ROCZNY PLAN PRACY WYCHOWAWCZO-DYDAKTYCZNO-OPIEKUŃCZEJ W PRZEDSZKOLU SAMORZĄDOWYM NR 14 W WAŁBRZYCHU. na rok szkolny 2012/13

Transkrypt

1 ROCZNY PLAN PRACY WYCHOWAWCZO-DYDAKTYCZNO-OPIEKUŃCZEJ W PRZEDSZKOLU SAMORZĄDOWYM NR 14 W WAŁBRZYCHU na rok szkolny 2012/13 ZADANIE I

2 Jestem częścią przyrody. Poznaję badam- doświadczam. Działania podejmowane w celu realizacji zadania: 1. Wyrabianie pozytywnego stosunku do świata zwierząt i roślin poprzez : a) wzbogacanie kącików książki o nowe pozycje dotyczące świata roślin i zwierząt; b) czytanie dzieciom utworów literatury dziecięcej o tematyce przyrodniczej o wartościach poznawczych, wychowawczych, kształcących oraz zawierających elementy fantazji i humoru. 2. Zbieranie, suszenie i przechowywanie nasion i owoców przeznaczonych na pokarm dla ptaków w zimie. 3. Poznawanie niektórych gatunków roślin. 4. Udział w różnych akcjach związanych ze środowiskiem. 5. Kształtowanie więzi emocjonalnej z przyrodą poprzez wycieczki i spacery. 6. Spostrzeganie roślin w otoczeniu prowadzenie obserwacji. 7. Tworzenie warunków do podejmowania przez dziecko działań twórczych z wykorzystaniem owoców z natury. 8. Prowadzenie hodowli roślin doniczkowych, sprawowanie opieki nad kącikiem przyrody. 9. Utworzenie przez dzieci w ogrodzie przedszkolnym własnej hodowli roślin. 10. Dokarmianie w czasie zimy ptaków wcześniej nagromadzonym pokarmem.

3 Lp Temat do realizacji Forma realizacji Osoba odp. Osiągnięcia dziecka termin ewaluacja 1. SPRZĄTANIE ŚWIATA Spacer ; zabawy dydaktyczne, rozmowy w oparciu o ilustracje Nauczycielki poszczególnych oddziałów Wie, że jest współodpowiedzialne za stan środowiska. IX /12 2. CZYSTA PLANETA ZIEMIA Konkurs plastyczny( różne techniki plastyczne wykonania pracy) Nauczycielka warsztatu plastycznego oraz nauczycielki poszczególnych oddziałów - potrafi za pomocą technik plastycznych przedstawić swoją wizję świata IX/X /12 3. W OGRODZIE BOTANICZNYM wycieczka Lidia Pietrzak - potrafi dostrzec piękno świata roślin V/13 4. DZIEŃ MORZA Nauczycielki oddziałów - zna różne zbiorniki wody w Polsce; - wie że Polska leży nad Morzem Bałtyckim X/12 V /13 5. DZIEŃ PTAKÓW Przygotowanie karmników; Poznawanie gatunków ptaków i ich zwyczajów Nauczycielki oddziałów

4 6. Mali badacze przyrody Tworzenie warunków do poznawania właściwości wody i gleby oraz ich znaczenie dla życia ludzi, roślin i zwierząt. Konkurs na najciekawszy kącik przyrody dyrektor Dostrzega zależności pomiędzy środowiskiem a zdrowiem człowieka X II IV 7. Tu jest mój dom Tworzenie planu miasta ( dzielnic i ulic ) i zaznaczanie miejsc zamieszkania dzieci n-lki 5-6 latków Dziecko potrafi wskazać na mapie gdzie mieszka IX 8. Zorganizowanie konkursu plastycznego Wałbrzych moja mała ojczyzna Prace plastyczne Nauczyciel warsztatów plastyczno - technicznych Poznaje i przenosi na papier za pomocą różnych technik plastycznych własne ekspresje plastyczne IV

5 9. Wałbrzych zielone miasto Włączenie się do akcji Sprzątanie świata -Dni ziemi - dokarmianie zwierząt - segregacja śmieci Nauczycielki oddziałów Dziecko dba o najbliższe otoczenie Dziecko ma świadomość konieczności ochrony przyrody, rozumie konieczność ograniczenia ilości śmieci wg kalenda rza imprez 10. Co ty wiesz o Wałbrzychu? turniej drużyn z udziałem Rodziców Piknik rodzinny Nauczyciel warsztatów plastyczno technicznych Dziecko potrafi ukazać piękno krajobrazu VI

