b jest resztą z dzielenia a przez b. Funkcja []: R Z przyporządkowuje liczbie rzeczywistej x część całkowitą liczby x. (c)

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "b jest resztą z dzielenia a przez b. Funkcja []: R Z przyporządkowuje liczbie rzeczywistej x część całkowitą liczby x. (c)"

Transkrypt

1 Zadania z algebry liniowej ZESTAW / - Podstawowe zbiory liczbowe, podstawowe pojęcia algebraiczne Podziel z resztą: przez 6, (b) - przez 6, (c) przez -6, (d) - przez -6 Liczba przy dzieleniu z resztą przez pewną liczbę b daje resztę 6 i iloraz q Wyznacz b i q Liczba 7 przy dzieleniu przez pewną liczbę naturalną b daje iloraz q = Wyznacz dzielnik b oraz resztę r Pokazać, że jeśli a i b, (b < a) są liczbami naturalnymi, to a b jest ilorazem natomiast a ab b jest resztą z dzielenia a przez b Funkcja : R Z przyporządkowuje liczbie rzeczywistej x część całkowitą liczby x Rozkładając na czynniki pierwsze liczby a oraz b wyznaczyć NWD(a,b) oraz NWW(a,b), jeśli: a = 6, b =, (b) a =, b = 66, (c) a = 87, b = 6 Wykaż, że: NWD(a, )= a (b) NWD(a,b) = NWD(a kb,b); w szczególności NWD(a,b) = NWD(b, b ) o ile b (c) NWD(ac,bc) = c NWD(a,b) (d) jeśli d = NWD(a,b), to NWD( a d, b d )= (e) c ab, NWD(c,a)= = c b (f) a c, b c, NWD(a,b)= = ab c (g) NWD(a,,a n ) = NWD(NWD(a,,a n ),a n ) Podobnie dla NWW Wskazówka: ad e c ab c bc = c NWD(ab,bc)=b ad f ab ac ab bc = ab NWD(ac, bc)=c 7 Korzystając z algorytmu Euklidesa wyznaczyć NWD(a,b), jeśli: a = 7, b = 87, (b) a = 7, b = 7, (c) a =, b = 8 Pokazać, że dla dowolnych liczb całkowitych a i b zachodzi równość NWD(a,b) = NWD(a + b,a + b) 9 Rozwiąż w liczbach naturalnych następujące układy równań: { x + y = 8 NWD(x,y)= (b) { xy = 7 NWD(x,y)= (c) { xy = 7 NWD(x,y)= Zbiór A ma n elementów Ile działań można określić w zbiorze A? (b) Ile działań przemiennych można określić w zbiorze A? (c) Ile działań z elementem neutralnym można określić w zbiorze A? Zbuduj tabelki dodawania i mnożenia modulo n w zbiorze Z n = {,,,n } dla n =,,,,6,7,8,9, Sprawdź, czy podany układ (w którym + oznacza zwykłe dodawanie liczb) jest grupą: (R, +), (b) (N, +), (c) (Z, +), (d) ({, }, +), (e) ( ; ), +) Sprawdź, czy podany układ (w którym oznacza zwykłe mnożenie liczb) jest grupą: (Z, ), (b) (R, ), (c) ({, }, ), (d) (R +, ), (e) ({a k : k Z}, ) Sprawdź, czy zbiór liczb wymiernych dodatnich Q + wraz z działaniem a b = ab tworzy grupę Niech m > będzie liczbą naturalną Wykaż, że zbiór Z m = {,,, m } wraz z dodawaniem modulo m ( tzn a b =(a + b) m ) jest grupą abelową 6 Niech p będzie liczbą pierwsza Wykaż, że zbiór Z p = {,,p } wraz z mnożeniem modulo p (tzn a b =(ab) p ) jest grupą abelową Zbuduj tabelki działań w grupach Z, Z 7 i Z Wskazówka W celu pokazania istnienia elementu odwrotnego do elementu a rozważ odwzorowanie Z n Z n, x ax, i pokaż, że jest ono wzajemnie jednoznaczne Uwaga Prócz zadań w zestawach - należy poszukać odpowiednich zadań w poleconych zbiorach zadań 7 oraz 8

2 7 Niech (G, ) będzie grupą Wykaż, że dla każdych a,b,c,g G oraz m,n Z zachodzi: ga = gb a = b oraz ag = bg a = b; (b) (ab) = b a oraz (a ) = a; (c) a = a = a ; (d) a n a m = a n+m oraz (a n ) m = a mn 8 Sprawdzić, czy zbiór R z działaniem x y = x + y + jest grupą 9 W zbiorze R \ { } określamy działanie x y = x + y + xy Sprawdzić, że (R, ) jest grupą Sprawdzić, że dany zbiór ze zwykłym dodawaniem i mnożeniem liczb jest pierścieniem przemiennym R, (b) Z, (c) Z ={a + b :a, b Z}, (e) Z ={a + b + c :a, b, c Z}, Pokazać, że zbiór Z n = {,,,n } z działaniami dodawania i mnożenia modulo n jest pierścieniem przemiennym Pokazać, że jeśli n jest liczbą pierwszą to pierścień ten jest ciałem Pokaż, że zbiór R z działaniami oraz określonymi nastepująco: x y = x + y +, x y = x + y + xy, jest ciałem Niech K będzie ciałem oraz a, b, c K, n,m N Wykaż, że: a + c = b + c = a = b, (b) ( a)=a, (c) ( ) a = a, o ile a, (d) a =, (e) ab = a = lub b =, (f) a ( b)= ab, (g) ( a)( b)=ab, (h) a(b c)=ab ac (i) ac = bc i c = a = b (j) (a + b)(a b)=a b, (k) (a + b) n = n i= ( n i ) a i b n i (l) a b c d = ac, o ile bd, bd (m) a b + c ad + bc =, o ile bd, d bd (n) na ± ma =(n ± m)a, (o) (na) (mb)=(nm)(aḃ), (p) (n(ma)=(nm)a, (q) (ab) n = a n b n, (r) a n a m = a n+m, (s) (a n )m = a nm Wskazówka Zajrzyj do, rozdz Ułożyć tabelkę funkcji: x x w Z (b) x x w Z Sprawdzić czy istnieją - i wyznaczyć, jeśli istnieją - pierwiastki kwadratowe z w ciele Z p dla p =,,,7,, 6 Wyznaczyć dziedzinę oraz ułożyć tabelkę funkcji x x + x w Z 7 7 Rozwiązać równanie: a) x + x + = wz, b) x + x + = wz, c) x + x + = wz, d) x + x + x = wz 7 8 Wykonać działania: (6 + ) ( 7) w Z 7 oraz w Z 9 Rozwiązać układ równań a) { x + y = x + 9y = w Z iwz 7 b) { x + y = a x + y = b w Z iwz W pierścieniu wielomianów Z X wykonać wskazane działanie: (X + X + X + )+(X + X + X + X + ); (b) (X + X + ) (X + X + X + X); (c) (X + X + )(X + X + );

3 (d) (X + )(X + ) Podzielić wielomian f z resztą przez wielomian g: f (X)=X + X X 7, g(x)=x + X w RX; (b) f (X)=X + X X, g(x)=x + X w Z X; (c) f (X)=X + Xs+ X X +, g(x)=x + X + w Z 7 X; (d) f (X)=X 7, g(x)=x w QX Dobrać liczby a, b Z, aby wielomian X X +X +ax +b ZX przy dzieleniu przez X dawał resztę, a przy dzieleniu przez X resztę - Wielomian o współczynnikach rzeczywistych przy dzieleniu przez X daje resztę zaś przy dzieleniu przez X daje resztę Jaką resztę daje ten wielomian przy dzieleniu przez (X )(X )? Wielomian o współczynnikach z Z przy dzieleniu przez X + daje resztę, przy dzieleniu przez X + daje resztę zaś przy dzieleniu przez X + daje resztę Jaką resztę daje ten wielomian przy dzieleniu przez (X + )(X + )(X + )?

4 Zadania z algebry liniowej ZESTAW - Ciało liczb zespolonych Wyznaczyć wszystkie pary liczb rzeczywistych x, y spełniające równość: a) ( + i)x +( i)y = i, b) ( + i)x +( i)y = 6 i, c) ( i)x +( + i)y = 7 i, d) + i ( ) i i x + y = + i i Rozwiązać { układ równań: { ( + i)z +( i)w = ( i)z +( + i)w = + 6i a) c) ; b) ( i)z ( + i)w = + i z i + w + i = z ( i) + w ( + i) = ( + i)z ( + i)w = + i Obliczyć: a) ( + i) 6, b) ( + i) 7 +( i) 7, c) ( + i) +( i) Rozwiązać równania: a) zz +(z z)= + i, b) i(z + z)+i(z z)=i Rozwiązać równania: a) z + z + + i =, b) z +( + i)z ( + i)=, c) z + z( + i)+i =, d) ( i)z ( + i)z ( + i)= 6 Rozwiązać równania: a) z + z + =, b) z +( + 7i)z + 8 =, c) z (8 + i)z i = 7 Rozwiązać równania: a) ( + i)z ( + 7i)z + i = ; b) ( + i)z ( + 8i)z +( + i)=; c) ( + i)z ( + 7i)z +( + 6i)=; d) ( + i)z ( + i)z +( + 6i)=; e) ( i)z (7 + i)z + i = ; f) ( i)z ( + 7i)z +(7 + i)=; g) ( + i)z ( + i)z +( + i)=; 8 Wykonać działania: a) + itgα a + bi, b) itgα a bi, c) ( + i) ( i) ( + i) ( + i), d) ( i) ( + i) + 9 Wykazać nierówności: a) z + z z + z, b) z z z z Znaleźć wszystkie pierwiastki wielomianu x 6x + x 6x + wiedząc, że jednym z nich jest + i Wykazać równość z + z + z z = z + z i podać jej interpretację geometryczną Jakie twory na płaszczyźnie zespolonej określają równania i nierówności: a) z <, b) z =, c) z i, d) < z <, z e), z + f) z c + z + c = a, g) π < Arg(z) π, h) z i = z + i, z i i) arg z + i = π, j) arg(z z )=φ, φ dane, k) Re(iz), l) Re(z ) > Interpretację geometryczną liczb zespolonych odkrył C Wessel w 799 r, a potem niezależnie J R Argand w 86 r ;

5 Przedstawić w postaci trygonometrycznej następujące liczby zespolone:,, i, i, + i, i, + i, + i, i, i, i( 6 ), cos π + isin π 6, cos π + isin π Przedstawić w postaci trygonometrycznej następujące liczby zespolone: cosα isinα, sinα + icosα, sinα icosα, + itgα Dla dowolnej liczby całkowitej n Z obliczyć: a) i n ( + i) n, b) ( i) n, c) ( + i)n 6 Obliczyć: a) ( + i ) 76 + ( i) 7, b) ( i ) + ( + i) 7 7 Wyznaczyć: i, 8i, i, + 8i, i, + 6i, 8i, 8 + 6i 8 Obliczyć (podając dokładne wartości części rzeczywistej i urojonej): ( i) ( i), (b) ( i ) ( + i), (c) ( + i ) 6 ( i) 8 ( + i), (d) ( + i), (e) ( i) 8 ( + i), ( + i) (f) ( + i), (g) ( i) 8 8 ( i ) 9 Narysować na płaszczyźnie zespolonej pierwiastki z stopni,,,6,7 i 8 Korzystając z postaci trygonometrycznej liczb zespolonych wyprowadzić wzory wyrażające sinx i cosx poprzez sinx i cosx

