Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Podobne dokumenty
Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012


Przekształcenia całkowe. Wykład 1

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

1. Liczby zespolone i

Rozdział 2. Liczby zespolone

Kolorowa płaszczyzna zespolona

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

LICZBY ZESPOLONE. 1. Wiadomości ogólne. 2. Płaszczyzna zespolona. z nazywamy liczbę. z = a + bi (1) i = 1 lub i 2 = 1

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Kurs wyrównawczy - teoria funkcji holomorficznych

Rozdział 2. Liczby zespolone

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki

Liczby zespolone. P. F. Góra (w zastępstwie prof. K. Rościszewskiego) 27 lutego 2007

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Zadania egzaminacyjne

Matematyczne Metody Fizyki I Dr hab. inż. Mariusz Przybycień

Matematyczne Metody Fizyki I

GEODEZJA I KARTOGRAFIA I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny) Stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Praca domowa - seria 2

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EIB s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE

Matematyka w Instytucie Akustyki. Maciej Radziejewski

(4) W zbiorze R R definiujemy działania i wzorami. (a, b) (c, d) =(a + c, b + d),

1 Elementy logiki i teorii mnogości

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Literatura. Terminy wykładów i ćwiczeń. Warunki zaliczenia. tnij.org/ktrabka

Wykłady z matematyki Liczby zespolone

KURS LICZB ZESPOLONYCH

Podstawowe struktury algebraiczne

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Treści programowe. Matematyka 1. Efekty kształcenia. Literatura. Warunki zaliczenia. Ogólne własności funkcji. Definicja 1. Funkcje elementarne.

Arytmetyka. Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Warunki zaliczenia. Literatura. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Algebra liniowa i geometria analityczna. Autorzy: Agnieszka Kowalik Michał Góra

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni ,5 1

Analiza matematyczna i algebra liniowa Wprowadzenie Ciągi liczbowe

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Spis treści Wstęp Liczby zespolone Funkcje elementarne zmiennej zespolonej Wielomiany Macierze i wyznaczniki

Matematyka II nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne

WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY KARTA PRZEDMIOTU

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

Algebra abstrakcyjna

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Funkcje analityczne. Wykład 1. Co to są i do czego służą funkcje analityczne? Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017)

Chcąc wyróżnić jedno z działań, piszemy np. (, ) i mówimy, że działanie wprowadza w STRUKTURĘ ALGEBRAICZNĄ lub, że (, ) jest SYSTEMEM ALGEBRAICZNYM.

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Kształcenie w zakresie podstawowym. Klasa 1

Zestaw 2. Definicje i oznaczenia. inne grupy V 4 grupa czwórkowa Kleina D n grupa dihedralna S n grupa symetryczna A n grupa alternująca.

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

WSTĘP DO ANALIZY I ALGEBRY, MAT1460

Algebra liniowa Linear algebra

1 Macierze i wyznaczniki

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

Wymagania edukacyjne z matematyki dla zasadniczej szkoły zawodowej na poszczególne oceny

Algebra liniowa Linear algebra

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I GIMNAZJUM Małgorzata Janik

2. LICZBY RZECZYWISTE Własności liczb całkowitych Liczby rzeczywiste Procenty... 24

Literatura podstawowa

Analiza matematyczna i algebra liniowa

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

Algebra liniowa. Wzornictwo Przemysłowe I stopień Ogólnoakademicki studia stacjonarne wszystkie specjalności Katedra Matematyki dr Monika Skóra

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy VII

1 Logika. 1. Udowodnij prawa logiczne: 3. (p q) (p q) 2. (p q) ( q p) 2. Sprawdź, czy wyrażenie ((p q) r) (p (q r)) jest tautologią.

Wymagania edukacyjne z matematyki dla uczniów klasy VII szkoły podstawowej

Niezb. ednik matematyczny. Niezb. ednik matematyczny

Matematyki i Nauk Informacyjnych, Zakład Procesów Stochastycznych i Matematyki Finansowej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Liczby zespolone. Niech C = R 2. Zdefiniujmy dwa działania w C. Dodawanie + : C 2 C zdefiniowane jest przez

MATEMATYKA MATHEMATICS. Forma studiów: studia niestacjonarne. Liczba godzin/zjazd: 3W E, 3Ćw. PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE semestr 1

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. Czwartek 28 marca zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 1.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy I gimnazjum wg programu Matematyka z plusem

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Liczby i funkcje

Koordynator przedmiotu dr Artur Bryk, wykł., Wydział Transportu Politechniki Warszawskiej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Liczby rzeczywiste. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Robert Malenkowski 1

MATeMAtyka zakres podstawowy

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Algebra WYKŁAD 3 ALGEBRA 1

Transkrypt:

Matematyka liczby zespolone Wykład 1 Siedlce 5.10.015

Liczby rzeczywiste Zbiór N ={0,1,,3,4,5, } nazywamy zbiorem Liczb naturalnych, a zbiór N + ={1,,3,4, } nazywamy zbiorem liczb naturalnych dodatnich. Zbiór C ={ -,-1,0,1,, } nazywamy zbiorem Liczb całkowitych. Zbiór C + ={1,,3, } nazywamy zbiorem liczb całkowitych dodatnich. Zbiór C - ={ -3,-,-1} nazywamy zbiorem liczb całkowitych ujemnych. Liczbę nazywamy wymierną (w) jeżeli da się ją przedstawić jako ułamek p/q gdzie p C, q C i q 0. Zbiór W liczb wymiernych można przedstawić w postaci: W={x: x=p/q Λ p C Λ q C \ {0}}. Każdą liczbę wymierną można przedstawić w postaci ułamka dziesiętnego skończonego lub rozwinięcia dziesiętnego nieskończonego okresowego. Liczbę nazywamy niewymierną (nw) jeżeli nie da się jej przedstawić jako ułamka p/q gdzie p C, q C i q 0. Przykłady takich liczb to π,. Rozwinięcie dziesiętne liczby niewymiernej jest nieskończone i nieokresowe. Zbiór liczb niewymiernych oznaczamy NW.

Liczby rzeczywiste W C N NW R W NW = R W NW = Ø N C W W R, NW R

Liczby zespolone Liczbę zespoloną (z) nazywamy uporządkowaną parę liczb rzeczywistych (a,b). Liczbę zespoloną możemy zapisać w postaci: Z={z=(a,b) a,b R}. Liczbę zespoloną z=(a,b) możemy przedstawić na płaszczyźnie w postaci punktu (x,y) lub w postaci wektora o początku w punkcie (0,0) i końcu (x,y). W tej interpretacji zbiór wszystkich liczb zespolonych nazywamy płaszczyzną zespoloną. Liczbę zespoloną (0,1) nazywamy jednostką urojoną i oznaczamy ją przez i. Każdą liczbę zespoloną można jednoznacznie zapisać w postaci: z=x+iy gdzie x,y R. Ten sposób przedstawienia liczby zespolonej nazywa się postacią algebraiczną. Jeżeli x+iy jest postacią algebraiczną liczby zespolonej wówczas x jest częścią rzeczywistą (z łac. Realis) a y jest częścią urojoną (z łac. Imaginalis). Re (z) x Im (z) y

Działania na liczbach zespolonych równość, dodawanie i mnożenie możemy przedstawić ww sposób następujący: a, b c, d a c b d a, b c, d a c, b d a, b c, d ac bd, ad bc Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona. Przykład: (,-1) i (3,7) (, -1) + (3, 7) = ( + 3, -1 + 7) = (5, 6) (, -1)(3, 7) = = (13, 11)

Działania na liczbach zespolonych Odejmowaniem liczb zespolonych nazywamy działanie odwrotne do dodawania. Wynik odejmowania liczb zespolonych nazywamy różnicą liczb zespolonych. (x,y) = (a,b) (c,d) (x,y) + (c,d) = (a,b) Z definicji dodawania i równości liczb zespolonych wynika, że wtedy x + c = a i y +d = b, czyli (a, b) - (c, d) = (a - c, b d) Przykład: (,-1) (3,7) = ( 3, -1-7) = (-1,-8).

Działania na liczbach zespolonych Dzieleniem liczb zespolonych nazywamy działanie odwrotne do mnożenia. Wynik dzielenia liczb zespolonych nazywamy ilorazem liczb zespolonych. (x, y) = (a,b)/(c,d) (x, y)(c, d) = (a, b) Z definicji mnożenia i równości liczb zespolonych wynika, że wtedy cx dx dy cy a b Układ ten jest jednoznacznie rozwiązalny, gdy wyznacznik tego układu jest różny od zera, czyli gdy liczba zespolona (c, d) nie jest zerem. Stąd a, b c, d ac c bd ad bc, d c d

Jedynka urojona i=(0,1) nazywamy także jedynką urojoną. Urojona dlatego że: i =-1 ponieważ (a,b) (c,d)=(ac-bd,ad+bc) i i=(0,1) (0,1)=(-1,0)=-1 gdy tymczasem nie istnieje liczba rzeczywista, której kwadrat byłby liczbą ujemną! Ponieważ (a, b) = (a, 0) + (0, b) oraz (0, b) = (0, 1)(b, 0) możemy liczbę zespoloną (a, b) zapisać w postaci kanonicznej Gaussa a + bi

Postać graficzna liczby zespolonej

Oczywiście jeżeli z 1 =z wtedy Re(z 1 )=Re(z ) i Im(z 1 )=Im(z ).

