Lista 4 z rozwiązaniami

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Lista 4 z rozwiązaniami"

Transkrypt

1 Lista 4 z rozwiązaniai Autorzy rozwiązań: Zad dr A.Kolarz. Zad r. W.Maierski Siły bezwładności 81. Jaką inialną siłą należy działać na ciało A o asie M A (patrz rysunek), aby ciało B o asie M B nie poruszało się wzlęde nieo, jeśli: a) współczynnik tarcia iędzy A i B wynosi f AB, dy A porusza się po idealnie ładkiej powierzchni? b) współczynnik tarcia iędzy A i B wynosi f AB, a iędzy A i pozioą powierzchnią wynosi f? Obliczenia wykonać dla f AB = 0,6, f = 0,4, M A = 0 k i M B = k. ozwiązanie: 8. Wahadło o asie wisi na podstawce uocowanej na wózku. Znaleźć kierunek nici wahadła, tj. kąt α nici z pione oraz jej naprężenie T w przypadkach: a) wózek porusza się ruche jednostajny po płaszczyźnie pozioej, b) wózek porusza się po płaszczyźnie pozioej z przyspieszenie a, c) wózek stacza się swobodnie z równi pochyłej, która tworzy kąt β z pozioe. ozwiązanie: 83. O jaki kąt odchyli się pozio cieczy przewożonej w saochodzie cysternie, dy saochód hauje z opóźnienie 5 /s ( = 10 /s). ozwiązanie: 84. Wyznaczyć wartości sił odśrodkowych działających na człowieka znajdująceo się: a) na równiku; b) na powierzchni Ziei poruszającej się wokół Słońca. Dane: proień Ziei 6400 k, średnia odlełość Ziei od Słońca wynosi 150 ln. k. ozwiązanie: 85. Wyznaczyć nacisk ciała pilota o asie M na fotel saolotu wykonującą pętlę o proieniu = 6 k leżącą w płaszczyźnie pionowej, dy saolot jest: a) w najniższy punkcie okręu (fotel jest pod ciałe pilota) a prędkość saolotu wynosi 80 /s; b) w najwyższy punkcie pętli (fotel jest nad pilote) a prędkość saolotu wynosi 10 /s. Obliczenia wykonać dla M = 6 k. W jaki punkcie pętli i przy jakich wartościach podanych paraetrów pilot przez chwilę znajdzie się w stanie nieważkości? ozwiązanie:

2 86. Współczynnik tarcia iędzy tore a oponai saochodu wynosi 0,8. Z jaką aksyalną prędkością oże ten saochód pokonać bez poślizu zakręt o proieniu 40? ozwiązanie: 87. Na cało o asie M poruszający się w powietrzu z prędkością nad powierzchnią Ziei działa oprócz siły rawitacji, siła bezwładności C = M, zwana siłą Coriolisa, dzie jest prędkością kątową ruchu obrotoweo Ziei wokół osi płn-płd., przy czy wektor jest skierowany od bieuna płd. Ziei do jej bieuna płn. Uzasadnić, że ciała wykonujące rzut ukośny na półkuli płn. odchylają się od pierwotneo kierunku zawsze w prawo wzlęde wektora prędkości. Jaką reułę ożna stąd wysnuć dla ciał wykonujących rzut ukośny na półkuli płd? Dlaczeo ciała rzucone pionowo w dół, niezależnie od półkuli, odchylają się na wschód, tj. nie spadają pionowo w dół? Wyobraź sobie idealnie ładką rurkę o średnicy d i wysokości H ustawioną pionowo na równiku, w której spada swobodnie i bez tarcia kulka o średnicy d. Z rurki odpopowano powietrze. Jak zależy od czasu siła wywierana przez spadającą kulkę na boczną ściankę rurki? ozwiązanie: 88. Wiadro z wodą wprawiono w ruch po okręu o proieniu leżący w płaszczyźnie pionowej. Jaka jest inialna wartość prędkości wiadra w najwyższy punkcie toru ruchu, dla której woda nie będzie wylewała się z nieo? ozwiązanie: 89. Największy i najniejszy pozorny ciężar ciała człowiek stojąceo na wadze uieszczonej w windzie wynosi odpowiednio 591 N i 391 N. Zakładając, że wartości przyspieszenia i opóźnienia (przy haowaniu) windy podczas jej ruchu w órę są takie sae wyznaczyć rzeczywistą asę człowieka oraz przyspieszenie/opóźnienie windy. ozwiązanie: 90. Saochód porusza się ze stałą prędkością po drodze położonej na wzórzu o proieniu krzywizny w najwyższy punkcie równy 0. Wyznaczyć, jeśli na szczycie wzórza nacisk kół saochodu na droę jest zaniedbywalnie ały. ozwiązanie: Dynaika ruchu krzywolinioweo 91. Jarek o asie M = 40 k buja się na huśtawce zawieszonej na dwóch linkach o dłuości L = każda. W najniższy punkcie toru P siła naprężenia każdej z linek wynosi 300 N. Wyznaczyć prędkość i przyspieszenie dośrodkowe Jarka oraz siłę jeo nacisku na deskę huśtawki w punkcie P toru. ozwiązanie:

3 9. Saochód porusza się po łuku droi o proieniu. Powierzchnia droi jest nachylona pod kąte wzlęde poziou w kierunku do wnętrza zakrętu. Współczynnik tarcia wynosi f. Pokazać, że aksyalna prędkość, przy której saochód nie wypadnie z zakrętu na skutek poślizu spełnia równość ( ax ) = (f+t )/(1-ft ). ozwiązanie: 93. Saochód wpadł w pośliz na pozioy zakręcie o proieniu krzywizny 00, przed który stał znak oraniczenia prędkości do 40 k/h. O ile przekroczył kierowca dozwoloną prędkość, jeśli współczynnik tarcia iędzy oponai i jezdnią wynosił 4/5? Wynik podać w k/h. ozwiązanie: 94. owerzysta jedzie ze stałą prędkością = 10 /s po torze kołowy. Kąt nachylenia płaszczyzny roweru do poziou wynosi α=60. Oblicz proień toru. ozwiązanie: 95. Droa a łaodny płaski zakręt o proieniu = 100. Jakie powinno być oraniczenie prędkości na ty zakręcie (wyrażone w k/h) jeśli w niesprzyjających warunkach współczynnik tarcia µ= 0,? ozwiązanie: 96. Mała kulka stacza się po rynnie zakończonej pionową pętlą o proieniu r. Z jakiej wysokości kulka ta powinna się stoczyć, aby nie odpaść od pętli? ozwiązanie: 97. Z wierzchołka ładkiej kuli o proieniu zsuwa się bez tarcia ałe ciało. Wyznacz położenie punktu, w który wsponiane ciało oderwie się od powierzchni kuli. ozwiązanie: 98. Wahadło ateatyczne ożna wprawić w ruch po okręu (rysunek), otrzyujey wówczas wahadło stożkowe. Załóży, ze wychylenie takieo wahadła wynosi. Oblicz okres obieu takieo wahadła. ozwiązanie: 99. Punkt aterialny rozpoczyna ruch po okręu o proieniu ze stały przyspieszenie kątowy ε, jednostką ε jest s -.Po jaki czasie siła dośrodkowa będzie n razy większa od siły stycznej? ozwiązanie:

