Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Podobne dokumenty
Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IIc ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

Wymagania edukacyjne z matematyki FUNKCJE dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

DZIAŁ 2. Figury geometryczne

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

Wymagania edukacyjne z matematyki Klasa IIB. Rok szkolny 2013/2014 Poziom podstawowy

usuwa niewymierność z mianownika wyrażenia typu

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Oznaczenia: K wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania wykraczające

WYKŁAD 5. Typy macierzy, działania na macierzach, macierz układu równań. Podstawowe wiadomości o macierzach

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

Wymagania kl. 2. Uczeń:

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Wytrzymałość materiałów II

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z matematyki w klasie II poziom rozszerzony

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Różniczkowanie i całkowanie numeryczne

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE Ib ZAKRES PODSTAWOWY

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych.

Poniżej przedstawiony został podział wymagań na poszczególne oceny szkolne:

PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH. (powtórzenie) y=f(x)=ax+b,

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Energia aktywacji jodowania acetonu. opracowała dr B. Nowicka, aktualizacja D.

Legenda. Optymalizacja wielopoziomowa Inne typy bramek logicznych System funkcjonalnie pełny

MATeMAtyka 2 Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych.

Algebra macierzowa. Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. ELEMENTARNA TEORIA MACIERZOWA

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. I poziom podstawowy

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI W LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM. Określenie, wykres i własności funkcji homograficznej.

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI

Wykład z matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 1. Literatura PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA DO EGZAMINU POPRAWKOWEGO MATEMATYKA. Zakresie podstawowym i rozszerzonym. Klasa II rok szkolny 2011/2012

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

Algebra WYKŁAD 6 ALGEBRA 1

Laboratorium z metod numerycznych.

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

Laboratorium z metod numerycznych. = ewaluacja (wyliczenie) wyrażenia - wyświetlenie wyniku

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA UCZNIÓW KLASY Ia TECHNIKUM

FUNKCJA KWADRATOWA. Moduł - dział -temat Lp. Zakres treści. z.p. z.r Funkcja kwadratowa - powtórzenie PLANIMETRIA 1

PODSTAWY ALGEBRY MACIERZY. Operacje na macierzach

POLITECHNIKA GDAŃSKA Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych M O D E L O W A N I E I S Y M U L A C J A

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Pierwiastek z liczby zespolonej

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres podstawowy

MATEMATYKA KLASY I K i rozszerzonym WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH

Temat 1. Afiniczne odwzorowanie płaszczyzny na płaszczyznę. Karol Bator. GGiIŚ, II rok, niestac. grupa 1

Podstawy programowania obiektowego

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY KLASA 2

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA

Matematyczne Podstawy Informatyki

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. II poziom podstawowy

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?

Wymagania edukacyjne z matematyki

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne. Matematyka. Poznać, zrozumieć

Pogrubieniem oznaczono wymagania, które wykraczają poza podstawę programową dla zakresu podstawowego.

Kodowanie liczb. Kodowanie stałopozycyjne liczb całkowitych. Niech liczba całkowita a ma w systemie dwójkowym postać: Kod prosty

Całka oznaczona i całka niewłaściwa Zastosowania rachunku całkowego w geometrii

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

3. Rozkład macierzy według wartości szczególnych

O RELACJACH MIĘDZY GRUPĄ OBROTÓW, A GRUPĄ PERMUTACJI

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

Klasa druga: II TK1, II TK2 Poziom podstawowy 3 godz. x 30 tyg.= 90 nr programu DKOS /07 I. Funkcja kwadratowa

Pojęcia Działania na macierzach Wyznacznik macierzy

Ćwiczenie 3. Dobór mikrosilnika prądu stałego do układu pozycjonującego

Podstawy układów logicznych

KONKURS MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

Materiały diagnostyczne z matematyki poziom podstawowy

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Materiały pomocnicze do ćwiczeń z przedmiotu: Ogrzewnictwo, wentylacja i klimatyzacja II. Klimatyzacja

Załącznik nr 3 do PSO z matematyki

MATeMAtyka 2. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Zakres podstawowy i rozszerzony

Próbny egzamin maturalny MARZEC 2017 schemat oceniania. Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych C A D C C B C C C D C B A A A C A B D D C A C A C

Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki, klasa 2C, poziom podstawowy

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM im. M. KONOPNICKIEJ W RADOMIU

Podstawy środowiska Matlab

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

PRZEDMIOTOWY PLAN PRACY ROK SZKOLNY 2017/18

SZTUCZNA INTELIGENCJA

METODYKA OCENY WŁAŚCIWOŚCI SYSTEMU IDENTYFIKACJI PARAMETRYCZNEJ OBIEKTU BALISTYCZNEGO

Transkrypt:

Politechnik Gdńsk Wydził Elektrotechniki i Automtyki Ktedr Inżynierii Systemów Sterowni Teori sterowni Sterowlność i obserwowlność liniowych ukłdów sterowni Zdni do ćwiczeń lbortoryjnych termin T Oprcownie: Kzimierz Duzinkiewicz, dr hb. inż. Robert Piotrowski, dr inż.

Wskzówki:. Jko mteriły pomocnicze nleży trktowć mteriły wykłdowe z przedmiotów Teori sterowni, Modelownie i identyfikcj orz Modelownie i podstwy identyfikcji z I stopni studiów.. Przed wykonniem tej części zdni zpoznj się lub przypomnij sobie funkcje dostępne w środowisku MATLAB/Simulink, które mogą być użyteczne przy rozwiązywniu podnych niżej zdń. List tych funkcji podn zostł n końcu niniejszego zestwu zdń (Dodtek ). Zdnie Dne są ukłdy opisne równnimi różniczkowymi postci: I). d y t dt dy t y t k u t dt y y II). d y t d y t dy t 9 y t 5 u t dt dt dt y y y III). d y t dy t du t b c b c y t u t dt dt dt dy t y t y t dt y y y Wykonj poniższe poleceni: ) Nrysuj schemty blokowe przedstwionych modeli systemów, wybierz możliwe zmienne stnu. b) Przedstw opis systemów w przestrzeni stnu (równni stnu i równnie wyjści). Podj postcie mcierzy A, B, C orz D. c) Oblicz wrtości liczbowe mcierzy A, B, C orz D. Dl wykonni tej części zdni skorzystj z funkcji dostępnych w środowisku MATLAB. Dne: I) k,,5,, II) jk podne w równnich, III)., b, c 5.

d) Korzystjąc z odpowiednich poleceń środowisk MATLAB znjdź opis trnsmitncyjny wielominowy i z pomocą zer, biegunów orz wzmocnieni sttycznego. Potrktuj znlezione opisy, jko definicje nowych systemów. Dokonj konwersji otrzymnych opisów do opisu w przestrzeni stnu. Czy otrzymne w tym punkcie opisy są identyczne z otrzymnymi w punktch b i c? e) Korzystjąc ze środowisk MATLAB npisz m-plik tworzący mcierz obserwowlności i sterowlności ukłdu (dwom sposobmi, z pomocą elementrnych opercji n mcierzch orz z pomocą poleceń: obsv i ctrb) i sprwdzjący obserwowlność i sterowlność ukłdu. Wykonj to dl mcierzy otrzymnych w punkcie c orz d. Czy otrzymne wyniki są identyczne? Zdnie Dne są nstępujące ukłdy: I). x () x (t) - u(t) x () x (t) y(t) -5 II). u[k] 5 z - x x [k] z - x x [k] 6 y[k] - -

III). 8 u(t) x () x () x () x (t) x (t) x (t) y(t) - - -6 IV). x [k] z - x u[k] z - x x [k] 5 z - x x [k] y[k] -9 V). x () u (t) x (t) y (t) -, x () x (t) u (t) x () x (t) x () x (t) 5 y (t) -,5

