Synteza dynamicznie stabilnego chodu dwupodporowego czteronożnego robota kroczącego Rozważania teoretyczne (1)

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Synteza dynamicznie stabilnego chodu dwupodporowego czteronożnego robota kroczącego Rozważania teoretyczne (1)"

Transkrypt

1 Snteza namicznie stabilnego codu dwupodporowego czteronożnego robota roczącego ozważania teoretczne () Teresa ielińsa Maciej Trojnaci W znaczanie sił reacji podłoża wstępującc w czasie codu robotów roczącc jest zagadnieniem istotnm, o ile mam na celu preczjną sntezę (opracowwanie) wzorca codu, gdzie zadawane są nie tlo trajetorie rucu ońców nóg, ale też werfiowana jest prawidłowość postur nóg, zares i prędości rucu. Wszstie te cznnii wpłwają nie tlo na wartości momentów napędowc, jaie muszą bć rozwane, ale też deterują stabilność postur całego robota. Naturalnm oczeiwaniem jest, że nogi nie powinn się ślizgać, czli sił stczne do podłoża powinn bć odpowiednio ograniczone. agadnienie wznaczania sił reacji podłoża (cz też sił wwieranc przez nogi, co jest równoważne) od wielu lat supia uwagę badacz [, 3, 4, 6, 9,, ]. Niestet, nie istnieje jena ednoznaczna metoda rozwiązania tego zagadnienia. amnięte łańcuc inematczne, jaie tworzą nogi oraz podłoże sutują tm, że zagadnienie sterowania siłą wwieraną przez nogi znajduje wiele możliwc rozwiązań (co ma odzwierciedlenie w momentac napędowc). Nietórz badacze rozwiązując ten problem, przeładają zagadnienie obliczania sił na zadanie optmalizacji momentów napędowc [5]. Prz taim podejściu uwzględnia się waruni równowagi sił i momentów działającc na masznę, ale niestet zapoa się często o badaniu warunu uniania poślizgu. Warune ten oznacza uwzględnienie ograniczonego stosunu wartości sił stcznc rozwanc przez nogę do sił normalnej. W przeciwstawnm postawieniu zagadnienia uwzględniane są waruni ograniczenia poślizgu, ale nie ma optmalizacji momentów napędowc [4, 9, ]. Jeszcze inni badacze modelują zjawiso ontatu nogi i podłoża, przjmując np. cec sprężste gruntu [6]. ozwiązania uzsane tmi różnmi metodami są formalnie poprawne i aceptowane w pracac nauowc. ozpatrując aspet apliacjn, należ podać ic wa. Po pierwsze rozwiązania imalizujące moment napędowe mogą sutować uderzeniami nogi o podłoże oraz soowmi wartościami sił, bowiem nie nałada się tu ograniczeń na cara- Pomiar Automata obota /7 Przedstawiono metodę wznaczania sił reacji podłoża działającc na nogi robota. Dla dwupodporowego codu diagonalnego robota czteronożnego rozwiązano zagadnienie równowagi sił i momentów, sprawdziwsz warune uniania poślizgu. Podano warune utrzmania stabilnej postur z uwzględnieniem prac elementów sprężstc zamocowanc w stopac. tersti sił. Po drugie, rozwiązania uwzględniające jenie warune uniania poślizgu pozwalają supić się na ształcie wresów sił w funcji czasu, ale często prowadzą do otrzmania zerowc wartości sił stcznc do podłoża, co nie jest obserwowane np. w czasie codu człowiea cz owadów. Tai wnest rezultatem uproszczeń modelu namii i nie wdaje się realistczn. Po trzecie, rozwiązania worzstujące model podłoża, pomimo pozornej preczjności modelu, nie mają jedna znaczenia uniwersalności, bowiem podłoże jest niejednorodne i nawet na jednej nieutwardzonej ścieżce ażda noga może napotać istotnie różne waruni podparcia. Najwięcej prac z zaresu analiz sił dotcz stabilnego statcznie codu trójpodporowego w masznac cztero- lub sześcionożnc [, 4, 5, 9, ]. Diagonaln cód dwupodporow (par nóg leżące po przeątnej orpusu poruszają się jednocześnie), gdzie istotna jest stabilizacja postur z uwzględnieniem sił bezwładności nie bł badan. Tai cód umożliwia osiągnięcie najwięszc prędości rucu w masznac wielonożnc, bowiem zmniejszenie liczb podpierającc nóg prz taic samc ograniczeniac prędości napędów pozwala zwięszć prędość rucu robota. Wstępowanie faz dwupodporowc jest też tpowe dla codu człowiea. W niniejszej prac przedstawiam metodę wznaczania sił wwieranc na nogi robota, bazując m.in. na wcześniejszc publiacjac [7, 8] dotczącc sntez rucu robota. W odróżnieniu od więszości badacz, pomam uproszczenia w modelu robota, uwzględniając sił bezwładności. ozwiązujem zagadnienie równowagi sił i momentów, sprawdzając warune uniania poślizgu. Przedstawione wnii badań został zwerfiowane w rucu dwupodporowm czteronożnego robota roczącego. Stabilność namiczna codu dwupodporowego Waruni równowagi prof. dr inż. Teresa ielińsa, Politecnia Warszawsa, dr inż. Maciej Trojnaci, Politecnia zeszowsa aładam, że robot utrzmuje posturę stabilną i nie następuje jego obrót względem nierucomego uładu odniesienia OXY rs.. Moment sił działającc na robota względem tego uładu odniesienia wnosi: 5

2 Pomiar Automata obota /7 r ( + ) + + m r g r m r g ME r m( r + g) + ME T () gdzie: i numer członu robota w ramac danej nogi (i... 5), j numer nogi (j... 4), m masa orpusu, m masa puntowa członu i należącego do nog, r wetor wsazując środe mas orpusu, r wetor wsazując punt o masie m (środe mas członu ), g wetor grawitacji g [,, g] T, m masa całowita robota, M E moment zewnętrzn działając na uład maszn. s.. ozład mas robota i działające sił, OXY nierucom uład odniesienia, z uład związan z orpusem robota Prz brau obrotów robota względem osi uładu OXY, powinien działać moment pocodząc od sił reacji stóp robota o wartości równoważącej moment T: ( r F) T () gdzie: numer podpierającej nogi, F siła reacji działająca na tę nogę, r wetor wsazując punt przłożenia sił F. Sił reacji podłoża muszą równoważć wszstie działające sił, o ile robot ma się nie przewracać: F m ( r + g)+ m r + g FE m( r + g) F (3) E gdzie: F E sił zewnętrzne działające na robota. Wstawiając równanie () do równania () otrzmuje się: ( r F) r m ( r + g)+ + r m ( r + g) M E (4) r ( ṙ + g) M m E Dla maszn roczącej, poruszającej się codem dwupodporowm, nieznane są dwa wetor sił reacji podłoża dla dwóc podpierającc nóg. Sił te wznaczam worzstując równania wetorowe (3) i (4). Liczba równań odpowiada liczbie niewiadomc. Uwzględnienie powierzcni stóp Wiele badawczc wielonożnc robotów roczącc ma niewielie stop wte założenie o puntowm ontacie nogi i podłoża jest dobrm przbliżeniem. Niewiela powierzcnia stóp nie jest jedna dobrm rozwiązaniem, o ile rozważam cód w naturalnm terenie, gdzie rozłożenie sił wwieranej przez stopę na więszej powierzcni zmniejsza zapadanie się stóp. Należ też dodać, że robot dwunożne, z wjątiem robotów saczącc, nig nie mają małc stóp. W dalszej części prac poażem i przeanalizujem wnii obliczeń sił uzsane dla onretnego robota czteronożnego, tórego stop zawierają sprężn. Badanie stabilności namicznej codu dwupodporowego Środe mas robota Współrzędne środa mas robota () w uładzie z wznaczam z zależności: z gdzie: i... 5, j m m mz + m m + m m + mz m (5a) (5b) (5c) s.. ozład mas robota s. 3. Pozcja startowa robota 6

