dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE



Podobne dokumenty
Rozdział 2. Liczby zespolone

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Skąd się biorą i jak należy rozumieć liczby zespolone

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Rozdział 2. Liczby zespolone

Praca domowa - seria 2

Wykłady z matematyki Liczby zespolone

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Kolorowa płaszczyzna zespolona

Liczby zespolone. x + 2 = 0.


LICZBY ZESPOLONE. 1. Wiadomości ogólne. 2. Płaszczyzna zespolona. z nazywamy liczbę. z = a + bi (1) i = 1 lub i 2 = 1

1. Liczby zespolone i

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

Liczby zespolone i ich zastosowanie do wyprowadzania tożsamości trygonometrycznych.

Liczby zespolone. P. F. Góra (w zastępstwie prof. K. Rościszewskiego) 27 lutego 2007

Kurs wyrównawczy - teoria funkcji holomorficznych

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

Liczby zespolone. Niech C = R 2. Zdefiniujmy dwa działania w C. Dodawanie + : C 2 C zdefiniowane jest przez

Matematyczne Metody Fizyki I Dr hab. inż. Mariusz Przybycień

Matematyczne Metody Fizyki I

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Marek Zakrzewski Wydział Matematyki Politechnika Wrocławska. Lekarstwo na kłopoty z Cardanem: Róbta co Vieta.

Matematyka w Instytucie Akustyki. Maciej Radziejewski

KURS LICZB ZESPOLONYCH

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

Finanse i Rachunkowość studia niestacjonarne Wprowadzenie do teorii ciągów liczbowych (treść wykładu z 21 grudnia 2014)

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki

Matematyka A kolokwium 26 kwietnia 2017 r., godz. 18:05 20:00. i = = i. +i sin ) = 1024(cos 5π+i sin 5π) =

Lista nr 1 - Liczby zespolone

CIĄGI wiadomości podstawowe

Zasada indukcji matematycznej

Zadania o liczbach zespolonych

2. LICZBY RZECZYWISTE Własności liczb całkowitych Liczby rzeczywiste Procenty... 24

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Spis treści Wstęp Liczby zespolone Funkcje elementarne zmiennej zespolonej Wielomiany Macierze i wyznaczniki

Skrypt 19. Trygonometria: Opracowanie L3

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wzory funkcji cyklometrycznych (kołowych)

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Geometria analityczna

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

W. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1

Uniwersyteckie Koło Matematyczne - Tajemnicza liczba e.

Równania i nierówności trygonometryczne

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZNIA. oprac. I. Gorgol

8. TRYGONOMETRIA FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE KĄTA OSTREGO.

Algebra liniowa i geometria analityczna. Autorzy: Agnieszka Kowalik Michał Góra

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Przykładowe zadania z teorii liczb

Funkcje liniowe i wieloliniowe w praktyce szkolnej. Opracowanie : mgr inż. Renata Rzepińska

Zajęcia nr. 3 notatki

WSTĘP DO ANALIZY I ALGEBRY, MAT1460

1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)

Finanse i Rachunkowość studia niestacjonarne/stacjonarne Model Przepływów Międzygałęziowych

MATEMATYKA Z SENSEM. Ryszard Kalina Tadeusz Szymański Marek Lewicki. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych.

Podstawianie zmiennej pomocniczej w równaniach i nie tylko

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

III. Wstęp: Elementarne równania i nierówności

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

Pojęcie funkcji i jej podstawowe własności.

Całka nieoznaczona, podstawowe wiadomości

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie III gimnazjum

5. Logarytmy: definicja oraz podstawowe własności algebraiczne.

12.Rozwiązywanie równań i nierówności liniowych oraz ich układów.

Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

Algebra liniowa. Macierze i układy równań liniowych

Przestrzenie wektorowe

Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji

I. Pochodna i różniczka funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja pochodnej funkcji i jej interpretacja fizyczna. Istnienie pochodnej funkcji.

1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE III GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

FUNKCJE LICZBOWE. Na zbiorze X określona jest funkcja f : X Y gdy dowolnemu punktowi x X przyporządkowany jest punkt f(x) Y.

