Termin nadsyłania rozwiązań upływa 31 stycznia 2004 r.

Podobne dokumenty
Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA UCZNIÓW KLASY Ia TECHNIKUM

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

G i m n a z j a l i s t ó w

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

Oznaczenia: K wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania wykraczające

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

usuwa niewymierność z mianownika wyrażenia typu

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IIc ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

Wymagania kl. 2. Uczeń:

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia

KONKURS MATEMATYCZNY. Model odpowiedzi i schematy punktowania

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM

INSTRUKCJA. - Jak rozwiązywać zadania wysoko punktowane?

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

KONKURS MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE Ib ZAKRES PODSTAWOWY

Próbny egzamin maturalny MARZEC 2017 schemat oceniania. Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych C A D C C B C C C D C B A A A C A B D D C A C A C

Konkurs dla gimnazjalistów Etap szkolny 9 grudnia 2016 roku

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. I poziom podstawowy

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom podstawowy

PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH. (powtórzenie) y=f(x)=ax+b,

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

Wymagania edukacyjne z matematyki

Kombinowanie o nieskończoności. 4. Jak zmierzyć?

Wymagania edukacyjne z matematyki Klasa IIB. Rok szkolny 2013/2014 Poziom podstawowy

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne. Matematyka. Poznać, zrozumieć

Wymagania edukacyjne z matematyki FUNKCJE dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Materiały diagnostyczne z matematyki poziom podstawowy

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania

ZADANIA ZAMKNIĘTE. Zadanie 1 (1p). Ile wynosi 0,5% kwoty 120 mln zł? A. 6 mln zł B. 6 tys. zł C. 600 tys. zł D. 60 tys. zł

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. II poziom podstawowy

Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki, klasa 2C, poziom podstawowy

Niewymierność i przestępność Materiały do warsztatów na WWW6

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schemat oceniania

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA DO EGZAMINU POPRAWKOWEGO MATEMATYKA. Zakresie podstawowym i rozszerzonym. Klasa II rok szkolny 2011/2012

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z matematyki w klasie II poziom rozszerzony

Wykład z matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 1. Literatura PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

Sumy algebraiczne i funkcje wymierne

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres podstawowy

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

FUNKCJA KWADRATOWA. Moduł - dział -temat Lp. Zakres treści. z.p. z.r Funkcja kwadratowa - powtórzenie PLANIMETRIA 1

3. Odległość Ziemi od Słońca jest równa km. Odległość tą można zapisać w postaci iloczynu: C. ( 2) 2 C D.

Analiza matematyczna i algebra liniowa

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

Wartość bezwzględna. Proste równania i nierówności.

4. RACHUNEK WEKTOROWY

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Matematyka wykaz umiejętności wymaganych na poszczególne oceny KLASA II

Załącznik nr 3 do PSO z matematyki

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY KLASA 2

DZIAŁ 2. Figury geometryczne

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

PODSTAWY ALGEBRY MACIERZY. Operacje na macierzach

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM im. M. KONOPNICKIEJ W RADOMIU

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki w klasie drugiej Zakres podstawowy

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

Kodowanie liczb. Kodowanie stałopozycyjne liczb całkowitych. Niech liczba całkowita a ma w systemie dwójkowym postać: Kod prosty

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy II a liceum (poziom podstawowy) na rok szkolny 2018/2019

Przedmiotowy system oceniania z matematyki wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy) Klasa II TAK

PRÓBNA MATURA Z MATEMATYKI Z OPERONEM LISTOPAD ,0. 3x 6 6 3x 6 6,

Plan wynikowy klasa 2. Zakres podstawowy

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Algebra Boola i podstawy systemów liczbowych. Ćwiczenia z Teorii Układów Logicznych, dr inż. Ernest Jamro. 1. System dwójkowy reprezentacja binarna

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki

Przedmiotowy system oceniania z matematyki wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy) Klasa II LO

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2018/2019 MATEMATYKA

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

WYMAGANIA DLA UCZNIÓW KLAS DRUGICH LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO

Transkrypt:

Konkurs zdniowy Zdni konkursowe 1596. Jkie potęgi? Wyznczyć wszystkie liczby nturlne n tkie, że liczb n + 1 jest potęgą liczby nturlnej o wykłdniku większym od 1. Witold Bednrek (Łódź) 1597. Podzielność sumy. Niech S(n) ozncz sumę wszystkich dzielników liczby nturlnej n. Wyznczyć wszystkie liczby nturlne n, które są iloczynmi co njwyżej pięciu Sn (różnych) liczb pierwszych i tkie, że liczb jest cłkowit. n Witold Bednrek (Łódź) 1598. Średni potęg dzielników. Niech S m (n) i d(n) oznczją odpowiednio sumę m-tych potęg wszystkich dzielników liczby nturlnej n i liczbę tych dzielników. Wykzć, że Smn Ì dn nm Pweł Kubit (Krków) 1599. Początek ciągu. Ciąg ( 0, 1,,...) liczb rzeczywistych m nstępujące włsności: (1) i j = i+j + i-j dl liczb cłkowitych nieujemnych i orz j tkich, że i ³ j, () i = i+1 dl wszystkich liczb cłkowitych nieujemnych i, (3) 0 > 1 > > 0. Wyznczyć 0, 1 i. Zpożyczenie 1600. Jkie wielominy? Wyznczyć wszystkie wielominy W o współczynnikch zespolonych tkie, że dl wszystkich liczb zespolonych u i v zchodzi: jeśli u + v jest liczbą rzeczywistą, to W(u) + W(v) jest liczbą rzeczywistą. Werner Mnich (Opole) Termin ndsyłni rozwiązń upływ 31 styczni 004 r. Wyniki konkursu (zeszyt 5(97), 00) Do konkursu przystąpiło tym rzem 49 osób, które łącznie ndesłły 189 rozwiązń. Spośród nich odrzuciliśmy 13 rozwiązń, w czym główny udził mją błędy w zdniu 1575. Mksymlną liczbę 13 punktów z rozwiąznie wszystkich zdń zdobyli Wldemr Górski i Jerzy Witkowski. 4/003 MATEMATYKA 43

Po rz pierwszy w konkursie wzięli udził: Krzysztof Kmiński, Pweł Kliber, Krzysztof Płuch i Piotr Świnrski. Serdecznie witmy ich w nszym gronie i życzymy uzyskni tytułu luret konkursu. Zgodnie z trdycją wyniki konkursu przedstwimy według ustlonego schemtu: 1571 37, 157 3 4 0, 1573 3 37 3, 1574 3 19 4, 1575 40 5. W kżdej z tych czwórek pierwsz liczb ozncz numer zdni, drug mksymlną liczbę punktów przyznwnych z rozwiąznie, trzeci liczbę rozwiązń co njmniej częściowo poprwnych, czwrt liczbę rozwiązń odrzuconych. Poprwne lub częściowo poprwne rozwiązni ndesłły nstępujące osoby (liczby w nwisch oznczją sumy punktów uzysknych w konkursie, poprzedzjące je liczby to osttnie cyfry numerów rozwiąznych zdń). Krystin Brtniczek, Würselen: 1,, 5, (53), Włodzimierz Bąk, Zbiersk: 1,, 3, 4, (154), Witold Bednrek, Łódź: 1,, 3, 5, (68), Włdysłw Biel, Mszn Doln:, 3, (86), Mri Binkowsk, Toruń: 1,, 3, 5, (133), Tdeusz Czepiel, Ktowice:, (133), Henryk Drzewiecki, Słwków: 1,, 3, 4, (173), Jcek Golusd, Kmień Pomorski: 1, 3, (10), Wldemr Górski, Olesno: 1,, 3, 4, 5, (6), Leszek Grznk, Chechło: 1,, 3, 4, 5, (153), Leo Hämmerling, Akwizgrn: 1, 3, (34), Zbigniew Jkubów, Niendow:, 3, 4, (54), Jerzy Kcierzyński, Żry: 1,, 3, 5, (37), Krzysztof Kmiński, Pbinice:, 3, (6), Zbigniew Krczmrczyk, Lublin: 1, 3, (141), Zbigniew Krno, Biłystok: 1,, 3, 4, (80), Pweł Kliber, Poznń: 1,, 3, 4, 5, (11), Jcek Klisowski, Lublin: 1,, 3, 4, 5, (47), Piotr Kmiecik, Jrosłw: 1,, 3, 5, (169), Henryk Korncki, Augustów: 1,, 3, 5, (11), Michł Kremzer, Gliwice: 1,, (39), Piotr Kryszkiewicz, Milicz: 5, (56), Leszek Krzywonos, Lublin: 1,, 3, 4, (19), Pweł Kubit, Krków: 1,, 3, 5, (9), Piotr Kumor, Olsztyn: 1,, 3, 4, 5, (47), Agt Lubieneck-Płzik, Snok: 1,, 3, (6), Stnisłw Łnowy, Gliwice: 1,, 3, 4, (108), Czesłw Młyńczk, Włcz:, (175), Pweł Njmn, Jworzno:, 3, (144), Jnusz Olszewski, Suwłki: 1,, 3, 4, 5, (107), Ryszrd Pgcz, Zwdzkie: 1,, 3, 4, 5, (193), Krzysztof Płuch, Lubin: 1,, 3, (3), Mciej Pnkowski, Rdom: 1, (60), Piotr Pwlikowski, Kluczbork:, (57), Pweł Piotrowski, Pbinice: 1,, 3, 4, 5, (48), Kzimierz Ponitowski, Jsło:, (90), Eugeniusz Potocki, Krpcz: 1,, 3, 4, 5, (15), Józef Rączk, Zmość: 1,, 3, 4, 5, (154), Ryszrd Rudnicki, Włocłwek: 1,, 3, 4, 5, (90), Jerzy Senet, Krków: 1,, 3, 4, 5, (79), Zbigniew Sklik, Pyskowice: 1,, 3, (13), Jerzy Śliwiński, Bełchtów: 1,, (91), Piotr Świnrski, Budy Kupientyńskie:, (1), Józef Tymicki, Lublin:, (31), Witold Urbńczyk, Brudzowice: 1, 3, (186), Szymon Wąsowicz, Jworze: 1,, 3, 5, (19), Michł Wenderlich, Bydgoszcz: 1,, 3, 4, 5, (77), Jerzy Witkowski, Rdlin: 1,, 3, 4, 5, (101). Rozwiązni zdń konkursowych 1571. Ciąg i potęgi. Niech liczby dodtnie, b, c, d tworzą rosnący ciąg rytmetyczny. Wykzć, że wtedy + d d > b b c. 44 Dw rozwiązni zostły odrzucone. W jednym z nich twierdzono fłszywie, że dl + r dodtnich liczb i r jest > 1 + r MATEMATYKA 4/003