3 Pomiar Automata obota /7 W tm celu mas rozłożone członów robota przbliżam masami supionmi w puntac. ozład tc mas poazaliśm na rs., podając wmiar w milimetrac. W przpadu 5. członu stop robota do obliczeń przjmujem położenie jego środa mas odpowiadające masmalnemu ugięciu sprężn. aładam, że osie nierucomego uładu odniesienia OXY, związanego z podłożem, porwają się w pozcji startowej z osiami uładu uładu związanego z orpusem rs. 3. Przez pozcję startową rozumiem tutaj pozcję, w tórej orpus jest podniesion do noalnej wsoości H, m, a osie obrotu stóp są przesunięte do przodu lub tłu względem osi obrotu nóg o,5 m. Przjmujem, że na robota nie działają dodatowe sił i moment zewnętrzne (M E, F E ), co jest stuacją tpową. Waruni równowagi postur ównania równowagi inetostatcznej robota będziem opiswać w uładzie z związanm z orpusem robota. Możem przedstawić je w postaci: [ ] T F m( r + g) GX, GY, G (6a) T ( r F) r m( r + g) [ MX, MY, M] (6b) Wprowadzam następujące oznaczenia: s, s to indes podpierającc nóg, czli {s, s}. W rozważanm codzie dwupodporowm: s, s 4 (w przpadu podparcia nogami i 4), albo s, s 3 (dla podparcia nogami i 3). Na podstawie równań (6) otrzmujem równanie macierzowe Af b (7) gdzie: A zs s zs s z z s s s s s s s s f Xs Ys s Xs Ys s GX G Y G b MX M Y M Xs, Ys, s, Xs, Ys, s są szuanmi sładowmi sił reacji podłoża, I z jest masowm momentem bezwładności orpusu oreślonm względem osi z, a.. g przspieszeniem ątowm związanm z obrotem orpusu. Jedna prz taim ujęciu problemati rozładu sił reacji w przpadu ogólnm macierz A jest osobliwa (det(a), ran(a) 5). Wnia to z fatu, że nie jest możliwe spełnienie równań równowagi inetostatcznej prz poięciu stóp, tóre ompensują pojawiające się moment przeclające/poclające robota, a w przpadu pojawienia się sił bezwładności G X i G Y, punt przłożenia sił reacji podłoża są przesunięte względem osi obrotu stóp. Punt środow nacisu () Sładowe normalne sił reacji podłoża możem wznaczć, orzstając m.in. ze znajomości położenia puntu środowego nacisu (centre of pressure). Punt powinien znajdować się we wnętrzu figur obrsowującej punt podparcia (rs. 4). Położenie tego puntu możem wznaczć na podstawie znanc sił: ciężości i bezwładności działającc na środe mas robota, pomając dodatowe moment pocodzące od sił zewnętrznc. Mianowicie, w stanie równowagi inetostatcznej suma sił ciężości, bezwładności i sił reacji będzie równa zeru, a linia działania wpadowej sił G pocodzącej od sił: ciężości i bezwładności, działającc na środe mas robota, powinna przecinać punt. s. 4. Ilustracja puntu środowego nacisu () i sił działającc na robota olei sił reacji stóp robota możem zastąpić jedną siłą wpadową, tórą możem zaczepić również w puncie będzie ona miała wartość równą sile wpadowej G, ale zwrot (zna) przeciwn. aładam, że z z s z s -H, gż przjęliśm, że robot porusza się po poziomej płaszczźnie, nie ulegając prz tm przecleniu i pocleniu. Pomiędz sładowmi sił G X i G Y, a sładową G oraz pomiędz odległościami puntów i na ierunac osi i, a na ierunu osi z zacodzą następujące proporcje (rs. 4): GX GY (8) H+ z G H+ z G stąd, współrzędne puntu oreślam z równań: GX G H z + + GY G H z + + (9) 7

4 Pomiar Automata obota /7 Dodatowo możem zauważć, że z równowagi momentów pocodzącc od wszstic sił względem osi i równoległc do osi i oraz przecodzącc przez punt wniają następujące równania: s ( s )+ s( s ) (a) ( )+ ( ) (b) s s s s stąd, współrzędne puntu spełniają równania: Punt stczności + + s s s s s s + + s s s s s s (a) (b) Ponieważ punt przłożenia sił reacji, w przpadu ogólnm, są oddalone od osi obrotu stóp o nieznane wielości s, s, s i s, więc możem napisać, że: s Bs + s s Bs + s (a), + i + (b) s Bs s s Bs s gdzie Bs, Bs, Bs i Bs są znanmi współrzędnmi puntów B s i B s nóg robota. Na tej podstawie zapisujem następujące równania: s s ( Bs+ s) ( Bs + s) s s ( Bs + s ) ( Bs + s) tgd a (3a) a + b a + b a + b (3b) s s s s gdzie wielości: a, b, d oznaczają odpowiednio: współcznnii ierunowe prostej, na tórej znajdują się punt stczności oraz ąt naclenia tej prostej. Należ zauważć, że dla znanc wartości sładowc sił reacji s i s oraz współrzędnc z s i z s istnieje niesończenie wiele rozwiązań wartości sładowc sił reacji Xs, Ys, Xs i Ys oraz współrzędnc s, s, s i s. Możem wznaczć jenie zbiór rozwiązań, np. załadając wartości wbranc wielości w zadanm przedziale. Moment w puntac zamocowania stóp nając wsoość stop ( {s, s}) i sił reacji podłoża dla podpartc nóg robota, możem wznaczć sładowe momentów działające na stop robota w puntac B (rs. 5). Na rs. 5 zaznaczono sładowe sił reacji w puncie B ( {s, s}) dla 3. członu nogi (goleni) oraz sił reacji podłoża. Wiadomo, że pomiędz tmi sładowmi sił zacodzą związi: X BX, Y BY, B +(m 4 +m 5 )g (4) olei wartości paswnc momentów przeclającc i poclającc działającc w puntac B zamocowania stóp możem oreślić z zależności (rs. 5): M BX Y + (5a) M BY X (5b) pomając wstępowanie sił tarcia w połączeniu rucomm stop i golenia. ozład sił reacji podłoża Worzstując uład równań: Xs + Xs G, Ys + Ys G Y, (6a) Xs s Xs s + Ys s + Ys s M z (6b) wznaczam zbiór rozwiązań, np. szuając sładowe Xs, Xs i Ys sił reacji podłoża i tratując sładową Yj jao parametr. W wniu rozwiązania otrzmujem: Xs Xs ( )+ G G + M Ys s s X s Y s s s ( )+ G G + M Ys s s X s Y s s s (7a) G (7c) Ys Ys Y Natomiast orzstając z równań (a), (5b) oraz Xs + Xs G (8a) s + s G (8b) Xs (z s z s ) s ( s s ) M Y (7b) (8c) s. 5. Ilustracja sił działającc na stopę robota 8

