Języki Modelowania i Symulacji
|
|
- Bartłomiej Matuszewski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Języki Modelowania i Symulacji Równania zagadnienie poczatkowe (tylko przykłady w MATLABie) Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 14 listopada 2011
2 1 2
3 Informacje wstępne Podstawowe sposoby użycia funkcji całkownia równania go ẏ = f (t, y) (zagadnienie poczatkowe dla zwyczajnego rr (ode)): [T,Y] = solver(odefun,tspan,y0) [T,Y] = solver(odefun,tspan,y0,options) odefun wskazanie na funkcję wyznaczajac a prawa stronę f (t, y) rozważanego równania tsan wektor określajacy przedział, dla którego poszukuje się rozwiazania y(t) (lub też zbiór punktów, w których (w przybliżeniu!) należy wyznaczyć rozwiazanie), y0 wektor warunków poczatkowych, T wektor kolejnych chwil czasu t, Y tablica rozwiazań (wiersz odpowiada danemu t).
4 Informacje wstępne funkcja zadanie dokładność ode45 n-s M ode23 n-s L ode113 n-s L -> H ode15s S L -> M ode23s S L ode23t m-s L ode23tb S L n-s zadanie niesztywne lub o małym stopniu sztywności, m-s zadanie o średnim stopniu sztywności, S zadanie sztywne, L,M,H możliwa do uzyskania dokładność rozwi azania (odpowiednio): Niska, Średnia oraz Wysoka.
5 funkcja ode45 ode23 ode113 ode15s Informacje wstępne zastosowanie Metoda o średnim rzędzie, zalecana na wstępnym etapie całkowania nieliniowych rr o tylko niewielkim stopniu sztywności. Metoda niskiego rzędu, zwykle nie zapewnia dużej dokładności, można ja stosować do zadań o średnim stopniu sztywności. Metoda o zmiennym rzędzie, zapewnia duża dokładność rozwiazania, zalecana dla zadań o dużej złożoności numerycznej przy wyznaczaniu funkcji użytkownika odefun. Metoda o zmiennym rzędzie, zalecana dla zadań o dużej sztywności lub problemów różniczkowo-algebraicznych (DAE)
6 Informacje wstępne funkcja ode23s ode23t ode23tb zastosowanie Metoda zalecana w przypadku zadań o dużym stopniu sztywności (dopuszcza się tylko stałe macierze masowe) Metoda o względnie niskich kosztach obliczeniowych, można ja jednak stosować tylko dla średnio sztywnych zadań. Zalecana dla zadań o dużej sztywności, nie spodziewaj się jednak dużej dokładności.
7 Informacje wstępne Parametryzacja funkcji całkowania rr () opcje: pole opcji RelTol AbsTol MaxStep InitialStep Vectorized NonNegative OutputFcn: odeplot odephas2 odephas3 opis wymagana względna dokładność oszacowanie dopuszczalnego bezwzględnego błędu każdej współrzędnej wektora rozwiazań kres górny kroku całkowania rr poczatkowy krok całkowania rr czy przetwarza się dane wektorowe? indeksy tych współrzędnych rozwiazania, które maja być nieujemne wykreślany jest: przebieg w dziedzinie czasu, dwuwymiarowy portret fazowy, trójwymiarowy portret fazowy
8 pole opcji Refine Stats JConstant Jacobian Mass MassSingular Events Informacje wstępne opis wygładzenie przebiegu rozwiazania: podaje się ile razy należy zwiększyć liczbę punktów na osi czasu czy podać dane o numerycznych szczegółach uzyskanego rozwiazania? macierz Jacobiego jest stała której funkcji użytkownika należy użyć do wyznaczania? macierz masowa (o ja wykorzystujemy) jest: stała, jawnie zależna od czasu, zależna także od bieżacego rozwiazania czy macierz masowa jest osobliwa? czy rozwiazuj ac rr stosujemy mechanizm modelowania zdarzeń?
