W razie zmian terminu konsultacji aktualne terminy konsultacji będą umieszczone na stronie internetowej

Podobne dokumenty
MECHANIKA RELATYWISTYCZNA TRANFORMACJA LORENTZA

ρ - gęstość ładunku j - gęstość prądu FALE ELEKTROMAGNETYCZNE W PRÓŻNI: Równania Maxwella: -przenikalność elektryczna próżni=8,8542x10-12 F/m

Opis układu we współrzędnych uogólnionych, więzy i ich reakcje, stopnie swobody

ZNACZENIE INERCJI INFLACJI PRZY PODEJMOWANIU OPTYMALNYCH DECYZJI

WYBRANE STANY NIEUSTALONE TRANSFORMATORA

Podwaliny szczególnej teorii względności

G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Ruch falowy2001.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

Macierze hamiltonianu kp

Przykład 3.1. Projektowanie przekroju zginanego

Kinematyka w Szczególnej Teorii Eteru

Tensorowe. Wielkości fizyczne. Wielkości i Jednostki UŜywane w Elektryce Wielkość Fizyczna to właściwość fizyczna zjawisk lub obiektów,

ψ przedstawia zależność

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Podstawy Fizyki Teoretycznej Stanisław Bednarek (semestr letni 2015)

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadania teoretyczne

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

Szczególna Teoria Eteru

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Ę ż Ł ś ą ł ść ó ą ż ę ł Ł ś ą ś Ż ż ż ń ż ł ś ń ż żę Ł ż ó ń ę ż ł ńó ó ł ń ą ż ę ż ą ą ż Ń ż ż ż óź ź ź ż Ę ż ś ż ł ó ń ż ć óź ż ę ż ż ńś ś ó ń ó ś

Wyprowadzenie wszystkich transformacji liniowych spełniających wyniki eksperymentu Michelsona-Morleya oraz dyskusja o podstawach relatywistyki

Opis ruchu we współrzędnych prostokątnych (kartezjańskich)

Fale skrętne w pręcie

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Fale biegnące. y t=0 vt. y = f(x), t = 0 y = f(x - vt), t ogólne równanie fali biegnącej w prawo

Wyznaczanie środka ciężkości i obliczanie momentów bezwładności bryły sztywnej 3

elektrostatyka ver

Fizyka 1- Mechanika. Wykład Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Stopy spot i stopy forward. Bootstrapping

Algebra z geometrią 2012/2013

Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

H P1 H L1 A 1 N L A 5 A 6 H P 2 H L 2. Pojedynczy rekord obserwacyjny: Schemat opracowania jednej serii obserwacyjnej:

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

Rozdział 9. Baza Jordana

PODSTAWOWE MIERNIKI DYNAMIKI ZJAWISK

ALGEBRA rok akademicki

pionowe od kół suwnic, zgodnie z warunków równowagi statecznej (rys. 6.4) dla

ę ą ę ó ń ń ń ó ń ó ó ń ź ą ę Ń ą ó ę ą ó ą ą ć ś ą ó ś ó ń ó ą Ń Ą ś ę ńś Ą ń ó ń ó ńś ó ś Ą ś ś ó ó ś ś ó ą ń ó ń Ę ń ć ńś ę ó ś ś Ę ń Ł ó ń ź ń ś ę

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Powierzchnie stopnia drugiego

Warunek równowagi bryły sztywnej: Znikanie sumy sił przyłożonych i sumy momentów sił przyłożonych.

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Prąd elektryczny U R I =

F - wypadkowa sił działających na cząstkę.

PODSTAWY CHEMII KWANTOWEJ. Jacek Korchowiec Wydział Chemii UJ Zakład Chemii Teoretycznej Zespół Chemii Kwantowej Grupa Teorii Reaktywności Chemicznej

Wpływ pola magnetycznego na plazmę w półprzewodnikach

r i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

WYZNACZENIE DYSYPACJI KINETYCZNEJ ENERGII TURBULENCJI PRZY UŻYCIU PRAWA -5/3. E c = E k + E p + E w

RÓWNANIA BEZWYMIAROWE- PODOBIEŃSTWO PRZEPŁYWÓW

Precesja koła rowerowego

ELEMENTY MECHANIKI ANALITYCZNEJ

Algebra liniowa. Zadania przygotowujące do egzaminu: .Wskazówka: Zastosować wzór de Moivre'a;

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCIACH

Postać Jordana macierzy


Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

Obwody elektryczne. Elementy obwodu elektrycznego. Obwód elektryczny. Źródła energii - elementy czynne (idealne)

Ruch falowy, ośrodek sprężysty

Fig. 1. Interferometr A. A. Michelsona.

0 ( 1 ) Q = Q T W + Q W + Q P C + Q P R + Q K T + Q G K + Q D M =

Praca domowa nr 1. Metodologia Fizyki. Grupa 1. Szacowanie wartości wielkości fizycznych Zad Stoisz na brzegu oceanu, pogoda jest idealna,

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

S.A RAPORT ROCZNY Za 2013 rok

Ćwiczenia 3 ( ) Współczynnik przyrostu naturalnego. Koncepcja ludności zastojowej i ustabilizowanej. Prawo Lotki.

Ę ó ą ż Ę Ń ó ś ź ń ś ś Ę óń ż ńó Ę ń ń ń ą ń ź ż ń ś ó Ż ó ąż ż łś ż żń ż ź ó ż ę ż ó ł Ń ń ń Ń ą Ńź óś ńńóń ń ń ń ż śż ó ś ż ż ą ó Ą Ń ż ł ń ą ż ą ż

7. Szczególna teoria względności. Wybór i opracowanie zadań : Barbara Kościelska Więcej zadań z tej tematyki znajduje się w II części skryptu.

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Uwaga z alkoholem. Picie na świeżym powietrzu jest zabronione, poza licencjonowanymi ogródkami, a mandat można dostać nawet za niewinne piwko.

