Analiza rozkładu sił reakcji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego
|
|
- Rafał Mucha
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 Analiza rozładu sił reacji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego Teresa Zielińsa Maciej T. Trojnaci Praca stanowi ontynuację badań opisanych w publiacji Generowanie ruchu robota dwunożnego z wyorzystaniem danych opisujących chód człowiea (PA 3/2009). Przedstawiono w niej metodę wyznaczania rozładu sił reacji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego. Po zapisaniu równań opisujących dynamię ruchu robota, wyznaczono symbolicznie wartości sładowych sił reacji podłoża oraz współrzędne umownych puntów styczności stóp robota z podłożem. naliza rozładu sił wywieranych przez nogi robota na podłoże jest istotna dla oreślenia stabilności jego postury, ma też znaczenie dla syntezy sterowania pozycyjno-siłowego. Analiza rozładu sił reacji podłoża (lub sił wywieranych przez nogi robota na podłoże) jest trudnym zagadnieniem. Najprostszy przypade występuje wtedy, gdy w tracie ruchu z podłożem stya się tylo jedna noga robota. obot i podłoże stanowią otwarty łańcuch inematyczny i można w jednoznaczny sposób wyznaczyć szuane wielości. Zagadnienie ompliuje się w przypadu, gdy z podłożem stya się więcej niż jedna noga. Wówczas nogi robota tworzą już z podłożem zamnięty łańcuch inematyczny i nie można wyznaczyć jednoznacznego rozwiązania. Na szczególną uwagę zasługuje przypade, w tórym z podłożem styają się dwie nogi robota. Przyładem może być ruch robotów czteronożnych poruszających się chodami diagonalnymi lub robotów dwunożnych będących w fazie dwupodporowej. W taim przypadu, gdy stopy styają się z podłożem puntowo, do wyznaczenia jest sześć niewiadomych sił reacji podłoża (lub sił wywieranych przez nogi robota na podłoże) i można zapisać sześć dynamicznych równań ruchu. Jednaże równania te są osobliwe (rząd macierzy jest nie więszy niż pięć). Jeżeli ońce nóg robota mają stopy styające się z podłożem na jaiejś powierzchni, wówczas należy jeszcze wyznaczyć punty przyłożenia wypadowych sił reacji w obszarze śladów stóp. Zagadnienie wyznaczenia rozładu sił reacji podłoża (lub sił wywieranych przez nogi robota na podłoże) jest jeszcze trudniejsze w przypadu robotów wielonożnych (o sześciu i więszej liczbie nóg), gdzie do wyznaczenia jest jeszcze więcej niewiadomych sił prof. dr hab. inż. Teresa Zielińsa Politechnia Warszawsa, dr inż. Maciej T. Trojnaci Przemysłowy Instytut Automatyi i Pomiarów w Warszawie (i ewentualnie umownych puntów styczności stóp z podłożem), a do dyspozycji jest analogiczna liczba dynamicznych równań ruchu. W literaturze można znaleźć nieliczne przyłady analizy rozładu sił reacji podłoża podczas realizacji chodu robotów dwunożnych. Znacznie częściej autorzy oncentrują się na samej realizacji ruchu robota, najczęściej z wyorzystaniem ryterium ZMP (ang. zero moment point). Inne metody, głównie inspirowane biologicznie, omówione są m.in. w pracy [10]. Często przy oazji badań esperymentalnych autorzy rejestrują uzysane w tracie badań siły reacji podłoża lub siły wywierane przez nogi na podłoże, biorąc pod uwagę głównie sładowe normalne tych sił. Do rzadości należą prace, w tórych autorzy wyznaczają położenie umownych puntów styczności stóp robota z podłożem. W pracy [2] autorzy oncentrują się na realizacji ruchu robota, bazując na wcześniej wyonanych badaniach symulacyjnych z zastosowaniem platformy programowej OpenHP. Zarówno w badaniach symulacyjnych, ja i esperymentalnych wyznaczono sładowe normalne sił reacji podłoża, uwzględniając przy tym mechanizm stopy opisany w postaci modelu tłumi- -sprężyna. Mechanizm ten pozwala na zmniejszenie efetu uderzenia stopy o podłoże w momencie rozpoczęcia fazy podporowej. W artyule [5] autorzy opisują uład sterowania opracowany dla biegnącego robota dwunożnego. Sterowni robota uwzględnia m.in. stabilizację postury robota, absorbowanie uderzenia stóp o podłoże i sładowe normalne sił reacji podłoża. Autorzy prezentują wynii badań esperymentalnych biegnącego robota, w tym wartości sładowych normalnych sił reacji podłoża. obot porusza się na mocno ugiętych nogach, co nie jest obserwowane podczas typowego biegu człowiea. W taim podejściu wymagane są duże wartości momentów napędowych do realizacji ruchu robota. Podobnej tematyce poświęcony jest artyuł [6] tych samych autorów, w tórym dodatowo opisana jest możliwość wyonywania przez robota podsoów. 14
2 Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 W pracy [1] autorzy opisują metody sterowania ruchem trzech różnych robotów dwunożnych bazując na wyniach badań pasywnych robotów roczących. Taie odniesienie pozwala m.in. na realizację chodów przy mniejszych wydatach energetycznych niż ma to miejsce w przypadu chodów niewzorowanych na ruchach pasywnych stymulowanych wyłącznie siłą grawitacji. Autorzy wyznaczają m.in. sładowe pionowe sił reacji podłoża w uładzie związanym ze stopami robota podczas realizacji dwóch roów dla omawianych trzech robotów. Autorzy niniejszej pracy prowadzili dotychczas badania dotyczące rozładu sił reacji podłoża dla robotów czteronożnych, co znalazło odzwierciedlenie w pracach [9, 12, 13]. W artyule poazano rozwiązanie dotyczące rozładu sił reacji podłoża wyznaczone w analogiczny sposób, ja w pracach [12, 13]. Zasadnicza różnica, jeśli chodzi o rozwiązanie, polegała na zupełnie innej onstrucji stóp robota. W pracach [12, 13] robot miał orągłe stopy o trzech pasywnych stopniach swobody związanych z możliwością realizacji dwóch niezależnych obrotów i jednego ograniczonego sprężyną przesunięcia. W rozwiązaniu omawianym w pracy robot ma jeden atywny