Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania"

Transkrypt

1 Reonstrucja zderzenia dwóch saochodów osobowch podstawowe zasad i prata ich stosowania dr inŝ. Mirosław Gidlewsi Politechnia Radosa, WŜsza zoła Biznesu, RN RTiRD gr inŝ. Lesze Jeioł Politechnia Radosa Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

2 Faz przebiegu wpadu drogowego polegającego na zderzeniu dwóch saochodów ores poprzedzając powstanie zagroŝenia wpadowego, chwila powstania zagroŝenia wpadowego, ores od chwili powstania zagroŝenia wpadowego do chwili zderzenia, ores zderzenia dwóch saochodów, ores po zderzeniu. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

3 Reonstrucja wpadu drogowego polega na odtworzeniu w/w faz jego przebiegu w olejności odwrotnej niŝ przebiegał one w rzeczwistości. Wchodząc z połoŝeń saochodów po wpadu, poprzez cofanie saochodów do tłu, dąŝ się do wznaczenia połoŝeń saochodów na jezdni oraz ierunów i wartości ich prędości na początu aŝdej faz wpadu drogowego, a w szczególności w chwili bezpośrednio poprzedzającej powstanie zagroŝenia wpadowego. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

4 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

5 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji PołoŜenie powpadowe pojazdu O O PołoŜenie powpadowe pojazdu Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

6 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji PołoŜenie powpadowe pojazdu Ślad zarzucania i bloowania ół po zderzeniu O Prawdopodobne iejsce zderzenia pojazdów O PołoŜenie powpadowe pojazdu Kierune ruchu pojazdu przed zderzenie Kierune ruchu pojazdu przed zderzenie Ślad bloowania ół przed zderzenie Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

7 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji Uszodzenia pojazdów PołoŜenie powpadowe pojazdu Ślad zarzucania i bloowania ół po zderzeniu O O O Prawdopodobne iejsce zderzenia pojazdów O PołoŜenie powpadowe pojazdu Kierune ruchu pojazdu przed zderzenie Kierune ruchu pojazdu przed zderzenie Ślad bloowania ół przed zderzenie Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

8 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

9 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

10 Ślad na iejscu wpadu drogowego istotne dla jego reonstrucji Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

11 Reonstrucję wpadu drogowego polegającego na zderzeniu dwóch saochodów oŝna podzielić na trz etap:. Wznaczanie wartości danch wejściowch potrzebnch do przeprowadzenia obliczeń.. Wznaczanie prędości saochodów w poszczególnch fazach wpadu drogowego. 3. naliza czasowo przestrzenna wpadu drogowego. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

12 Wznaczenie wartości danch wejściowch potrzebnch do przeprowadzenia obliczeń O O O O ierune stczn O O Kierune noraln Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

13 Wznaczenie wartości danch wejściowch potrzebnch do przeprowadzenia obliczeń O O O O O Kierune stczn Kierune noraln O Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

14 Wznaczenie wartości danch wejściowch potrzebnch do przeprowadzenia obliczeń o 360ϕ O ϕ O O O O Kierune stczn Kierune noraln O Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

15 Wznaczenie wartości danch wejściowch potrzebnch do przeprowadzenia obliczeń O - Kierune stczn O O - Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

16 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Zbiór danch wejściowch potrzebnch do obliczeń h h a a,,,,,,,, ϕ ϕ,,,, a h a h ϕ ϕ

17 Wznaczanie prędości saochodów w poszczególnch fazach wpadu drogowego. Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio po zderzeniu. Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie 3. Wznaczanie prędości saochodów w chwili zabloowania ół 4. Wznaczenie prędości początowch saochodów Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

18 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio po zderzeniu Gd saochod po zderzeniu wonują jednie ruch postępowe to: i a, i hi i, a i g hi µ - gd oła saochodów po zderzeniu są zabloowane przez cał ores trwania ruchu pozderzeniowego. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

19 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio po zderzeniu Gd saochod po zderzeniu wonują ruch złoŝone, worzstuje się uproszczone odele obliczeniowe: Marquarda, Burga, McHenr ego-marquarda. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

20 Porównanie wniów obliczeń dla róŝnch odeli Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

21 Porównanie wniów obliczeń dla ół zabloowanch i swobodnie toczącch się Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

22 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie ZałoŜenia upraszczające: saochod bezpośrednio przed, w chwili i po zderzeniu wonują ruch płasi po równej, pozioej nawierzchni, czas zderzenia jest niesończenie róti, a wartości sił towarzszącch zderzeniu rosną do niesończoności; w związu z t w czasie zderzenia saochod nie zieniają swoich połoŝeń, punt przłoŝenia i ierune działania ipulsu sił pozostają stałe, a wartości wetorów prędości saochodów ulegają nagł ziano, wetor ipulsu sił w chwili zderzenia leŝ w płaszczźnie jezdni a wartości ipulsów sił zewnętrznch działającch na saochod są poijalnie ałe w stosunu do wartości ipulsu sił powstającego w chwili zderzenia saochodów, w wniu zderzenia nie zieniają się wartości as i oentów bezwładności oraz połoŝenia środów as saochodów uczestniczącch w zderzeniu. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

23 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Równania pędu: ( ( ( ( ( (

