Oddziaływanie światła z materią

Podobne dokumenty
Nośniki swobodne w półprzewodnikach

= ± Ne N - liczba całkowita.

a fale świetlne Powtórzenie; operatory róŝniczkowe Wektorowe równanie falowe (3D) Fale wyraŝone przez zespolone amplitudy r r r 2 r r r r E E E 1 E

Elektrostatyka. A. Sieradzki IF PWr. Ogień Świętego Elma

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Wykład Półprzewodniki

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

dr inż. Zbigniew Szklarski

Guma Guma. Szkło Guma

ZJAWISKA ELEKTROMAGNETYCZNE

Elektrostatyka. + (proton) - (elektron)

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

cz.1 dr inż. Zbigniew Szklarski

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

dr inż. Zbigniew Szklarski

Źródła pola magnetycznego

Magnetyzm. A. Sieradzki IF PWr. Pole magnetyczne ŁADUNEK ELEKTRYCZNY ŁADUNEK MAGNETYCZNY POLE ELEKTRYCZNE POLE MAGNETYCZNE

Optyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni

OSERWACJE POLA MAGNETYCZNEGO Pole magnetyczne wytwozone jest np. pzez magnes stały......a zauważyć je można np. obsewując zachowanie się opiłków żelaz

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Własności optyczne półprzewodników

Zjawisko interferencji fal

II.6. Wahadło proste.

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Pole magnetyczne prąd elektryczny

Karta wybranych wzorów i stałych fizycznych

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

Jądra atomowe jako obiekty kwantowe. Wprowadzenie Potencjał jądrowy Spin i moment magnetyczny Stany energetyczne nukleonów w jądrze Prawo rozpadu

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawowe konstrukcje tranzystorów bipolarnych

Modulatory światłowodowe

MECHANIKA BUDOWLI 12

Wstęp. Prawa zostały znalezione doświadczalnie. Zrozumienie faktu nastąpiło dopiero pod koniec XIX wieku.

II.3 Rozszczepienie subtelne. Poprawka relatywistyczna Sommerfelda

ĆWICZENIE 5. Badanie przekaźnikowych układów sterowania

Wykład Budowa atomu 1

Wzbudzenia sieci fonony

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Binarne Diagramy Decyzyjne

3.GRAWITACJA 3.1. Wielkości charakteryzujące pole grawitacyjne. Siły Centralne F21

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Zadanie 1. Zadanie 2. Sprawdzam dla objętości, że z obwarzanków mogę posklejać całą kulę o promieniu R: r = {x, y, z}; A = * Cross r, B

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wyznaczanie współczynnika wnikania ciepła dla konwekcji swobodnej

Rys Ruch harmoniczny jako rzut ruchu po okręgu

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Zastosowanie zasad dynamiki Newtona.

Badanie właściwości magnetyczne ciał stałych

Fizyka środowiska. Moduł 5. Hałas i akustyka

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

Zespolona funkcja dielektryczna metalu

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Drgania. W Y K Ł A D X Ruch harmoniczny prosty. k m

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

Pytania do ćwiczeń na I-szej Pracowni Fizyki

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

Atom wodoru w mechanice kwantowej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

LITERATURA Resnick R., Holliday O., Acosta V., Cowan C. L., Graham B. J., Wróblewski A. K., Zakrzewski J. A., Kleszczewski Z., Zastawny A.

Podstawy fizyki kwantowej

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

Światło fala, czy strumień cząstek?

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Zjawisko indukcji. Magnetyzm materii.

III. EFEKT COMPTONA (1923)

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

Opis kwantowy cząsteczki jest bardziej skomplikowany niż atomu. Hamiltonian przy zaniedbaniu oddziaływań związanych ze spinem ma następującą postać:

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Własności optyczne półprzewodników

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Photovoltaics

Lista A) Proszę pokazać, że przy padaniu prostopadłym na granicę ośrodka próżnia(dielektryk)-metal,

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Podstawowe własności jąder atomowych

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

W-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego

Czym jest prąd elektryczny

Podsumowanie W9. Wojciech Gawlik - Wstęp do Fizyki Atomowej, 2003/04. wykład 12 1

Powierzchniowo wzmocniona spektroskopia Ramana SERS. (Surface Enhanced Raman Spectroscopy)

KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI. Wyznaczanie bezwzględnego współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa.