6 ZADANIE II Matematyka z fantazją : wspieranie ciekawości, aktywności i samodzielności w toku podejmowanych działań z zakresu edukacji matematycznej poprzez stwarzanie warunków sprzyjających zdobywaniu kompetencji matematycznych w toku zabawy Umiejętności i wartości którymi powinno wykazać się dziecko wynikające z podstawy programowej : 1. Dziecko obdarza uwaga dzieci i dorosłych, aby rozumieć to co mówią i czego oczekują,grzecznie zwraca się do innych w przedszkolu, w domu, na ulicy ; 2. W miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki ich zachowań ; 3. Dziecko przewiduje w miarę swoich możliwości jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach ( wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach ); 4. Stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać co się może zdarzyć ; 5. Dostrzega zmiany dynamiki,tempa i wysokości dźwięku muzycznego, wyraża je pląsając lub tańcząc; 6. Umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa)w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych ; 7. Wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnych materiałów (np. przyrodniczych ), ma poczucie sprawstwa ( potrafię to zrobić ) i odczuwa radość z wykonywanej pracy : 8. Liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego ; 9. Wyznacza wynik dodawania i odejmowania pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych ; 10.Ustala równoliczność dwóch zbiorów,a także posługuje się liczebnikami mi ; 11.Rozróżnia stronę lewą i prawą,określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów ; 12.Wie na czym polega pomiar długości,i zna proste sposoby mierzenia : krokami, stopa za stopą. 13. Potrafi określić kierunki na kartce papieru, rozumie polecenia typu :narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki,narysuj szlaczek zaczynając od lewej górnej strony kartki.

7 lp Zagadnienie Termin realizacji Grupa wiekowa 1. Nabywanie posługiwania się określeniami wskazującymi położenie i kierunek. Orientacja przestrzenna wrzesień 3-latki 4-latki 5-latki 6-latki 1.Orientacja w schemacie własnego ciała: poprawne wskazywanie i nazywanie części ciała. 2.Określanie położenia: przed, za, na. 3.Okreslanie kierunku : w przód,w tył,do góry,na dół 5. 1.Orientacja w schemacie własnego ciała: poprawne wskazywanie i nazywanie części ciała występujących parami, np. oczy, kolana, dłonie. 2.Określanie położenia: nad, pod, obok, wysoko, nisko. 3.Określanie kierunku: w bok, na ukos, w lewo, w prawo. 1.Orientacja w schemacie własnego ciała: różnicowanie prawej i lewej strony ciała. 2.Określanie położenia przedmiotów: między, naprzeciw, pionowo, poziomo. 3.Określanie kierunku rysowania wzorów literopodobnych (przygotowanie do pisania): od strony lewej do prawej. 1.Orientacja w schemacie własnego ciała: wskazywanie kierunków od osi własnego ciała, poprawne stosowanie określeń lewa, prawa, z przodu, z tyłu, z boku. 2.Poruszanie się zgodnie ze wskazówkami 3.Określanie kierunku od obranego przedmiotu: na prawo od, na lewo od, symetrycznie.nauc zyciela. 4.Rozwijanie orientacji w układzie elementów na płaszczyźnie (kartce papieru): dół, góra, strona lewa, strona prawa.

8 2. Rytmy i rytmiczność październik 3. Kształty i figury intuicje geometryczne listopad 1.Dostrzeganie powtarzających się zjawisk: dzień, noc. 2.Słuchanie i odtwarzanie prostych rytmów. 3.Odtwarzanie rytmu w ruchach i gestach 1.Dostrzeganie kształtów i manipulowanie różnymi płaskimi figurami geometrycznymi, bez konieczności zapamiętania ich nazwy. 2.Wskazywanie 1.Dostrzeganie rytmu w szeregu powtarzających się elementów. 2.Kontynuowanie rytmów. 3.Dostrzeganie rytmu dni tygodnia. 1.Rozpoznawanie i nazywanie trójkąta. Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. 2.Rozpoznawanie i nazywanie 1.Samodzielne układanie przedmiotów z zachowaniem podanego rytmu. 2.Przekładanie dostrzeżonej regularności z jednej sytuacji na drugą. 3.Łączenie tekstu z ruchem i rytmem. 1.Rozpoznawanie i nazywanie prostokąta. Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. 2.Odwzorowywani e kształtów 5.Kształtowanie 1.Dostrzeganie rytmu w przyrodzie (cykliczny układ kalendarza) oraz w życiu i działalności człowieka 2.Dostrzeganie rytmu ciała: serca, oddechu, kroków. 3.Graficzne odtwarzanie wysłuchanego rytmu. 1.Poznawanie charakterystyczny ch cech figur: podobieństwa i różnice. 2.Tworzenie kształtów abstrakcyjnych i porównywanie ich z poznanymi