6 Zadania z algebry liniowej ZESTAW - Układy równań liniowych Rozwiązać nad ciałem R liczb rzeczywistych następujące układy równań: x + y 8z = 8 x y + z + 7t = x + y 9z = 9 a) x 6y + z + t = ; b) ; x + y z = 7 x y z t = x + 8y 7z = x + y + z + t = x y + z + t = c) 6x + 8y + z + t = 7 ; d) 7x y + z + t = ; 9x + y + z + t = x + 7y z 6t = 8x + 6y + z + t = x y + z + t = x + y + z +t = e) 6x y + z + t = ; f) x + y + z +t = 8 ; 9x 6y + z + t = x + y + z +t = 7x + y + z + t = 8 Następujące układy rozwiązać nad Q oraz nad Z p : x + 7y + z +t = 6 a) x + y + z + t =, p = ; b) 9x + y + z + 7t = 6x + y + z + t + w = x + y + z + t + w = c), p = d) x + y + z + t + w = x + y + 7z + t + w = e) x + y + z t + w = x + 6y + z t + w = x + y + 7z t + w = x + y + z t + w = 6 9x y + z + 6t = 9x y + z + 6t = x y + z + t = 8, p = f), p = ; x y + z 7t = 6x y + z t = 7 x y + z t = 8 x + y + z + t = x + y + z + t = 9x + y + z t = x + y + z + t = 7x + y + 6z t = 7, p = 7, p = 7 Każdy z następujących układów rozwiązać w ciałach Z, Z 7, Z : x + y + z = x + y + z = a) x + y + z =, b) x + y + z = x + y + z = x + z = Rozwiązać nad ciałem C następujące układy równań: ( + i)x + iy z = + i ( + i)x + y iz = i a) ( + i)x +( i)y + z = 6 + i, b) x + iy +( i)z = 6 + i x + y iz = ( + i)x + y + z = 6 + 6i x + y + 6z + 6t = Dla jakiego parametru λ Z 7 układ równań x + y + z + t = nad ciałem Z 7 ma rozwiązanie? Rozwiązać ten układ, gdy jest to możliwe x + y + 6z +t = λ 6 W zależności od parametru a R rozwiązać układ równań: x + y z = x y + z = x + y + z = x y + z =, (b) ax y + z =, (c) x + ay + z = x + y z = a x + y + z = x + y + az = 7 W zależności od parametru λ Q rozwiązać układy równań: 8x + 6y + z + t = x y + z + t = x y z + t = 6 x y + z + 6t = 7 a), b) x + y + z + t = 6x y + 7z + 8t = 9 λx + y + z + t = λx y + 9z + t = 8 Pokazać, że układ równań x + y + z = x + y z = x y + z =, c) λx + y + z +t = x + λy + z +t = x + y + λz +t = x + y + z + λt = jest sprzeczny w ciele Z p wtedy i tylko wtedy, gdy p = Do rozwiazywania układów równań stosujemy jedynie metodę eliminacji Gaussa 6

7 Zadania z algebry liniowej ZESTAW - Działania na macierzach Obliczyć iloczyny macierzy:, (b) 6, (c) 7 9 (d), (e) T, (f) T, (g) T Dla A = i B = obliczyć: 8 A + AB + B i (A + B) ; (b) A AB + B i (A B) ; (c) A B, (A B)(A + B) i (A + B)(A B) Pokazać, że dla dowolnej liczby naturalnej m zachodzą równości: m a a m m a ma = b b m, (b) =, m m cosα sinα cosmα sinmα a a (c) =, (d) = ma m sinα cosα sinmα cosmα a a m, (e) m = m m(m ) m A D Jeśli A Kn n, B Km m, C Kn m, D Km, n to macierz nazywamy macierzą klatkową o klatkach A,D,C,B C B Sprawdzić, że A D A D A A = + D C A D + D B C B C B C A + B C C D + B B Znaleźć wszystkie takie macierze A K, że A = A, (b) A (d) A =, (e) A = =, (c) A = 6 Niech E ir oznacza macierz kwadratową stopnia n, której element o wskaźnikach i,r równy jest, a pozostałe elementy są równe Obliczyć: E ir E lk, (b) A E ir, (c) E ir A, (d) A (I n + ae ir ), i r, (e) (I n + be ir ) A, i r, (f) (I n + ae ir )(I n + be ir ), i r, gdzie A K n n, a,b K Zinterpretować (d) oraz (e) w języku operacji elementarnych wykonanych na A, 7

8 Zadania z algebry liniowej ZESTAW 6 - Wyznaczniki i ich zastosowanie Obliczyć wyznaczniki następujących macierzy:, (b), (c) 6, (d) (e) a b c sinα cosα b c a, (f) sinβ cosβ gdzie α,β,γ są miarami kątów trójkąta, c a b sinγ cosγ ε ε (g) ε ε, gdzie ε = ε ε + i, (h) ε ε, gdzie ε = cos π ε ε + isin π, Obliczyć następujące wyznaczniki (nad R): 7 6 9, (b) 6 6, (c), (d), (e), (f) 7, (g) 999, (h), (i), (j) , (k) Obliczyć: 7 6 nad Z 7, (b) 6 6 nad Z, (c) nad Z Obliczyć wyznaczniki następujących macierzystopnia n :, (b), (c), a a a a a a (d) a, (e), a a a, 8

9 (f) n n n n n n n n n n n n n n n n n n n n n n, (g) a b a b a a b b a Niech A =a ij, a ij Z, będzie macierzą kwadratową stopnia n Pokazać, że deta jest liczbą całkowitą Załóżmy dodatkowo, że a ij = ±k, gdzie k jest ustaloną liczbą całkowitą Pokazać, że n k n dzieli deta 6 Pokazać, że jeśli A jest macierzą antysymetryczną (tzn A T = A) stopnia nieparzystego nad R, to jest ona osobliwa, czyli deta = Liczby 6, 7, 7, 97 i 89 dzielą się przez 7 Pokazać (bez obliczania), że wyznacznik również dzieli się przez 7 8 Załóżmy, że A Kn n, B Km m, D Km n udowodnić wzór na wyznacznik macierzy klatkowo-trójkątnej A det = detadetb D B Wskazówka Zastosować indukcję względem stopnia klatki B Zob też Przykład 67 ze stron 8-9 z książki ABiałynickiego-Biruli, Algebra liniowa z geometria 9 Wyznacznikiem Vandermonde a (stopnia n nad ciałem K) nazywamy wyznacznik postaci x x x n x x x n V n (x,,x n )= x n xn xn n Obliczyć wartość wyznacznika Vandermonde a Rozwiazanie: Wyprowadzimy najpierw wzór rekurencyjny Postępujemy następująco: od n-tej kolumny odejmujemy (n )-szą pomnożoną przez x n, od (n )-szej kolumny odejmujemy (n )-gą pomnożoną przez x n, od drugiej kolumny odejmujemy pierwsz a pomnożoną przez x n Jako wynik otrzymujemy równość x x n x (x x n ) x n (x x n ) x x n x (x x n ) x n (x x n ) V n (x,,x n )= x n x n x n (x n x n ) xn n (x n x n ) Po rozwinięciu względem ostatniego wiersza oraz wyłączeniu z każdego wiersza odpowiedniego czynnika przed wyznacznik otrzymujemy w wyniku V n (x,,x n )=( ) n+ (x x n ) (x n x n )V n (x,,x n ) =(x n x ) (x n x n )V n (x,,x n ) Prosty dowód indukcyjny daje w rezultacie wzór V n (x,,x n )= (x k x l ) k>l (b) Wykazać, że V n (x,,x n ) wtedy i tylko wtedy, gdy wszystkie x,, x n są parami różne Rozwiązać za pomocą wzorów Cramera następujące układy równań nad ciałem Q: (c) x y z = x + y z = x y + z = x + y + z = x + y + z = 9 x y + z =, (b), (d) x + y + z = x y + z = x + y + z = x + y + z + t = x y z t = x + y z t = 6 x + y + z t =,, 9

10 y z + t = x z + t = (e) x + y z = x + y z = Sprawdzić, czy następujące macierze są odwracalne oraz w przypadku pozytywnej odpowiedzi obliczyć macierz odwrotną:, (b), (c) (d) (e) Rozwiązać następujące równania macierzowe: 6 X (b) (c) X (d) X = X = 6 =,, =, 7 Rozwiązać układy równań macierzowych: 8 X + Y =, 9 X + Y = X + Y = (b) X + Y = Obliczyć (I + ae ir ), i r Obliczyć macierze odwrotne do macierzy: (b) (c) (d), (e), (f)

11 A D 6 Obliczyć macierze odwrotne do macierzy klatkowych: B następujących macierzy: A, C B Obliczyć macierze odwrotne do

12 Zadania z algebry liniowej ZESTAW 7 - Przestrzenie liniowe Niech A będzie niepustym zbiorem oraz niech K będzie dowolnym ciałem Oznaczmy symbolem K A zbiór wszystkich funkcji A K Sumą funkcji f : A K oraz funkcji g : A K nazywamy funkcję f + g : A K taką, że ( f +g)= f +g dla każdego a A Iloczynem funkcji f : A K przez skalar x z ciała K nazywamy funkcję x f : A K taką, że (x f) =x f dla każdego a A Pokazać, że tak zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią liniową nad ciałem K Oznaczmy symbolem KX zbiór wszystkich wielomianów zmiennej X o współczynnikach z ciała K Sprawdzić, że z działaniami dodawania wielomianów i mnożenia wielomianu przez elementy ciała K, zbiór KX jest przestrzenią wektorową nad ciałem K Załóżmy, że K i L są ciałami oraz K L Sprawdzić, że zbiór L z dodawaniem elementów ciała L i operacją mnożenia elementów ciała L przez elementy ciała K jest przestrzenią wektorową nad ciałem K Niech K będzie dowolnym ciałem oraz niech V = K (zbiór wszystkich nieskończonych ciągów elementów ciała K) Określmy działania dodawania wektorów oraz mnożenia wektorów przez skalary z ciała K następująco: a,a,+b,b, :=a + b,a + b,, a a,a, :=aa,aa, Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem K Wykazać,że Kn m z działaniami dodawania macierzy i mnożenia macierzy przez element ciała K jest przestrzenią wektorową nad K 6 Niech A będzie niepustym zbiorem oraz niech V będzie przestrzenią wektorową nad ciałem K Oznaczmy symbolem V A zbiór wszystkich funkcji A V Sumą funkcji f : A V oraz funkcji g : A V nazywamy funkcję f +g : A V taką, że ( f +g)= f +g dla każdego a A Iloczynem funkcji f : A K przez skalar x z ciała K nazywamy funkcję xf : A V taką, że (xf)=xf dla każdego a A Pokazać, że tak zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią liniową nad ciałem K 7 Niech n N oraz V, V,,V n niech będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem K W zbiorze V V V n określamy dodawanie następująco: (α, α,α n )+(β, β,β n )=(α + β, α + β,,α n + β n ) zaś mnożenie przez elementy ciała K w następujący sposób: x(α, α,α n )=(xα, xα,xα n ) Wykaż, że tak otrzymana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem K 8 Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawaniem jako dodawaniem wektorów i operacją mnożenia przez skalar : C C C, (z,v) z v := z v jest przestrzenią liniową nad ciałem liczb zespolonych C 9 Załóżmy, że V jest przestrzenią wektorową nad ciałem K, α, β, γ V oraz x, y K Udowodnić, że: α + β = α + γ = β = γ, (b) xα = θ x = lub α = θ, (c) xα = xβ i x = α = β, (d) xα = yα i α θ = x = y, (e) ( α)=α, (f) α (β + γ)=(α β) γ, α (β γ)=(α β)+γ, (g) ( )α = α, ( x)α = xα, ( x)( α)=xα, (h) x(α β)=xα xβ, (x y)α = xα yα, Niech K będzie ciałem Oznaczmy symbolem KX m zbiór wszystkich wielomianów należących do KX, stopnia nie większego od m Sprawdzić, że KX m jest podprzestrzenią przestrzeni wektorowej KX Macierz S =s ij Kn n nazywamy macierzą symetryczna, gdy jej elementy s ij spełniają warunki: s ij = s ji dla każdych i, j Macierz A =a ij Kn n nazywamy macierzą antysymetryczna, gdy jej elementy a ij spełniają warunki: a ij = a ji dla każdych i, j Sprawdzić, że każdy ze zbiorów: zbiór S n wszystkich macierzy symetrycznych należcych do Kn n i zbiór A n wszystkich macierzy antysymetrycznych należących do Kn n, są podprzestrzeniami przestrzeni liniowej Kn n Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni K są podprzestrzeniami wektorowymi: U = {t,t +,, : t K}, (b) U = {t,u,t + u,t u : t,u K}, (c) U = {tu,u,t, : t,u K},