Zbiory, relacje i funkcje

Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES

Wymagania edukacyjne z matematyki - klasa I (poziom podstawowy) wg programu nauczania Matematyka Prosto do matury

1. Pochodna funkcji. 1.1 Pierwsza pochodna - definicja i własności Definicja pochodnej

Matematyka A kolokwium: godz. 18:05 20:00, 24 maja 2017 r. rozwiązania. ) zachodzi równość: x (t) ( 1 + x(t) 2)

Transkrypt:

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE Zarządzanie i Inżynieria Produkcji studia stacjonarne Konspekt do wykładu z Matematyki 1 1 Postać trygonometryczna liczby zespolonej zastosowania i przykłady 1 Wprowadzenie Zaczniemy od przypomnienia podstawowych faktów poznanych na poprzednim wykładzie: 1. każdej liczbie zespolonej z = a + bi, z 0 można przyporządkować dokładnie jedną parę liczb ϱ, ϕ, gdzie ϱ>0, ϕ [0, π,. wtedy ϱ = z, ϕ= argz nazywamy argumentem głównym liczby z, 3. dla argumentu głównego ϕ liczby zespolonej z definiujemy zbiór argumentów liczby zespolonej Argz, gdzie Argz = {α R: α = ϕ +kπ k Z}, gdzie Z oznacza zbiór liczb całkowitych. Wtedy dla każdej wartości kąta α Argz, ϱ, ϕ oraz ϱ, α reprezentują tę samą liczbę zespoloną ten sam punkt na płaszczyźnie zespolonej, 4. pojęcia: modułu, argumentu głównego oraz zbioru argumentów pozwalają zapisać każdą liczbę zespoloną z = a + bi, z 0 w tzw.postaci trygonometrycznej, czyli z = a + bi = ϱcos ϕ + i sin ϕ =ϱcos α + i sin α, gdzie α Argz, co jest prostą konsekwencją trygonometrii, 5. na odwrót, mając postać trygonometryczną liczby zespolonej, czytając powyższy wzór zprawejnalewą, otrzymamy jej postać algebraiczną, 6. dla postaci trygonometrycznej obowiązuje następująca zasada porównywania liczb: niech dane będą dwie liczby zespolone z 1 = ϱ 1 cos α 1 +i sin α 1,z = ϱ cos α +i sin α, gdzie α 1 Argz 1,α Argz. Wtedy z 1 = z ϱ 1 = ϱ oraz α 1 α =kπ dla pewnej całkowitej wartości k. 1 Wykład planowany był na dzień 1.10.015 r. 1

WŁASNOŚCI POSTACI TRYGONOMETRYCZNEJ Własności postaci trygonometrycznej Zaczniemy od prostego przykładu pokazującego różnicą pomiędzy pojęciami argz i Argz Przykład 1 Znaleźć postać trygonometryczną liczby i. Ponieważ i =1 oraz arg i = 3 π, możemy napisać i =1 cos 3 π + i sin 3 π. Z drugiej strony, jednym z argumentów α liczby i jest wartość π Arg i, dlatego i =1 cos π +i sin π. Zauważmy, że zgodnie z zasadą porównywania mamy ϕ α = 3 π π =π. Kolejny przykład pokazuje, że przy identyfikacji postaci trygonometrycznej należy mieć się na baczności! Przykład Dane jest wyrażenie cos β + i sin β, gdzie β 0, π. Czy jest to postać trygonometryczna liczby zespolonej? Przyjmuąc z = cos β + i sin β, mamy Rez = cos β, Imz =sinβ, co oznacza, że na pewno mamy do czynienia z liczbą zespoloną daną w postaci algebraicznej. Jej postać trygonometryczna istnieje, bowiem z 0 musi wyglądać następująco z = z cos α + i sin α, gdzie α jest jednym z argumentów z. Ponieważ z trygonometrii z =1, oznacza to, że wartość α musi być taka, że cos β + i sin β =cosα + i sin α, i z tego powodu wyrażenie to nie jest postacią trygonometryczną β π nie jest argumentem. Aby ją wyznaczyć należy znaleźć wartość α. Jest to podstawowe zadanie z trygonometrii, co zostawiamy Czytelnikowi.