9 Przykład 1 Model liniowego obiektu dynamicznego: [ ] [ x 0 1 = Ax, A =, x(0) = 1 1 function dxdt=ax(t,x,flag,a) % parametr flag musi tu wystąpić dxdt=a*x; Szukamy rozwiazania dla 0 t 10 [s]: ]» A=[0 1;-1-1];» x0=[1; -0.5];» [T,x]=ode45('Ax',[0 10],x0,[],A);
10 Model liniowy x = Ax, x(0): Przykład 1» A, x0, size(t) A = x0 = ans = 57 1 Rozwiazanie analityczne x(t) = e ta x(0):» xx=zeros(2,size(t,1));» for k=1:size(t,1); xx(:,k)=expm(a*t(k))*x(0); end;
11 Przykład 1» max(abs(x-xx')) %szacowanie błędu ans = 1.0e-003 * » plot(t,x); xlabel('t [sec]'); ylabel('x(t)'); Rozwiazanie względem czasu
12 Przykład 1 Rozwiazanie dokładniejsze (domyślnie: RelTol=1e-3) options=odeset('reltol',1e-8);» [T,x]=ode45('Ax',[0 10],x0,options,A);» xx=zeros(2,size(t,1));» for k=1:size(t,1);xx(:,k)=expm(a*t(k))*x0;end;» size(t) ans = 125 1» max(abs(x-xx')) ans = 1.0e-006 * Oszacowanie błędu k-tej współrzędnej x: e(k) =max(reltol*abs(x(k)),abstol(k))
13 Przykład 2 Skalarne równania nieliniowe: 1) x = x 2 2) x = x ) x = x 2 + t Warunek poczatkowy: x(0.1) = 2. function dxdt=funk1(t,x,flag,k) switch k case 1, dxdt=x^2; case 2, dxdt=x^2+1; case 3, dxdt=x^2+t; end;
14 Rozwiazanie analityczne: Przykład 2 x = x 2 x(t) = 1 t C 1. %rozwiązanie ogólne:» dsolve('dx=x^2') ans = -1/(t-C1) %rozwiązanie szczegółowe:» dsolve('dx=x^2','x(0.1)=2') ans = -1/(t-3/5)
15 Przykład 2 Czy mamy do czynienia z problemem sztywnym?» opts=odeset('reltol',1e-5);» [T2s,x2s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,2); Rozwiazanie równania x = x 2 + 1, x(0.1) = 2
16 Przykład 2» [T2,x2]=ode23('funk1',[ ],2,opts,2);» [T2s,x2s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,2);» size(t2,1),size(t2s,1) ans = 138 ans = 114» [T1,x1]=ode23('funk1',[ ],2,opts,1);» [T3,x3]=ode23('funk1',[ ],2,opts,3);» [T1s,x1s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,1);» [T3s,x3s]=ode23s('funk1',[ ],2,opts,3);» size(t2,1),size(t2s,1) -> 73, 61» size(t3,1),size(t3s,1) -> 79, 67 % Czy to dobra miara 'stopnia sztywności?
17 Skalarne : Przykład 3 x = t 2 cos(t) + 2x, x(2π) = 0. t function dxdt=funk2(t,x) dxdt=cos(t)*t^2+2*x/t; Rozwiazanie symboliczne:» dsolve('dx=cos(t)*t^2+2*x/t') ans = t^2*sin(t)+t^2*c1» dsolve('dx=cos(t)*t^2+2*x/t','x(2*pi)=0') ans = t^2*sin(t)
18 Przykład 3» options=odeset('reltol',1e-5);» [T,x]=ode23('funk2',[2*pi 10],0,options);» plot(t,x); T2=T.*T;» plot(t,x-t2.*sin(t)); % błąd bezwzględny Rozwiazanie numeryczne Bład bezwzględny
19 Skalarne : Przykład 4 x = x ln(x), x(0) = 3. function dxdt=funk3(t,x) dxdt=-x*log(x); Rozwiazania analityczne:» dsolve('dx=-x*ln(x)') ans = exp(exp(-t-c1))» dsolve('dx=-x*ln(x)','x(0)=3') ans = exp(exp(-t+log(log(3))))
20 Przykład 4» options=odeset('reltol',1e-5);» [T,x]=ode23('funk3',[0 4],3,options);» xx=exp(log(3)*exp(-t)); % rozwiązanie dokładne» max(abs(x-xx)) % błąd ans = e-005 Rozwiazanie równania x = x ln(x), x(0) = 3
21 Przykład 6 Układ równań nieliniowych (model obiektu dynamicznego: { ẋ1 = f 1 (x 1, x 2 ) := x 1 x 2 1 rx 1x 2 ẋ 2 = f 2 (x 1, x 2 ) := x 2 x 2 2 rx 1x 2. Macierz Jacobiego: J(x 1, x 2 ) := [ f1 x 1 f 2 f 1 x 2 f 2 x 1 x 2 ] [ 1 2x1 rx = 2 rx 1 rx 2 1 2x 2 rx 1 ].
