ROZDZIAŁ 6. Elektrotechnika podstawowa 109

Podobne dokumenty
Prąd sinusoidalny. najogólniejszy prąd sinusoidalny ma postać. gdzie: wartości i(t) zmieniają się w czasie sinusoidalnie

Podstawy elektrotechniki

ĆWICZENIE NR 2 POMIARY W OBWODACH RLC PRĄDU PRZEMIENNEGO

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Elementy i Obwody Elektryczne

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu

8. MOC W OBWODZIE PRĄDU SINUSOIDALNEGO

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

R w U R + R R V = U1. grr2 = V U U. P pobiera energię + R. R 1 g V s U 2 U 1. I z

III. Przetwornice napięcia stałego

Sygnały zmienne w czasie

Wykład lutego 2016 Krzysztof Korona. Wstęp 1. Prąd stały 1.1 Podstawowe pojęcia 1.2 Prawa Ohma Kirchhoffa 1.3 Przykłady prostych obwodów

Metody analizy obwodów

Tensorowe. Wielkości fizyczne. Wielkości i Jednostki UŜywane w Elektryce Wielkość Fizyczna to właściwość fizyczna zjawisk lub obiektów,

Pomiar mocy i energii

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Podstawy elektrotechniki

Wykład 4 Metoda Klasyczna część III

Ćwiczenie 3 BADANIE OBWODÓW PRĄDU SINUSOIDALNEGO Z ELEMENTAMI RLC

u L ŁĄCZNIKI ŹRÓDŁA STEROWNIK LUB SYGNAŁ STERUJĄCY Rys Impulsowe układy transformujące napięcia przemienne, a) jednofazowy, b) trójfazowy

PARAMETRY ELEKTRYCZNE CYFROWYCH ELEMENTÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH

2. UKŁADY ELEKTRYCZNE ORAZ ZASADY ICH MODELOWANIA SIECIOWEGO I ZACISKOWEGO 2.1. UKŁAD I JEGO PROCESY ENERGETYCZNE

ψ przedstawia zależność

1 Sygnały. Zad 1. Wyznacz wartość średnią, średnia wyprostowaną i skuteczną sygnałów przedstawionych na rysunkach 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7.

ĆWICZENIE NR 2 BADANIA OBWODÓW RLC PRĄDU HARMONICZNEGO

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Wykład 2

PODSTAWOWE MIERNIKI DYNAMIKI ZJAWISK

Hipotezy o istotności oszacowao parametrów zmiennych objaśniających ˆ ) ˆ

1 Sygnały. Zad 1. Wyznacz wartość średnią, średnia wyprostowaną i skuteczną sygnałów przedstawionych na rysunkach.

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

WSTĘP DO ELEKTRONIKI

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 3

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

ZJAWISKA ENERGETYCZNE I MOCE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Z PRZEMIENNYMI PRZEBIEGAMI NAPIĘĆ I PRĄDÓW

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Wykład 2

Laboratorium Wirtualne Obwodów w Stanach Ustalonych i Nieustalonych

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Analiza obwodów elektrycznych

4. Modulacje kątowe: FM i PM. Układy demodulacji częstotliwości.

Układ szeregowy R, L, C (gałąź R, X)

Wielkości opisujące sygnały okresowe. Sygnał sinusoidalny. Metoda symboliczna (dla obwodów AC) - wprowadzenie. prąd elektryczny

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Projekt 2 Filtr analogowy

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

XI Konferencja Naukowa WZEE Rzeszów - Czarna, wrzesień 2013 r.

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

2. REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

Styczniki i przekaźniki Styczniki pomocnicze

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

Statystyka Opisowa 2014 część 2. Katarzyna Lubnauer

4.2. Obliczanie przewodów grzejnych metodą dopuszczalnego obciążenia powierzchniowego

Sprawozdanie powinno zawierać:

1. POJĘCIA PODSTAWOWE ELEKTROTECHNIKI. SYGNAŁY ELEKTRYCZNE I ICH KLASYFIKACJA

Obwody prądu zmiennego

1 T. Sygnały. Sygnał okresowy f(t) Wartość średnia sygnału okresowego f(t) Sygnały f(t) Stałe. Zmienne f(t) const. Pulsujące Inne.

