OPIS PRZEDMIOTU. Instytut Psychologii, Katedra Psychologii Klinicznej Kierunek. Mgr Ewa Wyrzykowska

Transkrypt

1 OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Psychologia kliniczna dorosłego Wydział Wydział Pedagogiki i Psychologii Instytut/Katedra Instytut Psychologii, Katedra Psychologii Klinicznej Kierunek psychologia Specjalizacja/specjalność Psychologia kliniczna Poziom organizacyjny studiów jednolite studia magisterskie System studiów niestacjonarne Rok/semestr IV 7, 8 Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i nazwisko prowadzącego/ prowadzących przedmiot Liczba godzin dydaktycznych Liczba punktów ECTS Opisywana forma zajęć Rygor Typ przedmiotu Język wykładowy Mgr Ewa Wyrzykowska 45 konwersatorium zaliczenie z oceną, przedmioty specjalnościowe (specjalizacyjne) polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Założenia i cele przedmiotu (w formie efektów kształcenia) Treści programowe przedmiotu Specjalność: psychologia kliniczna W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć dobierać odpowiednią formę pomocy psychologicznej do pacjentów z określonymi zaburzeniami oraz rozwojem osobowości. Student powinien umieć analizować proces terapeutyczny indywidualny i grupowy, wytłumaczyć zjawiska zachodzące w procesie terapeutycznym, planować i dobierać korzystne dla pacjenta/klienta interwencje w psychoterapii indywidualnej i grupowej. Student powinien również w wyniku przeprowadzonych zajęć umieć zinterpretować dane pochodzące w obserwacji pacjentów/klientów z różnymi zaburzeniami psychicznymi. Analiza psychologicznych mechanizmów leżących u podstaw powstawania i utrzymywania się wybranych zaburzeń psychicznych osób dorosłych. Kontakt z dorosłym chorym psychicznie w warunkach ambulatoryjnych i szpitalnych. Specyfika diagnozy psychologicznej

2 zaburzeń psychicznych. Praca terapeutyczna z podopiecznym dostosowanie form pomocy do rodzaju zaburzenia i aktualnego stanu pacjenta. Metody dydaktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu wymagania i system oceniania analiza studiów przypadków, dyskusja, analiza literatury przedmiotu, elementy warsztatu, obserwacja (w tym obserwacja uczestnicząca), odgrywanie scenek aktywność na ćwiczeniach + kolokwium 1. Bilikiewicz, A. (red.). (2007). Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo PZWL. 2. Cierpiałkowska, L., Gościniak, J. (red.). (2005). Współczesna psychoanaliza. Modele konfliktu i deficytu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. (wybrane rozdziały) s Cierpiałkowska, L., Gościniak, J. (red.). (2002). Współczesna psychoanaliza. Teorie relacji z obiektem. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora. (wybrane rozdziały) s Literatura podstawowa 4. Cierpiałkowska, L. (red.) (2002). Psychologia zaburzeń osobowości. Poznań: UAM. 5. Cierpiałkowska, L. (2000). Alkoholizm: przyczyny leczenie profilaktyka. Poznań: UAM. 6. Cierpiałkowska, L. (red.). (2006). Oblicza współczesnych uzależnień. Poznań: UAM. 7. Cierpiałkowska, L., Ziarko, M. (2010). Psychologia uzależnień alkoholizm. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 8. Gabbard, G. O. (2010). Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Kraków: Wydawnictwo UJ. s Glita, P. (2009). Użyteczność pojęcia deficytu i defektu w

3 procesie psychoterapii. Psychoterapia, 4 (151), Grzesiuk, L. (red.) (2006). Psychoterapia. Teoria. TOM 1. Warszawa: Eneteia. s Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Badawcze kryteria diagnostyczne. (red. przekładu Stanisław Pużyński i Jacek Wciórka). (1998). Kraków- Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczna Vesalius, Instytut Psychiatrii i Neurologii. 12. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (red. przekładu Stanisław Pużyński i Jacek Wciórka). (2000). Kraków-Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczna Vesalius, Instytut Psychiatrii i Neurologii. 13. McWilliams, N. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP. 14. Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Jeden przypadek wiele teorii. Gdańsk: GWP. 15. Seligman, M., Walter, E., Rosenhan, D. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka. 16. Stemplewska-Żakowicz K., Krejtz, K. (red.) (2005). Wywiad psychologiczny. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. TOM 2. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP. s , Stemplewska-Żakowicz K., Krejtz, K. (red.) (2005). Wywiad psychologiczny. Wywiad w różnych kontekstach praktycznych. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP 18. Żechowski, C., Brągoszewska, J. (2009). PDM Psychodynamiczny manual diagnostyczny. W: S. Murawiec,

4 C. Żechowski (red.), Od neurobiologii do psychoterapii (s ). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii. 19. czasopisma 1. Johnson, S. M. (1998). Style charakteru. Poznań: Zysk i S- ka. 2. Khantzian, E. (1995). Uzależnienie od substancji psychoaktywnych z punktu widzenia teorii Ego/Ja. Nowiny Psychologiczne, 2. Literatura uzupełniająca (w tym portale internetowe) 3. Kotański, M. (1994). Ty zaraziłeś ich narkomanią. Warszawa: PZWL. 4. Leary, T. (1998). Polityka ekstazy. Kraków: Wydawnictwo EJB. 5. Marino, A. (1995). Widziałem ciemne słońce: doświadczenie depresji. Warszawa: J. Santorski & Co data podpis prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu* * 1. opis przedmiotu jest podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę 2. opis przedmiotu jest podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia) 3. przez koordynatora przedmiotu należy rozumieć osobę odpowiedzialną za przeprowadzenie całego przedmiotu niezależnie od jego formy.

