Zmiana entropii w przemianach odwracalnych

Podobne dokumenty
Termodynamika Techniczna dla MWT, Rozdział 14. AJ Wojtowicz IF UMK Generacja entropii; transfer ciepła przy skończonej róŝnicy temperatur

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

Podstawy termodynamiki

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY. Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA

Wykład 8. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Dr inż. Andrzej Tatarek. Siłownie cieplne

2 PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ. 2.1 Wprowadzenie

Wykład Mikroskopowa interpretacja ciepła i pracy Entropia

Wykład 9. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Model IS-LM-BP. Model IS-LM-BP jest wersją modelu ISLM w gospodarce otwartej. Pokazuje on zatem jak

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

GAZY DOSKONAŁE I PÓŁDOSKONAŁE

Wykład 7 Entalpia: odwracalne izobaryczne rozpręŝanie gazu, adiabatyczne dławienie gazu dla przepływu ustalonego, nieodwracalne napełnianie gazem

Wykłady z termodynamiki i fizyki statystycznej. Semestr letni 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a

Wykład 10 Teoria kinetyczna i termodynamika

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Część III: Termodynamika układów biologicznych

Wykład Temperatura termodynamiczna 6.4 Nierówno

I. Elementy analizy matematycznej

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Płyny nienewtonowskie i zjawisko tiksotropii

TERMODYNAMIKA. Andrzej Syrwid. Kraków 2011 r.

Tadeusz Hofman, WYKŁADY Z CHEMII FIZYCZNEJ I dla chemików

TERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

termodynamika fenomenologiczna p, VT V, teoria kinetyczno-molekularna <v 2 > termodynamika statystyczna n(v) to jest długi czas, zachodzi

Model ASAD. ceny i płace mogą ulegać zmianom (w odróżnieniu od poprzednio omawianych modeli)

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. 1. Wprowadzenie

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Obiegi gazowe w maszynach cieplnych

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

ZADANIE METEO ANALIZA PARAMETRÓW METEOROLOGICZNYCH

Modele wzrostu kryształów stałych

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

Współczynnik przenikania ciepła U v. 4.00

Diagnostyka układów kombinacyjnych

Wykład 13. Rozkład kanoniczny Boltzmanna Rozkład Maxwella-Boltzmanna III Zasada Termodynamiki. Rozkład Boltzmanna!!!

Równowagi fazowe. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Wykład 7. Podstawy termodynamiki i kinetyki procesowej - wykład 7. Anna Ptaszek. 21 maja Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

Wykład 6 Ciepło właściwe substancji prostych Ciepło właściwe gazów doskonałych Molowe ciepło właściwe gazu doskonałego przy stałej objętości (C )

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

1. SPRAWDZENIE WYSTEPOWANIA RYZYKA KONDENSACJI POWIERZCHNIOWEJ ORAZ KONDENSACJI MIĘDZYWARSTWOWEJ W ŚCIANIE ZEWNĘTRZNEJ

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Para wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia.

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Termochemia Prawo Hessa Równania termochemiczne Obliczanie efektów cieplnych Prawo Kirchoffa

Wykład 15 Elektrostatyka

2. PRAKTYCZ A REALIZACJA PRZEMIA Y ADIABATYCZ EJ

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

Termodynamika Techniczna dla MWT, wykład 7. AJ Wojtowicz IF UMK

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Podstawy termodynamiki

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Zaawansowane metody numeryczne

3. ŁUK ELEKTRYCZNY PRĄDU STAŁEGO I PRZEMIENNEGO

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

Termodynamika Techniczna dla MWT, wykład 6. AJ Wojtowicz IF UMK

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

SZTUCZNA INTELIGENCJA

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej.

Sprawozdanie powinno zawierać:

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Proces narodzin i śmierci

Bada zaleŝno. nie zaleŝą. od ilości substancji. Funkcja stanu to taka wielkość. a mały y 10 cm, to: = F2 F 1 = 0,01 F 2.

