METODY ROZWIĄZYWANIA DUŻYCH UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH

Podobne dokumenty
OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

MATEMATYKA STOSOWANA W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

METODY KOMPUTEROWE 1

Miary położenia wskazują miejsce wartości najlepiej reprezentującej wszystkie wielkości danej zmiennej. Mówią o przeciętnym poziomie analizowanej

Sprawdzenie stateczności skarpy wykopu pod składowisko odpadów komunalnych

11/22/2014 STRATEGIE MIESZANE - MOTYWACJA. ROZWAśMY PRZYKŁAD:

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

MODELE OBIEKTÓW W 3-D3 część

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

Podprzestrzenie macierzowe

f f x f, f, f / / / METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH niech N = 2 (2 równania różniczkowe zwyczajne liniowe I-rz.) lub jedno II-rzędu

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Jego zależy od wysokości i częstotliwości wypłat kuponów odsetkowych, ceny wykupu, oczekiwanej stopy zwrotu oraz zapłaconej ceny za obligację.

Regresja REGRESJA

5. OPTYMALIZACJA NIELINIOWA

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym?

TESTY NORMALNOŚCI. ( Cecha X populacji ma rozkład normalny). Hipoteza alternatywna H1( Cecha X populacji nie ma rozkładu normalnego).

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

STATYSTYKA OPISOWA WYKŁAD 3,4

Statystyczna analiza miesięcznych zmian współczynnika szkodowości kredytów hipotecznych

Parametryzacja rozwiązań układu równań

R j v tj, j=1. jest czynnikiem dyskontującym odpowiadającym efektywnej stopie oprocentowania i.

Statystyczne charakterystyki liczbowe szeregu

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 7-8

Równania rekurencyjne

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan

3. OPTYMALIZACJA NIELINIOWA

POPULACJA I PRÓBA. Próba reprezentatywna. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH 5 1

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

08 Model planowania sieci dostaw 1Po_2Pr_KT+KM

Średnia arytmetyczna Klasyczne Średnia harmoniczna Średnia geometryczna Miary położenia inne

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE

1. Relacja preferencji

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

TARCIE CIĘGIEN O POWIERZCHNIĘ WALCOWĄ WZÓR EULERA

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych. Karol Tarnowski A-1 p.

i = 0, 1, 2 i = 0, 1 33,115 1,698 0,087 0,005!0,002 34,813 1,785 0,092 0,003 36,598 1,877 0,095 38,475 1,972 40,447 i = 0, 1, 2, 3

Wyznaczanie oporu naczyniowego kapilary w przepływie laminarnym.

Zaawansowane metody numeryczne

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

Elementy arytmetyki komputerowej

teorii optymalizacji

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 2 ESTYMACJA PUNKTOWA

BADANIE STATYSTYCZNEJ CZYSTOŚCI POMIARÓW

Pomiary parametrów napięć i prądów przemiennych

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

System finansowy gospodarki

( ) L 1. θ θ = M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka. = θ. min

A A A A11 A12 A1. m m mn

Projekt 3 Analiza masowa

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/ n 333))

ma rozkład normalny z nieznaną wartością oczekiwaną m

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

WSPOMAGANIE DECYZJI - MIŁOSZ KADZIŃSKI LABORATORIUM II PROGRAMOWANIE CELOWE, ILORAZOWE I MIN-MAX. min. min

będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym 2 x

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Zajęcia 5

System finansowy gospodarki

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

. Wtedy E V U jest równa

KONCEPCJA WIELOKRYTERIALNEGO WSPOMAGANIA DOBORU WARTOŚCI PROGOWEJ W BIOMETRYCZNYM SYSTEMIE UWIERZYTELNIANIA. Adrian Kapczyński Maciej Wolny

PERMUTACJE Permutacją zbioru n-elementowego X nazywamy dowolną wzajemnie jednoznaczną funkcję f : X X X

Zaawansowane metody numeryczne

Lista 6. Kamil Matuszewski 26 listopada 2015

L.Kowalski zadania ze statystyki opisowej-zestaw 5. ZADANIA Zestaw 5

Józef Beluch Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Wpływ wag współrzędnych na wyniki transformacji Helmerta

Teoria i praktyka. Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii. Fizyka. WSTiE Sucha Beskidzka Fizyka

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE całki pojedyncze

Projekt 2 2. Wielomiany interpolujące

ZADANIA PRZYGOTOWUJĄCE DO SPRAWDZIANÓW W KLASIE DRUGIEJ.