13 (d) U = {x,y,z,t : x + y z = }, (e) U = {x,y,z,t : x + y z = i x + y = }, (f) U = {x,y,z,t : xy = }, (g) U = {t,,,+u,,, : t,u K} Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni R są podprzestrzeniami liniowymi: U = {t,u,t + u,t u : t u}, (b) U = {t,u,t, : tu }, (c) U = {x,y,z,t : x,y,z,t Q} Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni R są podprzestrzeniami liniowymi: a b U = { : a,b K}, b a a b (b) U = { : a + b + c = }, c a (c) U = { : ab = }, b Niech R będzie przestrzenią ciągów elementów ciała R (zob zadanie z poprzedniego zestawu ) Zbadać, które spośród następujących zbiorów są podprzestrzeniami wektorowymi przestrzeni R : U = {a,a, : a i+ = a i + a i dla każdego i =,,}; (b) U = {a,a, : a i = (a i + a i+ ) dla każdego i =,,}; (c) zbiór wszystkich ciągów a,a,, których prawie wszystkie wyrazy (wszystkie wyrazy z wyjątkiem co najwyżej skończonej liczby) są równe zero; (d) zbiór wszystkich ciągów ograniczonych 6 Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni R R są podprzestrzeniami liniowymi: zbiór wszystkich funkcji parzystych; (b) zbiór wszystkich funkcji nieparzystych; (c) zbiór wszystkich funkcji rosnących; (d) zbiór wszystkich funkcji monotonicznych; (e) U = { f R R : f ()= f ()}; (f) U = { f R R : f (x)= dla każdego x, } 7 Sprawdzić, które z określonych podzbiorów przestrzeni wielomianów KX nad ciałem K są podprzestrzeniami wektorowymi: U = {F KX : F( )=}, (b) U = {F KX : F() F()=}, (c) KX = {F KX : stf }, (d) U = {F KX : stf = } 8 Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni Z są podprzestrzeniami liniowymi: U = {,,,,,}, (b) U = {,,,,,}, (c) U = {,,,,,} 9 Wyznaczyć wszystkie podprzestrzenie przestrzeni a) Z ; b) Z ; c) Z Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni C nad R są podprzestrzeniami liniowymi: U = {z C : Rez = }, (b) U = {z C : z = }, (c) U = {z C : Rez = Imz} Który z powyższych podzbiorów jest podprzestrzenią przestrzeni linowej C nad C? Zbadać, które z następujących podzbiorów przestrzeni R nad Q są podprzestrzeniami liniowymi: Q( )={a + b :a,b Q}, (b) U = {x R : x }, (c) U = {x R : x Q} Który z powyższych podzbiorów jest podprzestrzenią przestrzeni linowej R nad R? Załóżmy, że U jest podprzestrzenią liniową przestrzeni V, α, β V oraz x K Wykazać, że:

14 jeśli α + β U i α U, to β U, (b) jeśli xα U i x, to α U Pokazać, że jeśli U oraz W są podprzestrzeniami przestrzeni liniowej V, to U W jest podprzestrzenią przestrzeni V wtedy i tylko wtedy, gdy U W lub W U Niech W, W, W będą podprzestrzeniami liniowymi przestrzeni V Wykazać że: W W W +W ; (b) W +W = W +W ; (c) (W +W )+W = W +(W +W ); (d) W +W = W ; (e) W W i W W = W +W W ; (f) W W = W (W +W )=(W W )+(W W ); (g) W W = W +(W W )=(W +W ) W

15 Zadania z algebry liniowej ZESTAW 8 - Kombinacje liniowe wektorów W przestrzeni V wyznaczyć kombinację liniową wektorów α,,α n o współczynnikach odpowiednio a,,a n, gdzie: V = R, n =, α =,,, α =,,, α =,,, a =, a =, a = ; (b) V = Z, n =, α =,,,, α =,,,, α =,,,, a =, a =, a = ; (c) V = Q, n =, α = α =, a =, a = ; (d) V = Z X, n =, α = X + X +, α = X + X, α = X +, α = X + a =, a =, a =, a = W przestrzeni liniowej V wyznaczyć wszystkie kombinacje liniowe wektorów α,,α n, gdzie: V = Z, n =, α =,,, α =,,, α =,, ; (b) V = Z, n =, α =,,, α =,, ; (c) V =(Z ), n =, α = α = Sprawdzić,czy wektor β jest kombinacją liniową wektorów α,,α n przestrzeni V, jeśli: V = R, n =, α =,,, α =,,, α =,,, β =,, ; (b) V = Z, n =, α =,,, α =,,, α =,,, β =,, ; (c) V = QX, n =, α =, α = X, α =(X ), α =(X ), β = X + X + X + Wyznaczyć wszystkie wartości parametrów a R, dla których wektor β jest kombinacją liniową wektorów α,α,α przestrzeni R, gdzie: α =,,, α =, 7, 8, α =, 6,, β =7,, a; (b) α =,,, α =7,,, α =,, 6, β =, 9, a; (c) α =,,, α =,, 7, α =, 6, a, β =,, ; (d) α =,, 6, α =,,, α =7,, 9, β =a,, Dla jakiej liczby zespolonej c C wektor, i, i jest kombinacją liniową wektorów c, + i, + i, i,, c przestrzeni C? 6 Sprawdzić, czy wektory α oraz β są kombinacjami liniowymi układu A wektorów przestrzeni R, jeżeli 9 9 a) A =( ), α = 6 β = 6 b) A =( ), α = 9 6 β = Czy zapis wektora α w postaci kombinacji liniowej układu A jest jednoznaczny? 7 Sprawdzić, że każda kombinacja x, x, x, x liniowa wektorów,,,,,,,,,,, przestrzeni Z spełnia równanie X + X + X + X = 8 Dla danych podzbiorów U, A przestrzeni liniowej V sprawdzić, że U jest podprzestrzenią przestrzeni V oraz lin(a) U V = R, U = {x, x, x :x x + x = }, A = {,,,,,,,, }; { (b) V = Z X + X X =, U = Sol( ), A = {,,,,,,,,,,, }; X X = (c) V = C (nadr), U = {z C : Im z = Re z}, A = { + i, 6i} 9 Niech A, B będą podzbiorami przestrzeni liniowej V Pokazać, że: A B = lin(a) lin(b), (b) A = B = lin(a)=lin(b), (c) A < V lin(a)=a, (d) lin(lin(b)) = lin(b), (e) lin(a B)=lin(A)+lin(B) 9 6

16 Pokazać, że β lin(α,,α n ) lin(α,,α n )=lin(β,α,,α n ), (b) dla dowolnych i, j =,,n, i j oraz x K, zachodzi równość lin(α,α,,α n )=lin(α,α,,α i,α i + xα j,α i+,,α n ), (c) dla dowolnego i =,,n, oraz x K, x, zachodzi równość lin(α,α,,α n )=lin(α,α,,α i,xα i,α i+,,α n ), (d) Dla dowolnej permutacji (i,,i n ) zbioru {,,n} zachodzi równość lin(α,,α n )=lin(α i,,α in ) Każdą z powyższych równości udowodnić dwoma sposobami: () wykorzystując określenie podprzestrzeni generowanej przez zbiór, () wykorzystując fakt, że podprzestrzeń generowana przez zbiór A jest zbiorem wszystkich kombinacji liniowych zbioru A Wskazać skończony zbiór A rozpinający podprzestrzeń U przestrzeni liniowej V, gdzie: V = R, U = R ; (b) V = R, U = {t + u, u, t, t u : t,u R}; (c) V = Z, U = Sol(X + X X = ); (d) V = Q, U = Sol( { X + X X = X X + X X = (e) V = C (nadr), U = {z C : Re z = Im z}; (f) V = RX, U = RX Wykorzystując zadanie wybrać z podanego zbioru rozpinającego podprzestrzeń U przestrzeni liniowej V minimalny zbiór rozpinający U, gdzie: V = R, U = lin(,, 7,,,,,, ); (b) V = Z, U = lin(,,,,,,,,,,,,,,, ); (c) V =(Z ), U = lin(,, ) Wykonując przekształcenia elementarne na zbiorze rozpinającym, znaleźć minimalny zbiór rozpinający podprzestrzeń U przestrzeni liniowej V, gdzie: V = R, U = lin(,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 6); (b) V = Z 7, U = lin(,,,,,,,,,,, ); (c) V = Q, U = lin(,,,,,,,,,,,, 6,, ) Przedstawić wektor α V w postaci sumy wektora z podprzestrzeni U i wektora z podprzestrzeni W, jeśli: V = R, U = lin(,,,,, ), W = lin(,,), α =,, ; (b) V = Z, U = lin(,,,,, ), W = lin(,,,,, ), α =,, ; (c) V = R, U = lin(,, ), W = Sol(X + X X = ), α =,, ; Pokazać, że R = U U, jeżeli U = Sol(x + x + x + x = ), natomiast U = lin( ) { x + x (b) U = Sol( x + x = x + x + x = ); ), natomiast U = lin( 6 Pokazać, że R =U +U, lecz R U U, jeżeli U = Sol(x x +x +x = ), zaś U = lin( Do równania definiującego U dołożyć jeszcze jedno równanie tak, aby nowa podprzestrzeń rozwiązań U spełniała warunek R = U U ) ) 6

17 7 Uzasadnić, że R = lin(, ) lin( )=lin(, ) lin( ) = lin(, ) lin( ) W przypadku każdej sumy prostej przedstawić wektor w postaci sumy wektora z pierwszego składnika sumy prostej i wektora z drugiego składnika sumy prostej 8 Niech V = R R (zob zadanie z poprzedniego zestawu) Zbiór funkcji nieparzystych oznaczymy literą N, natomiast zbiór funkcji parzystych - literą P Pokazać, że N oraz P są podprzestrzeniami przestrzeni V oraz że V = N P Przedstawić funkcję f daną wzorem f (x)=a n x n + + a x + a w postaci sumy funkcji parzystej i funkcji nieparzystej 9 Pokazać, że jeśli U = lin(α,α,,α k ), U = lin(β,β,,β l ), to U +U = lin(α,α,,α k,β,β,,β l ) Udowodnić, że podzbiór U jest podprzstrzenią przestrzeni liniowej V oraz wyznaczyć wszystkie warstwy przestrzeni V względem podprzestrzeni U, jesli: V =(Z ), U = {,,,,, }; (b) V =(Z ), U = {,,,,, } (c) V =(Z ), U = Sol(X + X + X = ) Niech K będzie ciałem skończonym oraz U niech będzie podprzestrzenią przestrzeni K n Wykazać, że wszystkie warstwy przestrzeni K n względem podprzestrzeni U składają się z tej samej liczby elementów Sprawdzić, czy układ (α,,α n ) wektorów przestrzeni R jest liniowo niezależny, gdzie: α =,,, α =, 6, 7; (b) α =,, 6, α =6,, 9; (c) α =,,, α =,,, α =,, ; (d) α =,,, α =,,, α =,,, α =,,; Sprawdzić, czy układ wektorów (α,,a n ) przestrzeni K jest liniowo zależny, jeżeli: K = Z 7, α = (b) K = R, α = (c) K = C, α = (d) K = Z, α = i i α = α = α = α = α = α = α = α = α = α = + i + i 6 α = α = Jeżeli to możliwe, przedstawić jeden z wektorów tego układu jako kombinację liniową pozostałych Sprawdzić, czy układ (α,,α n ) wektorów przestrzeni K jest liniowo niezależny, gdzie: K = R, α =, α = (b) K = Z, α =, α =, α = i i 7