stopień swobody w ostce związany z obrotem stopy (jej pochyleniem) i jeden pasywny stopień swobody związany ze sprężyną wbudowaną w stopę. obot dwunożny Praca dotyczy dwunożnego robota roczącego o dwunastu stopniach swobody. Konstrucja robota jest omówiona doładnie w pracy [3], natomiast generowaniu ruchu robota poświęcone były publiacje [4, 7, 11]. Niniejszy artyuł prezentuje ontynuację badań przedstawionych w publiacji [7]. Na rys. 1 poazano oznaczenia członów robota, charaterystycznych puntów, ąty związane z orientacją orpusu, uład współrzędnych związany z orpusem oraz ąty przegubowe dla nogi robota. Zaznaczono taże istotne wymiary robota. Stosowany jest analogiczny system oznaczeń ja w [7], przy czym dodatowo uwzględnia się sprężyny zamontowane w stopach robota i wyróżnia dwa osobne człony stóp, tj.: górne 6j i dolne 7j (j {L, }) rys. 1. Model dynamii robota ównania dynamii robota w uładzie xyz związanym z orpusem robota zapisuje się orzystając z formalizmu Newtona-Eulera, czyli w postaci: m ṙcg + m g (1) ( ) + Iq + q Iq r rcg m g (2) ys. 1. Strutura inematyczna robota z zaznaczeniem istotnych wymiarów i oznaczeń ątów przegubowych dla j-tej nogi [3, 7] 15
3 Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 gdzie: oznaczenie podpierającej nogi, siła wywierana przez nogę na podłoże, siła reacji działająca na tę nogę, r CG, r wetory oreślające położenie środa masy robota i puntu przyłożenia siły reacji do nogi, g wetor grawitacji, ṙ. CG wetor przyspieszenia bezwzględnego środa masy robota, I tensor bezwładności, q wetor ątów: przechylenia, pochylenia i odchylenia orpusu robota. W pracy analizuje się ruch postępowy orpusu robota załadając przy tym bra przechylenia, pochylenia i odchylenia orpusu robota. W tracie ruchu występuje wyłącznie wychylanie orpusu robota w lewo bądź prawo w celu odpowiedniego balansowania dynamicznego. Stąd równanie (2) upraszcza się do postaci: ( ) + CG 0 r r m g (3) ozład sił reacji podłoża w fazie jednopodporowej W przypadu fazy jednopodporowej ( L lub ), czyli nieznany jest tylo jeden wetor sił reacji podłoża, tóry można wyznaczyć bezpośrednio z równania (1): m r m g (4) Dla poprawnie zaprojetowanego balansowania dynamicznego robota i brau nierówności podłoża, punt przyłożenia siły reacji podłoża dla fazy jednopodporowej (punt środa nacisu) jest jednocześnie puntem zerowego momentu (na podstawie jednej z interpretacji puntu ZMP [8]), czyli: CG r r ZMP (5) ozład sił reacji podłoża w fazie dwupodporowej W przypadu fazy dwupodporowej w równaniach (1) i (3) występują dwa niewiadome wetory sił reacji podłoża i dwa niewiadome wetory oreślające położenie puntów przyłożenia tych sił, przy czym z geometrii znane są współrzędne z puntów styczności. Zatem ostatecznie w równaniach tych występuje 10 nieznanych wielości (6 sładowych sił reacji podłoża i 4 współrzędne puntów styczności). W związu z powyższym zachodzi onieczność zdefiniowania dodatowych czterech równań. Dwa dodatowe równania wyniają z równowagi sił reacji podłoża względem puntu zerowego momentu (wg jednej z jego interpretacji [8]): ( ) ( ) 0 (6a) ( s ZMP ) Zs ( s ) 0 (6b) Z x x ZMP + Zs2 xs2 x ZMP Z y 1 y + 2 y 2 y ZMP gdzie:, s2 odpowiednio pierwsza i druga podparta noga, L i s2 lub i s2 L. Jeżeli nie występują nierówności podłoża, tj. stopa na całej powierzchni stya się z podłożem, punt ZMP jest jednocześnie puntem środowym nacisu (ang. centre of pressure). Załada się, że punty styczności są przesunięte względem puntów, a przesunięcia te rozłada się na 3 sładowe, tóre są równe: x x, dy y y, dz h6 (7) gdzie: {L, }. W celu uzysania jednoznacznego rozwiązania przyjmuje się założenia upraszczające, że w tracie fazy dwupodporowej ieruni przesunięć puntów styczności są taie same dla obu nóg robota, czyli: dy s2 (8) dys2 oraz dodatowo, że wyniają one z ierunu działania na środe masy robota wypadowej siły pochodzącej od sił ciężości i bezwładności, czyli że spełnione są równania: X x CG Y ycg Z z CG + g, Z z CG + g (9) Korzystając jednocześnie z wybranych równań (1, 3, 6, 7, 8, 9) można wyznaczyć sładowe sił reacji podłoża, położenia puntów styczności stóp oraz ich przesunięcia względem puntów. Jednaże otrzymane ta rozwiązanie jest bardzo złożone i ze względu na osobliwości (w mianowniach nietórych wielości występuje wyrażenie z z s2, tóre w typowym przypadu jest równe 0) nie nadaje się do zastosowania w badaniach symulacyjnych. W związu z tym, w celu otrzymania rozwiązania w odpowiedniej postaci (prostej i bez osobliwości), proces wyznaczania rozwiązań podzielono na ila etapów. W pierwszej olejności wyznacza się z tych równań, np. orzystając z drugiego i z trzeciego z równań (1), z drugiego z równań (3) oraz z równania (6b), sładowe normalne sił reacji podłoża w postaci: Z Zs2 ( + CG )( ZMP s2) y ys2 ( + CG )( ZMP ) y ys2 m g z y y m g z y y (10) Następnie orzystając z pierwszych dwóch z rów nań (1) 1 i ostatniego równania spośród równań (3) oraz z równań (6a), (9) uzysuje się jedno z możliwych rozwiązań na sładowe x i y sił reacji podłoża: X z + g xcg CG Z, Y z + g ycg CG gdzie: oznaczenie podpartej nogi, {L, }. Z (11) 1 ównania (1) (5) są równaniami wetorowymi. Każde z nich odpowiada trzem równaniom salarnym. 16