4 100. Ciężarek o asie zawieszony na nici o dłuości d obraca się po okręu ruche jednostajny w płaszczyźnie pozioej. W czasie ruchu nić odchylona jest od pionu o kąt. Oblicz siłę naprężenia nici. ozwiązanie: 101. Słońce znajduje się w odlełości lat świetlnych od środka Droi Mlecznej i porusza się wokół teo środka po okręu z prędkością 50 k/s. Ile czasu zajuje Słońcu pełny obie? Ile takich obieów wykonało Słońce, które powstało 4,5 ld lat teu. Wskazówka jeden rok świetlny do droa, którą przebywa światło poruszające się w próżni z prędkością k/h w czasie jedneo roku, który liczy w przybliżeniu 10 ln sekund. ozwiązanie: 10. Statek kosiczny pokonuje w przestrzeni kosicznej łuk okręu o proieniu 30 k, poruszając się ze stałą wartością prędkości k/h. Jaka jest wartość jeo: a) prędkości kątowej? b) przyspieszenia dośrodkoweo? c) przyspieszenia styczneo? ozwiązanie: 103. Wyznaczyć zależności od czasu wartości sił: całkowitej, stycznej i dośrodkowej (składowych tej pierwszej) działających na ciało o asie M wykonujące rzut: A) pozioy; B) ukośny. Wskazówka: wyznaczyć najpierw wartości przyspieszeń: całkowiteo, styczneo i dośrodkoweo. Czy ożna wyznaczyć zależność od czasu proienia krzywizny toru rzutu ukośneo i pozioeo? ozwiązanie: Zad81 ozwiązania T Najpierw rozwiążey część b) zadania. Aby ciało B było nieruchoe wzlęde A usi być T A C T C czyli M B f AB T A f AB M A f Stąd

5 1 f AB M B M A f (*) Po podstawieniu danych otrzyujey =111,18N. Aby otrzyać rozwiązanie pierwszej części zadania do wzoru (*) podstawiay f = 0 co oznacza, że iędzy podłoże a ciałe A nie a tarcia. Wtedy wzór (*) przyjuje postać 1 f AB M B a po podstawieniu danych otrzyujey =3,7N Zad8 a) Ponieważ wózek porusza się ruche jednostajny to działa na nieo jedynie przyspieszenie zieskie i odpowiadająca jej siła ciężkości P. Naprężenie nici T dane jest wzore T P b) W wypadku ruchu ze stały przyspieszenie a pojawia się siła bezwładności b a która powoduje odchylenie wahadła od pionu w taki sposób, że nić wahadła układa się wzdłuż siły wypadkowej w. Z rysunku wynika, że

6 T w a t b P a oraz c) Na wózek wzdłuż równi działa składowa siły ciężkości P P sin sin powodująca stałe, równolełe do równi przyspieszenie a sin Siła bezwładności wynosi teraz b sin Jak widać z rysunku siła wypadkowa wynosi P w b i jest prostopadła do równi czeo należało się spodziewać z rozkładu siły ciężkości na składowe w kierunku równoleły i prostopadły do równi. W związku z powyższy uszą być spełnione równania: oraz T w cos Zad83 Wypadkowa siła w działająca na dowolną eleentarną asę cieczy na powierzchni jest do powierzchni prostopadła. Gdyby tak nie było to siłę tę rozkładay na składowe prostopadłą i równolełą do powierzchni. Składowa prostopadła jest równoważona przez siły sprężystości cieczy natoiast składowa równoleła powodowała by ruch po powierzchni czeo nie obserwujey w stanach ustalonych.

7 Tak więc na eleent cieczy o asie Δ działa pionowo w dół siła ciężkości P oraz siła bezwładności b a których wypadkowa jest prostopadła do powierzchni cieczy. Jak wynika z rysunku t b P a czyli a arct co po podstawieniu danych daje 6, 56 Zad84 Siła odśrodkowa dana jest wzore o (1) a) Na równiku: W czasie t = 4odz = 86400s Zieia wykonuje jeden obrót wokół własnej osi. W ty czasie punkt na równiku przebywa droę S Z z prędkością t Z co po wstawieniu do wzoru (1) daje Z 4 Z o =,7077N t t Z dzie wszystkie wielkości należy sprowadzić do jednostek podstawowych układu SI. b) W przypadku ruchu Ziei wokół Słońca usiy założyć, że orbita jest kołowa. Wtedy po przeliczeniu wartości Z-S = 1, t = 366dni 86400s/dzień=316400s otrzyujey wartość siły odśrodkowej o = 0,4737N

8 Zad85 a) W najniższy punkcie pętli siła ciężkości c i siła odśrodkowa o ają ten sa kierunek i zwrot pionowo w dół. Ich wypadkowa wynosi N c o co po podstawieniu danych daje siłę nacisku o c dolot N M M 1430 N Drui człon w powyższy wzorze jest wyrażenie na siłę odśrodkową. b) W najwyższy punkcie pętli siła ciężkości c jest skierowana jak poprzednio pionowo w dół natoiast siła odśrodkowa o pionowo do óry. Ich wypadkowa wynosi c o N o c W ostatni wzorze od siły odśrodkowej odejujey siłę ciężkości dyż fotel znajduje się nad pilote! Teraz, przy prędkości 1 siła nacisku wynosi N M M 471, N Ujena siła nacisku oznacza, że pilot wisi na pasach N a kierunek C! c)

9 W stanie nieważkości N = 0. Warunek ten oże być spełniony w najwyższy położeniu na oblatywanej pętli przy odpowiedni doborze wartości i : dla = 6000 prędkość usi wynosić N T o 0 M M => => 44, 949 s N a N albo dla = 1 =10 /s pętla usi ieć proień 1440 K CH N Zad86 Założenie: uch pojazdu odbywa się w płaszczyźnie pozioej!!! Na pojazd jadący z prędkością po okręu o proieniu działa siła odśrodkowa o spychająca pojazd na zewnątrz łuku oraz wypadkowa (od czterech kół) siła tarcia T przeciwdziałająca o. Aby ruch zachodził po łuku koła usi zachodzić równość T o czyli f a stąd f 17, 888 s Zad87

10 a) Dlaczeo ciała rzucone pionowo w dół, niezależnie od półkuli, odchylają na wschód, tj. nie spadają pionowo w dół? b) Wyobraź sobie idealnie ładką rurkę o średnicy d i wysokości H ustawioną pionowo na równiku, w której spada swobodnie i bez tarcia kulka o średnicy d. Z rurki odpopowano powietrze. Jak zależy od czasu siła wywierana przez spadającą kulkę na boczną ściankę rurki? c) Uzasadnić, że ciała wykonujące rzut ukośny na półkuli płn. odchylają się od pierwotneo kierunku zawsze w prawo wzlęde wektora prędkości. Jaką reułę ożna stąd wysnuć dla ciał wykonujących rzut ukośny na półkuli południowej? Pn Pn α ω φ α ω φ Pd Pd a) b) a) Siła Coriolisa jest dana wzore C Z definicji iloczynu wektoroweo wiey, że wektor C jest prostopadły do płaszczyzny południka na której leżą wektory prędkości i ω czyli do płaszczyzny rysunku. Dłuość teo wektora wynosi C sin (1) dzie α jest kąte poiędzy wektorai i ω a zwrot C skierowany jest za powierzchnię rysunku. Jak widać z rys. a) a więc ożey powiązać wartość siły Coriolisa z szerokością eoraficzną φ C sin( ) cos () W przypadku półkuli południowej rys. b) ay