22 Przykład 6 function out=funcxr(t,x,flag,r) if strcmp(flag,'') out=[x(1)-x(1)^2-r*x(1)*x(2); x(2)-x(2)^2-r*x(1)*x(2)]; elseif strcmp(flag,'jacobian') out=[1-2*x(1)-r*x(2) -r*x(1); -r*x(2) 1-2*x(2)-r*x(1)]; end;» optj=odeset('reltol',1e-6,'jacobian','on', 'Stats','on');» opt=odeset('reltol',1e-6,'jacobian','off', 'Stats','on');
23 Przykład 6» 500],[0.05;-1],optJ,2); 449 successful steps 0 failed attempts 1349 function evaluations 449 partial derivatives 449 LU decompositions 1347 solutions of linear systems» [Tx,x]=ode23s(@funcxr,[0 500],[0.05;-1],opt,2); 449 successful steps 0 failed attempts 2247 function evaluations 449 partial derivatives 449 LU decompositions 1347 solutions of linear systems
24 Przykład 6» plot(xj(:,1),xj(:,2));» xlabel('x1'); ylabel('x2'); grid; Rozwiazanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 )
25 Przykład 7 Modele nieliniowych obiektów dynamicznych: { ẋ1 = x (1) 2 x1 3 x 1x2 2 ẋ 2 = x 1 x2 3 x 1 2x 2, function dxdt=model1(t,x) dxdt=[-x(2)-x(1)^3-x(1)*x(2)^2; x(1)-x(2)^3-x(1)^2*x(2)]; { ẋ1 = x (2) 2 + x1 3 + x 1x2 2 ẋ 2 = x 1 + x2 3 + x 1 2x 2. function dxdt=model2(t,x) dxdt=[-x(2)+x(1)^3+x(1)*x(2)^2; x(1)+x(2)^3+x(1)^2*x(2)];
26 Przykład 7» [T,x] = ode23(@model1,[0 25],[ ]); Model 1: rozwi azanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 ) Stabilny punkt równowagi (0, 0)
27 Przykład 7» opts=odeset('refine',10);» [T,x] = ode23(@model1,[0 25],[ ],opts); Model 1: rozwi azanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 ) Stabilny punkt równowagi (0, 0)
28 Przykład 7» opts=odeset('refine',10);» [T,x] = ode23(@model2,[0 25],[ ],opts); Model 2: rozwi azanie na płaszczyźnie stanu (x 1, x 2 ) Niestabilny punkt równowagi (0,0)
29 Przykład 8 Układ równań nieliniowych (model obiektu dynamicznego): { ẋ1 = x 1 x 2 x 3 1 ẋ 2 = x 1 + x 2 x 3 2. function dxdt=modelx1x2(t,x) dxdt=[x(1)-x(2)-x(1)^3; x(1)+x(2)-x(2)^3]; Efektywność obliczeń można zwiększyć stosujac wektoryzację przetwarzanych danych: function dxdt=modelx1x2v(t,x) dxdt=[x(1,:)-x(2,:)-x(1,:).^3 x(1,:)+x(2,:)-x(2,:).^3];
30 Przykład 8 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[ ]);» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[ ]); Warunki poczatkowe [ ] Warunki poczatkowe [ ]
31 Przykład 8 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» opts=odeset('outputfcn','odephas2');» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[2 2],opts); Rozwiazanie dla warunków poczatkowych [ ]
32 Przykład 8 Cykl graniczny ilustracja w dziedzinie czasu:» opts=odeset('outputfcn','odeprint');» [T,x] = ode45(@modelx1x2,[0 25],[2 2],opts); Rozwiaznie dla warunków poczatkowych [ ]
33 Badany model obiektu dynamicznego: Przykład 8 { ẋ1 = x 1 x 2 x 3 1 ẋ 2 = x 1 + x 2 x 3 2. Punkt (0, 0) jest tu punktem stacjonarnym. Co powiesz o lokalnych jego właściwościach na podstawie modelu zlinearyzowanego?» eig([1-1;1 1]) i i Wykorzystanie mechanizmu wektoryzacji wymaga, aby:» opts=odeset(opts, 'Vectorized', 'on');
34 Przykład 9 Model nieliniowego obiektu dynamicznego: gdzie { ẋ1 = x 2 + x 1 (r 4 2 3r ) ẋ 2 = x 1 + x 2 (r 4 2 3r ) r 2 (t) := x 2 1 (t) + x 2 2 (t). function dxdt=modelnonl(t,x) r2=x(1)^2+x(2)^2; dxdt=[-x(2)+x(1)*(r2^4-3*r2^2+1); x(1)+x(2)*(r2^4-3*r2^2+1)]; Punkt (0, 0) jest punktem równowagi. Czy jedynym? Co powiesz o jego lokalnych właściwościach?
35 Przykład 9 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» [T,x] = ode45(@modelnonl,[0 25],[ ]);» [T,x] = ode45(@modelnon1,[0 25],[ ]); Warunki poczatkowe [ ] Warunki poczatkowe [ ]
36 Przykład 9 Cykl graniczny ilustracja w przestrzeni stanu:» [T,x] = ode45(@modelnonl,[0 30],[ ]);» plot(x(:,1),x(:,2)); xlabel('x1'),ylabel('x2'); Rozwiaznie dla warunków poczatkowych ]
37 Przykład 10 Prosty przykład sztywnego ( stiff ) liniowego równania go: y (t) + sin(t) = 200(y(t) cos(t)), y(0) = 0. function dydt=stiff(t,y) dydt=-\sin (t)-200*(y-\cos (t)); Rozwiazanie analityczne: y(t) = cos(t) e 200t.