4 Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 Przesunięcia puntów styczności wyznacza się w funcji przesunięcia z równań (6a, 8) i z pierwszego z równań (3) oraz uwzględniając zależności (7), przy czym: Podstawiając: (12) Z( x ) + Zs2( xs2 ) 2 Z (13) do zbioru rozwiązań otrzymuje się ostatecznie rozwiązanie w postaci: Z( x ) + Zs2( xs2 ) 2 Z (14a) (14b) gdzie: oznaczenie nogi, {L, }. Uzysane w ten sposób rozwiązanie jest jednym z możliwych. Siły reacji sprężyn W stopach robota znajdują się wyłącznii chwilowe ze sprężynami. Zależność pomiędzy deformacją sprężyny a działającą siłą zapisuje się jao: j 0 dla hj hmax ( h h ) dla h < h < h Zj m6 gz dla hj hmin S max j min j max (15) gdzie: S» 300 N/m stała sprężyny, j oznaczenie nogi ( j {L, }) podpartej lub przenoszonej, j siła przenoszona przez sprężynę, h j wysoość stopy, h min 0,039 m, h max 0,049 m, minimalna i masymalna wysoość stopy odpowiadająca odpowiednio przypadowi masymalnej i minimalnej deformacji sprężyny. Załada się, że dana stopa robota znajduje się w fazie podparcia, jeżeli deformacja sprężyny jest masymalna, czyli jeżeli: j ³ min s (h max h min ) 3 N. Podana zależność (15) odnosi się do dowolnej fazy ruchu nogi j. Warune uniania poślizgu Z olei minimalne dopuszczalne wartości współczynniów tarcia ślizgowego dla współpracy stóp robota z podłożem oreśla się na podstawie zależności: 2 2 m X + Y Z (16) Zależność (16) dotyczy fazy podparcia danej nogi, w przypadu fazy przenoszenia minimalna dopuszczalna wartość współczynnia tarcia ślizgowego jest równa 0. Podsumowanie i ieruni dalszych badań W pracy przedstawiono metodę wyznaczania rozładu sił reacji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego. Po zapisaniu niezbędnych równań, wyniających z ruchu robota oraz z przyjętych założeń upraszczających, wyznaczono z nich symbolicznie wartości sładowych sił reacji podłoża oraz współrzędne umownych puntów styczności. Podano taże zależność wyniającą z zastosowania sprężyn w stopach robota oraz warune uniania poślizgu. Dalsze badania będą dotyczyły analiz symulacyjnych polegających na numerycznym wyznaczeniu rozładu sił reacji podłoża z zastosowaniem omówionej w pracy metody. Jao wzorce ruchu zostaną tu wyorzystane dane zarejestrowane w czasie chodu człowiea. Niniejsza praca została zrealizowana w ramach projetu badawczego finansowanego przez Ministerstwo Naui i Szolnictwa Wyższego pt. Analiza mechanizmów stabilizacji loomocji dwunożnej, opracowanie metod syntezy ruchu z wyorzystaniem wzorców biologicznych o numerze N N Bibliografia 1. Anderson S. O., Wisse M., Ateson C.G., Hodgins J.K., Zeglin G.J., Moyer B.: Powered Bipeds Based on Passive Dynamic Principles, Proceedings of th IEEE-AS International Conference on Humanoid obots. 2. Hirohisa Hiruawa, umio Kanehiro, Shuji Kajita, Kiyoshi ujiwara, Kazuhito Yooi, Kenji Kaneo, Kensue Harada: Experimental Evaluation of the Dynamic Simulation of Biped Waling of Humanoid obots, Proceedings of the 2003 IEEE International Conference on obotics & Automation, Taipei, Taiwan, September 2003, p Krycza P.: An anthropomorphic biped: prototype and control system. Praca dyplomowa inżyniersa, Politechnia Warszawsa, Warszawa Krycza P., Chee-Meng Ch.: The Design of a Humanoidal Biped for the esearch on the Gait Pattern Generators, Advances in Climbing and Waling obots, Eds. Ming Xie at al., World Scentific 2007, p Shuuji Kajita, Taashi Nagasai, Kenji Kaneo, Kazuhito Yooi, Kazuo Tanie: A unning Controller of Humanoid Biped HP-2L, Proceedings of the 2005 IEEE International Conference on obotics and Automation, Barcelona, Spain, April 2005, p Shuuji Kajita, Taashi Nagasai, Kenji Kaneo, Kazuhito Yooi, Kazuo Tanie: A Hop towards 17
5 Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 unning Humanoid Biped, Proceedings of the 2004 IEEE International Conference on obotics & Automation, New Orleans, LA, April 2004, p Trojnaci M.: Generowanie ruchu robota dwunożnego z wyorzystaniem danych opisujących chód człowiea, Pomiary Automatya obotya 3/2009, s Vuobratović M., Borovac B.V: Zero-Moment Point - thirty five years of its life, International Journal of Humanoid obotics, Vol. 1, No. 1 (2004), p Zhou D., Low K.H., Zielińsa T.: An efficient foot- -force distribution algorithm for quadruped waling robots, obotica (2000) vol. 18, p Zielińsa T.: Maszyny roczące. Podstawy, projetowanie, sterowanie i wzorce biologiczne, PWN, Warszawa Zielińsa T., Chee-Meng Ch., Krycza P., Jargilo P.: obot Gait Synthesis using the scheme of human motion sills development, Mechanism and Machines Theory, Elsevier 2008, Zielińsa T., Trojnaci M.: Synteza dynamicznie stabilnego chodu dwupodporowego czteronożnego robota roczącego. ozważania teoretyczne (1), Pomiary Automatya obotya 11/2007, s Zielińsa T., Trojnaci M.: Dynamical approach to the diagonal gait synthesis: theory and experiments, Journal of Automation, Mobile obotics & Intelligent Systems, volume 3, N 2, 2009, p
DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH
Część 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH... 5. 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH 5.. Wprowadzenie Rozwiązywanie zadań z zaresu dynamii budowli sprowadza
Bardziej szczegółowoMODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH
MODYFICJ OSZTOW LGORYTMU JOHNSON DO SZEREGOWNI ZDŃ UDOWLNYCH Michał RZEMIŃSI, Paweł NOW a a Wydział Inżynierii Lądowej, Załad Inżynierii Producji i Zarządzania w udownictwie, ul. rmii Ludowej 6, -67 Warszawa
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci
Ćwiczenie 4 - Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Strona 1/13 Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Spis treści 1.Cel ćwiczenia...2 2.Wstęp...2 2.1.Wprowadzenie
Bardziej szczegółowo13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE
Część 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3. 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3.. Metoda trzech momentów Rozwiązanie wieloprzęsłowych bele statycznie niewyznaczalnych można ułatwić w znaczącym
Bardziej szczegółowoWAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.