Regulamin promocji zimowa piętnastka

Wykład 7: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Termodynamiczne modelowanie procesów spalania, wybuchu i detonacji nieidealnych układów wysokoenergetycznych

Regulamin promocji 14 wiosna

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Definicje ogólne

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów

1. 1 J/(kg K) nie jest jednostką a) entropii właściwej b) indywidualnej stałej gazowej c) ciepła właściwego d) pracy jednostkowej

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

INTERPRETACJA PIERWSZEJ ZASADY TERMODYNAMIKI DLA UKŁADÓW ZAMKNIĘTYCH I OTWARTYCH

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Portfele zawierające walor pozbawiony ryzyka. Elementy teorii rynku kapitałowego

Regulamin promocji fiber xmas 2015

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Termodynamika. Część 4. Procesy izoparametryczne Entropia Druga zasada termodynamiki. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

100 29,538 21,223 38,112 29, ,118 24,803 49,392 41,077

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Prąd elektryczny U R I =

7.8. RUCH ZMIENNY USTALONY W KORYTACH PRYZMATYCZNYCH

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Podstawowe równania podsumowanie (1)

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

D. II ZASADA TERMODYNAMIKI

Wykład Efekt Joule a Thomsona

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Transkrypt:

Wykład 4 Zmana entrop w przemanach odwracalnych: przemany obegu Carnota, spręŝane gazu półdoskonałego ze schładzanem, zobaryczne wytwarzane przegrzewane pary techncznej rzemany zentropowe gazu doskonałego półdoskonałego przykład: slnk spalnowy (model standardowy z powetrzem) Izentropowe spręŝane pary (na przykładze R-34a) Równana Gbbsa Zmana entrop masy kontrolnej w przemane neodwracalnej Generacja entrop w układze zamknętym Generacja entrop; transfer cepła przy skończonej róŝncy temperatur Zasada wzrostu entrop; II zasada termodynamk Zmany entrop masy kontrolnej w czase; równane knetyczne

Zmana entrop w przemanach odwracalnych Nerówność Claususa: staje sę równoścą dla obegów odwracalnych: co prowadz do funkcj stanu S δ Q zwanej entropą. Dla przemany zachodz : S S. odwr W tablcach przyjmuje sę jakś stan odnesena o entrop którą oznaczymy S (np. dla wody S jest na ogół entropą ceczy w punkce potrójnym). onewaŝ: S S S S δ Q ( S S ) δ odwr Q odwr wdać, Ŝe wybór stanu odnesena jest obojętny, przynajmnej dopók nteresują nas róŝnce entrop a ne jej wartośc bezwzględne. moŝemy zatem przyjąć, Ŝe: S n S n S n δ Q jakaś odwr taka właśne jest procedura zastosowana w tablcach termodynamcznych.

Zmana entrop w przemanach obegu Carnota Obeg Carnota 3 4 g. Izotermczny pobór cepła ze źródła górnego, g : S S Q δ g g Q g d 4 3 3. Adabatyczne rozpręŝane (bez wymany cepła): S3 S a b S Dagram (, S) dla obegu Carnota pole (ba) cepło Q g pobrane z g pole (34ab3) cepło Q d oddane do d pole zacenone (34) praca wykonana, W Q g Q d wydajność, praca, cepła Q g Q d : zmany z temperaturam g d 3 4. Izotermczne wydalane cepła do źródła dolnego, d : S 4 S 3 4 Q δ 3 d adabatyczne zentropowe (stała entropa) 3 d Q 4. Adabatyczne spręŝane (bez wymany cepła): S S4 rzemany 3 4 : odwracalne 3 d 4

Zmana entrop spręŝane gazu półdoskonałego ze schładzanem spręŝarka powetrza owetrze jest spręŝane ze stanu początkowego ( ka, 7ºC) do stanu końcowego (6 ka, 57ºC). Oblczyć zmanę entrop powetrza w wynku tego procesu przy po-mocy tablc termodynamcznych. ka, 9 K WZÓR (wykład 3, w kj/kg K): Q 6 ka, 33 K, 6 ka, ka s s ( ) s s R ln Rozwązane (tablca A.7 SBvW): [(6,9646 6,835)kJ/kg K] (,87kJ/kg K) ln(6ka/ka),94,87,798,3848kj/kg K (entropa spada wskutek odpływu cepła z układu (schładzane) Gdyby ne strata cepła, przemana byłaby zentropowa (s s ) wówczas: SpręŜane powetrza; zentropowe ze stratą cepła (schładzanem) S s s + R ln 7,349kJ/kg K co odpowada 8,9 C (w porównanu z 57 C) 4