Wybrane wiadomości o sygnałach. Przebieg i widmo Zniekształcenia sygnałów okresowych Miary sygnałów Zasady cyfryzacji sygnałów analogowych

Wykład z Podstaw matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 8. CAŁKI NIEOZNACZONE. ( x) 2 cos2x

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Zastosowanie metody najmniejszych kwadratów do pomiaru częstotliwości średniej sygnałów o małej stromości zboczy w obecności zakłóceń

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej

Nr zadania Σ Punkty:

POMIARY CZĘSTOTLIWOŚCI I PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO SYGNAŁÓW OKRESOWYCH. Cel ćwiczenia. Program ćwiczenia

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

ANALIZA OBWODÓW DLA PRZEBIEGÓW SINUSOIDALNYCH METODĄ LICZB ZESPOLONYCH

Pomiar mocy czynnej, biernej i pozornej

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

OBWODY NIELINIOWE. A. Wprowadzenie

Dr inż. Agnieszka Wardzińska pokój: 105 Polanka Advisor hours: Tuesday: Thursday:

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Podstawy teorii falek (Wavelets)

Prąd elektryczny U R I =


Weryfikacja hipotez dla wielu populacji

Rys.1. Podstawowa klasyfikacja sygnałów

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 7

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

5. Rezonans napięć i prądów

Podstawy elektrotechniki

Ćwiczenie nr.13 Pomiar mocy czynnej prądu trójfazowego

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

Przepięcia i ochrona przepięciowa

V. WPROWADZENIE DO PRZESTRZENI FUNKCYJNYCH

Natalia Nehrebecka. Wykład 2

Parametry czasowe analogowego sygnału elektrycznego. Czas trwania ujemnej części sygnału (t u. Pole dodatnie S 1. Pole ujemne S 2.

PROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE

WPŁYW PRACY LED-OWYCH ŹRÓDEŁ ŚWIATŁA NA PARAMETRY OKREŚLAJĄCE JAKOŚĆ ENERGII ELEKTRYCZNEJ, CZĘŚĆ 2

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2009/2010 Zadania dla grupy elektrycznej na zawody I stopnia

Ćwiczenie nr.14. Pomiar mocy biernej prądu trójfazowego. Q=UIsinϕ (1)

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

POMIARY MOCY (OBWODY JEDNO- I TRÓJFAZOWE). POMIARY PRĄDÓW I NAPIĘĆ W OBWODACH TRÓJFAZOWYCH

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.


Zadania OBWODY PRĄDU SINUSOIDALNEGO ZE SPRZĘŻENIAMI MAGNETYCZNYMI

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Minister Edukacji Narodowej Pani Katarzyna HALL Ministerstwo Edukacji Narodowej al. J. Ch. Szucha Warszawa Dnia 03 czerwca 2009 r.

Transkrypt:

Elekroechnka podsawowa 9 ROZDZAŁ 6 Elemeny obwodów prąd s nsodalnego Welkośc obrazjące je przebeg czasowe można klasyfkować ze względ na określone cechy wskaźnk, żywając nazw zwązanych z charakerem zmennośc. Welkośc snsodalne zalcza sę do welkośc okresowych przemennych. Snsodalne przebeg prąd napęca w dwójnk lnowym mogą meć różne fazy począkowe, zn. być względem sebe przesnęe, co jes zależne od charaker sposob połączena elemenów wchodzących w skład dwójnka. Zwązane są z ym pojęca: przesnęca fazowego, współczynnka mocy mocy czynnej dwójnka. nne ważne welkośc o: reakancja, mpedancja, sscepancja, admancja, moc berna moc pozorna. W lnowych obwodach elekrycznych mogą wysępować zjawska rezonansowe, swarzające nebezpeczeńswo przepęć lb przeężeń. Zwązk czasowe ampldowe mędzy przebegam o ej samej plsacj (synchroncznym) przedsawane są geomeryczne za pomocą wykresów wskazowych. Korzysając z meody symbolcznej formłje sę e zależnośc w sposób analyczny. Meody rozwązywana obwodów rozgałęzonych prąd sałego oraz snsodalnego różną sę prakyczne ylko ym, że w wypadk perwszych wykonje sę oblczena na lczbach rzeczywsych, a w wypadk drgch na lczbach zespolonych. Blans mocy obwod snsodalnego doyczy mocy zespolonej, j. mocy czynnej mocy bernej.