ĆWICZENIE 3. WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. 1. Oscylator harmoniczny. Wprowadzenie Oscylatorem harmonicznym nazywamy punt materialny, na tóry,działa siła sierowana do pewnego centrum,
Bardziej szczegółowoModuł stolika liniowego
Podstawy Konstrucji Urządzeń Precyzyjnych Materiały pomocnicze do ćwiczeń projetowych część 1 Moduł stolia liniowego Presrypt opracował: dr inż. Wiesław Mościci Warszawa 2014 Materiały zawierają informacje
Bardziej szczegółowoA. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna
A. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z wsaźniami esploatacyjnymi eletronicznych systemów bezpieczeństwa oraz wyorzystaniem ich do alizacji procesu esplatacji z uwzględnieniem przeglądów
Bardziej szczegółowoRównanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki
napisał Michał Wierzbici Równanie Fresnela W anizotropowych ryształach optycznych zależność między wetorami inducji i natężenia pola eletrycznego (równanie materiałowe) jest następująca = ϵ 0 ˆϵ E (1)
Bardziej szczegółowo4.15 Badanie dyfrakcji światła laserowego na krysztale koloidalnym(o19)
256 Fale 4.15 Badanie dyfracji światła laserowego na rysztale oloidalnym(o19) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej sieci dwuwymiarowego ryształu oloidalnego metodą dyfracji światła laserowego. Zagadnienia
Bardziej szczegółowoPrzykład budowania macierzy sztywności.
Co dzisiaj Przyład bdowania macierzy sztywności. Podejście logiczne Podejście algorytmiczne Przyłady modelowania i interpretacji wyniów Model płytowo-powłoowy i interpretacja naprężeń Błędy modelowania
Bardziej szczegółowoMetody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice
Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyi i Informatyi Stosowanej Aademia Górniczo-Hutnicza Wyład 12 M. Przybycień (WFiIS AGH Metody Lagrange a i Hamiltona... Wyład 12
Bardziej szczegółowoStanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 10
Stanisław Cichoci Natalia Nehrebeca Wyład 10 1 1. Testowanie hipotez prostych Rozład estymatora b Testowanie hipotez prostych przy użyciu statystyi t Przedziały ufności Badamy czy hipotezy teoretyczne
Bardziej szczegółowoOCENA PORÓWNAWCZA OPORÓW RUCHU TOCZNEGO KULI W BIEŻNIACH O WYBRANYCH KSZTAŁTACH
Szybobieżne Pojazdy Gąsienicowe (19) nr 1, 2004 lesander KOWL OCEN PORÓWNWCZ OPORÓW RUCHU TOCZNEGO KULI W BIEŻNICH O WYBRNYCH KSZTŁTCH Streszczenie: Przedstawiono model sił reacji podłoża przy ruchu uli
Bardziej szczegółowoAnaliza nośności poziomej pojedynczego pala
Poradni Inżyniera Nr 16 Atualizacja: 09/016 Analiza nośności poziomej pojedynczego pala Program: Pli powiązany: Pal Demo_manual_16.gpi Celem niniejszego przewodnia jest przedstawienie wyorzystania programu
Bardziej szczegółowo( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego
Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu
Bardziej szczegółowoKINEMATYKA ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH KINEMATICS OF THE ROLLER SCREW
Dr inŝ. Stanisław Warchoł, email: warchols@prz.edu.pl Katedra Konstrucji Maszyn, Politechnia Rzeszowsa KINEMATYKA ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH Streszczenie: W artyule zaprezentowano rozłady prędości i
Bardziej szczegółowoĆw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań
KAEDRA FIZYKI SOSOWANEJ PRACOWNIA 5 FIZYKI Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na ores drgań Wprowadzenie Ruch drgający naeży do najbardziej rozpowszechnionych ruchów w przyrodzie.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne
Wydział PRACOWNA FZYCZNA WFi AGH mię i nazwiso 1.. Temat: Ro Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wyonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Cel
Bardziej szczegółowoWyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze
Podstawy analizy wypadów drogowych Instrucja do ćwiczenia 1 Wyznaczenie prędości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Spis treści 1. CEL ĆWICZENIA... 3. WPROWADZENIE...
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną.
INSRUKCJA Ćwiczenie A Wyznaczanie wpółczynnia prężytości prężyny metodą dynamiczną. Przed zapoznaniem ię z intrucją i przytąpieniem do wyonania ćwiczenia należy zapoznać ię z natępującymi zagadnieniami:
Bardziej szczegółowoOptymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań
Mieczysław POŁOŃSKI Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowisa, Szoła Główna Gospodarstwa Wiejsiego, Warszawa, ul. Nowoursynowsa 159 e-mail: mieczyslaw_polonsi@sggw.pl Założenia Optymalizacja harmonogramów
Bardziej szczegółowoWpływ zamiany typów elektrowni wiatrowych o porównywalnych parametrach na współpracę z węzłem sieciowym
Wpływ zamiany typów eletrowni wiatrowych o porównywalnych parametrach na współpracę z węzłem sieciowym Grzegorz Barzy Paweł Szwed Instytut Eletrotechnii Politechnia Szczecińsa 1. Wstęp Ostatnie ila lat,
Bardziej szczegółowoKoła rowerowe malują fraktale
Koła rowerowe malują fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Rozważmy urządzenie sładającego się z n ół o różnych rozmiarach, obracających się z różnymi prędościami. Na obręczy danego oła, obracającego
Bardziej szczegółowoA4: Filtry aktywne rzędu II i IV
A4: Filtry atywne rzędu II i IV Jace Grela, Radosław Strzała 3 maja 29 1 Wstęp 1.1 Wzory Poniżej zamieszczamy podstawowe wzory i definicje, tórych używaliśmy w obliczeniach: 1. Związe między stałą czasową
Bardziej szczegółowodługość całkowita: L m moment bezwładności (względem osi y): J y cm 4 moment bezwładności: J s cm 4
.9. Stalowy ustrój niosący. Poład drewniany spoczywa na dziewięciu belach dwuteowych..., swobodnie podpartych o rozstawie... m. Beli wyonane są ze stali... Cechy geometryczne beli: długość całowita: L
Bardziej szczegółowoMODELOWANIE I SYMULACJA ROBOTA KROCZĄCEGO Z ZASTOSOWANIEM PRZYBORNIKA SIMMECHANICS PAKIETU MATLAB/SIMULINK
Artykuł Autorski, XI Forum Inżynierskie ProCAx cz II, Kraków 16-18 Października 212 r Dr inż Maciej TROJNACKI Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP Al Jerozolimskie 22, 2-486 Warszawa Telefon:
Bardziej szczegółowoMetody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Element jednowymiarowy i jednoparametrowy : spryna
Metody omputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Soczonych Element jednowymiarowy i jednoparametrowy : spryna Jest to najprostszy element: współrzdne loalne i globalne jego wzłów s taie same nie potrzeba
Bardziej szczegółowoTEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM
EORI OBWODÓW I SYGNŁÓW LBORORIUM KDEMI MORSK Katedra eleomuniacji Morsiej Ćwiczenie nr 2: eoria obwodów i sygnałów laboratorium ĆWICZENIE 2 BDNIE WIDM SYGNŁÓW OKRESOWYCH. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoZadania do rozdziału 5
Zadania do rozdziału 5 Zad.5.1. Udowodnij, że stosując równię pochyłą o dającym się zmieniać ącie nachylenia α można wyznaczyć współczynni tarcia statycznego µ o. ozwiązanie: W czasie zsuwania się po równi
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego
Politechnia Łódza FTIMS Kierune: Informatya ro aademici: 2008/2009 sem. 2. Termin: 16 III 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spetrometru siatowego Nr.