Jeśli m = const. to 0 P 1 P 2


oznacza przyrost argumentu (zmiennej niezależnej) x 3A82 (Definicja). Granicę (właściwą) ilorazu różnicowego funkcji f w punkcie x x x e x lim x lim

ŁĄ ę ł

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

METODY KOMPUTEROWE 10

ver ruch bryły

Elektroniczna aparatura medyczna VII

Fale elektromagnetyczne spektrum

Prognozowanie i symulacje

- Badanie ruchu ciał pod wpływem działających na nie sił. - Badanie stanów równowagi. KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Tomasz Grębski. Liczby zespolone

WYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione

W-9 (Jaroszewicz) 15 slajdów. Równanie fali płaskiej parametry fali Równanie falowe prędkość propagacji, Składanie fal fale stojące

Rozdział 1. Nazwa i adres Zamawiającego Gdyński Ośrodek Sportu i Rekreacji jednostka budżetowa Rozdział 2.

ELEMENTY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

ĺ ą Ł ĺĺ ĺ ĺĺĺ ĺ ĺ ę Żĺ ĺĺĺĺ ę ĺ ĺ ĺĺ ĺ ą ę ś Ść Ą ę ę ś ś ś ę ý ś ż ę ś ý ę ę ń ę ą Ż ę ę ý ś ń ą ĺ ż ż ś ć ż Ż ś ć ś ś ś ą ę ś ę ę Ś ęś ś ś ś ę ęć ż

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki

Transkrypt:

Fka II II semesr sudów sajonarnh I sona na kerunku Bogosodarka Mhał Wlńsk e-mal: wlns@f.w.edu.l Konsulaje środa 5-6 sala 3 Gmah Fk ąek 5-6 sala 3 Gmah Fk W rae man ermnu konsulaj akualne ermn konsulaj będą umesone na srone nerneowej Informaje wąane wkładem będą umesane na srone: h://www.f.w.edu.l/~wlns

Program ramow ) Elemen sególnej eor wględnoś: a) osula sególnej eor wględnoś b) ransformaje Lorena wnosk nh wnkająe ( dlaaja asu, skróene długoś, składane rędkoś) ) asoresreń, nerwał asoresrenn. d) ęd energa w mehane relawsnej. ) Dualm koruskularno-falow a) jawska owerdająe koruskularną eore śwała ( romenowane ała doskonale arnego, jawsko fooelekrne ora jawsko Comona ) b) hoea de-brogle a jej eksermenalna werfkaja 3) Elemenarna mehanka kwanowa: a) funkja falowa jej robablsna nerreaja b) asada neonaonoś ) równane Shrödngera d) wbrane elemenarne roblem kwanowe (neskońona sudna oenjału, unelowane, oslaor harmonn )

4) Aom wodoru: a) orbaln momen ędu b) kwanowane energ aomów ) rokład gęsoś rawdoodobeńswa d) orównane modelu aomu wodoru wnkająego rowąana równan Shrödngera modelem aomu Bohra 5) Fka aomowa: a) sn b) aom weloelekronowe asada Paullego b) układ okresow erwasków ) wąana hemne 6) Elemen fk ała sałego: a) srukura krsalna ał sałh b) elekrne właśwoś maer asmowa eora ał sałh, odał maerałów na meale ółrewodnk olaor; nadrewodnwo 7) Elemen fk jądrowej fk ąsek elemenarnh : a) modele jądra b) romenowane reakje jądrowe ) klasfkaja oddałwań w fe d) ąsk elemenarne, ssemaka

Leraura ) P.A. Tler, R.A. Llewelln, Fka wsółesna, PWN, Warsawa ) D. Hallda, R. Resnk. J. Walker, Podsaw fk, om 4 5 PWN, Warsawa 3 3) J. Orear, fka om,wnt, Warsawa 4 4) J. Massalsk, Fka dla nżnerów, ęść II fka wsółesna, WNT, Warsawa. 5) R. Esberg, R. Resnk, Fka kwanowa: aomów, ąseek, ał sałh, jąder ąsek elemenarnh, PWN, Warsawa 983.

Zasad alena redmou fka II ) Predmo obejmuje wkład ora ajęa laboraorjne fk (o emae ne okrwająej sę emaką wkładu), na kórh obeność jes obowąkowa. ) Po akońenu wkładu odbęde sę egamn fk rerowadon w rake sesj egamnajnej. Egamn będe mał formę egamnu semnego łożonego ań arówno o harakere osowm jak ań bardej segółowh blżonh do ań esowh. W uasadnonh radkah może bć rerowadon dodakow egamn usn. 3) Do alena redmou wmagane jes uskane na egamne oen o najmnej dosaenej jak alene ajęć laboraorjnh na oenę rnajmnej dosaeną. Oena końowa jes określona jako średna ważona 6% oen egamnu 4% oen ajęć laboraorjnh.

Mehanka klasna- nemenność raw mehank we wsskh nerjalnh układah odnesena Prędkość ała ależ od rjęego do osu ruhu ała układu odnesena. Jeżel układ odnesena O orusa sę wględem układu odnesena O rędkośą r a ało A orusa sę wględem układu O rędkośą r, o rędkość ała A określona w układe O r r można określć e woru r r r A r r A r r O O r Gd ons o Posać I II asad dnamk Newona jes r r r r r d d d d r jednakowa w układah nerjalnh a a Gd F d d d d w o a Zasad dnamk maja jednakowa osać we wsskh nerjalnh układah odnesena w kórh je formułujem. Z unku wdena mehank ne można wróżnć układu sowająego O

Transformaje składowh wekora rędkoś Mehanka klasna -Transformaje Galleusa Transformaje składowh wekora wodąego W hwl oba układ okrwał sę. Układ rmowan orusa sę wdłuż os O rędkośą o waroś

