Fale mechaniczne i akustyczne
|
|
- Fabian Górski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Fale mechaniczne i akusyczne Zadania z rozwiązaniami Projek współfinansowany przez Unię uropejską w ramach uropejskiego Funduszu Społecznego Projek współfinansowany przez Unię uropejską w ramach uropejskiego Funduszu Społecznego
2 Zadanie Oblicz częsoliwość fali sojącej worzącej się w rurze (o długości l = 34 cm) zamknięej z jednej srony. Fala sojąca powsaje w wyniku inerferencji (nałożenia) co najmniej dwóch fal, np. biegnącej i odbiej. Falę sojącą cechuje niezmienniczość położenia maksimów ampliudy (zw. srzałki) oraz miejsc całkowicie wygaszonych (zw. węzły). W rurze zamknięej jednosronnie węzeł worzy się przy krańcu zamknięym, zaś srzałka przy krańcu owarym. Między nimi może pojawić się dowolna liczba srzałek. W naszym przypadku ineresuje nas ylko największa długość fali. Odległość między kolejnymi węzłami (lub, analogicznie, srzałkami) wynosi pół długości fali. Między sąsiadującym węzłem i srzałką mamy zaem odległość równą ¼ długości fali. Dla największej długości fali, wewnąrz rury nie wysępuje żadna dodakowa srzałka lub węzeł. Sąd największa długość generowanej fali wynosi: 34m/ s 4l 36cm f 5Hz,36m
3 Zadanie Jaka jes częsoliwość fali sojącej worzącej się w rurze o długości l = m, zamknięej obusronnie? Jakie są częsoliwości kolejnych dwóch składowych harmonicznych? W rurze zamknięej dwusronnie węzeł worzy się przy obu krańcach. Dla największej długości fali, wewnąrz rury wysępuje ylko jedna srzałka pomiędzy węzłami na krańcach rury. Sąd największa długość generowanej fali wynosi: l m f 7Hz Dla kolejnych harmonicznych: l m l m 3 3 f f 34Hz 5Hz
4 Zadanie 3 Prę w rurze Kunda usawiono w en sposób, że po poarciu pręa, w rurze wyworzyła się fala sojąca. Nasępnie prę przesunięo o Dx = cm i ponownie orzymano falę sojącą. Jaka jes długość wprawianego w drgania pręa? Rura Kunda sanowi rezonaor, zamknięy z jednej srony na sałe. Z drugiej srony rurę domyka zakończenie ruchomego pręa. Prę, wprawiony w drgania, generuje falę o dwukronej długości jego samego. Przesuwanie pręa umożliwia zaobserwowanie w pewnych położeniach fali sojącej przy spełnieniu warunków opisanych w rozwiązaniu poprzedniego zadania. Aby zaobserwować falę sojącą, końcówka pręa musi znajdować się w miejscu przypadającym na węzeł fali. Przesunięcie pręa od jednego rezonansu do drugiego (najsilniejszej obserwacji fali) równe jes zaem odległości między kolejnymi węzłami. Sąd długość orzymanej w naszym przypadku fali wynosi: x cm Zaś długość pręa (d): d / x cm Laboraoryjna rura Kunda fo. Grzegorz Knor (licencja: własność publiczna)
5 Zadanie 4 Oblicz częsoliwość podsawową sruny o długości l = cm i masie m = g, jeśli naprężenie sruny wynosi F = 8 N. Prędkość fali mechanicznej, rozchodzącej się w srunie, wynosi: F m gdzie m = m/l gęsość liniowa sruny. Pamięamy, że dla fali sojącej zakowiczonej na obu końcach musi być spełniony warunek: f Fl l l m F ml Podsawiając warości liczbowe, orzymamy: f 4Hz