11 czyli sin cos więc i tutaj wzór (1) w który przechodzi wzór () jest słuszny.na obu półkulach spadające ciało będzie odchylane przez siłę Coriolisa na wschód. b) Z warunków zadania wynika, że jedyną siłą działającą prostopadle do osi rurki jest siła Coriolisa C. O Prędkość kulki wynosi (3) t a przebyta droa y t H t C Po czasie H t L kulka osiąnie powierzchnię Ziei Pn ω C Wracając do zadania do wzoru () wstawiay zależność (3) co daje rozwiązanie C t cos t cos ω - C - Widać, że C zależy liniowo od czasu i ożna ją zaobserwować w przedziale czasu (0,t L ). Siła jest skierowana na wschód. c) ozważy rzut ukośny na półkuli północnej taki, że wektor prędkości skierowany jest od Pd równika ale niekoniecznie na Pn. W ty wypadku wektor siły Coriolisa C skierowany jest za płaszczyznę rysunku czyli w prawo od płaszczyzny rzutu. Jeśli zieniy kierunek wektora prędkości na - to z definicji iloczynu wektoroweo zieni się autoatycznie zwrot wektora siły Coriolisa C (strzałki przerywane) ale dalej będzie ona działać w prawo od płaszczyzny rzutu. Na półkuli południowej rzut w stronę bieuna Pd będzie odchylany na zachód natoiast rzut w stronę równika zastanie odchylony na wschód - znów w obu wypadkach w prawo od płaszczyzny wektora. Zad88 Na wodę we wiadrze działa siła ciężkości C skierowana pionowo w dół oraz siła odśrodkowa O skierowana pionowo do óry. Aby woda nie wylewała się z wiadra usi być spełniony warunek C O czyli f

12 dzie jest suą as wody i wiadra. Minialna szukana prędkość wynosi Zad89 Gdy waa pozostaje w spoczynku lub porusza się ruche jednostajny (rys. po lewej) wskazania wai odpowiadają rzeczywisteu ciężarowi C człowieka Gdy winda rusza z przyspieszenie a do óry (rys. środkowy) pojawia się dodatkowo C siła bezwładności B a B C a B C C G D a = 0 B a działająca w kierunku przeciwny niż przyspieszenie. Teraz waa wykazuje G C B czyli G a (1) W trakcie haowania opóźnienie a kierunek przeciwny (rys. po prawej) stąd D C B Dodając stronai wzory (1) i () otrzyujey D a () G D 49,1k

13 Z równania () wyliczay teraz przyspieszenie a D,04 s Zad90 Wypukłość ostu wyusza ruch po łuku koła co jest przyczyną powstania siły odśrodkowej O skierowanej na szczycie przęsła pionowo do óry. Na saochód działa jeszcze siła ciężkości C skierowana pionowo w dół. Wypadkowa tych sił wynosi O C w C O co prowadzi do równania skalarneo w Zaniedbywanie ały nacisk kół... oznacza, że siła wypadkowa w 0 co prowadzi do zależności 14, 14 s Zad91 L N Oznaczy siłę naprężającą każdą z linek huśtawki przez N, a prędkość Jarka w punkcie P jako. W najniższy punkcie toru P obie liny uszą zrównoważyć ciężar Jarka M oraz wynikającą z ruchu po okręu siłę odśrodkową od : M W punkcie P ay równowaę sił: P M od

14 Ponieważ wszystkie siły działają w ty say kierunku ożey rozważać dłuości wektorów, a zate: Z równania teo wyznaczyy szukaną prędkość : Sprawdźy jednostki: Policzy wartość prędkości: Przyspieszenie dośrodkowe wiążey z siłą dośrodkową, która w punkcie P wynosi N Sprawdzay jednostki: i obliczay: Siła nacisku n Jarka na deskę huśtawki jest równoważona przez siły napinające liny, zate zodnie z III zasadą dynaiki: Odp. W punkcie P toru prędkość Jarka wynosi 3, /s, przyspieszenie dośrodkowe 15 /s, a siła nacisku 600 N.

15 Zad9 T Q od od od Warunek aksyalnej prędkości poruszania się w zakręcie oznacza równoważenie się siły tarcia T i składowej stycznej Q siły ciężkości Q = M saochodu ze składową styczną od siły odśrodkowej od. Q Q Warunek ten oże być zapisany w postaci skalarnej: Suę składowych noralnych: siły ciężkości i siły odśrodkowej (jest to siła nacisku saochodu na droę) równoważy siła reakcji podłoża nie została uwidoczniona na rysunku. Łatwo zauważyć, że odpowiednie składowe wynoszą: Siła odśrodkowa wyraża się wzore: Siła tarcia z definicji proporcjonalna jest do siły nacisku, ay więc: Podstawiając do warunku równowai otrzyujey: Mnożąc równanie obustronnie przez czynnik zawierające otrzyay: i rupując po lewej stronie wyrazy Skąd już tylko krok:

16 Zad93 Pośliz saochodu oznacza, że siła tarcia T została pokonana przez siłę odśrodkową od. Aby nie rozwiązywać nierówności rozważyy raniczny przypadek: T od Siła tarcia to oczywiście: Q = M a siła odśrodkowa: dzie: M to asa saochodu, Q ciężar saochodu, f współczynnik tarcia, proień zakrętu, prędkość raniczna. Podstawiając do warunku raniczneo otrzyujey: skąd dostajey prędkość raniczną: Przeliczy otrzyaną wartość prędkości na k/h Przekroczenie prędkości Odp. Kierowca przekroczył dozwoloną prędkość o 104 k/h, a ponieważ przekroczenie jest większe niż 51 k/h otrzyuje andat 500 zł i 10 pkt karnych.

17 Zad94 ŚM od owerzysta pochyla rower tak, aby wypadkowa w sił: ciężkości i odśrodkowej (zaczepionych w środku asy układu) przechodziła przez punkt styku opon roweru z podłoże. Jest to warunek równowai roweru w układzie nieinercjalny: Z kolei Podstawiając do warunku równowai otrzyujey równanie: Q=M w skąd łatwo policzyć proień skrętu: Sprawdzay jednostki i obliczay szukaną wartość Odp. Proień skrętu roweru wynosi 17,3. Zad95 T Q = M od Niesprzyjający warunko przypisujey ożliwość wystąpienia poślizu kół pojazdu w zakręcie. Pośliz saochodu oznacza, że siła tarcia T zostaje pokonana przez siłę odśrodkową od. Aby nie rozwiązywać nierówności rozważyy raniczny przypadek: Siła tarcia to oczywiście: a siła odśrodkowa:

18 dzie: M to asa saochodu, Q współczynnik tarcia, proień zakrętu, prędkość raniczna. Podstawiając do warunku raniczneo otrzyujey: skąd dostajey prędkość raniczną: Przeliczy otrzyaną wartość prędkości na k/h Odp. ozważany zakręt powinien być opatrzony znakie droowy oraniczający dopuszczalną prędkość do 50 k/h (znak B-33). Zad96 od Aby nie odpaść od pętli ała kulka usi ieć na tyle dużą prędkość, aby siła odśrodkowa od zdołała zrównoważyć siłę ciężkości w najwyższy punkcie pętli h r z druiej strony punkcie: Aby znaleźć prędkość kulki wystarczy porównać enerię potencjalną w oencie startu z całkowitą enerią w rozpatrywany skąd ay: Podstawiając do warunku równowai otrzyujey równanie: i obliczay

19 Odp. Minialna wysokość z jakiej powinna się stoczyć kulka wynosi,5r. Zad97 h od Miejsce oderwania zsuwająceo się ciała wyznacza warunek równowai sił: odśrodkowej od i składowej noralnej n siły ciężkości : n s Łatwo zauważyć, że: i paiętay, że: Podstawiay i ay: skąd Zdając sobie sprawę z teo, że ze wzroste kąta φ rośnie prędkość zsuwania szukay zależności iędzy tyi wielkościai. Skorzystay z zasady zachowania enerii porównując początkową enerię potencjalną ciała w najwyższy punkcie kuli z enerią echaniczną w oencie oderwania: Zauważy też, że: Po prostych przekształceniach otrzyujey: a po wstawieniu do bilansu enerii:

20 Porównując ten rezultat z wcześniejszy równanie dla dostajey: Skąd Odp. Zsuwające się po powierzchni kuli ciało oderwie się dy jeo proień wodzący zatoczy kąt. Zad98 L Wahadło będzie wykonywać obrót pod kate dla któreo wypadkowa siła w (sua wektorowa siły ciężkości i siły odśrodkowej od ) będzie działać wzdłuż nici. Łatwo zauważyć, że: Paiętay też, że: od dzie jest prędkością liniową asy. Z druiej strony: w Szukany okres T obieu wahadła jest czase jedneo obrotu (droa s = ) wykonywaneo z prędkością, zate: Porównując ze sobą wyrażenia na tan przekształcay: Obie strony równania są dodatnio określone, więc pierwiastkując obustronnie szybko otrzyujey:

21 Zauważy, że pod pierwiastkie ay odwrotność zate ostatecznie: Na koniec sprawdzay jednostki: Zad99 Zodnie z definicją przyspieszenie styczne to: a przyspieszenie noralne (dośrodkowe) to: Mnożąc powyższe równania przez asę punktu aterialneo otrzyay wyrażenia na składowe styczną i noralną (dośrodkową) siły odpowiedzialnej za ruch po okręu: Poiędzy przyspieszenie kątowy a liniowy istnieje związek: Skoro ruch po okręu odbywa się ze stały przyspieszenie kątowy to i przyspieszenie styczne a stałą wartośd i jeo wartośd ożna wyznaczyd dzieląc przyrost prędkości przez czas w który on nastąpił: Zate Zodnie z warunkai zadania: Podstawiając odpowiednie wyrażenia otrzyujey:

22 skąd i jednostka: Zad100 d W układzie nieinercjalny, tzn. obracający się i w który ciężarek spoczywa, będzie on wykonywał obrót pod kate dla któreo wypadkowa siła w (sua wektorowa siły ciężkości i siły odśrodkowej od ) będzie działać wzdłuż nici. Zodnie z III zasadą dynaiki odpowiedzią na tę siłę będzie siła naprężenia nici N = w zate: N Paiętay też, że: od dzie jest prędkością liniową asy, a odlełością ciężarka od pionu. Z druiej strony, jak widad na rysunku: w stąd Podstawiając do wyrażenia na siłę naprężenia ay: a po przekształceniach: d N uch ciężarka ożna też przedstawić w układzie inercjalny, wtedy działa siła dośrodkowa (jest to siła wypadkowa będąca suą wektorową sił: ciężkości i siły naprężenia nici N) odpowiadająca za ruch po okręu: do

23 dzie i ay: Dalszy cią rozwiązania przebiea identycznie jak w przypadku układu nieinercjalneo. Zad101 Oznaczy odlełość Słońca od środka Droi Mlecznej przez, jeo prędkość przez, czas obieu, czyli okres obrotu przez T a czas życia przez t. Prędkość Słońca otrzyay dzieląc dłuość orbity przez czas jedneo obrotu T: skąd szukany czas wyraża się wzore: Z kolei liczba obieów n to: Musiy jeszcze zauważyd, że odlełości ierzone w latach świetlnych to droa jaką przebywa światło poruszające się z prędkością c w czasie równy liczbie lat świetlnych ponożonej przez liczbę sekund w roku. Prędkośd światła to oczywiście: Zate liczyy okres obrotu w sekundach: lub w liczbie roków, czyli latach:

24 Liczba obieów zate: Odp.: Okres obieu Słońca wokół centru Droi Mlecznej wynosi 17,3 tys. lat a takich obieów w ciąu swojeo życia Słońce wykonało 60 tys. Zad10 Oznaczy proieo łuku okręu przez a prędkośd statku przez. Zodnie z definicją przyspieszenie styczne to: a przyspieszenie noralne (dośrodkowe) to: n Poiędzy prędkością kątową a liniową w ruchu po okręu istnieje związek: Obliczenia: Aby wyznaczyd prędkośd kątową i przyspieszenie noralne trzeba przeliczyd prędkośd statku z k/h na /s: Wówczas: Odp.: Prędkośd kątowa statku wynosi przyspieszenie dośrodkowe 65 /s,

25 przyspieszenie styczne równe jest zeru. Zad103 inne rozwiązanie!!!! Całkowite przyspieszenie ruchu w jednorodny polu rawitacyjny Ziei to = 9,81 /s. Przyspieszenie to ożna rozłożyć na składowe: styczną a s i noralną a n, a wtedy: Zodnie z definicją przyspieszenie styczne to: a przyspieszenie noralne (dośrodkowe) to: Z druiej strony: Z dwóch powyższych wzorów wynika poszukiwana zależność proienia krzywizny od prędkości i jej pochodnych, a przez to od czasu: Zate, aby znaleźć proień krzywizny toru rzutu w jednorodny polu rawitacyjny trzeba wyznaczyć składowe: x-ową i y-ową prędkości oraz policzyć pochodną po czasie dłuości wektora. Wyrażenia opisujące siłę całkowitą i jej składowe otrzyay nożąc przez asę punktu aterialneo przyspieszenie całkowite i jeo składowe styczną i noralną (dośrodkową): ozważy teraz kineatyczne równania ruchu w polu rawitacyjny. W oólny przypadku ożna napisać: y 0y y 0 0 0x n s dzie składowe wektora prędkości początkowej wyrażają się przez kąt x

26 nachylenia wektora prędkości początkowej: a y 0 oznacza początkową wysokość ciała w chwili startu. Przypadek A) zadania otrzyay kładąc = 0 (wówczas 0y = 0), a przypadek B) to y 0 = 0. Dzięki takieu podejściu ożey podad wartości sił w oólnej postaci, a warunki początkowe uwzlędnid na koocu rozwiązania. Wyznaczay składowe prędkości w układzie kartezjaoski różniczkując po czasie współrzędne: Stąd łatwo znajdziey dłuośd wektora prędkości jako pierwiastek z suy kwadratów jeo współrzędnych: Możey już policzyd przyspieszenie styczne z definicji: Mnożąc to wyrażenie przez asę poruszająceo się punktu otrzyay siłę styczną: Otrzyany wzór jest słuszny w przypadku rzutu ukośneo (przypadek B). W rzucie pozioy (przypadek A) znika czynnik zawierający Ponieważ całkowita siła jest znana: to składową dośrodkową (noralną) siły znajdziey z trójkąta sił: Dla przypadku B) rzut ukośny ay

27 Dla przypadku A) rzut pozioy ay: Możey teraz wrócid do wyrażenia na proieo krzywizny i wstawid znalezione przyspieszenie styczne: Dla przypadku A) rzut pozioy otrzyay zależnośd od czasu proienia krzywizny: Dla przypadku B) rzut ukośny ay Sprawdzay jednostki: ***

Lista 2 + Rozwiązania BLiW - niestacjonarne

Lista 2 + Rozwiązania BLiW - niestacjonarne Dynaika 1. Oblicz wartość siły, z jaką siłacz usiałby działać na cięŝar o asie 100 kg, jeŝeli chciałby podnieść go na wysokość 0,5 w czasie 1 sekundy ruche jednostajnie przyspieszony. ( g Q + b g + a a

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu

MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu Prowadzący: dr Krzysztof Polko Dynamiczne równania ruchu Druga zasada dynamiki zapisana w postaci: Jest dynamicznym wektorowym równaniem ruchu. Dynamiczne

Bardziej szczegółowo

Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku.

Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku. http://zadane.pl/zadanie/8735189 Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku. Zad.1 Prędkość wody w rzece V1 jest stała na całej szerokości rzeki (L) i równoleła do brzeów. Prędkość łodzi

Bardziej szczegółowo

Grupa A. Sprawdzian 2. Fizyka Z fizyką w przyszłość 1 Sprawdziany. Siła jako przyczyna zmian ruchu

Grupa A. Sprawdzian 2. Fizyka Z fizyką w przyszłość 1 Sprawdziany. Siła jako przyczyna zmian ruchu Szkoły ponadginazjalne Iię i nazwisko Data Klasa Grupa A Sprawdzian 2 Siła jako przyczyna zian ruchu 1. Przyspieszenie układu przedstawionego na rysunku a wartość (opory poijay) a. 1 7 g b. 2 7 g c. 1

Bardziej szczegółowo

p t F F Siła. Zasady dynamiki Siły powodują ruch ciał materialnych i zmiany stanu ruchu.

p t F F Siła. Zasady dynamiki Siły powodują ruch ciał materialnych i zmiany stanu ruchu. Siła. Zasady dynaiki kg s Siła jest wielkością wektorową. Posiada określoną wartość, kierunek i zwrot. Jednostką siły jest niuton (N). 1N 1 A Siła przyłożona jest do ciała w punkcie A, jej kierunek oraz

Bardziej szczegółowo

Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej

Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej Dynamika ruchu postępowego 1. Balon opada ze stałą prędkością. Jaką masę balastu należy wyrzucić, aby balon

Bardziej szczegółowo

Lista zadań nr 5 Ruch po okręgu (1h)

Lista zadań nr 5 Ruch po okręgu (1h) Lista zadań nr 5 Ruch po okręgu (1h) Pseudo siły ruch po okręgu Zad. 5.1 Na cząstkę o masie 2 kg znajdującą się w punkcie R=5i+7j działa siła F=3i+4j. Wyznacz moment siły względem początku układu współrzędnych.

Bardziej szczegółowo

Wykład 10. Ruch w układach nieinercjalnych

Wykład 10. Ruch w układach nieinercjalnych Wykład 10 Ruch w układach nieinercjalnych Prawa Newtona są słuszne jedynie w układach inercjalnych. Ściśle mówiąc układami inercjalnymi nazywamy takie układy odniesienia, które albo spoczywają, albo poruszają

Bardziej szczegółowo

Blok 5: Ruch po okręgu. Układy nieinercjalne. Siły bezwładności

Blok 5: Ruch po okręgu. Układy nieinercjalne. Siły bezwładności Blok 5: Ruch po okręu. Układy nieinercjalne. Siły bezwładności ZESTAW ZADAŃ NA ZAJĘCIA ROZGRZEWKA 1. Co szczeólneo dzieje się z ludźi w autobusie, dy wałtownie hauje on przed przejście dla pieszych, a

Bardziej szczegółowo

Dynamika: układy nieinercjalne

Dynamika: układy nieinercjalne Dynamika: układy nieinercjalne Spis treści 1 Układ inercjalny 2 Układy nieinercjalne 2.1 Opis ruchu 2.2 Prawa ruchu 2.3 Ruch poziomy 2.4 Równia 2.5 Spadek swobodny 3 Układy obracające się 3.1 Układ inercjalny

Bardziej szczegółowo

Siła. Zasady dynamiki

Siła. Zasady dynamiki Siła. Zasady dynaiki Siła jest wielkością wektoową. Posiada okeśloną watość, kieunek i zwot. Jednostką siły jest niuton (N). 1N=1 k s 2 Pzedstawienie aficzne A Siła pzyłożona jest do ciała w punkcie A,

Bardziej szczegółowo

Prawa ruchu: dynamika

Prawa ruchu: dynamika Prawa ruchu: dynamika Fizyka I (B+C) Wykład X: Dynamika ruchu po okręgu siła dośrodkowa Prawa ruchu w układzie nieinercjalnym siły bezwładności Prawa ruchu w układzie obracajacym się siła odśrodkowa siła

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 3 19.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 3 19.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów Fizyka - Mechanika Wykład 3 9.X.07 Zygunt Szefliński Środowiskowe Laboratoriu Ciężkich Jonów szef@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szef/ Stałe przyspieszenie Przyspieszenie charakteryzuje się ziana prędkości

Bardziej szczegółowo

Pierwsze kolokwium z Mechaniki i Przyległości dla nanostudentów (wykład prof. J. Majewskiego)

Pierwsze kolokwium z Mechaniki i Przyległości dla nanostudentów (wykład prof. J. Majewskiego) Pierwsze kolokwium z Mechaniki i Przylełości dla nanostudentów (wykład prof. J. Majewskieo) Zadanie Dane są cztery wektory A, B, C oraz D. Wyrazić liczbę (A B) (C D), przez same iloczyny skalarne tych

Bardziej szczegółowo

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej 1. Wielkości dynamiczne w ruchu postępowym. a. Masa ciała jest: - wielkością skalarną, której wielkość jest niezmienna

Bardziej szczegółowo

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday FIZYKA R.Resnick & D. Halliday rozwiązania zadań (część IV) Jacek Izdebski 5 stycznia 2002 roku Zadanie 1 We wnętrzu zakniętego wagonu kolejowego znajduje się aratka wraz z zapase pocisków. Aratka strzela

Bardziej szczegółowo

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas 3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas oddziaływanie między ciałami, ani też rola, jaką to

Bardziej szczegółowo

dr inż. Zbigniew Szklarski

dr inż. Zbigniew Szklarski Wykład 5: Dynaika dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Przyczyny ruchu - zasady dynaiki dla punktu aterialnego Jeśli ciało znajduje się we właściwy iejscu,

Bardziej szczegółowo

Elementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

Elementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski Elementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski Po czym można rozpoznać, że na ciało działają siły? Możliwe skutki działania sił: Po skutkach działania sił. - zmiana kierunku ruchu

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Wykład Nr 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO Prowadzący: dr Krzysztof Polko WSTĘP z r C C(x C,y C,z C ) r C -r B B(x B,y B,z B ) r C -r A r B r B -r A A(x A,y A,z A ) Ciało sztywne

Bardziej szczegółowo

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi) Kinematyka Mechanika ogólna Wykład nr 7 Elementy kinematyki Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez wnikania w związek

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka. Cel ćwiczenia: WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIECZY ZA POMOCĄ WAGI HYDROSTATYCZNEJ Wyznaczenie gęstości cieczy za poocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), koplet odważników, obciążnik,

Bardziej szczegółowo

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów Fizyka 1- Mechanika Wykład 4 6.X.017 Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów szef@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szef/ III zasada dynamiki Zasada akcji i reakcji Każdemu działaniu

Bardziej szczegółowo

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał. ZASADY DYNAMIKI Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał Dynamika klasyczna zbudowana jest na trzech zasadach podanych przez Newtona w 1687 roku I zasada dynamiki Istnieją

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Newtona. dr inż. Romuald Kędzierski

Zasady dynamiki Newtona. dr inż. Romuald Kędzierski Zasady dynamiki Newtona dr inż. Romuald Kędzierski Czy do utrzymania ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym potrzebna jest siła? Arystoteles 384-322 p.n.e. Do utrzymania ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym

Bardziej szczegółowo

Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia.

Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia. Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia. Grupa 1. Kinematyka 1. W ciągu dwóch sekund od wystrzelenia z powierzchni ziemi pocisk przemieścił się o 40 m w poziomie i o 53

Bardziej szczegółowo

LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (2007/2008). Stopień I, zadanie doświadczalne D3

LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (2007/2008). Stopień I, zadanie doświadczalne D3 LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (2007/2008). Stopień I, zadanie doświadczalne D3 Źródło: Autor: Nazwa zadania: Działy: Słowa kluczowe: Andrzej Wysołek plik; Koitet Główny Olipiady Fizycznej. Andrzej Wysołek Koitet

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności Zasady dynamiki Newtona Pęd i popęd Siły bezwładności Copyright by pleciuga@o2.pl Inercjalne układy odniesienia Układy inercjalne to takie układy odniesienia, względem których wszystkie ciała nie oddziałujące

Bardziej szczegółowo

Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący:

Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący: Dynamika Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący: mamy ciało (zachowujące się jak punkt materialny) o znanych właściwościach (masa, ładunek itd.),

Bardziej szczegółowo

Pęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ]

Pęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ] Pęd ciała Definicja: p = v [kg s ] II zasada dynaiki Newtona w oryginalny sforułowaniu: F wyp = a = d v = d( v) = d p F wyp = d p Jeżeli ciało zienia swój pęd to na ciało działa niezerowa siła wypadkowa.

Bardziej szczegółowo

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA CZĘŚĆ TEORETYCZNA Za każde zadanie można otrzymać maksymalnie 0 punktów. Zadanie 1. przedmiot. Gdzie znajduje się obraz i jakie jest jego powiększenie? Dla jakich

Bardziej szczegółowo

Mechanika klasyczna opiera się na trzech podstawowych prawach noszących nazwę zasad dynamiki Newtona. Przykładowe sformułowania tych zasad:

Mechanika klasyczna opiera się na trzech podstawowych prawach noszących nazwę zasad dynamiki Newtona. Przykładowe sformułowania tych zasad: III. DYAMIKA 7. Dynamika ruchu postępowego Mechanika klasyczna opiera się na trzech podstawowych prawach noszących nazwę zasad dynamiki ewtona. Przykładowe sformułowania tych zasad: I. Istnieje taki układ

Bardziej szczegółowo

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m. Imię i nazwisko Data Klasa Wersja A Sprawdzian 1. 1. Orbita każdej planety jest elipsą, a Słońce znajduje się w jednym z jej ognisk. Treść tego prawa podał a) Kopernik. b) Newton. c) Galileusz. d) Kepler..

Bardziej szczegółowo

Praca i energia. Zasada zachowania energii mechanicznej. Środek masy. Praca

Praca i energia. Zasada zachowania energii mechanicznej. Środek masy. Praca Praca i energia. Zasada zachowania energii mechanicznej. Środek masy. Praca Uwaga: Zadania w tej części rozwiązujemy przy pomocy twierdzenia o pracy i energii kinetycznej lub zasady zachowania energii

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie: "Dynamika"

Ćwiczenie: Dynamika Ćwiczenie: "Dynamika" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1. Układy nieinercjalne

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.)

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.) Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.) I (zasada bezwładności) Istnieje taki układ odniesienia, w którym ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym, jeśli nie działają

Bardziej szczegółowo

Zasada ruchu środka masy i zasada d Alemberta 6

Zasada ruchu środka masy i zasada d Alemberta 6 Zaada ruchu środka ay i zaada d Aleerta 6 Wprowadzenie Zaada ruchu środka ay Środek ay układu punktów aterialnych poruza ię tak, jaky w ty punkcie yła kupiona cała aa układu i jaky do teo punktu przyłożone

Bardziej szczegółowo

Ruch drgający i falowy

Ruch drgający i falowy Ruch drgający i falowy 1. Ruch harmoniczny 1.1. Pojęcie ruchu harmonicznego Jednym z najbardziej rozpowszechnionych ruchów w mechanice jest ruch ciała drgającego. Przykładem takiego ruchu może być ruch

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1(mechanika) AF14. Wykład 5

Fizyka 1(mechanika) AF14. Wykład 5 Fizyka 1(mechanika) 1100-1AF14 Wykład 5 Jerzy Łusakowski 30.10.2017 Plan wykładu Ziemia jako układ nieinercjalny Fizyka 1(mechanika) 1100-1AF14 Wykład 5 Dwaj obserwatorzy- związek między mierzonymi współrzędnymi

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 KINEMATYKA Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY Prowadzący: dr Krzysztof Polko Określenie położenia ciała sztywnego Pierwszy sposób: Określamy położenia trzech punktów ciała nie leżących

Bardziej szczegółowo

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3. Dynamika ruchu obrotowego Zauważyłem, że zadania dotyczące ruchu obrotowego bardzo często sprawiają maturzystom wiele kłopotów. A przecież wystarczy zrozumieć i stosować zasady dynamiki Newtona. Przeanalizujmy

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/

Bardziej szczegółowo

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Dynamika Prowadzący: Kierunek Wyróżniony przez PKA Mechanika klasyczna Mechanika klasyczna to dział mechaniki w fizyce opisujący : - ruch ciał - kinematyka,

Bardziej szczegółowo

O ciężarkach na bloczku z uwzględnieniem masy nici

O ciężarkach na bloczku z uwzględnieniem masy nici 46 FOTON 3, ato O ciężarkach na bloczku z uwzględnienie asy nici Mariusz Tarnopolski Student fizyki IF UJ Rozważy klasyczne zadanie szkolne z dwoa ciężarkai zawieszonyi na nici przerzuconej przez bloczek,

Bardziej szczegółowo

1 Oscylator tłumiony *

1 Oscylator tłumiony * Projekt Fizyka Plus nr POKL.04.01.02-00-034/11 współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskieo Funduszu Społeczneo w raach Prorau Operacyjneo Kapitał Ludzki. Kurs Plus - Fizyka ateriały

Bardziej szczegółowo

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy

Bardziej szczegółowo

dr inż. Zbigniew Szklarski

dr inż. Zbigniew Szklarski Wykład 4: Dynaika dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Przyczyny ruchu - zasady dynaiki dla punktu aterialnego Jeśli ciało znajduje się we właściwy iejscu,

Bardziej szczegółowo

FIZYKA Kolokwium nr 2 (e-test)

FIZYKA Kolokwium nr 2 (e-test) FIZYKA Kolokwium nr 2 (e-test) Rozwiązał i opracował: Maciej Kujawa, SKP 2008/09 (więcej informacji na końcu dokumentu) Zad. 1 Cegłę o masie 2kg położono na chropowatej desce. Następnie jeden z końców

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia Prowadzący: dr Krzysztof Polko PRACA MECHANICZNA SIŁY STAŁEJ Pracą siły stałej na prostoliniowym przemieszczeniu w kierunku działania siły nazywamy iloczyn

Bardziej szczegółowo

V.4 Ruch w polach sił zachowawczych

V.4 Ruch w polach sił zachowawczych r. akad. 5/ 6 V.4 Ruch w polach sił zachowawczych. Ruch cząstki w potencjale jednowyiarowy. Ruch w polu siły centralnej. Wzór Bineta 3. Przykład: całkowanie wzoru Bineta dla siły /r Dodatek: całkowanie

Bardziej szczegółowo

PRZYCZYNY RUCHU ZASADY DYNAMIKI DLA PUNKTU MATERIALNEGO

PRZYCZYNY RUCHU ZASADY DYNAMIKI DLA PUNKTU MATERIALNEGO PRZYCZYNY RUCHU ZASADY DYNAMIKI DLA PUNKTU MATERIALNEGO Wykład 3 008/009, zia 1 Poglądy na echanikę przed Newtone Arystoteles uważał, że każdy ruch wynika albo z natury poruszającego się ciała (ruch naturalny)

Bardziej szczegółowo

Wstęp. Ruch po okręgu w kartezjańskim układzie współrzędnych

Wstęp. Ruch po okręgu w kartezjańskim układzie współrzędnych Wstęp Ruch po okręgu jest najprostszym przypadkiem płaskich ruchów krzywoliniowych. W ogólnym przypadku ruch po okręgu opisujemy równaniami: gdzie: dowolna funkcja czasu. Ruch odbywa się po okręgu o środku

Bardziej szczegółowo

Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.

Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc. Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc. ZESTAW ZADAŃ NA ZAJĘCIA ROZGRZEWKA 1. Przypuśćmy, że wszyscy ludzie na świecie zgromadzili się w jednym miejscu na Ziemi i na daną komendę jednocześnie

Bardziej szczegółowo

Zasada zachowania energii

Zasada zachowania energii Zasada zachowania energii Praca i energia Praca Najprostszy przypadek: Stała siła działa na ciało P powodując jego przesunięcie wzdłuż kierunku działania siły o. Praca jaką wykona przy tym siła W przypadku

Bardziej szczegółowo

05 DYNAMIKA 1. F>0. a=const i a>0 ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy 2. F<0. a=const i a<0 ruch jednostajnie opóźniony prostoliniowy 3.

05 DYNAMIKA 1. F>0. a=const i a>0 ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy 2. F<0. a=const i a<0 ruch jednostajnie opóźniony prostoliniowy 3. Włodzimierz Wolczyński 05 DYNAMIKA II zasada dynamiki Newtona Ruch prostoliniowy. Siła i ruch. Zakładamy, że F=const i m=const. I siła może być: F 1. F>0 Czyli zwrot siły zgodny ze zwrotem prędkości a=const

Bardziej szczegółowo

Zasady dynamiki Newtona. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Zasady dynamiki Newtona. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński Zasady dynamiki Newtona Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński 2019 Zasady dynamiki Newtona Autorzy: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński Podstawowa teoria, która pozwala przewidywać ruch ciał, składa

Bardziej szczegółowo

Przykładowe zdania testowe I semestr,

Przykładowe zdania testowe I semestr, Przykładowe zdania testowe I semestr, 2015-2016 Rozstrzygnij, które z podanych poniżej zdań są prawdziwe, a które nie. Podstawy matematyczno-fizyczne. Działania na wektorach. Zagadnienia kluczowe: Układ

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Wykład Nr 12 Zasady pracy i energii Prowadzący: dr Krzysztof Polko WEKTOR POLA SIŁ Wektor pola sił możemy zapisać w postaci: (1) Prawa strona jest gradientem funkcji Φ, czyli (2) POTENCJAŁ

Bardziej szczegółowo

Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2

Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2 Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2 Inne rozwiązanie zadania 2. (Wyznaczyć równanie stycznej do elipsy x 2 a 2 + y2 b 2 = 1 w dowolnym jej punkcie (x 0, y 0 ). ) Przypuśćmy, że krzywa na

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki sezon 1 II. DYNAMIKA

Podstawy fizyki sezon 1 II. DYNAMIKA Podstawy fizyki sezon 1 II. DYNAMIKA Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Kinematyka a dynamika Kinematyka

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys. Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny

Bardziej szczegółowo

Dynamika punktu materialnego

Dynamika punktu materialnego Dynaika punktu aterialnego 1. O czasie t 1 =14.0 s saochód o asie =1200 kg był w punkcie r 1 =[100,0,25] i iał pęd p 1 =[6000,0,-3600] kg /s. Jaka była pozycja saochodu w czasie t 2 =14.5 s? 2. Kierowca

Bardziej szczegółowo

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule Fizyka Kurs przygotowawczy na studia inżynierskie mgr Kamila Haule Siła Zasady dynamiki Newtona Skąd się bierze przyspieszenie? Siła powoduje przyspieszenie Siła jest wektorem! Siła jest przyczyną przyspieszania

Bardziej szczegółowo

Zakład Dydaktyki Fizyki UMK

Zakład Dydaktyki Fizyki UMK Toruński poręcznik do fizyki I. Mechanika Materiały dydaktyczne Krysztof Rochowicz Zadania przykładowe Dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK Toruń, czerwiec 2012 1. Samochód jadący z prędkością

Bardziej szczegółowo

Mechanika ogólna II Kinematyka i dynamika

Mechanika ogólna II Kinematyka i dynamika Mechanika ogólna II Kineatyka i dynaika kierunek Budownictwo, se. III ateriały poocnicze do ćwiczeń opracowanie: dr inŝ. Piotr Dębski, dr inŝ. Irena Wagner TREŚĆ WYKŁADU Kineatyka: Zakres przediotu. Przestrzeń,

Bardziej szczegółowo

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Egzain aturalny aj 009 FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM PODSTAWOWY KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Zadanie 1. Wyznaczenie wartości prędkości i przyspieszenia ciała wykorzystując równanie ruchu. Wartość prędkości

Bardziej szczegółowo

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana 1) Dwie kulki odległe od siebie o d=8m wystrzelono w tym samym momencie czasu z prędkościami v 1 =4m/s i v 2 =8m/s, jak pokazano na rysunku. v 1 8 m v 2 α a) kulka

Bardziej szczegółowo

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił. Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił. Wektor główny układu sił jest równy Moment główny układu wynosi Przykład

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki sezon 1 II. DYNAMIKA

Podstawy fizyki sezon 1 II. DYNAMIKA Podstawy fizyki sezon 1 II. DYNAMIKA Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Kinematyka a dynamika Kinematyka

Bardziej szczegółowo

Ziemia wirujący układ

Ziemia wirujący układ Siła Coriolisa 1 Ziemia wirujący układ Ziemia jest układem nieinercjalnym, poruszającym się w dość skomplikowany sposób. Aby stosować w takim układzie prawa dynamiki Newtona, do opisu zjawisk naleŝy wprowadzić

Bardziej szczegółowo

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni Tabele wzorów matematycznych i fizycznych oraz obszerniejsze listy zadań do kursu są dostępne

Bardziej szczegółowo

(t) w przedziale (0 s 16 s). b) Uzupełnij tabelę, wpisując w drugiej kolumnie rodzaj ruchu, jakim poruszała się mrówka w kolejnych przedziałach czasu.

(t) w przedziale (0 s 16 s). b) Uzupełnij tabelę, wpisując w drugiej kolumnie rodzaj ruchu, jakim poruszała się mrówka w kolejnych przedziałach czasu. 1 1 x (m/s) 4 0 4 1 3 4 5 6 7 8 9 10 11 1 13 14 15 16 t (s) a) Narysuj wykres a x (t) w przedziale (0 s 16 s). b) Uzupełnij tabelę, wpisując w drugiej kolumnie rodzaj ruchu, jakim poruszała się mrówka

Bardziej szczegółowo

Mechanika. Wykład 2. Paweł Staszel

Mechanika. Wykład 2. Paweł Staszel Mechanika Wykład 2 Paweł Staszel 1 Przejście graniczne 0 2 Podstawowe twierdzenia o pochodnych: pochodna funkcji mnożonej przez skalar pochodna sumy funkcji pochodna funkcji złożonej pochodna iloczynu

Bardziej szczegółowo

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2 Wykład 16 Geometria analityczna Przegląd wiadomości z geometrii analitycznej na płaszczyźnie rtokartezjański układ współrzędnych powstaje przez ustalenie punktu początkowego zwanego początkiem układu współrzędnych

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2. Teoria uderzenia

MECHANIKA 2. Teoria uderzenia MECHANIKA 2 Wykład Nr 14 Teoria uderzenia Prowadzący: dr Krzysztof Polko DYNAMIKA PUNKTU NIESWOBODNEGO Punkt, którego ruch ograniczony jest jakimiś więzami, nazywamy punktem nieswobodnym. Więzy oddziaływają