Problem wnkająe ransformaj Galleusa ) Pomar rędkoś rohodena fal elekromagnenh w różn wskaują na o ż ne ależ ona od wboru układu odnesena w kórm ja merm o m śwadć może m.n. a) dośwadene Mhelsona Morlea rerowadone w końu XIX weku w kórm ne wkro ależnoś rędkoś śwała w układe wąanm Zemą od kerunku ruhu romena śwenego ommo wsęująego ruhu Zem wględem Słońa b) óźnejse dokładne omar w układe wąanm Zemą rędkoś romenowana gamma emowanego w wnku roadu onów orusająh sę rędkośą v.9975 (- rędkośćśwała)

Dośwadene Mhelsona-Morlea ( dla aneresowanh) Promeńśwen wsłan re źródło Z l oosająe w sonku wględem Zem ulega odałow na weradle ółreusalnm P na dwe wąk, kóre dalej odbjają sę od weradeł A lub B sokają sę na weradle ółreusalnm, b osaene l rafć do obserwaora O Pomar różn asu - begu śwała odbego od weradeł A B można rerowadć dokonują anal nerferenj śwała begnąego o obu drogah. Inerferenja a jes konsrukwna gd nλ gde λ-długość fal śwelnej W dośwadenu Mhelsona-Morlea można b oekwać ojawena sę różn asu begu śwała odbego od weradeł A B gdb rawdwe bło ałożene ż rędkośćśwała ależ od rędkoś ruhu Zem Z wględem eeru (różn) w kórej rohod sęśwało. Gd śwało begne wdłuż ln równoległej do kerunku rędkoś Zem o w gode mehanka klasną as okonana re śwało w ą owroem drog o długoś l wnos l l l l

3 L l Różna asów Pr ruhu w kerunku rosoadłm do ruhu Zem śwało w układe neruhomm okonuje w ase drogę a as jej okonana sełna relaje l D l l D W eksermene ne aobserwowano żadnej różn asów, mmo ż rjęa ehnka eksermenalna umożlwała na aobserwowane wnaonej różn asów l / D D /

Problem wnkająe ransformaj Galleusa ) Równana osująe jawska elekromagnene ( w m równana Mawella) ne są nemenne wględem ransformaj Galleusa r r r r n. sła Lorena F q B qe dałająa na ąskę o ładunku q orusająą sę rędkośą w oblżu rewodnka rądem nka w układe w kórm a ąska sowa l gdż E r neależne od rędkoś układu ( B r -ndukja ola magnenego, E r -naężene ola elekrnego) Prowadło b o do uależnena raw fk osująh jawska elekromagnene od wboru układu nerjalnego w kórm je formułujem - - - - - - - - - - F r r I

Założena sojąe u odsaw sególnej eor wględnoś Prędkośćśwała w różn jes aka sama we wsskh nerjalnh układah odnesena wnos,998* 8 m/s. (ąsk obdarone masą ngd ne mogą osągnąć rędkoś równej rędkoś śwała) We wsskh nerjalnh układah odnesena rawa fk są ake same. (Ne można naleźć jawska, kóre owolło b wkrć układ sowają) Z ałożeń h wnka ż ne lko mejse, ale as darena ależ od rjęego do osu derena układu odnesena. Odsę asu delą dwa darena jes nn dla obserwaorów orusająh sę wględem sebe ależ od odległoś dareń w resren. Powżse ałożena soją w srenoś ransformają Galleusa w sególnoś ałożenem ż as begne jednakowo w różnh układah odnesena. Transformaje Galleusa> Transformaje Lorena

weradło Źródło odbornk śwała D D Układ w kórm źródło, lusro odbornk śwała sowają Układ w kórm źródło odbornk śwała ora lusro orusają sę w rawo rędkośą D L L L D L ( ) ( ) ( ) Odsę asu omęd akam emsj odboru sgnału w układe w kórm darena asł w różnh mejsah uległ wdłużenu krone -dlaaja asu Konsekwenje sałej rędkoś śwała dlaaja asu

Z faku ż ne można wkrć układu sowająego wnka ż obserwowan efek dlaaj asu ne wąże sę e sosobem omaru asu, le jes rawem fk. Pr wrowadanu ransformaj Lorena rjmuje sę ż as meron w układah nerjalnh orusająh sę wględem sebe e sałą rędkośą naąą w sosunku do rędkoś śwała ne jes jednakow eż odlega ransformaj r mane układu, a aem do sharakerowana darena oreba reh wsółrędnh resrennh ora asu l ereh mennh. Zdarena mają mejse w asoresren.. Posukwane ransformaj Lorena- sosób dla aneresowanh) Zakładam ż w hwl oąk układów O O okrwał a układ O orusa sę wdłuż os O rędkośą meroną w układe O Transformaje Lorena omęd m układam rewdujem w osa: A B E F A,B,E,Fwsółnnk do wnaena

A B A,B,E,F- wsółnnk do wnaena E F Określm darena olegająe na omare asu w układe O re egar sowają w m układe w unke. Załóżm ż as omęd m omaram w układe O jes równ τ Wem ż na skuek dlaaj asu odsę asu med m darenam określon w układe O jes równ τ Relaja owżsa będe sełnona gd o sugeruje ż E W hwl -ego (,) omaru asu w układe O ołożene egara w układe O będe dane worem Położene o można wkorsują aosulowaną ransformaje wrać eż worem o (, ) B Z orównana obu relaj wnka ż B B o

A F A,F- wsółnnk do wnaena Umeśćm egar dokonują omar asu w unke l w oąku układu O. Położene ego egara w układe O w kórm układ O orusa sę rędkośą - będe określone worem o Po wsawenu ej relaj do aosulowanej ransformaj ormujem relaje określająe jego ołożene w układe O o osa Poneważ dla ego egara o A ( ) A A A o ( ) F Roważm sgnałśweln wsłan w hwl w kerunku wnaonm re ose OO rędkośą. Położena unków w kórh sę on ojaw w układah O O o ase odowedno równm odowedno można wrać woram o