24 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Równania rętu: j i r j i r 0 0 ( ( 0 0 (

25 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Zbiór niewiadoch: 8 niewiadoch a tlo 6 równań

26 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Równanie energii: ( E def def E E E def def def E E E

27 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie

28 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Dla wgenerowania dwóch braującch równań worzstuje się hipotez Newtona i wprowadza się współcznnii resttucji w ierunu noraln i ierunu stczn : ( ( w w r ( ( w w r

29 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Dla zderzenia szorstiego bez poślizgu: C C C C C C C C C C w w w w C C 3 C µ

30 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Dla zderzenia szorstiego z poślizgie: ( ( w w w µ sgn( ( ( ( µ µ w

31 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie f, µ 0.6 µ.4 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

32 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Legenda wg Kończowsiego sa. europejsie e w (w (w 3.5/w 0/(w 5/(w w [/s] Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

33 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

34 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie I przpade: znane są ieruni ruchu saochodów przed zderzenie (ąt i sin sin sin sin cos cos cos cos sin( sin( sin( sin( sin( sin(

35 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie sin 4 Zares doładnch obliczeń Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

36 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie cos cos ( sin sin ( ( E def 0 > E def

37 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie II przpade: saochod przed zderzenie poruszają się tlo ruche postępow ( 0. Ζ równań rętu: Wznacza się:

38 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie III przpade: znane są ieruni ruchu saochodów przed zderzenie (ąt i oraz saochod poruszają się ruche postępow ( 0 4 niewiadoe, 6 równań. Prędości saochodów przed zderzenie wznacza się z równań pędu, a równania rętu worzstuje się do werfiacji np. wznaczonch wcześniej wielości charaterzującch ruch saochodów po zderzeniu. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

39 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie I przpade: znan jest ierune ruchu jednego saochodu przed zderzenie (ąt lub oraz saochód ten poruszał się tlo ruche postępow ( lub 0. ( ( ( sin cos sin cos ( sin cos cos sin( ( sin cos sin sin( (

40 Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie przpade: równoległe zderzenie centralne. n Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

41 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie przpade: równoległe zderzenie centralne. ( ( ( n n n ( ( ( n n n ( n n ( n n lub oraz n

42 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie przpade: równoległe zderzenie centralne. E def

43 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie I przpade: równoległe zderzenie centralne sutujące zniejszenie prędości saochodów do zera i odbicie się saochodów. ( ( E n def ( ( E n def 0 E def n

44 Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne Wznaczanie prędości saochodów bezpośrednio przed zderzenie II przpade: centralne najechanie na saochód stojąc. E E def def

45 Wznaczanie prędości saochodów w chwili zabloowania ół Gd saochod przed zderzenie wonują jednie ruch postępowe to: g, i bi µ i a gd ruch złoŝone to: i i, bi W i tpi W i toi i i i Dla odelu Marquarda: bi g i ( L ϕ µ ϕ i si i i i i i i Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

46 Wznaczanie prędości początowej saochodów oi bi a hi t n i,, gdzie t n czas narastania opóźnienia haowania. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

47 naliza czasowo-przestrzenna t [s] z t rr t t [] Legenda Pojazd Pojazd t.0.5 t Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne 3.5

48 naliza czasowo-przestrzenna O O O O z O O Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

49 naliza czasowo-przestrzenna O O O O z O O O Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

50 naliza czasowo-przestrzenna O O O 3 O z O O O O Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

51 Literatura [] Kończowsi W.: Odtwarzanie i analiza przebiegu wpadu drogowego, wd. Info-Espert, Warszawa 993. [] Praca zbiorowa pod red. J. Wiercińsiego: Wpadi drogowe eleent analiz i technia opiniowania, wd. WKŁ, Warszawa 985. [3] Praca zbiorowa: Wpadi drogowe. adeecu biegłego sądowego, wd. IE, Kraów 00. [4] Prochowsi L.: Pojazd saochodowe. Mechania ruchu, wd. WKŁ, Warszawa 005. [5] Wicher J.: Pojazd saochodowe. Bezpieczeństwo saochodów i ruchu drogowego, wd. WKŁ, Warszawa 00. [6] Daer M., Hal J.: Technische nalse von erehrsunfällen, wd. Eurota (International G 994. [7] Wach W.: PcC-Crash progra do sulacji wpadów drogowch, wd. IE, Kraów 00. [8] Lejo J.: Mechania ogólna, wd. PWN, Warszawa 987. Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

52 Dzięuje za uwagę Rozwój technii saochodowej a ubezpieczenia ouniacjne

Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania

Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania Mrosław Gdlews esze Jeoł Reonstrucja zderzena dwóch saochodów osobowch podstawowe zasad prata ch stosowana treszczene RóŜnorodność złoŝoność wpadów drogowch polegającch na zderzenu dwóch saochodów sprawają,

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Podstawy analizy wypadów drogowych Instrucja do ćwiczenia 1 Wyznaczenie prędości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Spis treści 1. CEL ĆWICZENIA... 3. WPROWADZENIE...

