WYKŁAD 4 TRANSFORMACJE 2-D, 2 PROCEDURA WIZUALIZACJI 2-D2. Plan wykładu: 1. Transformacje 2-D2

Podobne dokumenty
TRANSFORMACJE 2-D2 PROCEDURA WIZUALIZACJI 2-D2

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych

= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

OBLICZENIE PRZEMIESZCZEŃ W KRATOWNICY PŁASKIEJ

Obcinanie prymitywów. Mirosław Głowacki Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH

Grafika 2D. Przekształcenia geometryczne 2D. opracowanie: Jacek Kęsik

1. Podstawowe informacje

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach

Algorytmy ewolucyjne (2)

WYKŁAD Parcie na ściankę zakrzywioną

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

1 Wstęp teoretyczny. Temat: Obcinanie odcinków do prostokąta. Grafika komputerowa 2D. Instrukcja laboratoryjna Prostokąt obcinający

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY PRZYKŁADOWY ZESTAW ZADAŃ NR 1. Czas pracy 150 minut

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

Realizacja funkcji przełączających z wykorzystaniem programu LabView

Podstawy opisu dynamiki punktu materialnego

ELEMENTY TEORII ZBIORÓW ROZMYTYCH

Imperfekcje globalne i lokalne

Pomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym

Blok 4: Dynamika ruchu postępowego. Równia, wielokrążki, układy ciał

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Charakterystyka statyczna diody półprzewodnikowej w przybliŝeniu pierwszego stopnia jest opisywana funkcją

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wartości i wektory własne

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY

Podstawy robotyki. Wykład II. Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

PODSTAWY AUTOMATYKI 4. Schematy blokowe

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

EGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 2011/2012

Grafika komputerowa Cieniowanie i usuwanie niewidocznych powierzchni

Rozdział III IZOTERMICZNE OSUSZANIE ZAWILGOCONYCH ZABYTKÓW. 1. Wstęp

Pierwiastki kwadratowe z liczby zespolonej

Transformaty. Kodowanie transformujace

Materiały do wykładu 4 ze Statystyki

gdzie (4.20) (4.21) 4.3. Rzut równoległy

Zad.1 Zad. Wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych N, T, M, korzystając z komputerowej wersji metody przemieszczeń. schemat konstrukcji:

Kodowanie pomiarów w oprogramowaniu Trimble Access

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi.

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Zadania domowe. Ćwiczenie 3. Budowa modeli obiektów 3-D

Ćwiczenie: "Kinematyka"

REGULACJA KASKADOWA. - - R1(s) + R2(s) 1. Cel ćwiczenia

interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, symulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dyskretnych, dyskretno-ciągłych w czasie

Rozwiązanie równań stanu dla układów liniowych - pola wektorowe

Przekształcenia liniowe

Podstawy Informatyki

Pong to dwuwymiarowy symulator tenisa sportowego. Gracz, poruszając prostokątem symulującym paletkę, stara się zdobyć punkt poprzez posłanie piłki

Liczby zespolone. Niech C = R 2. Zdefiniujmy dwa działania w C. Dodawanie + : C 2 C zdefiniowane jest przez

Obrót wokół początku układu współrzędnych o kąt φ można wyrazić w postaci macierzowej następująco

Ćwiczenie 39 KLOCEK I WALEC NA RÓWNI POCHYŁEJ - STATYKA.

GRK 2. dr Wojciech Palubicki

Badanie układów RL i RC Cel ćwiczenia II. Przyrządy III. Literatura IV. Wprowadzenie ~ Rys.1 ~ Rys.2

f x f y f, jest 4, mianowicie f = f xx f xy f yx

Cechy szeregów czasowych

Funkcje wielu zmiennych

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

Maskowanie i selekcja

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

V JURAJSKI TURNIEJ MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM FINAŁ 14 maja 2005 r.

Matematyka dyskretna

x 1 x 2 x 3 x n w 1 w 2 Σ w 3 w n x 1 x 2 x 1 XOR x (x A, y A ) y A x A

i odwrotnie: ; D) 20 km h

CorelDraw - podstawowe operacje na obiektach graficznych

motocykl poruszał się ruchem

Programowanie obiektowe i zdarzeniowe

1 Przekształcenie Laplace a

Dodatek A. Spis instrukcji języka Prophio.

Pole magnetyczne ma tę własność, że jego dywergencja jest wszędzie równa zeru.