Po uwględnenu konenoś sełnena h relaj w aosulowanej ransformaj ( ) F ormujem relaje ( ) F kóre można asać w osa ( ) () ( ) () F Po odelenu sronam relaj () re () ormujem ( ) F F F ( ) F ( )

Posukwane ransformaj Lorena- sosób (dla aneresowanh) Pr wrowadenu ransformaj Lorena można eż be ośredno żądać b uwag na sałą warość rędkoś śwała równane oła kulsej fal śwelnej wbegająej w hwl oąku obu okrwająh sę w m momene układów wsółrędnh mało jednakową osać w układe neruhomm: jak w układe orusająm sę Sełnene ego żądana jes nemożlwe r asosowanu ransformaj Galleusa w sególnoś r odrmwanu ałożena ż as begne jednakowo w różnh układah odnesena. Dlaego ransformaje Lorena doą ne lko składowh wekora wodąego ale asu. Pr wrowadanu h ransformaj rjmuje sę ż as meron w obu układah ne jes jednakow eż odlega ransformaj r mane układu, a aem do sharakerowana darena oreba reh wsółrędnh resrennh ora asu l ereh mennh. Zdarena mają mejse w asoresren..

Równane kulsej fal śwelnej () Z R Y R X

Równane o mus meć jednakową osać we wsskh nerjalnh układah odnesena w układe neruhomm : w układe orusająm sę wdłuż os OX rędkośą : Wdać ż asosowane ransformaj Galleusa rowadłob do srenoś Posulujem nasęująą osać ransformaj gde ewn nnk do wnaena ( ) ( )

Posukujem ransformaj asu godną aosulowaną ransformają ( ) - ale ( ) l Po uorądkowanu Poneważ układ rmowan orusa sę wdłuż os OX o równana fal w układe rmowanm wnka ż [ ] ) ( ) ( ) (

[ ] Równane owżse wraża wąek męd,,, kór mus meć ą samą osać o równane fal w układe neruhomm Warunek en będe sełnon gd jednoeśne Wsske e warunk będą sełnone gd l ( ) ( ) [ ] Poneważ o warunk e można asać w forme: ( ) ( )

) (

( ) ( ) Transformaje Lorena W hwl oba układ okrwał sę. Układ rmowan orusa sę wdłuż os O rędkośą o waroś Transformaje Lorena można rblżć re ransformaje Galleusa gd / <<

Zakładam ż oba derena asł w układe ruhomm w m samm mejsu w odsęe asu ) ( Odsę asu omęd m derenam w układe neruhomm w kórh darena e ahodą w różnh mejsah > ulega wdłużenu Odsę asu w układe w kórm darena asł w różnh mejsah -as własn Dlaaja asu

Prkład Cas ża monu meron w układe, w kórm on sowa, wnos, -6 s. Cąsk e owsają w górnh warswah amosfer. Jak można wjaśnć h wkre na owerhn Zem w odległoś L9m od mejsa h owsana? Prjąć ż rędkość monu w układe neruhomm bła równa.998., -6 s as ża w układe własnm wąanm monem L 9 m;.998 8 m/s as o kórm aobserwowano mon w układe obserwaora neruhomego na owerhn Zem L/(.998) 9 m/ (.998,998 8 m/s) 3,8-6 s> Cas ża w układe obserwaora neruhomego ulega jednak wdłużenu wnos 6 6 6, s, s, s 3,7.996.4,63 Zahod wę relaja <, o dowod ż mon w rake swego ża mógł rebć w układe neruhomm odległość L W układe wąanm monem obserwujem kole skróene długoś drog rebej re mon 6 s

Długość ręa w układe orusająm sę rędkośą kórm rę sowa o l ( ) ( ) ) ( l l Wdać, ż długość ręa l w układe neruhomm ( wględem kórego rę orusa sę rędkośą ) ulega skróenu l - - długość ręa w układe neruhomm (w kórm rę sę orusa rędkośą ). Pomar jego długoś rerowadam ak, ż ołożena obu końów ręa wnaam w m samm ase. l l l l < Skróene długoś

Jaek mer długość eronu w układe neruhomm L Agaa mer długość eronu L w oągu jadąm rędkośą rejesrują as, ked mja oąek kone eronu L<L -as jad oągu re saje meron re Agaę jako różnę asów mjana re ną oąku końu eronu, jes o as własn -as jad oągu re saje meron re Jaka jako różne asów mjana re Agaę oąku końa eronu; ne jes o as własn Zwąk męd długośą eronu asem jad oągu w układe Jaka L L w układe Aga L L L < L

Prkład Wględem układu O orusa sę e sałą rędkośą wdłuż os układ O. W układe O najduje sę rę o długoś l o worą ką ϕ osą. Jaką długość ręa jak ką mer obserwaor w układe O? l φ l O O l

( ) ( ) sn os ϕ ϕ o o l l l l ( ) ( ) sn os ϕ ϕ o o l l l l W układe O ru długoś ręa na ose O O wnosą: W układe O są one równe : ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) os sn os os sn os l l l l l l l l l ϕ ϕ ϕ ϕ ϕ ϕ Ką nahlena ręa meron w układe O: os sn g l l l l g ϕ ϕ ϕ ϕ

Transformaje rędkoś Zakładam ż ruh ała ahod wdłuż os O wdłuż kórej orusa sę układ wsółrędnh ( ) d ( d d ) d d d d d d d Gd o

d d d d Gd o Transformaje składowh rędkoś Gd ruh ała ahod w nnm kerunku o ransformaj odlegają wsske składowe rędkoś d d d d d d d d d d d Transformaje odwrone

Prkład. Dwa foon osał wemowane unku A w rewnh kerunkah. Znaleźć h rędkość wględną. - A Prędkość foonu elonego w układe nermowanm Układ rmowan wążem foonem nebeskm, kór orusa sę w rawo rędkośąśwała, ( )( ) Prędkość foonu elonego w układe rmowanm

