Nieliniowe zadanie optymalizacji bez ograniczeń numeryczne metody iteracyjne optymalizacji

Podobne dokumenty
min h = x x Algorytmy optymalizacji lokalnej Nieliniowe zadanie optymalizacji bez ograniczeń numeryczne metody iteracyjne optymalizacji x x

Teoria i metody optymalizacji

Technika optymalizacji

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Metody optymalizacji nieliniowej (metody programowania nieliniowego) Ewa Niewiadomska-Szynkiewicz Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej

Metody gradientowe poszukiwania ekstremum. , U Ŝądana wartość napięcia,

Metody Numeryczne 2017/2018

SYSTEMY UCZĄCE SIĘ WYKŁAD 5. LINIOWE METODY KLASYFIKACJI. Dr hab. inż. Grzegorz Dudek Wydział Elektryczny Politechnika Częstochowska.

Metody obliczeniowe. wykład nr 2. metody rozwiązywania równań nieliniowych zadanie optymalizacji. Nr: 1

liniowym w przeciwnym przypadku mówimy o programowaniu nieliniowym.

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Optymalizacja

WYKŁAD 5 METODY OPTYMALIZACJI NIELINIOWEJ BEZ OGRANICZEŃ

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Metody obliczeniowe. wykład nr 2. metody rozwiązywania równań nieliniowych zadanie optymalizacji. Nr: 1

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Metody obliczeniowe. wykład nr 2. metody rozwiązywania równań nieliniowych zadanie optymalizacji. Nr: 1

Numeryczne metody optymalizacji Optymalizacja w kierunku. informacje dodatkowe

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4

Wykład IX Optymalizacja i minimalizacja funkcji

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Minimalizacja globalna. Algorytmy genetyczne i ewolucyjne.

Laboratorium ochrony danych

Minimalizacja globalna, algorytmy genetyczne i zastosowanie w geotechnice

IN YNIERIA BEZPIECZE STWA LABORATORIUM NR 6

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium Ćw. 12


( ) ( ) 2. Zadanie 1. są niezależnymi zmiennymi losowymi o. oraz. rozkładach normalnych, przy czym EX. i σ są nieznane. 1 Niech X

4. Zjawisko przepływu ciepła

Pattern Classification

5. Maszyna Turinga. q 1 Q. Konfiguracja: (q,α β) q stan αβ niepusta część taśmy wskazanie położenia głowicy

Bezgradientowe metody optymalizacji funkcji wielu zmiennych. informacje dodatkowe

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

Udoskonalona metoda obliczania mocy traconej w tranzystorach wzmacniacza klasy AB

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

Filtracja adaptacyjna - podstawy

(U.3) Podstawy formalizmu mechaniki kwantowej

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody iteracyjne. P. F. Góra

ROZWIĄZYWANIE DWUWYMIAROWYCH USTALONYCH ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA PRZY POMOCY ARKUSZA KALKULACYJNEGO

Algorytm mrówkowy w optymalizacji dyskretnych problemów nieliniowych

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

7. Wykład VII: Warunki Kuhna-Tuckera

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

exp jest proporcjonalne do czynnika Boltzmanna exp(-e kbt (szerokość przerwy energetycznej między pasmami) g /k B

SYSTEM NEURONOWO-ROZMYTY W ZASTOSOWANIU DO BADAŃ DEFORMACJI KONSTRUKCJI APPLICATION OF NEURAL-FUZZY SYSTEM IN STRUCTURE DEFORMATION ANALYSIS

BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Zaawansowane metody numeryczne

SZTUCZNA INTELIGENCJA

WYKŁAD 9 METODY ZMIENNEJ METRYKI

max Wydział Elektroniki studia I st. Elektronika III r. EZI Technika optymalizacji Dr inż. Ewa Szlachcic

Sztuczne sieci neuronowe. Krzysztof A. Cyran POLITECHNIKA ŚLĄSKA Instytut Informatyki, p. 311

ZASTOSOWANIE METODY ROJU CZĄSTEK W OPTYMALNYM PROJEKTOWANIU ELEMENTÓW KONSTRUKCJI

PORÓWNANIE WYBRANYCH ALGORYTMÓW OPTYMALIZACJI ROZPŁYWU MOCY W SYSTEMIE ELEKTROENERGETYCZNYM A COMPARISON OF SELECTED OPTIMAL POWER FLOW ALGORITHMS

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 5.