5 Pomiar Automata obota /7 możem wznaczć: s s G + G X Bs Bs Bs G + G X Bs Bs Bs (9a) (9b) s s ( Bs )+ s( Bs) s s GX G s X (c) Podstawiając GX s s (3) s s Xs Xs G ( ) G z z z z X s s s G ( ) G z z z z X s s s G GX zs z Bs Bs ( ) ( ) ( ) G ( )+ G ( z z ) Bs X s s G GX zs z Bs Bs ( ) ( ) ( ) G ( )+ G ( z z ) Bs X s s (9d) (9e) (9f) jednaże równania (9c-f) nie nadają się do smulacji omputerowej, gż w tpowm przpadu z s z s uzsane rozwiązanie jest osobliwe. Możem jedna wznaczć zbiór rozwiązań, tratując jedną z niewiadomc, np. s jao parametr. ozład sił reacji podłoża w rucu postępowm orpusu robota W przpadu rucu postępowego orpusu robota możem przjąć założenie upraszczające, że: s s s () czli że ieruni przesunięcia puntów stczności są taie same dla obu nóg. Następnie orzstając z równań (b), (5b), () oraz Xs + Xs G () wznaczam: s G X s s s Xs s Xs s s GX s s (9c) (a) (a) do zbioru rozwiązań, otrzmujem ostatecznie rozwiązanie w postaci: G X s( Bs )+ s( Bs) s s s s GX s s Xs G X s ( )+ (4a) s Bs s Bs Xs G X s (4b) Uzsane w ten sposób rozwiązanie jest jednm z możliwc. Następnie z równań: + G Ys Ys Y + + M Xs s Xs s Ys s Ys s (5b) wznaczam braujące sładowe Ys i Ys sił reacji podłoża w postaci: Ys Ys + + G M Xs s Xs s Y s s s + + G M Xs s Xs s Y s s s (6b) ozład sił reacji podłoża w rucu obrotowm orpusu robota Dla rucu obrotowego orpusu robota przewidujem, że rozład sładowc stcznc sił reacji (leżącc w płaszczźnie podparcia) będzie mieć postać poazaną na rs. 6, a sił G X i G Y będą równe zeru, gż nogi robota będą przemieszczać się smetrcznie względem środa geometrcznego orpusu. W tm przpadu, przjmując olejne założenie upraszczające, że d s d s, co jest równoważne z przjęciem również założenia, że d s d s i orzstając z równań (), () i (3), otrzmujem rozwiązanie na a, b, s, s, s i s w postaci: a Bs Bs Bs Bs (5a) (6a) ( Bs Bs) ( Bs Bs) b Bs Bs (7) s ( )+ ( ) G s Bs s Bs s X (b) ( )+ s + s s Bs s Bs s s (8a) 9

6 Pomiar Automata obota /7 s ( Bs )+ s( Bs) s s (8b) s + s Uzsane w ten sposób rozwiązanie jest jednm z możliwc rozwiązań, pozwalającm znaleźć szuane odległości i współcznnii ierunowe prostej łączącej punt podparcia. Dla znanc już wartości d s, d s, d s i d s wznaczam współrzędne s, s, s i s orzstając z równań (). Mając wznaczone sładowe sił reacji podłoża oraz znając położenie puntów stczności możem na podstawie równania (5a) oreślić wartość momentu M BX ( {s, s}), tór jest przenoszon przez onstrucję stóp. Sił w sprężnac W stopac robota znajdują się włącznii cwilowe ze sprężnami, możem więc uwzględnić zmianę reacji pionowej prz przejściu z faz przenoszenia do faz podporowej i na odwrót. ależność pomiędz deformacją sprężn a działającą siłą zapisujem jao: (3) s. 6. ozład sładowc stcznc sił reacji podłoża w tracie obrotu orpusu robota rs. 6 wnia, że pomiędz sładowmi X oraz Y ( {s, s}) zacodzą zależności: X Y (9) Korzstając z równań (7) i z zależności (9) oraz załadając G X, G Y, możem w sposób jednoznaczn oreślić sładowe stczne sił reacji podłoża jao: Xs Xs Ys Ys M s + ( ) s s s s s s M s + ( ) s s s s s s M s + ( ) s s s s s s M s + ( ) s s s s s s (3a) (3b) (3c) (3d) Wstępując w równaniac (3) moment M będzie związan m.in. z masowm momentem bezwładności oreślonm względem osi z i przspieszeniem ątowm wstępującm prz obrocie orpusu. Uzsane w wniu rozwiązania odległości s, i s oraz sładowe sił reacji Xs i Xs nie spełniają równania (5b), jednaże z uwagi na małe wartości sładowc stcznc sił reacji podłoża i fat poięcia sił tarcia w połączeniu rucomm stóp robota z goleniami, rozwiązanie to jest wstarczająco doładne do celów pratcznc. prz czm stała sprężn S» N/m, j numer nogi robota, j siła przenoszona przez sprężnę, j atualna wsoość stop,, ma imalna i masmalna wsoość stop. aładam, że dana stopa robota znajduje się w fazie podparcia, jeżeli deformacja sprężn jest masmalna (włącznest zwart), czleżeli: j S ( fma f ) 3 N (3) W przpadu, g dana noga jest przenoszona, ale sta się z podłożem, możem z zależności (3) obliczć dla niej siłę reacji w sprężnie, a następnie uwzględnić tę siłę prz oreślaniu sił reacji dla nóg będącc w fazie podparcia. Możem zatem rozszerzć wetor b w równaniu (7) o sił reacji nóg będącc w fazie przenoszenia. Wsoości stóp dla przenoszonc nóg robota obliczm z zależności: l ma dla H+ zbl ma H+ zbl dla < H+ zbl < dla H+ zbl ma (33) gdzie: l numer przenoszonej nogi. Oznaczam indes nóg będącc w fazie przenoszenia jao t i t, czli l {t, t}. W analizowanm przpadu codu diagonalnego t, t 4, g przenoszone są nogi i 4 lub t, t 3, jeżeli przenoszone są nogi i 3. Wartości sił w sprężnac wznaczam na podstawie zależności (3) i znanc wsoości stóp: S ( ma ) (34) Pomając sładowe stczne, sładowe normalne sił reacji podłoża dla przenoszonc nóg, ale stającc się z podłożem, obliczm jao: + m 5 g (35)