Prkład Obserwaor najdują sę na Zem swerda, że leąe w rewległh kerunkah galakk A B oddalają sę rędkośam odowedno:.5.75. Z jaką rędkośą będe oddalać sę galakka B wględem obserwaora najdująego sę w A? - 3/4 O B O A ½

4 3 Prędkość wględna oddalana sę Galakk: Układ ruhom O wążem Galakką A. < 4 3 4 3

Wględność asu Cas omęd dwoma darenam w układe neruhomm Odsę asu omęd m derenam w układe orusająm sę rędkośą ( ) Wdać ż odsę en ależ ne lko od odsęu asu w układe neruhomm ale mejsa w kórm darena e ahodą. Zdarena jednoesne w jednm układe ne są akm w nnm układe. W ewnh radkah kolejność h dareń może ule odwróenu r rejśu od jednego do drugego układu

B Agaa Jaek A r -l/ O l/ Źródła fal śwelnej owsałej o derenu meeorem Jaek Agaa najdują sę w środku swoh ojadów kosmnh. Pojad Aga orusa sę rędkośą wględem ojadu Jaka. Dodakowo w hwl Jaek najduje sę w m samm ołożenu o Agaa. Meeor A B uderają w dwa unk ołożone w jednakowej odległoś od Jaka Aga, wwołują owsane fal śwelnej. W układe w kórm Jaek sowa wsółrędne h unków są równe A l/ B -l/. Poneważ Agaa orusa sę w rawo o oło fal śwelnej wwołanej re meeor A doera do Aga weśnej nż oło wwołane re meeor B. W radku Jaka obe fale doerają do nego w m samm ase, o unaje on a dowód ż oba meeor uderł o ojad jednoeśne. Poneważ w obu układah obe fale begną rędkośą o waroś o Agaa uważa ż meeor A uderł weśnej nż meeor B. Odsę asu omęd uderenam meeorów B A: w układe Jaka Jaek B A w układe Aga ( BA) l l ( B A) Jaek Agaa B A

Defnuje sę go dla dwóh dareń osanh wsółrędnm asoresrennm (,,, ) ora (,,, ) odowedno nasęująm worem S Inerwał asoresrenn męd dwoma derenam ne ależ od wboru nerjalnego układu odnesena. Jes nemennkem ransformaj Lorena. S Inerwał asoresrenn S

Inerwał asoresrenn męd dwoma derenam ne ależ od wboru układu odnesena. ( ) S

Jeżel dla dwóh dareń S > o ne sneje układ w kórm darena e mogłb ajść w m samm ase, ale sneje układ w kórm mogą one ajść w m samm mejsu. Kolejność dareń ne może ule mane (n. darena O A) Jeżel dla dwóh dareń S < o A - Absoluna ne sneje układ w rsłość kórm darena e > mogłb ajść w m samm mejsu, ale sneje układ w O kórm mogą one ajść w m samm ase. Kolejność dareń B Absoluna może ule odwróenu resłość (n. darena O B) <

,, Prkład. Srawdć darena A B osane nasęująm wsółrędnm asoresrennm, 4 B 6 B 3 A A mogą bć wąane rnowo. W jaką rędkośą orusa sę układ odnesena, w kórm darena e ajdą jednoeśne? Jak warunek mus sełnać rędkość układu, ab kolejność dareń w m układe bła odwróona? Żeb darena e bł wąane rnowo mus sneć układ orusają sę rędkośą w kórm darena e asłb w m samm mejsu. Można okaać ż jes o możlwe wed gd (s) () - () W roważanm radku (s) () - () ( A - B ) -( A - B ) -4-3< a aem ne jes o możlwe

Posukwane rędkoś układu w kórm kolejność dareń błab odwróona. W układe danm A < B 3 W układe orusająm sę rędkośą A A A A A B B Kolejność dareń będe odwróona w układe w kórm > ( A B ) > l wed gd B A > A A > B B l B A B A ( B A) r m owśe mus akże ahodć < Można okaać ż sełnene obu warunków jes możlwe ogólne wówas gd (s) () - () ( A - B ) -( A - B ) < Oba darena ajdą w m samm ase w układe w kórm A B ( B A B A ) B

Pęd w mehane klasnej r r m Pęd lon mas ała jego rędkoś. Pęd jes wekorem skerowanm godne wekorem rędkoś Składowe ędu w układe karejańskm m, m, m II asada dnamk Newona sformułowana wkorsanem ędu r r r r r d d( m ) d F ma m m ons d d d r r r Gd sła wadkowa ne ależ od asu o F ons F r rros ędu rędkoś ała jes r F ons roorjonaln do asu rwana ruhu ała. Gd sła wadkowa jes równa eru o ęd jes ahowan

Zahowane ędu Pr osługwanu r sę do określena ędu ała o mase m orusająego sę rędkośą,, worem asad ahowana ędu dla układu ał w układe neruhomm wnka ż, o, kon m, o [ ] r m, kon, o, kon m, o m, kon, o, kon m, o m, kon r m Po wrażenu rędkoś w układe neruhomm re rędkoś w układe orusająm sę wdłuż os O rędkośą ormujem u, o u, kon r m m u [ u, u, u ]- rędkość w układe ruhomm u, o u, kon u u u u m u, o u, o m u, kon u. kon Wdać ż ne ahodą relaje u m u, o u. o m u, kon u, l sełnene asad ahowana ędu wmaga wrowadena nnej jego defnj kon, o mu kon u, o m u, m mu, kon

r r m Pęd w sególnej eor wględnoś r m gde Masa relawsna ( rośne e wrosem rędkoś ała) masa sonkowa Prjęe owżsej defnj ędu bło konene w elu sełnena asad ahowana ędu dla układów ał na kóre ne dałają sł ewnęrne we wsskh nerjalnh układah odnesena. W mehane relawsnej r obowąuje relaja (uogólnona II asada dnamk) d r F d m Ne obowąuje relaja r F m r ma Dla ał orusająh sę e naąm rędkośam od włwem sałej sł rros rędkoś ała ne ależ lnowo od asu ruhu, gdż lnowemu wrosow ędu ała asem owars wros mas relawsnej, w wnku ego ależność rędkoś ała od asu ne jes lnowa Pr rejśu omęd układam odnesena sła akże ulega ransformaj, m że jeżel sła dałająa na ało nka w jednm układe nerjalnm o nka e w nnm układe nerjalnm

