) czy fałszywy (NIE). Za każde pytanie można

Bardziej szczegółowo

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 2 - podstawy matematyczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Rzeczywiste obiekty regulacji, a co za tym idzie układy regulacji, mają właściwości nieliniowe, n.p. turbulencje, wiele

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2011 Problem Cauchy ego dy dx = f(x, y) (1) y(x

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5

Bardziej szczegółowo

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3 ZESTAW I 1. Rozwiązać równanie. Pierwiastki zaznaczyć w płaszczyźnie zespolonej. z 3 8(1 + i) 3 0, Sposób 1. Korzystamy ze wzoru a 3 b 3 (a b)(a 2 + ab + b 2 ), co daje: (z 2 2i)(z 2 + 2(1 + i)z + (1 +

Bardziej szczegółowo

czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma

czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma zerowych, których nie ma Instytut Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego Centrum Badania Systemów Złożonych im. Marka Kaca Uniwersytet Jagielloński Metoda Metoda dla Warszawa, 9 stycznia 2006 Metoda -Raphsona

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Metody numeryczne Układy równań liniowych, część II Janusz Szwabiński szwabin@ift.uni.wroc.pl Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Układy równań liniowych, część II 1. Iteracyjne poprawianie

Bardziej szczegółowo

Interpolacja. Interpolacja wykorzystująca wielomian Newtona

Interpolacja. Interpolacja wykorzystująca wielomian Newtona Interpolacja Funkcja y = f(x) jest dana w postaci dyskretnej: (1) y 1 = f(x 1 ), y 2 = f(x 2 ), y 3 = f(x 3 ), y n = f(x n ), y n +1 = f(x n +1 ), to znaczy, że w pewny przedziale x 1 ; x 2 Ú ziennej niezależnej

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/

Bardziej szczegółowo

Równania nieliniowe. LABORKA Piotr Ciskowski

Równania nieliniowe. LABORKA Piotr Ciskowski Równania nieliniowe LABORKA Piotr Ciskowski przykład 1. funkcja fplot fplot ( f, granice ) fplot ( f, granice, n, linia, tol ) [ x, y ] = fplot ( )» fplot ( sin(x*x)/x, [ 0 4*pi ] )» fplot ( sin(x*x)/x,

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 13 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WFiIS, informatyka stosowana, I rok Elżbieta Adamus 17 maja 2018r. Równania różniczkowe zwyczajne 1 Rozwiązywanie

Bardziej szczegółowo

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Zadanie 6.1. Obliczyć długości podanych wektorów a) a = [, 4, 12] b) b = [, 5, 2 2 ] c) c = [ρ cos φ, ρ sin φ, h], ρ 0, φ, h R c) d = [ρ cos φ cos

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne. P. F. Góra

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne. P. F. Góra Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Zasady zaliczenie ćwiczeń egzamin ustny; na egzaminie

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Problem Cauchy ego dy dx = f(x, y) (1) y(x

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie. P. F. Góra

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie. P. F. Góra Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Jeszcze o równaniach liniowych Rozważmy skalarne, jednorodne równanie

Bardziej szczegółowo

Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych

Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012/13 Równania różniczkowe zwyczajne

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Elementy geometrii analitycznej w R 3 Rozdział 12 Elementy geometrii analitycznej w R 3 Elementy trójwymiarowej przestrzeni rzeczywistej R 3 = {(x,y,z) : x,y,z R} możemy interpretować co najmniej na trzy sposoby, tzn. jako: zbiór punktów (x,

Bardziej szczegółowo

Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych

Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych Postawienie zadania i podstawowe idee jego rozwiązania Metody samostartujące (Eulera, Rungego-Kutty) Metody niesamostartujące

Bardziej szczegółowo

Funkcje dwóch zmiennych

Funkcje dwóch zmiennych Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Funkcje dwóch zmiennych 1. Funkcje dwóch zmiennych: pojęcia podstawowe Definicja 1. Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan Układy równań liniowych Krzysztof Patan Motywacje Zagadnienie kluczowe dla przetwarzania numerycznego Wiele innych zadań redukuje się do problemu rozwiązania układu równań liniowych, często o bardzo dużych

Bardziej szczegółowo

Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji

Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji Zakład Metod Obliczeniowych Chemii 11 kwietnia 2006 roku 1 Po co? Jak? 2 Algorytm Analiza zbieżności 3 dla układów symetrycznych 4 Fulleren 5 Po co?

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe Definicja 1 (Iloczyn skalarny). Niech V będzie rzeczywistą przestrzenią liniową. Iloczynem skalarnym w przestrzeni V nazywamy funkcję

Bardziej szczegółowo

Matlab (5) Matlab równania różniczkowe, aproksymacja

Matlab (5) Matlab równania różniczkowe, aproksymacja Matlab (5) Matlab równania różniczkowe, aproksymacja Równania różniczkowe - funkcja dsolve() Funkcja dsolve oblicza symbolicznie rozwiązania równań różniczkowych zwyczajnych. Równania są określane przez

Bardziej szczegółowo

Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji

Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji Piotr Bartłomiejczyk Politechnika Gdańska Między teorią a zastosowaniami: Matematyka w działaniu Będlewo, 25 30 maja 2015 P. Bartłomiejczyk Fale biegnące 1 /

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera

Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera Arkadiusz Syta A. Syta (Politechnika Lubelska) 1 / 19 Wstęp Przegląd wybranych pakietów oprogramowania i funkcji Rozwiązywanie równań

Bardziej szczegółowo

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008 Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5

Bardziej szczegółowo

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : Lista Przestrzenie liniowe Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : V = R[X], zbiór wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, wraz ze standardowym dodawaniem

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi

Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi . Cele ćwiczenia Laboratorium nr Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi zapoznanie się z metodami symbolicznego i numerycznego rozwiązywania równań różniczkowych w Matlabie,

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne

Równania różniczkowe zwyczajne Równania różniczkowe zwyczajne zadań dla sudenów kierunku Auomayka i roboyka WEAIiIB AGH Michał Góra Wydział Maemayki Sosowanej AGH I. Równania o zmiennych rozdzielonych: y = f (y)f () Zadanie. Rozwiąż

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych, macierze, Google

Układy równań liniowych, macierze, Google Układ równań linowych { x+2y = 6, 3x y = 4 (0) Spotkania z Matematyka Układy równań liniowych, macierze, Google Aleksander Denisiuk denisjuk@matman.uwm.edu.pl Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Bardziej szczegółowo

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających

Bardziej szczegółowo

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2007. Egzamin, Gr. A Imię i nazwisko: Nr indeksu: Section 1. Test wyboru, max 33 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa odpowiedź

Bardziej szczegółowo

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory; Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1

Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1 Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach Wydział Finansów i Ubezpieczeń, Kierunek: Finanse i Zarządzanie w Ochronie Zdrowia Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1 Powtórka materiału przed

Bardziej szczegółowo

Matlab Składnia + podstawy programowania

Matlab Składnia + podstawy programowania Matlab Składnia + podstawy programowania Matlab Matrix Laboratory środowisko stworzone z myślą o osobach rozwiązujących problemy matematyczne, w których operuje się na danych stanowiących wielowymiarowe

Bardziej szczegółowo

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja) Równania różniczkowe wartości własne funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Wszelkie pytania oraz uwagi o błędach proszę kierować na przemek.majewski@gmail.com

Bardziej szczegółowo