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Model wiązania kowalencyjnego cząsteczka H 2

Transkrypt:

9--6 9--6 Wykład 6 Oddziaływanie światła z mateią Oscylato Loentza Funkcja dielektyczna w modelu Loentza Zesolony wsółczynnik załamania Poagacja fali świetlnej w ośodku Pawo Lambeta-Beea Dysesja mateiałów Funkcja dielektyczna metali w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Częstość lazmowa metali Ujemny wsółczynnik załamania Metamateiały Oscylato hamoniczny Kiedy działamy siłą eiodyczną na układu zdolny do wykonywania oscylacji (wahadło, sęŝyna, huśtawka, atom) mamy do czynienia z oscylatoem wymuszonym. Oscylato wymuszony jest jednym z waŝniejszych oblemów w fizyce. WiąŜe się z nim ojęcie częstości ezonansowej i zjawiska ezonansu. Odowiedź ładunków związanych na ole elektomagnetyczne jest badzo odobna! Oddziaływanie światła z mateią Nasz ogląd świata jest wynikiem keowania i anihilowania fotonów, czyli sosobu, w jaki światło oddziałuje z mateią. Wynik tego oddziaływania zaleŝy od własności mateii, ale ównieŝ od cech światła (częstotliwość, (dla mateiałów dwójłomnych ównieŝ kąt adania i olayzacja) Oscylato Loetza - model, w któym atomy ośodka wyobaŝamy sobie jako oscylujące diole. KaŜdy z atomów osiada chaakteystyczne częstości, któe odowiadają jego enegiom zejść między oziomami enegetycznymi modelu kwantowego. Elekton w ołoŝeniu x e (t), sęŝyście związany z atomem siłą: F s - k s x e m e o x e ousza się w olu elektycznym fali świetlnej od wływem siły: F el ee ex(-i t): m d x / dt + m x ee ex( it) e e e e ZaleŜność od częstotliwości: modelowanie Rozwiązaniem jest: ( e / me ) xe ( t) E ex( i t) ( ) Elekton oscyluje w olu fali adającej z częstością ola, ale amlituda jego oscylacji zaleŝy od óŝnicy częstości własnej i częstości ola.

9--6 9--6 Oscylato Loentza Nasze ozwiązanie: Co oisuje czynnik tłumiący γ Atomy sontanicznie owacają do stanu odstawowego o ewnym czasie. Oscylacje dioli wzbudzone w ośodku sumują się. Zdezenia owodują defazację oszczególnych oscylacji; ich suma maleje. zdezenia ( e / me ) xe ( t) E ex( i t) ( ) E( t) x ( ) e t Atom # Atom # Atom #3 Defazacja oscylacji zez zdezenia sawia, Ŝe wzbudzone oscylacje zanikają w czasie. w ezonansie ma nieskończoną amlitudę. Sum: Suma Światło emitowane zez taki ośodek będzie się teŝ w odobny sosób zmieniać w czasie. time czas Oscylato Loentza: Ale juŝ oscylato tłumiony: d xe dxe me + m eγ + me xe ee ex( it) dt dt z siłą tłumiącą oocjonalną do ędkości i skieowaną zeciwnie: osiada ozwiązanie: ( e / m ) e xe ( t) E( t) ( iγ ) E( t) dxe meγ dt x ( ) e t Elekton znowu oscyluje z częstością fali elektomagnetycznej, ale moŝliwe jest zesunięcie fazowe. Tym azem amlituda jest skończona dla wszystkich częstotliwości. F tlum Niejednoodne ównanie falowe Polayzacja indukowana w ośodku: P( t) Ne xe ( t) e jest ładunkiem elektonu, N jest koncentacją elektonów zwiaząnych ośodka, któe oddziałują ze światłem. E E P µ z c t t Dla naszych oscylujących elektonów: MoŜemy więc zaisać: P( t) χe( t) gdzie: P χe e xe ( t) E( t) m ( iγ / ) e P( z, t) Ne E ex[ i( kz t)] m ( iγ / ) gdzie: e P e E(z,t) Ne χ m ( iγ / ) e jest odatnością elektyczną ośodka 3 4

