Transport zanieczyszczeń w rzece z uwzględnieniem dyfuzji dwukierunkowej

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Transport zanieczyszczeń w rzece z uwzględnieniem dyfuzji dwukierunkowej"

Transkrypt

1 InŜnieria i Ochrona Środowiska 1, t. 1, nr 3, s Andrej BIELSKI Politechnika Krakowska, Wdiał Inżnierii Środowiska ul. Warsawska 4, 31-1 Kraków abielski@riad.usk.pk.edu.pl Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej W prac apreentowano metodę analitcnego rowiąwania równania róŝnickowego opisującego adwekcjn transport mas dwukierunkową dfują w płascźnie normalnej do prepłwu w stanach nieustalonch. W metodie tej funkcję stęŝenia apisano w postaci ilocnu trech funkcji dotcącch casu ora dwóch współrędnch liniowch. Taki sposób repreentacji funkcji stęŝenia umoŝliwia predstawienie równania transportu mas w postaci trech równań róŝnickowch, odnosącch się tlko do jednej współrędnej. Rowiąanie równania transportu mas odnosi się do prpadku równomiernego, prostokątnego rokładu stęŝeń aniecsceń w prekroju reki. Rowiąanie umoŝliwia określenie rokładu stęŝeń aniecsceń w prekroju reki. Podano równieŝ rowiąania dla prpadku wpłwu aniecsceń nieskońcenie małego otworu ora nieskońcenie wąskiej pionowej lub poiomej scelin. Sformułowano prbliŝone aleŝności, umoŝliwiające wnacenie casu premiescenia maksmalnego stęŝenia prekroju do naroŝa prekroju prostokątnego korta reki ora casu wstąpienia stęŝenia maksmalnego, jakie w ogóle pojawi się w naroŝu prekroju. Opisano własności otrmanch rowiąań. Określono wględne moment wstąpienia maksmalnch mian stęŝenia w casie w wbranm miejscu prekroju korta reki. W prpadku korta reki o prekroju prostokątnm maksmalne mian stęŝeń pojawiają się w prbliŝeniu w około 1/47 casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia w naroŝu prekroju lub w chwili wstąpienia stęŝenia stanowiącego 1/3 stęŝenia maksmalnego, jakie pojawi się w tm naroŝu. W prpadku ośrodka nieograniconego maksmalne mian stęŝeń pojawiają się wceśniej, to jest w 1/34 casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia w tm samm miejscu co w ośrodku ograniconm. W prpadku ośrodka nieograniconego maksmalne mian stęŝeń pojawiają się w chwili wstąpienia stęŝenia stanowiącego 1/33 stęŝenia maksmalnego, jakie pojawi się w tm samm miejscu co w ośrodku ograniconm. Ułamek 1/33 wnacon dla ośrodka nieograniconego jest bliŝon do ułamka 1/3 wnaconego dla ośrodka ograniconego (reka). Onaca to, Ŝe prebieg mian stęŝeń w casie w tm samm punkcie w obu ośrodkach ma ten sam charakter, a krwe predstawiające mian stęŝeń są podobne. Słowa klucowe: aniecscenia, woda, reka, adwekcja, dwukierunkowa dfuja, stan nieustalone Onacenia Alfabet łaciński: a - odległość od bregu reki do źródła aniecsceń w kierunku, m b - odległość od dna reki do źródła aniecsceń w kierunku, m C - stałe c - stęŝenie aniecsceń, g/m 3 c - stęŝenie aniecsceń w prekroju pocątkowm, g/m 3

2 38 A. Bielski c śrd - średnie stęŝenie aniecsceń, g/m 3 c rd - stęŝenie aniecsceń w strumieniu wpłwającm e źródła aniecsceń, g/m 3 D x, D, D - współcnniki dfuji w kierunkach: x,,, m /s H - głębokość kanału, średnia głębokość reki, m k - stała sbkości procesu, s 1 m - indeks M - maksmalna wartość dla m M S - masa substancji, g n - indeks N - maksmalna wartość dla n Q rd - wpłw e źródła aniecsceń, m 3 /s r(c) - sbkość procesu chemicnego lub biochemicnego, g/(m 3 s) S - serokości reki, m t, t 1 - cas, s t m - cas miesania, s V t m - cas miesania w kierunku pionowm, s th t m - cas miesania w kierunku poiomm poprecnm, s t max, t max - cas wstąpienia maksmalnego stęŝenia, s t max,p - cas wstąpienia maksmalnego stęŝenia w prekroju, s t max,f - faktcn cas wstąpienia maksmalnego stęŝenia, s t * - cas wstąpienia maksmalnej mian stęŝenia, s V x, V, V - składowe prędkości prepłwu w kierunkach: x,,, m/s Y, Z, T - funkcje składowe dla stęŝenia aniecsceń x - współrędna poioma w kierunku prepłwu reki, m x 1 - współrędna ruchoma, m, 1 - współrędna poioma w kierunku prostopadłm do osi x, m, 1 - współrędna pionowa, m Alfabet grecki: α..., β..., γ... - parametr t - cas trwania emisji aniecscenia, s x - droga premiescenia aniecscenia w casie t, m δ (...) - funkcja delta - Diraca, m 1 ξ o, ζ o - współrędne punktu dla źródła aniecsceń, m ξ - serokość stref dopłwającch aniecsceń, m ζ - wsokość stref dopłwającch aniecsceń, m

3 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 39 Wprowadenie Substancje obecne w środowisku wodnm ulegają roprestrenieniu w wniku achodenia róŝnch procesów, takich jak: adwekcja, dfuja molekularna, dfuja turbulentna. Dodatkowm efektem wpłwającm na roprosenie aniecsceń w środowisku jest efekt dspersji mas będąc efektem nierównomiernego rokładu prędkości w płascźnie prostopadłej do kierunku ruchu wod. Równaniem uwględniającm wmienione proces jest równanie adwekcji - dfuji w stanach nieustalonch [1-6]. Rowiąanie takiego równania w prpadku ogólnm jest moŝliwe tlko metodami numercnmi. W wielu jednak stuacjach wstarcającą informację o sposobie roprestreniania się aniecsceń moŝna uskać analitcnch rowiąań takiego równania dla pewnch scególnch prpadków rokładu stęŝeń w casie i prestreni i prostej geometrii ośrodka, w którm wstępuje prepłw. Rowiąania analitcne umoŝliwiają sbkie uskanie prbliŝonej informacji o casie wstąpienia określonej wartości stęŝenia w określonm prekroju kontrolno-pomiarowm, osacowanie casu trwania stę- Ŝeń prewŝsającch wartość unaną a bepiecną, wnacenie stopnia wmiesania aniecsceń wodami cieku itp. W artkule preanaliowan ostanie prpadek adwekcjnego transportu aniecsceń uwględnieniem dwukierunkowej dspersji poprecnej w rece o korcie prostokątnm. Wniki uskane metodami numercnmi prenaconmi do rowiąwania równań róŝnickowch mogą bć obciąŝone wieloma błędami numercnmi. Rowiąanie analitcne równania transportu mas, co prawda uskane tlko dla pewnch prpadków propagacji aniecsceń, pobawione jest jednak takich błędów i moŝe bć dodatkowo wkorstane do ocen jakości wników uskiwanch metodami numercnmi. 1. Model transportu mas W niniejsej prac analiowan jest transport aniecsceń w środowisku wodnm wwołan adwekcją wdłuŝną (wdłuŝ cieku lub kanału) ora dfują w płascźnie normalnej do kierunku prepłwu. Model takiego transportu moŝe bć opisan następującm równaniem róŝnickowm [1-3, 7-]: (1.1) Równanie (1.1) uwględnia sbkość procesu aniku aniecscenia. Sbkość procesu opisano mechanimem jednocąsteckowm pierwsego rędu r c = kc [1, 4, 1, 6]. ( ) c c c c +Vx = D + D r c t x ( ) ( ) Rowiąanie scególne równania (1.1) moŝe bć wkorstane międ innmi do wnacenia stopnia wmiesania aniecsceń wodami odbiornika [] ( )

4 31 A. Bielski lub śledenia premiescania się aniecsceń w płascźnie prostopadłej do kierunku prepłwu upłwem casu.. Rowiąanie równania transportu aniecsceń Pred prstąpieniem do rowiąania równania (1.1) naleŝ dokonać jego prekstałcenia do postaci niealeŝnej od współrędnej x. W tm celu wprowadona ostanie tw. współrędna ruchoma x 1 dana worem: x = x V t 1 x (.1) ora nowe współrędne: t 1, 1, 1 takie, Ŝe: t 1 = t (.) 1= (.3) 1= (.4) W wiąku tm pochodne stęŝenia c(,,t) w równaniu (1.1) wględem nowch miennch: t 1, x 1, 1, 1 będą następujące: c c t c x1 c 1 c 1 = = t t t x t t t c c c c c c = 1 + ( V ) + + = V t x t x x x (.) c c t1 c x 1 c 1 c 1 = x t x x x x x c c c c c = = t x x = (.6) c c t1 c x1 c 1 c 1 = t x c c c c c = = t x = (.7)

5 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 311 c c t1 c x1 c 1 c 1 = t x c c c c c = = t x c c 1 c c = ===== 1 = = (.8) (.9) c c 1 c c = ===== 1 = (.1) Podstawiając nowe postacie pochodnch r.: (.), (.6) do równania (1.1) ora korstając równości (.9), (.1), otrmujem nową postać równania róŝnickowego: c c c = D + D kc t (.11) Cas t w tm równaniu odnosi się do stęŝenia w prekroju x = Vx t (transport adwekcjn). Predstawm całkę ogólną równania (.11) a pomocą ilocnu trech funkcji: ( ) ( ) ( ) c = Y Z T t (.1) (Y(), Z(), Y(t) - funkcje aleŝne tlko od jednej współrędnej, odpowiednio od:,, t). Pr takiej postaci całki ogólnej równanie (.11) prjmie następującą formę: 1 T 1 Y 1 Z + k = D + D T t Y Z (.13) Prjmijm, Ŝe kaŝd e składników tego równania jest równ innej ujemnej licbie i wted: 1 T + k = α T t (.14) 1 Y D = β Y (.1)