18 (c) K = Z, α =, α =, α =, α = Sprawdzić, czy układ (α,,α n ) wektorów przestrzeni KX jest liniowo niezależny, gdzie: K = R, α = X +, α = X, α =(X + ) ; (b) K = Z, α =, α = X, α =(X ) 6 Sprawdzić, czy f, f, f są liniowo niezależne w R R, jeżeli f (x)=, f (x)=sinx, f (x)=sinx dla x R, (b) f (x)=, f (x)=sin x, f (x)=cosx dla x R 7 Sprawdzić, czy, X, X,,X n są liniowo niezależne w przestrzeni wektorowej KX Sprawdzić, czy dla danego a K, wielomiany, X a, (X a),,(x a) n są liniowo niezależne w tej samej przestrzeni 8 Sprawdzić, czy f, f,, f n są liniowo niezależne w R R, jeżeli f i (x) = x x x i dla x R, i =,,n 9 Sprawdzić, czy układ (α,,α n ) wektorów przestrzeni C nad R jest liniowo niezależny, gdzie: α = + i, α = i, (b) α = i, α = i, α = i Sprawdzić, że,, są liniowo niezależnymi wektorami przestrzeni R nad Q Wyznaczyć wszystkie wartości parametru a K dla których układ wektorów (α,,α n ) przestrzeni K jest liniowo zależny, jeśli: K = Z 7, α =, α =, α = a, (b) K = R, α =, α =, α =, α = (c) K = C, α = i, α = i a Wykazać, że liniowo zależny jest każdy układ wektorów zawierający wektor zerowy, (b) zawierający dwa wektory równe, (c) zawierający podukład liniowo zależny Wykazać, że jeśli wektory α,, α n są liniowo niezależne, a wektory α,, α n, β są liniowo zależne, to wektor β jest kombinacją liniową wektorów α,, α n Załóżmy, że układ wektorów (α,, α n ) jest liniowo niezależny Udowodnić, że każdy z następujących układów wektorów jest liniowo niezależny: (α,, α i, xα i, α i+,, α n ), gdzie x, (b) (α,, α i, xα i + α j, α i+,, α n ), gdzie x Załóżmy, że w przestrzeni liniowej nad ciałem R układ wektorów (α, α, α, α ) jest liniowo niezależny Sprawdzić, czy liniowo niezależny jest układ wektorów β = α + α + α + α, β = α + α + α + α, β = α + α + α + α 6 Załóżmy, że w przestrzeni liniowej nad ciałem R układ wektorów (α, α, α, α, α ) jest liniowo niezależny Sprawdzić, czy liniowo niezależny jest układ wektorów β = α + α α α + α, β = 8α + 7α α + α α, β = α α + 8α α + α 7 Załóżmy, że w przestrzeni liniowej nad ciałem R układ wektorów (α, α,, α n ) jest liniowo niezależny Sprawdzić, czy liniowo niezależny jest układ wektorów β = α, β = α + α, β = α + α + α,, β n = α + α + + α n ; (b) β = α + α, β = α + α,, β n = α n + α n, β n = α n + α 8 Wykazać, że wektory α,α,α n są linowo niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych skalarów a,a,a n i b,b,,b n z równości a α +a α + +a n α n = b α +b α + +b n α n wynika, że a = b, a = b,, a n = b n 9 Pokazać, że niezerowe wektory α,α,α n są liniowo niezależne wtedy i tylko, gdy lin(α,,α n )=lin(α ) lin(α n ) Pokazać, że jeśli niezerowe wektory α,α,α n są liniowo niezależne, to dla każdego k < n, lin(α, α,,α n )=lin(α, α,,α k ) lin(α k+,,α n ) a 8

19 Zadania z algebry liniowej ZESTAW 9 - Baza przestrzeni liniowej Pokazać, że wektory α,,α n tworzą bazę przestrzeni V i znaleźć współrzędne wektora β w tej bazie, jeżeli V = R, α =,,, α =,,, α =,,, β =,,, (b) V = Z, α =,,, α =,,, α =,,, β =,,, (c) V = R, α =, α =, α =, α =, β =, (d) V = C, α =, i, α =i,, β = + i, i; (e) V = RX, α =, α = X, α =(X ), α =(X ), β = X + X + X, (f) V = C, nad R, α = + i, α = i, (g) V = Q( ), nad Q α =, α = +, β = Pokazać, że wektory α,,α n tworzą bazę przestrzeni Q n i znaleźć współrzędne wektora β w tej bazie, jeżeli n = ; α = α = α =, β = 6 9 (b) n = ; α = α =, α = β = 6 7 (c) n = ; α = α = α = α = β = Wyznaczyć bazę i wymiar podprzestrzeni lin(α,α,,a n ) przestrzeni Q gdy: α = α = α = α = ; (b) α = (c) α = α = α = α = α = 8 α = α = α = α = Wybrać bazę podprzestrzeni lin(α,α,,a n ) Z m 7 spośród wektorów α,α,,a n, jeżeli α = α = α = 6 ; (b) α = (c) α = (d) α = α = α =, α = α = α =, α = 6 6 α = α =, α = 6 ; α =, α = Znaleźć dowolne bazy podprzestrzeni z poprzedniego zadania, stosując przekształcenia elementarne na zbiorze rozpinającym 6 Znaleźć bazę podprzestrzeni U przestrzeni V, gdzie: 9 6 ; 7 ;

20 V = R, U = {u, t, u t + s, u s : u,t,s R}, (b) V = Z, U = {x, x, x, x : x + x x = i x x + x = }, (c) V = R, U = Sol(X X + X X = ), a b (d) V = Q U = { : a,b Q}, b a (e) V = C, nad R, U = {z C, : z + z = } 7 Wyznaczyć bazy podprzestrzeni rozwiązań następujących układów równań (nad R): x + x + x = x + x x = x x + x = (b) x x + x x = x x + x = x x + 6x + x = 8 Czy można znaleźć bazę przestrzeni K złożonąz wektorów postaci: x x x x ; x + x + x + x =, (b) x x ; x + x + x + x = x x 9 Pokazać, że jeśli wektory α,α,,α n tworzą bazę przestrzeni wektorowej V nad ciałem K, to dla dowolnych i, j =,,n,i j, wektory: α,α,,α i,α i + xα j,a i+,,a n dla x K, (b) α,α,,α i,xα i,a i+,,a n dla x K, x również tworzą bazę przestrzeni V Pokazać, że jeśli wektory α,α,,α n tworzą bazę przestrzeni wektorowej V nad ciałem K to wektory α, α + α,, α + α + + α n, (b) α, α α, α α,,α α n również tworzą bazę przestrzeni V Załóżmy, że wektory α,α,α tworzą bazę przestrzeni V nad Z Sprawdzić czy wektory α + α + α, α + α + α, α + α + α, (b) α + α + α, α + α + α, α + α + α, tworzą bazę przestrzeni V Znaleźć bazę przestrzeni R, w której wektor ε ma współrzędne (,,) oraz bazę, w której wektor ten ma współrzędne (,,), a wektor ε + ε współrzędne (,,) Niech (β,β,,β n ) będzie układem niezerowych wektorów przestrzeni V Pokazać, że układ (β,β,,β n ) jest bazą przestrzenią V wtedy i tylko wtedy, gdy V = lin(β ) lin(β ) lin(β n ) Załóżmy, że (α,α,,α n ) jest bazą przestrzeni V Pokazać, że V = lin(α,,α k ) lin(α k+,,α n ) dla każdego k < n Znaleźć bazę podprzestrzeni U i W przestrzeni Z oraz bazę sumy U +W jak i bazę części wspólnej U W, gdzie: U = lin(,,,,,,,, ), W = Sol(X + X + X = ), (b) U = lin(,,,,,,,, ), W = lin(,,,,,,,, ), { X X + X = (c) U = Sol(X + X + X = ), W = Sol( ) X + X = 6 Znaleźć bazę każdej z niżej wypisanych podprzestrzeni przestrzeni R oraz bazę sumy algebraicznej U i +U j, jak i części wspólnej U i U j każdej pary podprzestrzeni: x U = lin( ), U = { x x R : x + x x + x = } (b) U = lin( U = { x x x x x ), U = lin( R : x x + x + x = } ),

21 (c) U = { x x x x U = lin( (d) U = lin( R :x x + x x = }, ) ), U = lin( 7 Określić wymiar podprzestrzeni U przestrzeni V, gdzie: V = R, U = {u, s t, t + u, u + s t : u,s,t R}, (b) V = R 7, U = Sol(X + X 7 = ), (c) V = Z, U = lin(,,,,,,,,,,,,,, ), ({ ) (d) V = Z X + X =, U = Sol X + X X + X =, (e) V = RX, U = lin((x ), (X + ), X), (f) V = C, U = {z C : z z = } 8 Podany układ A wektorów przestrzeni K n dopełnić do bazy B wektorami bazy kanonicznej (ε,, ε n ), gdzie: K = Q, n =, A = (,,,,,,, ), (b) K = Z 7, n =, A = (,,,,,,, ), (c) K = C, n =, A = (, i,, i,, ) 9 Załóżmy, że A =(α,,α n ) jest bazą przestrzeni liniowej V nad ciałem K oraz B =(β,,β m ) jest bazą przestrzeni liniowej V nad ciałem K Wykazać, że układ wektorów C = ((α, θ),,(α n, θ), (θ, β ),,(θ, β m )) jest bazą przestrzeni liniowej V V Jaki jest wymiar przestrzeni V V? Udowodnić, że jeśli V jest przestrzenią liniową o n wymiarową, to dla każdej liczby naturalnej k n przestrzeń V zawiera podprzestrzeń o wymiarze k Udowodnić, że jeśli V jest przestrzenią liniową skończenie wymiarową, to dla każdej podprzestrzeni U przestrzeni V istnieje podprzestrzeń W taka, że V = U W Podprzestrzeń W nazywamy podprzestrzenia dopełniajac a W dla danej podprzestrzeni U przestrzeni V znaleźć podprzestrzeń dopełniającą, gdzie: V = R, U = Sol(X X = ), (b) V = Z, U = lin(,,,,,,,,,,,,,,, ), Udowodnić, że dla każdej liczby naturalnej n zachodzi nierówność dim(w + +W n ) dimw + + dimw n Wykazać, że jeśli K jest ciałem nieskończonym, to każda niezerowa przestrzeń liniowa nad ciałem K jest nieskończona Dla jakiej wartości parametru a R podany układ wektorów jest bazą przestrzeni R : (,,,,,,,, a), (b) (,,, a,,,,, ) Dla jakiej wartości parametru a R podany układ wektorów jest bazą przestrzeni Z : (,,,,,, a,, ), (b) (,,, a,,,,, ) )

22 Zadania z algebry liniowej ZESTAW - Struktura zbioru rozwiązań układu równań liniowych Obliczyć rząd wierszowy i rząd kolumnowy macierzy 7 nad R, (b) nad Z, 9 Obliczyć rzędy następujących macierzy (nad ciałem R liczb rzeczywistych): (d) (g) , (b) (h) (e) 7 7 (f) (c), (i) (j) Obliczyć rzędy następujących macierzy stopnia n nad ciałem R liczb rzeczywistych:, (b), (c) a a a (d) a, (e) a n n n n n n n n n n n n (f), (g) n n n n n n n n n n W zależności od parametru λ R wyznaczyć rząd macierzy: 7 λ 6 9 λ λ, (b) a a a a a a b a b a a b b a λ λ λ λ , (c), a a a a a,