6 Zadanie 5 Naężenie dźwięku w odległości l = m od głośnika (emiującego falę kulisą) wynosi I =,8 W/m. Jaka jes moc głośnika? Jaki jes poziom naężenia dźwięku w odległości l = m? Naężenie dźwięku rozchodzącego się w posaci fali kulisej z punkowego źródła o mocy P maleje odwronie proporcjonalnie do odległości r i wyraża się zależnością: P I( r) 4r Znając naężenie w punkcie odległym o l, ławo możemy obliczyć moc źródła (P): P I P 4l I, 5W 4l Przez analogię, policzymy naężenie dźwięku w punkcie odległym o l : I P 4l I l W 4 m I, l 4l l Poziom naężenia dźwięku jes logarymiczną miarą naężenia dźwięku w sosunku do pewnej umownie przyjęej warości odniesienia (I = W/m ), wyrażaną w decybelach: L log I I db Poziom naężenia dźwięku w punkcie odległym o l wynosi zaem: I I log db L log 3
7 Zadanie 6 O ile wzrośnie poziom naężenia dźwięku w pewnym sałym punkcie, jeśli moc głośnika zwiększymy razy? Niech naężenie dźwięku w pewnym punkcie wynosi: I P 4r Po dwukronym zwiększeniu mocy głośnika, naężenie dźwięku w ym samym punkcie wyniesie: I P 4 r I Naomias poziom naężenia dźwięku w ym punkcie wyniesie: I I L log log log I I L L log L 3dB I I log Odp. Po dwukronym zwiększeniu mocy głośnika, poziom naężenia dźwięku wzrósł o 3 db.
8 Zadanie 7 Poziom naężenia dźwięku w odległości r =, m od wybuchającej peardy wyniósł L = 4 db. Ile wynosił promień (R) obszaru, w kórym wybuch mógł być słyszalny (j. L > )? Poziom naężenia dźwięku w punkcie odległym o r od miejsca wybuchu wynosi L L r r r I log I I r log I r I log I r r log r r L log Wysarczy rozwiązać eraz nierówność L(r) >, co prowadzi do nasępujących wniosków: r log r r L log r L r r L Osaecznie orzymujemy: L L r r r r km Odp. Wybuch peardy mógł być słyszalny w promieniu R = km.
9 Zadanie 8 Z jaką prędkością poruszał się samolo, jeśli ką rozwarcia sożka będącego czołem fali akusycznej emiowanej przez niego, wynosił º. Prędkość dźwięku wynosi v. Lecący samolo w każdej chwili jes źródłem fali kulisej, poruszającej się z prędkością dźwięku (υ ) w danym ośrodku. Superpozycja wszyskich ych fal worzy falę, kórej czoło sanowi powierzchnia sożka. Obserwując rozchodzenie się fali można zauważyć, że ką rozwarcia sożka zależy od sosunku prędkości dźwięku i prędkości samolou: g s Sąd prędkość samolou wynosi: s, g 3 58 υ s υ υ
10 Zadanie 9 W drgania wprawiono dwa kamerony: o częsoliwości f = Hz oraz nieco rozsrojony o częsoliwości f = Hz. Oblicz częsoliwość dudnienia dźwięku wywarzanego przez oba przyrządy. Zakładając, że oba kamerony generują falę akusyczną o ej samej ampliudzie, możemy zapisać wyrażenia na falę w miejscu równoodległym od obu przyrządów: Asin f ( ) Asin f x ( ) x Wychylenie fali, będącej inerferencją obu fal, zapisujemy jako sumę powyższych: f sin f x( ) x ( ) x ( ) A sin Korzysając ze wzoru rygonomerycznego na sumę sinusów, orzymujemy: f f f f (x ) Asin cos (x ) A sin 5, Hz cos 5, Hz Acos 5, Hz sin 5, Hz modulowana ampliuda Widzimy, że w efekcie orzymujemy falę akusyczną o uśrednionej częsoliwości,5 Hz, modulowaną zw. dudnieniami o częsoliwości,5 Hz. Dudnienie obserwuje się akże w syuacji, gdy ampliudy obu fal akusycznych są różne.