W rozwiąznich stosowno głównie włsności funkcji wypukłych (nierówność Jensen) orz twierdzenie Lgrnge o wrtości średniej, Kol. Jerzy Kcierzyński podł brdzo interesujące rozwiąznie z pomocą cłki oznczonej. Poniewż nierówność Jensen już nierz pojwił się w nszym konkursie, postnowiliśmy przedstwić inne podejście. Rozwżmy minowicie funkcję f(x) = x x, x > 0, czyli f(x) = e xlnx. Łtwo sprwdzić, że dl x > 0 otrzymujemy f (x) = f (x)(ln x + 1) orz f ìì x = f x«¼ ln x + 1 ³ ² ¾ + 1. x Ö Wobec tego funkcj f jest rosnąc w zbiorze liczb dodtnich, bo w tym zbiorze f (x) > 0. Niech z kolei (, b, c, d) będzie rosnącym ciągiem rytmetycznym. Wtedy (1) b - = d - c > 0. N podstwie twierdzeni Lgrnge, zstosownego do funkcji f i przedziłów á, bñ orz ác, dñ, stwierdzmy, że istnieją liczby s i t tkie, że < s < b i c < t < d orz () f (b) - f () = f (s)(b - ), f (d) - f (c) = f (t)(d- c). Poniewż s < t, f jest funkcją rosnącą, więc wrunki (1) i () prowdzą do wniosku, że f (b) - f () < f (d) - f (c), czyli + d d > b b c. Uwg 1. Ze sposobu dowodu wnosimy, że złożeni twierdzeni będącego przedmiotem zdni możn osłbić. O liczbch dodtnich, b, c, d wystrczy minowicie złożyć, że < b c < d i b - d - c. Uwg. Kol. Leo Hämmerling zncznie uogólnił zdnie. Wykzł minowicie, że jeżeli ( 1,,..., n ), n >, jest rosnącym ciągiem rytmetycznym o wyrzch dodtnich, to 1 n + + n- n-1 1 n n-1 + > 157. Ciąg czterowyrzowy. Trójk (-, 1, 4) jest ciągiem rytmetycznym tkim, że po zminie kolejności wyrzów otrzymujemy ciąg geometryczny (1, -, 4). Czy istnieje różny od stłego ciąg czterowyrzowy o tkiej włsności? W rozwiąznich stosowno różne pomysły. Często jednk było to żmudne i trudne do sprwdzeni bdnie wielu przypdków. Oto proste rozumownie. Niech ( 1,, 3, 4 ) będzie różnym od stłego ciągiem rytmetycznym, z którego z pomocą permutcji s = ¼ 1 3 4 ² «³ ¾ k1 k k k możn otrzymć ciąg geometryczny k 3 Ö 1 k k 3 k4 Wtedy wyrzy ciągu ( 1,, 3, 4 ) są różne od zer (dlczego?). Ze względu n dogodność zpisu przyjmijmy oznczenie k = c Wtedy z pomocą powyższej permutcji s możn 1 ¼ ² z ciągu rytmetycznego 1 3 4 ¼ k ² k3 k4 «³ otrzymć ciąg geometryczny «1 ³ ¾ c c c c Ö ¾ c c c Ö 4/003 MATEMATYKA 45

