Podstawy robotyki. Wykład II. Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Podobne dokumenty
Podstawy robotyki wykład III. Kinematyka manipulatora

Podstawy robotyki wykład V. Jakobian manipulatora. Osobliwości

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

Rachunek wektorowy. I. Notacja i terminologia: a,a,x,y, y R n wektorywprzestrzenin-wymiarowej, A,B,R,T macierze(zazwyczajowymiarzen n)

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Geometria Lista 0 Zadanie 1

GRAFIKA KOMPUTEROWA podstawy matematyczne. dr inż. Hojny Marcin pokój 406, pawilon B5 Tel.

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

2.12. Zadania odwrotne kinematyki

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

Przekształcenia liniowe

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006

Rozszerzony konspekt preskryptu do przedmiotu Podstawy Robotyki

Zadania egzaminacyjne

Przekształcenia geometryczne. Mirosław Głowacki Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

Metody dekompozycji macierzy stosowane w automatyce

Akwizycja i przetwarzanie sygnałów cyfrowych

Układy równań i równania wyższych rzędów

Notatki do wykładu Geometria Różniczkowa I

Równania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Grafika komputerowa Wykład 4 Geometria przestrzenna

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Wstęp do komputerów kwantowych

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Wstęp do Rachunku Prawdopodobieństwa, IIr. WMS

Podstawy robotyki wykład VI. Dynamika manipulatora

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

WEKTORY I MACIERZE. Strona 1 z 11. Lekcja 7.

Rozdział 3. Tensory. 3.1 Krzywoliniowe układy współrzędnych

I. Pochodna i różniczka funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja pochodnej funkcji i jej interpretacja fizyczna. Istnienie pochodnej funkcji.

Transformaty. Kodowanie transformujace

Animowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Analiza Matematyczna Praca domowa

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

Endomorfizmy liniowe

Algebra liniowa. 1. Macierze.

1 Zbiory i działania na zbiorach.

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

Matematyka z el. statystyki, # 1 /Geodezja i kartografia I/

Mobilne Aplikacje Multimedialne

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

z = x + i y := e i ϕ z. cos ϕ sin ϕ = sin ϕ cos ϕ

Ćwiczenia nr 4. TEMATYKA: Rzutowanie

Graka komputerowa Wykªad 3 Geometria pªaszczyzny

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :

21 Symetrie Grupy symetrii Grupa translacji

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Promieniowanie dipolowe

Notacja Denavita-Hartenberga

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u

Wprowadzenie do metod numerycznych Wykład 3 Metody algebry liniowej I Wektory i macierze

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

Wstęp do Modelu Standardowego

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

zajęcia 1. Bartosz Górski, Tomasz Kulczyński, Błażej Osiński

Algorytm Grovera. Kwantowe przeszukiwanie zbiorów. Robert Nowotniak

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

Układy równań liniowych, macierze, Google

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

1 Rozwiązywanie układów równań. Wyznaczniki. 2 Wektory kilka faktów użytkowych

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład II

Układy równań liniowych

Niezb. ednik matematyczny. Niezb. ednik matematyczny

DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018

III.4 Ruch względny w przybliżeniu nierelatywistycznym. Obroty.

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Układy współrzędnych

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

Geometria analityczna

WEKTORY I WARTOŚCI WŁASNE MACIERZY. = λ c (*) problem przybliżonego rozwiązania zagadnienia własnego dla operatorów w mechanice kwantowej

19 Własności iloczynu skalarnego: norma, kąt i odległość

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy

2.9. Kinematyka typowych struktur manipulatorów

Transkrypt:

Podstawy robotyki Wykład II Ruch ciała sztywnego w przestrzeni euklidesowej Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Preliminaria matematyczne 1 przestrzeń euklidesowa (R 3,, ) 3 x, y R 3, x, y = x i y i i=1 x = [x 1, x 2, x 3 ] T y = [y 1, y 2, y 3 ] T iloczyn skalarny (, ) αx 1 + βx 2, y = α x 1, y + β x 2, y x, y = y, x x, x 0

Preliminaria matematyczne 2 norma (długość wektora) ( ) x = x, x 1 2 x 0 x = 0 x = 0 αx = α x x + y x + y x, y = x y cos (x, y)

Preliminaria matematyczne 2 norma (długość wektora) ( ) x = x, x 1 2 x 0 x = 0 x = 0 αx = α x x + y x + y x, y = x y cos (x, y) metryka euklidesowa (odległość) (ρ(, )) ρ(x, y) = x y ρ(x, y) = 0 x = y ρ(x, y) = ρ(y, x) ρ(x, y) + ρ(y, z) ρ(x, z)