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Politechnia Gdańsa Wydział Eletrotechnii i Autoatyi Katedra Inżynierii Systeów Sterowania MODELOWANIE I PODSTAWY IDENTYFIKACJI Systey ciągłe budowa odeli enoenologicznych z praw zachowania Materiały poocnicze

Bardziej szczegółowo

Zadania do rozdziału 5

Zadania do rozdziału 5 Zadania do rozdziału 5 Zad.5.1. Udowodnij, że stosując równię pochyłą o dającym się zmieniać ącie nachylenia α można wyznaczyć współczynni tarcia statycznego µ o. ozwiązanie: W czasie zsuwania się po równi

Bardziej szczegółowo

Mechanika ogólna II Kinematyka i dynamika

Mechanika ogólna II Kinematyka i dynamika Mechanika ogólna II Kineatyka i dynaika kierunek Budownictwo, se. III ateriały poocnicze do ćwiczeń opracowanie: dr inŝ. Piotr Dębski, dr inŝ. Irena Wagner TREŚĆ WYKŁADU Kineatyka: Zakres przediotu. Przestrzeń,

Bardziej szczegółowo

ÓŁ Ą Ś Ą Ł Ś Ó Ą Ł ź ź Ą ż ż ż ż ż Ę Ę ź Ą ż Ę Ń Ę ż ż ź ż ż Ń ż Ą ż ć ż ć ć ć ć ż ć ć ć ć ż Ł Ę Ą ć ć ć ć ć ć ć ć ć ź ć ź Ę ć ź ć ż ć ć ć ż ź ć ć ć ć ż ź ż ż ć ż ż ć ż Ę Ą ć Ł ź ż ż Ł Ó ÓŁ ć Ą ć Ą ż ż

Bardziej szczegółowo

ć ź ź Ł ź ź ź Ś ć ć Ę ÓŁ ź Ń ź ź ź ć ć Ń ć ć ć Ń ź Ę Ś Ń ć ć ć ź ć ć ć ć ć ć ź Ś Ę ź ź Ż ć ź ź ć ź Ń ź ć ć ć ź ź Ł Ń ć Ń Ń ź Ś Ń Ę Ę Ę ź ć ć Ę ź Ń Ł Ę ź ź Ń Ę Ę Ł Ł Ś Ś ć ć Ł ź ć ć Ł Ó Ż Ś Ł Ó ź Ę Ń

Bardziej szczegółowo

Ł ś Ł Ą ś Ź Ł ś Ł ś ź ś ę ÓŁ ÓŁ ź ź ś ś ę ę ź ć ś ś ę ć ę ś ę ś ź ę ś ę ś ś ś ę ę ć ę ś Ł ę ę ę Ę Ą ś ś ś Ł ś ę ś Ł Ń Ł Ń ę ś ś ę Ż Ż ś Ż ś ś Ż ś ź ś ś ź ś ę ś ę Ń ę ę ę ś ę ś ę ś ź ś Ł ś ś ś ś ę ś ś

Bardziej szczegółowo

Ą Ł Ł Ł Ś ż ź ź Ł Ś Ą Ł Ś Ś Ł Ó ż Ł Ś Ą ć ć ż ż Ą ż ć ż ż ć ć ć Ś ć ż Ś ż ż Ą ć ż ż ć ć ć ć ż ż Ś ć ż ż ÓŁ ż ż ż Ł Ł Ś Ó ć ż Ł ż ż ż ż ż Ć Ó Ó ż ż Ó Ł Ł ż Ą ż ż ż ż ż ż ż ż ż ć ż ż ć ż ż ż ć ż ż ż Ł ć

Bardziej szczegółowo

Ń ÓŁ Ł Ś Ł Ł Ś ÓŁ Ł Ś Ń ÓŁ Ł Ń Ź ę Ą ę ę ę ę ę ę Ź ę ć ć ę ę ę ę ę Ź ć ę ę ę ć ć ę ę ę Ł ę ę ę Ł Ł ę ę ę ę ę ź ę ę ę ę ź ę ć ę ć ć ę ę ź ź ę ć ę ę ź Ź ę ź ę ę ć Ź Ą ć ć ć ę ę ę ę ę Ź ź ę ć Ł ź ę ę Ź Ę

Bardziej szczegółowo

Ł ÓŁ Ł Ą Ś Ą Ą Ś Ś ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ę ć ń ć ć ć ć ć ć ć ń ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ą ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ń ń ć Ś ń ć ń ć ń ć ć Ś ć Ż Ś Ś ń Ł Ń ń ć ć ć ć Ś ń

Bardziej szczegółowo

Ł Ń Ś ś ę ę ś ś ś ś ę ę ę ę ś ś ę ś ę ś ę ś ś ć Ą ś ę ś ś ę ś ę ś ś Ń ś ś ś ś ś ś ę ę ę ę ś ś ę ć ś ś ę ś ę ś ę ę ś ę ś Ą ę ś ę ś ś ś ś ę ś ś ę ę ś ś ę ś ś ś ę ę ę ś ś ś ę ś ę ś ę ć ś ś ę ś ę ę Ą ę ę ę