Zmana entrop zobaryczne wytwarzane pary techncznej temperatura, K 6 4 q a b c entropa właścwa s, kj/kg K Dagram (, s) dla procesu wytwarzana pary z ceczy nasyconej ole pod krzywą na dagrame (, s) to cepło przekazane lub oddane 3 Wytwarzane pary przy stałym cśnenu: przemana (cecz nasycona) (para nasycona sucha) Q s s δ dq m m gdze temperatura nasycena (wrzena) : q h h q ds jest polem powerzchn pod krzywą przemany, pole (ba). Dla przemany zobarycznej: q bo, z I zasady: q u u+ dv u u+ h ( v v) ( u+ v) h 5

Zmana entrop przegrzewane pary techncznej temperatura, K 6 4 a b c entropa właścwa s, kj/kg K 3 q 3 rzemana 3, przegrzewane pary: s 3 s m 3 δ Q Znając stan (np., wemy takŝe Ŝe to para nasycona sucha) stan 3 ( ) moŝemy wyznaczyć zmanę entrop z tablc lub programu ES. Cepło przekazane w trakce przegrzewana: 3 3 q3 ds jest polem powerzchn pod krzywą przemany, czyl polem (3cb). Oblczyć cepło przegrzewana moŝna z I zasady: ( v3 v) h3 q3 u3 u+ h wykorzystując fakt, Ŝe takŝe ta część procesu przygotowana pary techncznej przebega przy stałym cśnenu (zobaryczne). 6

rzemany zentropowe gazu doskonałego półdoskonałego GAZ DOSKONAŁY rzypomnene (wykład 3): s s C ln + R ln s s C ln R ln Ze wzorów tych, dla przemany zentropowej (s s ) otrzymamy: C C C C C C co prowadz do wzorów, które otrzymalśmy dla przemany adabatycznej gazu doskonałego w wykładze 6: γ const; γ- const; -γ γ const gdze: γ C C Wzory te otrzymalśmy przy załoŝenu, Ŝe cepła właścwe C C ne zaleŝą od temperatury. GAZ DOSKONAŁY 7

dla gazu półdoskonałego musmy uwzględnć zaleŝność C C od temperatury (pojawają sę całk): GAZ ÓŁDOSKONAŁY rzypomnene (wykład 3): Ze wzoru z C, dla przemany zentropowej (s s ) otrzymamy: C s s d+ R ln s s C d R ln ln C C C d d+ d s R R R ( ) s co prowadz do: exp ( ) s s s gdze: ( ) exp r nazywamy cśnenem względnym (relatve pressure). R R s exp R s exp R r r 8

Wykorzystując równane stanu gazu doskonałego: v R mamy, dla stanów : v v R R gdze welkość v r / r to objętość właścwa względna (relatve specfc volume), która zaleŝy tylko od temperatury, podobne jak r, jest stablcowana (dla powetrza zobacz tablcę A.7 SBvW). r r r r v v r r. Model standardowy slnków spalnowych Gaz roboczy to powetrze (pomjamy palwo produkty spalana) zakładamy takŝe, Ŝe: ) gaz roboczy pracuje w obegu zamknętym zachowuje sę jak gaz półdoskonały ) wszystke procesy tworzące obeg są odwracalne 3) proces spalana palwa zastępujemy procesem dodawana cepła z zewnętrznego źródła 4) proces usuwana spaln (wydechu) zastępujemy procesem wydalana cepła, który przywraca gazow roboczemu stan początkowy. 9

