MECHANIKA BUDOWLI 6 CIĘŻARY SPRĘŻYSTE

Podobne dokumenty
Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

MECHANIKA BUDOWLI 13

MECHANIKA BUDOWLI 2 1. UKŁADY PRZESTRZENNE

Wyznaczanie przemieszczeń

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

MECHANIKA BUDOWLI 4. Słowa kluczowe: praca wirtualna, przemieszczenie wirtualne

1. WZORY TRANSFORMACYJNE METODY PRZEMIESZCZEŃ

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy

Część 2 4. RAMY OBCIĄŻONE TERMICZNIE, OSIADANIEM PODPÓR ORAZ PRZYPADKI RAMY OBCIĄŻONE TERMICZNIE, OSIADANIEM PODPÓR ORAZ PRZYPADKI SZCZEGÓLNE

Stateczność układów ramowych

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

9. STATECZNOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ

IV. WPROWADZENIE DO MES

METODY KOMPUTEROWE 10

TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCIACH

PARAMETRY ELEKTRYCZNE CYFROWYCH ELEMENTÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

PODSTAWOWE MIERNIKI DYNAMIKI ZJAWISK

Małe drgania wokół położenia równowagi.

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

LABORATORIUM PODSTAW OPTOELEKTRONIKI WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH I DYNAMICZNYCH TRANSOPTORA PC817

Macierze hamiltonianu kp

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

F - wypadkowa sił działających na cząstkę.


DOBÓR SERWOSILNIKA POSUWU. Rysunek 1 przedstawia schemat kinematyczny napędu jednej osi urządzenia.

Politechnika Poznańska 2006 Ćwiczenie nr2


Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego


III. Przetwornice napięcia stałego

Ćwiczenie 410. Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta. Długość* Szerokość Grubość C l, [m] a. , [mm] [m -1 ] Strzałka ugięcia,

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

ψ przedstawia zależność

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

Zasada Jourdina i zasada Gaussa

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Reprezentacje grup symetrii. g s

Linie wpływu w belkach statycznie niewyznaczalnych

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

Metoda Różnic Skończonych

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Mechanika teoretyczna

u (1.2) T Pierwsza zasada termodynamiki w formie różniczkowej ma postać (1.3)

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Mechanika teoretyczna

WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMPERATUR STANU USTALONEGO W MODELU 2D PRZY UŻYCIU PROGRMU EXCEL

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Wykład 2

Proces narodzin i śmierci

Laboratorium Podstaw Metrologii

ĆWICZENIE NR 3 OBLICZANIE UKŁADÓW STATYCZNIE NIEWYZNACZALNYCH METODĄ SIŁ OD OSIADANIA PODPÓR I TEMPERATURY

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadania teoretyczne

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

Zmiana bazy i macierz przejścia

4.4. Obliczanie elementów grzejnych

Wprowadzenie do rachunku tensorowego


WYKŁAD 1 ZASADY ELEKTROMECHANICZNEGO PRZETWARZANIA ENERGII

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

Informacja o przestrzeniach Sobolewa

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami











ROZWIĄZYWANIE DWUWYMIAROWYCH USTALONYCH ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA PRZY POMOCY ARKUSZA KALKULACYJNEGO

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Wykład 2

Układ regulacji ze sprzężeniem od stanu

Badania suwnicy pomostowej natorowej dwudźwigarowej

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

VIII. MODELE PROCESÓW EKSPLOATCJI OBIEKTÓW TECHNICZNYCH

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Seria: PREPRINTY nr 34/2006. Marek Skowron. Promotor: Dr hab. inŝ. Krystyn Styczeń, prof. PWr. Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki

XLI Egzamin dla Aktuariuszy z 8 stycznia 2007 r.

