Projekt 9: Dyfuzja ciepła - metoda Cranck-Nicloson.

Podobne dokumenty
Projekt 6: Równanie Poissona - rozwiązanie metodą algebraiczną.

Metoda elementów brzegowych

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH - Metody dokładne

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH -Metody dokładne

Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr 1

Rozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych

Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr zimowy 2017/2018

METODY NUMERYCZNE. wykład. konsultacje: wtorek 10:00-11:30 środa 10:00-11:30. dr inż. Grażyna Kałuża pokój

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

Rozwiązywanie równań różniczkowych cząstkowych metodą elementów skończonych - wprowadzenie

Metody rozwiązania równania Schrödingera

Układy równań liniowych

y i b) metoda różnic skończonych nadal problem nieliniowy 2 go rzędu z warunkiem Dirichleta

Rozwiązywanie układów równań liniowych

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

PROGRAMOWANIE KWADRATOWE

Analiza numeryczna Lista nr 3 (ćwiczenia) x x 2 n x.

PRZYKŁADOWE ZADANIA. ZADANIE 1 (ocena dostateczna)

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej

Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania

MECHANIKA BUDOWLI 11

Algebra WYKŁAD 3 ALGEBRA 1

Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50

; B = Wykonaj poniższe obliczenia: Mnożenia, transpozycje etc wykonuję programem i przepisuję wyniki. Mam nadzieję, że umiesz mnożyć macierze...

Wstęp. Numeryczne Modelowanie Układów Ciągłych Podstawy Metody Elementów Skończonych. Warunki brzegowe. Elementy

Równania różniczkowe cząstkowe (RRCz) równanie eliptyczne równanie Poissona

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych. Karol Tarnowski A-1 p.

Obliczenia iteracyjne

2. Układy równań liniowych

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ MACIERZE ODWZOROWAŃ LINIOWYCH

Obliczenia naukowe Wykład nr 8

Metody numeryczne Wykład 4

3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA KRATOWNICY

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Rozwiązanie stateczności ramy MES

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.

4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ

Rozwiązania, seria 5.

Zastosowanie MES do rozwiązania problemu ustalonego przepływu ciepła w obszarze 2D

Algorytmy numeryczne 1

Zwój nad przewodzącą płytą

W przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [a, b] można określić iloczyn skalarny jako następującą całkę:

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

Równania różniczkowe cząstkowe. Wojciech Szewczuk

Katarzyna Jesionek Zastosowanie symulacji dynamiki cieczy oraz ośrodków sprężystych w symulatorach operacji chirurgicznych.

"Bieda przeczy matematyce; gdy się ją podzieli na więcej ludzi, nie staje się mniejsza." Gabriel Laub

3. Wykład Układy równań liniowych.

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Metoda simpleks. Gliwice

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A

adwekcja rzadko występuje w formie czystej przeważnie: łącznie z dyfuzją na razie znamy tylko dyfuzję numeryczną Adwekcja=unoszenie

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j =

1 Układy równań liniowych

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

Elementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad

Metoda eliminacji Gaussa

1 Symulacja procesów cieplnych 1. 2 Algorytm MES 2. 3 Implementacja rozwiązania 2. 4 Całkowanie numeryczne w MES 3. k z (t) t ) k y (t) t )

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

Zadania egzaminacyjne

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Układy równań liniowych

numeryczne rozwiązywanie równań całkowych r i

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Metody i analiza danych

Układy równań i równania wyższych rzędów

[ A i ' ]=[ D ][ A i ] (2.3)

Wykład z Technologii Informacyjnych. Piotr Mika

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03

1. Liczby zespolone i

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

WEKTORY I MACIERZE. Strona 1 z 11. Lekcja 7.

Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Różniczkowanie numeryczne

Jakobiany. Kinematykę we współrzędnych możemy potraktować jako operator przekształcający funkcje czasu

x y

7. ELEMENTY PŁYTOWE. gdzie [N] oznacza przyjmowane funkcje kształtu, zdefinować odkształcenia i naprężenia: zdefiniować macierz sztywności:

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn

Zaawansowane metody numeryczne

Elementy metod numerycznych - zajęcia 9

METODA SIŁ KRATOWNICA

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Wymiar musi być wyrażeniem stałym typu całkowitego, tzn. takim, które może obliczyć kompilator. Przykłady:

ROZWIĄZANIE PROBLEMU NIELINIOWEGO

Transkrypt:

Projekt 9: Dyfuzja ciepła - metoda Cranck-Nicoson. Tomasz Chwiej stycznia 9 Wstęp n y ρ j= i= n x Rysunek : Siatka węzłów użyta w obiczeniach z zaznaczonymi warunkami brzegowymi: Diricheta (czerwony) i von Neumanna (niebieski). Na zajęciach znajdziemy rozwiązanie zaeżnego od czasu równania dyfuzji (T = T (x, y, t)) T = T t Równanie to zdyskretyzujemy na siatce, zapiszemy w postaci macierzowej i znajdziemy jego rozwiązanie w koejnych chwiach czasowych przy użyciu metody Cranck-Nicoson (do rozwiązania układu równań iniowych w tej metodzie wykorzystamy rozkład LU). Geometria układu wraz z siatką węzłów, w których wyznaczona zostanie temperatura pokazane jest na rys... Dyskretyzacja równania + metoda CN Najperw definiujemy siatkę węzłów, da położenia (x,y) i czasu (t) (dony indeks - położenie, górny - czas). Zapisujemy równanie () korzystając ze schematu C-N x = y = () x i = i, i =,,,..., n x (3) y j = j, j =,,,..., n y (4) t n = n t, n =,,,... () T (x, y, t) T (x i, y j, t n ) T n i,j (6) () ( T n + T n+) = T n+ T n t (7)

zastępujemy pochodne iorazami różnicowymi [ d f/dx = (f i+ f i + f i )/ ] i grupujemy wyrazy wzgędem chwi czasowych t ( ) Ti+,j n+ + T i,j n+ n+ 4Ti,j + Ti,j+ n+ + T i,j n+ ) = t ( T n i+,j + T n i,j 4T n i,j + T n i,j+ + T n i,j T n+ i,j Dokonujemy teraz reindeksacji węzłów (parę wskaźników (i, j) zastępujemy jednym ) Równanie 8 możemy zapisać w postaci macierzowej T n i,j (8) = i + j (n x + ), =,,,..., N (9) N = (n x + ) (n y + ) () ( ) j = foor () n x + i = j (n x + ) () A T n+ = B T n + c (3) [uwaga: pojawienie się wektora c nie wynika bezpośrednio z równania (8), ae dodaiśmy je aby zapewnić spełnienie warunków brzegowych von Neumanna, da WB Diricheta przyjmujemy c =. (góra/dół na rysunku ], oraz z uwzgędnieniem tyko niezerowych eementów macierzowych a, nx T n+ nx + a, T n+ + a,t n+ + a,+ T n+ + + a,+n x+t n+ +n x+ = b, nx T nx n + b, T n + b, T n.. Niezerowe eementy macierzowe z uwzgędnieniem WB Wnętrze obszaru (szary obszar na rysunku) WB Diricheta (ewy i prawy brzeg) + b,+ T n + + b,+nx+t n +n x+ + c (4) i =,,..., n x () j =,,..., n y (6) a, nx = a, = a,+ = a,+nx+ = t (7) a, = t (8) b, nx = b, = b,+ = b,+nx+ = t (9) b, = t () WB von Neumanna na górnym brzegu da chwii n + i =, n x () j =,,,..., n y () a, = (3) b, = (4) c = () T n+ y = k B (T n+ T B ) (6)