6 31 A. Bielski Stąd wiąek międ licbami jest następując: 1 Z D = γ Z α = β + γ (.16) (.17) Równanie (.14) odpowiedialne jest a mian stęŝeń w casie t, (.1) - a dfujn transport w kierunku (w poiomie, po serokości reki), (.16) - a dfujn transport w kierunku (w pionie, po głębokości reki). Napisanie całki ogólnej równania (.11) wmagać więc będie rowiąania trech niealeŝnch równań róŝnickowch: (.14), (.1), (.16). Równania: (.14), (.1), (.16) są wcajnmi równaniami róŝnickowmi pierwsego (r.(.14) lub drugiego stopnia (r.:(.1), (.16)) o stałch współcnnikach. Ich rowiąania są następujące [7-9]: α ( ) ( ) T = C exp kt exp α t (.18) β β Y = C cos + C sin β,1 β, D D γ γ Z = C cos + C sin γ,1 γ, D D (.19) (.) W celu wnacenia całki scególnej równania (.11) koniecne jest podanie: - warunku pocątkowego w prkładowej postaci: c(,,t ) = dla t =, x, <;S>, <;H> (.1) - warunku bregowego w prkładowej postaci: c(,,t ) = c (, ) dla t = lub t, x =, <;S>, <;H> (.) ora warunków dla pochodnch stęŝenia: c/, c/ na granic ośrodków woda - powierchnia korta reki. W prpadku korta o prekroju prostokątnm (rs. 1): c = dla = { ±S, }, t, x, < ;H > (.3)

7 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 313 c = dla = { ±H, }, t, x, < ;S > (.4) Prjęcie warunków (.3), (.4) onaca, Ŝe granica ośrodków woda - powierchnia korta reki jest dla aniecsceń dfujnie nieprenikliwa., γ Y,Z, Wartości licb ( β ) moŝna wnacć a pomocą pochodnch funkcji ( ) korstając warunków (.3) i (.4). W wiąku tm: Y β β β β = Cβ,1 sin + Cβ, cos = dla = ±S, D D D D { } Z γ γ γ γ = Cγ,1 sin + Cγ, cos = dla = ±H, D D D D { } (.) (.6) + H ξ A c c ζ S b, a + S c c H Rs. 1. Schemat prekroju poprecnego reki (korto prostokątne) anaconm rokładem. StęŜenie c (, ). StęŜenie c ma stałą wartość w obsare prostokąta o wmiarach ( ξ, ζ ). Na ewnątr prostokąta c =. Prostokąt presunięt jest na odległość a od lewego bregu reki ora najduje się na wsokości b nad dnem reki. Recwista reka o serokości S ora głębokości H repreentowana jest pre ćwiartkę A układu współrędnch

8 314 A. Bielski Spełnienie warunków (.), (.6) dla = jest moŝliwe tlko wted, gd: C β, =, C γ, =, poniewaŝ funkcja cos() = 1. W tej stuacji: β D β Cβ,1sin = dla = ±S D (.7) γ D γ Cγ,1sin = dla = ±H D (.8) Z równań (.7) i (.8) wnika, Ŝe licb (, γ) β jest nieskońcenie wiele i ich wartość aleŝ od wielokrotności kąta π, a więc: nπ D β n = dla n =, ±1, ±, ±3 S (.9) mπ D γ n = dla m =, ±1, ±, ±3 H (.3) Nieskońcenie wiele jest równieŝ licbα, co wnika e wiąku (.17). W tej stuacji rowiąanie równania (.11) dla korta prostokątnego jest kombinacją liniową ilocnów funkcji: (.18), (.19), (.) (w prpadku liniowch równań róŝnickowch liniowa kombinacja rowiąań scególnch jest równieŝ rowiąaniem równania róŝnickowego). Postać tego rowiąania jest następująca: n = + m = + nπ mπ nπ D mπ D c(,, t ) = Cm,n cos cos exp ( kt ) exp + t n = m = S H 4S 4H (.31) PoniewaŜ funkcja cosinus jest parsta, więc sumowanie w równaniu (.31) moŝe się preprowadone w akresie < ;+ ) tm, Ŝe współcnniki C m,n naleŝ traktować jako dwukrotnie więkse, wjątkiem stuacji, gd m =, a współcnnik n jest dowoln lub gd n =, a współcnnik m jest dowoln. Pr takim ałoŝeniu: n=+ m=+ nπ mπ nπd mπd c(,,t ) = Cm,ncos cos exp ( kt) exp + t n= m = S H 4S 4H (.3)

9 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 31 Z uwagi na parstość funkcji cosinus wnacenie współcnników C m,n będie wmagało preprowadenia obliceń dla wsstkich cterech ćwiartek układu współrędnch (rs. 1), mimo Ŝe recwista reka repreentowana jest tlko pre ćwiartkę A układu współrędnch. Gdb ałoŝć, Ŝe poa ćwiartką A w poostałch ćwiartkach stęŝenie jest erowe, to wnacone współcnniki C m,n błb takie same, inne natomiast błb ilocn skalarne i kwadrat norm ciągu nπ mπ ortogonalnego cos cos S H, wstępującego w rowiąaniach: (.31), (.3). W celu wnacenia wartości współcnników C m,n naleŝ skorstać seregu ortogonalnego [1] wnikającego rowiąania (3.3) dla casu t =, aproksmującego rokład stęŝeń predstawionch na rsunku 1, a więc: n = + m = + nπ mπ c,, t = = Cm,ncos cos = c, S H ( ) ( ) n = m = (.33) nπ mπ Ciąg cos cos S H jest ortogonaln, poniewaŝ dla dwóch róŝnch wartości: m, n ilocn skalarn jest równ eru [3] - moŝna to wkaać bepośred- nim rachunkiem. Korstając twierdenia o najlepsej aproksmacji kwadratowej [3], współ- c, i ciągu or- cnniki C m,n moŝna wnacć ilorau: ilocnu skalarnego ( ) togonalnego ora kwadratu norm ciągu ortogonalnego, a więc: nπ mπ c (, ), cos cos S H C m,n = nπ mπ cos cos S H (.34)... - onacenie kwadratu norm, (...) - onacenie ilocnu skalarnego. W aleŝności od wartości: m, n kwadrat norm są następujące (patr rs. 1): +S +H nπ mπ cos cos = 1 1dd = 16SH S H m =,n = S H (.3)

10 316 A. Bielski +S +H nπ mπ mπ cos cos = cos dd = 8SH S H H m 1,n = S H (.36) +S +H nπ mπ nπ cos cos = cos dd = 8SH S H S m=,n 1 S H (.37) +S +H nπ mπ nπ mπ cos cos = cos cos dd = 4SH S H S H m 1, n 1 S H (.38) W aleŝności od wartości: m, n ilocn skalarne mają postać (patr rs. 1): +S +H nπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) 1dd = 16cξζ S H m =,n = S H (.39) +S +H nπ mπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) cos dd = S H H m 1,n = S H 3H mπ( b +ζ) mπζ (.4) = c ξcos sin mπ H H ( ) +S +H nπ mπ nπ c (, ), cos cos = c (,) cos dd = S H S m =,n 1 S H 3S nπ a+ξ nπξ = c ζcos sin nπ S S +S +H m, n S H ( ) nπ( a+ξ) (.41) nπ mπ nπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) cos cos dd = S H S H 64SH mπ b+ζ mπζ nπξ = c cos sin cos sin mnπ H H S S (.4)

11 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 317 Ostatecnie, na podstawie woru (.34), współcnniki C m,n dane są następującmi worami: C r.:(.39), (.3) ξζ ========= c SH m =, n = (.43a) ( ) r.:(.4),(.36) 4ξ mπ b+ζ mπζ C m 1, n = ========= c cos sin Smπ H H ( ) r.:(.41), (.37) 4ζ nπ a+ξ nπξ C m =,n 1 ========= c cos sin Hnπ S S (.43b) (.43c) ( ) nπ( a+ξ) r.:(.4), (. 38) 16 mπ b+ζ mπζ nπξ C m, n ========= c cos sin cos sin mnπ H H S S (.43d) Dsponując współcnnikami C m,n rowiąanie (.3), dla rokładu stęŝeń predstawionch na rsunku 1 prjmuje postać: ξζ c(,, t ) = c + SH m = + ( ) 4ξ mπ b+ζ mπζ mπ m π D + c cos sin cos exp t + m=1 Smπ H H H 4H ( ) n = + 4ζ nπ a+ξ nπξ nπ n π D + c cos sin cos exp t + n=1 Hnπ S S S 4S ( ) ( ) n = + m = + 16 mπ b+ζ mπζ nπ a+ξ nπξ + c cos sin cos sin mnπ n = 1 m = 1 H H S S nπ mπ n π D m π D cos cos exp + t exp ( kt) S H 4S 4H (.44) Równanie (.44) wkorstano do obliceń rokładu stęŝeń w róŝnch prekrojach reki, którch lokaliację określa cas t.

12 318 A. Bielski StęŜenie c w równaniu (.44) moŝe bć wraŝone a pomocą strumienia aniecscenia wprowadonego pre źródło aniecscenia. Pr ałoŝeniu, Ŝe prepłw w rece jest o wiele więks od wpłwu e źródła, stęŝenie: Q rd c = V x c rd ξ ζ (.4) 3. Wpłw aniecsceń nieskońcenie małego otworu Rokład stęŝeń aniecsceń, w prekroju pocątkowm, podcas wpłwu otworu o nieskońcenie małch romiarach moŝe bć opisan a pomocą strumienia wprowadanch aniecsceń i funkcji delta - Diraca dla wmiarów liniowch. W tej stuacji wmiar: ξ, ζ prjmują wartości erowe (rs. 1) i wted współrędne źródeł są następujące: (a, b), ( a, b), ( a, b), (a, b). Rokład stęŝeń jest więc sumą cterech funkcji (warunek bregow): Qrdc rd t c(,, t ) = c (, ) = ( δ( a ) δ( b ) +δ( a ) δ( b ) + x + δ a δ b +δ a δ b = ( ) ( ) ( ) ( )) Q c V ( ( ) ( ) ( ) ( ) rd rd = δ a δ b +δ a δ b + x ( ) ( ) ( ) ( )) + δ a δ b +δ a δ b dla t = lub t, x =, < ;S >, < ;H> (3.1) Równanie (3.1) odnosi się do stuacji, w której aniecscenia wprowadane są impulsowo w casie t i premiescą się wdłuŝ reki na drode x lub dopłwają w sposób ciągł i premiescą się wdłuŝ reki prędkością v x. W aleŝności od wartości: m, n ilocn skalarne, dla c (, ) opisanego formułą (3.1), mają w tm prpadku postać: +S +H nπ mπ Qrdc c (, ), cos cos = c (, ) 1dd = 4 S H Vx m =,n = S H +S +H nπ mπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) cos dd = S H H m 1,n = S H Q c mπ V H rd rd = 4 cos b x rd (3.) (3.3)