38 Przykład 10» opt=odeset('stats','on')» [t23,y23]=ode23('stiff',[0 0.40],0,opt); 46 successful steps 2 failed attempts 145 function evaluations 0 partial derivatives 0 LU decompositions 0 solutions of linear systems» [t23s,y23s]=ode23s('stiff',[0 0.40],0,opt); 29 successful steps 0 failed attempts 119 function evaluations 29 partial derivatives 29 LU decompositions 87 solutions of linear systems
39 Przykład 10 y (t) y (t) + sin(t) = 200(y(t) cos(t)), y(0) = 0: ode t [secs] y (t) ode23s t [secs] Rozwiazanie ode23 Rozwiazanie ode23s
40 Przykład 11 Równanie: x (t) = x 2 (t) x 3 (t), 0 t 2/δ, x(0) = δ.» fx=inline('x^2-x^3','t','x'); fx = inline function: fx(t,x) = x^2-x^3» d=0.01;» ode45(fx,[0 2/d],d,opt);» ode23s(fx,[0 2/d],d,opt);» grid; xlabel('t [secs]');» ylabel('x (t)','rotation',0);» legend('d=0.01');
41 Przykład 11» d=0.01;» t=ode45(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = 185 1» t=ode23s(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = 73 1 x (t) d=0.01 x (t) d= t [secs] Metoda ode t [secs] Metoda ode23s
42 Przykład 11» d=0.0001;» t=ode45(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = » t=ode23s(fx,[0 2/d],d,opt);» size(t) ans = x (t) d= x (t) d= t [secs] x 10 4 Metoda ode t [secs] x 10 4 Metoda ode23s
43 Równanie van : Przykład 12 ẍ + x + v(x 2 1)ẋ = 0 x 1 := x, x 2 := ẋ { ẋ1 = f 1 (x 1, x 2 ) := x 2 ẋ 2 = f 2 (x 1, x 2 ) := x 1 + v(1 x1 2)x 2. Macierz Jacobiego: J(x 1, x 2 ) := [ = [ f1 x 1 f 2 f 1 x 2 f 2 x 1 x 2 ] 0 1 2vx 1 x 2 1 v(1 x 2 1 ) ].
44 Przykład 12 function [out1,out2,out3]=vdpol(t,x,flag,v) if strcmp(flag,'') out1=[x(2); -x(1)+ v*(1 - x(1)^2)*x(2)]; elseif strcmp(flag,'jacobian') out1=[0 1; -2*v*x(1)*x(2)-1 v*(1-x(1)^2)]; elseif (strcmp(flag,'init')) & v==1 out1=[0 10]; out2=[2 0]; out3=odeset('jacobian','on','stats','on'); elseif (strcmp(flag,'init')) & v>1 out1=[0 15]; out2=[2 0]; out3=odeset('jacobian','on','stats','on'); end;
45 Przykład 12» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],... odeset('jacobian','on','stats','on'),1000); 741 successful steps 13 failed attempts 2251 function evaluations 741 partial derivatives 754 LU decompositions 2262 solutions of linear systems» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],... odeset('jacobian','off','stats','on'),1000); 743 successful steps 17 failed attempts 3751 function evaluations 743 partial derivatives 760 LU decompositions 2280 solutions of linear systems
46 Przykład 12 % Równanie van (zadanie sztywne: v=1000)» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],... odeset('jacobian','on','stats','off'),1000); Równanie van (v = 1000): rozwiazanie ode23s
47 Przykład 12» opt=odeset('jacobian','on','stats','on');» [T,x] = ode23s(@vdpol,[0 3000],[2 0],opt,1000); 741 successful steps 13 failed attempts 2251 function evaluations 741 partial derivatives 754 LU decompositions 2262 solutions of linear systems» opt=odeset('jacobian','off','stats','on');» [T,x] = ode15s(@vdpol,[0 3000],[2 0],opt,1000); 591 successful steps 225 failed attempts 1883 function evaluations 45 partial derivatives 289 LU decompositions 1747 solutions of linear systems
48 Przykład 12» opt=odeset('refine',5,'jacobian','on','stats','on');» [T,x] = ode15s(@vdpol,[0 3000],[2 0],opt,1000); 591 successful steps 225 failed attempts 1749 function evaluations 45 partial derivatives 289 LU decompositions 1747 solutions of linear systems Równanie van (v = 1000): rozwiazanie ode15s ( Refine : 1, 5)
49 Przykład 12» [T,x] = ode23(@vdpol,[],[],[],10); 175 successful steps 14 failed attempts 568 function evaluations 0 partial derivatives 0 LU decompositions 0 solutions of linear systems» [T,x] = ode23s(@vdpol,[],[],[],10); 124 successful steps 6 failed attempts 386 function evaluations 124 partial derivatives 130 LU decompositions 390 solutions of linear systems
50 Przykład 12 Równanie van dr Pola (v=10):» plot(t,x,'o'); axis([ ]);» legend('x1','x2'); grid;» xlabel('t [secs]'); ylabel('x1(t) x2(t)'); Metoda ode23 Metoda ode23s
51 Przykład 12 Właściwości rozwiazań równania van :
52 Przykład 13 Model podwójnego wahadła (m 1 + m 2 )L 1 φ 1 + m 2 L 2 cos(φ 2 φ 1 ) φ 2 m 2 L 2 sin(φ 2 φ 1 ) φ (m 1 + m 2 )g sin φ 1 = 0 m 2 L 1 cos(φ 2 φ 1 ) φ 1 + m 2 L 2 φ 2 +m 2 L 1 sin(φ 2 φ 1 ) φ m 2g sin φ 2 = 0. x = [ x 1 x 2 x 3 x 4 ] T := [ φ1 φ 1 φ 2 φ 1 ] T.
53 Przykład 13 Model nieliniowy z macierza masowa M(x): M(x) = f (x) = M(x)ẋ = f (x) (m 1 + m 2 )L 1 0 m 2 L 2 cos(x 3 x 1 ) m 2 L 1 cos(x 3 x 1 ) 0 m 2 L 2 x 2 m 2 L 2 x 2 1 sin(x 3 x 1 ) (m 1 + m 2 )g sin x 1 x 4 m 2 g sin x 3 m 2 L 1 x 2 2 sin(x 3 x 1 ). Macierz M(x) jest nieosobliwa.