9 4. Klasyfikowanie, systematyzowanie i zbiory Grudzień dwóch takich samych figur bez konieczności podawania ich nazwy. 3.Dopasowywani e figury do kształtu otworu. Rozpoznawanie i nazywanie koła (tworzenia koła w zabawie). 4.Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. 5.Kształtowanie 1.Grupowanie wg jednej cechy, np. koloru, przeznaczenia. 2.Porównywanie przedmiotów i obrazków oraz dostrzeganie podobieństw i różnic: takie same, inne; pasuje, nie pasuje. kwadratu. Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. 3.Dostrzeganie kształtów figur przestrzennych i manipulowanie nimi, bez konieczności zapamiętania ich nazwy.. 1.Poznawanie i omawianie wyglądu pojedynczych przedmiotów oraz dostrzeganie ich cech jakościowych. 2.Łączenie przedmiotów w grupy na podstawie cechy percepcyjnej, jak poznanych figur, np. układanie ich z patyczków, sznurka. Rysowanie figur po śladzie. 3.Samodzielne rysowanie, wycinanie figur geometrycznych płaskich. 1.Grupowanie i segregowanie przedmiotów wg dwóch cech. Tworzenie zbiorów. 2.Grupowanie i segregowanie przedmiotów wg kilku cech równocześnie. Tworzenie zbiorów. figurami. 3.Rozpoznawanie i nazywanie figur przestrzennych najczęściej pojawiających się w otoczeniu dziecka: kula piłka, sześcian dom. 1.Grupowanie słów wg kryterium, np. kolory, imiona, zwierzęta, i nazywanie tej grupy. 2.Stosowanie czynności klasyfikacyjnych w sytuacjach zabawowych oraz życiowych, np. pomoc w

10 5. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw styczeń 3. Łączenie elementów w pary wg ustalonego kodu. 1.Łączenie wykonywanej czynności ze skutkiem, np. umycie rąk sprawia, że są czyste. 2.Przewidywanie skutków swojego zachowania (kierunek pozytywny i negatywny). 3.Przyporządkow np. barwa, wielkość, kształt, a następnie cech funkcjonalnych. 3.Dostrzeganie cech wspólnych i różnych dla grupy przedmiotów. Rozpoznawanie przedmiotów na podstawie ich cech. 1. Rozróżnianie zmian odwracalnych i nieodwracalnych: brudne ręce można umyć, a spalonego listu już nie odzyskamy 2.Ustalanie kolejności zdarzeń przedstawionych na obrazkach po wcześniejszym wysłuchaniu 3.Porządkowanie jednorodnych obiektów w otoczeniu na podstawie występujących między nimi różnic rozwijanie szeregowania. 4.Budowanie danego szeregu w toku praktycznego działania. 5.Kształtowanie 1.Układanie historyjki w oparciu o ilustracje. 2.Porządkowanie zdarzeń w czasie, w kolejności pojawiania się bohaterów itp.przewidywani zakończeń historyjek obrazkowych. przygotowaniu materiałów na zajęcia, czynności porządkowe. 3.Podział zbioru na podzbiory wg wskazanego kryterium. Próby samodzielnego wskazania kryterium podziału. aspekt liczby 1.Wnioskowanie, uogólnianie, nadawanie tytułów. 2.Tworzenie pojęć nadrzędnych na podstawie pojęć podrzędnych, np. spódnica, spodnie, bluzka ubranie, marchewka, pomidor, ogórek warzywa.