po zastąpieniu pochodnych iorazami jest następujący T n+ i,n y T n+ i,n y a po reindeksacji węzłów i po pogrupowaniu wyrazów gdzie WB von Neumanna na donym brzegu da chwii n + = k B (T n+ i,n y T B ) (7) a, nx T n+ n x + a,t n+ = c (8) (9) i =,,..., n x () j = n y (3) a, nx = k B (3) a, = + k B (33) c = T B (wektor c) (34) b, =, (cały wiersz) () T n+ y = k D (T n+ T D ) (36) po zastąpieniu pochodnych iorazami jest następujący Ti, n+ Ti, n+ a po reindeksacji węzłów i po pogrupowaniu wyrazów gdzie.. Warunki Początkowe WP narzucamy na wektor startowy T = k D (T n+ i, T B ) (37) a, T n+ + a,+nx+ T n+ +n x+ = c (38) (39) i =,,..., n x () j = (4) a, = + k D (4) a,+nx+ = k D (43) c = T D (wektor c) (44) b, =, (cały wiersz) (4) T = T A, i =, j =,,..., n y, (ewy brzeg) (46) T = T C, i = n x, j =,,..., n y, (prawy brzeg) (47) T =, w pozostałym obszarze (48) 3

Agorytm CN Agorytm CN da równania dyfuzji w wersji macierzowej inicjaizacja : A, B, c, T = T obicz rozkład LU: A FOR it = TO IT_ MAX STEP DO d = B T + c //T = T n rozwiąż ukł. równ (LU ): A T = d //T = T n+ END DO 3 Zadania do wykonania W obiczeniach do znaezienia rozkładu LU, rozwiązania układu równań iniowych, mnożenia macierzwektor czy dodawania wektorów naeży użyć bibioteki numerycznej np. GSL (ub innej dostępnej na Taurusie).. W obiczeniach naeży użyć wartości parametrów: n x =, n y =, N = (n x + ) (n y + ), =, t =, T A =, T B =, T C =, T D =, k B =., k D =.6, IT MAX =.. Utworzyć macierze A[N][N], B[N][N] oraz wektor c[n] i wypełnić je zgodnie z wzorami zamieszczonymi w sekcji.. 3. Utworzyć wektor startowy T [N] i narzucić warunki początkowe (sekcja..) 4. Znaeźć rozkład LU macierzy A (GSL). Zaimpementować agorytm CN (sekcja ) 6. Wykonać IT MAX kroków. 7. Da it =,,,, sporządzić mapy rozkładu temperatury w pomieszczeniu T (x, y) ( pkt.) 8. W stanie ustaonym równanie dyfuzji redukuje się do T = (brak zmian w czasie - znika pochodna czasowa). Da it =,,,, proszę sporządzić mapy rozkładu T (x, y) i sprawdzić czy tak jest. ( pkt.) 4 Przydatne procedury z bibioteki GSL rozkład LU int gs_inag_lu_decomp ( gs_matrix * A, gs_permutation * p, int * signum ) Po wywołaniu procedury znaeziony rozkład LU jest wpisany do macierzy A rozwiązanie układu równań z użyciem LU int gs_inag_lu_sove ( const gs_matrix * LU, const gs_permutation * p, const gs_vector * b, gs_vector * x) mnożenie macierz-wektor (BLAS ) 4

y = α op(a) x + β y op(a) = A, A T, A H int gs_bas_dgemv ( CBLA S_TRA NSPOSE_t TransA, doube apha, const gs_matrix * A, const gs_vector * x, doube beta, gs_vector * y) ( TransA = CbasNoTrans, CbasTrans, CbasConjTrans ) dodawanie dwóch wektorów (BLAS ) y = α x + y int gs_bas_daxpy ( doube apha, const gs_vector * x, gs_vector * y) Przykładowe wyniki y T(x,y).dat u ::3 y T(x,y).dat u ::4...8.6.4. x x Rysunek : Wyniki da it =