.1 Zasada mnożenia WŁASNOŚCI POSTACI TRYGONOMETRYCZNEJ.1 Zasada mnożenia Wprowadzając pojęcie postaci trygonometrycznej wyraźnie zaakcentowaliśmy jedną kwestię ma ona służyć uproszczeniu działania mnożenia, a więc potęgowania i dzielenia. Niech z = z 1 z, gdzie obie liczby z 1,z są różne od zera. Wtedy z 0 i dlatego możemy zapisać z = z cos α + i sin α, gdzie α Argz. Z własności modułu wiemy, że z = z 1 z = z 1 z. Pozostaje nam wyznaczyć tylko wartość argumentu. Z zasad trygonometrii wynika szczegóły rachunku pomijamy, że wtedy argz 1 + argz Argz, co pozwala nam napisać treść zasady mnożenia Fakt 1 Zasada Mnożenia Dla dowolnych różnych od zera liczb zespolonych z 1,z mamy z 1 z = z 1 cos α 1 +i sin α 1 z cos α +i sin α = z 1 z cos α 1 + α +i sin α 1 + α. Uwaga 1 W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że z powyżej zasady nie wynika, że zawsze argz 1 z =argz 1 + argz, bowiem miara kąta po prawej stronie powyższej równości może być większa od π! Dlatego powyższa równość wymaga korekty patrz zadanie na końcu dokumentu, argz 1 z =argz 1 + argz +kπ, dla pewnej całkowitej wartości k. Z zasady mnożenia łatwo wyprowadzić kolejną zasadę - zasadę potęgowania Fakt Zasada Potęgowania Niech w = z n dla n, z 0.Wtedy w = z n oraz nα Argw dla każdego α Argz, co oznacza, że [ ] n z cos α + i sin α = z n cos nα+i sin nα. Ostatni wzór w literaturze przedmiotu nosi miano wzoru de Moivre a. Przykład 3 Obliczyć 1 + i 015. 3

. Zasada sprzężenia WŁASNOŚCI POSTACI TRYGONOMETRYCZNEJ Oczywiście można by spróbować rachunku bezpośredniego - szczerze nie polecam tego! Tymczasem ze wzoru de Moivre a wynika, że 1 + i 015 = 015 cos 015 π 4 + i sin 015π, 4 co po prostych przekształceniach proszę to zrobić! daje 1 + i 015 = 013/ 1 i. Przykład 4 Obliczyć w = 3 i 30. Zauważmy, że w = 30 3 i 30. Oznaczmy przez w o = 3 i. Zamieniając w o na postać trygonometryczną uzasadnić to! otrzymamy w o = cos 11 6 π + i sin 11 6 π, dlatego ze wzoru de Moivre a dostaniemy proszę sprawdzić szczegóły rachunku! w = 30 30 cos 11 6 30π + i sin 11 6 30π = 60 cos π + i sin π = 60.. Zasada sprzężenia, odwracania, dzielenia Z interpretacji geometrycznej operacji sprzężenia liczby zespolonej z różnej od zera wynika, że argz Arg z. Ponieważ dla modułu mamy z = z, możemy napisać Fakt 3 Zasada Sprzężenia z = z cos ϕ+ i sin ϕ, gdzie ϕ = argz. że Zajmiemy się teraz przypadkiem liczby odwrotnej. Z zasady dzielenia wiemy, z 1 = z, o ile z 0, z skąd wynika, że dlaczego? z 1 = 1. Ponadto z powyższego wzoru argz z Argz 1. Łącząc ostanie dwie uwagi otrzymamy Fakt 4 Zasada Odwracania z 1 = z 1 cos ϕ+i sin ϕ, gdzie ϕ = argz. Ostatni Fakt zilustrujemy przykładem 4