Preliminaria matematyczne 3 iloczyn wektorowy ( ) x = [x 1,x 2, x 3 ] T y = [y 1, y 2, y 3 ] T i j k x y = det x 1 x 2 x 3 = y 1 y 2 y 3 = (x 2 y 3 x 3 y 2 )i + (x 3 y 1 x 1 y 3 )j+ (x 1 y 2 x 2 y 1 )k x y = x y sin (x, y)

Ruch w R 3 translacja rotacja

Elementarna translacja 1

Elementarna translacja 1

Elementarna translacja 2 p 1 = p 1x i 1 + p 1y j 1 + p 1z k 1 p 0 = p 0x i 0 + p 0y j 0 + p 0z k 0 d 1 0 = d0xi 1 0 + d0y 1 j 0 + d0zk 1 0 p 0 = p 1 + d 1 0

Elementarna rotacja 1

Elementarna rotacja 1

Elementarna rotacja 1

Elementarna rotacja 2 p 0x = p 0 i 0 = p 1 i 0 = p 1x i 1 i 0 + p 1y j 1 i 0 + p 1z k 1 i 0 p 0y = p 0 j 0 = p 1 j 0 = p 1x i 1 j 0 + p 1y j 1 j 0 + p 1z k 1 j 0 p 0z = p 0 k 0 = p 1 k 0 = p 1x i 1 k 0 + p 1y j 1 k 0 + p 1z k 1 k 0

Elementarna rotacja 3 p 0x = p 0 i 0 = p 1 i 0 = p 1x i 1 i 0 + p 1y j 1 i 0 + p 1z k 1 i 0 p 0y = p 0 j 0 = p 1 j 0 = p 1x i 1 j 0 + p 1y j 1 j 0 + p 1z k 1 j 0 p 0z = p 0 k 0 = p 1 k 0 = p 1x i 1 k 0 + p 1y j 1 k 0 + p 1z k 1 k 0

Elementarna rotacja 3 p 0x = p 0 i 0 = p 1 i 0 = p 1x i 1 i 0 + p 1y j 1 i 0 + p 1z k 1 i 0 p 0y = p 0 j 0 = p 1 j 0 = p 1x i 1 j 0 + p 1y j 1 j 0 + p 1z k 1 j 0 p 0z = p 0 k 0 = p 1 k 0 = p 1x i 1 k 0 + p 1y j 1 k 0 + p 1z k 1 k 0 p 0 = R 1 0 p 1

Elementarna rotacja 3 p 0x = p 0 i 0 = p 1 i 0 = p 1x i 1 i 0 + p 1y j 1 i 0 + p 1z k 1 i 0 p 0y = p 0 j 0 = p 1 j 0 = p 1x i 1 j 0 + p 1y j 1 j 0 + p 1z k 1 j 0 p 0z = p 0 k 0 = p 1 k 0 = p 1x i 1 k 0 + p 1y j 1 k 0 + p 1z k 1 k 0 p 0 = R 1 0 p 1 gdzie i 1 i 0 j 1 i 0 k 1 i 0 R0 1 = i 1 j 0 j 1 j 0 k 1 j 0 i 1 k 0 j 1 k 0 k 1 k 0

Elementarna rotacja 4 Analogicznie p 1x = p 1 i 1 = p 0 i 1 = p 0x i 0 i 1 + p 0y j 0 i 1 + p 0z k 0 i 1 p 1y = p 1 j 1 = p 0 j 1 = p 0x i 0 j 1 + p 0y j 0 j 1 + p 0z k 0 j 1 p 1z = p 1 k 1 = p 0 k 1 = p 0x i 0 k 1 + p 0y j 0 k 1 + p 0z k 0 k 1 p 1 = R 0 1 p 0 gdzie i 0 i 1 j 0 i 1 k 0 i 1 R1 0 = i 0 j 1 j 0 j 1 k 0 j 1 i 0 k 1 j 0 k 1 k 0 k 1

Elementarna rotacja 5 Biorąc pod uwagę, że i 1 i 0 j 1 i 0 k 1 i 0 i 0 i 1 j 0 i 1 k 0 i 1 R0 1 = i 1 j 0 j 1 j 0 k 1 j 0 R1 0 = i 0 j 1 j 0 j 1 k 0 j 1 i 1 k 0 j 1 k 0 k 1 k 0 i 0 k 1 j 0 k 1 k 0 k 1

Elementarna rotacja 5 Biorąc pod uwagę, że i 1 i 0 j 1 i 0 k 1 i 0 i 0 i 1 j 0 i 1 k 0 i 1 R0 1 = i 1 j 0 j 1 j 0 k 1 j 0 R1 0 = i 0 j 1 j 0 j 1 k 0 j 1 i 1 k 0 j 1 k 0 k 1 k 0 i 0 k 1 j 0 k 1 k 0 k 1 mamy R1 0 = (R0 1 ) 1 = (R0 1 ) T det R 1 0 = ±1, R 1 0 SO(3)