Wykonj poniższe poleceni: ) Przedstw opis systemów w przestrzeni stnu (równni stnu i równnie wyjści) określjąc numeryczne postcie mcierzy A, B, C orz D. b) Korzystjąc z odpowiednich poleceń środowisk MATLAB znjdź opis trnsmitncyjny wielominowy i z pomocą zer, biegunów orz wzmocnieni sttycznego. Potrktuj znlezione opisy, jko definicje nowych systemów. Dokonj konwersji otrzymnych opisów do opisu w przestrzeni stnu. Czy otrzymne w tym punkcie opisy są identyczne z otrzymnymi w punkcie? c) Korzystjąc ze środowisk MATLAB npisz m-plik tworzący mcierz obserwowlności i sterowlności ukłdu (dwom sposobmi, z pomocą opercji n mcierzch orz z pomocą poleceń: obsv i ctrb) i sprwdzjący obserwowlność i sterowlność ukłdu. Wykonj to dl mcierzy otrzymnych w punkcie orz b. Czy otrzymne wyniki są identyczne? Zdnie Dl systemu ZLK wykonj nstępujące poleceni: ) Wyprowdź zlineryzowny, stcjonrny model systemu dl stnu równowgi: belk w ~ położeniu poziomym ( t ), kulk w położeniu stłym ~ p t p, ~ p t const p ) ( b) Korzystjąc z wyników uzysknych w punkcie orz przykłdowych dnych liczbowych dl systemu ZLK i m p.5 zproponuj model przestrzeni stnu dl systemu ZLK (wybór zmiennych stnu i określenie mcierzy A, B, C i D). c) Dl zproponownej w punkcie b relizcji systemu w przestrzeni stnu otrzymj jego digonlną postć knoniczną. d) Odpowiedz n pytnie, czy system ZLK jest sterowlny? Spróbuj to zrobić korzystjąc nie tylko z jednej metody. Podj mtemtyczne szczegóły udzielonej odpowiedzi. Uzsdnij otrzymne wyniki ptrząc n fizyklną nturę problemu. e) Określ knoniczną postć sterowlności dl systemu ZLK. Skomentuj strukturę uzysknej postci. Wydj sąd n temt sterowlności systemu ZLK ptrząc n digonlną postć knoniczną jego relizcji uzyskną w punkcie c. Porównj ten sąd z uzysknym w punkcie d. f) Odpowiedz n pytnie, czy system ZLK jest obserwowlny? Spróbuj to zrobić korzystjąc nie tylko z jednej metody. g) Określ knoniczną postć obserwowlności dl systemu ZLK. Wydj sąd n temt obserwowlności systemu ZLK ptrząc n digonlną postć knoniczną jego relizcji uzyskną w punkcie c. Porównj ten sąd z uzysknym w punkcie f. 5

Zdnie Dl systemu ZLK wykonj nstępujące poleceni: ) Wyprowdź zlineryzowny, stcjonrny model systemu dl niestbilnego stnu równowgi odpowidjącego zerowemu odchyleniu whdł b) Korzystjąc z wyników uzysknych w punkcie orz przykłdowych dnych liczbowych dl systemu ZLK zproponuj modele przestrzeni stnu dl systemu ZLK (wybór zmiennych stnu i określenie mcierzy A, B, C i D) dl nstępujących przypdków: i. jedno-wejście, jedno-wyjście: wejście f t, wyjście t ii. jedno-wejście, wiele-wyjść: jedno wejście iii. wiele-wejść, wiele wyjść: dw wejści ; f t i dw wyjści t i t w ; f t i t, dw wyjści t i t w. c) Dl zproponownej w punkcie b. relizcji systemu w przestrzeni stnu dl przypdku i. otrzymj jej digonlną postć knoniczną. d) Odpowiedz n pytnie, czy system ZLK jest sterowlny dl kżdego z przypdków wymienionych w punkcie b? Spróbuj to zrobić korzystjąc nie tylko z jednej metody. Podj mtemtyczne szczegóły udzielonej odpowiedzi. Uzsdnij otrzymne wyniki ptrząc n fizyklną nturę problemu. e) Określ knoniczną postć sterowlności dl systemu ZLK tylko dl przypdku i. z punktu b. Skomentuj strukturę uzysknej postci. f) Odpowiedz n pytnie, czy system ZLK jest obserwowlny dl kżdego z przypdków wymienionych w punkcie b? Spróbuj to zrobić korzystjąc nie tylko z jednej metody. g) Określ knoniczną postć obserwowlności dl systemu ZLK tylko dl przypdku i. z punktu b. Zdnie 5 Dl systemu ZLK wykonj nstępujące poleceni: ) Korzystjąc z modelu wejście wyjście orz przykłdowych dnych liczbowych dl systemu ZLK zproponuj modele przestrzeni stnu dl systemu ZLK (wybór zmiennych stnu i określenie mcierzy A, B, C i D) dl nstępujących przypdków: i. jedno-wejście, jedno-wyjście: wejście - npięcie twornik v A t, wyjście przemieszczenie kątowe włu obciążeni t ; ii. jedno-wejście, jedno-wyjście: wejście - npięcie twornik kątow włu obciążeni t ; L L v A t, i wyjście prędkość b) Dl zproponownej w punkcie. relizcji systemu w przestrzeni stnu dl przypdku i. otrzymj jej digonlną postć knoniczną. 6