7 Pomiar Automata obota /7 nając wartości sił w sprężnac stczniów umieszczonc w stopac, oreślim taże, cz w danej cwili czasu odpowiedni stcznest zwart cz rozwart. Mianowicie, stczni będzie zwart, jeżeli siła w sprężnie będzie więsza lub równa, zgodnie z zależnością (3). Praca bła finansowana przez Uczelnian Program Badawcz Politecnii Warszawsiej Heterogeniczna sieć współpracującc robotów mobilnc. Bibliografia. Albiez J.C., Lusc T., Berns K., Dillmann.: eactive refle-based control for a four-legged waling macine, obotics and Autonomous Sstems 44 (3), Gardner J.F.: Efficient computation of force distribution for waling macines on roug terrain, obotica (5) (99) Klein C.A, Kittivatcarapong S.: Optimal force distribution for te legs of a waling macine wit friction cone constraints, IEEE Transactions on obotics and Automation 6 () (99) Martins-Filo L.S., Prajou.: Locomotion control of a four-legged robot embedding real-time reasoning in te force distribution, obotics and Autonomous Sstems 3 (), Pfeiffer F., Eltze J., Weidemann H.J.: Si-legged Waling Considering Biological Principles, obotics and Autonomous Sstems 995, vol. 4, Taemura H., Deguci M., Ueda J., Matsumoto Y., Ogasawara T.: Slip-adaptive wal of quadruped robot, obotics and Autonomous Sstems 53 (5), Trojnaci M.: Opis rucu czteronożnego robota roczącego, eszt Nauowe Politecnii zeszowsiej, Nr, zeszów 5, Trojnaci M.: Te modeling, programg and computer simulation of motion for a four-legged robot, Projetowanie Mecatroniczne, Praca zbior. pod red. T. Ula, Wdawnictwo Katedr oboti i Dnamii Maszn AGH, Kraów 6, ou D., Low K.H., ielińsa T.: An efficient foot-force distribution algoritm for quadruped waling robots, obotica () vol. 8, ielińsa T.: Maszn roczące, PWN, Warszawa 3.. ielińsa T., Heng J.: Development of a waling macine: mecanical design and control problems, Mecatronics (), ielińsa T., Trojnaci M.: Czteronożn robot rocząc: analiza rucu z uwzględnieniem interacji nóg z podłożem, Pomiar Automata obota /7.

Analiza rozkładu sił reakcji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego

Analiza rozkładu sił reakcji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 Analiza rozładu sił reacji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego Teresa Zielińsa Maciej T. Trojnaci Praca stanowi ontynuację badań opisanych w

Bardziej szczegółowo

13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE

13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE Część 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3. 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3.. Metoda trzech momentów Rozwiązanie wieloprzęsłowych bele statycznie niewyznaczalnych można ułatwić w znaczącym

Bardziej szczegółowo

Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania

Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania Reonstrucja zderzenia dwóch saochodów osobowch podstawowe zasad i prata ich stosowania dr inŝ. Mirosław Gidlewsi Politechnia Radosa, WŜsza zoła Biznesu, RN RTiRD gr inŝ. Lesze Jeioł Politechnia Radosa

Bardziej szczegółowo

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH Część 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH... 5. 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH 5.. Wprowadzenie Rozwiązywanie zadań z zaresu dynamii budowli sprowadza

Bardziej szczegółowo

Zmienna losowa. M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

Zmienna losowa. M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Zmienna losowa ozszerzenie znaczenia funcji zmiennej rzeczwistej na przpadi, ied zmienna niezależna nie jest liczbą rzeczwistą: odległość to funcja par puntów, obwód trójąta, to funcja oreślona na zbiorze

Bardziej szczegółowo

Zadania do rozdziału 5

Zadania do rozdziału 5 Zadania do rozdziału 5 Zad.5.1. Udowodnij, że stosując równię pochyłą o dającym się zmieniać ącie nachylenia α można wyznaczyć współczynni tarcia statycznego µ o. ozwiązanie: W czasie zsuwania się po równi

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Sztucznej Inteligencji: Laboratorium Sterownik rozmyty

Wstęp do Sztucznej Inteligencji: Laboratorium Sterownik rozmyty Wstęp do Sztucznej Inteligencji: Laboratorium Sterowni rozmt Zbior rozmte pozwalają w sposób usstematzowan modelować pojęcia niepreczjne, jaimi ludzie posługują się na co dzień. Przładem może bć wrażenie

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyi i Informatyi Stosowanej Aademia Górniczo-Hutnicza Wyład 12 M. Przybycień (WFiIS AGH Metody Lagrange a i Hamiltona... Wyład 12

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3 Równania różniczkowe liniowe Metoda przewidwań Metoda przewidwań całkowania równania niejednorodnego ' p( x) opiera się na następującm twierdzeniu. Twierdzenie f ( x) Suma

Bardziej szczegółowo

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki Wektor P. F. Góra rok akademicki 009-0 Wektor zwiazan. Wektorem zwiazanm nazwam parę punktów. Jeżeli parę tę stanowią punkt,, wektor przez nie utworzon oznaczm. Graficznie koniec wektora oznaczam strzałką.

Bardziej szczegółowo

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki napisał Michał Wierzbici Równanie Fresnela W anizotropowych ryształach optycznych zależność między wetorami inducji i natężenia pola eletrycznego (równanie materiałowe) jest następująca = ϵ 0 ˆϵ E (1)

Bardziej szczegółowo

Ć w i c z e n i e K 2 b

Ć w i c z e n i e K 2 b Akademia Górniczo Hutnicza Wdział Inżnierii Mechanicznej i Robotki Katedra Wtrzmałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji Nazwisko i Imię: Nazwisko i Imię: Wdział Górnictwa i Geoinżnierii Grupa nr: Ocena:

Bardziej szczegółowo

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. ĆWICZENIE 3. WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. 1. Oscylator harmoniczny. Wprowadzenie Oscylatorem harmonicznym nazywamy punt materialny, na tóry,działa siła sierowana do pewnego centrum,

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań KAEDRA FIZYKI SOSOWANEJ PRACOWNIA 5 FIZYKI Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na ores drgań Wprowadzenie Ruch drgający naeży do najbardziej rozpowszechnionych ruchów w przyrodzie.