13 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 319 x +S +H nπ mπ nπ c (, ), cos cos = c (, ) cos dd = S H S m =,n 1 S H Q (3.4) rdcrd nπ = 4 cos a V S +S +H nπ mπ nπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) cos cos dd = S H S H m, n S H Q c mπ nπ V H S rd rd = 4 cos a cos b x (3.) Dla róŝnch wartości: m, n kwadrat norm poostają be mian (r.: (.3), (.36), (.37), (.38). Ostatecnie, na podstawie woru (.34), współcnniki C m, n dane są następującmi worami: r.:(3.), (.3) Qrdcrd 1 C m =, n = ========= V 4SH x (3.6) Q c 1 mπ r.:(3.3), (.36) rd rd C m 1, n = ========= cos b Vx SH H Q c 1 nπ r.:(3.4), (.37) rd rd C m =,n 1 ========= cos a Vx SH S (3.7) (3.8) Q c 1 mπ nπ r.:(3.), (.38) rd rd C m, n ========= cos b cos a Vx SH H S (3.9) Dsponując współcnnikami C m,n, rowiąanie (.3), dla rokładu stęŝeń opisanch a pomocą formuł (3.1), prjmuje postać: m = + Qrdcrd 1 1 mπ mπ m π D c(,, t ) = + cos bcos exp t + Vx 4SH m = 1 SH H H 4H n = + 1 nπ nπ n π D + cos acos exp t + n = 1 SH S S 4S n = + m = + 1 mπ nπ + cos bcos a n = 1 m = 1 SH H S nπ mπ n π D m π D cos cos exp + t exp kt S H 4S 4H ( ) (3.1)

14 3 A. Bielski 4. Wpłw aniecsceń nieskońcenie wąskiej pionowej lub poiomej scelin Rokład stęŝeń aniecsceń, w prekroju pocątkowm, podcas wpłwu pionowej scelin nieskońcenie wąskiej moŝe bć opisan a pomocą strumienia wprowadanch aniecsceń i funkcji delta - Diraca dla wmiarów liniowch. W tej stuacji wmiar: ξ prjmuje wartość ero, natomiast ζ = H (rs. 1) i wted współrędne źródeł są następujące: a, a dla <, H > ora < H, >. Rokład stęŝeń jest więc sumą cterech funkcji (warunek bregow): Qrdcrd t c(,, t ) = c (, ) = (( δ( a ) + δ( a )) = x H (4.1) Qrdcrd = ( δ( a ) +δ( a ) ) Vx H dla t = lub t, x =, < ;S>, < ;H > W aleŝności od wartości: m, n ilocn skalarne, dla c (, ) opisanego formułą (.1), mają w tm prpadku postać: +S +H nπ mπ Qrdc c (, ), cos cos = c (, ) 1dd = 8 S H Vx m =, n = S H (4.) +S +H nπ mπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) cos dd = S H H m 1, n = S H (4.3) +S +H nπ mπ nπ c (, ), cos cos = c (, ) cos dd = S H S m =, n 1 S H (4.4) Qrdcrd nπ = 8 cos a V S x +S +H nπ mπ nπ mπ c (, ), cos cos = c (, ) cos cos dd = S H S H m,n S H (4.) Dla róŝnch wartości: m, n kwadrat norm poostają be mian (r.: (.3), (.36), (.37), (.38). Ostatecnie, na podstawie woru (.34), współcnniki C m,n dane są następującmi worami: rd

15 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 31 m =, n = r.:(4.), (.3) C ========= Qrdcrd 1 V SH x (4.6) m 1, n = r.:(4.3), (.36) C ========= Q c 1 nπ r.:(4.4), (.37) rd rd C m =, n 1 ========= cos a Vx SH S m,n r.:(4.), (.38) C ========= (4.7) (4.8) (4.9) Dsponując współcnnikami C m,n, rowiąanie (.3), dla rokładu stęŝeń opisanch a pomocą formuł (4.1), prjmuje postać: ( ) Q c 1 V SH rd rd c,,t = + x n = + 1 nπ nπ n π D + cos acos exp t exp kt n = 1 SH S S 4S ( ) (4.1) Równanie (4.1) opisuje rokład stęŝeń po serokości reki dla dowolnej wartości <, H>. W prpadku wpłwu poiomej, nieskońcenie wąskiej scelin o serokości S odsuniętej od osi Y na odległość: b, b (rs. 1) rowiąanie równania (.3) jest podobne do (4.1) tm, Ŝe koniecne jest dokonanie w tm równaniu następującch podstawień: n m, a b,, S H, D D prowadącch do następującej formuł: ( ) Q c 1 V SH rd rd c,,t = + x m = + 1 mπ mπ m π D + cos bcos exp t exp kt m = 1 SH H H 4H ( ) (4.11) Równanie (4.11) opisuje rokład stęŝeń po głębokości reki dla dowolnej wartości <, S >.. Własności rowiąania dla źródła o skońconch romiarach W celu graficnego obraowania prkładowego rokładu stęŝenia prestreni (, ) preprowadono oblicenia wkorstaniem równania (.44) dla następującch danch: c = 1 g/m 3, a = m, ξ = m, S = m, b =, m, ζ =, m,

16 3 A. Bielski H = 1, m, D =, m /s, D =, m /s, M = 4, N = 4, k =. Rokład stęŝeń po casie 1 sekund propagacji aniecscenia predstawiono na rsunku. Z wceśniejsch badań [1, 4, 3] wnika, Ŝe maksimum stęŝenia aniecscenia wprowadonego ekscentrcnie w prekroju wkauje tendencję premiescania się do bliŝsch krawędi prekroju reki (bliŝsego bregu ora dna lub powierchni wierciadła wod). W ropatrwanm prpadku maksmalne stęŝenia prekrojów, tn. w kolejnch chwilach, premiescać się będą do punktu o współrędnch ( =, = ) (rs. -4) [m] [m] Rs.. Rokład stęŝeń w prekroju poprecnm reki w chwili t = 1 s 3... [m] [m] Rs. 3. Rokład stęŝeń w prekroju poprecnm reki w chwili t = s

17 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej [m] [m] Rs. 4. Rokład stęŝeń w prekroju poprecnm reki w chwili t = 6 s 3... [m] [m] Rs.. Rokład stęŝeń w prekroju poprecnm reki w chwili t = 7 s NaleŜ jednak wrócić uwagę, Ŝe cas, po którm maksmalne stęŝenie prekroju (w odniesieniu do całego prekroju) wstąpi w naroŝu prekroju (w tm wpadku w punkcie o współrędnch =, = ), róŝni się od casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia w naroŝu prekroju. Maksmalne stęŝenie w naroŝu prekroju pojawia się wceśniej pred wstąpieniem w tm miejscu maksmalnego

18 34 A. Bielski stęŝenia prekroju. Ponadto maksmalne stęŝenie, jakie pojawi się w naroŝu prekroju, jest więkse od, obserwowanej w tm miejscu, wartości maksmalnego stę- Ŝenia prekroju. Maksmalne stęŝenie prekroju o wartości 6,63 g/m 3 w punkcie o współrędnch: =, = wstąpi po casie około 6 sekund (rs. 4). Później stęŝenia w naroŝu ( =, = ) będą maleć (rs. ). Maksmalna wartość stę- Ŝenia prekroju po casie 7 sekund wnosi 6,496 g/m 3. Maksmalne stęŝenie, jakie w ogóle wstąpi w naroŝu, jest więkse od maksmalnego stęŝenia prekroju i wnosi 6,791 g/m 3 (rs. 6). Pojawi się jednak wceśniej, tj. w chwili 4 sekund (rs. 6). MoŜliwe jest osacowanie casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia prekroju w naroŝu i maksmalnego stęŝenia w naroŝu. Rowiąanie równania adwekcji uwględnieniem dfuji w płascźnie prostopadłej do kierunku prepłwu dla wmusenia impulsowego w obsare nieograniconm ma postać: c(,, t) =.8 1 ( π t ) D D M ( ξ ) ( ζ ) exp H 4Dt 4Dt ( ) S (.1) C/C, =, =, C = 1g/m Rs. 6. Prebieg bewmiarowch stęŝeń C/C w casie w naroŝu prekroju ( =, = ) t [s] Współrędne połoŝenia cąstki wprowadonej substancji moŝna traktować jak mienne losowe. Porównując wór (.1) dwuwmiarowm rokładem normalnm, mającm średnie: ( ξ, ζ ) i wariancje: (σ, σ ) o miennch nieskorelowanch, w postaci: f(, ) = 1 πσ σ σ σ ( ξ ) ( ζ ) exp (.) roprosenie cąstek substancji wokół punktu o współrędnch ( ξ, ζ ) moŝe bć prbliŝone następującmi relacjami:

19 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 3 σ = D t σ = D t (.3) (.4) W prpadku ośrodka ograniconego (rs. 1) roprosenie: σ a + ξ σ b + ζ (.) (.6) W wiąku tm cas t max, p premiescenia maksmalnego stęŝenia prekroju do naroŝa prekroju moŝe bć osacowan aleŝności: ( a+ξ) ( b+ζ) t max, p = max, D (.7) W tm w prpadku dla: a = m, ξ = m, b =, m, ζ =, m, D =, m /s, D =, m /s cas t max,p = 6 s, co jest godne wnikami obliceń uskanmi równania (.44) (rs. 4). Analia charakteru premiescania się maksmalnego stęŝenia prekroju (rs., 4) pokauje, Ŝe premiesceniu w pionie (kierunek ) nie towarsło premiescenie w poiomie (kierunek ). Świadc to o nieskorelowaniu roprosenia cąstek substancji w kierunkach wajemnie prostopadłch. Osacowanie casu wstąpienia stęŝenia maksmalnego, jakie w ogóle pojawi się w naroŝu, jest trudniejse. Roprasanie cąstek substancji w kierunku ora naleŝałob traktować jak proces losow o miennch skorelowanch. PrbliŜone cas premiesceń cąstek substancji w kierunku poiomm (t ) i pionowm (t ) moŝna oblicć e worów: D t = t = ( a+ξ) D ( b+ζ) D (.8) (.9) JeŜeli cas t t, to moŝna prjmować, Ŝe w casie t cąstecki substancji premieścił się w kierunku na drode t D, a więc poostała droga do naroŝa w tm kierunku wnosi a+ξ t D. W wiąku tm cas tmax wstąpienia maksmalnego stęŝenia w naroŝu moŝna osacować e woru: t = t + max ( a+ξ t ) D D (.1)