23 λ (c) λ λ λ Obliczyć rzędy następujących macierzy: nad Z 7, (b) (d) 7 7 λ Obliczyć rzędy następujących macierzy zespolonych: + i + i i i + i + i, (b) i i i i + i i i + i (c) + i i + i + i i + i i i i + 8i + i, (d) (e) nad Z,, + i i + i i 7 i 7i i i i + i 7 i + 7i (c) λ λ 6 nad Z 7 Wykazać, że r(a + B) r(a)+r(b) 8 Wykazać, że jeśli A oraz B są macierzami o tej samej liczbie wierszy, to r(a B) r(a)+r(b) 9 Wykazać, że jeśli A oraz B są macierzami rzeczywistymi o tej samej liczbie wierszy, to A B r( )=r(a)+r(b) To samo nad Z A B, Z i nad Z 7 A Wykazać, że rząd macierzy klatkowej postaci jest równy sumie rzędów macierzy A i B B Obliczając rząd odpowiedniej macierzy sprawdzić liniową niezależność układów wektorów (α,,α n ) występujących w zadaniu z zestawu 8 Wyznaczyć wszystkie liczby rzeczywiste x,y,z,t dla których: x + y + z + t = x 6y z t = y y + z + 6t = z y z t = t, (b) x + y + z + t = x 6y z t = y y + z + 6t = z y z t = t, (c) t =, (d) x = y Znaleźć bazę podprzestrzeni rozwiązań każdego z powyższych układów równań Znaleźć bazę przestrzeni rozwiązań układu równańon-niewiadomych nad ciałem K: { X + X X = X X =, n =, K = Q; (b) X + X X + X X = (c) X X + X =, n =, K = Z X X = { X + X X = X X =, n = 7, K = Q; W zależności od parametru a wyznacz wymiar przestrzeni rozwiązań układu równań liniowych o n niewiadomych nad ciałem K X + X + X = X + X + X + X = X + X + X =, n =, K = Z ; (b) X + ax + X + X =, n =, K = Z X + X + ax = X + X + X + X = Rozwiązać nad ciałem R liczb rzeczywistych następujące układy równań Przedstawić zbiór rozwiązań każdego układu niesprzecznego w postaci warstwy w odpowiedniej przestrzeni oraz znaleźć układ fundamentalny (tzn bazę przestrzeni kierunkowej zbioru rozwiązań) x y + z + 7t = x 6y + z + t = x y z t = ; (b) x + y 8z = 8 x + y 9z = 9 x + y z = 7 x + 8y 7z = ;

24 x + y + z + t = (c) 6x + 8y + z + t = 7 9x + y + z + t = (e) x y + z + t = 6x y + z + t = 9x 6y + z + t = x + y + z t + w = x + y + z t + w = (g) x + y + z t + w = x + y + 8z t + 9w = 6x + y + z + t + w = x + y + z +t + w = (i) x + y z +t = 7 9x + 6y + z + t + w = ; (d) ; (f) ; (h) x y + z + t = 7x y + z + t = x + 7y z 6t = 8x + 6y + z + t = x + y + z +t = x + y + z +t = 8 x + y + z +t = 7x + y + z + t = 8 x y + z + t + w = 6x y + z + t + w = 6x y + z + 8t + w = 9 x y + z +t + w = ; ; ; 6 Rozwiązać nad ciałem Q oraz nad Z p następujące układy równań Przedstawić zbiór rozwiązań każdego układu niesprzecznego w postaci warstwy w odpowiedniej przestrzeni oraz znaleźć układ fundamentalny (tzn bazę przestrzeni kierunkowej zbioru rozwiązań) (c) (e) (g) x + 7y + z +t = 6 x + y + z + t = 9x + y + z + 7t = 6x + y + z + t + w = x + y + z + t + w = x + y + z + t + w = x + y + 7z + t + w = x + y + z t + w = x + 6y + z t + w = x + y + 7z t + w = x + y + z t + w = 6 x + y + z + t = x + y + z +t = x + y + z + t = x + y + z +t = x 7y z + t = 7, p = ; (b), p = (d), p = (f), p = 7 9x y + z + 6t = 9x y + z + 6t = x y + z + t = 8 x y + z 7t = 6x y + z t = 7 x y + z t = 8 x + y + z + t = x + y + z + t = 9x + y + z t = x + y + z + t = 7x + y + 6z t = 7, p = ;, p = 7, p = 7 7 Każdy z następujących układów rozwiązać w ciałach Z, Z 7, Z Przedstawić zbiór rozwiązań każdego układu niesprzecznego w postaci warstwy w odpowiedniej przestrzeni oraz znaleźć układ fundamentalny (tzn bazę przestrzeni kierunkowej zbioru rozwiązań) x + y + z = x + y + z = x + y + z = 8 Pokazać, że układ równań, (b) x + y + z = x + y z = x y + z = 9 Rozwiązać nad ciałem C następujące układy równań: ( + i)x + iy z = + i ( + i)x +( i)y + z = 6 + i x + y iz = x + y + z = x + y + z = x + z = jest sprzeczny w ciele Z p wtedy i tylko wtedy, gdy p =, (b) x + y + 6z + 6t = Dla jakiego parametru λ Z 7 układ równań x + y + z + t = x + y + 6z +t = λ ten układ, gdy jest to możliwe ( + i)x + y iz = i x + iy +( i)z = 6 + i ( + i)x + y + z = 6 + 6i nad ciałem Z 7 ma rozwiązanie? Rozwiązać

25 W zależności od parametru λ Q rozwiązać układy równań: 8x + 6y + z + t = x y z + t = 6, (b) x + y + z + t = λx + y + z + t = W zależności od parametrów a,b R rozwiązać układy równań: x + y + z = x y + z = x + ay + z = b, (b) x y + z + t = x y + z + 6t = 7 6x y + 7z + 8t = 9 λx y + 9z + t =, (c) ax + y + z +t = x + ay + z +t = x + y + z +t = b λx + y + z +t = x + λy + z +t = x + y + λz +t = x + y + z + λt = W zależności od parametru a Z 7 wyznaczyć wymiary podprzestrzeni rozwiązań układów równań: x + y + az +t = x + y + 6z + at = x + y + t =, (b) { x + ay + z + t = ay + z +t = Dla jakich parametrów a,b Z 7, układy równań liniowych U oraz U (nad ciałem Z 7 ) mają równe zbiory rozwiązań, jeżeli { x + y + 6z + t = U : x + y + z +t = { x + ay + t = U : x + y + bz = W zależności od parametrów a,b R rozwiązać układy równań: ax + y + z = x + ay + z = a, (b) x + y + az = a ax + y + z = x + by + z = x + by + z =, (c) ax + by + z = x + aby + z = b x + by + az = 6 Dla jakich parametrów a,b,c,d R każdy układ równań z danymi lewymi stronami ma rozwiązanie? ax + by + cz + dt bx ay + dz ct cx dy az + bt dx+ cy bz at, (b) a x + ay + az + at ax +(b )y +(b + )z +(b + )t ax +(b + )y +(c + )z +(c + 7)t ax +(b + )y +(c + 7)+(d + )t Jak zmieni się odpowiedź, jeżeli dopuścić a,b,c,d C? Podać wzory na rozwiązanie układu oraz b) (przy dowolnych prawych stronach równań) 7 Dla jakiego a K wektor α należy do podprzestrzeni przestrzeni K n generowanej przez wektory α,,α k, jeżeli K = Q, α = a α = (b) K = C, α = i, α = (c) K = Z 7, α = α = a α = a + i + i 6 a α = α = a i a α = 8 W zależności od parametru a Z wyznacz wymiar podprzestrzeni przestrzeni Z generowanej przez wektory a a a ; (b) a a a 9 Jeśli α,β,γ, są wektorami przestrzeni współrzędnych K n, to symbolem α,β,γ, oznaczamy macierz, której kolumny są utworzone ze współrzędnych wektorów α,β,γ, Dla k n : a

26 Sprawdzić, że wektory α,α,,α k są liniowo niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje taki podzbiór {i,i,,i n k } zbioru {,,,n}, że detα,α,,α k,ε i,ε i,,ε in k (b) Sprawdzić, że wektory α,α,,α k są liniowo zależne wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego podzbioru {i,i,,i n k } zbioru {,,,n} zachodzi równość detα,α,,α k,ε i,ε i,,ε in k = (c) Zapisać oba warunki za pomocą wzorów, w których występują tylko współrzędne wektorów α,α,,α k Przypuśćmy, że α,α,α,,α k K n oraz że wektory α,α,,α k są liniowo niezależne Oznaczmy ξ :=x,x,,x n Niech ε i,ε i,,ε in k będą takie, że detα,α,,α k,ε i,ε i,,ε in k Pokazać, że warstwa α + lin(α,,α k ) przestrzeni K n jest zbiorem rozwiązań układu równań detα,α,,α k,ξ α,ε i,,ε in k = detα,α,,α k,ε i,ξ α,,ε in k = detα,α,,α k,ε i,ε i,,ξ α= Znaleźć układ równań liniowych nad Z, którego zbiorem rozwiązań jest podprzestrzeń: lin(,,,,,,,,,,,,,,, ), (b) lin(,,,,,,,,,,,,,,, ) Znaleźć układ równań liniowych nad R, którego zbiorem rozwiązań jest: (c) + lin( ), + lin( ), (d) (b) + lin(, + lin( ), ) 6

27 Zadania z algebry liniowej ZESTAW - Przekształcenia liniowe Które z podanych niżej przekształceń ϕ : K n K m są przekształceniami liniowymi: n = m =, ϕ( x x + z y )= x + z, (b) n = m =, ϕ( x y )= x y + z x y + z z z + x + y x + z, (d) n = m =, ϕ( x y )= x y + z z z z y (c) n = m =, ϕ( x y )= z x (e) n =, m =, ϕ( y z )= t (f) n =, m =, ϕ( (g) n = m =, ϕ( (h) n = m =, ϕ( x y z t x y z t x y z t )= )= )= x y + t x + y + z t x + z t x y + t x y + z t x z t x + y t x + y + z y +t y + z x + y t x + y + z y t x + y + z t x + z xz,, (i) n = m =, ϕ( x y )= z x y + z W przypadku, gdy przekształcenie ϕ jest przekształceniem liniowym, zbadać czy jest to monomorfizm, epimorfizm Wykazać, że jeżeli ϕ : K K jest przekształceniem liniowym, to istnieje a K takie, że ϕ(v)=av dla każdego v K Dla jakich a przekształcenie dane takim wzorem jest monomorfizmem, epimorfizmem? Ciało C liczb zespolonych można rozpatrywać jako przestrzeń wektorową nad ciałem C (ozn C ) oraz jako przestrzeń wektorową nad ciałem R liczb rzeczywistych (ozn C R ) Wykazać, że f : C C, f (z)=z, jest endomorfizmem przestrzeni C R, ale nie jest endomorfizmem przestrzeni C Sprawdzić, czy odwzorowanie ślad macierzy tr : Kn n K określone wzorem a a a n a a a n n tr = i= a n a n a nn jest przekształceniem liniowym Sprawdzić, że dla dowolnych liczb rzeczywistych a,b, a < b odwzorowanie C (a,b) R przestrzeni funkcji a ii,, ciągłych określone wzorem f b a f (x)dx jest przekształceniem liniowym 6 Symbolem C n (a,b) oznaczamy przestrzeń funkcji rzeczywistych określonych na przedziale (a,b) i mających pochodne ciągłe do rzędu n włącznie Sprawdzić, że dla każdego n > odwzorowanie C n (a,b) C n (a,b) określone wzorem f f jest przekształceniem liniowym Czy jest ono epimorfizmem? monomorfizmem? 7 Przypuśćmy, że V,W,W s ą przestrzeniami liniowymi nad ciałem K Funkcję f : V W W można zapisać przy pomocy pary funkcji f : V W oraz f : V W wzorem f (v) = ( f (v), f (v)) Wykazać, że f jest przekształceniem liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy f i f są przekształceniami liniowymi 8 Wykazać, że: jeśli V = V V, to V = V V, (b) jeśli V = V V n, to V = V Vn 9 Znaleźć jądra i obrazy przekształceń liniowych z zadania 7