9--6 9--6 Dielektyki liniowe: odatność elektyczna i zenikalność dielektyczna P( t) χe( t) o Ne χ m ( iγ / ) e odatność elektyczna ośodka E jest natęŝeniem całkowitego ola elektycznego, E Ezewn Wowadźmy ole indukcji elektycznej : D E + P E + χe ( A więc D jest ównieŝ oocjonalne do E : D E χ gdzie: ( + χ) jest zenikalnością elektyczną, ( + χ) jest względną zenikalnością elektyczną (funkcją dielektyczną) ośodka. Nie zaomnij: Wszystkie wielkości chaakteyzujące odowiedź danego ośodka na ole elektomagnetyczne są funkcjami częstości! ) E Dielektyki liniowe: funkcja dielektyczna w modelu Loentza Gdy ośodek osiada wiele częstości ezonansowych j : Ne f j ( ) + m ( iγ ) e j j Częstości ezonansowe j to częstości własne układu (istnieją niezaleŝnie od tego, czy układ oddziałuje z olem fali świetlnej, czy nie); chaakteyzują układ, jako taki. Tacoma Naows Bidge Wato je znać! zewany z owodu wiatów udezających z częstościami ezonansowymi konstukcji (Novembe 7 94 :AM ). htt://www.youtube.com/watch?vlxyg68_cav4 j Dielektyki liniowe: funkcja dielektyczna w modelu Loentza Ne ( ) + me ( iγ) + i funkcja dielektyczna a Dielektyki liniowe: Ne ( ) + m ( iγ) e funkcja dielektyczna w modelu Loentza Absocja i załamanie światła w ośodku oisane są zez zesolony wsółczynnik załamania: Ne ( ) + Ne ( ) m e m e ( ) + ( γ) γ ( ) + ( γ) n ( ) Re n ~ ( ) κ ( ) Im n ~ ( ) n ~ ( ) ( ) jest (zeczywistym) wsółczynnikiem załamania jest wsółczynnikiem ekstynkcji (absocji) 5 6

9--6 9--6 Wsółczynnik załamania w funkcji częstości PoniewaŜ częstości ezonansowe ojawiają się w óŝnych obszaach widma elektomagnetycznego, wsółczynniki n() i κ() zmieniają się w złoŝony sosób. κ n Rezonanse: oscylacyjne i otacyjne zejścia elektonowe odczeień widzialne UV X Modyfikacja fali świetlnej o zejściu do ośodka: PóŜnia (lub owietze) k n n λ E( z, t) E () ex[ i( k z t)] Ośodek Głębokość absocji /α λ /n nk Długość fali maleje E() ex[( α / ) z] ex[ i( nkz t)] czestotliwość (Hz) n ośnie z częstotliwością, z wyjątkiem obszaów anomalnej nej dysesji. Zazwyczaj: ędkość światła, długość fali, amlituda maleją. Częstotliwość nie zmienia się. nc/v h ~ E( z, t) E() ex( i( kz t)) Relacja dysesji: E (z) Wsółczynnik ekstynkcji κ tłumi ole ~ n~ k ( n + iκ) c c κ z / c E( z, t) E() e ex( i( nkz t)) Wsółczynnik załamania n zmienia długość wektoa falowego k (długość fali): nc/v h Całkowite ole elektyczne oagujące się w ośodku: k c Powoli zmieniająca się obwiednia i oscylacje ~ n π k Re k c ( λ / ) n λ jest długością fali o częstości w óŝni Wsółczynnik ekstynkcji i iadiancja (natęŝenie)) NatęŜenie jest oocjonalne do (śedniego) kwadatu ola. PoniewaŜ E(z) ex(-αz/), natęŝenie wynosi: I(z) I() ex(-α z) gdzie I() jest natęŝeniem w z, a I(z) jest natęŝeniem w z, wsółczynnik absocji: α κ c Tak więc natęŝenie światła jest tłumione i zanika ~ ex(-α z) w miaę oagacji w ośodku. W obszaze widzialnym wsółczynnik absobancji bezbawnych mateiałów zezoczystych (szkło) jest w zybliŝeniu stały. W ogólności α (jak i κ) silnie zaleŝą od częstości (DYSPERSJA!). Pawo BEERa lub Lambeta-Beea z 7 8

