Analiza funkcjonalna w zastosowaniach praktycznych

Podobne dokumenty
Zaawansowane metody numeryczne

Metody Obliczeniowe w Nauce i Technice

ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ. Egzamin pisemny zestaw 1 26 czerwca 2017 roku

3. Interpolacja. Interpolacja w sensie Lagrange'a (3.1) Dana jest funkcja y= f x określona i ciągła w przedziale [a ;b], która

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ. Egzamin pisemny zestaw 1 24 czerwca 2019 roku

Aproksymacja. j<k. L 2 p[a, b] l 2 p,n X = Lemat 1. Wielomiany ortogonalne P 0,P 1,...,P n tworza przestrzeni liniowej Π n. Dowód.

WIELOMIANY. Poziom podstawowy

Aproksymacja funkcji a regresja symboliczna

Elementy metod numerycznych

SCENARIUSZ TEMATYCZNY

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

1. Wielomiany Podstawowe definicje i twierdzenia

Metody Numeryczne Wykład 4 Wykład 5. Interpolacja wielomianowa

Zagadnienia - równania nieliniowe

Metody Numeryczne w Budowie Samolotów/Śmigłowców Wykład I

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium 15 30

Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa

Metody numeryczne Wykład 6

w analizie wyników badań eksperymentalnych, w problemach modelowania zjawisk fizycznych, w analizie obserwacji statystycznych.

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

INTERPOLACJA I APROKSYMACJA FUNKCJI

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna

Przykładowy program ćwiczeń

MATEMATYKA KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO

Matematyczne Metody Fizyki II

Metody Numeryczne. Wojciech Szewczuk

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA realizacja w roku akademickim 2016/2017

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

RobertSkiba PatrykMiziuła ZBIÓRZADAŃ ZANALIZYIALGEBRY

Wykład z równań różnicowych

Wielomiany. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #2 1 / 1

2.2 Udowodnić,żejeżelif(x)=(x x 0 )(x x 1 )...(x x p ),to[x 0,x 1,...,x n ;f]= 0dlan p.jakajestwartośćtegoilorazu,gdyn=p+1?

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

WIELOMIANY. ZADANIE 1 (5 PKT) Reszta z dzielenia wielomianu x 3 + px 2 x + q przez trójmian (x + 2) 2 wynosi 1 x. Wyznacz pierwiastki tego wielomianu.

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

CYFROWE PRZTWARZANIE SYGNAŁÓW (Zastosowanie transformacji Fouriera)

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Analiza kongruencji. Kongruencje Wykład 3. Analiza kongruencji

Metody Obliczeniowe w Nauce i Technice

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Równania liniowe i nieliniowe

Aproksymacja. funkcji: ,a 2. ,...,a m. - są funkcjami bazowymi m+1 wymiarowej podprzestrzeni liniowej X m+1

ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA LINIOWEGO W ZAGADNIENIACH WSPOMAGANIA PROCESU PODEJMOWANIA DECYZJI

Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Zadanie 1. Zmiana systemów. Zadanie 2. Szyfr Cezara. Zadanie 3. Czy liczba jest doskonała. Zadanie 4. Rozkład liczby na czynniki pierwsze Zadanie 5.

Całkowanie numeryczne

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wielomiany. dr Tadeusz Werbiński. Teoria

Bardzo łatwa lista powtórkowa

Specjalnościowy Obowiązkowy Polski Semestr szósty

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

PLAN STUDIÓW STACJONARNYCH PIERWSZEGO STOPNIA DLA KIERUNKU INŻYNIERIA DANYCH

W przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [a, b] można określić iloczyn skalarny jako następującą całkę:

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Dydaktyka matematyki, IV etap edukacyjny (ćwiczenia) Ćwiczenia nr 7 Semestr zimowy 2018/2019

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5

WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Redukcja dowolnego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

EGZAMIN MAGISTERSKI, 18 września 2013 Biomatematyka

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych

Operatory samosprzężone

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) dla każdego s = (s.

Rekurencja. Rekurencja zwana także rekursją jest jedną z najważniejszych metod konstruowania rozwiązań i algorytmów.

x x 1. Przedmiot identyfikacji System x (1) x (2) : x (s) a 1 a 2 : a s mierzone, a = zestaw współczynników konkretyzujacych F ()

W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. 1 i cz. 2. Pomocnicze symbole. Spójniki logiczne: Symbole kwantyfikatorów:

Metody numeryczne. Ilorazy różnicowe. dr Artur Woike. Wzory interpolacyjne Newtona i metoda Aitkena.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZALICZENIA ZAJĘĆ

Ćwiczenia nr 7. TEMATYKA: Krzywe Bézier a

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A

10. Metody obliczeniowe najmniejszych kwadratów

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje

Tworzenie macierzy pełnych Generowanie macierzy pełnych Funkcje przekształcające macierze pełne

Metody numeryczne. Równania nieliniowe. Janusz Szwabiński.

A,B M! v V ; A + v = B, (1.3) AB = v. (1.4)

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru.