Elekroechnka podsawowa Oznaczena welkośc wysępjących w rozdzale 6 B sscepancja Q odb moc berna odbornkowa B C sscepancja pojemnoścowa R rezysancja B C sscepancja ndkcyjna S moc pozorna cos ϕ współczynnk mocy S moc zespolona C pojemność elekryczna S gen moc zespolona generaorowa e napęce źródłowe S odb moc zespolona odbornkowa E warość skeczna snsodalnego czas napęca źródłowego okres (podsawowy) przebeg E wskaz napęca źródłowego; warość napęce symbolczna (skeczna zespolona) ( przebeg czasowy welkośc ; przebeg napęca źródłowego czasowy napęca f częsolwość max warość szczyowa napęca f rez częsolwość rezonansowa h % współczynnk odkszałcena napęca G kondkancja welkość; warość skeczna napęca prąd okresowego ( przebeg czasowy prąd b składowa berna napęca max warość szczyowa prąd cz składowa czynna napęca h % współczynnk odkszałcena prąd m amplda napęca snsodalnego k k współczynnk kszał m (k) amplda k-ej harmoncznej przebeg k sz współczynnk szczy okresowego ( warość skeczna prąd okresowego okresowego śr warość średna półokresowa napęca b składowa berna prąd warość średna przebeg okresowego cz składowa czynna prąd (; warość średna napęca m amplda prąd snsodalnego warość wyprosowana napęca śr warość średna półokresowa wskaz napęca; warość symbolczna warość średna prąd okresowego (skeczna zespolona) napęca warość wyprosowana prąd modł (dłgość wskaz równa ) wskaz prąd; warość symbolczna m wskaz nerchomy (począkowy) ampldy napęca (skeczna zespolona) prąd modł (dłgość wskaz równa ) m wskaz wrjący ampldy napęca m wskaz nerchomy (począkowy) warość symbolczna napęca źródła zasępczego ampldy prąd W energa elekryczna m wskaz wrjący ampldy prąd X reakancja źr wskaz prąd źródłowego; warość X symbolczna (skeczna zespolona) C reakancja pojemnoścowa prąd źródłowego X L reakancja ndkcyjna własna o warość symbolczna prąd oczkowego Y admancja X M reakancja ndkcyjna wzajemna j lczba rojona; operaor obro Y admancja zespolona wskaz Z mpedancja L ndkcyjność własna Z mpedancja zespolona M ndkcyjność wzajemna Z w mpedancja zespolona źródła p moc chwlowa ϕ ką przesnęca fazowego P moc średna w obwodze prąd okresowego; moc czynna ψ faza począkowa (począkowy ką fazowy) przebeg snsodalnego P gen moc czynna generaorowa ρ rez mpedancja charakerysyczna (falowa) P odb moc czynna odbornkowa obwod rezonansowego P W wskazane waomerza ω plsacja przebeg snsodalnego q ładnek elekryczny ω rez plsacja rezonansowa Q moc berna ω moc berna generaorowa wzorcowa plsacja rezonansowa Q gen Lerara do rozdzał 6 [], [], [4], [7], [9]

