Wykład 3. Miara zewnętrzna. Definicja 3.1 (miary zewnętrznej) Funkcję µ przyporządkowującą każdemu podzbiorowi



Podobne dokumenty
Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

Rodzinę spełniającą trzeci warunek tylko dla sumy skończonej nazywamy ciałem (algebrą) w zbiorze X.

A i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami.

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone

Zasada indukcji matematycznej

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

LX Olimpiada Matematyczna

4. Granica i ciągłość funkcji

7 Twierdzenie Fubiniego

jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

Zamiana zmiennych w wyrażeniach różniczkowych

Teoria miary i całki

Zadanie 2. Obliczyć rangę dowolnego elementu zbioru uporządkowanego N 0 N 0, gdy porządek jest zdefiniowany następująco: (a, b) (c, d) (a c b d)

Wykład z równań różnicowych

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

1 Działania na zbiorach

Rozwiązania, seria 5.

Analiza matematyczna. 1. Ciągi

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Rozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji

Indukcja matematyczna

Ciągłość funkcji i podstawowe własności funkcji ciągłych.

Regionalne Koło Matematyczne

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

Przykładowe zadania z teorii liczb

Twierdzenie spektralne

Zmiana baz. Jacek Jędrzejewski Macierz przejścia od bazy do bazy 2

F t+ := s>t. F s = F t.

2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność. (c.d.

Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)

Twierdzenia Rolle'a i Lagrange'a

Maria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI

1. Powtórka ze szkoły. Wykład: (4 godziny), ćwiczenia: , kolokwium nr 1:

... [a n,b n ] kn [M 1,M 2 ], gdzie a i M 1, b i M 2, dla i {1,..., n}. Wówczas: [a 1,b 1 ] k [a n,b n ] kn =(a 1 b 1 a 1

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Podstawowe struktury algebraiczne

Informacja o przestrzeniach Sobolewa

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Działanie grupy na zbiorze

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

Twierdzenie o n-kanapce

Elementy teorii miary

Andrzej Wiśniewski Logika II. Wykłady 10b i 11. Semantyka relacyjna dla normalnych modalnych rachunków zdań

Andrzej Wiśniewski Logika I Materiały do wykładu dla studentów kognitywistyki. Wykład 10. Twierdzenie o pełności systemu aksjomatycznego KRZ

Kolorowanie płaszczyzny, prostych i okręgów

Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

Konstrukcja liczb rzeczywistych przy pomocy ciągów Cauchy ego liczb wymiernych

Zdzisław Dzedzej. Politechnika Gdańska. Gdańsk, 2013

Prawdopodobieństwo. Prawdopodobieństwo. Jacek Kłopotowski. Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH. 16 października 2018

Zadania do Rozdziału X

Aproksymacja diofantyczna

W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH

Regionalne Koło Matematyczne

Indukcja matematyczna, zasada minimum i maksimum. 17 lutego 2017

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

Matematyka Dyskretna 2/2008 rozwiązania. x 2 = 5x 6 (1) s 1 = Aα 1 + Bβ 1. A + B = c 2 A + 3 B = d

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

i=0 a ib k i, k {0,..., n+m}. Przypuśćmy, że wielomian

LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)

Temperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Schemat rekursji. 1 Schemat rekursji dla funkcji jednej zmiennej

Pierwiastki pierwotne, logarytmy dyskretne

5 Wyznaczniki. 5.1 Definicja i podstawowe własności. MIMUW 5. Wyznaczniki 25

W. Guzicki Zadanie 28 z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

WŁASNOŚCI FUNKCJI MONOTONICZNYCH

Rozdział 7. Różniczkowalność. 7.1 Pochodna funkcji w punkcie

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

Notatki z Analizy Matematycznej 2. Jacek M. Jędrzejewski

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, B/14

Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań

Paweł Gładki. Algebra. pgladki/

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ LINIOWA NIEZALEŻNOŚĆ, ROZPINANIE I BAZY

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Rozkład figury symetrycznej na dwie przystające

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

Prawa wielkich liczb, centralne twierdzenia graniczne

Grupy. Permutacje 1. (G2) istnieje element jednostkowy (lub neutralny), tzn. taki element e G, że dla dowolnego a G zachodzi.

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Semantyka rachunku predykatów

Rozdział 5. Szeregi liczbowe. 5.1 Szeregi liczbowe. Definicja sumy częściowej ciągu. Niech dany będzie ciąg liczbowy (a n ) n=1.

Kongruencje pierwsze kroki

Analiza funkcjonalna 1.

1. Pochodna funkcji. 1.1 Pierwsza pochodna - definicja i własności Definicja pochodnej

ciałem F i oznaczamy [L : F ].