28 Znaleźć jądro i obraz symetrii (rzutu) względem V (na V ) wzdłuż V x + y x Przekształcenie liniowe ϕ : K K dane jest wzorem ϕ( )= x y Wyznaczyć: y y x obrazy podprzestrzeni: K, lin( ), lin( ), lin( ), { K y :x + y = }; (b) przeciwobrazy podprzestrzeni: K, { }, lin( ), lin( ), lin(, ), { x y K : x + y + z = } z Przypuśćmy, że ϕ : V W jest przekształceniem liniowym, X jest podprzestrzenią przestrzeni V, ay jest podprzestrzenią przestrzeni W Wykazać, że ϕ (ϕ(x)) = X+Kerϕ, (b) ϕ(ϕ (Y )) = Y Imϕ Wiadomo, że przekształcenie liniowe ϕ : V W spełnia warunki: ϕ(α )=β + β + β, ϕ(α )=β + β + 6β, ϕ(α )=7β + 8β + 9β gdzie (α,α,α ) jest bazą V, zaś (β,β,β ) jest bazą W Obliczyć wymiar obrazu i wymiar jądra przekształcenia ϕ Niech ϕ i ψ będą odwzorowaniami K K takimi, że: ϕ((a,a,a,)) = (,a,a,a,), ψ((a,a,a,)) = (a,a,a,) Sprawdzić, że ϕ i ψ są endomorfizmami przestrzeni K (b) Obliczyć ϕ ψ i ψ ϕ (c) Sprawdzić, czy ϕ lub ψ jest monomorfizmem, epimorfizmem, izomorfizmem Czy istnieje przekształcenie liniowe ϕ : R R spełniające warunki: ϕ( )=, ϕ( )=, ϕ( )=, ϕ( )= ; (b) ϕ( )=, ϕ( )=, ϕ( )= ; (c) ϕ( )=, ϕ( )=, ϕ( )= ; (d) ϕ( )=, ϕ( )=? W przypadku pozytywnej odpowiedzi przeanalizować liczbę rozwiązań i znaleźć wzór przynajmniej jednego takiego przekształcenia liniowego 6 Skonstruować przekształcenie liniowe τ : R R spełniające warunki: τ( )=, τ( )=, τ τ = id R Wyznaczyć wzór analityczny przekształcenia τ 8

29 7 Znaleźć wzór analityczny: symetrii przestrzeni R względem lin( ) i wzdłuż lin( ); (b) symetrii przestrzeni R względem lin(, ) i wzdłuż lin( ); (c) rzutu przestrzeni R na lin( ) wzdłuż lin( ); (d) rzutu przestrzeni R na lin( ) wzdłuż lin(, ) 8 Podać wzór analityczny przekształcenia liniowego ψ : R R, o którym wiadomo, że Kerψ = lin(, ) oraz Imψ = lin( ) Czy rozwiązanie jest jedyne? 9 W przestrzeni K wybrano bazy A =(,, ) oraz B =(, natomiast wprzestrzeni K wybrano bazy A =( ) oraz B =( ) Znaleźć macierz przekształcenia liniowego ϕ : K n K m w bazach A n oraz B m (A n oraz A m ; B n oraz B m ; B n oraz A m ), jeżeli: n = m =, ϕ( x x + z y )= x + z, (b) n = m =, ϕ( x y )= x y + z y, z x y + z z z x x (c) n =,m =, ϕ( y x y + t z )= x + y + z t, (d) n =,m =, ϕ( y z )= x y + t x y + z, x + z t x z t t t (e) n =,m =, ϕ( x x + y z y )= x + y + z y (f) n =,m =, ϕ( x x + y z y )= x + y + z y z z z y + z x + y + z Niech V = RX n, natomiast przekształcenie δ : V V niech przyporządkowuje wielomianowi jego pochodną Pokazać, że δ jest endomorfizmem przestrzeni V oraz znaleźć macierz δ w bazie: (,X,X,,X n ), (X c) (X c)n (b) (, X c,,, ), gdzie c jest ustaloną liczbą rzeczywistą! n! Niech V będzie podprzestrzenią przestrzeni C (R) wszystkich funkcji rzeczywistych ciągłych rozpiętą przez cosx oraz sinx, a przekształcenie δ niech będzie przekształceniem, przypisującym funkcji jej pochodną Sprawdzić, że δ jest endomorfizmem przestrzeni V oraz znaleźć jego macierz względem bazy (cosx, sinx) a b Wybierzmy A = K c d i określmy odwzorowanie ψ : K K wzorem ψ(b) =BA dla B K Wykazać, że ψ jest endomorfizmem przestrzeni K i znaleźć macierz tego endomorfizmu względem bazy (E,E,E,E ), ), 9

30 Niech ϕ : K V będzie rzutem, a ψ : K K symetrią względem V i wzdłuż V, gdzie: V = lin(ε,ε ), V = lin(ε + ε ), (b) V = lin(ε,ε ), V = lin(ε + ε ), (c) V = lin(ε + ε,ε ), V = lin(ε + ε ) W każdym przypadku znaleźć macierz ϕ w bazach (ε,ε,ε ) przestrzeni K oraz (ε,ε ) przestrzeni V Znaleźć macierz ψ w bazach (ε,ε,ε ) oraz (ε,ε,ε + ε ) przestrzeni K Zwrócić uwagę, że ψ jest endomorfizmem przestrzeni K i znaleźć macierz tego endomorfizmu w bazie (ε,ε,ε ) Przekształcenie liniowe ϕ : K K względem baz (, ) oraz (,, ) ma macierz x Znaleźć wzór (analityczny) na ϕ( ) y Endomorfizm ψ przestrzeni K ma w bazie (ε,ε,ε + ε ) macierz opisujący ψ 6 Endomorfizm ψ przestrzeni R ma w bazie (ε ε,ε,ε + ε ) macierz bazę obrazu przekształcenia ψ Czy wektor 7 Endomorfizm γ przestrzeni R ma względem bazy standardowej macierz względem bazy: (ε,ε,ε,ε ), (b) (ε,ε + ε,ε + ε + ε,ε + ε + ε + ε ) należy do jądra ψ? Jaki jest obraz wektora Znaleźć wzór analityczny Znaleźć bazę jądra i? Znaleźć macierz γ 8 Endomorfizm λ przestrzeni V nazywamy homotetia, jeżeli istnieje skalar a taki, że λ(v)=av dla każdego v V Wykazać, że λ jest homotetią λ ϕ = ϕ λ dla każdego ϕ End(V ), (b) λ jest homotetią λ ma taką samą macierz względem każdej bazy V 9 Macierz przekształcenia ϕ : K K w bazie (ε,ε,ε ) ma postać, (b), (c) Jakie własności przekształcenia ϕ można stąd odczytać? Udowodnić, że macierz przekształcenia ϕ : K n K n w bazie (ε,ε,,ε n ) A C ma postać dla pewnej macierzy A stopnia k ϕ(lin(ε B,ε,,ε k )) lin(ε,ε,,ε k ); A (b) ma postać dla pewnej macierzy A stopnia k i pewnej macierzy B stopnia n k ϕ(lin(ε B,ε,,ε k )) lin(ε,ε,,ε k ) i ϕ(lin(ε k+,,ε n )) lin(ε k+,,ε n ) W przestrzeni R n dane są bazy A oraz B Oznaczmy przez E bazę standardową (ε,ε,,ε n ) Znaleźć macierze przejścia od E do A, od E do B, od A do E oraz od A do B, gdy: n =, A =(, ), B =(, ); 6 (b) n =, A =( 8 6, 6 7, 9 ), B =(,, ); 7 7 (c) n =, A =( ), B =( )

31 W każdym z powyższych przypadków zapisać wektor x ε + + x n ε n jako kombinację liniową wektorów bazy A Niech A =(α,α,α ), B =(β,β,β ) będą bazami przestrzeni C Znaleźć macierz symetrii względem V = lin(α,α ) i wzdłuż V = lin(α ) w bazie B, gdy α =,α =,α =, β =,β = C C ),β = Obliczyć współrzędne wektora Podobnie dla rzutu na V wzdłuż V ( potraktowanego jako odwzorowanie przestrzeni K jeśli charakterystyka ciała K jest różna od i od w bazie ( Napisać wzory na zmianę współrzędnych wektorów przy przejściu od bazy ( ) do bazy ( ) przestrzeni K jeśli charakterystyka ciała K jest różna od Korzystając z wzoru na zmianę macierzy endomorfizmu przy zmianie bazy znaleźć macierz przekształcenia ϕ : K K w bazie (ε,ε + ε,ε + ε ) wiedząc, że macierzą przekształcenia ϕ w bazie (ε,ε,ε ), (b) (ε + ε,ε,ε ) jest macierz )

32 Endomorfizm ϕ End(C ) ma w bazie A =( Zadania z algebry liniowej ZESTAW - Wektory i wartości własne, ) macierz i ; (b) Znaleźć wartości własne i wektory własne endomorfizmu ϕ Jakie będzie rozwiązanie, jeżeli założymy, że A jest bazą standardową? Jakie będzie rozwiązanie, jeżeli założymy, że ϕ End(R )? Macierz A jest macierzą endomorfizmu ϕ End(C n ) w bazie standardowej Obliczyć wartości oraz wektory własne endomorfizmu ϕ Skonstruować (o ile to możliwe) bazę przestrzeni C n złożoną z wektorów własnych ϕ Znaleźć (o ile to możliwe) macierz C GL(n,C) taką, że macierz C AC jest macierzą diagonalną n = : A = ; (b) A = ; (c) A = n = : (e) A = ; (f) A = ; (g) A = n = : (h) A = ; (i) A = ; (j) A = ; (d) A = 8 (k) A = ; (l) A = ; (m) A = 6 7 Obliczyć wielomian charakterystyczny endomorfizmu, który w pewnej bazie ma macierz postaci a n a n a a a a a ; (b) a n Czy każdy wielomian unormowany, z dokładnością do znaku, może być wielomianem charakterystycznym jakiegoś endomorfizmu? Pokazać, że odwzorowanie ϕ : RX RX określone wzorem ϕ( f (X)) = f (X + ), jest przekształceniem liniowym Znaleźć wszystkie wartości własne endomorfizmu ϕ Pokazać, że odwzorowanie ϕ : RX RX określone wzorem ϕ( f (X)) = f (X), jest przekształceniem liniowym Znaleźć wszystkie wartości własne endomorfizmu ϕ 6 Znaleźć wartości własne oraz odpowiadające im podprzestrzenie wektorów własnych endomorfizmów liniowych rzeczywistych przestrzeni współrzędnych o następujących macierzach w bazie kanonicznej ; (b) ; (c) ; (d) ; (e) 6 ; (f) ; (g) 7 Znaleźć wartości własne oraz odpowiadające im podprzestrzenie wektorów własnych endomorfizmów liniowych zespolonych przestrzeni współrzędnych o następujących macierzach w bazie kanonicznej: i a ; (b) dla a R; (c) i a 8 Znaleźć wzór na elementy macierzy A n, jeżeli A = ; (b) ; (c) W każdym z przypadków obliczyć A ; (d), ;

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań. Zestaw zadań : Sumy i sumy proste podprzestrzeni Baza i wymiar Rzędy macierzy Struktura zbioru rozwiązań układu równań () Pokazać, że jeśli U = lin(α, α,, α k ), U = lin(β, β,, β l ), to U + U = lin(α,

Bardziej szczegółowo

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem Zestaw zadań 9: Przestrzenie wektorowe. Podprzestrzenie () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawaniem jako dodawaniem wektorów i operacją mnożenia przez skalar : C C C, (z, v) z v := z v jest przestrzenią

Bardziej szczegółowo

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: (N, ), (Z, +) (Z, ), (R, ), (Q \ {}, ) czym jest element neutralny i przeciwny w grupie?,

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone i

1. Liczby zespolone i Zadania podstawowe Liczby zespolone Zadanie Podać część rzeczywistą i urojoną następujących liczb zespolonych: z = ( + 7i)( + i) + ( 5 i)( + 7i), z = + i, z = + i i, z 4 = i + i + i i Zadanie Dla jakich

Bardziej szczegółowo

(4) W zbiorze R R definiujemy działania i wzorami. (a, b) (c, d) =(a + c, b + d),

(4) W zbiorze R R definiujemy działania i wzorami. (a, b) (c, d) =(a + c, b + d), Zestaw zadań 2: Ciało liczb zespolonych Układy równań liniowych () Ile działań można określić na zbiorze n-elementowym? Ile z nich to działania przemienne? (2) Zbadaj własności działania różnicy symetrycznej