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6 ozwiązwanie beek prostch i przegubowch wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch 6 Obciążenie beki mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe q rs. 6.. s. 6. rzed przstąpieniem

Bardziej szczegółowo

Geometria analityczna przestrzeni

Geometria analityczna przestrzeni ALGEBRA LINIOWA 1 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr zimowy 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Wetory, długość wetora Geometria analityczna przestrzeni Zadanie 1 [5.1] Obliczyć długości podanych

Bardziej szczegółowo

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1.

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1. Wyład : Studnie i bariery cz.. Dr inż. Zbigniew Szlarsi Katedra Eletronii, paw. C-, po.3 szla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szlarsi/ 3.6.8 Wydział Informatyi, Eletronii i Równanie Schrödingera

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 8 i 9. Zginanie poprzeczne z wykładową częścią

ĆWICZENIE 8 i 9. Zginanie poprzeczne z wykładową częścią ĆWICZENIE 8 i 9 Zginanie poprzeczne z wkładową częścią z z QzS J b z Dskusja wzoru na naprężenia stczne. Uśrednione naprężenie stczne, J bz Qz x S z jest funkcją dwóch zmiennch: x- położenia przekroju

Bardziej szczegółowo

Zginanie belek o przekroju prostokątnym i dwuteowym naprężenia normalne i styczne, projektowanie 8

Zginanie belek o przekroju prostokątnym i dwuteowym naprężenia normalne i styczne, projektowanie 8 Zinanie belek o przekroju prostokątnm i dwuteowm naprężenia normalne i stczne, projektowanie 8 Na rs. 8.1 przedstawiono belkę obciążoną momentami zinającmi w płaszczźnie x. oment nąceo dla tak obciążonej

Bardziej szczegółowo

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna A. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z wsaźniami esploatacyjnymi eletronicznych systemów bezpieczeństwa oraz wyorzystaniem ich do alizacji procesu esplatacji z uwzględnieniem przeglądów

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Politechnia Gdańsa Wydział Eletrotechnii i Autoatyi Katedra Inżynierii Systeów Sterowania MODELOWANIE I PODSTAWY IDENTYFIKACJI Systey ciągłe budowa odeli enoenologicznych z praw zachowania Materiały poocnicze

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ LISTA ZADAŃ 1 1 Napisać w formie rozwiniętej następujące wyrażenia: 4 (a 2 + b +1 =0 5 a i b j =1 n a i b j =1 n =0 (a nb 4 3 (! + ib i=3 =1 2 Wyorzystując twierdzenie o

Bardziej szczegółowo

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM EORI OBWODÓW I SYGNŁÓW LBORORIUM KDEMI MORSK Katedra eleomuniacji Morsiej Ćwiczenie nr 2: eoria obwodów i sygnałów laboratorium ĆWICZENIE 2 BDNIE WIDM SYGNŁÓW OKRESOWYCH. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

Koła rowerowe malują fraktale

Koła rowerowe malują fraktale Koła rowerowe malują fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Rozważmy urządzenie sładającego się z n ół o różnych rozmiarach, obracających się z różnymi prędościami. Na obręczy danego oła, obracającego

Bardziej szczegółowo

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx 5. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU 5.1. Pojęcia wstępne. Klasfikacja równań i rozwiązań Rozróżniam dwa zasadnicze tp równań różniczkowch: równania różniczkowe zwczajne i równania różniczkowe cząstkowe.

Bardziej szczegółowo

1. RACHUNEK WEKTOROWY

1. RACHUNEK WEKTOROWY 1 RACHUNEK WEKTOROWY 1 Rozstrzygnąć, czy możliwe jest y wartość sumy dwóch wetorów yła równa długości ażdego z nich 2 Dane są wetory: a i 3 j 2 ; 4 j = + = Oliczyć: a+, a, oraz a 3 Jai ąt tworzą dwa jednaowe

Bardziej szczegółowo

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów 9. CAŁKA POWÓJNA 9.. Całka podwójna w prostokącie Niech P będzie prostokątem opisanm na płaszczźnie OXY nierównościami: a < < b, c < < d, a f(,) funkcją określoną i ograniczoną w tm prostokącie. Prostokąt

Bardziej szczegółowo

Rys I EA III. Rys x, y w odniesieniu do całej konstrukcji (rys. 9.15):

Rys I EA III. Rys x, y w odniesieniu do całej konstrukcji (rys. 9.15): M. Gminia MECHAIA OSRUCJI RĘOWYCH W UJĘCIU MACIERZOWYM Zadanie. Wznaczć sił wewnętrzne dla ład prętów dwprzegbowch o schemacie statcznm i obciąŝeni przedstawionm na rsn.. Do rozwiązania zadania zastosować

Bardziej szczegółowo

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej Politechnia Poznańsa Instytut Technologii Mechanicznej Laboratorium Maszyny CNC Nr 2 Badania symulacyjne napędów obrabiare sterowanych numerycznie Opracował: Dr inż. Wojciech Ptaszyńsi Poznań, 3 stycznia

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 4-5

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 4-5 ozwiązwanie beek prostch i przegubowch wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch - Obciążenie beki mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe q rs... s.. rzed przstąpieniem

Bardziej szczegółowo

Koła rowerowe kreślą fraktale

Koła rowerowe kreślą fraktale 26 FOTON 114, Jesień 2011 Koła rowerowe reślą fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Od Redacji: Fratalom poświęcamy ostatnio dużo uwagi. W Fotonach 111 i 112 uazały się na ten temat artyuły Marcina

Bardziej szczegółowo

Stan naprężenia. Przykład 1: Tarcza (płaski stan naprężenia) Określić siły masowe oraz obciążenie brzegu tarczy jeśli stan naprężenia wynosi:

Stan naprężenia. Przykład 1: Tarcza (płaski stan naprężenia) Określić siły masowe oraz obciążenie brzegu tarczy jeśli stan naprężenia wynosi: Stan naprężenia Przkład 1: Tarcza (płaski stan naprężenia) Określić sił masowe oraz obciążenie brzegu tarcz jeśli stan naprężenia wnosi: 5 T σ. 8 Składowe sił masowch obliczam wkonując różniczkowanie zapisane

Bardziej szczegółowo

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia. rzkład 10.3. Łuk paraboliczn. Rsunek przedstawia łuk wolnopodpart, którego oś ma kształt paraboli drugiego stopnia (łuk paraboliczn ). Łuk obciążon jest ciśnieniem wewnętrznm (wektor elementarnej wpadkowej

Bardziej szczegółowo

Materiały do wykładów na temat Obliczanie sił przekrojowych i momentów przekrojowych. dla prętów zginanych.