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Zadanie 1. Rzucamy symetryczną monetą tak długo, aż w dwóch kolejnych rzutach pojawią się,,reszki. Oblicz wartość oczekiwaną liczby wykonanych rzutów.

p Z(G). (G : Z({x i })),

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1.

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Sygnały stochastyczne

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

F - wypadkowa sił działających na cząstkę.

Ekonometria egzamin 01/02/ W trakcie egzaminu wolno używać jedynie długopisu o innym kolorze atramentu niż czerwony oraz kalkulatora.

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Funkcje wielu zmiennych różniczkowalność

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Definicje ogólne

Neuron liniowy. Najprostsza sieć warstwa elementów liniowych

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

Optymalizacja belki wspornikowej

Analiza B II zadania. cos kx = sin(n x) 2 sin x 2. cos n sin 1 n., tan x, cot x, log sin x, log tan x, 1 + x

4.15 Badanie dyfrakcji światła laserowego na krysztale koloidalnym(o19)

Zastosowanie informatyki w elektrotechnice

Weryfikacja hipotez dla wielu populacji

METODA USTALANIA WSPÓŁCZYNNIKA DYNAMICZNEGO WYKORZYSTANIA ŁADOWNOŚCI POJAZDU

Sterowanie Ciągłe. Używając Simulink a w pakiecie MATLAB, zasymulować układ z rysunku 7.1. Rys.7.1. Schemat blokowy układu regulacji.

MARTA GAWRON * METODY SYMULACJI STATYCZNEJ SIECI GAZOWEJ

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Parametry zmiennej losowej

Wykład VIII Rozwiązywanie równań i układów równań nieliniowych

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

Optymalizacja transformacji wyników pomiarów bloków kadłuba statku z uwzględnieniem ograniczeń

Markowa. ZałoŜenia schematu Gaussa-

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g. zakres rozszerzony

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

WYBRANE ZASTOSOWANIA OPTYMALIZACJI ROZMYTEJ W STEROWANIU PROCESAMI ODLEWNICZYMI

III.4 Ruch względny w przybliżeniu nierelatywistycznym. Obroty.

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

METODY ROZWIĄZYWANIA RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna

Diagnostyka układów kombinacyjnych

Transkrypt:

Nelnowe zadane optymalzacj bez ogranczeń numeryczne metody teracyjne optymalzacj mn R n f ( ) = f Algorytmy poszuwana mnmum loalnego zadana programowana nelnowego: Bez ogranczeń Z ogranczenam Algorytmy zbeŝne do mnmum loalnego *, jeŝel ta punt stneje. Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

I. Techn optymalzacj loalnej Ad.I Iteracyjne algorytmy optymalzacj Algorytmy optymalzacj w erunu Algorytmy optymalzacj bez ogranczeń Algorytmy optymalzacj z ogranczenam Algorytmy zbeŝne do mnmum loalnego *, jeŝel ta punt stneje. Algorytm optymalzacj loalnej - przemerzane obszaru rozwązań dopuszczalnych w poszuwanu estremum funcj celu według teracyjnego schematu. Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Schemat algorytmu optymalzacj loalnej bez ogranczeń () Wyberz punt startowy o=. () Oblcz wartość funcj f( ) oraz jeŝel jest to wymagane to jej gradent f( ) (3) Zbadaj przyjęte ryterum zbeŝnośc. Jeśl ryterum jest spełnone to onec algorytmu uzysano rozwązane optymalne optymalną wartość funcj celu f( ) JeŜel ne, to przejdź do (4) (4) Wyznacz ustalony erune poszuwań : d (5) Wyonaj mnmalzację erunową wybraną metodą: + T (, d ) (6) Podstaw + oraz + przejdź do () Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Do mnmalzacj w erunu moŝna uŝyć lu algorytmów tach ja np.: Algorytmy bez-gradentowe: złotego podzału, aprosymacj wadratowej, Algorytmy gradentowe: espansj ontracj geometrycznej z testem jednosośnym, logarytmczny złoty podzał odcna ze wstępną espansją ontracją geometryczną, aprosymacj parabolcznej z testem jednosośnym, bsecj z testem dwusośnym Goldsten a,

Iteracja metody poszuwana mnmum w erunu Przebeg typowej -tej teracj dowolnej metody realzującej deę poszuwana wzdłuŝ erunu:. Oreśl erune poszuwań d. α ~ = α.. Znajdź mnmalzujące f ( α ) f ( + αd ) ze względu na 3. Podstaw = + αd +. Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