c) Odpowiedz n pytnie, czy system ZLK jest sterowlny dl kżdego z przypdków wymienionych w punkcie? Spróbuj to zrobić korzystjąc nie tylko z jednej metody. Podj mtemtyczne szczegóły udzielonej odpowiedzi. Uzsdnij otrzymne wyniki ptrząc n fizyklną nturę problemu. d) Określ knoniczną postć sterowlności dl systemu ZLK dl obydwu przypdków z punktu. Skomentuj strukturę uzysknej postci. Wydj sąd n temt sterowlności systemu ZLK z przypdku i. ptrząc n digonlną postć knoniczną jego relizcji uzyskną w punkcie b. Porównj ten sąd z uzysknym w punkcie c. e) Odpowiedz n pytnie, czy system ZLK jest obserwowlny dl kżdego z przypdków wymienionych w punkcie? Spróbuj to zrobić korzystjąc nie tylko z jednej metody. f) Określ knoniczną postć obserwowlności dl systemu ZLK dl obydwu przypdków. z punktu. Wydj sąd n temt obserwowlności systemu ZLK z obu przypdków ptrząc n digonlną postć knoniczną jego relizcji uzyskną w punkcie b. Porównj ten sąd z uzysknym w punkcie e. Zdnie 6 Dl podnych niżej systemów jedno-wejście, jedno-wyjście: x t x t. u t x t x t x t y t u t x t x t x t. x t x t u t x t 5 x t x t y t x t u t x t x t x t. x t x t u t x t x t x t 96 6 67 x t y t t t t t x x u t x x 7

. x t x t x t x t u t x t x t x t 68 76 86 6 x t y t t t t t x x u t x x ) Określ trnsmitncję H s w torze wejście wyjście. b) Określ knoniczną postć digonlną. c) Wydj sąd o sterowlności systemu. d) Oblicz knoniczną postć sterowlności systemu. e) Wydj sąd o obserwowlności systemu. f) Oblicz knoniczną postć obserwowlności; porównj ją z knoniczną postcią sterowlności z punktu d. 8

Dodtek A. Ogólne poleceni MATLAB size(nme) length(nme) eye(n) zeros(m,n) ones(m,n) t = t:dt:tf zwrc wymiry mcierzy nme zwrc wymir wektor nme tworzy mcierz jednostkową (digonlną) I n o wymirch n x n tworzy tblicę zer o wymirch m x n tworzy tblicę jedynek o wymirch m x n tworzy tblicę elementów równomiernie rozłożonych rozpoczynjąc od wrtości początkowej t i kończąc n wrtości tf z krokiem dt B. Opis systemu liniowego stcjonrnego w przestrzeni stnu MATLAB umożliwi cztery strukturlne formy opisu systemów liniowych stcjonrnych, trzy związne z dziedziną czsu i czwrtą związną z dziedziną częstotliwości. W dziedzinie czsu są to nstępujące:. opis w przestrzeni stnu ss określony mcierzmi A, B, C orz D systemu,. opis trnsmitncyjny wielominowy tf określony tblicmi współczynników wielominów licznik num orz minownik den trnsmitncji systemu,. opis trnsmitncyjny z pomocą zer, biegunów i wzmocnieni zpk określony tblicmi pierwistków licznik (zer) z, pierwistków minownik (biegunów) p orz wzmocnieniem sttycznym systemu k. Definicje systemów w kżdej z tych form podne są niżej SysNme = ss(a, B, C, D); SysNme = tf(num, den); SysNme = zpk(z, p, k); W pierwszym wyrżeniu w pozycji rgumentu D jest interpretowne jest jko mcierz zerow odpowiednich rozmirów. Kżde z tych poleceń może być wykorzystne do zdefiniowni systemu, jeżeli system liniowy SysNme zostł możn przeprowdzić ekstrkcję jego prmetrów: [num, den] = tfdt(sysnme); [z, p, k] = zpkdt(sysnme); [A, B, C, D] = ssdt(sysnme) Możliw jest konwersj z modeli przestrzeni stnu do modeli trnsmitncyjnych SysNme = ss(a,b,c,d); SysNmetf = tf(sysnme); SysNmezpk = zpk(sysnme) i ekstrkcj dnych tych modeli [num, den] = tfdt(sysnme, v ); [z, p, k] = zpkdt(sysnme, v ) Posidjąc model trnsmitncyjny wielominowy, możn też dokonć jego konwersji do modelu przestrzeni stnu: SysNmess = ss(sysnmetf) 9