20 36 A. Bielski W ropatrwanm prpadku uskan e woru (.1) cas t max = 3 s, podcas gd faktcnie ten cas jest równ 4 s (rs. 6). Cas t max jest mniejs od faktcnego, a popełnion błąd wględn wnosi więc około %. Preprowadono sereg obliceń dla róŝnch kombinacji wartości: a, ξ, S, b, ζ, H, D, D (tab. 1); (podcas prrównwania pochodnch stęŝenia wględem casu do era wartości: S, H nie mają nacenia). Dla innch wartości parametrów modelu propagacji aniecsceń (tab. 1) błąd ten bł mniejs. Scegółowa analia wników obliceń wskauje jednak (tab. 1, kol.: 9, 13, 14, 1), Ŝe faktcn cas t max,f wstąpienia maksmalnego stęŝenia w naroŝu awart jest w prediale t, t i dokładniejse jego osacowanie jest następujące: max,p max ( ) t =. t + t max, f max,p max (.11) Oblicenia mian stęŝeń w casie dla parametrów modelu awartch w tabeli 1 umoŝliwił sporądenie wkresów predstawiającch prebieg pochodnej d(c/c )/dt wględem casu t w naroŝu prekroju ( =, = ) lub wględem bewmiarowego stęŝenia C/C. Prkładowe wkres dla wbranch wartości parametrów: a, ξ, S, b, ζ, H, D, D predstawiono na rsunkach 7 i 8. Na podstawie wielu tego tpu wkresów wnacono chwilę wstąpienia maksmalnch mian stęŝeń d(c/c )/dt max. Maksmalne mian stęŝeń pojawiają się w prbliŝeniu (tab. 1, kol. 1) w 1/47 casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia w naroŝu prekroju ( =, = ) (w prpadku wkresów na rsunkach 6 i 7 ułamek ten wnosi 1/4) lub w chwili wstąpienia stęŝenia (tab. 1, kol. 1) stanowiącego 1/3 stęŝenia maksmalnego, jakie pojawi się w naroŝu prekroju ( =, = ) (w prpadku wkresu 8 ułamek ten wnosi 1/31)..E- d(c/c)/dt, =, =, C = 1g/m 3 4.E- 3.E-.E- 1.E-.E+ -1.E t [s] Rs. 7. Prebieg pochodnej d(c/c )/dt w casie w naroŝu prekroju ( =, = ), (a = m, ξ = m, S = m, b =, m, ζ =, m, H = 1, m, D =, m /s, D =, m /s)

21 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 37.E- 4.E- 4.E- 3.E- 3.E-.E-.E- E- 1.E-.E-6.E+ -.E d(c/co)/dt, =, =, C = 1g/m3 C/Co Rs. 8. Prebieg pochodnej d(c/c )/dt wględem bewmiarowego stęŝenia C/C w naroŝu prekroju ( =, = ), (a = m, ξ = m, S = m, b =, m, ζ =, m, H = 1,m, D =, m /s, D =, m /s) Gdb substancja roprestreniała się w ośrodku nieograniconm, to w prpadku wmusenia impulsowego cas t max wstąpienia stęŝenia maksmalnego c w punkcie ( =, = ) moŝna oblicć warunku = wkorstaniem równania (.1) i wted: max (ξ ) (ζ ) t = + 4D 4D t (.1) (w tm prpadku prjmujem, Ŝe: ξ = a + ξ, ζ = b + ζ ) Chwilę t * wstąpienia maksmalnej mian stęŝenia w punkcie ( =, = ) moŝna oblicć warunku c = wkorstaniem równania (.1) i wted: t * (ξ ) (ζ ) 1 max 1 t = + 1 = t 1 4D 4D (.13) W tej stuacji, w ośrodku nieograniconm, maksmalnm mianom stęŝeń odpowiadać będie ilora casów: * t 1 1 = 1 max t 34 (.14)

22 38 A. Bielski Tabela 1 Wniki obliceń dotcącch maksmalnego stęŝenia ora maksmalnej mianstęŝenia w casie w naroŝu prekroju ( =, = ) dla róŝnch parametrów: a, ξ, S,b, ζ, H, D, D.(tmax,p + tmax) tmax r.(6.1) tmax,p r.(6.7) PołoŜenie (dc/dt)max w odniesieniu do casu t 1 1/38 1/ 1/ 1/ 1/ 1/3 1/8 1/4 1/48 1/48 1/3 1/48 1/3 1/6 1/38 1/ 1/36 1/4 1/3 1/3 1/3 1/1 1/4 1/1 1/1 1/1 t[(dc/dt)max] PołoŜenie (dc/dt)max w odniesieniu do stęŝenia c 1 1/31 1/3 1/3 1/3 1/3 1/33 1/3 1/31 1/33 1/3 1/33 1/3 1/33 1/3 1/3 1/3 1/31 1/31 1/3 1/3 1/3 1/3 1/3 1/33 1/34 1/33 t(cmax) D 8 E-4 E-4 E-3 E- E-1 E-1 E-1 E-4 E-4 E-3 E- E- E-3 E- E- E-1 E-3 E E- E-3 E-3 1E-3 1E- D 7 E-1 E-4 E-4 E-4 E-4 E-3 E-1 E- E-3 E- E-3 E- E-3 E-1 E- E- E-1 E E- 1E- 1E-4 3E-3 1E- H ζ b S ξ a Lp

23 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 39 Ilora 1/33 jest więks od 1/47, co onaca, Ŝe maksmalne stęŝenie w punkcie ( =, = ) w prpadku ośrodka ograniconego (bregi reki) pojawi się wceśniej niŝ w prpadku ośrodka nieograniconego. Obecność bregu prcnia się więc do prspiesenia efektów wiąanch roprestrenianiem mas badanej substancji. Maksmalne stęŝenie w punkcie ( =, = ) w chwili t max jest następujące (r.: (.1), (.1)): 1 M ( ) max S c exp 1 max ( π t ) D ( H) D (.1) StęŜenie c *, któremu odpowiada maksmalna miana stęŝenia w punkcie ( =, = ), w chwili t * opisuje formuła (r.: (.1), (.13), (.14)): 1 M 1 exp ( H) * S c = max π t 1 DD (.16) W tej stuacji ilora stęŝeń, charakterującch moment wstąpienia maksmalnej mian stęŝenia w punkcie ( =, = ), dan jest worem: * c 1 1 = exp max c (.17) Ułamek 1/33 wnacon dla ośrodka nieograniconego jest bliŝon do ułamka 1/3 wnaconego dla ośrodka ograniconego (bregi reki). Onaca to, Ŝe prebieg mian stęŝeń w casie w punkcie ( =, = ) w obu ośrodkach ma ten sam charakter, a krwe predstawiające mian stęŝeń są podobne. Podsumowanie i wnioski Predstawione rowiąanie (.11), dla prostokątnego rokładu stęŝeń w prekroju pocątkowm, w postaci formuł (.44) umoŝliwia wnacenie rokładu stęŝeń aniecsceń w prekrojach poprecnch reki. Korstając twierdenia o najlepsej aproksmacji kwadratowej, określono postać rowiąań (.11) w prpadku wpłwu aniecsceń nieskońcenie małego otworu lub nieskońcenie wąskiej pionowej lub poiomej scelin. Rowiąania takie są prdatne, gd nie jest roponan rokład stęŝeń anie-

24 33 A. Bielski csceń w prekroju pocątkowm, nan jest natomiast strumień aniecsceń wprowadanch do reki. Maksima stęŝeń, w cora dalsch prekrojach, premiescają się awse w kierunku bliŝsch krawędi prekroju poprecnego reki. Taka stuacja moŝe aistnieć tlko wted, gd aniecscenia nie są wprowadane w środku smetrii prekroju. W wiąku tm próbki do pomiarów maksmalnch stęŝeń aniecsceń w prekrojach reki powinn bć pobierane w pobliŝu miejsc wstąpienia maksmalnch stęŝeń określonch a pomocą równania (.44). Pobór próbki w niewłaściwm miejscu moŝe prowadić do błędnego wniosku o wielkości stęŝenia aniecscenia, a tm samm do błędnch decji dotcącch arądania jakością wód powierchniowch. Analia sbkości premiescania się maksimów stęŝeń w kierunku naroŝa prekroju umoŝliwiła sformułowanie prbliŝonch aleŝności umoŝliwiającch oblicenie casu premiescenia maksmalnego stęŝenia prekroju do naroŝa prekroju (r.(.7)) ora casu wstąpienia stęŝenia maksmalnego, jakie w ogóle pojawi się w naroŝu (r.(.1)). Badanie prebiegu rokładu stęŝeń w naroŝu prekroju, do którego premiescają się maksima stęŝeń, umoŝliwiło sformułowanie następującch wniosków ogólnch: 1. Maksmalne mian stęŝeń pojawiają się w prbliŝeniu w około 1/47 casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia w naroŝu prekroju.. Maksmalne mian stęŝeń pojawiają się w chwili wstąpienia stęŝenia stanowiącego 1/3 stęŝenia maksmalnego, jakie pojawi się w naroŝu prekroju. 3. W prpadku ośrodka nieograniconego maksmalne mian stęŝeń pojawiają się wceśniej, to jest w 1/34 casu wstąpienia maksmalnego stęŝenia w odległości ξ = a + ξ, ζ = b + ζ od osi źródła aniecscenia. 4. W prpadku ośrodka nieograniconego maksmalne mian stęŝeń pojawiają się w chwili wstąpienia stęŝenia stanowiącego 1/33 stęŝenia maksmalnego, jakie pojawi się w odległości ξ = a + ξ, ζ = b + ζ od osi źródła aniecscenia. Ułamek 1/33 wnacon dla ośrodka nieograniconego jest bliŝon do ułamka 1/3 wnaconego dla ośrodka ograniconego (bregi reki). Onaca to, Ŝe prebieg mian stęŝeń w casie w punkcie ( =, = ) w obu ośrodkach ma ten sam charakter, a krwe predstawiające mian stęŝeń są podobne. Dsponując rokładem stęŝeń w prekrojach poprecnch reki, moŝna określić aleŝność współcnnika mienności od casu. UmoŜliwia to wnacenie casu niebędnego do wmiesania aniecsceń wodami reki na odpowiednim poiomie. Wniki obliceń uskane a pomocą woru (.44) moŝna wkorstać do testowania jakości wników otrmanch a pomocą algortmów numercnch i jakości samch algortmów. Z uwagi na liniową postać równania transportu mas (1.1) rokład stęŝeń aniecsceń pochodącch kilku źródeł moŝna uskać, sumując rokład stęŝeń dla poscególnch źródeł.