więc ciąg postci (1, q, q, q 3 ) tki, że q ¹ 1. Ciąg ten powstł (w opisny sposób) z pewnego ciągu rytmetycznego i tym smym zchodzi lterntyw wrunków: 1 + q = q + q 3, 1 + q = q + q 3, 1 + q 3 = q + q, bo w czterowyrzowym ciągu rytmetycznym sum wyrzów skrjnych jest równ sumie wyrzów środkowych. Łtwo sprwdzić, że oprócz liczby 1 rozwiązniem tej lterntywy jest tylko liczb -1. Wtedy (1, q, q, q 3 ) = (1, -1, 1, -1). Ciągu tego jednk nie możn otrzymć z niestłego ciągu rytmetycznego, bo ciąg tki jest ściśle monotoniczny, więc nie może zwierć dwóch jednkowych wyrzów. Odpowiedź n pytnie jest ztem negtywn. Uwg. Koledzy Zbigniew Krno i Leszek Krzywonos udowodnili, że dl n ³ 3 wszystkimi niestłymi n-wyrzowymi ciągmi rytmetycznymi tkimi, że po zminie kolejności ich wyrzów powstje ciąg geometryczny, są ciągi (-,, 4) orz (4,, -), ¹ 0. Z powodu szczupłości miejsc przeznczonego w Mtemtyce n nsz konkurs, nie możemy jednk opublikowć ich brdzo interesujących dowodów. 1573. Równnie. Rozwiązć równnie (1) (xy) z = (xz) y w liczbch nturlnych x, y, z. W wielu rozwiąznich korzystno z tego, że funkcj f t = OQ t mleje w przedzile t (e, ). Uzsdnino to posługując się rchunkiem pochodnych. Nie jest to jednk konieczne. Otóż widomo, że pr (, 4) jest jedynym rozwiązniem równni x y = y x w liczbch nturlnych tkim, że y > x (p. W. Sierpiński, O rozwiązywniu równń w liczbch cłkowitych, PWN, Wrszw 1956, s. 107; W. Sierpiński, Wstęp do teorii liczb, Bibliotek Mtemtyczn, t. 5, PZWS, Wrszw 1965, s. 44). Rozwiązniem równni (1) w liczbch nturlnych jest oczywiście kżd trójk postci (m, n, n). Niechj więc dlej trójk (x, y, z) liczb nturlnych tk, że y ¹ z będzie rozwiązniem równni (1). Podnosząc do potęgi x obie strony równości (1) otrzymujemy (xy) xz = (xz) xy, przy czym xy ¹ xz. N mocy powyższej uwgi o równniu x y = y x mmy stąd (xy, xz) = (, 4) lub (xy, xz) = (4, ). W obu przypdkch spełniony jest wrunek x (dlczego?), więc x = 1 lub x =. Wnosimy z tego, że rozwiąznimi równni (1) tkimi, że y ¹ z mogą być tylko trójki: (1,, 4), (, 1, ), (1, 4, ) i (,, 1). Spełniją one istotnie równnie (1) i wrz z trójkmi postci (m, n, n) stnowią wszystkie rozwiązni tego równni w liczbch nturlnych. 46 MATEMATYKA 4/003