9--6 9--6 Wsółczynnik ekstynkcjii iadiancja (natęŝenie)) Za tłumienie odowiedzialne są dwa ocesy: absocja (enegia jest ochłonięta (n. zez atom; elektony walencyjne zechodzą do stanu o wyŝszej enegii). Zaabsobowana enegia moŝe być onownie wyemitowana jako enegia omieniowania, lub moŝe być zamieniona na cieło. ozaszanie - wiąŝe się z niejednoodnościami układu, w któym zachodzi oagacja fal. Światło oddziaływując z mateią owoduje dgania cząsteczek i wyomieniowanie (wtónych) fal elektomagnetycznych Pawo BEERa I(z) I() ex(-α z) lub Lambeta-Beea Dla światła widzialnego, dla większości mateiałów zezoczystych (n. dla szkieł): czyli: Dysesja mateiałów zezoczystych - obsza dysesji nomalnej Tansmitancja: względna zmiana natęŝenia światła zechodzącego zez ośodek jednoodny o długości l: n( ) λ λ κ ( ) Dysesja mateiałów: odsumowanie γ/ γ/ γ/ γ/ wsółczynnik załamania szybko się zmienia w obliŝu atomowej (molekulanej) częstości ezonansowej wówczas ośnie teŝ wsółczynnik absocji n(), n(λ) to kzywa dysesji mateiałowej ejon kzywej dysesji, w któym n() ośnie, gdy ośnie, to obsza dysesji nomalnej ejon kzywej dysesji, w któym n(), gdy ośnie to dysesja anomalna ze względu na absocję, dysesja anomalna jest tudna do obsewacji (ośodek jest niezezoczysty). Większość mateiałów otycznych absobuje w UV) 8 mateiały otyczne - duŝe n, małe κ Wsółczynnik załamania Pzykłady watości dla światła o długość 58 nm dla óŝnych mateiałów: Wsółczynnik załamania w funkcji częstości dla zeczywistych mateiałów Pzykład: κ n szkło 5 3 5 λ [µm] 9