25 Transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej 331 Literatura [1] Bielski A., Gońka A., Wnacanie drogi miesania aniecsceń w ciekach wodnch, Archiwum Ochron Środowiska 1, 7, 1, [] Boeker E., Rienk van Grondelle, Fika środowiska, WN PWN, Warsawa. [3] Rup K., Proces prenosenia aniecsceń w środowisku naturalnm, Wdawnictwo Naukowo-Technicne, Warsawa 6. [4] Bielski A., Adwekcja dwukierunkową dspersją aniecsceń w stanach nieustalonch w środowisku wodnm, Casopismo Technicne Z. 7, Wdawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 3. [] Bielski A., Modelling of mass transport in watercourses considering mass transfer between phases in unstead states. Part I. Mass transfer process for periodic and aperiodic changes of concentration, Environment Protection Engineering, 11, (), 3-1. [6] Bielski A., Modelling of mass transport in watercourses considering mass transfer between phases in unstead states. Part II. Mass transport during absorption and adsorption processes, Environment Protection Engineering 11, (4), [7] Cernusenko W., Roprestrenianie się aniecsceń w rekach i kanałach, Insttut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Warsawa [8] Cernusenko W., Naturalne miesanie w rekach, Archiwum Hdrotechniki,. 1-, PWN, Warsawa [9] Kembłowski Z., Michałowski S., Strumiłło G., Zarcki R., Podstaw teoretcne inŝnierii chemicnej i procesowej, Wdawnictwo Naukowo-Technicne, Warsawa 198. [1] Pohorecki R., Wroński S., Kinetka i termodnamika procesów inŝnierii chemicnej, Wdawnictwa Naukowo-Technicne, Warsawa [11] Rarabotka mietodow prognoirowanija kacestwa wod wodnch obiektow pri sbrose w nich stocnch wod, Idateskij Otdieł Uprawlenija Diełami Siekrietariata SEW (Sowiet Ekonomiceskoj Waimopomosci), Moskwa [1] Sawicki J.M., Migracja aniecsceń, Wdawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 3. [13] Bowie G.L., Mills W.B., Porcella D.B., Campbell C.L., Pagenkopf J.R., Rupp G.L., Johnson K.M., Chan P.W.H., Gherini S.A., Rates, constans and kinetics formulations in surface water qualit modeling, Environmental Protection Agenc, June 198. [14] Vedat Batu, Applied Flow and Solute Transport Modeling in Aquifers, Talor & Francis Group, 6. [1] Zoppou C., Knight J.H., Analtical solution of a spatiall variable coefficient advection - diffusion equation in up to three dimensions, Applied Mathematical Modelling 1999, 3, [16] Drago M., Cescon B., Iovenitti L., A three-dimensional numerical model for eutrophication and pollutant transport, Ecological Modelling 1, 14, [17] Martin J.L., McCutcheon S.C., Hdrodnamics and Transport for Water Qualit Modeling, CRC Press, [18] Chapra S.C., Surface Water Qualit Modeling, Waveland Press, 8. [19] Wesseling P., Principles of Computational Fluid Dnamics, Springer Verlag, Berlin, Heidelberg 1. [] Ninghu Su, Generalisation of various hdrological and environmental transport models using the Fokker-Planck equation, Environmental Modelling & Software 19, 4, [1] Rowiński P.M., Modelowanie transportu aniecsceń w rekach na prkładie reki Narwi, Insttut Geofiki Polskiej Akademii Nauk, Warsawa. Narew_Rowinski/Rowinski_Politechnika.pdf [] Bouche J., Lajeunesse E., Gaillarde J., France-Lanordc Ch., Dutra-Maia P., Maurice L., Gualtieri C., Discussion -Turbulent mixing in the Amaon River: The isotopic memor of con-

26 33 A. Bielski fluences, Earth and Planetar Science Letters, (1) 9, 37-43, Earth and Planetar Science Letters, 11, [3] Bouche J., Lajeunesse E., Gaillardet J., France-Lanord Ch., Dutra-Maia P., Maurice L., Turbulent mixing in the Amaon River: The isotopic memor of confluences, Earth and Planetar Science Letters, 11, [4] Ramaswami A., Milford J.B., Small MJ., Integrated Environmental Modeling Pollutant Transport, Fate, and Risk in the Environment, Wile, New Jerse. [] Bielski A., Adwekcjn transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej w płascźnie prostopadłej do kierunku prepłwu, Ochrona Środowiska, 1,, [6] Sarawara J., Skrpek J., Podstaw inŝnierii reaktorów chemicnch, Wdawnictwa Naukowo-Technicne, Warsawa 198. [7] Leitner R., Zars matematki wŝsej c.: I, II, III, Wdawnictwa Naukowo-Technicne, Warsawa [8] Bronstejn I.N., Siemiendiajew K.A., Matematka. Poradnik encklopedcn, PWN, Warsawa [9] Korn G.A., Korn T.M., Matematka dla pracowników naukowch i inŝnierów, cęść II, PWN, Warsawa [3] śakowski W., Kołodiej W., Matematka, Wdawnictwa Naukowo-Technicne, Warsawa [31] Bielski A., Adwekcjn transport aniecsceń w rece uwględnieniem dfuji dwukierunkowej w płascźnie prostopadłej do kierunku prepłwu, Ochrona Środowiska, Environmental Pollution Control 1, 34,. Transport of Pollutants in a the River with Bi-directional Diffusion The paper presents an analtical method for solving the differential equation describing the advection mass transport with bi-directional diffusion in the plane perpendicular to the flow in the unstead state. In this method, a function of concentration is represented through the products of three functions related to coordinates of time and two linears. This manner allows the presentation of the mass transport equation in the form of three differential equations relating to a single coordinate. The solution of mass transport equation refers to the case of uniform, rectangular concentration distribution of pollutants in the river section. The solution allows to specif the distribution of pollutants concentrations in the river section. It also gives solutions for the discharge of pollutants from the infinitel small hole and the infinitel narrow horiontal or vertical gap. It presents formulas to determine the approximate time displacement of peak concentration of section to a corner of a rectangular cross-section of the river and the time of the maximum concentration at all appears in the corner of the section. In the paper there were described the properties of obtained solutions. The relative moments of appearance of the maximum changes of concentration with time at a specific location in the river cross-section were described. In the case of rectangular riverbed maximum concentration changes occur approximatel at about 1/47 of time of to maximum concentration in a corner section or at the time of the concentration being 1/3 of the maximum concentration that will appear in the corner. In the unlimited space maximum changes of concentration occur earlier at 1/34 time to maximum concentration in the same place thanas in the limited space (river). In the unlimited space maximum concentrations occur at the time when concentration is 1/33 of the maximum concentration which will be in the same place as in the limited space. Fraction 1/33 set for unlimited space is close to the fraction 1/3 obtained for limited space (river). This means that the changes of the concentrations at the same point in the two spaces are the same in nature, and the curves of changes in concentration are similar. Kewords: pollutants, water, river, advection, two-wa diffusion, unstead state

Adwekcyjny transport zanieczyszczeń w rzece z uwzględnieniem dyfuzji dwukierunkowej w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przepływu

Adwekcyjny transport zanieczyszczeń w rzece z uwzględnieniem dyfuzji dwukierunkowej w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przepływu OCHRONA ŚRODOWISKA Vol. 34 2012 Nr 2 Andrzej Bielski Adwekcyjny transport zanieczyszczeń w rzece z uwzględnieniem dyfuzji dwukierunkowej w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przepływu Zanieczyszczenia

Bardziej szczegółowo

,..., u x n. , 2 u x 2 1

,..., u x n. , 2 u x 2 1 . Równania różnickowe cąstkowe Definicja. Równaniem różnickowm cąstkowm (rrc) nawam równanie różnickowe, w którm wstępuje funkcja niewiadoma dwóch lub więcej miennch i jej pochodne cąstkowe. Ogólna postać

Bardziej szczegółowo

Przestrzeń liniowa R n.

Przestrzeń liniowa R n. MATEMATYKA IIb - Lcjan Kowalski Prestreń liniowa R n. Element (wektor) prestreni R n będiem onacać [,,, ] Element erow [,, L, ]. Diałania. a) ilocn element pre licbę: b) sma elementów [ c, c, ] c L, c

Bardziej szczegółowo

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot - podstawowe pojęcia Geometria analitcna w prestreni Wektorem acepionm w prestreni R 3 nawam uporądkowaną parę punktów A ora B i onacam go pre AB. Punkt A nawam jego pocątkiem, a punkt B - jego końcem.

Bardziej szczegółowo

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne. Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Strukturalne element smetrii. Krstalograficne grup prestrenne. god. Cel ćwicenia: aponanie się diałaniem elementów smetrii

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie J. antr - Wkład Napór hdrostatcn Napór hdrostatcn na ścian płaskie Napór elementarn: d n( p pa ) d nρgd Napór całkowit: ρg nd ρgn d gdie: C Napór hdrostatcn na ścianę płaską predstawia układ elementarnch

Bardziej szczegółowo

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA ĆWICZENIE 5 KONWENCA ZNAKOWANIA OENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA Wektor momentu pr ginaniu ukośnm można rutować na osie,, będące głównmi centralnmi osiami bewładności prekroju. Prjmujem konwencję nakowania

Bardziej szczegółowo

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił . REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW IŁ Redukcja płaskiego układu sił Zadanie. Znaleźć wartość licbową i równanie linii diałania wpadkowej cterech sił predstawionch na rsunku. Wartości licbowe sił są następujące:

Bardziej szczegółowo

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce. Blok 1: Rachunek wektorow i jego astosowanie w fice Podstawowe wielkości ficne w kinematce Opis ruchu w różnch układach odniesienia Ruch wględn I Rachunek wektorow i jego astosowanie w fice Wsstkie wielkości

Bardziej szczegółowo

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Katedra Wtrmałości Materiałów i Metod Komputerowch Mechaniki Wdiał Mechanicn Technologicn Politechnika Śląska LABORATORUM WYTRZYMAŁOŚC MATERAŁÓW Zginanie ukośne ZGNANE UKOŚNE 2 1. CEL ĆWCZENA Ćwicenie

Bardziej szczegółowo

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y POTENCJALNE POLE SIŁ POLE SKALARNE Polem skalarnm V(r) nawam funkcję prpisującą każdemu punktowi w prestreni licbę recwistą (skalar): V (r): r=(,, ) V (r) POLE WEKTOROWE SIŁ Polem wektorowm sił F(r) nawam