Luty 2001 Algorytmy (7) 2000/2001

Szybka transformacja Fouriera (FFT Fast Fourier Transform)

Informacje pomocnicze

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji

Transkrypt:

Analiza funkcjonalna w zastosowaniach praktycznych Modelowanie stacjonarnych systemów liniowych dr hab. inż. Grzegorz Ciesielski, prof. PŁ, mgr inż. Rafał Wojciechowski, mgr inż. Andrzej Albrecht prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 1

Modelowanie systemów Modelowanie systemów- jedno z fundamentalnych narzędzi analityków oraz inżynierów umożliwiającym poznanie cech i zachowań rozpatrywanych systemów Modelowanie jest jednym z najbardziej złożonych zadań inżynierskich uwzględniającym rzeczywiste zachowania układów będące częstokroć skrajnie różne od matematycznych opisów zachowań idealnych prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 2

Modelowanie systemu φ Modelowanie systemu φ Zadanie modelowania dowolnego systemu φ- proces mający na celu wyznaczenie matematycznego modelu systemu obejmujący identyfikację strukturalną dającą w wyniku strukturę poszukiwanego systemu identyfikację parametryczną modelu pokazującą, w jaki sposób wyznaczać parametry struktury będącej wynikiem identyfikacji strukturalnej prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 3

Zadanie modelowania systemów prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 4

Zadanie identyfikacji parametryczej prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 5

Wielomiany ortogonalne Laguerre a Wielomiany ortogonalne zajmują szczególne miejsce wśród operatorów wykorzystywanych do celów modelowania systemów w drodze aproksymacji UogólnionewielomianyLaguerre al (α) n (x) są rozwiązaniem uogólnionego równania różniczkowego Laguerre a postaci: n N α R x 2 L (α) n (x) x 2 +(α+1 x) L(α) n (x) x +nl (α) n (x)=0 prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 6

Wielomiany Laguerre a 8 6 4 L n (x) 2 0-2 -4-1 0 1 2 3 4 5 x prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 7

Wykaz wielomianów Laguerre a n L n(x) 0 1 1 x+1 ( 1 2 2 x 2 4x+2 ) ( 1 3 6 x 3 +9x 2 18x+6 ) ( 1 4 24 x 4 16x 3 +72x 2 96x+24 ) ( 1 5 120 x 5 +25x 4 200x 3 +600x 2 600x+120 ) ( 6 x 6 36x 5 +450x 4 2400x 3 +5400x 2 4320x+720 ) 1 720 prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 8

Wyliczanie wartości wielomianów Laguerre a Wartość wielomianu Laguerre a stopnia n + 1 w dowolnym punkcie może być wyrażona w postaci relacji rekurencyjnej zależnej od dwóch poprzednich wielomianów Laguerre a stopnianorazn 1: (n+1)l (α) n+1 (x)=(2n+1 x)l(α) n (x) nl (α) n 1 (x) prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 9

Wyznaczanie parametrów wielomianów Laguerre a Parametry wielomianu Laguerre a stopnia n możliwe są do wyznaczenia za pomocą relacji rekurencyjnej zależnej od współczynników dwóch poprzednich wielomianów Laguerre a stopnian 1orazn 2: L n [i]= 1 n ((2n 1)L n 1[i]+( n+1)l n 2 [i] L n 1 [i 1]) prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 10

Koncepcja schematu Hornera Jeśli dany jest wielomian W(x)=a 0 +a 1 x+a 2 x 2 +...+a n 1 x n 1 +a n x n, to dla obliczenia jego wartości dla zadanego x bezpośrednio z podanego wzoru należy wykonać 1+2+3+...+(n 1)+n=n(n+1)/2mnożeń, ndodawań prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 11

Koncepcja schematu Hornera Przekształcenie poprzedniej reprezenetacji wielomianu W(x) do równoważnej postaci W(x)=a 0 +x(a 1 +x(a 2 +...+x(a n 1 +xa n )...)) pokazuje, że wystarczy jedynie nmnożeń, ndodawań prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 12

Schemat Hornera, przykład Dany jest wielomian: W(x)=2x4 5x2+4x+1. Należypoliczyćjegowartośćwpunkciex= 3 2. Przekształceniepostaciwielomianuzgodniezeschematem Hornera W(x)=2x 4 5x 2 +4x+1=x(x(x(x 2+0) 5)+4)+1 Obliczeniewartościwielomianuwpunkciex= 3 2 ( ) 3 W = 3 ( ( ( ) ) ) 3 3 3 2 2 2 2 2 2+0 5 +4 +1= 47 8 prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 13

Algorytm Hornera, cz. 1 Dla wielomianu W(x) przekształconego zgodnie ze schematem Hornera, definiujemy: b n :=a n b n 1 := a n 1 +b n x... b 0 := a 0 +b 1 x prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 14

Algorytm Hornera, cz. 2 Popodstawieniudob n dowielomianuw(x),otrzymujemy: W(x) = a 0 +x(a 1 +x(a 2 +...x(a n 1 +b n x))) W(x) = a 0 +x(a 1 +x(a 2 +...x(b n 1 )))... W(x) = a 0 +x(b 1 ) W(x) = b 0 prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 15

Ćwiczenia 1. Należy napisać funkcję realizującą algorytm Hornera w środowisku Matlab. 2. Należy napisać funkcję wyznaczającą współczynniki wielomianu Laguerre a stopnia n w środowisku Matlab. prof. G. Ciesielski, mgr inż. R. Wojciechowski, mgr inż. A. Albrecht 16