6. Elemeny obwodów prąd snsodalnego Wykład X. PRZEBEG WELKOŚC ZMENNYCH W CZASE. ELEMENY R, C, L M PRZY PRĄDZE SNSODALNYM Klasyfkacja przebegów zmennych w czase Welkość, określoną w przedzale czas (, n ), charakeryzje przebeg czasowy ( o waroścach chwlowych: ( ), ( ),..., ( n ). Przebeg ( spełna warnek okresowośc w przedzale czas (, ), jeśl: ( + k ) = ( dla, k =,,...,, (6.) przy czym najmnejsza lczba spełnająca en warnek nazywa sę okresem (podsawowym) przebeg, a jej odwroność f = częsolwoścą przebeg. Ze względ na spełnene warnk okresowośc wyróżna sę welkośc (przebeg) zmenne okresowe (przykład na rys. a) neokresowe (przykład na rys. b): a) b) Warość średna za okres przebeg ( welkośc okresowej, o jej warość średna: + = ( = (. (6.) Welkość okresowa, kórej warość średna jes równa zer, nos nazwę przemennej (przykład na rys. c)., zaś kórej warość średna jes różna od zera plsjącej lb ęnącej (przykład na rys. d): c) d) Welkość okresowa nazywa sę snsodalną (harmonczną), jeśl jej przebeg czasowy można przedsawć jako fnkcję snsodalną (rys. ponżej): m -ψ ω = m sn( ω + ψ ), (6.3a) ( przy czym ω = = f, (6.3b) gdze: m amplda, ψ faza począkowa (począkowy ką fazowy), ω plsacja, (ω + ψ ) faza (ką fazowy) przebeg w chwl. Przebeg snsodalne o ej samej plsacj (częsolwośc) o przebeg synchronczne. W ogólnym przypadk, fazy począkowe przebegów synchroncznych są różne. Prądy napęca o przebegach okresowych nesnsodalnych o prądy napęca odkszałcone.

Wykład X Składnk przebeg okresowego Każdy przebeg okresowy, kóry ne jes snsodalny, można przedsawć w posac szereg Forera jako smę warośc średnej (składowej sałej) przebegów harmoncznych (składowej przemennej): ( = + m ( k) sn( k + ψ ( k ) ) k= ω, (6.4) gdze: warość średna przebeg, m (k) amplda k-ej harmoncznej przebeg, ψ (k) faza począkowa (począkowy ką fazowy) k-ej harmoncznej przebeg. Zachodz przy ym nasępjąca zależność (równość Parsevala): Przykład. Na rys. obok pokazano przebeg przemenne nesnsodalne, złożone z perwszej rzecej harmoncznej o ampldach fazach począkowych: m () = m. () = m. (), m (3) = m. (3) = m. (3), m (3) =, m () ; ψ. () = ψ. () =, ψ. (3) = 6, ψ. (3) = 9. ( = +. (6.5) m ( k ) k = Warośc średne prąd napęca okresowego Zgodne ze wzorem ogólnym, warośc średne (całookresowe) prąd napęca okresowego wynoszą: = (, = ( ) (6.6a, b) (nne oznaczena: (, śr.c ; (, śr.c ). Jeśl warość średna lb jes równa, o prąd ( lb napęce ( jes przemennym. Prądy napęca przemenne są częso ożsamane z snsodalnym główne, gdy przedmoem zaneresowana są perwsze harmonczne przebegów odkszałconych. Ma o zwązek z określonym dalej współczynnkam snsodalnośc prąd napęca przemennego. Waro zaem zwracać wagę na poprawne sosowane ermnów: przemenny snsodalny. Moc średna energa w obwodze prąd okresowego Moc średna (warość średna mocy) w obwodze prąd okresowego wynos P = p = a węc energa elekryczna w czase jednego okres równa sę W =,5,5 -,5 6 8 4 3 36 - -,5 m (), (6.7) p = P, (6.8a) zaś w czase >> (będącym welokronoścą ) wyraża sę ak samo jak przy prądze sałym: W = P. (6.8b) ω

