Ćwiczenie 46 DYFRAKCJA

Podobne dokumenty
Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE

Przykład 2.5. Figura z dwiema osiami symetrii

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Zbiory rozmyte. Teoria i zastosowania we wnioskowaniu aproksymacyjnym

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

Wykład 6 Dyfrakcja Fresnela i Fraunhofera

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Nieciagly.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

1Coulomb 1Volt. Rys. 1. Schemat kondensatora płaskiego. Jednostką pojemności w układzie SI, jest Farad (F):

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

KOOF Szczecin:

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE

Trapez. w trapezie przynamniej jedna para boków jest równoległa δ γ a, b podstawy trapezu. c h d c, d - ramiona trapezu α β h wysokość trapezu

dr inż. Zbigniew Szklarski

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki


Ćwiczenie 71. Dyfrakcja światła na szczelinie pojedynczej i podwójnej

Zagadnienie brachistochrony jako przyk lad zastosowania rachunku wariacyjnego

Wyznacznik macierzy. - wyznacznik macierzy A

Geometria płaska - matura Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają długości 3 7cm poprowadzona z wierzchołka kąta prostego ma długość: 12

A. Zaborski, Rozciąganie proste. Rozciąganie

E x. n c v. E B k. Wytwarzanie fal elektromagnetycznych. Elektromagnetyczna (EM) fala p³aska. Monochromatyczna p³aska fala EM. v X

Ćwiczenie 03 POMIAR LUMINANCJI POMIAR LUMINANCJI. Celem ćwiczenia jest poznanie metod pomiaru luminancji oraz budowy i zasady działania nitomierza.

I 06 B. Arbeitsanweisung. Berechnung von Linsenradien. Instrukcja. Wyliczanie promienia soczewek

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

dr inż. Zbigniew Szklarski

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 1. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

5. Zadania tekstowe.

Regionalne Koło Matematyczne

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Fizyka fal cyrklem i linijką

I POCHODNA - INTERPRETACJA GEOMETRYCZNA

Wykład Pole magnetyczne, indukcja elektromagnetyczna

OSTROSŁUPY. Ostrosłupy

Funkcje materiały pomocnicze dla studentów I roku farmacji i analityki medycznej Opracował: dr Krzysztof Kłaczkow F U N K C J E

ĆWICZENIE 41 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Kraków, luty kwiecień 2015

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

WYZNACZANIE STAŁEJ RÓWNOWAGI KWASOWO ZASADOWEJ W ROZTWORACH WODNYCH

Przekształcenie całkowe Fouriera

ILOCZYNY WEKTORÓW. s równoległe wtedy i tylko wtedy. b =

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

WYKŁAD 10 MODELOWANIE OŚWIETLENIA SCEN 3-D3. Plan wykładu: 1. Sformułowanie problemu

18. Falowa natura promieniowania elektromagnetycznego.

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Struktura energetyczna ciał stałych-cd. Fizyka II dla Elektroniki, lato

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

Prawo Coulomba i pole elektryczne

Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

Zastosowanie multimetrów cyfrowych do pomiaru podstawowych wielkości elektrycznych

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ


Niewymierność i przestępność Materiały do warsztatów na WWW6

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Zadania do rozdziału 10.

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

4. RACHUNEK WEKTOROWY

Funkcje wielu zmiennych

Model oświetlenia WYKŁAD 4. Adam Wojciechowski

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

- Wydział Fizyki Zestaw nr 5. Powierzchnie 2-go stopnia

Adsorbery obrotowe. Urszula KANIK 1, Krzysztof KUPIEC 2. Wstęp. Budowa i zasada działania adsorberów obrotowych. Zastosowanie adsorberów obrotowych

STEREOMETRIA. Poziom podstawowy

Pierwiastki kwadratowe z liczby zespolonej

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

Obliczenia naukowe Wykład nr 14

MATURA PRÓBNA 2 KLASA I LO

LVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA

Analiza dyfrakcyjna dwuwymiarowych kwazikryształów

WYKŁAD nr Ekstrema funkcji jednej zmiennej o ciągłych pochodnych. xˆ ( ) 0

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

12. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH. z = x + y jest R 2, natomiast jej

ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

1. RACHUNEK WEKTOROWY

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Mechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

Funkcje trygonometryczne


ż ć ż ż Ż ą Ż ą ą ą ą ń ą Ż ą ą ń ą ą ą Ż ą ć ą Ś Ż ą Ę ą ń ż ż ń ą ą ą ą Ż

1.3. Dane materiałowe wartości charakterystyczne (PN-B-03150:2000, Załącznik normatywny Z-2.2.3) f m.k = 30 MPa - wytrzymałość na zginanie

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

Transkrypt:

Ćwiczenie 46 DYFRAKCJA Wstęp. Kże ochlenie o prostoliniowego rozchozeni się świtł, tóre nie się objśnić zjwisiem obici lub złmni nzwć bęziem frcją. Wiązi równoległe (fle płsie ) ulegją frcji Frunhofer, wiązi biegnące owolnie frcji Fresnel. Drugi przpe jest ogólniejsz i zwier w sobie również frcję Frunhofer. W lszch rozwżnich zjmiem się frcją Frunhofer. Zjwiso frcji nie się ozielić o interferencji. Dobrze je objśni zs Hugens: Kż punt ośro, o tórego ocier czoło fli płsiej stje się źrółem nowej fli ulistej. N przłzie fl mechnicznch zsę tę ilustrujem n rs. 1. Rs. 1 Zs Hugens może bć uogólnion n owolną flę. Rozwżm przpe, g równoległ wiąz świtł monochromtcznego p n wąsą szczelinę, zgonie z zsą Hugens, ż punt szczelin stł się źrółem nowej fli. N rsunu przestwim tlo wbrne ieruni promieni ugiętch. Rs. Pozielm szczelinę n wie równe części. Jeżeli różnic róg optcznch mięz 1 promieniem wnosi, wówczs = 1 i =, stą = sin α 1, 1

orz = 1. (1) Jest to wrune n pierwsze minimum. Poobnie otrzmujem wruni n rugie, trzecie, -te minimum, jo : =, ( ) 3 3 =, ( )...,..., =. () Ab otrzmć wruni n msim nleż szczelinę pozielić n nieprzstą liczbę części t, b różnic róg optcznch mięz poszczególnmi częścimi wnosił, wówczs promienie z części sąsienich zniosą się i pozostnie tlo wiąz z części osttniej. Wrune n utworzenie pierwszego msimum otrzmm z zleżności = sinβ 1, gzie = 3, stą 3 sin β 1 =. A l owolnego prąż jsnego ( + 1) sinβ =. (3) gzie; = 1,, 3,.... Rozł ntężeni promieniowni z szczeliną uzleżnion jest o rozmirów szczelin, co obrze ilustruje rsune 3. Rs. 3 Złjąc, że szczelin sł się z N infinitezmlnch źróeł, z tórch że je mplituę A, orz trtując żą elementrną mplituę jo wsz, ojąc geometrcznie otrzmm mplituę A. Konstrucję geometrczną przestwi rs. 4

Rs. 4 Różnic fz ϕ opowijąc mplituzie A jest równ π ϕ = sin α (4) l owolnego ąt α. Z rsunu 4 łtwo zuwżć, że A = R sin ϕ. (5) Długość łuu utworzonego przez wsz otrzmujem z zleżności n mirę łuową ąt ( ( A R = ϕ, stą A R = ϕ. (6) Postwijąc wzór (6) o równni (5) i opowienio je przesztłcjąc ostniem zleżność A = A ϕ. (7) Ntężenie promieniowni Ztem lub I = I o I = I A. I o sin ϕ ϕ π sin. (8) π, Kolejne minim pojwią się, g ϕ = π, 3

gzie; = 1,, 3..., czli l π sin α = π, stą =. Funcje opisne równnimi (7) i (8) przestwiją opowienio wres n rs. 5. Rs.5 Sit frcjn Sitą frcjną jest owoln uł rwęzi ochljącch, ziłjąc n zszie obić lub trnsmisji. Njczęściej spotnm tpem siti frcjnej jest uł równoległch rs wonnch n przezroczstm mterile. Rozumownie, tóre zostło przestwione poprzenio l pojenczej szczelin może bć również powtórzone l siti. Pierwsze minimum ostjem, g zostnie spełnion wrune: 1 ' N 1 =, (9) gzie: N - ozncz liczbę rs n sitce, - stłą siti (prz czm = +b, gzie - szeroość rs, b - ostęp mięz rsmi). Z równni (9) wni ' = 1 N. (10) Poobnie ąt ugięci l minimum rugiego rzęu 4