Bardziej szczegółowo

Ą Ą Ł Ś ÓŁ Ł ć ć ź ÓŁ ć ć Ś ć ć Ą ć ć ć ź ć ć ć ć ć Ą Ó ÓŁ ć ć Ł Ł ź Ś ć ć ć ć Ł Ł ć ć Ł Ł Ł ć Ó ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ź Ż ź Ł ć Ż Ć Ż Ś Ż ć ć ć ć Ł Ż Ś ć Ś ź ć ź ć ć ć ź ć Ś Ź ŚĆ ź ć ć Ś Ś

Bardziej szczegółowo

1. RACHUNEK WEKTOROWY

1. RACHUNEK WEKTOROWY 1 RACHUNEK WEKTOROWY 1 Rozstrzygnąć, czy możliwe jest y wartość sumy dwóch wetorów yła równa długości ażdego z nich 2 Dane są wetory: a i 3 j 2 ; 4 j = + = Oliczyć: a+, a, oraz a 3 Jai ąt tworzą dwa jednaowe

Bardziej szczegółowo

Zakład Dydaktyki Fizyki UMK

Zakład Dydaktyki Fizyki UMK Toruński poręcznik do fizyki I. Mechanika Materiały dydaktyczne Krysztof Rochowicz Zadania przykładowe Dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK Toruń, czerwiec 2012 1. Samochód jadący z prędkością

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań KAEDRA FIZYKI SOSOWANEJ PRACOWNIA 5 FIZYKI Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na ores drgań Wprowadzenie Ruch drgający naeży do najbardziej rozpowszechnionych ruchów w przyrodzie.

Bardziej szczegółowo

Koła rowerowe malują fraktale

Koła rowerowe malują fraktale Koła rowerowe malują fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Rozważmy urządzenie sładającego się z n ół o różnych rozmiarach, obracających się z różnymi prędościami. Na obręczy danego oła, obracającego

Bardziej szczegółowo

Pomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym

Pomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym . Rodzaj poiaru.. Poiar bezpośredni (prost) W przpadku poiaru pojednczej wielkości przrząde wskalowan w jej jednostkach wartość niedokładności ± określa graniczn błąd przrządu analogowego lub cfrowego

Bardziej szczegółowo

SIŁA JAKO PRZYCZYNA ZMIAN RUCHU MODUŁ I: WSTĘP TEORETYCZNY

SIŁA JAKO PRZYCZYNA ZMIAN RUCHU MODUŁ I: WSTĘP TEORETYCZNY SIŁA JAKO PRZYCZYNA ZMIAN RUCHU MODUŁ I: WSTĘP TEORETYCZNY Opracowanie: Agnieszka Janusz-Szczytyńska www.fraktaledu.mamfirme.pl TREŚCI MODUŁU: 1. Dodawanie sił o tych samych kierunkach 2. Dodawanie sił

Bardziej szczegółowo

Mechanika i Budowa Maszyn II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Mechanika i Budowa Maszyn II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2013/2014

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń 11. Przedmowa 14

Spis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń 11. Przedmowa 14 Spis treści Wykaz ważniejszych oznaczeń 11 Przedmowa 14 Rozdział 1. Ogólna charakterystyka wypadków drogowych 17 1.1. Pojęcia i określenia 17 1.2. Klasyfikacja zderzeń 18 1.3. Statystyka wypadków drogowych

Bardziej szczegółowo

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013) CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA Szczególna teoria względności Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 013) u Masa w szczególnej teorii względności u Określenie relatywistycznego pędu u Wyprowadzenie wzoru Einsteina

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ LISTA ZADAŃ 1 1 Napisać w formie rozwiniętej następujące wyrażenia: 4 (a 2 + b +1 =0 5 a i b j =1 n a i b j =1 n =0 (a nb 4 3 (! + ib i=3 =1 2 Wyorzystując twierdzenie o

Bardziej szczegółowo

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki napisał Michał Wierzbici Równanie Fresnela W anizotropowych ryształach optycznych zależność między wetorami inducji i natężenia pola eletrycznego (równanie materiałowe) jest następująca = ϵ 0 ˆϵ E (1)

Bardziej szczegółowo

Zasady oceniania karta pracy

Zasady oceniania karta pracy Zadanie 1.1. 5) stosuje zasadę zachowania energii oraz zasadę zachowania pędu do opisu zderzeń sprężystych i niesprężystych. Zderzenie, podczas którego wózki łączą się ze sobą, jest zderzeniem niesprężystym.

Bardziej szczegółowo

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez

Bardziej szczegółowo

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1.

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1. Wyład : Studnie i bariery cz.. Dr inż. Zbigniew Szlarsi Katedra Eletronii, paw. C-, po.3 szla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szlarsi/ 3.6.8 Wydział Informatyi, Eletronii i Równanie Schrödingera

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!)