11 Zadanie Nieruchomy obserwaor zmierzył częsoliwość dźwięku sygnału kareki pogoowia, zbliżającej się do niego z prędkością = 7 km/h. Wynosiła ona f = 5 Hz. Ile wyniesie mierzona częsoliwość sygnału kareki, kóra minąwszy obserwaora zacznie się od niego oddalać? Na skuek ruchu źródła dźwięku względem spoczywającego obserwaora, nasępuje zmiana rejesrowanej częsoliwości fali, w sosunku do częsoliwości generaora (np. głośnika kareki) f. Gdy kareka zbliża się, częsość f jes większa niż f : f f Podobnie, gdy kareka się oddala, obserwowany jes przeciwny efek f jes mniejsza niż f : f f Ponieważ nie znamy częsoliwości generaora, możemy ją wyrugować, przekszałcając powyższe równania: f f f Podsawiając warości liczbowe, orzymujemy: 34m / s m / s f 5Hz 444Hz 34m / s m / s
12 Zadanie Oblicz częsoliwość fali świała linii sodu o długości = 58 nm. Prędkość świała (c), jej częsoliwość (n) oraz długość () związane są bardzo prosą zależnością: c Podsawiając warości liczbowe, naychmias orzymujemy: m s 9,5 m Hz Jes o, w przybliżeniu, pół miliona gigaherców! 5
13 Zadanie Częsoliwość generaora w kuchence mikrofalowej wynosi f =,45 GHz. Oblicz długość wywarzanych w en sposób mikrofal. Długość mikrofal jak wszyskich innych fal elekromagneycznych możemy wyznaczyć ze wzoru: c Wsawiając warości liczbowe, orzymujemy:,45 8 m 3 s, 9 Hz m cm W kuchence mikrofalowej generowana jes fala sojąca o obliczonej długości. Gdyby porawy nie obracały się na alerzu, w odległości ok. 6 cm (dlaczego?) powsawałyby obszary nagrzane, podczas gdy pomiędzy nimi porawa byłaby chłodna.
14 Zadanie 3 Wykaż, że naężenie pola elekrycznego fali płaskiej spełnia równanie falowe. Naężenie pola elekrycznego fali płaskiej wyraża się wzorem: Każda fala elekromagneyczna (jednowymiarowa) musi spełniać nasępujące równanie: Obliczamy kolejne pochodne naężenia pola elekrycznego względem położenia x i czasu : Ponado zachodzi wzajemna zależność wekora falowego, częsości kołowej i prędkości świała: kx i x exp ), ( c x ] exp[ ), ( kx i ik x x kx i k x x exp ), ( kx i i x exp ), ( c k exp exp exp kx i k c kx i c kx i k c x kx i x exp ), (
15 Fale elekromagneyczne Zadania z rozwiązaniami
16 Zadanie 4 Naężenie oświelenia na chodniku pod laarnią uliczną wynosi = 5 lx. Ile wynosi naężenie oświelenia na chodniku w miejscu, w kórym promienie padają pod kąem 45º? Naężenie oświelenia zależy od naężenia źródła, kwadrau odległości od niego i kąa, pod jakim padają promienie świała: ( ) I r cos r W naszym przypadku naężenie oświelenia pod laarnią wynosi: I h cos I h Zaś w miejscu, gdzie promienie padają pod kąem b (liczonym od powierzchni chodnika): I cos9 b r Z podsawowych zależności rygonomerycznych dosajemy, iż: h h sin b sin b r r h Zaem: I sin b cos 354 h 9 b sin b cos9 b 5lx 5 lx lx
17 Zadanie 5 Świało z małej żarówki o naężeniu świała I = lm jes skupiane przez soczewkę o ogniskowej f = cm znajdującej się w odległości x = f od żarówki. Ile wynosi naężenie oświelenia w punkcie X, odległym od żarówki o l = 5 cm? Żarówka i punk X znajdują się na osi opycznej soczewki. Oświelenie punku X możemy obliczać ak, jakby oświelał go obraz rzeczywisy żarówki, powsający w wyniku skupienia promieni przez soczewkę. Położenie obrazu wyznaczymy z równania soczewki: f x y y f x f f f y f Odległość d obrazu rzeczywisego żarówki od punku X obliczymy nasępująco: d= l x y= l 4 f Naężenie oświelenia w punkcie X wynosi zaem: I I lm cos lx d l 4 f cm żarówka X obraz rzeczywisy żarówki x y d