Materiały do wykładów na temat Obliczanie sił przekrojowych i momentów przekrojowych. dla prętów zginanych. ateriały do wyładów na temat Obliczanie sił przerojowych i momentów przerojowych dla prętów zginanych Wydr eletroniczny. slajdów na. stronach przeznaczony do celów dydatycznych dla stdentów II ro stdiów

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Ćwiczenie 4 - Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Strona 1/13 Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Spis treści 1.Cel ćwiczenia...2 2.Wstęp...2 2.1.Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne

WYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne WYKŁAD 5 Rozdział 8: Drgania samowzbudne 8.. Istota uładów i drgań samowzbudnych W tym wyładzie omówimy właściwości drgań samowzbudnych [,4], odróżniając je od poznanych wcześniej drgań swobodnych, wymuszonych

Bardziej szczegółowo

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3. Dynamika ruchu obrotowego Zauważyłem, że zadania dotyczące ruchu obrotowego bardzo często sprawiają maturzystom wiele kłopotów. A przecież wystarczy zrozumieć i stosować zasady dynamiki Newtona. Przeanalizujmy

Bardziej szczegółowo

ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza

ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza FUNKCJE WÓCH I TRZECH ZMIENNYCH (było w semestrze II) ef 1 (funcja dwóch zmiennych) Funcją f dwóch zmiennych oreśloną na zbiorze A R o wartościach w R nazywamy przyporządowanie ażdemu puntowi ze zbioru

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria Środowiska w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era inżniera

Bardziej szczegółowo

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7 ozwiązwanie ram płaskich wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch 7 Obciążenie ram płaskiej, podobnie jak w przpadku beek rozdział 6, mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/

Bardziej szczegółowo

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego REGUŁA GULDINA

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego REGUŁA GULDINA Młodzieżowe Uniwerstet Matematczne Projekt współfinansowan przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu połecznego REGUŁA GULDINA dr Bronisław Pabich Rzeszów marca 1 Projekt realizowan przez Uniwerstet

Bardziej szczegółowo

Ć w i c z e n i e K 1

Ć w i c z e n i e K 1 kademia Górniczo Hutnicza Wdział nżnierii echanicznej i Robotki Katedra Wtrzmałości, Zmęczenia ateriałów i Konstrukcji azwisko i mię: azwisko i mię: Wdział Górnictwa i Geoinżnierii Grupa nr: Ocena: Podpis:

Bardziej szczegółowo

Q strumień objętości, A przekrój całkowity, Przedstawiona zależność, zwana prawem filtracji, została podana przez Darcy ego w postaci równania:

Q strumień objętości, A przekrój całkowity, Przedstawiona zależność, zwana prawem filtracji, została podana przez Darcy ego w postaci równania: Filtracja to zjawiso przepływu płynu przez ośrode porowaty (np. wody przez grunt). W więszości przypadów przepływ odbywa się ruchem laminarnym, wyjątiem może być przepływ przez połady grubego żwiru lub

Bardziej szczegółowo

Wykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony)

Wykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony) Wyres linii ciśnień i linii energii (wyres Ancony) W wyorzystywanej przez nas do rozwiązywania problemów inżyniersich postaci równania Bernoulliego występuje wysoość prędości (= /g), wysoość ciśnienia

Bardziej szczegółowo

5. Równania Maxwella. 5.1 Równania Maxwella 5.2 Transformacja pól 5.3 Fala elektromagnetyczna

5. Równania Maxwella. 5.1 Równania Maxwella 5.2 Transformacja pól 5.3 Fala elektromagnetyczna 5 Równania Maxwella 5 Równania Maxwella 5 Transformaja pól 53 ala eleromagnezna 86 5 Równania Maxwella Wśród poazanh uprzednio równań Maxwella znajduje się prawo Ampere a j Jedna można pozać, że posać

Bardziej szczegółowo

Elementy dynamiki mechanizmów

Elementy dynamiki mechanizmów Elementy dynamiki mechanizmów Dynamika pojęcia podstawowe Dynamika dział mechaniki zajmujący się ruchem ciał materialnych pod działaniem sił. Głównym zadaniem dynamiki jest opis ruchu ciał pod działaniem

Bardziej szczegółowo

Pochodna funkcji wykład 5

Pochodna funkcji wykład 5 Pochodna funkcji wkład 5 dr Mariusz Grządziel 8 listopada 2010 Funkcja logistczna 40 Rozważm funkcję logistczną = f 0 (t) = 1+5e 0,5t Funkcja f może bć wkorzstana np. do modelowania wzrostu mas ziaren

Bardziej szczegółowo

Definicja. Złożenie zbioru rozmytego i relacji rozmytej. Rozważmy. zbiór rozmyty A X z funkcją przynależności

Definicja. Złożenie zbioru rozmytego i relacji rozmytej. Rozważmy. zbiór rozmyty A X z funkcją przynależności Zagadnienia I Złożenie zbioru rozmtego i relacji rozmtej Rozważm zbiór rozmt X z funcją prznależności relację rozmtą RX Y z funcją prznależności Definicja R Złożenie zbioru rozmtego i relacji rozmtej R

Bardziej szczegółowo

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia.

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia. Adam Bdnar: Wtrzmałść Materiałów Analiza płaskieg stanu naprężenia 5 ANALIZA PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻENIA 5 Naprężenia na dwlnej płaszczźnie Jak pamiętam płaski stan naprężenia w punkcie cechuje t że wektr

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŚLĄSKA. WYDZIAŁ ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA. Katedra Podstaw Systemów Technicznych - Mechanika Stosowana. y P 1. Śr 1 (x 1,y 1 ) P 2

POLITECHNIKA ŚLĄSKA. WYDZIAŁ ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA. Katedra Podstaw Systemów Technicznych - Mechanika Stosowana. y P 1. Śr 1 (x 1,y 1 ) P 2 POLITECHNIKA ŚLĄSKA. WYDZIAŁ ORGANIZACI I ZARZĄDZANIA. Katedra Podstaw Sstemów Technicznch Płaska geometria mas c c 3c Dla zadanego pola przekroju wznaczć: - połoŝenie środka cięŝkości S( s, s ) - moment

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Wykład Nr 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO Prowadzący: dr Krzysztof Polko WSTĘP z r C C(x C,y C,z C ) r C -r B B(x B,y B,z B ) r C -r A r B r B -r A A(x A,y A,z A ) Ciało sztywne

Bardziej szczegółowo

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH dam Bodnar: Wtrzmałość Materiałów. Charakterstki geometrczne figur płaskich.. CHRKTERSTKI GEOMETRCZNE FIGUR PŁSKICH.. Definicje podstawowch charakterstk geometrcznch Podczas zajęć z wtrzmałości materiałów

Bardziej szczegółowo

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Wykład nr 2. dr hab. Piotr Fronczak

Metody numeryczne. Wykład nr 2. dr hab. Piotr Fronczak Metod numerczne Wład nr dr hab. Piotr Froncza Przbliżone rozwiązwanie równań nieliniowch Jedno równanie z jedną niewiadomą Szuam pierwiastów rzeczwistch równania =. zwle jest uncją nieliniową zatem orzstam

Bardziej szczegółowo

Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Element jednowymiarowy i jednoparametrowy : spryna

Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Element jednowymiarowy i jednoparametrowy : spryna Metody omputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Soczonych Element jednowymiarowy i jednoparametrowy : spryna Jest to najprostszy element: współrzdne loalne i globalne jego wzłów s taie same nie potrzeba

Bardziej szczegółowo

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 5.