Bardziej szczegółowo

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE KOMISJA BUDOWY MASZYN PAN ODDZIAŁ W POZNANIU Vol. 6 nr Archiwum Technologii Masn i Automatacji 6 ROMAN STANIEK * ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE W artkule predstawiono ależności matematcne

Bardziej szczegółowo

3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych

3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych 3. Metod rowiąwania agadnień polowch 3.. Dokładne metod anali pola Dokładne metod anali pola powalają na uskanie dokładnego rowiąania równania róŝnickowego lub całkowego w dowolnm punkcie obsaru diałania

Bardziej szczegółowo

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ). Materiał ddaktcne Geodeja geometrcna Marcin Ligas, Katedra Geomatki, Wdiał Geodeji Górnicej i Inżnierii Środowiska UKŁADY WSPÓŁZĘDNYCH NA KULI Pierwsm prbliżeniem kstałtu Ziemi (ocwiście po latach płaskich

Bardziej szczegółowo

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a Prkład 6 Uogónione prawo Hooke a Zwiąki międ odkstałceniami i naprężeniami w prpadku ciała iotropowego opisuje uogónione prawo Hooke a: ] ] ] a Rowiąując równania a wgędem naprężeń otrmujem wiąki: b W

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8 Wnacanie reakcji dnaicnch ora wważanie ciała w ruchu oroow wokół sałej osi 8 Wprowadenie Jeśli dowolne ciało swne o asie jes w ruchu oroow wokół osi, o na podporach powsają reakcje A i B. Składowe ch reakcji

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2 INTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCEOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI TOOWANEJ POLITECHNIKA CZĘTOCHOWKA LABORATORIUM Z PRZEDMIOTU METODY REZONANOWE ĆWICZENIE NR MR- EPR JONÓW Ni W FLUOROKRZEMIANIE NIKLU I.

Bardziej szczegółowo

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA MAŁOPOLSKI KONKURS MATEMATYCZNY Rok skoln 08/09 ETAP REJONOWY 0 grudnia 08 roku PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA adanie odpowiedź punkt B 3 C 3 3 A 3 4 B 3 5 E 3 6 B 3 7 E 3 8 C 3 9 D 3 0 A 3 7 adania

Bardziej szczegółowo

Belki zespolone 1. z E 1, A 1

Belki zespolone 1. z E 1, A 1 Belki espolone. DEFINIC Belki espolone to belki, którch prekrój poprecn składa się co najmniej dwóch materiałów o różnch własnościach ficnch (różne moduł Younga i współcnniki Poissona), pr cm apewnione

Bardziej szczegółowo

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 Wkład 8: Brła stwna c. Dr inż. Zbigniew Sklarski Katedra Elektroniki, paw. C-, pok.3 skla@agh.edu.pl http://laer.uci.agh.edu.pl/z.sklarski/ 05.04.08 Wdiał nformatki, Elektroniki i Telekomunikacji - Teleinformatka

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla Ćwicenie 13 Wnacanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprewodnikach metodą efektu alla Cel ćwicenia Celem ćwicenia jest aponanie się e jawiskiem alla, stałoprądową metodą badania efektu alla,

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu miennch wkład MATEMATYKI Automatka i robotka studia niestacjonarne sem II, rok ak 2009/2010 Katedra Matematki Wdiał Informatki Politechnika Białostocka Niech R ndef ={( 1, 2,, n ): 1 R 2

Bardziej szczegółowo

Podstawy wytrzymałości materiałów

Podstawy wytrzymałości materiałów Podstaw wtrmałości materiałów IMiR - MiBM - Wkład Nr 5 Analia stanu odkstałcenia Składowe stanu odkstałcenia, uogólnione prawo Hooke a, prawo Hooke a dla cstego ścinania, wględna miana objętości, klasfikacja

Bardziej szczegółowo

Przykład: Nośność na wyboczenie słupa przegubowego z stęŝeniami pośrednimi

Przykład: Nośność na wyboczenie słupa przegubowego z stęŝeniami pośrednimi 3,0 ARKUSZ OBLICZEIOWY Dokument Ref: SX00a-E-EU Strona 1 4 Ttuł Prkład: ośność na wbocenie słupa pregubowego e Dot. Eurokodu E 1993-1-1 Wkonał Matthias Oppe Data cerwiec 00 Sprawdił Christian Müller Data

Bardziej szczegółowo

Część 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH Wstęp

Część 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH Wstęp Cęść 1. PRC SIŁ WEWNĘTRZNYCH 1.. PRC SIŁ WEWNĘTRZNYCH.1. Wstęp Na wstępie prpomnijm, że gd premiescenie danego eementu jest funkcją diałającej nań sił Δ = f(p), to praca sił na tm premiesceniu jest równa:

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej. Prkład.7. Naprężenia tcne pr ginaniu belki cienkościennej. Wnac rokład naprężenia tcnego w prekroju podporowm belki wpornikowej o prekroju cienkościennm obciążonej na wobodnm końcu pionową iłą P. Siła

Bardziej szczegółowo

PRACE NAUKOWO-PRZEGLĄDOWE

PRACE NAUKOWO-PRZEGLĄDOWE PRACE NAUKOWO-PRZEGLĄOWE Pregląd Naukow Inżnieria i Kstałtowanie Środowiska nr 53, 011: 37 46 (Pr. Nauk. Inż. Kst. Środ. 53, 011) Scientific Review Engineering and Environmental Sciences No 53, 011: 37

Bardziej szczegółowo

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE . UKOŚNE GINNIE.. Naprężenia i odkstałcenia Ukośne ginanie pręta prmatcnego wstępuje wówcas gd układ sił ewnętrnch po jednej stronie jego prekroju poprecnego pręta redukuje się do momentu ginającego, którego

Bardziej szczegółowo

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH ZADANIA ZAMKNIĘTE Zadanie. ( pkt) 0 90 Liczba 9 jest równa 0 B. 00 C. 0 9 D. 700 7 Zadanie. 8 ( pkt) Liczba 9 jest równa B. 9 C. D. 5 Zadanie. ( pkt) Liczba

Bardziej szczegółowo

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY Cw3_biornik.doc ANALIZA KONTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY 1. W P R O W A D Z E N I E Ciało utworone pre dwie akrwione powierchnie nawane jest powłoką, jeśli preciętna odlełość pomięd

Bardziej szczegółowo

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać: ochodna kierunkowa i gradient Równania parametrcne prostej prechodącej pre punkt i skierowanej wdłuż jednostkowego wektora mają postać: Oblicam pochodną kierunkową u ( u, u ) 1 + su + su 1 (, ) d d d ˆ

Bardziej szczegółowo

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE . Oblicyć: ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH a) ( 7i) ( 9i); b) (5 i)( + i); c) 4+3i ; LICZBY ZESPOLONE d) 3i 3i ; e) pierwiastki kwadratowe 8 + i.. Narysować biór tych licb espolonych, które spełniają warunek:

Bardziej szczegółowo

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna Ruch kulist brł. Kąt Eulera. Precesja regularna Ruchem kulistm nawam ruch, w casie którego jeden punktów brł jest stale nieruchom. Ruch kulist jest obrotem dookoła chwilowej osi obrotu (oś ta mienia swoje

Bardziej szczegółowo

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE .1. ZGINNIE POPRZECZNE.1.1. Wprowadenie Zginanie poprecne (ginanie e ścinaniem) wstępuje wted, gd ociążenie ewnętrne pręta redukuje się do momentu ginającego M i sił poprecnej. W prekroju takim wstępują

Bardziej szczegółowo

pionowe od kół suwnic, zgodnie z warunków równowagi statecznej (rys. 6.4) dla

pionowe od kół suwnic, zgodnie z warunków równowagi statecznej (rys. 6.4) dla 6.7. Prkład oblicania słupa pełnościennego esakad podsuwnicowej Pełnościenne słup esakad podsuwnicowej podpierają or podsuwnicowe na kórch pracują suwnice pomosowe naorowe o udźwigach i paramerach echnicnch

Bardziej szczegółowo

4.2.1. Środek ciężkości bryły jednorodnej

4.2.1. Środek ciężkości bryły jednorodnej 4..1. Środek ciężkości rł jednorodnej Brłą jednorodną nawam ciało materialne, w którm masa jest romiescona równomiernie w całej jego ojętości. Dla takic ciał arówno gęstość, jak i ciężar właściw są wielkościami

Bardziej szczegółowo

MATURA PRÓBNA 2 KLASA I LO

MATURA PRÓBNA 2 KLASA I LO IMIE I NAZWISKO MATURA PRÓBNA KLASA I LO CZAS PRACY: 90 MIN. SUMA PUNKTÓW: 60 ZADANIE (5 PKT) Znajdź wszstkie funkcje liniowe określone na zbiorze ;, którch zbiorem wartości jest przedział ; 0. ZADANIE

Bardziej szczegółowo

Rozdział 9. Baza Jordana

Rozdział 9. Baza Jordana Rodiał 9 Baa Jordana Niech X będie n wmiarową prestrenią wektorową nad ciałem F = R lub F = C Roważm dowoln endomorfim f : X X Wiem, że postać macier endomorfimu ależ od wboru ba w prestreni X Wiem również,

Bardziej szczegółowo

PRÓBNA MATURA. ZADANIE 1 (1 PKT) Wskaż liczbę, której 4% jest równe 8. A) 200 B) 100 C) 3,2 D) 32

PRÓBNA MATURA. ZADANIE 1 (1 PKT) Wskaż liczbę, której 4% jest równe 8. A) 200 B) 100 C) 3,2 D) 32 PRÓBNA MATURA ZADANIE ( PKT) Wskaż liczbę, której % jest równe 8. A) B) C), D) ZADANIE ( PKT) Odległość liczb od liczb -8 na osi liczbowej jest równa A) 8 B) + 8 C) + 8 D) 8 ZADANIE ( PKT) Wskaż rsunek,

Bardziej szczegółowo

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx 5. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU 5.1. Pojęcia wstępne. Klasfikacja równań i rozwiązań Rozróżniam dwa zasadnicze tp równań różniczkowch: równania różniczkowe zwczajne i równania różniczkowe cząstkowe.