Rotacje wokół osi układu współrzędnych wokół osi Z i 1 i 0 = cos θ j 1 i 0 = sin θ k 1 i 0 = 0 i 1 j 0 = sin θ j 1 j 0 = cos θ k 1 j 0 = 0 i 1 k 0 = 0 j 1 k 0 = 0 k 1 k 0 = 1 θ θ cos θ sin θ 0 R Z,θ = sin θ cos θ 0 0 0 1 R Z,0 = I 3, R Z,θ1 R Z,θ2 = R Z,θ1 +θ 2 R 1 Z,θ = R Z, θ

Rotacje wokół osi układu współrzędnych wokół osi X wokół osi Y 1 0 0 R X,θ = 0 cos θ sin θ 0 sin θ cos θ cos θ 0 sin θ R Y,θ = 0 1 0 sin θ 0 cos θ

Złożenia 1 złożenie translacji d 1 0 d 2 1 0x 0 y 0 z 0 = 0x 1 y 1 z 1 = 0x 2 y 2 z 2 p 0 p 1 p 2 p 0 = d 1 0 + p 1 p 0 = d 2 0 + p 2 p 1 = d 2 1 + p 2 p 0 = d 1 0 + d2 1 + p 2 d 2 0 = d 1 0 + d 2 1

Złożenia 2 złożenie rotacji R 1 0 R 2 1 0x 0 y 0 z 0 = 0x 1 y 1 z 1 = 0x 2 y 2 z 2 p 0 p 1 p 2 p 0 = R 1 0 p 1 p 0 = R 2 0 p 2 p 1 = R 2 1 p 2 p 0 = R 1 0 R2 1 p 2 R 2 0 = R 1 0 R 2 1

Reprezentacje macierzy rotacji 1 r 11 r 12 r 13 ] R = r 21 r 22 r 23 = [R 1 R 2 R 3 r 31 r 32 r 33 Ograniczenia na kolumny macierzy R R 1 = R 2 = R 3 = 1 R 1 R 2 = 0 R 2 R 3 = 0 R 1 R 3 = 0 9 zmiennych 6 równań = 3 zmienne niezależne

Reprezentacje macierzy rotacji 2 kąty Eulera ZYZ (φ, θ, ψ) R0 1 = R Z,φ R Y,θ R Z,ψ = θ = s φ c θ c ψ + c φ s ψ s φ c θ s ψ + c φ c ψ s φ s θ s θ c ψ s θ s ψ c θ 0 φ < 2π 0 θ < π 0 ψ < 2π kąty Roll Pitch Yaw (φ, θ, ψ) R 1 0 = R Z,φ R Y,θ R X,ψ 0 φ < 2π π 2 θ < π 2 0 ψ < 2π

Transformacje jednorodne Definicja Przekształcenie p 0 = R 1 0 p 1 + d 1 0 nazywamy ruchem ciała sztywnego, gdy macierz R jest ortogonalna. Załóżmy, że mamy dwa ruchy wówczas ich złożenie Porównując otrzymujemy p 0 = R 1 0 p 1 + d 1 0 p 1 = R 2 1 p 2 + d 2 1 p 0 = R 1 0 R 2 1 p 2 + R 1 0 d 2 1 + d 1 0 = R 2 0 p 2 + d 2 0 R 2 0 = R 1 0 R 2 1 d 2 0 = d 1 0 + R 1 0 d 2 1

Transformacje jednorodne 2 [ R 1 0 d 1 0 0 1 ] [ R 2 1 d 2 1 0 1 ] = [ R 1 0 R 2 1 R 1 0 d2 1 + d1 0 0 1 Ruch ciała sztywnego może być reprezentowany przez transformację [ ] [ ] R d T = R SO(3) T 1 R = T R T d 0 1 0 1 zwaną transformacją jednorodną. Po rozszerzeniu reprezentacji punktów p o dodatkową składową [ ] p P = 1 mamy P 0 = T 1 0 P 1 T 1 0 SE(3) ]

Bazowe macierze jednorodne generujące SE(3) (translacja) 1 0 0 a 0 1 0 0 Trans(x, a) = 0 0 1 0 0 0 0 1 1 0 0 0 0 1 0 b Trans(y, b) = 0 0 1 0 0 0 0 1 1 0 0 0 0 1 0 0 Trans(z, c) = 0 0 1 c 0 0 0 1

Bazowe macierze jednorodne generujące SE(3) (rotacja) 1 0 0 0 0 cos α sin α 0 Rot(x, α) = 0 sin α cos α 0 0 0 0 1 cos β 0 sin β 0 0 1 0 0 Rot(y, β) = sin β 0 cos β 0 0 0 0 1 cos γ sin γ 0 0 sin γ cos γ 0 0 Rot(z, γ) = 0 0 1 0 0 0 0 1 n x o x a x d x T0 1 n y o y a y d y = n z o z a z d z 0 0 0 1