ZbeŜność cągu puntów { } Defncja. Mówmy, Ŝe cąg puntów = jest zbeŝny do puntu jeŝel cąg róŝnc -tych przyblŝeń puntu optymalnego (puntu mnmum) h = zbega do zera, co w n przestrzen R oznacza, Ŝe h 0 Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Krytera zbeŝnośc:. Test teoretyczny f fˆ ε ˆ, ε. PrzyblŜona stacjonarność rozwązana f ( ) 3. Testy pratyczne: = g g ε lub + ε, =,..., n f f + ε Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytmy optymalzacj loalnej Algorytmy bezgradentowe Algorytm Hooe a-jeeves a Algorytm Nelder -Meade a Algorytm Gauss a-sedla Algorytm Powella Algorytm Zangwlla Algorytmy gradentowe Algorytm najwęszego spadu Zmodyfowany algorytm Newtona Algorytm Fletchera-Reeves a Algorytm Polaa-Rbery Algorytm Fletchera-Powella-Davdona Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytm Gauss a-sedela Istotą metody jest mnmalzacja funcj f() wzdłuŝ olejnych erunów ortogonalnej bazy, tóra utworzona jest z wersorów uładu współrzędnych artezjańsch. Algorytm Gaussa-Sedela polega na cylcznym stosowanu odwzorowana T do erunów. Wyonane jednego taego cylu nazywa sę -tą terację. Odwzorowane T: T (, d ) = { } + + + : f ( = mnf ( + τd ), = + τd τ σ Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytm oblczeń metoda Gauss a-sedla () Wyberz punt startowy o =. Oblcz wartość funcj f( ) () Zbadaj ryterum zbeŝnośc: + + ε, =,..., n oraz f f ε gdze ε [0, δ ] np.: ε = 0 6 Jeśl ta, to onec, jeśl ne, to przejdź do (3) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

(3) Wyznacz erune poszuwań : są to olejne erun ortogonalnej bazy d =e Np. e = [,0,...,0] (4) Wyonaj mnmalzację erunową wybraną metodą: + T (, d ) (5) Podstaw + oraz + powtórz () Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Metoda najwęszego spadu NS jest to metoda gradentowa, tóra pozwala szuać mnmum róŝnczowalnej funcj nelnowej f(). Koncepcja metody wyna z lematu, w tórym wyazano, Ŝe jeśl stneje erune d w R przestrzen ta, Ŝe n f ( ), d < 0 to f ( +τd) < f ( ) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytm oblczeń metoda NS () Wyberz punt startowy o =. Oblcz wartość funcj f( ) oraz jej gradent f( ) () Zbadaj ryterum zbeŝnośc: f ( ), f ( ) = 0 czyl f ( ), f ( ) ε gdze ε [0, δ ] np.: ε = 0 6 Jeśl ta, to onec, jeśl ne, to przejdź do (3) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

(3) Wyznacz erune poszuwań : d = f ( ) (4) Wyonaj mnmalzację erunową wybraną metodą: + T (, d ) (5) Podstaw + oraz + powtórz () Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Do mnmalzacj w erunu zastosowano gradentowy algorytm bsecj z testem dwusośnym Goldsten a :

Algorytm bsecj z testem dwusośnym Golsten a algorytm gradentowy Pratyczne do wyszuana puntów spełnających test dwusośny Goldstena stosuje sę następujący algorytm bsecj: p= f ( () Oblcz pochodną w erunu oraz współczynn o ) T d rou 0 τ R > 0 ta, Ŝe f ( + τ Rd ) < f ( 0 ) 0 () Wyznacz τ = ( τl+ τr ). Oblcz f ( + τd). 0 0 f ( + τd) < f ( ) + ( β ) pτ τ τ (3) Jeśl to podstaw L przejdź do rou (), w przecwnym raze przejdź do rou (4) 0 τ τ 0 f ( + τd) > f ( ) + βpτ (4) Jeśl to podstaw przejdź do rou (), w przecwnym przypadu onec. R Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Dzałane algorytmu bsecj z testem dwusośnym Goldsten'a dla funcj: f(, ) = ( ) + ( ) 6 + punt początowy 0 = [0, 0] T erune d = [, 0] T współczynn testu β = początowa wartość współczynna rou τ R = 9 doładność dla testu 5 ε =0 5 Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya Pochodna w erunu zatem mamy: dla = 0 = [0, 0] T Otrzymujemy wartość pochodnej p: d f p o ) T ( = + + = =,4 6 ) (, ) ( ) ( f f f [ ] 6,0 ) ( 0 = f 6 0 0] 6 [ ) ( = = = d f p T o