M. Guminiak - Analiza płyt cienkich metodą elementów brzegowych... 55

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 6 10.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Dyskretny proces Markowa

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

gdzie ω jest częstością kołową. Rozwiązaniem powyższego równania różniczkowego II-go stopnia jest wyrażenie (2) lub ( )

Ę ż Ł ś ą ł ść ó ą ż ę ł Ł ś ą ś Ż ż ż ń ż ł ś ń ż żę Ł ż ó ń ę ż ł ńó ó ł ń ą ż ę ż ą ą ż Ń ż ż ż óź ź ź ż Ę ż ś ż ł ó ń ż ć óź ż ę ż ż ńś ś ó ń ó ś

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY. mgr inż. Artur Fiuk

METODY SZACOWANIA PARAMETRÓW MODELI DWULINIOWYCH

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

OBSZARY FLATTEROWEJ I DYWERGENCYJNEJ NIESTATECZNOŚCI RAMY TYPU Γ PRZY OBCIĄŻENIU UOGÓLNIONYM BECKA

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

Funkcje wielu zmiennych różniczkowalność

Transkrypt:

Oga Koacz, Adam Łodygows, Wocech Pawłows, chał Płoowa, Krzyszof Tymer Konsuace nauowe: rof. dr hab. JERZY RAKOWSKI Poznań 00/003 ECHAIKA BUDOWLI 6 CIĘŻARY SPRĘŻYSTE Wyznaczane rzemeszczeń z zasosowanem równań racy wruane w ramach, łuach, raowncach sayczne wyznaczanych. rzemeszczne unu A o erunu dzałana edynowe sły wruane, rzyłożone w ym unce obró rzerou A Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

wzaemny obró unów A B zbżene unów A B obró cęcwy o długośc a zmana ąa zawarego mędzy sycznym do ręów zbegaących sę w rzegube obró ręa raowncy D o długośc a Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

3 wzaemne zbżene węzłów A B (wzgędne oddaene) zmana ąa zawarego mędzy ręam o długośc a b Równane racy wruane da raowncy uwzgędna edyne dzałane sły normane (sły odłużne w ręach). ( ) P δ = ( ) (6.) gdze - numer ręa () P - sła normana w - ym ręce, będąca wynem dzałana obcążena P -sła normana w -ym ręce będąca wynem dzałana obcążena wruanego - szywność odłużna - ego ręa -wsółczynn rzewodzena ceła -ego ręa -rzyros emeraury w -ym ręce (równomerne ogrzane ub ozębene ręa) = o - m ( o -esremana em. we włóne środowym, m -em. monażu) -długość -ego ręa Cężary srężyse (cężar srężyse) Jes o edna z meod obczana n ugęca, sosowana naczęśce rzy wyznaczanu sładowych rzemeszczeń ewne gruy unów uładu (doyczy o unów os ramy ub łuu, asa górnego, donego ub wszysch węzłów raowncy równocześne) Posłużmy sę ewną anaogą: Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

4 Rozarzmy ewen uład beowy obcążony rzeczywsym słam zewnęrznym Sły e wywołuą onższe wyresy sł orzecznych momenów zgnaących: ϕ ϕ Z rysunu wyna: d ϕ T (6.) g = = = a dx d ϕ T (6.3) g = = = a dx Borąc od uwagę onwencę znaowana sł orzecznych możemy zasać: P = T T = gϕ gϕ (6.4) ary ąów są bardzo małe, możemy zaem rzyąć że g, czy: P ϕ ϕ (6.5) Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