6. Elemeny obwodów prąd snsodalnego 3 Warośc skeczne prąd napęca okresowego Zgodne z prawem Jole a, energa wydzelająca sę w rezysancj R (kondkancj G = /R) w przedzale czas (, ) wynos W = R = G, (6.9) R zaem ze względ na cepło wydzelane w ej samej rezysancj (kondkancj), w czase jednego okres prąd lb napęca równoważnym prądow okresowem ( napęc okresowem ( są prąd sały napęce sałe o akch waroścach, że: R czyl = R = G, G = G, =,. (6.a, b) Określone wyżej warośc (nne oznaczena: sk ; sk ) noszą mano warośc skecznych przebegów okresowych ( (. Warośc wyprosowane prąd napęca okresowego Warośc średne wyprosowanych całofalowo przebegów prąd lb napęca okresowego o warośc wyprosowane (nne oznaczena: (, ( ): =, =. (6.a, b) Gdy przebeg: (, (, są fnkcjam anysymerycznym (przemennym symerycznym), j. spełnającym warnk: ( = ( + ) = (, ( = ( + ) = (, o warośc wyprosowane, są równe waroścom średnm półokresowym śr, śr : śr =, śr =. (6.a, b) Współczynnk szczy oraz kszał prąd napęca okresowego Sosnk najwększych warośc bezwzględnych (szczyowych) prąd lb napęca: max, max, do odpowednch warośc skecznych:,, nazywają sę współczynnkam szczy prąd lb napęca okresowego: max max k sz. =, k sz. =. (6.3a, b) Sosnk warośc skecznych:,, do warośc wyprosowanych:,, noszą nazwy współczynnków kszał prąd lb napęca okresowego: k k =., k k. =. (6.4a, b) Współczynnk szczy oraz kszał prąd napęca snsodalnego Przebeg snsodalne prąd napęca zapsje sę jako fnkcje czas lb kąa ω : ( ω = m sn( ω + ψ ), ( ω = m sn( ω + ψ ). ( ( ch warośc skeczne oraz warośc wyprosowane (średne półokresowe) wynoszą: m =, m m m =, = śr =, = śr =,

4 Wykład X zaem współczynnk szczy kszał mają warośc: k sz(sn) =,4, k (sn) = k,. (6.5a, b) względnając wzór (6.5a), przebeg snsodalne prąd napęca zapsje sę zwykle w posac: = sn( ω + ψ ), = sn( ω + ψ ). (6.6a, b) ( ( Współczynnk snsodalnośc prąd napęca przemennego Za mary snsodalnośc prąd napęca przemennego można ważać procenowe warośc sosnków ch współczynnków szczy k sz oraz kszał k k, do warośc odpowedno współczynnków szczy lb kszał przebeg snsodalnego: k ksz. =, sz% sn = 7, 7 ksz., (6.7a, b) sz. sz% sn 7, 7 ksz. k k. k. k% sn = 9 kk., k% sn = 9 kk. k. (6.8a, b) nnym maram snsodalnośc prąd napęca przemennego są sosnk warośc skecznych ch perwszych harmoncznych ( (), () ) do ch warośc skecznych (, ), wyrażone w procenach: () () ( )% =, ( )% =. (6.9a, b) Współczynnk dzał wyższych harmoncznych prąd napęca przemennego Procenowe warośc sosnków warośc skecznej j-ej wyższej harmoncznej ( j > ) prąd lb napęca przemennego ( (j), (j) ), do warośc skecznej jego perwszej harmoncznej ( (), () ) lb do jego warośc skecznej (, ), o dwa ypy współczynnków dzał j-ej harmoncznej: ( j) ( j) j =, j =, (6.a, b) ( )%() () ( )%() () ( j) ( j) ( j )% =, ( j )% =. (6.a, b) Odsępswo przebegów przemennych od dealne snsodalnych wyrażane jes przez dwa ypy współczynnków zawarośc harmoncznych (w procenach), określanych mowne jako: - współczynnk znekszałceń harmoncznych () () h%( ) = = ( j)%(), h%( ) = = ( j)%(), (6.a, b) () j= () j= - współczynnk odkszałcena () () h% = = ( j)%, h% = = ( j)%. (6.3a, b) j= j= Wysępje dża różnorodność sosowanych w prakyce mar odkszałcena przebegów (różnce doyczą skończonej szerokośc pasma harmoncznych oraz wysępowana we wskaźnk ylko nekórych składnków, np. harmoncznych parzysych bądź neparzysych). Podane wyżej symbole współczynnków: (j) % (), (j) % (), (j) %, (j) %, h % (), h % (), h %, h %, ne są powszechne obowązjące. W lerarze oraz w normach podawane są różne wskaźnk żywane różne oznaczena, np. h % () h % () odpowada w normach symbol HD (oal Harmonc Dsoron), a h % h % HF (oal Harmonc Facor).