Bardziej szczegółowo

Ruch jednostajny prostoliniowy

Ruch jednostajny prostoliniowy Ruch jednostajny prostoliniowy Ruch jednostajny prostoliniowy to taki ruch, którego torem jest linia prosta, a ciało w jednakowych odcinkach czasu przebywa jednakową drogę. W ruchu jednostajnym prostoliniowym

Bardziej szczegółowo

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach FOTON 98 Jeień 007 53 Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach Jadwia Salach Zadanie 1 Urzędnik pracujący w biurowcu wiadł do windy która ruzył dół i przez 1 ekundę jechała z przypiezenie o wartości

Bardziej szczegółowo

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury Funkcje wektorowe Jeśli wektor a jest określony dla parametru t (t należy do przedziału t (, t k )

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku w poprzednim odcinku 1 Wzorce sekunda Aktualnie niepewność pomiaru czasu to 1s na 70mln lat!!! 2 Modele w fizyce Uproszczenie problemów Tworzenie prostych modeli, pojęć i operowanie nimi 3 Opis ruchu Opis

Bardziej szczegółowo

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y Przykład 1 Dane są trzy siły: P 1 = 3i + 4j, P 2 = 2i 5j, P 3 = 7i + 3j (składowe sił wyrażone są w niutonach), przecinające się w punkcie A (1, 2). Wyznaczyć wektor wypadkowej i jej wartość oraz kąt α

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ Prowadzący: dr Krzysztof Polko Pojęcie Ruchu Płaskiego Rys.1 Ruchem płaskim ciała sztywnego nazywamy taki ruch, w którym wszystkie

Bardziej szczegółowo

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa dr Mikolaj Szopa 17.10.2015 Do 1600 r. uważano, że naturalną cechą materii jest pozostawanie w stanie spoczynku. Dopiero Galileusz zauważył, że to stan ruchu nie zmienia się, dopóki nie ingerujemy I prawo

Bardziej szczegółowo

Fizyka I (mechanika), rok akad. 2011/2012 Zadania na ćwiczenia, seria 2

Fizyka I (mechanika), rok akad. 2011/2012 Zadania na ćwiczenia, seria 2 Fizyka I (mechanika), rok akad. 2011/2012 Zadania na ćwiczenia, seria 2 1 Zadania wstępne (dla wszystkich) Zadanie 1. Pewne ciało znajduje się na równi, której kąt nachylenia względem poziomu można regulować.

Bardziej szczegółowo

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 10 RUCH JEDNOSTAJNY PUNKTU MATERIALNEGO PO OKRĘGU

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 10 RUCH JEDNOSTAJNY PUNKTU MATERIALNEGO PO OKRĘGU autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 10 RUCH JEDNOSTAJNY PUNKTU MATERIALNEGO PO OKRĘGU Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania Zadanie 1 1 punkt

Bardziej szczegółowo

gdzie ω jest częstością kołową. Rozwiązaniem powyższego równania różniczkowego II-go stopnia jest wyrażenie (2) lub ( )

gdzie ω jest częstością kołową. Rozwiązaniem powyższego równania różniczkowego II-go stopnia jest wyrażenie (2) lub ( ) RUCH HARMONICZNY I. Ce ćwiczenia: wyznaczenie wartości przyspieszenia zieskiego poiar współczynnika sprężystości sprężyny k, zaznajoienie się z podstawowyi wiekościai w ruchu haroniczny. II. Przyrządy:

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku w poprzednim odcinku 1 Opis ruchu Opis ruchu Tor, równanie toru Zależność od czasu wielkości wektorowych: położenie przemieszczenie prędkość przyśpieszenie UWAGA! Ważne żeby zaznaczać w jakim układzie

Bardziej szczegółowo

3. Zadanie nr 21 z rozdziału 7. książki HRW

3. Zadanie nr 21 z rozdziału 7. książki HRW Lista 3. do kursu Fizyka; rok. ak. 2012/13 sem. letni W. Inż. Środ.; kierunek Inż. Środowiska Tabele wzorów matematycznych (http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/mat-wzory.pdf) i fizycznych (http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/wzf1.pdf;

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Prowadzący: dr Krzysztof Polko PLAN WYKŁADÓW 1. Podstawy kinematyki 2. Ruch postępowy i obrotowy bryły 3. Ruch płaski bryły 4. Ruch złożony i ruch względny 5. Ruch kulisty i ruch ogólny bryły

Bardziej szczegółowo

W efekcie złożenia tych dwóch ruchów ciało porusza się ruchem złożonym po torze, który w tym przypadku jest łukiem paraboli.

W efekcie złożenia tych dwóch ruchów ciało porusza się ruchem złożonym po torze, który w tym przypadku jest łukiem paraboli. 1. Pocisk wystrzelony poziomo leciał t k = 10 *s+, spadł w odległości S = 600 *m+. Oblicz prędkośd początkową pocisku V0 =?, i z jakiej wysokości został wystrzelony, jak daleko zaleciałby ten pocisk, gdyby

Bardziej szczegółowo

14P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do grawitacji)

14P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do grawitacji) Włodzimierz Wolczyński 14P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII POZIOM PODSTAWOWY (od początku do grawitacji) Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią

Bardziej szczegółowo

Treści dopełniające Uczeń potrafi:

Treści dopełniające Uczeń potrafi: P Lp. Temat lekcji Treści podstawowe 1 Elementy działań na wektorach podać przykłady wielkości fizycznych skalarnych i wektorowych, wymienić cechy wektora, dodać wektory, odjąć wektor od wektora, pomnożyć

Bardziej szczegółowo

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne. PRACA Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne. Rozważmy sytuację, gdy w krótkim czasie działająca siła spowodowała przemieszczenie ciała o bardzo małą wielkość Δs Wtedy praca wykonana

Bardziej szczegółowo

Geometria analityczna - przykłady

Geometria analityczna - przykłady Geometria analityczna - przykłady 1. Znaleźć równanie ogólne i równania parametryczne prostej w R 2, któr przechodzi przez punkt ( 4, ) oraz (a) jest równoległa do prostej x + 5y 2 = 0. (b) jest prostopadła

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Adam Wosatko Ewa Pabisek Skalar Definicja Skalar wielkość fizyczna (lub geometryczna)

Bardziej szczegółowo

1.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWNE STRONA FIZYCZNA

1.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWNE STRONA FIZYCZNA J. Wyrwał, Wykłady z echaniki ateriałów.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWN STRONA FIZYCZNA.5.. Wprowadzenie Wyprowadzone w rozdziałach.3 (strona statyczna) i.4 (strona geoetryczna) równania (.3.36) i (.4.) są niezależne

Bardziej szczegółowo

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ Wykład 6 2016/2017, zima 1 MOMENT PĘDU I ENERGIA KINETYCZNA W RUCHU PUNKTU MATERIALNEGO PO OKRĘGU Definicja momentu pędu L=mrv=mr 2 ω L=Iω I= mr 2 p L r ω Moment

Bardziej szczegółowo

Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, Spis treści

Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, Spis treści Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, 2010 Spis treści Część I. STATYKA 1. Prawa Newtona. Zasady statyki i reakcje więzów 11 1.1. Prawa Newtona 11 1.2. Jednostki masy i

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM Z FIZYKI

LABORATORIUM Z FIZYKI Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁINśYNIERII

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań KAEDRA FIZYKI SOSOWANEJ PRACOWNIA 5 FIZYKI Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na ores drgań Wprowadzenie Ruch drgający naeży do najbardziej rozpowszechnionych ruchów w przyrodzie.

Bardziej szczegółowo