l rzęu -tego ' =, N ' ' = N. Jeżeli =N, wówczs α ' = α 1 = 1. (11) Wrune ten opowi msimum głównemu pierwszego rzęu. Jeżeli, wówczs =, ' = N i jest to wrune n utworzenie msimum głównego rugiego rzęu. Jeżeli =N, wówczs = (1) jest wruniem n utworzenie msimum głównego -tego rzęu. Wruni n utworzenie msimów głównch możem otrzmć prościej. Weźm wie szczelin i rozwżm bieg promieni w wiązce równoległej po przejściu przez sitę. Rs.6 Z rsunu 6 łtwo zuwżć, że =. Ab po nłożeniu promieni ugiętch powstł jsn prąże interferencjn różnic róg optcznch musi bć cłowitą wielorotnością ługości fli. Ztem =, lub = sin α, stą =. (13) 5

Otrzmliśm nlogiczn wrune j (1). Ntężenie prążów zleż o liczb szczelin w sitce. Rozł ntężeni schemtcznie przestwi rs. 7. Rs. 7 Zolność rozzielcz oreśl minimlną różnicę ługości fli, tór po ugięciu je w różnorone prążi. Ab to spełnić msimum jenego powinno przpć prznjmniej n minimum sąsieniego prąż. Oznczm ługość fli pierwszej linii przez, rugiej przez +δ. Z efinicji rozzielczości wni, że = + N. Ale również ( δ ) ztem ( δ ) = +, + = +, N stą δ = N. (14) Osttni związe jest mirą zolności rozzielczej siti. 6

A. Pomir stłej siti i oblicznie zolności rozzielczej siti 1. Wcechowć oulr mirometrczn (ptrz 43B).. Zmierzć ostęp mięz 5,10,15,0,5,30 rsmi. 3. Powtórzć ż z pomirów z puntu trzrotnie. 4. Obliczć stłą siti l żego pomiru ozielnie. 5. Wznczć opowienią śrenią. 6. Wonć rchune błęów i przeprowzić susję wniów. 7. Zmierzć szeroość siti (prznjmniej 5-cio-rotnie z ołnością o 0,1 mm. Pomir wonć po mirosopem. 8. Obliczć zolność rozzielczą siti l wim 1,,... - rzęu. 9. Wonć rchune błęów i przeprowzić susję wniów. B. Wzncznie ługości fli prz pomoc siti frcjnej. Świtłem monochromtcznm oświetlm szczelinę, tórej ostr obrz ierujem n sitę frcjną. n ernie otrzmm psi smetrcznie położone wzglęem puntu centrlnego Rs. 8 Kąt α jest ątem ugięci. Łtwo zuwżć, że tgα =. D Ze wzoru (13) otrzmujem Ale = tgα 1+ tg = α sin. = α D 1+ D = D +, 7

ztem =. (15) D + Wonnie pomirów. 1. Zbuowć zestw j n rsunu 8.. Wznczć stłą siti (ptrz ćwiczenie A). 3. Wznczć wrtości D i l różnch rzęów z lewej i prwej stron prąż centrlnego. Pomir powtórzć 5-ciorotnie. 4. Zmienić oległość siti D o ernu i powtórzć cznności z ptu 3. 5. Obliczć ługość fli ze wzoru (15) l żego pomiru ozielnie i wznczć śrenią. 6. Zmienić filtr lub źróło świtł monochromtcznego i powtórzć cznności z puntów 3, 4, 5. 7. Wonć rchune błęów i susję wniów i błęów. Litertur. 1. J.R. Merer - Arent - Wstęp o opti.. J.Orer - Fiz t.. 3. S.Szczeniowsi - Fiz oświczln t.4, Opt. 4. A.Zwzi, H.Hofmol - Lbortorium fizczne. 5. T.Drńsi -Ćwiczeni lbortorjne z fizi. 8