Argumen owerdająe koneność modfkaj woru na ęd sformułowane w oaru o os derena jednakowh ąsek( dla aneresowanh). Roważam układ łożon dwóh ąsek o ej samej mase sonkowej m na kór ne dała żadna sła ewnęrna. Całkow ęd akego układu ne mena sę w ase o można owąać jego nemennośą r ranslaj układu w resren. Os derena ąsek rerowadam w dwóh układah odnesena S S orusająm sę wględem układu S wdłuż os X rędkośą newele mnejsą od rędkoś śwała w różn. r Pred derenem ąska A orusa sę w układe S rędkośą A [, u] r aś ąska B w układe S rędkośą B [, u ] u << Po derenu nasęuje mana naku składowej -kowej h rędkoś a aem można rjąć ż składowa -kowa ędu każdej ąsk mena nak na rewn Ak - A Bk - B (*) Sełnene asad ahowana ędu A B Ak Bk r warunku (*) rowad do wnosku ż A B - A - B a aem ( A B ) k l składowa -kowa ędu układu jes równa eru r Bk r B r o r A r Ak

Os derena ąsek w układe S wąanm ąską A. red derenem r A, u [ ] red derenem r B, u Prędkoś ąsk A Prędkoś ąsk B o derenu r Ak o derenu r B [, u ], u d w kórm uwględnono o ż d Warunek wnkają ahowana ędu u uk może bć sełnon lko gd na nowo defnujem masę ąsk B. Onaają masę ej ąsk re m B ormujem warunek m Pr określenu rędkoś ąsk B w układe S wkorsano wór u m u mu m u B B kórego wnka ż m B m - r m w gran u<< u B

Można wągnąć ego wnosek ż według sególnej eor wględnoś ęd ąsk o mase sonkowej m orusająej sę rędkośą o waroś reba określać w oaru o wór m Można do ego woru dojść rjmują ż rros asu d ojawają sę w onżsm wore na ęd reba określć w układe wąanm ąską, d m d m d d m a rros asu d wsęują we wore na rędkość d/d reba określać w układe neruhomm.

E k m E so m n ( ) n, n n( n ) Energa ałkowa (relawsna) dla ojednego ała Energa w sególnej eor wględnoś E m o... energa sonkowa 3 8 energa knena Wór klasn jes słusn lko dla ąsek orusająh sę rędkośą nane mnejsą od rędkoś śwała w różn m k Eso 4 4... m << m m m gde Gd układ ał jes układem olowanm na kór ne dałajążadne sł ewnęrne o jego energa ałkowa (relawsna) ne ulega mane w ase. Prawo o obowąuje w dowolnm układe odnesena, o aewna owżsa defnja energ, w kórej m onaa masę sonkową układu. Masa a w ogólnoś ne jes równa sume mas sonkowh ał whodąh w skład układu

W Praa sł wadkowej ewnęrnej r remesenu ąsk męd unkam A B jes równa rrosow jej energ knenej (ak jak w mehane klasnej) w r r B A r F r dr E k E k ( ) m Dla ąsek orusająh sę dużm rędkośam naą wros energ knenej ąsk wąże sę jednak nenanm wrosem jej rędkoś.

Wrowadene woru na energę kneną w sególnej eor wględnoś (dla aneresowanh). Dla ruhu wdłuż os O od włwem wadkowej sł o waroś F snej do oru ruhu mam d d( m ) E k d d Fd d d Uwględnają o ż d m d d ( m ) m d ( m ) d d m d ormujem wór określająej rros energ knenej ała r wrośe jego rędkoś od do k 3/ k ( ) E k d m m d m k Prjmują w osanm wore uwględnają o ż ało sowająe ne osada energ knenej ormujem wór relawsn na energe kneną ała. 3/

W mehane klasnej W mehane relawsnej (sególnej eor wględnoś) Dla obeków o m E E k r m -masa sonkowa m m 4 m m E E E so k 4 4 4 4 so E m m m m m E m m m m m E k m E E E so k 4 m E E so Warość energ sonkowej E so ne ależ od wboru układu odnesena Zwąek energ ędem Dla obeków o >>m E Dla obeków o <<m 4 m m m m m m m E k

Transformaje Lorena dla energ ędu- (układ rmowan orusa sę wględem nermowanego wdłuż os O rędkośą ) [ ] E E E [ ] E E E

Dowód relaj ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Wrowadene ransformaj Lorena dla energ ędu (układ rmowan orusa sę wględem nermowanego wdłuż os O rędkośą ) ( dla aneresowanh) Wadomo ż

m E o m E o m o m o m o m o A aem [ ] o o o E m m m E E m m m o o m m Wadomo ż m o m o Weśnej okaano ż gde

Dowód nemennoś asad ahowana ędu energ r rehodenu męd nerjalnm układam wsółrędnh ( dla aneresowanh) Układ składa sę n ał. Układ jes olowan od ooena a aem ęd układu energa układu ne ulega mane w ase. W układe S ahod A,B,C,D -sałe W układe ruhomm S orusająm sę wględem układu S e sałą rędkośą ons skerowaną równolegle do os OX ahod A n D E n [ ] E E E ons D A E E n n n n B n C n [ ] [ ] ons A D E E E n n n n ons B n n ons C n n

Równoważność mas energ reakje jądrowe Energa sonkowa układu ał ne jes w ogólnoś równa sume energ sonkowh h ał le ależ od oddałwań wsęująh męd ałam. Jej warość ne ależ od wboru nerjalnego układu odnesena w kórm ją wnaam. Ze woru E so m wnka ż mnejsene mas sonkowej układu wąże sę e nanm mnejsenem energ sonkowej ego układu. Z asad ahowana energ wnka ż energa sonkowa może ule wówas ęśowej remane na nne form energ. Z suają aman energ sonkowej na kneną (lub odwrone) mam do nena n. w rekjah jądrowh. Zwkle jednak lko nenana ęść energ sonkowej może bć reksałona na nne rodaje energ. Wnka o snena seregu asad ahowana ne owalająh na wsąene konkrenej reakj (n. rawa ahowana lb baronowej kórej wnka sałość lb roonów neuronów odas reman jądrowh).