Bardziej szczegółowo

Postać Jordana macierzy

Postać Jordana macierzy Rodiał 8 Postać Jordana macier 8.1. Macier Jordana Niech F = R lub F = C. Macier J r () F r r postaci 1. 1... J r () =..........,.... 1 gdie F, nawam klatką Jordana stopnia r. Ocwiście J 1 () = [. Definicja

Bardziej szczegółowo

Płaska fala monochromatyczna

Płaska fala monochromatyczna Płaska fala onochroatcna Fala płaska propagująca się w owoln kierunku s P s s - fragent coła fali płaskiej propagującej się w kierunku efiniowan pre wersor s O r,, prawoskrętn ukła współręnch kartejańskich

Bardziej szczegółowo

Zginanie Proste Równomierne Belki

Zginanie Proste Równomierne Belki Zginanie Proste Równomierne Belki Prebieg wykładu : 1. Rokład naprężeń w prekroju belki. Warunki równowagi. Warunki geometrycne 4. Zwiąek fiycny 5. Wskaźnik wytrymałości prekroju na ginanie 6. Podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Podstawy wytrzymałości materiałów

Podstawy wytrzymałości materiałów Podstaw wtrmałości materiałów IMiR -IA- Wkład Nr 9 Analia stanu odkstałcenia Składowe stanu odkstałcenia, uogólnione prawo Hooke a, prawo Hooke a dla cstego ścinania, wględna miana objętości, klasfikacja

Bardziej szczegółowo

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny ) 5. apór hdrostatcn i równowaga ciał płwającch Płn najdując się w stanie równowagi oddiałwuje na ścian ogranicające ropatrwaną jego objętość i sił te nawane są naporami hdrostatcnmi. Omawiana problematka

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią 2012/2013

Algebra z geometrią 2012/2013 Algebra geometrią 22/23 Seria XVI Javier de Lucas Zadanie. Wnacć rąd macier: A :, B : 2 4 3 4 3 2 3 3 5 7 3 3 6 3 Rowiąanie: Macier A: Sposób: Rąd macier to wmiar prestreni generowanej pre jej kolumn.

Bardziej szczegółowo

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie dam Bodnar: trmałość ateriałów. Proste ginanie. PROSTE GINNIE.. Naprężenia i odkstałcenia Proste ginanie pręta prmatcnego wstępuje wówcas gd układ sił ewnętrnch po jednej stronie jego prekroju poprecnego

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ Instrukcja do ćwicenia 3 Ruch precesjn giroskopu Cel ćwicenia Obserwacja jawiska precesji regularnej. Badanie ależności prędkości kątowej precesji od momentu sił

Bardziej szczegółowo

Przykład: Belka swobodnie podparta bez stęŝeń bocznych

Przykład: Belka swobodnie podparta bez stęŝeń bocznych Dokument Ref: SX001a-EN-EU Strona 1 8 Dot. Eurokodu EN Wkonał Alain Bureau Data grudień 004 Sprawdił Yvan Galéa Data grudień 004 Prkład: Belka swobodnie podparta be stęŝeń bocnch Prkład ilustruje asad

Bardziej szczegółowo

1. Podstawy rachunku wektorowego

1. Podstawy rachunku wektorowego 1 Postaw rachunku wektorowego Wektor Wektor est wielkością efiniowaną pre ługość (mouł) kierunek iałania ora wrot Dwa wektor o tm samm moule kierunku i wrocie są sobie równe Wektor presunięt równolegle

Bardziej szczegółowo

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym.

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym. Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Element smetrii makroskopowej w ujęciu macierowm. 2 god. Cel ćwicenia: tworenie macier smetrii elementów smetrii makroskopowej

Bardziej szczegółowo

Global Positioning System (GPS) zasada działania

Global Positioning System (GPS) zasada działania Global Positioning Sstem GPS asada diałania Metoda wnacania pocji GPS apewnia pocję 3D -,, H. Parametr nawigacjn odległość odbiornika od SV. Odległość od SV wlicana na podstawie pomiaru casu podcas prebtej

Bardziej szczegółowo

BADANIE CHARAKTERYSTYK SZTYWNOŚCI MANIPULATORA SZEREGOWEGO Z WYKORZYSTANIEM CZUJNIKÓW LINKOWYCH

BADANIE CHARAKTERYSTYK SZTYWNOŚCI MANIPULATORA SZEREGOWEGO Z WYKORZYSTANIEM CZUJNIKÓW LINKOWYCH MARTA GÓRA, RYSZARD TRELA BADANIE CHARAKTERYSTYK SZTYWNOŚCI MANIPULATORA SZEREGOWEGO Z WYKORZYSTANIEM CZUJNIKÓW LINKOWYCH DETERMINATION OF STIFFNESS CHARACTERISTICS OF SERIAL TYPE MANIPULATOR BY USING

Bardziej szczegółowo

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego. Transformator Φ r Φ M Φ r i i u u Φ i strumień magnetycny prenikający pre i-ty wój pierwsego uwojenia; siła elektromotorycna indukowana w i-tym woju: dφ ei, licba wojów uwojenia pierwotnego i wtórnego.

Bardziej szczegółowo

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów 9. CAŁKA POWÓJNA 9.. Całka podwójna w prostokącie Niech P będzie prostokątem opisanm na płaszczźnie OXY nierównościami: a < < b, c < < d, a f(,) funkcją określoną i ograniczoną w tm prostokącie. Prostokąt

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych

Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych Insttut Mechaniki i Inżnierii Obliceniowej Wdiał Mechanicn echnologicn Politechnika Śląska www.imio.polsl.pl LBORORIUM WYRZYMŁOŚCI MERIŁÓW Wnacanie środka ścinania w prętach o prekrojach niesmetrcnch WYZNCZNIE

Bardziej szczegółowo

DryLin T System prowadnic liniowych

DryLin T System prowadnic liniowych DrLin T Sstem prowadnic liniowch Prowadnice liniowe DrLin T ostał opracowane do astosowań wiąanch automatką i transportem materiałów. Chodiło o stworenie wdajnej, beobsługowej prowadnic liniowej do astosowania

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 6 KWIETNIA 0 CZAS PRACY: 70 MINUT Zadania zamknięte ZADANIE ( PKT.) Liczbę 5 7 zaokr aglam do liczb,6.

Bardziej szczegółowo

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A Rowiaania adań Zadanie A = ( i) = 4 8i 4 = 8i Badam licbȩ espolon a 8i Jej moduł 8i jest równ 8 Jej postać espolona jest równa 8(cosα + isinα) α = /π St ad cosα = i sinα = Mam pierwiastki które oblicam

Bardziej szczegółowo

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne. Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Strukturalne element smetrii. Krstalograficne grup prestrenne. 2 god. Cel ćwicenia: aponanie się diałaniem elementów smetrii

Bardziej szczegółowo

PROCES SEPARACJI MIESZANINY TECHNOLOGICZNEJ NA GÓRCE PALCOWEJ KOMBAJNU DO ZBIORU ZIEMNIAKÓW

PROCES SEPARACJI MIESZANINY TECHNOLOGICZNEJ NA GÓRCE PALCOWEJ KOMBAJNU DO ZBIORU ZIEMNIAKÓW InŜynieria Rolnica 1/006 Wojciech Tanaś, Marcin Zawierucha Katedra Masynonawstwa Rolnicego Akademia Rolnica w Lublinie PROCES SEPARACJI MIESZANINY TECHNOLOGICZNEJ NA GÓRCE PALCOWEJ KOMBAJNU DO ZBIORU ZIEMNIAKÓW

Bardziej szczegółowo

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fale wodnem.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC. Model: - długi kanał o prostokątnym przekroju i głębokości h,

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fale wodnem.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC. Model: - długi kanał o prostokątnym przekroju i głębokości h, 13-1-00 G:\AA_Wklad 000\FIN\DOC\Fale Fale wodne: Drgania i fale III rok Fiki BC Model: - długi kanał o prostokątnm prekroju i głębokości h, - ruch fali wdłuż, nieależn od x, wchlenia wdłuż, - woda nieściśliwa

Bardziej szczegółowo

Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego. WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Mazurski

Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego. WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Mazurski Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Maurski Mechanika Gruntów dr inż. Ireneus Dyka http://pracownicy.uwm.edu.pl/i.dyka e-mail: i.dyka@uwm.edu.pl

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu J. Santr - Wkład 7 Rch ogóln element płn Rch ogóln ciała stwnego można predstawić jako smę premiescenia liniowego i obrot. Ponieważ płn nie mają stwności postaciowej, w rch płn dochodi dodatkowo do odkstałcenia

Bardziej szczegółowo

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U) Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U) Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1 ĆWICZENIE NR 1 TEMAT: Próba statycna rociągania metali. Obowiąująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U) Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1 Podać nacenie następujących symboli: d o -.....................................................................

Bardziej szczegółowo

ANALIZA ROZDZIAŁU SIŁ HAMOWANIA POJAZDU HYBRYDOWEGO Z NAPĘDEM NA KOŁA TYLNE W ASPEKCIE REKUPERACJI ENERGII

ANALIZA ROZDZIAŁU SIŁ HAMOWANIA POJAZDU HYBRYDOWEGO Z NAPĘDEM NA KOŁA TYLNE W ASPEKCIE REKUPERACJI ENERGII Zesyty Problemowe Masyny Elektrycne Nr 9/211 15 Marcin Fice, Rafał Setlak Politechnika Śląska, Gliwice ANALIZA ROZDZIAŁU SIŁ HAMOWANIA POJAZDU HYBRYDOWEGO Z NAPĘDEM NA KOŁA TYLNE W ASPEKCIE REKUPERACJI

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria Środowiska w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era inżniera

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA BUDOWLI 2 PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W PRĘTACH

MECHANIKA BUDOWLI 2 PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W PRĘTACH Oga Kopac, am Łogowski, Wojciech Pawłowski, ichał Płotkowiak, Krstof mber Konsutacje naukowe: prof. r hab. JERZY RKOWSKI Ponań /3 ECHIK BUDOWI Praca sił normanch Siła normana prpomnienie (): Jest to siła

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiał ddaktczne na zajęcia wrównawcze z matematki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżnieria i Gospodarka Wodna w ramach projektu Era inżniera pewna lokata na przszłość Projekt Era

Bardziej szczegółowo

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania Modelowanie i oblicenia technicne Modelowanie matematycne Metody modelowania Modelowanie matematycne procesów w systemach technicnych Model może ostać tworony dla całego system lb dla poscególnych elementów

Bardziej szczegółowo

Powierzchnie stopnia drugiego

Powierzchnie stopnia drugiego Algebra WYKŁAD 3 Powierchnie sopnia drugiego Deinicja Powierchnią sopnia drugiego kwadrką nawam biór punków presreni rójwmiarowej, spełniającch równanie A B C D E F G H I K gdie A, B,, K są sałmi i prnajmniej