3 OBLICZANIE ROZPŁYWÓW MOCY

Monika Jeziorska - Pąpka Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Geometrycznie o liczbach

Funkcja wiarogodności

Zadanie 1. ), gdzie 1. Zmienna losowa X ma rozkład logarytmiczno-normalny LN (, . EX (A) 0,91 (B) 0,86 (C) 1,82 (D) 1,95 (E) 0,84

A A A A A A A A A n n

ma rozkład normalny z wartością oczekiwaną EX = EY = 1, EZ = 0 i macierzą kowariancji

1. MACIERZE, WEKTORY. θ θ. Wybrane z wykładów

TMM-2 Analiza kinematyki manipulatora metodą analityczną

( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

METODY NUMERYCZNE. wykład. konsultacje: wtorek 10:00-11:30 środa 10:00-11:30. dr inż. Grażyna Kałuża pokój

OBLICZANIE GEOMETRYCZNYCH MOMENTÓW BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH, TWIERDZENIE STEINERA LABORATORIUM RACHUNKOWE

Tablica Galtona. Mechaniczny model rozkładu normalnego (M10)

... MATHCAD - PRACA 1/A

WPŁYW SPÓŁEK AKCYJNYCH NA LOKALNY RYNEK PRACY

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

PRZEDZIAŁOWE METODY ROZWIĄZYWANIA ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ NIELINIOWYCH MECHANIKI KONSTRUKCJI

Statystyczna analiza danych przedziały ufności

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania MODELOWANIE I PODSTAWY IDENTYFIKACJI

Numeryczna algebra liniowa. Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Transkrypt:

DODATEK NR 2. METODY ROZWIĄZYWANIA DUŻYCH UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH Układy rówań występujące w etodze eleetów skończoych charakteryzują sę duży rzadk dodato określoy acerza. Metody rozwązywaa układów rówań przy tego typu acerzach różą sę eco strategą od rozwązywaa dowolych układów gdyż uszą uwzględać sposoby przechowywaa acerzy w paęc koputera. D2.. METODY PRZECHOWYWANIA MACIERZY SZTYWNOŚCI Nezbyt duże zadae etody eleetów skończoych dla kostrukcj powłokowej geeruje układ rówań o rozarach rzędu 000 0000 ewadoych. Przy odpowedej ueracj stop swobody (steją bardzo złożoe procedury ueracj stop swobody korzystające z teor grafów) acerz kwadratowa układu rówań staje sę syetryczą acerzą pasową. Wystarczy zate zapaętać (w paęc operacyjej lub a dysku koputera) tylko połowę tego pasa aby oża było odtworzyć całą forację zapsaą w acerzy sztywośc kostrukcj. Macerz kwadratowa syetrycza A Macerz pasowa B kolua j wersz wersz kolua k Rys.D2. p 47

Najprostszą etodą oszczędzaa paęc jest zapsae górego (lub dolego) półpasa acerzy w prostokątej tablcy pokazaej a Rys.D2.. Zea to usytuowae eleetów acerzy w tablcy tak że eleety z główej przekątej zajdują sę w perwszej kolue pasa a eleet który perwote zajdował sę w werszu kolue j teraz będze w ty say werszu ale kolue k. Nową wartość deksu koluy oża oblczyć dzęk prostej zależośc: k = j-+. May zate B k =A j dla j. Szerokość półpasa p dla typowych acerzy jest zwykle o rząd welkośc ejsza od rozaru. Doly trójkąt tablcy B który pozostaje zawsze pusty e a węc stotego zaczea dla oszczędzaa paęc operacyjej. Ią bardzej oszczędą etodą jest etoda sky-le która polega a zapaętywau tylko tych fragetów werszy (kolu) górego lub dolego półpasa które leżą ędzy główą przekątą a ostat ezerowy eleete tablcy Rys.D2.2. 0 sy Rys.D2.2 Na Rys.D2.2 zapaętyway obszar jest zaceoway. Taka etoda przechowywaa acerzy ożlwa jest dzęk teu że w czase dekopozycj acerzy róże od zera eleety acerzy trójkątej gdy e pojawą sę w obszarach leżących poza ostat róży od zera składowy. Ma to duże zaczee gdyż zwykle w algorytach MES używa sę procedur które acerz trójkątą L zapaętują w tej sae tablcy w której paętaa była acerz sztywośc. Neregulare kształty obszaru pokazaego a Rys.D2.2 ueożlwają zorgazowae foracj w postac tablcy dwuwyarowej. 48