9--6 9--6 Jak w języku funkcji dielektycznej i zesolonego wsółczynnika załamania oisać własności otyczne metali? Własności: twozenie ołyskliwej, gładkiej owiezchni ciągliwość i kowalność dobe zewodnictwo elektyczne dobe zewodnictwo cielne Własności te wynikają z faktu, ze metale zawieają wysokie gęstości elektonów swobodnych (niezwiązanych), któe ochodzą z owłok walencyjnych atomów metalu. Elektony te (gaz elektonowy) nie są juŝ związane z konketnym jonem dodatnim i mogą się swobodnie ouszać. Elektony swobodne nie doświadczają siły zeciwdziałającej wychyleniu w olu elektycznym Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Wowadźmy ole indukcji elektycznej : D E + P E + χe ( A więc D jest ównieŝ oocjonalne do E : D E + iγ χ ) E gdzie: ( + χ) jest zenikalnością elektyczną, ( + χ) jest względną zenikalnością elektyczną (funkcją dielektyczną) ośodka. gdzie jest częstością lazmową danego metalu: + i 4 + γ γ + 4 + γ / Ne me Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Elekton w ołoŝeniu x e (t), ousza się w olu elektycznym fali świetlnej od wływem siły: F el ee ex(-i t) Ruch elektonu odlega sile tłumiącej oocjonalnej do ędkości i skieowanej zeciwnie: dxe Ftlum meγ dt d xe dxe me + m eγ + me xe ee ex( it) dt dt Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda + iγ gdzie jest częstością lazmową danego metalu: ZałóŜmy dla ostoty, Ŝe γ. Wówczas dla częstości oniŝej częstości lazmowej <, a wsółczynnik załamania: gdyŝ dla: < () < / Ne me ~ κ, n i Wsółczynnik załamania metali jest więc liczbą zesoloną nawet wtedy, gdy funkcja dielektyczna jest zeczywista!

9--6 9--6 Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda + iγ gdzie jest częstością lazmową danego metalu: / Ne me Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Konfontacja z metalami zeczywistymi: Odbijalność % Długość fali Światło o częstotliwości oniŝej częstotliwości lazmowej jest odbijane; elektony metalu ekanują ole elektyczne fali światła. Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda + iγ gdzie jest częstością lazmową danego metalu: / Ne me Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Konfontacja z metalami zeczywistymi: Funkcja dielektyczna Dudego z aametami efektywnymi: ( ) D ( + iγ ) - zawiea dodatkowy wkład elektonów związanych do olayzowalności (o watości jeśli mamy tylko elektony swobodne Badzo silna absocja sawia, Ŝe fala elektomagnetyczna moŝe wniknąć do metalu jedynie niewiele, na odległość mniejszą niŝ długość fali: efekt naskókowy Ne m * e /, N i m* - koncentacja i masa efektywna elektonów zewodnictwa γ - ędkość elaksacji związana z zewodnictwem DC Głębokość wnikania dla óŝnych metali 3 4

9--6 9--6 Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Konfontacja z metalami zeczywistymi: metale alkaiczne Ujemny wsółczynnik załamania Dla większości mateiałów otycznych µ jest stała i bliska dla częstości otycznych i mogliśmy uŝywać definicji: n ~ ( ) ( ) Ogólniej: n ~ ( ) ( ) µ ( ) Paktycznie wszystkie zezoczyste mateiały mają dodatnie watości zaówno zenikalności elektycznej jak i magnetycznej µ. Ogólniej: n ~ ( ) ( ± ( ))( ± µ ( )) Ostatnie badania wykazały istnienie mateiałów o ujemnym wsółczynniku załamania, któy ojawia się, gdy obie części zeczywiste Re( ()) i Re(µ ()) są naaz ujemne (jest to waunek wystaczający, ale nie konieczny). Mateiały o takich własnościach nie są znane w zyodzie, ale moŝna je wytwozyć jako tzw. metamateiały. 4 ozwiązania. Któe moŝna zealizować? Metale: funkcja dielektyczna w modelu Dudego-Loentza-Sommefelda Konfontacja z metalami zeczywistymi: metale szlachetne Metamateiały Ośodki sztucznie wyodukowane o aametach mateiałowych nieznanych w zyodzie. Ich odowiedź na ole elektomagnetyczne osiada cechy wykaczające oza cechy mateiałów, z któych są wykonane. Są to mateiały, któe zyskują swe własności aczej dzięki stuktuze (nie wynikają wost z owodu składu). Metamateiały często twozone są ze stuktu eiodycznych. Mateiały o ujemnym wsółczynniku załamania. tzw mateiały lewoskętne, mają szczególne znaczenie w otyce i fotonice, gdzie ich własności umoŝliwiają wytwazanie nieklasycznych tyów soczewek, anten, modulatoów i filtów. aamety efektywne: 9,84, 9,96eV, γ,7ev dla złota 3,7, 8,9 ev, γ,ev dla seba Klasyfikacja metamateiałów względem części zeczywistych ich zenikalności elektycznej i magnetycznej Mateiały dla któych jedna z watości lub µ (z tym gozej w natuze) jest ujemna w jakimś zedziale częstości są dla tych częstości niezejzyste i mają metaliczny ołysk. 5 6