Bardziej szczegółowoKoła rowerowe kreślą fraktale
26 FOTON 114, Jesień 2011 Koła rowerowe reślą fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Od Redacji: Fratalom poświęcamy ostatnio dużo uwagi. W Fotonach 111 i 112 uazały się na ten temat artyuły Marcina
Bardziej szczegółowoGeometria analityczna przestrzeni
ALGEBRA LINIOWA 1 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr zimowy 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Wetory, długość wetora Geometria analityczna przestrzeni Zadanie 1 [5.1] Obliczyć długości podanych
Bardziej szczegółowo, to niepewność sumy x
Wydział Fizyi UW (wersja instrucji 04.04a) Pracownia fizyczna i eletroniczna dla Inżynierii Nanostrutur oraz Energetyi i Chemii Jądrowej Ćwiczenie 6 Elementy testowania hipotez (z błędami złożonymi) oraz
Bardziej szczegółowoKomputerowa reprezentacja oraz prezentacja i graficzna edycja krzywoliniowych obiektów 3d
Komputerowa reprezentacja oraz prezentacja i graficzna edycja rzywoliniowych obietów 3d Jan Prusaowsi 1), Ryszard Winiarczy 1,2), Krzysztof Sabe 2) 1) Politechnia Śląsa w Gliwicach, 2) Instytut Informatyi
Bardziej szczegółowoREFERAT PRACY MAGISTERSKIEJ Symulacja estymacji stanu zanieczyszczeń rzeki z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych.
REFERAT PRACY MAGISTERSKIEJ Symulacja estymacji stanu zanieczyszczeń rzei z wyorzystaniem sztucznych sieci neuronowych. Godło autora pracy: EwGron. Wprowadzenie. O poziomie cywilizacyjnym raju, obo wielu
Bardziej szczegółowoMateriały do wykładów na temat Obliczanie sił przekrojowych i momentów przekrojowych. dla prętów zginanych.
ateriały do wyładów na temat Obliczanie sił przerojowych i momentów przerojowych dla prętów zginanych Wydr eletroniczny. slajdów na. stronach przeznaczony do celów dydatycznych dla stdentów II ro stdiów
Bardziej szczegółowoPROJEKTOWANIE PLANU PRZEPŁYWU ŁADUNKÓW W SYSTEMIE AGV
Technologia i Automatyzacja ontażu 1/2013 PROJEKTOWAIE PLAU PRZEPŁYWU ŁADUKÓW W SYSTEIE AGV Alesander IEOCZY Streszczenie Artyuł zawiera opis podstawowych problemów projetowania systemu AGV oraz stosowanego
Bardziej szczegółowoGrupowanie sekwencji czasowych
BIULETYN INSTYTUTU AUTOMATYKI I ROBOTYKI NR 3, 006 Grupowanie sewencji czasowych Tomasz PAŁYS Załad Automatyi, Instytut Teleinformatyi i Automatyi WAT, ul. Kalisiego, 00-908 Warszawa STRESZCZENIE: W artyule
Bardziej szczegółowoSposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania
Sposoby modelowania układów dynamicznych Co to jest model dynamiczny? PAScz4 Modelowanie, analiza i synteza układów automatyki samochodowej równania różniczkowe, różnicowe, równania równowagi sił, momentów,
Bardziej szczegółowoZASTOSOWANIE SIECI NEURONOWEJ RBF W REGULATORZE KURSU STATKU
Mirosław Tomera Aademia Morsa w Gdyni Wydział Eletryczny Katedra Automatyi Orętowej ZASTOSOWANIE SIECI NEURONOWEJ RBF W REGULATORZE KURSU STATKU W pracy przedstawiona została implementacja sieci neuronowej
Bardziej szczegółowoANALIZA WIELOKRYTERIALNA
ANALIZA WIELOKRYTERIALNA Dział Badań Operacyjnych zajmujący się oceną możliwych wariantów (decyzji) w przypadu gdy występuje więcej niż jedno ryterium oceny D zbiór rozwiązań (decyzji) dopuszczalnych x
Bardziej szczegółowoRelaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1
Relasaja Relasaja oznaza powrót uładu do stanu równowagi po zaburzeniu równowagi pierwotnej jaimś bodźem (wielośią zewnętrzną zmieniająą swoją wartość soowo, np. stężenie jednego z reagentów, iśnienie
Bardziej szczegółowoNr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej
Politechnia Poznańsa Instytut Technologii Mechanicznej Laboratorium Maszyny CNC Nr 2 Badania symulacyjne napędów obrabiare sterowanych numerycznie Opracował: Dr inż. Wojciech Ptaszyńsi Poznań, 3 stycznia
Bardziej szczegółowo3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości
3. Kinematya odstawowe ojęcia i wielości Kinematya zajmuje się oisem ruchu ciał. Ruch ciała oisujemy w ten sosób, że odajemy ołożenie tego ciała w ażdej chwili względem wybranego uładu wsółrzędnych. Porawny
Bardziej szczegółowoANALIZA UKŁADÓW STEROWANIA WEKTOROWEGO WIELOFAZOWYM SILNIKIEM INDUKCYJNYM
Zeszyty Problemowe Maszyny Eletryczne Nr / () 5 Jace Listwan, Krzysztof Pieńowsi Politechnia Wrocławsa, Wrocław ANALIZA UKŁADÓW STEROWANIA WEKTOROWEGO WIELOFAZOWYM SILNIKIEM INDUKCYJNYM ANALYSIS OF VECTOR
Bardziej szczegółowoColloquium 3, Grupa A
Colloquium 3, Grupa A 1. Z zasobów obliczeniowych pewnego serwera orzysta dwóch użytowniów. Każdy z nich wysyła do serwera zawsze trzy programy naraz. Użytowni czea, aż serwer wyona obliczenia dotyczące
Bardziej szczegółowoOptymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań
Mieczysław OŁOŃSI Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowisa, Szoła Główna Gospodarstwa Wiejsiego, Warszawa, ul. Nowoursynowsa 159 e-mail: mieczyslaw_polonsi@sggw.pl Założenia Optymalizacja harmonogramów