TEMAT: KOMPUTEROWY MODEL MECHANIZMU PASKIEGO

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

MATEMATYCZNY OPIS NIEGŁADKICH CHARAKTERYSTYK KONSTYTUTYWNYCH CIAŁ ODKSZTAŁCALNYCH

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

LXIV Olimpiada Matematyczna

ORIGIN 1. E 10GPa - moduł Younga drewna. 700 kg m 3. g - ciężar właściwy drewna g m s 2. 6cm b2 6cm b3 5cm 12cm h2 10cm h3 8cm. b1 h1.

6 = λ Częstotliwość odbierana przez nieruchomą głowicę, gdy źródło o prędkości v s emituje falę o częstotliwości f k : + = g g

Funkcje i instrukcje języka JavaScript

SKRYPT STRONY LITERATURA STRONY: 48, 63

Realizacja funkcji przełączających

1. Pobieranie i instalacja FotoSendera

Użycie przestrzeni papieru i odnośników - ćwiczenie

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana

Dodawanie grafiki i obiektów

Wentylacja Podwieszenia ka n ałów wentylacyj nych blaszanych. cięgna 400 mm: 3.l. Główne

Wykład Analiza jakościowa równań różniczkowych

Animowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.

Laboratorium Systemów SCADA

Pod staw a y y a ut u om o a m tyki Wykład 2

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

Plan wyk y ł k adu Mózg ludzki a komputer Komputer Mózg Jednostki obliczeniowe Jednostki pami Czas operacji Czas transmisji Liczba aktywacji/s

Strzelanka dla dwóch graczy

Algebra abstrakcyjna

Politechnika Śląska w Gliwicach Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych Zakład Podstaw Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn Energetycznych

Zadanie 3. (7 pkt.) Rozłożona kostka

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

Transkrypt:

WYKŁAD TRANSFORMACJE -D, PROCEDURA WIZUALIZACJI -D Plan wkładu: Tranforaje eleentarne w przetrzeni -D Składanie tranforaji Ogólna proedura wizualizaji w -D Obinanie w oknie protokątn. Tranforaje -D Tranforaje eleentarne przeunięie, ziana kali, obrót wokół środka układu wpółrzędnh. Przeunięie ( tranlation : = + t = + t t = t = (, (, Ziana kali ( aling : =. =.5 Obrót wokół środka układu wpółrzędnh (rotation: φ =3 (, (, (, φ (, = = = oφ inφ = oφ + inφ

(, Inn poób zapiu tranforaji eleentarnh - wpółrzędne jednorodne ( hoogeneou oordinate rin(φ + α rinα ro(φ + α roα φ α (, = r o( α + φ = r oα oφ r inα inφ = r in( α + φ = r inα oφ r oα inφ = r oα, = r inα = oφ inφ = oφ + inφ Augut Ferdnand Möbiu ( 79 - wpółrzędne przed tranforają (, (,, wpółrzędne po tranforaji [ ] [ ] (, (,, (, (,, z Związek poiędz określoni wżej wektorai ożna zapiać w potai Przeunięie: Równanie [ ] = [ ] zatępuje równanie = + t = + t [ ] = [ ] 3 t t 3 3 3 33 Tranforaję przeunięia opiuje wię aierz przeunięia Ziana kali: Równanie T( t zatępuje równanie,t = t = = [ ] = [ ] t

Tranforaję kalowania opiuje teraz aierz S(, = Obrót wokół środka układu wpółrzędnh: Równanie zatępuje równanie = oφ inφ = oφ + inφ [ ] = [ ] oφ inφ inφ oφ Obrót opiuje w konekwenji aierz Wnioek: oφ R( φ = inφ inφ oφ Po wprowadzeniu wpółrzędnh jednorodnh wztkie trz tranforaje eleentarne opiane zotał w ten a poób. Wpółrzędne punktu po wkonaniu tranforaji ożna wznazć nożą, wektor opiują wpółrzędne punktu przed tranforają, przez odpowiednią aierz. gdzie [ ] = [ ] M M = T, S lub R. Składanie tranforaji Przkładowe zadanie: Obróić obiekt wokół punktu (, o kąt φ, poniejzają go dwukrotnie. φ (, Pozukiwana tranforaja zotanie wznazona w kilku krokah. Krok Przeunięie obiektu tak, ab punktu (, znalazł ię w punkie (,. p = [ ] [ ] p = p = p T(, (, t = - t = - Opiać określoną wżej tranforaję prz poo wzoru. 3