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!) Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!) Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Kinematyka ruchu

Bardziej szczegółowo

Opis ruchu obrotowego

Opis ruchu obrotowego Opis ruchu obrotowego Oprócz ruchu translacyjnego ciała obserwujemy w przyrodzie inną jego odmianę: ruch obrotowy Ruch obrotowy jest zawsze względem osi obrotu W ruchu obrotowym wszystkie punkty zakreślają

Bardziej szczegółowo

Koła rowerowe kreślą fraktale

Koła rowerowe kreślą fraktale 26 FOTON 114, Jesień 2011 Koła rowerowe reślą fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Od Redacji: Fratalom poświęcamy ostatnio dużo uwagi. W Fotonach 111 i 112 uazały się na ten temat artyuły Marcina

Bardziej szczegółowo

Mechanika ruchu / Leon Prochowski. wyd. 3 uaktual. Warszawa, Spis treści

Mechanika ruchu / Leon Prochowski. wyd. 3 uaktual. Warszawa, Spis treści Mechanika ruchu / Leon Prochowski. wyd. 3 uaktual. Warszawa, 2016 Spis treści Wykaz ważniejszych oznaczeń 11 Od autora 13 Wstęp 15 Rozdział 1. Wprowadzenie 17 1.1. Pojęcia ogólne. Klasyfikacja pojazdów

Bardziej szczegółowo

Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie = Rozwiąż układ równań: (( + 1 ( + 2 = = 1

Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie  = Rozwiąż układ równań: (( + 1 ( + 2 = = 1 Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie http://www.zadania.info/). Rozwiąż układ równań: (( + ( + 2 = 3 = 4. http://www.zadania.info/d38/2287 2. Rozwiąż układ równań: ( + 2 (

Bardziej szczegółowo

Dr inż. Janusz Dębiński

Dr inż. Janusz Dębiński Wytrzymałość materiałów ćwiczenia projektowe 5. Projekt numer 5 przykład 5.. Temat projektu Na rysunku 5.a przedstawiono belkę swobodnie podpartą wykorzystywaną w projekcie numer 5 z wytrzymałości materiałów.

Bardziej szczegółowo

NIEPEWNOŚĆ W OKREŚLENIU PRĘDKOŚCI EES ZDERZENIA SAMOCHODÓW WYZNACZANEJ METODĄ EKSPERYMENTALNO-ANALITYCZNĄ

NIEPEWNOŚĆ W OKREŚLENIU PRĘDKOŚCI EES ZDERZENIA SAMOCHODÓW WYZNACZANEJ METODĄ EKSPERYMENTALNO-ANALITYCZNĄ NIEPEWNOŚĆ W OKREŚLENIU PRĘDKOŚCI EES ZDERZENIA SAMOCHODÓW WYZNACZANEJ METODĄ EKSPERYMENTALNO-ANALITYCZNĄ Karol SZTWIERTNIA 1, Marek GUZEK, Janusz JANUŁA 3 Streszczenie Przedmiotem artykułu jest niepewność

Bardziej szczegółowo

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu [Mechanika i Budowa Maszyn] Studia I stopnia. Teoria ruchu pojazdów Rodzaj przedmiotu:

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu [Mechanika i Budowa Maszyn] Studia I stopnia. Teoria ruchu pojazdów Rodzaj przedmiotu: Karta (sylabus) modułu/przedmiotu [Mechanika i Budowa Maszyn] Studia I stopnia Przedmiot: Teoria ruchu pojazdów Rodzaj przedmiotu: Podstawowy/obowiązkowy Kod przedmiotu: MBM S 0 6 59-3 _0 Rok: III Semestr:

Bardziej szczegółowo

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07) Wyład 9 Fizya 1 (Informatya - EEIiA 006/07) 9 11 006 c Mariusz Krasińsi 006 Spis treści 1 Ruch drgający. Dlaczego właśnie harmoniczny? 1 Drgania harmoniczne proste 1.1 Zależność między wychyleniem, prędością

Bardziej szczegółowo

Drgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Drgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Drgania haroniczne Projet współfinansowany przez Unię Europejsą w raach Europejsiego Funduszu Społecznego Drgania haroniczne O oscylatorze haroniczny ożey ówić wtedy, iedy siła haująca działa proporcjonalnie

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Ćwiczenie 4 - Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Strona 1/13 Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Spis treści 1.Cel ćwiczenia...2 2.Wstęp...2 2.1.Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

Pomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających

Pomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających Pomiar prędości i natęŝenia przepływu za pomocą rure spiętrzających Instrucja do ćwiczenia nr 8 Miernictwo energetyczne - laboratorium Opracowała: dr inŝ. ElŜbieta Wróblewsa Załad Miernictwa i Ochrony

Bardziej szczegółowo

Elementy dynamiki mechanizmów

Elementy dynamiki mechanizmów Elementy dynamiki mechanizmów Dynamika pojęcia podstawowe Dynamika dział mechaniki zajmujący się ruchem ciał materialnych pod działaniem sił. Głównym zadaniem dynamiki jest opis ruchu ciał pod działaniem

Bardziej szczegółowo

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH Dr inż. Artur JAWORSKI, Dr inż. Hubert KUSZEWSKI, Dr inż. Adam USTRZYCKI W artykule przedstawiono wyniki analizy symulacyjnej

Bardziej szczegółowo

Ł Ą Ą Ą ÓŁ Ą ć ć ń ń ń Ą ć ń ń ć ń Ę ń ń Ę ń ń ń ń ń ń Ą ń Ć ń ń ń ń ż ń ń ń ź Ś ń ń ń ż ż ż ń ń Ę ć Ś ć ć ż ń ń ń Ł ń ń ń ń ń ż Ł ÓŁ ÓŁ Ą Ś Ę Ą Ą Ą Ł Ł Ą Ą Ś ż ÓŁ ż Ł Ą Ę ć ż Ł ż Ż ż ń Ś Ó Ś Ś Ó ń Ą ż