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych

1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista.

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Układy równań i równania wyższych rzędów

Indukcja matematyczna. Matematyka dyskretna

Uzupełnienia dotyczące zbiorów uporządkowanych (3 lutego 2011).

Transkrypt:

Wykład 3 Miara zewnętrzna Definicja 3.1 (miary zewnętrznej Funkcję przyporządkowującą każdemu podzbiorowi A danej przestrzeni X liczbę (A [0, + ] (a więc określoną na rodzinie wszystkich podzbiorów przestrzeni X nazywamy miarą zewnętrzną jeśli: (i ( = 0, (ii dla dowolnych zbiorów A X, A n X, n N zachodzi A A n (A (A n. Twierdzenie 3.1 (własności miary zewnętrznej Jeśli jest miarą zewnętrzną określoną na rodzinie wszystkich podzbiorów przestrzeni X, to (i A m A n (A m (A n, (ii A n (A n, (iii ( m A n m (A n, (iv A B (A (B, dla dowolnych zbiorów A, B X i A n X, n N. Dowód Wykażemy wszystkie warunki po kolei. (i Wynika z Definicji 3.1 (i i (ii jeśli przyjmiemy A m+1 = A m+2 =... =. 1

(ii Wynika z Definicji 3.1 (ii jeśli przyjmiemy A = A n. (iii Wynika z (i jeśli przyjmiemy A = m A n. (iv Wynika z (i jeśli przyjmiemy A 1 = B i m = 1. Twierdzenie 3.2 (Carathéodory ego Niech będzie miarą zewnętrzną określoną na rodzinie wszystkich podzbiorów przestrzeni X. Oznaczmy przez M rodzinę wszystkich podzbiorów A przestrzeni X spełniających warunek: (car (Z = (Z A + (Z \ A. Wówczas zachodzą warunki: (i M jest σ-ciałem w X, (ii A X ( (A = 0 A M, (iii funkcja = M, funkcja ograniczona do rodziny M, jest miarą określoną na σ-ciele M i dodatkowo jest to miara zupełna. Miarę będziemy nazywali miarą wyznaczoną przez miarę zewnętrzną. Dowód Zanim przejdziemy do głównej części dowodu zauważmy, że warunek (car jest równoważny warunkowi (CAR (Z (Z A + (Z \ A. Istotnie, ponieważ Z = (Z A (Z \ A, więc wykorzystując Twierdzenie 3.1 (iii dostajemy (Z = ((Z} {{ A} (Z \ A (Z } {{ } } {{ A} + (Z \ A, } {{ } A 1 A A 1 2 A 2 2

przy każdym Z X. Otrzymana nierówność pokazuje, że warunek (car jest równy warunkowi (CAR. (i Aby pokazać, że M jest σ-ciałem musimy wykazać, że warunki (i, (ii i (iii Definicji 2.2 zachodzą. Biorąc dowolny zbiór Z X dostajemy (Z = (Z X = (Z ( = = (Z + (Z = (Z + (Z \. A zatem (Z = (Z + (Z \, M i warunek (i Definicji 2.2 zachodzi. Załóżmy teraz, że A M. Biorąc dowolny zbiór Z X dostajemy (Z = (Z (A A = (Z A + (Z A = = (Z A + (Z (X \ A = (Z (A + (Z (X \ A = = (Z \ (X \ A + (Z (X \ A = (Z (X \ A + (Z \ (X \ A, (Z = (Z (X \ A + (Z \ (X \ A, a to oznacza, że zbiór X \A spełnia warunek (car, czyli X \A M (warunek (ii Definicji 2.2 zachodzi. Zostało pokazać, że biorąc dowolny ciąg zbiorów A 1, A 2, A 3,... M również zbiór A n M. Dowód przeprowadzimy w czterech krokach. 1 Pokażemy najpierw, że zachodzi warunek B 1, B 2 M B 1 B 2 M. Załóżmy zatem, że B 1 M, że (* (Z = (Z B 1 + (Z \ B 1 3