Działania na liczbach zespolonych w postaci kanonicznej a ib c id a c ib d a ib c id a c ib d a ibc id ac ac bd iad bc ( a ib) /( c id) ( ac c iad ibc i bd) d ( bc c bd ad) d

Interpretacja geometryczna dodawania i odejmowania Dodawanie liczb zespolonych = dodawanie wektorów Odejmowanie liczb zespolonych = odejmowanie wektorów i y y x x i y x i y x z z 1 1 1 1 1 i y y x x i y x i y x z z 1 1 1 1 1

Moduł liczby zespolonej Modułem liczby zespolonej z = a + bi, oznaczanym przez z, nazywamy rzeczywistą liczbę nieujemną, będącą pierwiastkiem sumy kwadratów części rzeczywistej i części urojonej tej liczby: z a b Przykład: 3 4i 3 4 5, 1 1, i 1, 0 0.

Moduł liczby zespolonej Liczbą sprzężoną z liczbą z=a+bi nazywamy liczbę postaci a-bi oraz oznaczamy jako: Dwie liczby, z których jedna jest sprzężona z drugą, nazywamy liczbami sprzężonymi. WNIOSKI Liczby sprzężone mają równe moduły, z a Iloczyn liczb sprzężonych jest równy kwadratowi ich wspólnego modułu zz z bi z z a b a bia bi

sprzężenie liczby zespolonej postać graficzna

Argument liczby zespolonej Argumentem liczby z=x+yi 0, oznaczanym przez Arg z, nazywamy każdą liczbę rzeczywistą φ, spełniającą dwa warunki: cos x z, sin y z Gdzie: z x y 0 Argument główny liczby z argument liczby z, który należy do przedziału (-π, π>.

Moduł i argument liczby zespolonej Moduł liczby zespolonej długość wektora wodzącego punktu odpowiadającego tej liczbie (interpretacja geometryczna). Argument liczby zespolonej - miara względna kąta, jaki tworzy wektor wodzący punktu z z osią rzeczywistą (interpretacja geometryczna).

Moduł różnicy liczb zespolonych Moduł różnicy dwóch liczb zespolonych z 1 i z jest długością odcinka łączącego punkty z 1 i z na płaszczyźnie zespolonej.

Postać trygonometryczna liczby zespolonej z r cos i sin r moduł liczby zespolonej φ - argument liczby zespolonej 1. Moduł iloczynu dwóch liczb zespolonych jest równy iloczynowi ich modułów. Argument iloczynu dwóch liczb zespolonych jest równy sumie ich argumentów 3. Moduł ilorazu liczb zespolonych jest równy ilorazowi ich modułów 4. Argument ilorazu dwóch liczb zespolonych jest równy różnicy ich argumentów

Własności działań na liczbach zespolonych Jeśli z 1, z i z 3 są dowolnymi liczbami zespolonymi wówczas prawdziwe są następujące własności: 1. Dodawanie liczb zespolonych jest przemienne z 1 +z =z +z 1. Dodawanie liczb zespolonych jest łączne (z 1 +z )+z 3 =z 1 +(z +z 3 ) 3. Dla każdej liczby zespolonej z liczba zespolona 0 tj. (0,0) spełnia równość z+0=z 4. Dla każdej liczby zespolonej z(x,y) liczba zespolona z(-x,-y) spełnia równość: z+(-z)=0 5. Mnożenie liczb zespolonych jest przemienne: z 1 *z =z *z 1

Własności działań na liczbach zespolonych 6. Mnożenie liczb zespolonych jest łączne (z 1 *z )*z 3 =z 1 *(z *z 3 ) 7. Dla każdej liczby zespolonej z liczba zespolona 1 tj.(1,0) spełnia równość z*1=z 8. Dla każdej liczby zespolonej z(x,y) 0 liczba zespolona 1/z 1 z = x x + y, y x + y spełnia równość: 1/z*z=1 9. Mnożenie liczb zespolonych jest rozdzielne względem dodawania: z 1 *(z +z 3 )=z 1 *z +z 1 *z 3

Tematyka dalszych wykładów Macierze, Macierz odwrotna Wyznaczniki Układy równań liniowych Ciągi liczbowe Rachunek rożniczkowy funkcji jednej zmiennej Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej

Zalecana literatura 1. J. Rutkowski, Algebra liniowa w zadaniach, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 008. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1, wyd. XII, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 005 3. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 011 4. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 011 5. J. Piszczała, Matematyka i jej zastosowania w naukach ekonomicznych, Wydawnictwo AE, Poznań 1993