W etodze sky-le używa sę zate dwóch tablc jedowyarowych (wektorów) przy czy jeda z ch przechowuje lczby rzeczywste - składowe acerzy a druga deksy perwszych wyrazów kolejych werszy acerzy (Rys.D2.3). perwszy wersz drug wersz trzec wersz c 2 3 4 5 6 7 8 9 0 2 3 4 5 6 7 d 9 6 A j = C k k = d[]+j- Rys.D2.3 Mo ż etoda ta wyaga dosyć skoplkowaych operacj podczas tworzea acerzy rozwązywaa układu rówań (cągłe przelczae deksów) jest oa szeroko stosowaa gdyż zapewa bardzo efektywe wykorzystae paęc koputera. D2.2. METODA ELIMINACJI GAUSSA Metoda elacj Gaussa (w różych odaach) jest jedą z ajczęścej wykorzystywaych etod rozwązywaa układów rówań lowych typu A y gdze acerz A jest kwadratowa eosoblwa. Rozwązae rozpoczyay od przekształcea perwszego rówaa: A y A k k 2 k podstaweu tak wyzaczoej ewadoej do pozostałych rówań. Spowoduje to elację perwszej koluy w rówaach od 2 do (Rys.D2.4). Powtarzay tę operację dla acerzy A która a wyary (-)(-) otrzyując acerz A 2 o wyarach (-2)(-2) td. Przekształcea prowadzy tak długo aż otrzyay rówae z jedą ewadoą: A y z którego wyzaczay. 49

A k A y /A 2 k 0 A y Rys.D2.4. Układ rówań lowych po perwszej elacj. Moża węc powedzeć że elacja Gaussa polega a takej trasforacj acerzy układu rówań lowych która doprowadza do utworzea układu rówań z acerzą trójkątą górą: elacja Gaussa A y U y. Metoda rozwązywaa tego typu układów opsaa jest w dodatku r. Koszt etody Gaussa jest rówy 3 /3 jak oża udowodć (por. [2]) e oża zaleźć algorytu stote tańszego. W trakce elacj ewadoych w przekształceach pojawa sę cągle dzelee przez dagoalą składową acerzy A. Może sę zdarzyć że awet dla eosoblwej acerzy A k okaże sę rówe lub blske zeru co ueożlw uzyskae rozwązaa lub prowadz do dużych błędów ueryczych. Sytuacj takej oża ukąć przeprowadzając elację w y sposób. Zaa kolejośc wyboru ewadoych do elacj uożlwa wyszukae takej składowej dagoalej która jest ajwększa w acerzy A k a co za ty dze alzację błędu ueryczego. Odaa elacj Gaussa z wybore eleetu środkowego os azwę etody Gaussa-Jordaa. Zapewa oa uzyskae rozwązaa z ały błęde awet dla słabo uwarukowaych układów rówań tz. takch gdze wyzaczk acerzy A jest blsk zeru. Przykład realzacj algorytu Gaussa pokazuje zaeszczoy pożej fraget kodu źródłowego prograu PASCAL rozwązującego układy rówań lowych (procedura Gauss). 50