Bardziej szczegółowoRÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA
Dr inż. Andrzej Polka Katedra Dynamiki Maszyn Politechnika Łódzka RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Streszczenie: W pracy opisano wzajemne położenie płaszczyzny parasola
Bardziej szczegółowoPowtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego
Powtórzenie na olowiu nr 4 Dynaia puntu aterialnego 1 zadanie dynaii: znany jest ruh, szuay siły go wywołująej. Znane funje opisująe trajetorię ruhu różnizujey i podstawiay do równań ruhu. 2 zadanie dynaii:
Bardziej szczegółowoO 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
msg M 7-1 - Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, moment sił, moment bezwładności, dynamiczne równania ruchu wahadła fizycznego,
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw udowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2016/2017
Bardziej szczegółowoNasyp z geosyntetycznym wzmocnieniem podstawy posadowiony na pionowych elementach nośnych
Nasyp z geosyntetycznym wzmocnieniem podstawy posadowiony na pionowych elementach nośnych Dr inż. Angelia Duszyńsa Politechnia Gdańsa, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowisa Mgr inż. Monia Maasewicz-Dziecinia
Bardziej szczegółowoMetoda rozwiązywania układu równań liniowych z symetryczną, nieokreśloną macierzą współczynników ( 0 )
MATEMATYKA STOSOWANA 7, 2006 Izabella Czochralsa (Warszawa) Metoda rozwiązywania uładu równań liniowych z symetryczną, nieoreśloną macierzą współczynniów ( 0 ) Streszczenie. W pracy zaadaptowano opracowaną
Bardziej szczegółowoTemat: Prawo Hooke a. Oscylacje harmoniczne. Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, siła sprężysta, prawo Hooke a, oscylacje harmoniczne,
sg M 6-1 - Teat: Prawo Hooe a. Oscylacje haroniczne. Zagadnienia: prawa dynaii Newtona, siła sprężysta, prawo Hooe a, oscylacje haroniczne, ores oscylacji. Koncepcja: Sprężyna obciążana różnyi asai wydłuża
Bardziej szczegółowoWykład 21: Studnie i bariery cz.1.
Wyład : Studnie i bariery cz.. Dr inż. Zbigniew Szlarsi Katedra Eletronii, paw. C-, po.3 szla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szlarsi/ 3.6.8 Wydział Informatyi, Eletronii i Równanie Schrödingera
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne
WYKŁAD 5 Rozdział 8: Drgania samowzbudne 8.. Istota uładów i drgań samowzbudnych W tym wyładzie omówimy właściwości drgań samowzbudnych [,4], odróżniając je od poznanych wcześniej drgań swobodnych, wymuszonych
Bardziej szczegółowoPomiary napięć przemiennych
LABORAORIUM Z MEROLOGII Ćwiczenie 7 Pomiary napięć przemiennych . Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie sposobów pomiarów wielości charaterystycznych i współczynniów, stosowanych do opisu oresowych
Bardziej szczegółowoPierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.
Dynamika ruchu obrotowego Zauważyłem, że zadania dotyczące ruchu obrotowego bardzo często sprawiają maturzystom wiele kłopotów. A przecież wystarczy zrozumieć i stosować zasady dynamiki Newtona. Przeanalizujmy
Bardziej szczegółowoOchrona odgromowa obiektów budowlanych. Nowe wymagania wprowadzane przez normy
Ochrona odgromowa obietów budowlanych. Nowe wymagania wprowadzane przez normy serii PN-EN 62305 Andrzej Sowa Politechnia Białostoca Podstawowym zadaniem urządzenia piorunochronnego jest przejęcie i odprowadzenie
Bardziej szczegółowoDrgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Drgania haroniczne Projet współfinansowany przez Unię Europejsą w raach Europejsiego Funduszu Społecznego Drgania haroniczne O oscylatorze haroniczny ożey ówić wtedy, iedy siła haująca działa proporcjonalnie
Bardziej szczegółowoNUMERYCZNA SYMULACJA STOPNIOWEGO USZKADZANIA SIĘ LAMINATÓW KOMPOZYTOWYCH NUMERICAL SIMULATION OF PROGRESSIVE DAMAGE IN COMPOSITE LAMINATES
JANUSZ GERMAN, ZBIGNIEW MIKULSKI NUMERYCZNA SYMULACJA STOPNIOWEGO USZKADZANIA SIĘ LAMINATÓW KOMPOZYTOWYCH NUMERICAL SIMULATION OF PROGRESSIVE DAMAGE IN COMPOSITE LAMINATES S t r e s z c z e n i e A b s
Bardziej szczegółowoFiltracja pomiarów z głowic laserowych
dr inż. st. of. Paweł Zalewsi Filtracja pomiarów z głowic laserowych słowa luczowe: filtracja pomiaru odległości, PNDS Założenia filtracji pomiaru odległości. Problem wyznaczenia odległości i parametrów
Bardziej szczegółowoDOBÓR NASTAW ZABEZPIECZEŃ NADPRĄDOWYCH ZWARCIOWYCH DLA LINII ŚREDNIEGO NAPIĘCIA
dr inż. Witold HOPPEL DOBÓR NASTAW ZABEZPECZEŃ NADPRĄDOWYCH ZWARCOWYCH DLA LN ŚREDNEGO NAPĘCA 1. Wprowadzenie W liniach SN od sutów zwarć międzyfazowych (tylo taich załóceń dotyczy artyuł) stosuje się
Bardziej szczegółowoZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 4(100)/2014
ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 4(100)/2014 Michał Maowsi 1, Andrzej Reńsi 2, Janusz Poorsi 3 ANALIZA MOŻLIWOŚCI ZASTOSOWANIA RÓŻNYCH RODZAJÓW STEROWANYCH AMORTYZATORÓW W POJAZDACH SAMOCHODOWYCH 1.