Bardziej szczegółowo

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH Część 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH... 5. 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH 5.. Wprowadzenie Rozwiązywanie zadań z zaresu dynamii budowli sprowadza

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA I. 3. Dynamika punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wykład FIZYKA I. 3. Dynamika punktu materialnego.  Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Wykład IZYKA I 3. Dynamika punktu materialnego Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut izyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html Dynamika to dział mechaniki,

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyi i Informatyi Stosowanej Aademia Górniczo-Hutnicza Wyład 12 M. Przybycień (WFiIS AGH Metody Lagrange a i Hamiltona... Wyład 12

Bardziej szczegółowo

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości 3. Kinematya odstawowe ojęcia i wielości Kinematya zajmuje się oisem ruchu ciał. Ruch ciała oisujemy w ten sosób, że odajemy ołożenie tego ciała w ażdej chwili względem wybranego uładu wsółrzędnych. Porawny

Bardziej szczegółowo

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx 5. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU 5.1. Pojęcia wstępne. Klasfikacja równań i rozwiązań Rozróżniam dwa zasadnicze tp równań różniczkowch: równania różniczkowe zwczajne i równania różniczkowe cząstkowe.

Bardziej szczegółowo

ź ź Ż ź ź ź ć ć ÓŁ ź ćź ć ć ć ć Ó Ó ć ź ć ć ć ć ć ć ź ź ź Ś Ó ć ć ć Ć ć ź ć Ę ź Ś ć Ś ć Ź ć ć ź ź ć ć ć ć ć ć ć ź ź ć ć Ś ź Ś Ś ź ź Ś Ś Ś ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ź ć ź Ć ź Ś Ś Ś ź Ś Ż ć ź ź ź ź ć ć ź ź ć ć

Bardziej szczegółowo

Ł ÓŁ Ó Ó Ó ć Ź Ó Ą ć Ź Ó Ś ć Ś Ó Ó ć Ó Ź Ó Ś ć Ź ć Ę Ó Ó Ą Ł ć Ą Ą Ą Ó ć Ó Ó Ó ć Ó ć ć ć Ó Ą Ź Ó Ą ć Ś Ó Ą Ź Ó Ź Ś Ó Ó Ź Ó Ó Ź Ź Ó Ó ć Ó Ą Ć Ó Ó Ź Ź Ź Ę Ó ć ć Ł Ó Ó Ó ć ć Ó ź ć ć Ó Ś Ó ć ź Ź ź ć Ś Ó ć

Bardziej szczegółowo

ÓŁ Ł Ó ź Ł Ą Ł ń ń Ą ń ź Ą ń ż ć Ę Ę Ę ż ć ń ć ń ż ń ć ń Ę ż ć ź ć ź ć Ę ż ż Ę Ę Ą ż ź ń ź ź ż ć ż ń Ę ć ć ć ń Ę ń ć Ę ć ń ń ż ń ń ń ń ń ń ń ż Ę ń ń ń Ę ń ć ż Ż Ż ćę Ę Ę ż ć Ą ż Ę ż Ę ż Ę Ę ć Ę ć ż ż ć

Bardziej szczegółowo

Metodyka Pracy Rzeczoznawcy Samochodowego. Transport I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Metodyka Pracy Rzeczoznawcy Samochodowego. Transport I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2013/2014

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie współczynnika restytucji

Wyznaczenie współczynnika restytucji 1 Ćwiczenie 19 Wyznaczenie współczynnika restytucji 19.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika restytucji dla różnych materiałów oraz sprawdzenie słuszności praw obowiązujących

Bardziej szczegółowo

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów Fizyka 1- Mechanika Wykład 4 6.X.017 Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów szef@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szef/ III zasada dynamiki Zasada akcji i reakcji Każdemu działaniu

Bardziej szczegółowo

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY stopień rejonowy

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY stopień rejonowy KOD UCZNIA Białystok 08.02.2007r. WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY stopień rejonowy Młody Fizyku! Przed Tobą stopień rejonowy Wojewódzkiego Konkursu Fizycznego. Masz do rozwiązania 15 zadań zakniętych i 3 otwarte.

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczenia

Instrukcja do ćwiczenia Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Wydział Mechaniczny Instytut Eksploatacji Pojazdów i Maszyn Zakład Pojazdów i Silników Spalinowych Studia II stopnia Kierunek

Bardziej szczegółowo

Ą ć ź ć Ą ć Ą Ą Ł Ź Ą Ź ć ć Ź Ą Ą Ą ź Ł ć Ź Ą ć ź ć Ą Ź ć ź Ą Ą Ą Ł Ą Ł Ź ć Ś Ń ć Ł Ź Ó ć ć ć Ą ÓŁ ź Ą Ą Ź ć Ź Ź Ą Ł Ł ć ć ć ć ź ć ź ć Ą Ą Ź Ź Ą ć Ą Ź Ś Ą Ó Ź Ó Ą Ź Ą Ł Ł Ź ć Ś ć Ą Ą ć Ź Ó Ś Ś Ź ź ź Ś

Bardziej szczegółowo

POWODZENIA! ZDANIA ZAMKNIĘTE. WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY 2009/2010 Czas trwania: 90 minut KOD UCZESTNIKA KONKURSU.