D2.3. METODA ITERACYJNA GAUSSA-SEIDELA Metoda teracyja (kolejych przyblżeń) Gaussa-Sedela polega a założeu że dagoale składowe acerzy są zacze wększe od składowych leżących poza przekątą. Dzęk teu oża oblczyć: A y A k k 2 k przy założeu początkowy że k = 0 dla k = 2.... Przyblżee to powtarzay dla pozostałych wartośc ewadoych: A y S S L R gdze S L - jest suą wszystkch loczyów wyrazów leżących z lewej stroy przez odpowede wartośc ewadoych a S R - suą loczyów leżących po prawej stroe : S A L k k k S A R k k k. Koleje przyblżea wartośc ewadoych wykoywae tą etodą są zbeże wtedy gdy układ rówań jest dobrze uwarukoway tz. wyrazy leżące a dagoal są wększe od składowych leżących poza ą. Tak zbudowae są acerze sztywośc etody eleetów skończoych. Modyfkacja Sedela tej etody polega a uwzględeu podczas teracj aktualych wartośc ewadoych tz. sua S L oblczaa jest z użyce ewadoych -tej teracj a sua S R a podstawe wartośc ewadoych wyzaczoych w poprzedej (-) teracj: R A y S L S gdze S L w -tej teracj. k A k k R k k k S A k - wartość ewadoej k wyzaczoa Po każdy kroku teracyjy oblczay różcę która pozwala zoretować sę w zbeżośc procesu. Iteracje oża przerwać gdy Ma tz. ajwększa z różc jest ejsza od dopuszczalego błędu oblczeń. Przy dużych układach 5

rówań etoda Gaussa-Sedela pozwala często szybcej uzyskać rozwązae ż etoda zakęta (p. etoda Gaussa-Jordaa) D2.4. METODA NADRELAKSACJI AITKENA W procese teracyjy Gaussa-Sedela zauważay że czyl wartość ewadoej przyblża sę do wartośc dokładej kroke. Atke zauważył że oża zwększyć szybkość procesu (czyl zejszyć lość ezbędych teracj) gdy oblczyy: gdze jest współczyke adrelaksacj. Wartość tego współczyka ależy dobrać a podstawe eksperyetów ueryczych. Powa oa leżeć w przedzale 0. 2. 0. Nasze oblczea pokazały że w zadaach statyk kratowc przestrzeych optyala wartość współczyka adrelaksacj wyosła.26. D2.5. INNE METODY ROZWIĄZYWANIA DUŻYCH UKŁADÓW RÓWNAŃ Układy rówań etody eleetów skończoych rozwązuje sę bardzo często etoda polegający a dekopozycj acerzy p. etodą Baachewcza-Cholesky ego opsaą w dodatku r. Koszt tej etody dla syetryczych pełych acerzy jest proporcjoaly do 3 /6 a dla acerzy pasowych występujących w zadaach MES koszt wyos p 2 /6 gdze p - jest szerokoścą półpasa acerzy. Oprócz etody Baachewcza-Choleskyego używae też są e etody dekopozycj p. etoda Crouta polegająca a rozkładze acerzy A a trzy acerze: A L DL T gdze D jest acerzą dagoalą tz. zawerającą ezerowe współczyk tylko a główej przekątej. Rozkład tak e jest jedozaczy jak rozkład Baachewcza-Choleskyego węc ajczęścej wybera sę tak składowe dagoale acerzy L aby były oe rówe jedośc. Dekopozycja Crouta bywa często używaa w rozwązywau zadań MES szczególe w zadaach elowych gdze acerz sztywośc e zawsze jest dodato określoa. Metoda Baachewcza-Choleskyego prowadzłaby wówczas do powstaa acerzy o składowych zespoloych gdyż wyrazy dagoale oblcza sę ta przez perwastkowae w etodze Crouta otrzyay zawsze acerz o współczykach rzeczywstych [2]. 52

Dekopozycja Crouta prowadz do astępujących zależośc: 2 D A L D k kk k D j 0 dla j L j 0 dla j > L 0. L j j D A L L D jj j k jk kk k dla j < Koszt dekopozycj acerzy etodą Crouta podobe jak dla etody Baachewcza - Cholesky ego proporcjoaly jest do 3 /6 dla acerzy pełych. 53

DODATEK NR 2. METODY ROZWIĄZYWANIA DUŻYCH UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH 47 D2.. METODY PRZECHOWYWANIA MACIERZY SZTYWNOŚCI... 47 D2.2. METODA ELIMINACJI GAUSSA... 49 D2.3. METODA ITERACYJNA GAUSSA-SEIDELA... 5 D2.4. METODA NADRELAKSACJI AITKENA... 52 D2.5. INNE METODY ROZWIĄZYWANIA DUŻYCH UKŁADÓW RÓWNAŃ... 52 54