. Zasada sprzężenia 3 INNE PRZYKŁADY Przykład 5 Obliczyć liczbę odwrotną do z =1+i. Metodę bezpośrednią wykorzystanie postaci algebraicznej zostawiamy Czytelnikowi. My posłużymy się zasadą odwracania. Ponieważ z = oraz argz = π 4, z ostatniego wzoru otrzymamy uzasadnić szczegóły! 1 + i 1 = cos π 4 i sin π 4 = 1 1 i. Zauważmy, że 1+i 1 1 i=1, co potwierdza poprawność otrzymanego wyniku. Niech wreszcie dane będą liczby z 1, z,gdzie z 0.Jakwiem,wtedy z 1 : z = z 1 z 1.Dlategozzasady mnożenia i zasady odwracania oraz uwagi, że z 1 z = z 1 z otrzymamy kolejną zasadę: Fakt 5 Zasada Dzielenia Dla dowolnych liczb zespolonych z 1,z,z 0mamy z 1 = z 1 cosα 1 α +i sinα 1 α. z z Przykład 6 Obliczyć z = 1+i 1 i. Ponieważ z =1, π 4 = arg1 + i, π 4 z zasady dzielenia dostaniemy z =cos π +i sin π 3 Inne przykłady Arg1 i, = i, co łatwo potwierdzić jak?. Pokażemy teraz przykłady, które jeszcze raz podkreślą zalety postaci trygonometrycznej. Przykład 7 Rozwiązać równanie argz = 5 4 π. Jeśli przez A oznaczymy zbiór rozwiązań powyższego równania, to zauważmy z interpretacji argumentu głównego, że warunek z A oznacza dokładnie, że: 1. moduł takiej liczby jest dowolną liczbą dodatnią dlaczego?. każda taka liczba leży na półprostej nachylonej do osi rzeczywistej pod kątem 5 4 π. Dlatego wspomniana półprosta bez początku jest rozwiązaniem naszego równania. Przykład 8 Narysować zbiór A = {z C: π argiz}. 5

. Zasada sprzężenia 3 INNE PRZYKŁADY Przede wszystkim zauważmy, że z definicji argumentu głównego wynika, że z A π argiz < π. Zastosujemy teraz Uwagę 1: argiz =argi+argz+kπ dla pewnych całkowitych wartości k. Jak znaleźć te wartości? Wstawmy otrzymaną równość do wniosku uzyskanego z Uwagi 1, czyli napiszmy π π + ϕ +kπ < π, gdzie jak zwykle ϕ = argz. Po elementarnych przekształceniach otrzymamy π kπ ϕ<3 π kπ. To jest ten szukany warunek, który pozwoli wyznaczyć nam te pewne wartości, bowiem należy je dobrać tak, aby ϕ [0, π. Zauważmy, że w tym przypadku tylko k =0. Czytelnikowi zostawiamy zadanie ilustracji graficznej otrzymanego rozwiązania. Kolej na przykład typowo algebraiczny Przykład 9 Rozwiązać równanie z 4 = z z. Wynik przedstawić graficznie. Zbiór rozwiązań równania oznaczymy przez A. Ponieważ wykorzystamy postać trygonometryczną, indywidualnie musimy sprawdzić, czy zdanie 0 A jest prawdziwe. Wprost z postaci równania otrzymujemy odpowiedź twierdzącą. Dlatego dalej założymy, że z 0. Oznacza to, że z = ϱcos ϕ + i sin ϕ, gdzie kolejno ϱ = z,ϕ = argz [0, π. Jak zobaczymy ostatni warunek jest bardzo istotny! Jesteśmy gotowi, aby oryginalne równanie zapisać w postaci trygonometrycznej - po podstawieniu ostatniej równości do równania dostaniemy będziemy korzystali z kilku zasad, jakich? ϱ 4 cos 4ϕ+i sin 4ϕ = ϱ 4 cos ϕ+i sin ϕ. Skorzystamy teraz z zasady porównywania, skąd otrzymamy następujący układ: ϱ 4 = ϱ 4 i 4ϕ =ϕ +kπ, dla pewnych k Z. Oczywiście układ ten jest równoważny ϱ>0 i 6ϕ = kπ, dla pewnych k Z. Bezpośrednim rachunkiem wynika stąd, że proszę to zrobić! ϱ>0 i ϕ = 1 kπ, dla k =0, 1,, 3, 4, 5. 3 Sporządzenie odpowiedniego rysunku zostawiam Czytelnikowi. 6

. Zasada sprzężenia 4 ZADANIA 4 Zadania Zadanie 1 Zapisać w postaci trygonometrycznej liczby: 1+i tg α, sin α + i cos α, gdzie α 0, π. Zadanie Doprecyzować następujące formuły: argz 1 z =... arg z 1 =... z arg z =... arg z =... Zadanie 3 Obliczyć 1+i 1 i 3 6. Zadanie 4 Narysować rozwiązanie równania argz 6 =π. Zadanie 5 Rozwiązać równania: z 5 =1, z z = 4 z. 7