POWODZENIA! ZDANIA ZAMKNIĘTE. WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY 2009/2010 Czas trwania: 90 minut KOD UCZESTNIKA KONKURSU. KOD UCZESTNIKA KONKURSU WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY 2009/2010 Czas trwania: 90 inut Test składa się z dwóch części. W części pierwszej asz do rozwiązania 15 zadań zakniętych,

Bardziej szczegółowo

Zadanie bloczek. Rozwiązanie. I sposób rozwiązania - podział na podukłady.

Zadanie bloczek. Rozwiązanie. I sposób rozwiązania - podział na podukłady. Zadanie bloczek Przez zamocowany bloczek o masie m przerzucono nierozciągliwą nitkę na której zawieszono dwa obciąŝniki o masach odpowiednio m i m. Oblicz przyspieszenie z jakim będą poruszać się obciąŝniki.

Bardziej szczegółowo

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński Drgania w obwodzie L Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński 016 Drgania w obwodzie L Autorzy: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński Rozpatrzmy obwód złożony z szeregowo połączonych indukcyjności L (cewki)

Bardziej szczegółowo

Ł ć ź ź Ą Ń ź ź ź Ę Ą Ń ć Ł Ł ć ć ć ć ć ć ć ć ć ź ź ć ć Ł ć ć ć Ł ć Ł ć ź Ś Ś ć ź ć ź ź ć Ł Ę Ę Ń ź ź ć ć Ł Ł Ą Ą ź Ą Ę ź ź Ś Ł ŚĆ ć ć ć Ń Ą Ę ź Ę Ł Ę Ą ź Ń ć ć ź ź Ą ź ź ć ć ŚĆ ć Ś Ś Ś ć Ę ć ć ć Ś

Bardziej szczegółowo

ś ŁĄ ŁĄ Ą Ą Ż Ą Ł ŁĄ Ł Ł Ą Ł Ą Ą Ó Ł Ó ś Ł Ł Ł Ą Ą ŁĄ Ą ŁĄ ÓŁ Ł ć Ż ś Ź ÓŁ Ą Ą ŁĄ Ą Ł Ź ć ź ś ś ś ŁĄ ÓŁ Ą Ć Ź Ź ś Ź ś Ź ś Ź ś ś Ł Ł Ą ś Ź ś ś ś Ł Ł Ą Ą Ź ś Ł Ł Ł Ą Ą ŁĄ Ź ś ś ś ść Ą Ł ź ść Ź ź ś Ł Ł ź

Bardziej szczegółowo

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji . Własności funkcji () Wyznaczyć dziedzinę funkcji danej wzorem: y = 2 2 + 5 y = +4 y = 2 + (2) Podać zbiór wartości funkcji: y = 2 3, [2, 5) y = 2 +, [, 4] y =, [3, 6] (3) Stwierdzić, czy dana funkcja

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki. Wykład 3. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr

Podstawy fizyki. Wykład 3. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Podstawy fizyki Wykład 3 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Dynamika Siły bezwładności Układy cząstek środek masy pęd i zasada zachowania pędu II zasada dynamiki Newtona dla układu

Bardziej szczegółowo

ZŁOśONA REKONSTRUKCJA WYPADKU Z UDZIAŁEM KILKU POJAZDÓW AN INTRICATE RECONSTRUCTION OF ROAD ACCIDENT AT PARTICIPATION OF SEVERAL VEHICLES

ZŁOśONA REKONSTRUKCJA WYPADKU Z UDZIAŁEM KILKU POJAZDÓW AN INTRICATE RECONSTRUCTION OF ROAD ACCIDENT AT PARTICIPATION OF SEVERAL VEHICLES Piotr FUNDOWICZ 1 Rafał PODSIADŁO 2 Wypadek, symulacja, PC Crash ZŁOśONA REKONSTRUKCJA WYPADKU Z UDZIAŁEM KILKU POJAZDÓW W referacie przedstawiono rekonstrukcję wypadku drogowego, w którym brało udział

Bardziej szczegółowo

Ą ÓŁ Ź ÓŹ Ó Ź Ź Ó Ź Ź Ś Ś Ó Ź Ó Ś Ó ć ć ć Ś Ó ć Ó Ó ź Ó Ó Ó Ó Ó Ó Ó Ó Ó Ó ć Ó Ź Ź Ó Ó Ó Ź Ź ć Ó Ó Ó Ó Ó Ź Ź ć Ź Ó Ź ć Ó Ó Ó ć Ą Ś ć Ź Ś Ź ć Ó ź Ś Ł Ś Ś Ź Ś Ó Ź Ź Ź Ś Ś Ę Ź Ó Ś Ź Ó ć Ź Ź Ó ź Ó ć Ę Ó Ź ć

Bardziej szczegółowo

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1. Klucz odpowiedzi Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.1 Poprawna odpowiedź: 2 pkt narysowane wszystkie siły, zachowane odpowiednie proporcje