Bardziej szczegółowoEgzamin 1 Strona 1. Egzamin - AR egz Zad 1. Rozwiązanie: Zad. 2. Rozwiązanie: Koła są takie same, więc prędkości kątowe też są takie same
Egzamin 1 Strona 1 Egzamin - AR egz1 2005-06 Zad 1. Rozwiązanie: Zad. 2 Rozwiązanie: Koła są takie same, więc prędkości kątowe też są takie same Zad.3 Rozwiązanie: Zad.4 Rozwiązanie: Egzamin 1 Strona 2
Bardziej szczegółowoWyznaczanie orientacji obiektu w przestrzeni z wykorzystaniem naiwnego filtru Kalmana
Robert BIEDA, Rafał RYIEL Politechnia Śląsa w liwicach Wyznaczanie orientacji obietu w przestrzeni z wyorzystaniem naiwnego filtru Kalmana Streszczenie. W pracy zaprezentowano sposób estymacji orientacji
Bardziej szczegółowoModelowanie przez zjawiska przybliżone. Modelowanie poprzez zjawiska uproszczone. Modelowanie przez analogie. Modelowanie matematyczne
Modelowanie rzeczywistości- JAK? Modelowanie przez zjawisa przybliżone Modelowanie poprzez zjawisa uproszczone Modelowanie przez analogie Modelowanie matematyczne Przyłady modelowania Modelowanie przez
Bardziej szczegółowoPROGRAMOWANIE DYNAMICZNE W ROZMYTYM OTOCZENIU DO STEROWANIA STATKIEM
Mostefa Mohamed-Seghir Akademia Morska w Gdyni PROGRAMOWANIE DYNAMICZNE W ROZMYTYM OTOCZENIU DO STEROWANIA STATKIEM W artykule przedstawiono propozycję zastosowania programowania dynamicznego do rozwiązywania
Bardziej szczegółowoMODELOWANIE I SYMULACJA Kościelisko, 19-23 czerwca 2006r. Oddział Warszawski PTETiS Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej Polska Sekcja IEEE
ODELOWANIE I SYULACJA Kościelisko, 9-3 czerwca 006r. Oddział Warszawski PTETiS Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej Polska Sekcja IEEE SYSTE DO KOPUTEROWEGO ODELOWANIA I SYULACJI UKŁADÓW DYNAICZNYCH
Bardziej szczegółowoDSP-MATLAB, Ćwiczenie 5, P.Korohoda, KE AGH. Ćwiczenie 5. Przemysław Korohoda, KE, AGH
DSP-MATLAB, Ćwiczenie 5, P.Korohoda, KE AGH Instrucja do laboratorium z cyfrowego przetwarzania sygnałów Ćwiczenie 5 Wybrane właściwości Dysretnej Transformacji Fouriera Przemysław Korohoda, KE, AGH Zawartość
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 3 OBLICZANIE UKŁADÓW STATYCZNIE NIEWYZNACZALNYCH METODĄ SIŁ OD OSIADANIA PODPÓR I TEMPERATURY
zęść OLIZNIE UKŁÓW STTYZNIE NIEWYZNZLNYH METOĄ SIŁ 1 POLITEHNIK POZNŃSK INSTYTUT KONSTRUKJI UOWLNYH ZKŁ MEHNIKI UOWLI ĆWIZENIE NR 3 OLIZNIE UKŁÓW STTYZNIE NIEWYZNZLNYH METOĄ SIŁ O OSINI POPÓR I TEMPERTURY
Bardziej szczegółowoZaliczenie wykładu Technika Analogowa Przykładowe pytania (czas zaliczenia minut, liczba pytań 6 8)
Zaliczenie wyładu Technia Analogowa Przyładowe pytania (czas zaliczenia 3 4 minut, liczba pytań 6 8) Postulaty i podstawowe wzory teorii obowdów 1 Sformułuj pierwsze i drugie prawo Kirchhoffa Wyjaśnij
Bardziej szczegółowoSterowanie Ciągłe. Używając Simulink a w pakiecie MATLAB, zasymulować układ z rysunku 7.1. Rys.7.1. Schemat blokowy układu regulacji.
emat ćwiczenia nr 7: Synteza parametryczna uładów regulacji. Sterowanie Ciągłe Celem ćwiczenia jest orecja zadanego uładu regulacji wyorzystując następujące metody: ryterium amplitudy rezonansowej i metodę
Bardziej szczegółowoMODEL CHODU ROBOTA DWUNOŻNEGO W ŚRODOWISKU MATLAB MODEL OF BIPED ROBOT GAIT IN MATLAB ENVIROMENT
Hudziak Wojciech, inż. email: hudini01@vp.pl Góra Marta, dr inż. email: mgora@mech.pk.edu.pl Politechnika Krakowska, Wydział Mechaniczny MODEL CHODU ROBOTA DWUNOŻNEGO W ŚRODOWISKU MATLAB Streszczenie:
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna. Wykład 2: Kombinatoryka. Gniewomir Sarbicki
Matematya dysretna Wyład 2: Kombinatorya Gniewomir Sarbici Kombinatorya Definicja Kombinatorya zajmuje się oreślaniem mocy zbiorów sończonych, w szczególności mocy zbiorów odwzorowań jednego zbioru w drugi
Bardziej szczegółowoPodstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)
. Zdarzenia odstawy rachunu prawdopodobieństwa (przypomnienie). rawdopodobieństwo 3. Zmienne losowe 4. rzyład rozładu zmiennej losowej. Zdarzenia (events( events) Zdarzenia elementarne Ω - zbiór zdarzeń
Bardziej szczegółowoMETODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ
Problemy Kolejnictwa Zeszyt 5 97 Prof. dr hab. inż. Władysław Koc Politechnia Gdańsa METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ SPIS TREŚCI. Wprowadzenie. Ogólna ocena sytuacji geometrycznej
Bardziej szczegółowo1. STRUKTURA MECHANIZMÓW 1.1. POJĘCIA PODSTAWOWE
1. STRUKTURA MECHANIZMÓW 1.1. POJĘCIA PODSTAWOWE 1.1.1. Człon mechanizmu Człon mechanizmu to element konstrukcyjny o dowolnym kształcie, ruchomy bądź nieruchomy, zwany wtedy podstawą, niepodzielny w aspekcie
Bardziej szczegółowoKINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury
KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury Funkcje wektorowe Jeśli wektor a jest określony dla parametru t (t należy do przedziału t (, t k )
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw udowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2017/2018
Bardziej szczegółowoALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ LISTA ZADAŃ 1 1 Napisać w formie rozwiniętej następujące wyrażenia: 4 (a 2 + b +1 =0 5 a i b j =1 n a i b j =1 n =0 (a nb 4 3 (! + ib i=3 =1 2 Wyorzystując twierdzenie o
Bardziej szczegółowo1. RACHUNEK WEKTOROWY
1 RACHUNEK WEKTOROWY 1 Rozstrzygnąć, czy możliwe jest y wartość sumy dwóch wetorów yła równa długości ażdego z nich 2 Dane są wetory: a i 3 j 2 ; 4 j = + = Oliczyć: a+, a, oraz a 3 Jai ąt tworzą dwa jednaowe
Bardziej szczegółowoBąk wirujący wokół pionowej osi jest w równowadze. Momenty działających sił są równe zero (zarówno względem środka masy S jak i punktu podparcia O).