Bardziej szczegółowo

1 Działania na zbiorach

1 Działania na zbiorach Algebra liniowa z geometrią /4 Działania na zbiorach Zadanie Czy działanie : R R R określone wzorem (x x ) (y y ) := (x y x y x y + x y ) jest przemienne? Zadanie W dowolnym zbiorze X określamy działanie

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ WSHE, O/K-CE 10. Homomorfizmy Definicja 1. Niech V, W będą dwiema przestrzeniami liniowymi nad ustalonym ciałem, odwzorowanie ϕ : V W nazywamy homomorfizmem

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Zadania Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna Geometria analityczna na płaszczyźnie Liczby zespolone 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 SPIS TREŚCI Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, MAT00405 PRZEKSZTAL CANIE WYRAZ EN ALGEBRAICZNYCH, WZO R DWUMIANOWY NEWTONA Uprościć podane wyrażenia 7; (b) ( 6)( + ); (c) a 5 6 8a ; (d) ( 5 )( 5 + ); (e) ( 45x 4 y

Bardziej szczegółowo

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Lista nr 1 - Liczby zespolone Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 14: Wektory i wartości własne. ) =

Zestaw zadań 14: Wektory i wartości własne. ) = Zestaw zadań 4: Wektory i wartości własne () Niech V = V V 2 będzie przestrzenią liniową nad ciałem K, w którym + 0 Znaleźć wszystkie podprzestrzenie niezmiennicze rzutu V na V wzdłuż V 2 oraz symetrii

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1 Algebra liniowa II Lista Zadanie Udowodnić, że jeśli B b ij jest macierzą górnotrójkątną o rozmiarze m m, to jej wyznacznik jest równy iloczynowi elementów leżących na głównej przekątnej: det B b b b mm

Bardziej szczegółowo

DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018

DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018 DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018 Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne,

Bardziej szczegółowo

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B 1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =

Bardziej szczegółowo

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1, Lista Algebra z Geometrią Analityczną Układy równań. Zadanie 1 Wyjaśnij na czym polega metoda elininacji Gaussa rozwiązując układ równań: { x + 2y = 5 x y = 9 Zadanie 2 Rozwiąż układ równań metodą eliminacji

Bardziej szczegółowo

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i + Teoria na egzamin z algebry liniowej Wszystkie podane pojęcia należy umieć określić i podać pprzykłady, ewentualnie kontrprzykłady. Ponadto należy znać dowody tam gdzie to jest zaznaczone. Liczby zespolone.

Bardziej szczegółowo

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

GAL 80 zadań z liczb zespolonych GAL 80 zadań z liczb zespolonych Postać algebraiczna liczby zespolonej 1 Sprowadź wyrażenia do postaci algebraicznej: (a) ( + i)(3 i) + ( + 31)(3 + 41), (b) (4 + 3i)(5 i) ( 6i), (5 + i)(7 6i) (c), 3 +

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4 Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4 jeżeli x jest podzielne przez 4 to jest podzielne przez

Bardziej szczegółowo

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3 ZESTAW I 1. Rozwiązać równanie. Pierwiastki zaznaczyć w płaszczyźnie zespolonej. z 3 8(1 + i) 3 0, Sposób 1. Korzystamy ze wzoru a 3 b 3 (a b)(a 2 + ab + b 2 ), co daje: (z 2 2i)(z 2 + 2(1 + i)z + (1 +

Bardziej szczegółowo

Podstawowe struktury algebraiczne

Podstawowe struktury algebraiczne Maciej Grzesiak Podstawowe struktury algebraiczne 1. Wprowadzenie Przedmiotem algebry było niegdyś przede wszystkim rozwiązywanie równań. Obecnie algebra staje się coraz bardziej nauką o systemach matematycznych.

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie wektorowe

Przestrzenie wektorowe Rozdział 4 Przestrzenie wektorowe Rozważania dotyczące przestrzeni wektorowych rozpoczniemy od kilku prostych przykładów. Przykład 4.1. W przestrzeni R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} wprowadzamy dwa działania:

Bardziej szczegółowo

1 Elementy logiki i teorii mnogości

1 Elementy logiki i teorii mnogości 1 Elementy logiki i teorii mnogości 11 Elementy logiki Notatki do wykładu Definicja Zdaniem logicznym nazywamy zdanie oznajmujące, któremu przysługuje jedna z dwu logicznych ocen prawda (1) albo fałsz

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści 0 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 2 1 Geometria analityczna w R 2 3 3 3 2 Liczby zespolone 4 4 4 3

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy Zadania z algebry liniowej - sem I Przestrzenie liniowe bazy rząd macierzy Definicja 1 Niech (K + ) będzie ciałem (zwanym ciałem skalarów a jego elementy nazywać będziemy skalarami) Przestrzenią liniową

Bardziej szczegółowo

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań Przekształcenia liniowe, diagonalizacja macierzy 1. Podano współrzędne wektora v w bazie B. Znaleźć współrzędne tego wektora w bazie B, gdy: a) v = (1,

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Algebra liniowa. 1. Macierze. Algebra liniowa 1 Macierze Niech m oraz n będą liczbami naturalnymi Przestrzeń M(m n F) = F n F n będącą iloczynem kartezjańskim m egzemplarzy przestrzeni F n z naturalnie określonymi działaniami nazywamy

Bardziej szczegółowo

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Ostatnie zmiany 23.05.2009 r. 1. Niech F będzie podciałem ciała K i niech n N. Pokazać, że niepusty liniowo niezależny podzbiór S przestrzeni F n jest także

Bardziej szczegółowo

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1 Matematyka liczby zespolone Wykład 1 Siedlce 5.10.015 Liczby rzeczywiste Zbiór N ={0,1,,3,4,5, } nazywamy zbiorem Liczb naturalnych, a zbiór N + ={1,,3,4, } nazywamy zbiorem liczb naturalnych dodatnich.

Bardziej szczegółowo

Wektory i wartości własne

Wektory i wartości własne Treść wykładu Podprzestrzenie niezmiennicze... Twierdzenie Cayley Hamiltona Podprzestrzenie niezmiennicze Definicja Niech f : V V będzie przekształceniem liniowym. Podprzestrzeń W V nazywamy niezmienniczą

Bardziej szczegółowo

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a Działania na zbiorach i ich własności Informatyka Stosowana 1. W dowolnym zbiorze X określamy działanie : a b = b. Pokazać, że jest to działanie łączne. 2. W zbiorze Z określamy działanie : a b = a 2 +

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u W ) Rzeczywiście U W jest podprzetrzenią przestrzeni

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas ALGEBRA LINIOWA 2 Lista zadań 23/24 Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz dr Zbigniew Skoczylas Lista pierwsza Zadanie Uzasadnić z definicji że zbiór wszystkich rzeczywistych macierzy trójkątnych górnych stopnia

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ... Wykład 15 Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem i niech α 1, α 2,, α n, β K. Równanie: α 1 x 1 + α 2 x 2 + + α n x n = β z niewiadomymi x 1, x 2,, x n nazywamy równaniem liniowym. Układ: a 21 x

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

13 Układy równań liniowych

13 Układy równań liniowych 13 Układy równań liniowych Definicja 13.1 Niech m, n N. Układem równań liniowych nad ciałem F m równaniach i n niewiadomych x 1, x 2,..., x n nazywamy koniunkcję równań postaci a 11 x 1 + a 12 x 2 +...

Bardziej szczegółowo

Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009

Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009 Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009 1. Niech V będzie przestrzenią wektorową nad ciałem K i niech 0 K oraz θ V będą elementem zerowym ciała K i wektorem zerowym przestrzeni V. Posługując

Bardziej szczegółowo

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami: 9 Wykład 9: Przestrzenie liniowe i podprzestrzenie Definicja 9 Niech F będzie ciałem Algebrę (V, F, +, ), gdzie V, + jest działaniem w zbiorze V zwanym dodawaniem wektorów, a jest działaniem zewnętrznym

Bardziej szczegółowo

1 Macierze i wyznaczniki

1 Macierze i wyznaczniki 1 Macierze i wyznaczniki 11 Definicje, twierdzenia, wzory 1 Macierzą rzeczywistą (zespoloną) wymiaru m n, gdzie m N oraz n N, nazywamy prostokątną tablicę złożoną z mn liczb rzeczywistych (zespolonych)

Bardziej szczegółowo

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Baza w jądrze i baza obrazu ( ) Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem

Bardziej szczegółowo

Zestaw 2. Definicje i oznaczenia. inne grupy V 4 grupa czwórkowa Kleina D n grupa dihedralna S n grupa symetryczna A n grupa alternująca.

Zestaw 2. Definicje i oznaczenia. inne grupy V 4 grupa czwórkowa Kleina D n grupa dihedralna S n grupa symetryczna A n grupa alternująca. Zestaw 2 Definicja grupy Definicje i oznaczenia grupa zbiór z działaniem łącznym, posiadającym element neutralny, w którym każdy element posiada element odwrotny grupa abelowa (przemienna) grupa, w której

Bardziej szczegółowo

Wektory i wartości własne

Wektory i wartości własne Treść wykładu Podprzestrzenie niezmiennicze Podprzestrzenie niezmiennicze... Twierdzenie Cayley Hamiltona Podprzestrzenie niezmiennicze Definicja Niech f : V V będzie przekształceniem liniowym. Podprzestrzeń

Bardziej szczegółowo

2 Rachunek macierzowy, metoda eliminacji Gaussa-Jordana Wprowadzenie teoretyczne Zadania... 9

2 Rachunek macierzowy, metoda eliminacji Gaussa-Jordana Wprowadzenie teoretyczne Zadania... 9 Spis treści 1 Podstawowe struktury algebraiczne 2 11 Grupa, pierścień, ciało 2 12 Grupy permutacji 4 13 Pierścień wielomianów, algorytm Euklidesa, największy wspólny dzielnik 6 14 Zadania 7 2 Rachunek

Bardziej szczegółowo

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory; Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ WSHE, O/K-CE 1. Ciała Definicja 1. Układ { ; 0, 1; +, } złożony ze zbioru, dwóch wyróżnionych elementów 0, 1 oraz dwóch działań +:, : nazywamy ciałem

Bardziej szczegółowo

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Macierze. Rozdział Działania na macierzach Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i, j) (i 1,..., n; j 1,..., m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F R lub F C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j =

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j = 11 Algebra macierzy Definicja 11.1 Dla danego ciała F i dla danych m, n N funkcję A : {1,..., m} {1,..., n} F nazywamy macierzą m n (macierzą o m wierszach i n kolumnach) o wyrazach z F. Wartość A(i, j)

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011 1 GEOMETRIA ANALITYCZNA 1 Wydział Fizyki Algebra liniowa z geometria - zadania Rok akademicki 2010/2011 Agata Pilitowska i Zbigniew Dudek 1 Geometria analityczna 1.1 Punkty i wektory 1. Sprawdzić, czy

Bardziej szczegółowo

1 Zbiory i działania na zbiorach.

1 Zbiory i działania na zbiorach. Matematyka notatki do wykładu 1 Zbiory i działania na zbiorach Pojęcie zbioru jest to pojęcie pierwotne (nie definiuje się tego pojęcia) Pojęciami pierwotnymi są: element zbioru i przynależność elementu

Bardziej szczegółowo

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe Rozdział 4 Przestrzenie liniowe 4.1. Działania zewnętrzne Niech X oraz F będą dwoma zbiorami niepustymi. Dowolną funkcję D : F X X nazywamy działaniem zewnętrznym w zbiorze X nad zbiorem F. Przykład 4.1.

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe ALGEBRA LINIOWA 2 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr letni 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Przestrzenie liniowe Uwaga. W nawiasach kwadratowych podane są numery zadań znajdujących się w podręczniku

Bardziej szczegółowo

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn Metody numeryczne Wykład 3 Dr inż. Michał Łanczont Instytut Elektrotechniki i Elektrotechnologii E419, tel. 4293, m.lanczont@pollub.pl, http://m.lanczont.pollub.pl Zakres wykładu Pojęcia podstawowe Algebra

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych

Układy równań liniowych Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem. Niech n, m N. Równanie liniowe nad ciałem K z niewiadomymi (lub zmiennymi) x 1, x 2,..., x n K definiujemy jako formę zdaniową zmiennej (x 1,..., x n ) K

Bardziej szczegółowo

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki dr Krzysztof Żyjewski MiBM; S-I 0.inż. 0 października 04 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Definicja. Iloczynem macierzy A = [a ij m n, i macierzy B = [b ij n p nazywamy macierz

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Liczby zespolone. x + 2 = 0. Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometrią

Algebra liniowa z geometrią Algebra liniowa z geometrią Maciej Czarnecki 15 stycznia 2013 Spis treści 1 Geometria płaszczyzny 2 1.1 Wektory i skalary........................... 2 1.2 Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.........