Reakja roeena ężkh jąder W radku ężkh jąder może bć ak ż energa sonkowa roduków h roadu jes mnejsa od energ sonkowej jądra red roadem. Wówas h roadem może eż bć wąana mana energ sonkowej na nne rodaje energ, a sama reakja może ahodć samonne n. jedna możlwh reakj roeena jąder uranu ma osać 35 9 36 9 4 9 56 36 n U U Ba Kr 3 n Q Uran bombardowan neuronam Ioo uranu Ubek mas, rros energ Q Podas roseena jądra uranu wdela sę energa Q rędu Me (około,% energ sonkowej jądra uranu).

Reakja sne Wwalane energ (amana energ sonkowej układu na nne rodaje energ) może ahodć n. w ase sne lekkh jąder n. sne dwóh roonów. D e v Reakja a jes jedną reakj ahodąh w Słońu. Suma energa sonkowh dwóh roonów jes o około,44 Me węksa od energ sonkowej owsająh w wnku h sne deueru (łożonego roonu neuronu), oonu (ąsk o mase równej mase elekronu dodanm ładunku e) neurna. W rake ej reman wwalana jes wę energa,44 Me. Do jej wwołana nebędne jes weśnejse okonane sł elekrosanego odhana roonów, kóre jes możlwe gd ąsk e osadają odowedną energe kneną. (Me 6 e, e,6* -9 J)

Sablność jąder energa wąana Fak ż suma energ sonkowh swobodnh składnków lekkh jąder jes mnejsa od energ sonkowej jąder deduje o m że jądra e są sablne. N. suma energ sonkowh roonu neuronu jes o około,4 Me węksa od energ sonkowej deueru o rowad do wnosku ż do roadu deueru reba dosarć mu energ,4 Me. Energe ą nawam energą wąana deueru deduje o rwałoś jądra deueru. Wnka ego akże ż masa sonkowa deueronu jes mnejsa od sum mas sonkowh roonu neuronu.

Kreaja anhlaja ąsek Neked może dojść do ałkowej aman energ sonkowej na nne form energ (lub odwrone) n. ) anhlaja elekronu oonu rowadąa do emsj dwóh foonów ( kwanów śwała o erowej mase sonkowej) o energ,5 Me ) kreaja elekronu oonu w wnku roadu foonu ( w elu sełnena asad ahowana ędu w roese mus brać udał dodakowe ało)

Prkład Cąska o mase sonkowej m, orusająa sę rędkośą 4/5, dera sę nesrężśe aką samą ąską orusająą sę w m samm kerunku rędkośą 3/5. W wnku derena owsaje jedna ąska. Oblć jej masę sonkową rędkość. 4/5 3/5 M masa owsałej w wnku derena ąsk n rędkość owsałej w wnku derena ąsk Prawo ahowana energ: m m M n

M m m n n Prawo ahowana ędu: 5 3 5 4 M m m n 5 3 5 3 5 4 5 4 M m m n n Rowąują en układ równań ormujem: 6 5 m M n 7 5

Zwąek med warośam sł Lorena dałająej na ąskę orusająą sę wdłuż rewodnka rądem rędkośą równa rędkoś drfu ujemnh nośnków rądu w układe wąanm ąską w układe neruhomm ( dla aneresowanh) - - - - - - - - - - F r r v r v d Cąska o ładunku q orusa sę w kerunku równoległm do długego rewodnka rądem o rekroju S rędkośą równą o do waroś v d - rędkoś drfu ładunków ujemnh w rewodnku (dla urosena roumowana) w kerunku rewnm do umownego kerunku rełwu rądu. Można okaać ż o wrowadenu ransformaj Lorena na ąskę orusająą sę w kerunku równoległm do rewodnka re kór łne rąd, sła Lorena r r r r F q B qe dała arówno w układe neruhomm jak w układe orusająm sę rędkośą równą rędkoś ąsk hoć waroś obu sł ne są jednakowe I

Os jawska w układe neruhomm - - - - - I - Ḅ r - vd - r v r d Pre rewodnk łne rąd o naężenu F r L js ρ v W odległoś r od os rewodnka ( daleko od jego końów) wsęuje ole magnene o ndukj µ I µ ρvd S B πr πr r r r Na ąskę o ładunku q dała sła Lorena F qv B µ ρqvd S e sron ola magnenego o waroś FL qvd B skerowana w kerunku rewodnka πr W m układe wokół rewodnka rądem ne wsęuje ole elekrne, gdż rewodnk jes elekrne obojęn I L d d S

Os jawska w układe ruhomm (rmowanm) orusająm sę rędkośą drfu ujemnh nośnków rądu W układe orusająm sę rędkośą v d ąska o ładunku q sowa a aem ne dała na ną sła Lorena e sron ola magnenego. Źródłem sł jes ole elekrne rewodnka w kórm nasęuje wros gęsoś ładunku dodanego sadek gęsoś ładunku ujemnego na skuek efeku skróena długoś rewodnka Gęsość ładunku dodanego Z uwag na o ż w układe ruhomm ładunek ujemn sowa, a w układe neruhomm orusa sę rędkośą v d gęsość ładunku ujemnego ρ ρ ( w układe neruhomm ρ ρ ρ) ρ q q Sl vd Sl v d v ρ d ρ v d ρ v d