C. Wrtości włsne, wielomin chrkterystyczny eig(a) poly(a) roots(den) znjduje wrtości włsne mcierzy A znjduje współczynniki wielominu chrkterystycznego systemu dl mcierzy A znjduje pierwistki wielominu chrkterystycznego Przykłdy użyci: Znlezienie współczynników wielominu chrkterystycznego: ChrPoly = poly(a); Znlezienie biegunów systemu: Poles = roots(chrpoly); Znlezienie wrtości włsnych systemu otwrtego: EigSO = eig(a); D. Przeksztłceni podobieństw, postcie knoniczne cnon ssss funkcj form knonicznych z kluczem modl dl digonlnej postci knonicznej funkcj przeksztłceni jednej relizcji systemu w przestrzeni stnu w inną Uzysknie knonicznej postci digonlnej według wzorów podnych n wykłdzie: [Tdcf, E] = eig(a); Adcf = inv(tdcf)*a*tdcf; Bdcf = inv(tdcf)*b; Cdcf = C*Tdcf; Ddcf = D; (dcf digonl cnonicl form) Uzysknie knonicznej postci digonlnej z wykorzystniem funkcji Cnon: [SysNmem, Tm] = cnon[sysnme, modl ]; Am = SysNmem.; Bm = SysNmem.b; Cm = SysNmem.c; Dm = SysNmem.d; E. Sterowlność P = ctrb(sysnme) obliczenie mcierzy sterowlności dl SysNme rnk(p) ctrbf oblicznie rzędu mcierzy P dekompozycj systemu n część sterowlną i niesterowlną (jeżeli jest niesterowlny) W środowisku MATLAB nie m klucz dl funkcji cnon dl obliczni knonicznej postci sterowlności. Mcierz trnsformcji możn obliczyć: T CCF PP CCF gdzie: P - mcierz sterowlności systemu opisywnego mcierzmi A i B

P CCF - odwrotn mcierz sterowlności systemu dnego w postci knonicznej sterowlności Mcierz P CCF m postć: P CCF n n gdzie, i są współczynnikmi wielominu chrkterystycznego systemu z mcierzą A. Po utworzeniu mcierzy T CCF dlsze postępownie może być nlogiczne, jk dl wyznczni knonicznej postci digonlnej (ogólnie jk dl wyznczni kżdej postci podobnej systemu) F. Obserwowlność Q = obsv(sysnme) obliczenie mcierzy obserwowlności dl SysNme obsvf cnon dekompozycj systemu n część obserwowlną i nieobserwowlną (jeżeli jest nieobserwowlny) funkcj form knonicznych z kluczem compnion dl knonicznej postci obserwowlności (nleży unikć stosowni ze względu n złe uwrunkownie obliczeń) Mcierz trnsformcji możn obliczyć: T Q Q gdzie: Q - mcierz obserwowlności systemu opisywnego mcierzmi A i C Q - mcierz obserwowlności systemu dnego w postci knonicznej obserwowlności Mcierz Q m postć: Q n n gdzie, i są współczynnikmi wielominu chrkterystycznego systemu z mcierzą A. Po utworzeniu mcierzy T dlsze postępownie może być nlogiczne, jk dl wyznczni knonicznej postci digonlnej (ogólnie jk dl wyznczni kżdej postci podobnej systemu).