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

3 Przestrzenie liniowe

3 Przestrzenie liniowe MIMUW 3 Przestrzenie liniowe 8 3 Przestrzenie liniowe 31 Przestrzenie liniowe Dla dowolnego ciała K, analogicznie jak to robiliśmy dla R, wprowadza się operację dodawania wektorów kolumn z K n i mnożenia

Bardziej szczegółowo

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i,j) (i = 1,,n;j = 1,,m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F = R lub F = C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy F

Bardziej szczegółowo

Przekształcenia liniowe

Przekształcenia liniowe Przekształcenia liniowe Zadania Które z następujących przekształceń są liniowe? (a) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (2x, x x 2 ), (b) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (x + 3x 2, x 2 ), (c) T : R 2 R, T (x, x 2 )

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski Uniwersytet Śląski 23 marca 2012 Ciało liczb zespolonych Rozważmy zbiór C = R R, czyli C = {(x, y) : x, y R}. W zbiorze C definiujemy następujące działania: dodawanie: mnożenie: (a, b) + (c, d) = (a +

Bardziej szczegółowo

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : Lista Przestrzenie liniowe Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : V = R[X], zbiór wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, wraz ze standardowym dodawaniem

Bardziej szczegółowo

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90),

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90), Algorytm Euklidesa ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90), (d) NWD(120, 168, 280), (e) NWD(30, 42, 70, 105), (f) NWW[120, 195], (g)

Bardziej szczegółowo

, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi.

, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi. Zestaw 1 Liczby zespolone 1 Zadania do przeliczenia Nie będziemy robić na ćwiczeniach S 1 Policz wartość 1 + i + (2 + i)(i 3) 1 i Zadania domowe x y(1 + i) 1 Znajdź liczby rzeczywiste x, y takie, że +

Bardziej szczegółowo

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie Wersja z dnia 23 stycznia 2014 Paweł Bechler 1 Formy hermitowskie Niech X oznacza przestrzeń liniową nad ciałem K. Definicja 1. Funkcję φ : X X K nazywamy

Bardziej szczegółowo

Treść wykładu. Układy równań i ich macierze. Rząd macierzy. Twierdzenie Kroneckera-Capellego.

Treść wykładu. Układy równań i ich macierze. Rząd macierzy. Twierdzenie Kroneckera-Capellego. . Metoda eliminacji. Treść wykładu i ich macierze... . Metoda eliminacji. Ogólna postać układu Układ m równań liniowych o n niewiadomych x 1, x 2,..., x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 + + a 1n x n = b 1 a 21

Bardziej szczegółowo

Algebra abstrakcyjna

Algebra abstrakcyjna Algebra abstrakcyjna Przykłady 1. Sama liczba 0 tworzy grupę (rzędu 1) ze względu na zwykłe dodawanie, również liczba 1 tworzy grupę (rzędu 1) ze względu na zwykłe mnożenie.. Liczby 1 i 1 stanowią grupą

Bardziej szczegółowo

9 Przekształcenia liniowe

9 Przekształcenia liniowe 9 Przekształcenia liniowe Definicja 9.1. Niech V oraz W będą przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciałem F. Przekształceniem liniowym nazywamy funkcję ϕ : V W spełniającą warunek (LM) v1,v 2 V a1,a 2

Bardziej szczegółowo

Rozdział 2. Liczby zespolone

Rozdział 2. Liczby zespolone Rozdział Liczby zespolone Zbiór C = R z działaniami + oraz określonymi poniżej: x 1,y 1 +x,y := x 1 +x,y 1 +y, 1 x 1,y 1 x,y := x 1 x y 1 y,x 1 y +x y 1 jest ciałem zob przykład 16, str 7; jest to tzw

Bardziej szczegółowo

Własności wyznacznika

Własności wyznacznika Własności wyznacznika Rozwinięcie Laplace a względem i-tego wiersza: n det(a) = ( 1) i+j a ij M ij (A), j=1 gdzie M ij (A) to minor (i, j)-ty macierzy A, czyli wyznacznik macierzy uzyskanej z macierzy

Bardziej szczegółowo

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Geometria Lista 0 Zadanie 1 Geometria Lista 0 Zadanie 1. Wyznaczyć wzór na pole równoległoboku rozpiętego na wektorach u, v: (a) nie odwołując się do współrzędnych tych wektorów; (b) odwołując się do współrzędnych względem odpowiednio

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA I SEMESTR ALK (PwZ) 1. Sumy i sumy podwójne : Σ i ΣΣ

MATEMATYKA I SEMESTR ALK (PwZ) 1. Sumy i sumy podwójne : Σ i ΣΣ MATEMATYKA I SEMESTR ALK (PwZ). Sumy i sumy podwójne : Σ i ΣΣ.. OKREŚLENIE Ciąg liczbowy = Dowolna funkcja przypisująca liczby rzeczywiste pierwszym n (ciąg skończony), albo wszystkim (ciąg nieskończony)

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach. WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje

Bardziej szczegółowo

GAL. zestawy do prac domowych z rozwiązaniami semestr zimowy 2011/2012. Wydział MIM UW

GAL. zestawy do prac domowych z rozwiązaniami semestr zimowy 2011/2012. Wydział MIM UW GAL zestawy do prac domowych z rozwiązaniami semestr zimowy / Wydział MIM UW wersja z października Spis treści Układy równań Liczby zespolone 7 Przestrzenie liniowe, kombinacje liniowe Podprzestrzenie

Bardziej szczegółowo

Analiza funkcjonalna 1.

Analiza funkcjonalna 1. Analiza funkcjonalna 1. Wioletta Karpińska Semestr letni 2015/2016 0 Bibliografia [1] Banaszczyk W., Analiza matematyczna 3. Wykłady. (http://math.uni.lodz.pl/ wbanasz/am3/) [2] Birkholc A., Analiza matematyczna.

Bardziej szczegółowo

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

Wykład 14. Elementy algebry macierzy Wykład 14 Elementy algebry macierzy dr Mariusz Grządziel 26 stycznia 2009 Układ równań z dwoma niewiadomymi Rozważmy układ równań z dwoma niewiadomymi: a 11 x + a 12 y = h 1 a 21 x + a 22 y = h 2 a 11,

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c, Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \

Bardziej szczegółowo

Jak łatwo zauważyć, zbiór form symetrycznych (podobnie antysymetrycznych) stanowi podprzestrzeń przestrzeni L(V, V, K). Oznaczamy ją Sym(V ).

Jak łatwo zauważyć, zbiór form symetrycznych (podobnie antysymetrycznych) stanowi podprzestrzeń przestrzeni L(V, V, K). Oznaczamy ją Sym(V ). Odwzorowania n-liniowe; formy n-liniowe Definicja 1 Niech V 1,..., V n, U będą przestrzeniami liniowymi nad ciałem K. Odwzorowanie G: V 1 V n U nazywamy n-liniowym, jeśli dla każdego k [n] i wszelkich

Bardziej szczegółowo

3. Wykład Układy równań liniowych.

3. Wykład Układy równań liniowych. 31 Układy równań liniowych 3 Wykład 3 Definicja 31 Niech F będzie ciałem Układem m równań liniowych o niewiadomych x 1,, x n, m, n N, o współczynnikach z ciała F nazywamy układ równań postaci: x 1 + +

Bardziej szczegółowo

Układy równań i nierówności liniowych

Układy równań i nierówności liniowych Układy równań i nierówności liniowych Wiesław Krakowiak 1 grudnia 2010 1 Układy równań liniowych DEFINICJA 11 Układem równań m liniowych o n niewiadomych X 1,, X n, nazywamy układ postaci: a 11 X 1 + +

Bardziej szczegółowo

1. Zbadać liniową niezależność funkcji x, 1, x, x 2 w przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [ 1, ).

1. Zbadać liniową niezależność funkcji x, 1, x, x 2 w przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [ 1, ). B 2 Suma Zbadać, czy liniowo niezależne wektory u, v, w stanowią bazę przestrzeni liniowej lin { u + 2 v + w, u v + 2 w, 3 u + 5 w } 2 Współrzędne wektora (, 4, 5, 4 ) w pewnej bazie podprzestrzeni U R

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ, LISTA ZADAŃ NR 8

ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ, LISTA ZADAŃ NR 8 ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ, LISTA ZADAŃ NR 8 1. Sprawdzić, czy następujące podzbiory są podprzestrzeniami liniowymi przestrzeni R n (dla odpowiednich n) (a) {[u, v, 2u, 4v] ; u, v R} R 4, (b) {[u, v,

Bardziej szczegółowo

Kombinacje liniowe wektorów.

Kombinacje liniowe wektorów. Kombinacje liniowe wektorów Definicja: Niech V będzie przestrzenią liniową nad ciałem F, niech A V Zbiór wektorów A nazywamy liniowo niezależnym, jeżeli m N v,, v m A a,, a m F [a v + + a m v m = θ a =

Bardziej szczegółowo

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0 Z43: Algebra liniowa Zagadnienie: przekształcenie liniowe, macierze, wyznaczniki Zadanie: przekształcenie liniowe, jądro i obraz, interpretacja geometryczna. Przestrzeń liniowa Już w starożytności człowiek

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna

Matematyka dyskretna Matematyka dyskretna Wykład 6: Ciała skończone i kongruencje Gniewomir Sarbicki 24 lutego 2015 Relacja przystawania Definicja: Mówimy, że liczby a, b Z przystają modulo m (co oznaczamy jako a = b (mod

Bardziej szczegółowo

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Liniowa niezależno ność wektorów Przykład: Sprawdzić czy następujące wektory z przestrzeni 3 tworzą bazę: e e e3 3 Sprawdzamy czy te wektory są liniowo niezależne: 3 c + c + c3 0 c 0 c iei 0 c + c + 3c3

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna

Matematyka dyskretna Matematyka dyskretna Wykład 6: Ciała skończone i kongruencje Gniewomir Sarbicki 2 marca 2017 Relacja przystawania Definicja: Mówimy, że liczby a, b Z przystają modulo m (co oznaczamy jako a = b (mod m)),

Bardziej szczegółowo

0.1 Pierścienie wielomianów

0.1 Pierścienie wielomianów 0.1 Pierścienie wielomianów Zadanie 1. Znaleźć w pierścieniu Z 5 [X] drugi wielomian określający tę samą funkcję, co wielomian X 2 X + 1. (Odp. np. X 5 + X 2 2X + 1). Zadanie 2. Znaleźć sumę i iloczyn

Bardziej szczegółowo

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej 15. Macierze Definicja Macierzy. Dla danego ciała F i dla danych m, n IN funkcję A : {1,...,m} {1,...,n} F nazywamy macierzą m n ( macierzą o m wierszach i n kolumnach) o wyrazach z F. Wartość A(i, j)

Bardziej szczegółowo

4 Przekształcenia liniowe

4 Przekształcenia liniowe MIMUW 4. Przekształcenia liniowe 16 4 Przekształcenia liniowe Obok przestrzeni liniowych, podstawowym obiektem algebry liniowej są przekształcenia liniowe. Rozpatrując przekształcenia liniowe między przestrzeniami

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometria

Algebra liniowa z geometria Algebra liniowa z geometria Materiały do ćwiczeń Zespół matematyków przy WEEiA Spis treści 1 Macierze i wyznaczniki 5 11 Macierze i ich rodzaje 5 12 Operacje na macierzach 6 13 Wyznacznik macierzy 8 14

Bardziej szczegółowo