i, że B 2 M, że (** (Z = (Z B 2 + (Z \ B 2. Przyjmując teraz we wzorze (** za zbiór Z zbiór Z B 1 i za zbiór Z zbiór Z\B 1 dostajemy odpowiednio (Z B 1 = ((Z B 1 B 2 + ((Z B 1 \ B 2 i (Z \ B 1 = ((Z \ B 1 B 2 + ((Z \ B 2 \ B 2. Uwzględniając powyższe związki w (*, korzystając z równości Z (B 1 B 2 = (Z B 1 B 2 (Z B 1 B 2 (Z B 1 B 2 oraz z Twierdzenia 3.1 (iii dostajemy (Z = (Z B 1 + (Z \ B 1 = = ((Z B 1 B 2 + ((Z B 1 \ B 2 + ((Z \ B 1 B 2 + ((Z \ B 1 \ B 2 = = (Z B 1 B 2 + (Z B 1 B 2 + (Z B 1 B 2 + (Z B 1 B 2 (Z (B 1 B 2 + (Z \ (B 1 B 2, (Z (Z (B 1 B 2 + (Z \ (B 1 B 2, co pokazuje, że zbiór B 1 B 2 spełnia warunek (CAR i tym samym, że B 1 B 2 M. Stosując teraz zasadę indukcji matematycznej łatwo pokazać, że dla dowolnego m N ( B 1, B 2,..., B m M B n M. 2 Pokażemy też, że jeśli zbiory B 1, B 2,..., B m M i B i B j =, i, j = 1, 2,..., m, i j, to ( (Z B n = (Z B n. 4

Dowód jest przez indukcję względem m. Dla m = 1 warunek ( oczywiście zachodzi. Załóżmy zatem prawdziwość warunku dla m 1, gdzie m 2. Przyjmując w warunku (car za zbiór B zbiór B m i za zbiór Z zbiór Z m B n otrzymujemy (Z B n = ((Z B n B m + ((Z B n \ B m = m 1 = (Z B m + (Z m 1 B n = (Z B m + (Z B n = (Z B n, co pokazuje, że warunek ( zachodzi. (Z B n = (Z B n, 3 Weźmy dowolny ciąg zborów B 1, B 2, B 3,... M parami rozłącznych. Biorąc dowolny zbiór Z X oraz korzystając z ( i ( dostajemy Biorąc teraz pod uwagę nierówność (zob. Twierdzenie 3.1 (iv dostajemy ( (Z = (Z B n + Z \ B n = = (Z B n + (Z \ B n. (Z \ B n (Z \ B n, (Z (Z B n + (Z \ B n. Przykładając do obu stron powyższej nierówności granicę przy n otrzymujemy A ponieważ na mocy Twierdzenia 3.1 (ii (Z (Z B n + (Z \ B n. ( ( (Z B n (Z B n = Z B n, 5

więc ostatecznie dostajemy (Z (Z B n + (Z \ B n, zbiór B n spełnia warunek (CAR i tym samym B n M. 4 Rozważmy w końcu dowolny ciąg zbiorów A 1, A 2, A 3,... M. Połóżmy B 1 = A 1, B n = A n \ (A 1 A 2... A m 1, m = 2, 3, 4,.... Łatwo teraz zauważyć, że dla wszystkich n N, zbiory B n są w M, są parami rozłączne i ponadto B n = A n. Na mocy wyników uzyskanych w 3 dostajemy zatem B n M, a stąd M jest σ-ciałem. A n M, (ii Weźmy teraz dowolny zbiór A X i załóżmy, że (A = 0. Korzystając z monotoniczności miary zewnętrznej (zob. Twierdzenie 3.1 (iv i biorąc dowolnym zbiór Z X dostajemy (Z (Z \ A + (A (Z \ A + (Z A, co pokazuje, że zbiór A spełnia warunek (CAR i tym samym, że A M. (iii Musimy na koniec wykazać, że = M jest miarą. Oczywiście ( = ( = 0. Weźmy teraz dowolny ciąg zbiorów A 1, A 2, A 3,... M parami rozłącznych. Korzystając z Twierdzenia 3.1 (ii otrzymujemy ( ( A n = A n (A n = (A n. 6

Wykorzystując monotoniczność miary zewnętrznej (zobacz Twierdzenie 3.1 (iv oraz kładąc w warunku ( Z = X dla n = 1, 2, 3,... otrzymujemy ( m A n A n = (X A n = = (X A n = (A n, A n (A n. Przykładając do obu stron powyższej nierówności granicę przy n dostajemy skąd A n (A n, ( A n (A n. Z ( i ( dostajemy jest miarą. ( A n = (A n, Jeśli teraz założymy, że (A = 0 i weźmiemy dowolny zbiór B A, to 0 (B (A = (A = 0, skąd (B = 0 i na mocy (ii dostajemy, że B M. Funkcja jest miarą zupełną. Uwaga 3.1 (równoważna definicji miary zewnętrznej Funkcję przyporządkowującą każdemu podzbiorowi A danej przestrzeni X liczbę (A [0, + ] (a więc określoną na rodzinie wszystkich podzbiorów przestrzeni X nazywamy miarą zewnętrzną jeśli: (i ( = 0, (ii (iii A,B X (A B (A (B, A n (A n. A 1,A 2,A 3,... X 7