11 6. Nabywanie konstrukcyjnych i manipulacyjnych z wykorzystaniem różnych kształtów i figur geometrycznych luty ywanie ilustracji do treści opowiadania. 1.Manipulowanie klockami o różnej wielkości i kształcie. 2.Łączenie ze sobą jednorodnych klocków, np. wznoszenie wieży 3.Manipulowanie mozaiką płaską. opowiadania historyjka obrazkowa. 3.Uchwycenie związków między przedmiotami i osobami w historyjce obrazkowej 1.Tworzenie budowli tematycznych. 2.Układanie obrazka składającego się z kilku części (wg wzoru). 3.Poznawanie zasad łączenia ze sobą różnorodnych klocków. 3.Opowiadanie własnych przygód i ocenianie ich skutków. 1.Tworzenie obrazów z figur geometrycznych wg własnych pomysłów. 2.Układanie puzzli. 3.Komponowani e obrazów z figur geometrycznych na podany temat 3.Rozumienie przysłów i powiedzeń typu: Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą. 1.Układanie rytmów figur geometrycznych. 2.Wykorzystanie sześcianów do wznoszenia budowli przestrzennych. 3.Poznawanie zasad łączenia ze sobą różnych materiałów: sklejanie, zszywanie, spinanie, mocowanie taśmą dwustronną.

12 7. Nabywanie określania i dokonywania pomiaru wielkości i ciężaru marzec 1.Stosowanie określeń w odniesieniu do konkretnych przedmiotów: mały, duży (na zasadzie przeciwieństwa). 2.Stosowanie określeń w odniesieniu do konkretnych przedmiotów: ciężki, lekki (na zasadzie przeciwieństwa). 3. Wskazywanie w parze przedmiotów lżejszych cięższych, mniejszych większych. 1.Ocenianie wielkości przedmiotów poprzez stosowanie porównań: większy od, mniejszy od, taki sam. 2.Porównywanie ciężaru dwóch przedmiotów: lżejszy od, cięższy od 3.Porządkowanie przedmiotów wg wielkości malejącej i wzrastającej. 4.Używanie określeń: mały, mniejszy, najmniejszy; duży, większy, największy; taki sam. 5.Kształtowanie 1.Używanie i stopniowanie określeń dotyczących ciężaru przedmiotów: ciężki, lekki, taki sam, cięższy, lżejszy. 2.Poznawanie różnego rodzaju wag. Wyjaśnienie ich roli w określaniu ciężaru przedmiotów. 3.Rozumienie, że ciężar przedmiotu nie zależy od jego wielkości. 1.Uświadomienie względności określeń ciężki i lekki poprzez porównanie danego przedmiotu z cięższymi i lżejszymi od niego, np. jabłko jest lżejsze od dyni, ale cięższe od piórka. 2.Uświadomienie względności określeń duży i mały poprzez porównanie danego przedmiotu z większymi i mniejszymi od niego, np. pies jest większy od żaby, ale mniejszy od słonia. 3.Eksperymentow anie z wagą szalkową: próby ważenia przedmiotów.

13 8. Przyswajanie określeń czasu kwiecień 1.Dostrzeganie rytmicznej organizacji czasu w stałych następstwach czynności wykonywanych w przedszkolu (np. posiłki, odpoczynek, zajęcia). 2.Używanie określeń: teraz potem w odniesieniu do wykonywanych czynności. 3.Poprawne stosowanie pojęcia: dzisiaj w odniesieniu do trwającego dnia. 1.Określanie czynności wykonywanych rano, w południe, wieczorem. 2.Zapamiętanie nazwy aktualnej pory roku i dnia tygodnia. 3.Używanie określeń szybko wolno w odniesieniu do sposobu poruszania się zwierząt (np. żółw, pantera). 1.Poprawne używanie określeń czasu: najpierw później w stosunku do wykonywanych czynności. Prawidłowe stosowanie pojęć: dzisiaj wczoraj jutro. 2.Znajomość dni tygodnia, aktualnego miesiąca i pory roku. Określanie czasu trwania i tempa wykonywanych działań. 3.Poprawne stosowanie pojęć: długo krótko, dłużej krócej, prędko prędzej. 1.Rozumienie pojęcia: doba (dzień i noc). Określanie czynności wykonywanych w ciągu dnia i nocy. 2.Znajomość zwierząt prowadzących dzienny i nocny tryb życia. 3.Dostrzeganie rytmicznej organizacji czasu w stałych następstwach dnia i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy. 4.Nazywanie kolejno pór roku, dni tygodnia, miesięcy; określanie aktualnej pory roku, miesiąca, dnia tygodnia. Kalendarz. 4.Rozwijanie określania czasu poprzez poznanie