5 PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Psychologia kliniczna ćwiczenia 45 Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i nazwisko prowadzącego/ prowadzącego dana formę zajęć Mgr Anna Kobierecka Mgr Ewa Wyrzykowska Szczegółowa tematyka zajęć 1. Różne poziomy organizacji osobowości teorie (McWilliams, Kernberg, Johnson itp.) i praktyka. Osobowość psychotyczna, poziom zaburzeń borderline, osobowość neurotyczna, osobowość dojrzała. Rola dopasowania pomocy psychologicznej do poziomu organizacji osobowości pacjenta. 2. Pacjent w kontakcie indywidualnym. Zawieranie kontraktu, ustalanie celu terapii. Setting oraz odstępstwa od settingu. Zjawiska w procesie terapeutycznym. 3. Uzależnienie od alkoholu, leków, narkotyków. Uzależnienie a zaburzenia obsesyjnokompulsywne. Teorie wyjaśniające powstawanie uzależnień. Pomoc psychologiczna osobom uzależnionym. 4. Psychologiczne problemy osób z zaburzeniami osobowości. 5. Metody diagnostyki klinicznej zajęcia praktyczne. 6. Zajęcia warsztatowe z wprowadzeniem elementów grupy superwizyjnej. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu wymagania i system oceniania Literatura podstawowa aktywność na ćwiczeniach + kolokwium 1. Bilikiewicz, A. (red.). (2007). Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo PZWL. 2. Cierpiałkowska, L., Gościniak, J. (red.). (2005). Współczesna psychoanaliza. Modele konfliktu i deficytu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. (wybrane rozdziały) s Cierpiałkowska, L., Gościniak, J. (red.). (2002). Współczesna psychoanaliza. Teorie relacji z obiektem. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora. (wybrane rozdziały) s. 67-

6 Cierpiałkowska, L. (red.) (2002). Psychologia zaburzeń osobowości. Poznań: UAM. 5. Cierpiałkowska, L. (2000). Alkoholizm: przyczyny leczenie profilaktyka. Poznań: UAM. 6. Cierpiałkowska, L. (red.). (2006). Oblicza współczesnych uzależnień. Poznań: UAM. 7. Cierpiałkowska, L., Ziarko, M. (2010). Psychologia uzależnień alkoholizm. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 8. Gabbard, G. O. (2010). Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Kraków: Wydawnictwo UJ. s Glita, P. (2009). Użyteczność pojęcia deficytu i defektu w procesie psychoterapii. Psychoterapia, 4 (151), Grzesiuk, L. (red.) (2006). Psychoterapia. Teoria. TOM 1. Warszawa: Eneteia. s Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Badawcze kryteria diagnostyczne. (red. przekładu Stanisław Pużyński i Jacek Wciórka). (1998). Kraków- Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczna Vesalius, Instytut Psychiatrii i Neurologii. 12. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (red. przekładu Stanisław Pużyński i Jacek Wciórka). (2000). Kraków-Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczna Vesalius, Instytut Psychiatrii i Neurologii. 13. McWilliams, N. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP.

7 14. Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Jeden przypadek wiele teorii. Gdańsk: GWP. 15. Seligman, M., Walter, E., Rosenhan, D. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka. 16. Stemplewska-Żakowicz K., Krejtz, K. (red.) (2005). Wywiad psychologiczny. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. TOM 2. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP. s , Stemplewska-Żakowicz K., Krejtz, K. (red.) (2005). Wywiad psychologiczny. Wywiad w różnych kontekstach praktycznych. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP 18. Żechowski, C., Brągoszewska, J. (2009). PDM Psychodynamiczny manual diagnostyczny. W: S. Murawiec, C. Żechowski (red.), Od neurobiologii do psychoterapii (s ). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii. 19. czasopisma 1. Johnson, S. M. (1998). Style charakteru. Poznań: Zysk i S-ka. 2. Khantzian, E. (1995). Uzależnienie od substancji psychoaktywnych z punktu widzenia teorii Ego/Ja. Nowiny Psychologiczne, 2. Literatura uzupełniająca (w tym portale internetowe) 3. Kotański, M. (1994). Ty zaraziłeś ich narkomanią. Warszawa: PZWL. 4. Leary, T. (1998). Polityka ekstazy. Kraków: Wydawnictwo EJB. 5. Marino, A. (1995). Widziałem ciemne słońce: doświadczenie depresji. Warszawa: J. Santorski & Co

8 data podpis prowadzącego daną formę zajęć data podpis koordynatora przedmiotu