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t Zesaw adań : Preksałcenia liniowe () Kóre podanch niżej preksałceń ϕ : K n K m są preksałceniami liniowmi: a) n = m = 3, ϕ( + +, b) n = m = 3, ϕ( +, 3 + + + +, d) n = m = 3, ϕ( +, c) n = m = 3, ϕ( e) n

Bardziej szczegółowo

Graficzne modelowanie scen 3D. Wykład 4

Graficzne modelowanie scen 3D. Wykład 4 Wkład 4 Podstawowe pojęcia i definicje . Modelowanie. Definicja Model awiera wsstkie dane i obiekt ora wiąki pomięd nimi, które są niebędne do prawidłowego wświetlenia i realiowania interakcji aplikacją,

Bardziej szczegółowo

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B Hamiltonian spinow Elektronow reonans paramanetcn jest wiąan absorpcją pola wsokiej cęstotliwości, która towars mianie orientacji spin w ewnętrnm polu manetcnm. Niesparowane spinowe moment manetcne µ s

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu miennch wkład MATEMATYKI Automatka i Robotka sem I, rok ak 2008/2009 Katedra Matematki Wdiał Informatki Politechnika Białostocka Niech R n def = {( 1, 2,, n ): 1 R 2 R n R } Funkcją n miennch

Bardziej szczegółowo

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste Katedra Robotki i Mechatroniki Akademia Górnico-Hutnica w Krakowie Mechanika Robotów Wojciech Lisowski Opis położenia i orientacji efektora Model geometrcn adanie proste Mechanika Robotów KRIM, AGH w Krakowie

Bardziej szczegółowo

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona. Wykład - LICZBY ZESPOLONE Algebra licb espolonych, repreentacja algebraicna i geometrycna, geometria licb espolonych. Moduł, argument, postać trygonometrycna, wór de Moivre a.' Zbiór Licb Zespolonych Niech

Bardziej szczegółowo

CZĄSTECZKA (VB) Metoda (teoria) wiązań walencyjnych (VB)

CZĄSTECZKA (VB) Metoda (teoria) wiązań walencyjnych (VB) CZĄSTECZKA (VB) Metoda (teoria) wiąań walencjnch (VB) teoria VSEPR (ang. Valence Shell Electron Pair Repulsion), tj. odpchanie się par elektronów powłoki walencjnej teoria Sidgwicka i Powella (1940 r.)

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIE GRANICZNYCH ZAGADNIEŃ ODWROTNYCH DO OKREŚLANIA DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ SUBSTANCJI CHEMICZNYCH NA POWIERZCHNI TERENU

ZASTOSOWANIE GRANICZNYCH ZAGADNIEŃ ODWROTNYCH DO OKREŚLANIA DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ SUBSTANCJI CHEMICZNYCH NA POWIERZCHNI TERENU Zastosowanie granicnych agadnień INFRASTRUKTURA I EKOLOGIA TERENÓW WIEJSKICH INFRASTRUCTURE AND ECOLOGY OF RURAL AREAS Nr 9/2008, POLSKA AKADEMIA NAUK, Oddiał w Krakowie, s. 217 226 Komisja Technicnej

Bardziej szczegółowo

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu GRUPY SYMETRII Smetria krstału Zamknięte (punktowe) operacje smetrii (minimum jeden punkt prestreni nie porusa się wskutek astosowania amkniętej operacji smetrii): Obrot i obrot inwersjne; Inwersja (smetria

Bardziej szczegółowo

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu Prybliżona teoria żyroskopu Żyroskopem naywamy ciało materialne o postaci bryły obrotowej (wirnika), osadone na osi pokrywającej się osią geometrycną tego ciała wanej osią żyroskopową. ζ K θ ω η ω ζ y

Bardziej szczegółowo

Projekt: Data: Pozycja: A ch = 0,5 20, ,40 = 5091,1 cm 4

Projekt: Data: Pozycja: A ch = 0,5 20, ,40 = 5091,1 cm 4 Pręt nr 4 Wniki wmiarowania stali wg P-E 993 (Stal993_3d v..4) Zadanie: Hala stalowa suwnicą - P-E.rm3 Prekrój:,9 Z Y 50 Wmiar prekroju: h00,0 s76,0 g5, t9, r9,5 e0,7 Charakterstka geometrcna prekroju:

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu.

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu. TEMATYKA: Optymaliacja nakładania wyników pomiarów Ćwicenia nr 6 DEFINICJE: Optymaliacja: metoda wynacania najlepsego (sukamy wartości ekstremalnej) rowiąania punktu widenia określonego kryterium (musimy

Bardziej szczegółowo

MODELOWANIE ROZKŁADU TEMPERATURY I PRZEPŁYWU CZYNNIKA GRZEJNEGO W GRZEJNIKU ALUMINIOWYM

MODELOWANIE ROZKŁADU TEMPERATURY I PRZEPŁYWU CZYNNIKA GRZEJNEGO W GRZEJNIKU ALUMINIOWYM MODELOWNIE INŻYNIERSKIE ISSN 1896-771X 40, s. 79-86, Gliwice 010 MODELOWNIE ROZKŁDU EMPERURY I PRZEPŁYWU CZYNNIK GRZEJNEGO W GRZEJNIKU LUMINIOWYM NDRZEJ GOŁŚ, RYSZRD OLSZEWSKI, JERZY WOŁOSZYN Katedra Mechaniki

Bardziej szczegółowo

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony Pręt nr Wniki wmiarowania stali wg P-E 993 (Stal993_d v..3 licencja) Zadanie: P_OER Prekrój: 8 - Złożon Z Y 39 83 Wmiar prekroju: h6,0 s438,7 Charakterstka geometrcna prekroju: Ig4490, Ig34953,6 83,00

Bardziej szczegółowo

x od położenia równowagi

x od położenia równowagi RUCH HARMONICZNY Ruch powtarając się w regularnch odstępach casu nawa ruche okresow. Jeżeli w taki ruchu seroko rouiane odchlenie od stanu równowagi ( np. odchlenie as podcepionej do sprężn, wartość wektora

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx.

Zestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx. Zestaw adań 5: Funkcjonał dwuliniowe i form kwadratowe () Sprawdić, c następujące odworowania ξ : R 3 R 3 R: x x a) ξ( x, c) ξ( x, x ) = xx + + ; b) ξ(, x ) = xx + 2 + ; d) ξ( x, x x ) = x + x + 2; ) =

Bardziej szczegółowo

1. Krótki zarys teorii grup 1

1. Krótki zarys teorii grup 1 1. Krótki ars teorii grup 1 1.1. Grup Co prawda w dalsej cęści wkładu będiem ajmować się tlko grupami operacji smetrii, ale najpierw wprowadim ścisłe, matematcne pojęcie grup niealeŝne od wobraŝeń geometrcnch,

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t Zesaw adań : Preksałcenia liniowe. Maciere preksałceń liniowch () Kóre podanch niżej preksałceń ϕ : K n K m są preksałceniami liniowmi: a) n = m = 3, ϕ( + ) = +, b) n = m = 3, ϕ( ) = +, 3 + + + +, d) n

Bardziej szczegółowo

MIESZANY PROBLEM POCZĄTKOWO-BRZEGOWY W TEORII TERMOKONSOLIDACJI. ZAGADNIENIE POCZĄTKOWE

MIESZANY PROBLEM POCZĄTKOWO-BRZEGOWY W TEORII TERMOKONSOLIDACJI. ZAGADNIENIE POCZĄTKOWE Górnictwo i Geoinżynieria ok 33 Zesyt 1 9 Jan Gasyński* MIESZANY POBLEM POCZĄKOWO-BZEGOWY W EOII EMOKONSOLIDACJI. ZAGADNIENIE POCZĄKOWE 1. Wstęp Analia stanów naprężenia i odkstałcenia w gruncie poostaje

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Dr inż. Andrzej Polka Katedra Dynamiki Maszyn Politechnika Łódzka RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Streszczenie: W pracy opisano wzajemne położenie płaszczyzny parasola

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.1. Projektowanie przekroju zginanego

Przykład 3.1. Projektowanie przekroju zginanego Prkład.1. Projektowane prekroju gnanego Na belkę wkonaną materału o wtrmałośc różnej na ścskane rocągane dałają dwe sł P 1 P. Znając wartośc tch sł, schemat statcn belk, wartośc dopuscalnego naprężena

Bardziej szczegółowo

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Hipotezy wytężeniowe.

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Hipotezy wytężeniowe. HIPOTEZY WYTĘŻENIOWE Wtężenie i jego miara Wkres rociągania stali miękkiej pokauje że punkt materialn najdując się w jednoosiowm stanie naprężenia prechodi w trakcie więksania naprężenia pre kolejne stan

Bardziej szczegółowo

1. Zestawienie obciążeń

1. Zestawienie obciążeń 1. Zestawienie obciążeń Lp Opis obciążenia Obc. char. kn/m γ f k d Obc. obl. kn/m 1. Pokrcie ser.1,75 m [0,400kN/m2 1,75m] 0,70 1,35 -- 0,95 2. Obciążenie wiatrem połaci nawietrnej dachu - -0,86 1,50 0,00-1,29

Bardziej szczegółowo

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, MECHANIKI I PETROCHEMII INSTYTUT INŻYNIERII MECHANICZNEJ ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE Optymaliacja transportu wewnętrnego w akładie mechanicnym

Bardziej szczegółowo

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne Element cfrowe i układ logicne Wkład Literatura M. Morris Mano, Charles R. Kime Podstaw projektowania układów logicnch i komputerów, Wdawnictwa Naukowo- Technicne Giovanni De Micheli - Sntea i optmaliacja

Bardziej szczegółowo

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej Wyiał Matematyki Stosowanej Zestaw adań nr 8 Akademia Górnico-Hutnica w Krakowie WFiIS, informatyka stosowana, II rok Elżbieta Adamus grudnia 206r. Funkcje espolone Ciągi i seregi licb espolonych Zadanie.

Bardziej szczegółowo

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7 BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7 BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL 1. Wiadomości wstępne Monolitcne układ scalone TTL ( ang. Trasistor Transistor Logic) stanowią obecnie

Bardziej szczegółowo

Podstawy wytrzymałości materiałów

Podstawy wytrzymałości materiałów Podstaw wtrmałości materiałów IMiR IMT - Wkład Nr 0 Złożon stan naprężeń - wtężenie materiału stan krtcn materiału pojęcie wtężenia cel stosowania hipote wtężeniowch naprężenie redukowane pregląd hipote

Bardziej szczegółowo