Wadkowa gęsość ładunku rewodnka v v v v d d d d ρ ρ ρ ρ ρ ρ Ławo można okaać (w oaru o rawo Gaussa) ż w odległoś r od os rewodnka ojawa sę ole elekrne o naężenu v r S v r S E d d πε ρ πε ρ W olu m na ąskę o ładunku q dała sła kórą jak wdać można wrać re słę Lorena dałająą na ąskę w układe neruhomm v F v r S v q v r S v q qe F d l d d d d el ρ π µ πε ρ µ ε

Obeność nnka wnka faku ż słę merm obene w układe ruhomm. Składową -ą sł dałająą w kerunku rosoadłm do rędkoś układu ruhomego w obu układah wąże relaja gdż Po uwględnenu ransformaj do układu neruhomego mam aem Wdać ż anal oddałwana ąsk rewodnkem dokonane w obu układah odnesena w oaru o unwersalne rawa fk są e sobą godne. Podobne roumowane ( neo bardej łożone rahunkowo) można eż rerowadć r ałożenu dowolnej waroś rędkoś v orusająej sę ąsk ( można okaać ż w m układe J. Orear) v F qe F d l el / v d L d el el F v F F v F F d d d d d F v d d v v v d d F lm lm lm v vv d ρ ρ ρ ρ

Efek Dolera dla fal elekromagnenej (dla aneresowanh) Roważm układ S S w hwl okrwająe sę ałóżm ż układ S orusa sę wględem S wdłuż os OX rędkośą Z. W oąku układu S sowa źródło śwała emująe muls śwelne w hwl τ n nτ. Dla obserwaora sowająego w oąku układu S muls e są emowane w hwlah asu T nn τ n unków o wsółrędnh nn Z T nn Z τ n. Doerają one do nego w hwlah asu T n T nn nn /τ n Z τ n / τ n ( Z /) τ n ( β) Cęsość odberana mulsów re obserwaora sowająego w układe S w kórm źródło sowa f τ aś re obserwaora sowająego w układe S wględem kórego źródło oddala sę rędkośą Z β β obnżene ęsoś f f f f β Tn Tn ( β ) τ ( β ) β W radku blżana sęźródła ą samą rędkośą T n τ n (- Z /) τ n (- β). β β f β β f f f β T β n ( β ) τ ( β ) n Gd źródło orusa sę w kerunku rosoadłm do obserwaora (β oren efek Dolera) o f f β wkle nenane obnżene ęsoś T nn τ n odwżsene ęsoś

Paradoks blźną ( dla aneresowanh) Blźnak B wrusa unku w hwl orusa sę w kerunku równoległm do os OX rędkośą,8 re okres 5la meron w układe S wąanm blźnakem A oosająm w sonku w unke. Blźnak A osąga o ase 5 la ołożene. Nasęne mena on rędkość orusa sę w kerunku rewnm rędkośą -.8 osągają o ase la ołożene oąkowe. Ile la wa en ruh w układe wąanm blźnakem? Osujem neależne ruh blźnaków w jednm kerunku akładają ż ojadem blźnaka B można wąać układ nerjaln orusają sę wględem układu S rędkośą,8. W układe m oąek odróż kone odróż ahod w m samm unke. Wnka ego ż as odróż w m układe będą asem własnm odróż wąże sę asem odróż w układe wąanm blźnakem A worem τ 3 laa τ Analogne w rake odróż owronej wrowadam układ S orusają sę rędkośą - -,8 wąan ojadem blźnaka B w kórm as rwana ruhu jes asem własnm τ kór można owąać asem w układe S worem τ laa 3

Wnka sąd ż r omnęu asu awraana as rwana odróż meron re blźnaka B jes równ τ τ τ 6la jes krós od asu meronego re blźnaka A la. Wąga sę sąd wnosek ż o odróż blźnak B jes o τ ( ) 4laa młods od blźnaka A. Efek dlaaj asu w ruhu ojadu w jedną sronę można eż określć wnaają dla odróż w jednm kerunku welkość nerwału asoresrennego dla dareń wąanh rooęem końem odróż w jednm kerunku. W układe S dla ruhu red awróenem mam n. S τ τ Dla ego samego ruhu w układe S mam Poneważ nerwał ne ależ od wboru układu o mam S S S τ τ Prerowadene dowodu rakują jako neruhom układ wąan blźnakem B w kórm o blźnak A odróżuje rowadłob do srenoś o do weku obu blźnaków. Prerowadene osu ruhu w jednm układe wąanm blźnakem B ne jes możlwe uwag na o ż w ase man kerunku ruhu mena on nerjalne układ odnesena, a sególna eora wględnoś odnos sę do osu ruhów w układah nerjalnh. Układ wąan blźnakem A jes układem nerjalnm ne ulega on mane w rake awraana blźnaka B.

Wjaśnene aradoksu blźną wkorsanem efeku Dolera ) W rake odróż każd bra wsła sgnał śwelne ęsolwośą równą f /rok merą as w swom układe odnesena. ) Blźnak odróżują B w rake odróż rwająej godne jego omarem asu re as τ 6 la odbera od swego egara N B f τ6 mulsów 3) Cęsolwość sgnału doerająego do blźnaka B od egara blźnaka A jes równa a) w rake oddalana sę blźnaków rwająego τ 3 laa b) w rake blżana sę blźnaków rwająego τ τ 3 laa 4) Blźnak B w ągu ałej drog odebrał od egara blźnaka A nasęująą lbę mulsów gde droga okonana re blźnaka B w rake drog w jedną sronę jes równa ( skróene długoś) A aem Taką samą lbę mulsów od własnego egara odbera blźnak A. Z obleń wnka ż blźnak B odebrał 4 muls mnej od własnego egara nż od egara blźnaka A, a aem blźnak A o odróż jes sars 4 laa. β β f f od β β f f b β β β β β β β β τ τ τ od b a f f f f N β ( ) mulsów f f f f N a β β β β β β β