rzykład W slnku samochodowym powetrze jest spręŝane odwracalne adabatyczne. emperatura cśnene początkowe wynoszą 5 C 95 ka. Jeśl stopeń spręŝana / w układze cylnder tłok wynos 8, jaka będze temperatura powetrza po spręŝenu? Jake będze cśnene spręŝana (kompresja)? Rozwązane Zastosujemy wyprowadzone wcześnej wzory dla przemany zentropowej: v v v v r r Dla 98,5 K, wartość v r odczytana z tablc, wynos: 8,88. A zatem v r dla temperatury końcowej (neznanej) wynese: 8,88/8,786. Z tablcy A.7 (SbvW) odczytujemy, Ŝe temperatura końcowa spręŝonego powetrza będze zawarta pomędzy 66 K (3,66) 68 K (,88). Interpolacja lnowa daje 669,6 K (396,5 C). Cśnene ( / ) (v r /v r ) 95 (669,6/98,5) 8 77 ka. Wynk z programu ES: 39,3 C 696 ka

rosnąca sła F Izentropowe spręŝane pary (na przykładze R-34a) R-34a para nasycona arę nasyconą R-34a (-5 C) spręŝamy w procese zentropowym (adabatycznym odwracalnym) do cśnena, Ma. Jaka będze temperatura spręŝonego czynnka? Oblcz pracę wykonaną w tym procese. Rozwązane: rogram ES: kalkulator C, R34a. Wprowadzamy dane dla stanu : -5 C, x. Wylczamy, 44.5 ka, v.86 m3/kg, u 6,7 kj/kg, h 46.36 kj/kg, s,997 kj/kgk, Wprowadzamy stan :, Ma, s s. Wylczamy. Otrzymujemy parę przegrzaną o temp. 44,6 C o energ wewnętrznej u 54,69 kj/kg. raca w 54,69 6,7 8,5 kj/kg temperatura, K 35 3 5. Analza: I zasada: w u u II zasada: s s stan stan -6-4 - log(objętość właścwa, m3/kg)

Równana Gbbsa Równana Gbbsa to dwa waŝne zwązk pomędzy parametram termodynamcznym dla substancj prostej ścślwej: wlot ds ds du+ d dh d obe relacje obowązują dla procesów odwracalnych neodwracalnych, w układach zamknętych otwartych układ zamknęty wylot układ otwarty I relacja (wyprowadzene dla układu zamknętego, dla procesu odwracalnego) I zasada: du+ δw Dla procesu odwracalnego (substancja prosta ścślwa): ds δw d odstawając do I zasady otrzymujemy: II relacja ds du+ d Z defncj entalp: H U+ mamy: dh du+ d+ d odstawając do I relacj otrzymujemy II relację: ds dh d

Zmana entrop masy kontrolnej w przemane neodwracalnej Dla obegów neodwracalnych obowązuje nerówność Claususa: <, a odwr. b δ Q a + b a c b, c b neodwr. Odejmując stronam: δ Q c δ + Q a b < c > czyl: < S S c a rocesy: a, b są odwracalne c a proces: jest neodwracalny neodwr lub: < ds odwr 3

Generacja entrop w układze zamknętym onewaŝ zmana entrop w procese neodwracalnym jest wększa nŝby to wynkało z wymany cepła układu z otoczenem: neodwr < ds moŝemy przyjąć, Ŝe zachodz generacja entrop w układze (masa kontrolna) w procese wynkająca z jego neodwracalnośc, co moŝna zapsać w forme równana: +δs gen ds gdze: δs gen >. Mamy wówczas: Q Q S ds δ + δsgen δ S gen S + Neodwracalność w układze zwększa entropę: Q S δ S gen S + 4

Dla procesów odwracalnych w układach zamknętych: δw d δsgen ds Dla procesów neodwracalnych: dsneodwr + δsgen, wzrost entrop jest wększy nŝby to wynkało z wymany cepła z otoczenem jednocześne: I zasada termodynamk dla układu zamknętego: δw neodwr neodwr du a ponewaŝ, z I równana Gbbsa: ds du+ d mamy: δw neodwr neodwr ds+ d d δs gen Neodwracalność w układze obnŝa pracę: δw d δ neodwr S gen praca stracona 5