Bardziej szczegółowo

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu

Bardziej szczegółowo

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego Powtórzenie na olowiu nr 4 Dynaia puntu aterialnego 1 zadanie dynaii: znany jest ruh, szuay siły go wywołująej. Znane funje opisująe trajetorię ruhu różnizujey i podstawiay do równań ruhu. 2 zadanie dynaii:

Bardziej szczegółowo

mechanika analityczna 1 nierelatywistyczna L.D.Landau, E.M.Lifszyc Krótki kurs fizyki teoretycznej

mechanika analityczna 1 nierelatywistyczna L.D.Landau, E.M.Lifszyc Krótki kurs fizyki teoretycznej mechanika analityczna 1 nierelatywistyczna L.D.Landau, E.M.Lifszyc Krótki kurs fizyki teoretycznej ver-28.06.07 współrzędne uogólnione punkt materialny... wektor wodzący: prędkość: przyspieszenie: liczba

Bardziej szczegółowo

2.6.3 Interferencja fal.

2.6.3 Interferencja fal. RUCH FALOWY 1.6.3 Interferencja fal. Pojęcie interferencja odnosi się do fizycznych efektów nie zakłóconego nakładania się dwóch lub więcej ciągów falowych. Doświadczenie uczy, że fale mogą przebiegać

Bardziej szczegółowo

Ś Ę ź Ę Ą Ł Ż Ą ć Ł Ż ŁĄ Ł Ł Ż Ż ŁĄ Ś Ą ć Ś Ś Ó Ę ć ć ź ć Ś Ę ć ć Ę Ę Ę Ę ć Ę Ę Ę ć ć Ę ź Ę Ę Ę Ł Ł Ł Ę Ę Ó Ó Ń Ó Ę Ł Ę Ę Ł Ę Ę Ó Ż Ę Ę Ę Ó Ś Ż ź Ę ź ź Ę Ż Ś Ś Ś Ż ć ź Ę Ę Ę Ż Ą Ę Ś Ę Ę Ę ÓŁ Ę Ą ć Ę Ą

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Newtona. dr inż. Romuald Kędzierski

Zasady dynamiki Newtona. dr inż. Romuald Kędzierski Zasady dynamiki Newtona dr inż. Romuald Kędzierski Czy do utrzymania ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym potrzebna jest siła? Arystoteles 384-322 p.n.e. Do utrzymania ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki wykład 4

Podstawy fizyki wykład 4 Podstawy fizyki wykład 4 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Dynamika Obroty wielkości liniowe a kątowe energia kinetyczna w ruchu obrotowym moment bezwładności moment siły II zasada

Bardziej szczegółowo

Lista 2 + Rozwiązania BLiW - niestacjonarne

Lista 2 + Rozwiązania BLiW - niestacjonarne Dynaika 1. Oblicz wartość siły, z jaką siłacz usiałby działać na cięŝar o asie 100 kg, jeŝeli chciałby podnieść go na wysokość 0,5 w czasie 1 sekundy ruche jednostajnie przyspieszony. ( g Q + b g + a a

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd Zasady dynamiki Newtona Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd Siły - wektory Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd Zasady dynamiki Newtona I Każde ciało trwa w stanie spoczynku lub

Bardziej szczegółowo

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał. ZASADY DYNAMIKI Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał Dynamika klasyczna zbudowana jest na trzech zasadach podanych przez Newtona w 1687 roku I zasada dynamiki Istnieją

Bardziej szczegółowo

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.)

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.) Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.) I (zasada bezwładności) Istnieje taki układ odniesienia, w którym ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym, jeśli nie działają

Bardziej szczegółowo

METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ

METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ Problemy Kolejnictwa Zeszyt 5 97 Prof. dr hab. inż. Władysław Koc Politechnia Gdańsa METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ SPIS TREŚCI. Wprowadzenie. Ogólna ocena sytuacji geometrycznej

Bardziej szczegółowo

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności Fizyka wykład 2 dla studentów kierunku Informatyka Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechnika Śląska 15 października 2007r.

Bardziej szczegółowo

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday FIZYKA R.Resnick & D. Halliday rozwiązania zadań (część IV) Jacek Izdebski 5 stycznia 2002 roku Zadanie 1 We wnętrzu zakniętego wagonu kolejowego znajduje się aratka wraz z zapase pocisków. Aratka strzela

Bardziej szczegółowo

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej 1. Wielkości dynamiczne w ruchu postępowym. a. Masa ciała jest: - wielkością skalarną, której wielkość jest niezmienna

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 6 KWIETNIA 0 CZAS PRACY: 70 MINUT Zadania zamknięte ZADANIE ( PKT.) Liczbę 5 7 zaokr aglam do liczb,6.

Bardziej szczegółowo

Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych

Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych Zakład Mechaniki Budowli Prowadzący: dr hab. inż. Przemysław Litewka Ćwiczenie projektowe 3 Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych Daniel Sworek gr. KB2 Rok akademicki

Bardziej szczegółowo

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. ĆWICZENIE 3. WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. 1. Oscylator harmoniczny. Wprowadzenie Oscylatorem harmonicznym nazywamy punt materialny, na tóry,działa siła sierowana do pewnego centrum,

Bardziej szczegółowo