9--6 9--6 Ujemny wsółczynnik załamania a awo Snella: Ujemny wsółczynnik załamania Załamanie światła zachodzi zgodnie z awem Snelliusa: n sinθ n sinθ dla kąta załamania o ujemnej watości: Suesoczewka (cienka wastwa) nomalny mateiał nomalny mateiał (n. szkło, woda) metamateiał PoniewaŜ wsółczynnik załamania jest ujemny, ędkość fazowa i ędkość guowa fali elektomagnetycznej mogą ozchodzić się w zeciwnych kieunkach! Kieunek oagacji i kieunek zeływu enegii są więc óŝe! Ujemny wsółczynnik załamania Metamateiały Ta soczewka ma niezwykłą własność: jest ozbawiona abeacji: Suesoczewka Mateiały lewoskętne k k n Dla fali łaskiej oagującej a się w metamateiale wzajemne kieunki ola elektycznego, ola magnetycznego i wektoa Poyntinga odlegają egule lewej ęki (nie jak w egule awej eki dla iloczynu wektoowego): nowa klasa mateiałów: metamateiały lewoskętne. Uśedniony o czasie wekto Poyntinga jest anty-ównoległy do ędkości fazowej. Oznacza to, Ŝe w zeciwieństwie do zwykłych mateiałów awoskętnych, fonty falowe ouszają się w kieunku zeciwnym do kieunku zeływu enegii! Pzykład: Jednowymiaowa acka falowa w mateiale lewo- i awo-skętnym 7 8

9--6 9--6 Ujemny wsółczynnik załamania Metamateiały Secyficzne własności: Załamują światło zgodnie z awem Snelliusa (N sinθ N sinθ ) dla negatywnej watości efakcji, czyli kąt załamania ma ujemną watość (atz diagam). Efekt Dolea jest odwócony (światło ze źódła ouszającego się w kieunku obsewatoa ma obniŝoną częstotliwość) Pomieniowanie Czeenkowa jest wysyłane w zeciwną stonę niŝ ouszająca się cząstka naładowana. Pędkość guowa fali ma zwot zeciwny do ędkości fazowej. Światło ma tym większą długość fali im wyŝszą częstotliwość (odwotnie niŝ w zwykłych mateiałach). Dla fali łaskiej oagującej a się w takim metamateiale wzajemne kieunki ola elektycznego, ola magnetycznego i wektoa Poyntinga odlegają egule lewej ęki (nie jak w egule awej eki dla iloczynu wektoowego). Fakt ten ozwala nazywać klasę mateiałów: metamateiały lewoskętne. Ale uwaga: temin mateiał lewoskętny czy awoskętny uŝywany jest w kontekście mateiałów osiadających skętność otyczną Nowa teminologia!!! Zadanie domowe:. Sawdź, Ŝe wyaŝenie: jest ozwiązaniem ównania: ( e / m ) e xe ( t) E( t) ( iγ ) z E(t) ex(-it) d xe dxe me + m eγ + me xe ee ex( it) dt dt Metamateiały Niewidzialny tunel Rysunek wskazujący jako omienie świetlne musiałyby być ugięte wokół maskowanego obiektu, by sawić, by stał się niewidoczny; światło ozchodzi się tak, Ŝe obsewato ma waŝenie, Ŝe zeszło zez obiekt. Hiotetyczny metamateiał Niewidzialność!? htt://www.youtube.com/watch?volbs3m4v7oi&featueesonse_watch htt://www.youtube.com/watch?vja_fuzyhduk 9