14 9. Nabywanie określania i dokonywania pomiarów długości, szerokości i wysokości maj 1.Określanie długości dwóch przedmiotów poprzez porównanie: długi krótki. 2.Określanie wysokości dwóch przedmiotów poprzez porównanie: wysoki niski. 3.Określanie szerokości dwóch przedmiotów poprzez porównanie: szeroki wąski. 1.Porównywanie długości kilku przedmiotów: długi, krótki; dłuższy, krótszy; najdłuższy, najkrótszy; takiej samej długości. 2.Porównywanie wysokości kilku przedmiotów: wysoki, niski; wyższy, niższy; najwyższy, najniższy; takiej samej wysokości. 3.Porównywanie wysokości kilku przedmiotów: wysoki, niski; wyższy, niższy; 1.Porządkowanie przedmiotów od najkrótszego do najdłuższego; od najwęższego do najszerszego i odwrotnie. 2.Porównywanie dzieci pod względem wysokości; używanie określeń: wyższy od, niższy od, takiej samej wysokości. 3.Mierzenie długości krokami, stopa za stopą, dłońmi. różnych rodzajów zegarów i innych mierników czasu od starożytności do dnia dzisiejszego. Wskazywanie pełnych godzin na zegarze. 5.Kształtowanie 1.Mierzenie długości, wysokości i szerokości przy użyciu sznurka, patyka, wstążki. 2.Uświadomienie stałości długości, wysokości i szerokości zmiana położenia nie zmienia tych wartości (np. zgięcie drutu, zwinięcie sznurka, zmięcie kartki). 3.Mierzenie długości i wysokości z wykorzystaniem narzędzi pomiaru:

15 najwyższy, najniższy; takiej samej wysokości. linijki, miary krawieckiej. 10. Powtórzenie wiadomości i czerwiec Kształtowanie aspekt liczby Liczenie z wymienianiem kolejnych liczebników głównych; zwrócenie uwagi na rolę ostatniego liczebnika. Liczenie palców, przedmiotów, kartek w książce itp. Stwarzanie warunków do liczenia w różnych zabawach, sytuacjach dnia codziennego. Rozróżnianie błędnego liczenia od poprawnego. Liczenie od dowolnego miejsca, na wspak, dwójkami, piątkami. Posługiwanie się pojęciem liczby w aspektach kardynalnym i m. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 z wykorzystaniem palców lub innych zbiorów zastępczych. Rozdzielanie tak, aby każdy miał tyle samo. Uświadomienie faktu, że ilość nie zależy od sposobu liczenia (od lewej, od prawej). Liczenie obiektów znikających, np. wkładanych do kartonu. Rozwiązywanie zadań tekstowych na temat znanych dzieciom sytuacji; stosowanie metody symulacyjnej. Poznawanie nominałów wybranych monet i banknotów; używanie ich papierowych sylwet w zabawie.

16 Rozgrywanie gier planszowych wspierających matematyczne dzieci. Samodzielne konstruowanie gier przez dzieci, wspólne ich rozgrywanie; poszukiwanie niestandardowych rozwiązań. Liczenie przedmiotów w sytuacjach praktycznych, w zabawie, bez ograniczania zakresu Porównywanie liczebności zbiorów na oko. Ustalanie równoliczności dwóch zbiorów. Porównywanie liczebności zbiorów poprzez łączenie ich elementów w pary. Przeliczanie elementów zbioru. Odnoszenie liczby ostatniego elementu do liczebności całego zbioru. Odwzorowywanie liczebności zbiorów za pomocą liczmanów, rysowania kresek na papierze, klaskania itp. Tworzenie nowego zbioru poprzez dodanie elementu do zbioru poprzedniego. Porządkowanie zbiorów według wzrastającej i malejącej liczby elementów. Posługiwanie się pojęciami: o jeden więcej, o jeden mniej. Wyznaczanie wyniku dodawania i odejmowania przy pomocy liczmanów. Przekładanie konkretnych sytuacji na działania matematyczne.

17