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 5. RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 5. PODSTAWOWE ROZKŁADY PRAWDOPODOBIEŃSTWA Rozłady soowe Rozład jednopuntowy Oreślamy: P(X c) 1 gdzie c ustalona liczba. 1 EX c, D 2 X 0 (tylo ten rozład ma zerową wariancję!!!)

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek Nazwisko... Data... Wdział... Imię... Dzień tg.... Godzina... Ćwiczenie 36 Badanie układu dwóch soczewek Wznaczenie ogniskowch soczewek metodą Bessela Odległość przedmiotu od ekranu (60 cm 0 cm) l Soczewka

Bardziej szczegółowo

Metoda podziału zbioru obiektów na wielokryterialne klastry jakościowe

Metoda podziału zbioru obiektów na wielokryterialne klastry jakościowe BIULET ISTTUTU SSTEMÓW IFOMATCZCH (03) Metoda podziału zbioru obietów na wielorterialne lastr jaościowe A. AMELJAŃCZK aameljancz@wat.edu.pl Insttut Sstemów Informatcznch Wdział Cberneti WAT ul. S. Kalisiego,

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA II. Dynamika układu punktów materialnych

MECHANIKA II. Dynamika układu punktów materialnych MECHANIKA II. Dynamika układu punktów materialnych Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/ daniel.lewandowski@pwr.edu.pl

Bardziej szczegółowo

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie doświadczalne

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie doświadczalne XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie doświadczalne ZADANIE D Nazwa zadania: Prędość chwilowa uli Zaproponuj metodę pomiaru prędości chwilowej stalowej uli poruszającej się po zadanym torze. Wyorzystaj

Bardziej szczegółowo

f x f y f, jest 4, mianowicie f = f xx f xy f yx

f x f y f, jest 4, mianowicie f = f xx f xy f yx Zestaw 14 Pochodne wŝszch rzędów Niech będzie dana funkcja x f określona w pewnm obszarze D Przpuśćm Ŝe f x istnieją pochodne cząstkowe tej funkcji x x Pochodne cząstkowe tch pochodnch jeŝeli istnieją

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe cząstkowe

Równania różniczkowe cząstkowe Równania różniczkowe cząstkowe Definicja Równaniem różniczkowm cząstkowm nazwam takie równanie różniczkowe w którm wstępuje co najmniej jedna pochodna cząstkowa niewiadomej funkcji dwóch lub więcej zmiennch

Bardziej szczegółowo

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił. Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił. Wektor główny układu sił jest równy Moment główny układu wynosi Przykład

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności Zasady dynamiki Newtona Pęd i popęd Siły bezwładności Copyright by pleciuga@o2.pl Inercjalne układy odniesienia Układy inercjalne to takie układy odniesienia, względem których wszystkie ciała nie oddziałujące

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych Przykład 4.. Sprawdzenie naprężeń normalnych Sprawdzić warunki nośności przekroju ze względu na naprężenia normalne jeśli naprężenia dopuszczalne są równe: k c = 0 MPa k r = 80 MPa 0, kn 0 kn m 0,5 kn/m

Bardziej szczegółowo

Politechnika Białostocka

Politechnika Białostocka Politechnika Białostocka WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA Katedra Geotechniki i Mechaniki Konstrukcji Wytrzymałość Materiałów Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 6 Temat ćwiczenia:

Bardziej szczegółowo

Elementy dynamiki mechanizmów

Elementy dynamiki mechanizmów Elementy dynamiki mechanizmów Dynamika pojęcia podstawowe Dynamika dział mechaniki zajmujący się ruchem ciał materialnych pod działaniem sił. Głównym zadaniem dynamiki jest opis ruchu ciał pod działaniem

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Dr inż. Andrzej Polka Katedra Dynamiki Maszyn Politechnika Łódzka RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Streszczenie: W pracy opisano wzajemne położenie płaszczyzny parasola

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria Środowiska w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era inżniera

Bardziej szczegółowo

Prawdopodobieństwo i statystyka

Prawdopodobieństwo i statystyka Zadanie Rozważmy następujący model strzelania do tarczy. Współrzędne puntu trafienia (, Y ) są niezależnymi zmiennymi losowymi o jednaowym rozładzie normalnym N ( 0, σ ). Punt (0,0) uznajemy za środe tarczy,

Bardziej szczegółowo

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających

Bardziej szczegółowo

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ 3. ÓWNOWG PŁSKIEGO UKŁDU SIŁ Zadanie 3. elka o długości 3a jest utwierdzona w punkcie zaś w punkcie spoczywa na podporze przegubowej ruchomej, rysunek 3... by belka była statycznie wyznaczalna w punkcie

Bardziej szczegółowo

Imperfekcje globalne i lokalne

Imperfekcje globalne i lokalne Imperfekcje globalne i lokalne Prz obliczaniu nośności i stateczności konstrukcji stalowch szczególnego znaczenia nabiera konieczność uwzględniania warunków wkonania, transportu i montażu elementów konstrukcjnch.

Bardziej szczegółowo

REFERAT PRACY MAGISTERSKIEJ Symulacja estymacji stanu zanieczyszczeń rzeki z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych.