Dla układu zamknętego (masa kontrolna) neodwracalność procesu zwększa entropę układu generując dodatkową entropę δs gen : ds ± odsumowane +δsgen ; δsgen > natomast wymana cepła z otoczenem moŝe entropę układu podwyŝszyć lub obnŝyć; cepło wpływające do układu zwększa entropę układu, cepło wydalane z układu jego entropę obnŝa. Dla procesu odwracalnego w układze zamknętym: δ S gen ds ± entropa zmena sę wyłączne wskutek wymany cepła z otoczenem, która, tak jak dla procesu neodwracalnego, moŝe entropę układu podwyŝszyć lub obnŝyć. Dla układu zolowanego, ne wymenającego cepła z otoczenem: ds δs gen entropa zmena sę wyłączne wskutek neodwracalnośc procesów zachodzących w układze δs gen > δs gen δs gen < proces neodwracalny proces odwracalny proces nezachodzący 6

Generacja entrop; transfer cepła przy skończonej róŝncy temperatur Rozpatrzymy proces odwracalny zachodzący w układze zamknętym (masa kontrolna, temperatura ) pokazanym na rysunku. masa kontrolna, temperatura δw OK W procese odwracalnym układ wykonuje pracę δw przy czym cepło ze zbornka cepła o temperaturze przepływa do układu (masa kontrolna, temperatura ). Zmana entrop układu (objętość kontrolna OK) będze równa: ds ok. odwr. Zmana entrop zbornka wynese: zbornk cepła, temperatura ds zb. odwr. Zmana entrop układu zbornka traktowanych łączne jako jeden układ zolowany (ne wymenający cepła z otoczenem) wynese: dscalk dsok + dszb > wzrost entrop mus być spowodowany neodwracalnoścą; ale czego? przy czym ds calk > nezaleŝne od tego czy > czy < (znak Q) 7

Dodatkowa entropa ne jest generowana an w układze an w zbornku. No to gdze? Mus być generowana poza zbornkem poza układem wskutek przepływu cepła przy skończonej róŝncy temperatur: δsgen > masa kontrolna, temperatura zbornk cepła, temperatura δw OK Rozpatrzymy objętość kontrolną OK obejmującą obszar, przez który przepływa cepło ze zbornka do objętośc kontrolnej OK. rzepływ cepła ne zmena stanu czynnka (czymkolwek by był) w OK. Zatem: dsok. Z drugej strony entropa w OK zmena sę wskutek przepływów cepła: dsok +δsgen gdze δs gen jest entropą generowaną w objętośc kontrolnej OK przez neodwracalność w procese zachodzącym w OK. Mamy zatem nterpretację źródła generacj entrop bo: δs gen > jest to neodwracalność przepływu cepła przy skończonej róŝncy temperatur. Neodwracalność zewnętrzna względem układu zbornka. 8

Zasada wzrostu entrop; II zasada termodynamk Neodwracalny przepływ cepła pomędzy róŝnym częścam dowolnego układu przy skończonej róŝncy temperatur to jedno ze źródeł entrop generowanej w układze. W układze zolowanym, w którym zachodzą róŝne procesy, np. wymany cepła, pracy tp. pomędzy róŝnym częścam układu (stąd róŝne temperatury ): S zol Q odwr. + j S gen,j neodwr. Q przy czym: j S gen,j. Dla neodwracalnych transferów cepła w układze: Q < Sgen,j>. j Jeśl wszystke procesy w układze są odwracalne to: Q Sgen,j. j W układze zolowanym zachodzć mogą tylko te procesy, dla których entropa całego układu rośne lub sę ne zmena; alternatywne sformułowane II zasady termodynamk. Zgodne z tą zasadą, o le Wszechśwat jest układem zolowanym to jego entropa jest welkoścą fzyczną, której zmany wyznaczają kerunek przebegu wszystkch procesów w nm 9 zachodzących.

Zmany entrop masy kontrolnej w czase; równane knetyczne Dla dowolnej przemany masy kontrolnej (układ zamknęty, ujęce masy kontrolnej, jedna temperatura w danej chwl czasu w układze): ds OK + δs onewaŝ stan układu moŝe sę zmenać w wynku przemany, węc oba wyrazy: j gen,j ds Q& Dzeląc przez δt przechodząc do grancy otrzymamy: OK + S& gen,j. dt. j ds odwr δ Q ds dt odwr Q& mogą, ale ne muszą być równe zero, ale jakakolwek neodwracalność w układze powoduje, Ŝe pojawa sę dodatna entropa wygenerowana przez neodwracalność: S& neodwr S& gen,j> j.