() Oblczamy τ 0 τ = ( τl+ τr ) oraz f ( + τd). ( τ ) = = R (9) = 4,5 f ( 0 + τd) = f (0,0) + (4,5,0) = 0,5-7= - 6,75 Przechodzmy do rou (3) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

(3) JeŜel to podstaw f ( 0 + τd) < f ( 0 ) + ( β ) pτ τ L τ przejdź do rou (). W przecwnym wypadu przejdź do rou (4) sprawdzamy: -6,75 <? ( 0,6) (4,5) = 6, 0+ ( 6) NIE Przechodzmy do rou (4) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

(4) JeŜel to podstaw przejdź do rou (). W przecwnym wypadu KONIEC sprawdzamy: -6,75 >? TAK przechodzmy do rou () DRUGA ITERACJA (...) 0 0 f ( + τd) > f ( ) + βpτ τ τ R Po trzecej teracj otrzymujemy wyn τ=3,375 ( 0,4) (4,5) = 0, 8 0+ ( 6) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Dzałane algorytmu najszybszego spadu dla funcj: f(, ) = ( ) + ( ) punt początowy 0 = [, 3] T współczynn testu β = 4 początowa wartość współczynna rou τ R =

Oblczamy PonewaŜ perwsza stosowana wartość współczynna rou τ R = spełna test dwusośny Goldstena, węc: = 0 + τ 0 d 0 = [0 ] T W drugej teracj mamy: Otrzymujemy: p d 0 = f ( 0 ) = [, ] T d = f ( ) = [ ] T f ( + τd ) = 0τ 8τ + T = f ( ) d = [ ] = 8 Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Zatem test dwusośny ma postać -6 0τ - 8τ - Za pomocą algorytmu bsecj (test dwusośny Goldstena) w trzecej próbe znajdujemy wartość współczynna τ = 0,5 Stąd = + τ d = [ ] T Postępując zgodne z algorytmem otrzymujemy olejne wartośc puntów optymalzowanej funcj. Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Kolejno podane są punty wyznaczone za pomocą algorytmu najszybszego spadu dla funcj: f(, ) = ( ) + ( ) 0 = [ 3] = [0 ] = [ ] 3 = [ ] 4 4 = [ 4 4 ] td... I ta olejno, aŝ do momentu gdy zostane spełnony warune f ^ ( ), f ^ ( ) < ε = 0 3 Ta uzysano rozwązane optymalne =[0,0] f( )=0. Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Funcja celu f() M Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Kolejne teracje metody najwęszego spadu NS 0 3 5 4 ^ Teora metody Moptymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytmy optymalzacj z ogranczenam W celu uwzględnena ogranczeń moŝna postąpć w ponŝszy sposób: doonać transformacj zmennych decyzyjnych doonać transformacj funcj celu wprowadzając funcje ary. Przyłady transformacj zmennych dla typowych ogranczeń:.. 3. 0 0 a b = u = u = ep = sn u ( u ) ep( u ) = ep( u ) + ep( u ) = a + ( b a ) sn ( u ) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytmy optymalzacj z ogranczenam cd. Transformacja funcj ryteralnej: m P(, σ, θ ) = f ( ) + σϕ( g ( ) + θ ) H ( g ( ) + θ ) = Funcja ary charateryzuje sę tym, Ŝe w zborze rozwązań dopuszczalnych X przyjmuje wartość równą zeru lub blsą zeru, a poza tym obszarem przyjmuje bardzo duŝe wartośc. Gdze: σ >, σ = [ σ, σ,..., σ ] jest wetorem współczynnów ary 0 m θ >, θ = [ θ, θ,..., θ ] 0 m φ( ) funcja ary jest wetorem przesunęć ary ϕ ( g ( ) + θ ) : np. ( g ( ) + θ ) lub ( g ( ) + θ ) Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya

Algorytmy optymalzacj z ogranczenam cd. Funcja H ma ponŝszą własność: H ( g ( ) + θ ) = 0 dla dla g g ( ) + θ > 0 ( ) + θ 0. Metody zewnętrznej funcj ary (metoda Couranta, metoda Schmta Foa). Metody wewnętrznej funcj ary (metoda Rosenbroca, metoda Carolla) 3. Metody przesuwanej funcj ary (metoda Powella). Teora metody optymalzacj Dr nŝ. Ewa Szlachcc Wydzał Eletron studa II st. er. Automatya Robotya