54 Przykład 13 Zlinearyzowany model podwójnego wahadła: M = A = Mẋ = Ax (m 1 + m 2 )L 1 0 m 2 L m 2 L 1 0 m 2 L (m 1 + m 2 )g m 2 g 0. Macierz M jest nieosobliwa.
55 Przykład 13 function varargout=mydpend(t,y,flag,m1,m2,l1,l2) g=9.81; if strcmp(flag,'') Out=zeros(4,1); Out(1)=y(2); Out(2)=m2*L2*y(4)^2*sin(y(3)-y(1)) -(m1+m2)*g*sin(y(1)); Out(3)=y(4); Out(4)=-m2*L1*y(2)^2*sin(y(3)-y(1))-m2*g*sin(y(3)); varargout{1}=out; elseif strcmp(flag,'mass') M=zeros(4,4); M(1,1)=1; M(2,2)=(m1+m2)*L1; M(2,4)=m2*L2*cos(y(3)-y(1)); M(3,3)=1; M(4,2)=m2*L1*cos(y(3)-y(1)); M(4,4)=m2*L2; varargout{1}=m; elseif strcmp(flag,'init') [varargout{1:3}]=init; end
56 Przykład 13 function [tspan,y0,options]=init tspan=[0; 6*pi]; y0=[135/180; 0; 90/180; 0]; y0=[pi/4;0;-pi/4;0]; y0=[pi/2;0;-pi/2;0]; options=odeset('mass','m(t,y)', 'MassSingular','no','Refine',5); m1=1; m=1; L1=1; L2=1;
57 Przykład 13» [T,y] = ode23('mydpend',[],[],[],m1,m2,l1,l2);» plot(l1*sin(y(:,1))+l2*sin(y(:,3)), -L1*cos(y(:,1))-L2*cos(y(:,3)));» plot(t,l1*sin(y(:,1))+l2*sin(y(:,3)), T,-L1*cos(y(:,1))-L2*cos(y(:,3))); Rozwiazanie na płaszczyźnie stanu (x, y) dla warunków poczatkowych: [ π/4 0 π/4 0 ] [ π/2 0 π/2 0 ]
58 Przykład 13 Podwójne rozwiazanie dla warunków poczatkowych [ π 0 5π/6 0 ]. Rozwiazanie na płaszczyźnie stanu (x, y) Rozwiazanie w dziedzinie czasu (x(t), y(t))
59 Równania róz niczkowe Przykład 13 Podwójne rozwiazanie dla warunków poczatkowych [ π 0 π 0 ]. W jaki sposób wyjas nic przebieg chaotycznej trajektorii stanu w jej poczatkowym fragmancie? 7 stabilnos c Rozwiazanie na płaszczyz nie stanu (x, y ) Rozwiazanie w dziedzinie czasu (x(t), y (t))
Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie
Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Wyznacz transformaty Laplace a poniższych funkcji, korzystając z tabeli transformat: a) 8 3e 3t b) 4 sin 5t 2e 5t + 5 c) e5t e
INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ LABORATORIUM MODELOWANIA Przykładowe analizy danych: przebiegi czasowe, portrety
Lista nr 1 - Liczby zespolone
Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić
Obliczenia iteracyjne
Lekcja Strona z Obliczenia iteracyjne Zmienne iteracyjne (wyliczeniowe) Obliczenia iteracyjne wymagają zdefiniowania specjalnej zmiennej nazywanej iteracyjną lub wyliczeniową. Zmienną iteracyjną od zwykłej
Definicje i przykłady
Rozdział 1 Definicje i przykłady 1.1 Definicja równania różniczkowego 1.1 DEFINICJA. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie F (t, x, ẋ, ẍ,..., x (n) ) = 0. (1.1) W równaniu tym t jest
III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.
III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. Analiza stabilności rozwiązań stanowi ważną część jakościowej teorii równań różniczkowych. Jej istotą jest poszukiwanie odpowiedzi
II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.
II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. Definicja 1.1. Niech Q R n, n 1, będzie danym zbiorem i niech f : Q R n będzie daną funkcją określoną na Q. Równanie różniczkowe postaci (1.1) x = f(x),
Wprowadzenie do Mathcada 1
Wprowadzenie do Mathcada Ćwiczenie. - Badanie zmienności funkcji kwadratowej Ćwiczenie. pokazuje krok po kroku tworzenie prostego dokumentu w Mathcadzie. Dokument ten składa się z następujących elementów:.
Inżynieria Systemów Dynamicznych (4)
Inżynieria Systemów Dynamicznych (4) liniowych (układów) Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010 O czym będziemy mówili? 1 2 WE OKREŚLO 3 ASYMPTO 4 DYNAMICZ
OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.
OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH. ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH. Obliczanie pochodnych funkcji. Niech będzie dana funkcja y(x określona i różniczkowalna na przedziale
Lista zadań nr 2 z Matematyki II
Lista zadań nr 2 z Matematyki II dla studentów wydziału Architektury, kierunku Gospodarka Przestrzenna. Wyznaczyć dziedzinę funkcji f(x, y) = ln(4 x 2 y 2 ), f(x, y) = x 2 + y 2, f(x, y) = ln(4 x 2 y 2
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2005/06 Wstęp
Zadanie 1. Wektor naprężenia. Tensor naprężenia. Zależność wektor-tensor.
Zadanie 1. Wektor naprężenia. Tensor naprężenia. Zależność wektor-tensor. Dany jest stan naprężenia w układzie x 1,x 2,x 3 T 11 12 13 [ ] 21 23 31 32 33 Znaleźć wektor naprężenia w płaszczyźnie o normalnej
Wstęp do równań różniczkowych
Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych
Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.
Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Joanna Szulczyk Politechnika Warszawska Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki
Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych
Ryszard Myhan Modelowanie zjawiska tarcia suchego Suwaka porusza się w poziomych prowadnicach, gdzie x=x(t) oznacza przesunięcie suwaka względem nieruchomej prowadnicy w kierunku zgodnym z kierunkiem siły
dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska
Program wykładów z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie
Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.
Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy
Języki Modelowania i Symulacji
Języki Modelowania i Symulacji Marcin Ciołek Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 18 stycznia 2012 Literatura: 1. D. Kincaid, W. Cheney: Analiza numeryczna, Wydawnictwo Naukowo Techniczne,
Analiza matematyczna 3
Analiza matematyczna 3 Pochodna funkcji pierwsza pochodna: x'[t] x [t] Derivative[][x][t] x (t) D[x[t], t] x (t) 7. pochodna: Derivative[7][x][t] x (7) (t) D[x[t], {t, 7}] x (7) (t) pochodne funkcji wielu
Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego
Matematyka 2 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Równania różniczkowe liniowe rzędu II Równanie różniczkowe w postaci y + a 1 (x)y + a 0 (x)y = f(x) gdzie a 0 (x), a 1 (x) i f(x) są funkcjami
x y
Przykłady pytań na egzamin końcowy: (Uwaga! Skreślone pytania nie obowiązują w tym roku.). Oblicz wartość interpolacji funkcjami sklejanymi (przypadek (case) a), dla danych i =[- 4 5], y i =[0 4 -]. Jaka
Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk
Opis systemów dynamicznych Mieczysław Brdyś 27.09.2010, Gdańsk Rozważmy układ RC przedstawiony na rysunku poniżej: wejscie u(t) R C wyjście y(t)=vc(t) Niech u(t) = 2 + sin(t) dla t t 0 gdzie t 0 to chwila
Zaawansowane metody numeryczne
Wykład 1 Zadanie Definicja 1.1. (zadanie) Zadaniem nazywamy zagadnienie znalezienia rozwiązania x spełniającego równanie F (x, d) = 0, gdzie d jest zbiorem danych (od których zależy rozwiązanie x), a F
INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MODELOWANIE UKŁADÓW MECHANICZNYCH Badania analityczne układu mechanicznego
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems)
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems) P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2007/08 Wprowadzenie Rozważmy
Wstęp do równań różniczkowych
Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych
Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych [ ] e Zadanie 1 Pokazać, że X(t) = 2t cos t sin t e 2t jest specjalną macierzą fundamentalną w sin t cos t [ 2 cos chwili τ = 0 układu
Procedura modelowania matematycznego
Procedura modelowania matematycznego System fizyczny Model fizyczny Założenia Uproszczenia Model matematyczny Analiza matematyczna Symulacja komputerowa Rozwiązanie w postaci modelu odpowiedzi Poszerzenie
Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A
Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2005. Grupa: A Nazwisko: Imię: Numer indeksu: Ćwiczenia z: Data: Część 1. Test wyboru, max 36 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa
Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie
Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Procesy wykładniczego wzrostu i spadku (np populacja bakterii, rozpad radioaktywny, wymiana ciepła) można modelować równaniem
(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera:
Zadania przygotowuj ace do kolokwium (budownictwo, studia niestacjonarne, drugi semestr, 209) [7III] () Podaj przykład dowolnej macierzy A drugiego stopnia Oblicz A A T + A T A (2) Podaj przykład dowolnej
Dwa przykłady z mechaniki
Rozdział 6 Dwa przykłady z mechaniki W rozdziale tym przedstawimy proste przykłady rozwiązań równań mechaniki Newtona. Mechanika Newtona zajmuje się badaniem ruchu układu punktów materialnych w przestrzeni
Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej
Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przygotowanie: Dariusz Pazderski Liniowe przekształcenie równania stanu Rozważmy liniowe równanie stanu i równanie wyjścia układu niesingularnego
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele
Geometria Lista 0 Zadanie 1
Geometria Lista 0 Zadanie 1. Wyznaczyć wzór na pole równoległoboku rozpiętego na wektorach u, v: (a) nie odwołując się do współrzędnych tych wektorów; (b) odwołując się do współrzędnych względem odpowiednio
METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03
METODY OBLICZENIOWE Projekt nr 3.4 Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03 Zadanie Nasze zadanie składało się z dwóch części: 1. Sformułowanie, przy użyciu metody Lagrange a II rodzaju, równania różniczkowego
Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R
Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R Metody numeryczne i symulacje stochastyczne Mateusz Topolewski woland@mat.umk.pl Wydział Matematyki i Informatyki UMK Plan działania 1 Całkowanie
3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B
1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =
Obliczenia naukowe Wykład nr 8
Obliczenia naukowe Wykład nr 8 Paweł Zieliński Katedra Informatyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Literatura Literatura podstawowa [] D. Kincaid, W. Cheney, Analiza numeryczna,
Z52: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania, zagadnienie brzegowe.