REFERAT PRACY MAGISTERSKIEJ Symulacja estymacji stanu zanieczyszczeń rzeki z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych. REFERAT PRACY MAGISTERSKIEJ Symulacja estymacji stanu zanieczyszczeń rzei z wyorzystaniem sztucznych sieci neuronowych. Godło autora pracy: EwGron. Wprowadzenie. O poziomie cywilizacyjnym raju, obo wielu

Bardziej szczegółowo

1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)

1) 2) 3)  5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25) 1) Wykresem funkcji kwadratowej f jest parabola o wierzchołku w początku układu współrzędnych i przechodząca przez punkt. Wobec tego funkcja f określona wzorem 2) Punkt należy do paraboli o równaniu. Wobec

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g. zakres rozszerzony

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g. zakres rozszerzony WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g zares rozszerzony 1. Wielomiany bardzo zna pojęcie jednomianu jednej zmiennej; potrafi wsazać jednomiany podobne; potrafi

Bardziej szczegółowo

KONSTRUKCJE DREWNIANE I MUROWE

KONSTRUKCJE DREWNIANE I MUROWE POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WBiIŚ KATEDRA KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAJĘCIA 4 KONSTRUKCJE DREWNIANE I MUROWE Mgr inż. Julita Krassowsa 1 CHARAKTERYSTYKI MATERIAŁOWE. Wartość wtrzmałości obliczeniowej f id f

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 5

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 5 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 5 Równania różniczkowe rzędu drugiego Równania rzędu drugiego sprowadzalne do równań rzędu pierwszego Równanie różniczkowe rzędu drugiego postaci F ( x, ', ") 0 ( nie wstępuje

Bardziej szczegółowo

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii Mechanika klasyczna Tadeusz Lesiak Wykład nr 4 Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii Energia i praca T. Lesiak Mechanika klasyczna 2 Praca Praca (W) wykonana przez stałą

Bardziej szczegółowo

Stany stacjonarne w potencjale centralnym

Stany stacjonarne w potencjale centralnym 3.10.2004 14. Stany stacjonarne w potencjale centralnym 149 Rozdział 14 Stany stacjonarne w potencjale centralnym 14.1 Postawienie problemu 14.1.1 Przypomnienie lasycznego problemu Keplera Rozważmy cząstę

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe cząstkowe

Równania różniczkowe cząstkowe Równania różniczkowe cząstkowe Definicja: Równaniem różniczkowm cząstkowm nazwam takie równanie różniczkowe w którm wstępuje co najmniej jedna pochodna cząstkowa niewiadomej funkcji dwóch lub więcej zmiennch

Bardziej szczegółowo

12. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH. z = x + y jest R 2, natomiast jej

12. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH. z = x + y jest R 2, natomiast jej 1. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1.1. FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH Funkcją dwóch zmiennch określoną w zbiorze D R nazwam przporządkowanie każdej parze liczb () D dokładnie jednej liczb rzeczwistej z. Piszem prz tm

Bardziej szczegółowo

Mechanika teoretyczna

Mechanika teoretyczna Wypadkowa -metoda analityczna Mechanika teoretyczna Wykład nr 2 Wypadkowa dowolnego układu sił. Równowaga. Rodzaje sił i obciążeń. Rodzaje ustrojów prętowych. Składowe poszczególnych sił układu: Składowe

Bardziej szczegółowo

Napęd pojęcia podstawowe

Napęd pojęcia podstawowe Napęd pojęcia podstawowe Równanie ruchu obrotowego (bryły sztywnej) suma momentów działających na bryłę - prędkość kątowa J moment bezwładności d dt ( J ) d dt J d dt dj dt J d dt dj d Równanie ruchu obrotowego

Bardziej szczegółowo

Ekstrema funkcji dwóch zmiennych

Ekstrema funkcji dwóch zmiennych Wkład z matematki inżnierskiej Ekstrema funkcji dwóch zmiennch JJ, IMiF UTP 18 JJ (JJ, IMiF UTP) EKSTREMA 18 1 / 47 Ekstrema lokalne DEFINICJA. Załóżm, że funkcja f (, ) jest określona w pewnm otoczeniu

Bardziej szczegółowo

Relaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1

Relaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1 Relasaja Relasaja oznaza powrót uładu do stanu równowagi po zaburzeniu równowagi pierwotnej jaimś bodźem (wielośią zewnętrzną zmieniająą swoją wartość soowo, np. stężenie jednego z reagentów, iśnienie

Bardziej szczegółowo

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO A. RÓŻNICZKOWE RÓWNANIA RUCHU A1. Bryła o masie m przesuwa się po chropowatej równi z prędkością v M. Podać dynamiczne równania ruchu bryły i rozwiązać je tak, aby wyznaczyć

Bardziej szczegółowo

3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach

3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach 3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach 3.1 Drgania układu o jednym stopniu swobody Rozpatrzmy elementarny układ drgający, nazywany też oscylatorem harmonicznym, składający się ze sprężyny

Bardziej szczegółowo

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela Ćwiczenie O4 Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela O4.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie ogniskowych soczewek skupiających oraz rozpraszających z zastosowaniem o metody Bessela. O4.2.

Bardziej szczegółowo

Pierwiastki kwadratowe z liczby zespolonej

Pierwiastki kwadratowe z liczby zespolonej Pierwiastki kwadratowe z liczb zespolonej Pierwiastkiem kwadratowm z liczb w C nazwam każdą liczbę zespoloną z C, dla której z = w. Zbiór wszstkich pierwiastków oznaczam smbolem w. Innmi słow w = {z C

Bardziej szczegółowo

Colloquium 3, Grupa A

Colloquium 3, Grupa A Colloquium 3, Grupa A 1. Z zasobów obliczeniowych pewnego serwera orzysta dwóch użytowniów. Każdy z nich wysyła do serwera zawsze trzy programy naraz. Użytowni czea, aż serwer wyona obliczenia dotyczące

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Wydział PRACOWNA FZYCZNA WFi AGH mię i nazwiso 1.. Temat: Ro Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wyonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Cel

Bardziej szczegółowo

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie) . Zdarzenia odstawy rachunu prawdopodobieństwa (przypomnienie). rawdopodobieństwo 3. Zmienne losowe 4. rzyład rozładu zmiennej losowej. Zdarzenia (events( events) Zdarzenia elementarne Ω - zbiór zdarzeń

Bardziej szczegółowo

P R O J E K T N R 1 WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Zawiera: Wyznaczenie wymiarów przekroju poprzecznego belki zginanej poprzecznie

P R O J E K T N R 1 WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Zawiera: Wyznaczenie wymiarów przekroju poprzecznego belki zginanej poprzecznie atedra Wtrzmałości Materiałów Rok akad. 005/06 Wdział Inżnierii Lądowej emestr zimow Politechniki rakowskiej P R O J E T N R 1 Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW Zawiera: Wznaczenie wmiarów przekroju poprzecznego

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria i Gospodarka Wodna w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era

Bardziej szczegółowo

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Matematyka licea ogólnokształcące, technika Matematyka licea ogólnokształcące, technika Opracowano m.in. na podstawie podręcznika MATEMATYKA w otaczającym nas świecie zakres podstawowy i rozszerzony Funkcja liniowa Funkcję f: R R określoną wzorem

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D) FUNKCJA LINIOWA 1. Funkcja jest rosnąca, gdy 2. Wskaż, dla którego funkcja liniowa jest rosnąca Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. 3. Funkcja liniowa A) jest malejąca i jej

Bardziej szczegółowo