5 Rozarzmy eraz uład beowy, do órego rzyłożone fcyne obcążene w osac sł suonych W. Arosymuąc nę ugęca be łamaną, orzymuemy nasęuący wyres: δ δ δ Wyres sełna nasęuące zaeżnośc: δ δ δ δ g =, g = (6.6) a a Jeże założymy, że wyres ugęć δ(x) es denyczny z wyresem momenów zgnaących wywołanych gruą sł suonych W, o na odsawe założena, że =ϕ (orównane z orzednm rzyadem) naeży uznać, że W są weoścam, óre w rzeczywsośc ownny być różncą ąów W = (6.7) Wyna z ego, że chcąc znaeźć nę ugęca uładu, naeży obczyć owyższą różncę ąów, czego naławe doonać orzysaąc z zasady rac wruanych azywaąc sły W cężaram srężysym, możemy odać nasęuące defnce: W cężar srężysy es o weość, óre warość oreśa różnca ąów (do ozomu) dwóch sąsednch n ugęca es o fcyne obcążene, óre wrowadzone do be zasęcze dae wyres momenów zgnaących, orywaący sę z ną ugęca uładu od obcążena rzeczywsego Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

6 Sosoby obczana cężarów srężysych da uładów raowych sayczne wyznaczanych. W ceu obczena cężarów srężysych obcążamy uład słam:/a, /a /a,/a dzałaącym na rzy sąsedne węzły -,, wzdłuż rosych równoegłych do szuanych ugęć δ -, δ, δ. Wyna z ego że cężary srężyse obczyć możemy ze wzoru: W = ( ) P (6.8) Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

7 Pręy oznaczone oorem nebesm sanową uład samo równoważny (sły ne wywołuą reac odorowych w raowncy) wyres momenów od obcążena fcynego W, równoważny n ugęca asa donego raowncy W rzyadu gdy badany as raowncy ne es rosoadły do erunu ugęć, oneczne są dodaowe obczena (arz W.owac echana Budow om, rozdzał 0..) Powyższy sosób rozszerzymy na obczane ugęć w uładach zgnanych Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

8 P P W = ( ) ds ( ) ds EJ h s s (6.9) Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer 9 ) ( ) ( ) 3 3 ( ) 3 3 ( = g g h h g g EJ EJ W Po srócenu wyłączenu wsónych czynnów: [ ] [ ] ) ( ) ( 6 6 = g g h h g g EJ EJ W (6.0) Jeś wyres momenów es rzywonowy o wzór na cężar srężysy rzymue osać: [ ] W EJ W =... 6 (6.)

0 gdze W= Po obczenu cężarów srężysych obcążamy nm beę fcyną, aą by sełnała warun brzegowe uładu rzeczywsego (anaoga do me. obcążeń wórnych). ożna edna zamas be fcyne obcążać cężaram srężysym be na dwóch odorach, edna rzy wyonanu ewnego zabegu grafcznego. Da be odare na dwóch ońcach wyres momenów owsałych od obcążeń W będze równy zeru w unach A B (ugęce ych unów równe zeru). Jedna warunem brzegowym be rzeczywse es zerowe ugęce w unach B C. aeży osąć w nasęuący sosób: o narysowanu wyresu momenów odare na obu ońcach, reśmy rosą zamyaącą a by rzecęła wyres w unach B C. Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

Rzędne zaresowanego oa medzy łamaną a rosą zamyaącą sanową warośc ugęć oenych unów be rzeczywse (na nebeso oznaczono ugęca w unach rzyłożena cężarów srężysych). Anaogczne osęuemy w rzyadu raownc: rys. a) uład rzeczywsy rys. b) uład zasęczy (anaoga do me. obcazen wórnych) rys. c) uład zasęczy (bea wonoodara na obu ońcach) z rowadzenem zabegu grafcznego (arz rzyład orzedn) Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer

W rzyadu wysęowana rzegubu wewnęrznego cężar srężysy da ego unu naeży obczyć ndywduane borąc od uwagę fa, że wyresy momenów wruanych wysęuą w całym uładze. Wszyse warośc W obczamy ze wzoru (6.3) naomas weość W m obczamy z uwzgędnenem fau, że obcążene wruane w unce m wywołue reace ozome H. Zaem san narężena wysęue we wszysch ręach raowncy a ne a orzedno yo w uładach samorównoważnych (oznaczone oorem nebesm). Poechna Poznańsa Koacz, Łodygows, Pawłows, Płoowa, Tymer