Bryła sztywna (2) Bąk Równowaga Rozważmy bąk podparty wirujący do okoła pionowej osi. Z zasady zachowania mementu pędu wynika, że jeśli zapewnimy znikanie momentów sił to kierunek momentu pędu pozostanie
Bardziej szczegółowoDRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu
Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających
Bardziej szczegółowoRozszerzony konspekt preskryptu do przedmiotu Teoria Maszyn i Mechanizmów
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Rozszerzony konspekt preskryptu do przedmiotu Teoria Maszyn i Mechanizmów Prof. dr hab. inż. Janusz Frączek Instytut
Bardziej szczegółowoLinie wpływu w belkach statycznie niewyznaczalnych
EHANIKA BUOWI inie wpływu w belach statycznie niewyznaczalnych Zadanie.: la poniższej beli naszicuj linie wpływu reacji A, B i. Za pomocą metody przemieszczeń wyznaczyć rzędne poszczególnych linii w połowie
Bardziej szczegółowoPL B1. UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE, Olsztyn, PL BUP 14/13
PL 216493 B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 216493 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 397569 (51) Int.Cl. A01M 7/00 (2006.01) A01M 11/00 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej
Bardziej szczegółowoKierunki racjonalizacji jednostkowego kosztu produkcji w przedsiębiorstwie górniczym
Kieruni racjonalizacji jednostowego osztu producji w przedsiębiorstwie górniczym Roman MAGDA 1) 1) Prof dr hab inż.; AGH University of Science and Technology, Kraów, Miciewicza 30, 30-059, Poland; email:
Bardziej szczegółowoMECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej
MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/
Bardziej szczegółowoFizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9
Fizyka 1 (mechanika) 1100-1AF14 Wykład 9 Jerzy Łusakowski 05.12.2016 Plan wykładu Żyroskopy, bąki, etc. Toczenie się koła Ruch w polu sił centralnych Żyroskopy, bąki, etc. Niezrównoważony żyroskop L m
Bardziej szczegółowo(U.3) Podstawy formalizmu mechaniki kwantowej
3.10.2004 24. (U.3) Podstawy formalizmu mechanii wantowej 33 Rozdział 24 (U.3) Podstawy formalizmu mechanii wantowej 24.1 Wartości oczeiwane i dyspersje dla stanu superponowanego 24.1.1 Założenia wstępne
Bardziej szczegółowoef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza
FUNKCJE WÓCH I TRZECH ZMIENNYCH (było w semestrze II) ef 1 (funcja dwóch zmiennych) Funcją f dwóch zmiennych oreśloną na zbiorze A R o wartościach w R nazywamy przyporządowanie ażdemu puntowi ze zbioru
Bardziej szczegółowoZASADY WYZNACZANIA BEZPIECZNYCH ODSTĘPÓW IZOLACYJNYCH WEDŁUG NORMY PN-EN 62305
ZASADY WYZNACZANIA BEZPIECZNYCH ODSTĘPÓW IZOLACYJNYCH WEDŁUG NORMY PN-EN 62305 Henry Boryń Politechnia Gdańsa ODSTĘPY IZOLACYJNE BEZPIECZNE Zadania bezpiecznego odstępu izolacyjnego to: ochrona przed bezpośrednim
Bardziej szczegółowoSynteza dynamicznie stabilnego chodu dwupodporowego czteronożnego robota kroczącego Rozważania teoretyczne (1)
Snteza namicznie stabilnego codu dwupodporowego czteronożnego robota roczącego ozważania teoretczne () Teresa ielińsa Maciej Trojnaci W znaczanie sił reacji podłoża wstępującc w czasie codu robotów roczącc
Bardziej szczegółowoRozszerzony konspekt preskryptu do przedmiotu Podstawy Robotyki
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Rozszerzony konspekt preskryptu do przedmiotu Podstawy Robotyki dr inż. Marek Wojtyra Instytut Techniki Lotniczej
Bardziej szczegółowoPRAKTYCZNY PRZYKŁAD OCENY ŚRODOWISKOWEGO RYZYKA ZDROWOTNEGO
PRAKTYCZNY PRZYKŁAD OCENY ŚRODOWISKOWEGO RYZYKA ZDROWOTNEGO Mgr Beata Malec, dr Mare Biesiada, dr Anicenta Buba Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowisowego, Sosnowiec Wstęp Zagrożenia zdrowotne stwarzane
Bardziej szczegółowoMechanika teoretyczna
Wypadkowa -metoda analityczna Mechanika teoretyczna Wykład nr 2 Wypadkowa dowolnego układu sił. Równowaga. Rodzaje sił i obciążeń. Rodzaje ustrojów prętowych. Składowe poszczególnych sił układu: Składowe
Bardziej szczegółowoANALIZA KINEMATYKI DWUNOŻNEGO ROBOTA KROCZĄCEGO
ANALIZA KINEMATYKI DWUNOŻNEGO ROBOTA KROCZĄCEGO Artur Babiarz, Krzysztof Jaskot Instytut Automatyki Politechnika Śląska ul. Akademicka 16, 44-100 Gliwice Artur.Babiarz@polsl.pl Krzysztof.Jaskot@polsl.pl
Bardziej szczegółowoDr inż. Janusz Dębiński
Wytrzymałość materiałów ćwiczenia projektowe 5. Projekt numer 5 przykład 5.. Temat projektu Na rysunku 5.a przedstawiono belkę swobodnie podpartą wykorzystywaną w projekcie numer 5 z wytrzymałości materiałów.
Bardziej szczegółowo13. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK ORAZ PRZEŁOŻENIA UKŁADU KIEROWNICZEGO
13. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK ORAZ PRZEŁOŻENIA UKŁADU KIEROWNICZEGO 13.0. Uwagi dotyczące bezpieczeństwa podczas wykonywania ćwiczenia 1. Studenci są zobowiązani do przestrzegania ogólnych przepisów BHP
Bardziej szczegółowo