6. Elemeny obwodów prąd snsodalnego 5 Welkośc charakeryzjące dwójnk lnowy przy prądze snsodalnym Dwójnk lnowy (rys. obok) składa sę z pasywnych elemenów lnowych R, C, L, M, oraz akywnych elemenów dealnych e, źr o plsacj akej samej jak źródła zewnęrzne. Srkra połączeń elemen- Odb. ów ne ma w ej chwl znaczena. Przyjęo odbornkowe srzałkowane prąd napęca, zn. z założena dwójnk jes odbornkem. Przebeg snsodalne prąd napęca dwójnka zapsje sę w wygodnejszej posac (6.6a, b): ( = sn( ω + ψ ), ( = sn( ω + ψ ). Różncę faz począkowych przebegów synchroncznych ( ( dwójnka określa sę jako ką przesnęca fazowego, króko: przesnęce fazowe dwójnka (rys. ponżej):,, p ϕ = ψ ψ. (6.4) p P ω ϕ ψ ψ Moc chwlowa dwójnka wynos p = ( ( = sn( ω + ψ ) sn( ω + ψ ) = cosϕ cos(ω + ψ + ψ ). ( Składnk sały mocy chwlowej (moc średna) nos nazwę mocy czynnej P = cosϕ, (6.5) a welkość cos ϕ określa sę jako współczynnk mocy dwójnka (odbornka). Składnk zmenny mocy chwlowej, równy cos( ω + ψ + ψ ), nazywa sę mocą oscylacyną. Moc chwlowa oscylje z podwójną częsolwoścą wokół warośc mocy czynnej. Moc czynną dwójnka (odbornka) merzy sę waomerzem, włączanym do obwod w sposób pokazany obok na rysnk. Począk cewek (prądowej napęcowej) waomerza zaznacza sę na schemace kropkam. Jeśl począk cewek znajdją sę po ych sronach symbol W w kole, jak zaznaczono je na rysnk, o zwyczajowo kropk sę pomja. Moc zmerzona waomerzem w pokazanym kładze jes równa mocy czynnej dwójnka: P W = P. Elemeny R, C, L, M w obwodze prąd snsodalnego. Rezysancja R (kondkancja G) = R, = G, p = = R = G ; = sn( ω + ψ ), = sn( ω + ψ ) ; ( ( = R, ψ = ψ ϕ = cos ϕ = ; = R = R sn( ω + ψ ) (6.6) W R, G P = = R = G. Odb.

6 Wykład X. Pojemność C C dq =, q = C ; ( = sn( ω + ψ ), ( = sn( ω + ψ ) ; d = C = ω C cos( ω + ψ ) = ω C sn( ω + ψ + ) (6.7) = ω C, ψ = ψ + ϕ = cos ϕ = P = ; = = X C, X C = (reakancja pojemnoścowa). (6.8a, b) ω C ω C 3. ndkcyjność własna L L dψ =, Ψ = L ; = sn( ω + ψ ), = sn( ω + ψ ) ; ( ( d = L = ω L cos( ω + ψ ) = ω L sn( ω + ψ + ) (6.9) = ω L, ψ = ψ + ϕ = cos ϕ = P = ; = ω L = X, = ω L (reakancja ndkcyjna własna). (6.3a, b) L 4. ndkcyjność wzajemna L = L = M : a) sprzężene dodane dψ =, Ψ = L = M ; = sn( ω + ψ ), = sn( ω + ψ ) ; M X L M M M d M = M = ω M cos( ω + ψ ) = ω M sn( ω + ψ + ) (6.3a) = ω M, ψ ψ + M M = ; dψ =, Ψ = M ; = sn( ω + ψ ), = sn( ω + ψ ) ; M M M M d M = M = ω M cos( ω + ψ ) = ω M sn( ω + ψ + ) (6.3b) = ω M, ψ ψ + M M = ; = ω =, M = ω M = X M, (6.3a, b) M M X M X M = ω M (reakancja ndkcyjna wzajemna). (6.33) Moce czynne przenoszone mędzy cewkam (p M z cewk. do.; p M z cewk. do.): p p = M =... = X M sn( ψ ψ ) ; = M =... = X M sn( ψ ψ ) M M warnk przenoszena mocy czynnej: ψ ψ ψ ψ m. L = M b) sprzężene jemne we wzorach dla sprzężena dodanego: M zamas M ( X M zamas X M ). L + M L L M L + M M L = M M