Z5: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania zagadnienie brzegowe Dyskretne operatory różniczkowania Numeryczne obliczanie pochodnych oraz rozwiązywanie
Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu
Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Metoda faktoryzacji (rozdzielania zmiennych)................ 5 1.2 Metoda funkcji Greena.............................
RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami
RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 3 liniowe 3 Bernoulliego
Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko
Analiza Matematyczna Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Zadanie 1. Oblicz pochodną funkcji: (a) f(x) = x xx (b) f(x) = log sin 4 x cos 4 x (c) f(x) = sin sin x log x 2(2x) (d) f(x) = ( tg ( x + π 2 (e)
MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY
MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY Poszukiwanie znaczeń funkcji i skryptów funkcja help >> help % wypisuje linki do wszystkich plików pomocy >> help plot % wypisuje pomoc dotyczą funkcji plot Znaczenie
ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),
ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j
VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.
VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. W rozdziale tym zajmiemy się dokładniej badaniem stabilności rozwiązań równania różniczkowego. Pojęcie stabilności w
1 Układy równań liniowych
1 Układy równań liniowych 1. Rozwiązać układy równań liniowych metodą eliminacji Gaussa x + 2y z = 4 y 2z = 4x y + z = 0 x y + z = 0 2y + 5z = 1 6x 4y z = 1 x + y t = 1 x + y z = 0 y + z + t = 1 x + +
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach
Równania różniczkowe zwyczajne
Równania różniczkowe zwyczajne ODE: ordinary differential equations Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2016 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE JEDNEJ ZMIENNEJ Motywacja Rozwiązania równań z 1, 2 lub
ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA LINIOWEGO W ZAGADNIENIACH WSPOMAGANIA PROCESU PODEJMOWANIA DECYZJI
Wstęp ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA LINIOWEGO W ZAGADNIENIACH WSPOMAGANIA PROCESU PODEJMOWANIA DECYZJI Problem podejmowania decyzji jest jednym z zagadnień sterowania nadrzędnego. Proces podejmowania decyzji
ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH
Transport, studia I stopnia Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać ogólna równania nieliniowego Często występującym, ważnym problemem obliczeniowym
Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami
Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna I Równania pierwszego rzędu 2 1 o rozdzielonych zmiennych 2 2 jednorodne 4 3 liniowe 4 4 Bernoulliego 5
UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać układu równań liniowych Układ liniowych równań algebraicznych
Równania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami
Równania różniczkowe zwyczajne zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 4 liniowe 4 Bernoulliego 5 Równania sprowadzalne
Wykład z modelowania matematycznego.
Załóżmy, że równanie różniczkowe x (t) = f (t, x) (1) ma rozwiązanie ogólne x(t) = ϕ(t, c). (2) Załóżmy, że równanie różniczkowe x (t) = f (t, x) (1) ma rozwiązanie ogólne x(t) = ϕ(t, c). (2) Rodzina funkcji
Egzamin test GRUPA A (c) maleje na przedziale (1, 6). 0, ,5 1
Matematyka dla Biologów Warszawa, stycznia 04. Imię i nazwisko:... Egzamin test GRUPA A nr indeksu:... Przy każdym z podpunktów wpisz, czy jest on prawdziwy (TAK) czy fałszywy (NIE). Za każde pytanie można
Kinematyka: opis ruchu
Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy
Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 2 - podstawy matematyczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Rzeczywiste obiekty regulacji, a co za tym idzie układy regulacji, mają właściwości nieliniowe, n.p. turbulencje, wiele
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2011 Problem Cauchy ego dy dx = f(x, y) (1) y(x
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5
= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3
ZESTAW I 1. Rozwiązać równanie. Pierwiastki zaznaczyć w płaszczyźnie zespolonej. z 3 8(1 + i) 3 0, Sposób 1. Korzystamy ze wzoru a 3 b 3 (a b)(a 2 + ab + b 2 ), co daje: (z 2 2i)(z 2 + 2(1 + i)z + (1 +
czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma
zerowych, których nie ma Instytut Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego Centrum Badania Systemów Złożonych im. Marka Kaca Uniwersytet Jagielloński Metoda Metoda dla Warszawa, 9 stycznia 2006 Metoda -Raphsona
Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50
Metody numeryczne Układy równań liniowych, część II Janusz Szwabiński szwabin@ift.uni.wroc.pl Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Układy równań liniowych, część II 1. Iteracyjne poprawianie
Interpolacja. Interpolacja wykorzystująca wielomian Newtona
Interpolacja Funkcja y = f(x) jest dana w postaci dyskretnej: (1) y 1 = f(x 1 ), y 2 = f(x 2 ), y 3 = f(x 3 ), y n = f(x n ), y n +1 = f(x n +1 ), to znaczy, że w pewny przedziale x 1 ; x 2 Ú ziennej niezależnej
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr
MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej
MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/
Równania nieliniowe. LABORKA Piotr Ciskowski
Równania nieliniowe LABORKA Piotr Ciskowski przykład 1. funkcja fplot fplot ( f, granice ) fplot ( f, granice, n, linia, tol ) [ x, y ] = fplot ( )» fplot ( sin(x*x)/x, [ 0 4*pi ] )» fplot ( sin(x*x)/x,
Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 13 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WFiIS, informatyka stosowana, I rok Elżbieta Adamus 17 maja 2018r. Równania różniczkowe zwyczajne 1 Rozwiązywanie
Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Zadanie 6.1. Obliczyć długości podanych wektorów a) a = [, 4, 12] b) b = [, 5, 2 2 ] c) c = [ρ cos φ, ρ sin φ, h], ρ 0, φ, h R c) d = [ρ cos φ cos
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne. P. F. Góra
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Zasady zaliczenie ćwiczeń egzamin ustny; na egzaminie
Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria
Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Problem Cauchy ego dy dx = f(x, y) (1) y(x
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie. P. F. Góra
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Jeszcze o równaniach liniowych Rozważmy skalarne, jednorodne równanie
Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych
Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012/13 Równania różniczkowe zwyczajne
Elementy geometrii analitycznej w R 3
Rozdział 12 Elementy geometrii analitycznej w R 3 Elementy trójwymiarowej przestrzeni rzeczywistej R 3 = {(x,y,z) : x,y,z R} możemy interpretować co najmniej na trzy sposoby, tzn. jako: zbiór punktów (x,
Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych
Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych Postawienie zadania i podstawowe idee jego rozwiązania Metody samostartujące (Eulera, Rungego-Kutty) Metody niesamostartujące
Funkcje dwóch zmiennych
Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Funkcje dwóch zmiennych 1. Funkcje dwóch zmiennych: pojęcia podstawowe Definicja 1. Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach
Układy równań liniowych. Krzysztof Patan
Układy równań liniowych Krzysztof Patan Motywacje Zagadnienie kluczowe dla przetwarzania numerycznego Wiele innych zadań redukuje się do problemu rozwiązania układu równań liniowych, często o bardzo dużych
Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji
Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji Zakład Metod Obliczeniowych Chemii 11 kwietnia 2006 roku 1 Po co? Jak? 2 Algorytm Analiza zbieżności 3 dla układów symetrycznych 4 Fulleren 5 Po co?
Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe
Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe Definicja 1 (Iloczyn skalarny). Niech V będzie rzeczywistą przestrzenią liniową. Iloczynem skalarnym w przestrzeni V nazywamy funkcję
Matlab (5) Matlab równania różniczkowe, aproksymacja
Matlab (5) Matlab równania różniczkowe, aproksymacja Równania różniczkowe - funkcja dsolve() Funkcja dsolve oblicza symbolicznie rozwiązania równań różniczkowych zwyczajnych. Równania są określane przez
Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji
Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji Piotr Bartłomiejczyk Politechnika Gdańska Między teorią a zastosowaniami: Matematyka w działaniu Będlewo, 25 30 maja 2015 P. Bartłomiejczyk Fale biegnące 1 /
Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera
Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera Arkadiusz Syta A. Syta (Politechnika Lubelska) 1 / 19 Wstęp Przegląd wybranych pakietów oprogramowania i funkcji Rozwiązywanie równań
(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008
Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5
Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :
Lista Przestrzenie liniowe Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : V = R[X], zbiór wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, wraz ze standardowym dodawaniem
Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi
. Cele ćwiczenia Laboratorium nr Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi zapoznanie się z metodami symbolicznego i numerycznego rozwiązywania równań różniczkowych w Matlabie,
Równania różniczkowe zwyczajne
Równania różniczkowe zwyczajne zadań dla sudenów kierunku Auomayka i roboyka WEAIiIB AGH Michał Góra Wydział Maemayki Sosowanej AGH I. Równania o zmiennych rozdzielonych: y = f (y)f () Zadanie. Rozwiąż
Układy równań liniowych, macierze, Google
Układ równań linowych { x+2y = 6, 3x y = 4 (0) Spotkania z Matematyka Układy równań liniowych, macierze, Google Aleksander Denisiuk denisjuk@matman.uwm.edu.pl Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Zadania egzaminacyjne
Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie
DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu
Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających
Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A
Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2007. Egzamin, Gr. A Imię i nazwisko: Nr indeksu: Section 1. Test wyboru, max 33 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa odpowiedź
dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;
Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia
Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach Wydział Finansów i Ubezpieczeń, Kierunek: Finanse i Zarządzanie w Ochronie Zdrowia Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1 Powtórka materiału przed
Matlab Składnia + podstawy programowania
Matlab Składnia + podstawy programowania Matlab Matrix Laboratory środowisko stworzone z myślą o osobach rozwiązujących problemy matematyczne, w których operuje się na danych stanowiących wielowymiarowe
Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L
Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja) Równania różniczkowe wartości własne funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Wszelkie pytania oraz uwagi o błędach proszę kierować na przemek.majewski@gmail.com