1574. Dwie krwędzie czworościnu. Czworościn m krwędzie o długościch cłkowitych i wymierną objętość. Wykzć, że jeżeli wtedy dokłdnie dwie krwędzie mją przystą długość, to są one przeciwległymi krwędzimi czworościnu. Cztery rozwiązni odrzuciliśmy. W jednym z nich twierdzono bezpodstwnie, że ściny czworościnu o wymiernej objętości i cłkowitych krwędzich mją wymierne pol (p. uwg po rozwiązniu zdni); w innym rozwiązniu stosowno błędny wzór n objętość czworościnu (p. Mtemtyk 5/001, s. 306). W wielu przypdkch było brk jkiegokolwiek rysunku, co zncznie utrudniło sprwdznie rozwiązń. Zdnie jest podobne do zdni konkursowego 1545, toteż njczęściej i rozwiązni były podobne. Aby udowodnić tezę zdni, wystrczy pokzć, że nie istnieje czworościn o krwędzich cłkowitych, wymiernej objętości i dokłdnie dwóch krwędzich o wspólnym wierzchołku i przystej długości. Rozwżmy ztem czworościn ABCD o wymiernej objętości V i cłkowitych krwędzich (p. rys.). Złóżmy, że i b są liczbmi przystymi, pozostłe krwędzie mją długości nieprzyste. Widomo, że wtedy (1) 1V = + b - m - k b + b b - m - l b c - k - l (p. Mtemtyk 4/00, s. 47). Po prostych rchunkch otrzymujemy stąd () (1 V ) = 4 b c + ( + b - m )(b - l )(c + - k ) - - (b - l ) - b (c + - k ) - c ( + b - m ). Wnosimy stąd, że 1V jest liczbą cłkowitą (dlczego?). Poniewż º b º 0 (mod ) i c º k º l º m º 1 (mod ), więc º b º 0 (mod 4) orz c º k º l º m º 1 (mod 4). Wobec tego po prostych rchunkch równość prowdzi do wniosku, że (1V) º 3 (mod 4). Tym smym doszliśmy do sprzeczności, bo kwdrt liczby nturlnej nigdy nie dje reszty 3 przy dzieleniu przez 4. Pokzliśmy, że jeżeli czworościn m krwędzie o długościch cłkowitych i wymierną objętość orz dokłdnie dwie jego krwędzie mją przystą długość, to krwędzie te nie mogą wychodzić ze wspólnego wierzchołk. Tym smym muszą to być krwędzie przeciwległe. Uwg. Istnieje wiele czworościnów spełnijących podne w zdniu wrunki. Tkim jest np. czworościn równościenny, w którym kżd ścin jest trójkątem równormiennym o bokch 3, 3, 4. Łtwo sprwdzić, że objętość tkiego czworościnu wynosi 8/3. Wrto jeszcze zuwżyć, że pol ścin są liczbmi niewymiernymi. 4/003 MATEMATYKA 47

1575. Ściny czworościnu. Czy istnieje czworościn o trzech ścinch prostokątnych i jednej rozwrtokątnej? Aż 5 osób twierdziło, że nie istnieje czworościn mjący podną w zdniu włsność. Wtedy nie przyznwliśmy żdnych punktów. Niektóre rozwiązni nie były w pełni poprwne, bo podwno w nich ukłd złożony z czterech trójkątów o żądnych włsnościch (np. z pomocą sitki ) nie troszcząc się, czy istnieje czworościn, którego ścinmi są dne trójkąty. Często korzystno z ukłdu współrzędnych, co rczej nie jest zbyt elegnckim podejściem. Kilk osób podło nstępujący (lub podobny) prosty przykłd. Wrunki zdni spełni minowicie czworościn ABCD tki, że AB = AC =, _ AD _ = kąty BAC, BAD i CAD mją odpowiednio po 10, 90, 90. Możn bez trudu wyliczyć, że wtedy _ BC _ = 3 orz _ BD _ = _ CD_ = 6 (dlczego?). Dlej otrzymujemy równość BC = BD + CD, któr ozncz, że trójkąt BCD jest prostokątny, czworościn ABCD m trzy ściny prostokątne i jedną rozwrtokątną. Uwg. Czworościn tki nie istnieje wśród czworościnów trójprostokątnych, tzn. tkich, które przy jednym wierzchołku mją trzy kąty (płskie) proste. Jedn ścin tkiego czworościnu jest bowiem zwsze trójkątem ostrokątnym, co pozostwimy do sprwdzeni Czytelnikowi. n Zdnie wierszem zdne Pirci z Rtio z tego są znni, Że zwsze modnie chodzą ubrni. Kiedyś nosili koszulki w pski, Terz ich oczy zdobią przepski. Co trzeci pirt z owej złogi Przepską lewe oko ozdobił. Prwe pod tką przepską chow Cłej złogi równ połow. Siedmiu z powodu kiepskiego wzroku, Nie chce przepski nosić n oku. I to już wszyscy strsi i młodzież. Ilu pirtów uległo modzie? Ndes³³ Bo en Mrsz³ek, SP w Rciborowicch. 48 MATEMATYKA 4/003