Krok Przekalować obiekt z paraetrai kalowania = /, = /. = / = / Krok 3 Obróić obiekt wokół środka układu wpółrzędnh o kąt φ. φ p = p T(, S(, p = p T(, S(, R( φ Krok Przeunięie obiektu tak, ab punkt (, znalazł ię w punkie (,. (, p = p T(, S(, Tranforaja zotała znaleziona. Jej aierz oże zotać wlizona po ponożeniu ztereh aierz tranforaji eleentarnh. R( φ T(, Tranforaja ogólniejza M = T(, S(, Można pokazać, że M = R( φ T(, Oblizanie nowh wpółrzędnh punktu; dodawania ziennoprzeinkowe, nożenia ziennoprzeinkowe. 3 3 d d

Inne tranforaje (przkład: Nie wztkie tranforaje ogą bć wrażone jako złożenia trzeh, zdefiniowanh uprzednio tranforaji eleentarnh. Częto touje ię, dla przkładu: Odbiie ( refletion : Śinanie ( hear : SH = (, = (, (, = (, (, (, [ ] = [ ] [ ] = [ ] SH 3. Ogólna proedura wizualizaji -D Algort wizualizaji -D wa Okno oberwatora (Window va Okno urządzenia (Viewport. Zdefiniować obiekt w układzie wpółrzędnh oberwatora.. W układzie wpółrzędnh oberwatora określić okno oberwatora 3. W układzie wpółrzędnh urządzenia określić okno urządzenia. win vin. Zodfikować opi obiektu uuwają te eleent, które znajdują ię poza okne oberwatora (obinanie. win Układ wpółrzędnh oberwatora (World Coordinate wa vin Układ wpółrzędnh urzadzenia (Devie Coordinate va 5. Przetranforować opi obiektu z wnętrza okna oberwatora do wnętrza okna urządzenia, toują tranforaję p v = p w T( w in, w in S(, T( v in, v in prz z 5

= v a w a v in w in. Narować obraz obiektu na ekranie = v a w a v in w in Obinanie odinka - algort Cohena i Sutherlanda Założenie: W przetrzeni oberwatora dan jet zbiór odinków. Każd odinek opian jet przez punkt pozątkow i końow.. Obinanie (lipping wa P Okno oberwatora (Window Okno urządzenia (Viewport P win win wa Przkładow układ odinków w przetrzeni oberwatora Kodowanie obzarów w przetrzeni oberwatora: Okno oberwatora bit, bit3, bit, bit bit = - na lewo od okna oberwatora, bit = - na prawo od okna oberwatora, bit3 = - w dół od okna oberwatora, bit = - w górę od okna oberwatora. Krok Dla każdego punktu końowego odinka oblizć różnie wpółrzędnh punktu końowego i grani okna oberwatora. Krok α = α α = α = w in = w a 3 w in w a Zakodować wztkie punkt końowe odinków według reguł: jeżeli α i > to jeżeli α i to biti = to biti =

Krok 3 Sprawdzić kod par punktów końowh dla wztkih odinków. P Jeżeli:. kod P = kod P = - odinek leż ałkowiie wewnątrz okna oberwatora.. biti dla P = biti dla P = - odinek leż ałkowiie na zewnątrz okna oberwatora. wa win P pozotawić odinki leżąe wewnątrz okna, uunąć odinki leżąe na zewnątrz okna, jeśli wzerpano w ten poób wztkie odinki zakońzć algort, w przeiwn przpadku wkonać krok. Krok win wa Efekt działania algortu po wkonaniu kroku 3 Dla pozotałh odinków, którh punkt końowe leżą na lewo, lub na prawo od grani okna oblizć nowe wpółrzędne th punktów według wzorów: = win dla punktów leżąh na lewo od okna, = wa dla punktów leżąh na prawo okna, wa P gdzie = k + ( k win P, - nowe wpółrzędne punktu końowego, k, k - poprzednie wpółrzędne punktu. Zakodować nowe punkt końowe według reguł opianej w kroku. Powtórzć krok 3. win wa Efekt po wkonaniu pierwzego przebiegu kroku 3 Dla pozotałh odinków, którh punkt końowe leżą pod, lub ponad graniai okna oblizć nowe wpółrzędne th punktów według wzorów: = win dla punktów leżąh poniżej okna, = wa dla punktów leżąh powżej okna, 7

gdzie = k + ( k /, - nowe wpółrzędne punktu końowego, k, k - poprzednie wpółrzędne punktu. Zakodować nowe punkt końowe według reguł opianej w kroku. Powtórzć krok 3. P wa P win win wa Końow efekt działania algortu obinania