18 Zadanie 6 Wiązka lasera o długości fali = 4 nm pada prosopadle na powierzchnię płyy CD i ulega dyfrakcji. Oblicz ką, pod kórym obserwowane jes maksimum pierwszego rzędu, jeśli odległość między ścieżkami na płycie wynosi d =,6 mm. Płyę CD możemy rakować jak odbiciową siakę dyfrakcyjną, o odległości między szczelinami wynoszącej d. Wysarczy zaem zasosować równanie siaki dyfrakcyjnej dla maksimum pierwszego rzędu (j. n = ): d sin n 4nm sin d 6nm Znając warość sinusa, obliczamy warość kąa: 4 arcsin arcsin 4 4, 5 d
19 Zadanie 7 Jaką długość mają ęcze maksimów pierwszego rzędu wyworzone na ekranie znajdującym się w odległości l = m od siaki dyfrakcyjnej mającej nacięć na mm, kiedy pada na nią prosopadle świało słoneczne? Odległość między szczelinami siaki dyfrakcyjnej jes odwronością liczby nacięć na mm: d mm,mm nm Obliczamy eraz kąy, pod jakimi uginają się skrajne długości fal ęczy: czerwony ( cz = 75 nm) i fioleowy ( f = 38 nm): 75nm cz sin cz,75 cz, 75rad d nm f 38nm sin,38, 38rad f f d nm Długość ęczy (x) na ekranie możemy, w przybliżeniu, wyznaczyć jako długość łuku o kącie łukowym będącym różnicą kąów, pod jakimi obserwowane są maksima dyfrakcyjne skrajnych kolorów ęczy: x l m,75,38,37m mm 37 cz f Orzymana w en sposób ęcza może być doskonale obserwowana okiem nieuzbrojonym.
20 Zadanie 8 Promień czerwonego lasera o długości fali = 65 nm pada na włos, w wyniku czego obserwujemy na ekranie, odległym o l = m od włosa, maksima dyfrakcyjne. Oszacuj grubość włosa (d), jeśli odległość maksimum pierwszego od zerowego rzędu wynosi x = mm. Promień lasera ulega ugięciu na krawędziach włosa i inerferuje sam ze sobą, w wyniku czego na ekranie orzymujemy maksima, zupełnie jak w przypadku prawdziwej siaki dyfrakcyjnej. Ich położenia spełniają warunek: d sin n d n sin Sosując przybliżenie małych kąów orzymujemy: x sin g l l 65nm m d 65mm x,m
21 Zadanie 9 Ile wynosi minimalny ką całkowiego wewnęrznego odbicia dla granicy ośrodków powierze-woda? Promień świała, przechodząc przez granicę ośrodków o różnym współczynniku załamania n, ulega załamaniu zgodnie z prawem Snelliusa: n sin n sin Całkowie wewnęrzne odbicie zachodzi w przypadku akiego kąa padania, dla kórego musiałby być spełniony poniższy warunek, co jes możliwe ylko wedy, gdy świało przechodzi z ośrodka o większym współczynniku załamania: sin Dla granicy ośrodków woda (n =,33) powierze (n = ) mamy: n sin sin sin n,75 arcsin 48, 75 n
22 Zadanie Promień lasera pada na płaskorównoległą płykę szklaną (n =,5) pod kąem = 3º. Ile wynosi czas biegu promienia we wnęrzu płyki, jeśli jej grubość wynosi d = mm. Korzysając z prawa załamania świała, obliczamy sinus kąa (b), pod kórym porusza się promień wewnąrz płyki: sin b sin sin b sin n n Z podsawowych związków rygonomerycznych, droga pokonywana przez promień w płyce wynosi: d l d cosb l cosb d sin n d Pamięając, że prędkość świała w ośrodku zależy od współczynnika załamania, orzymujemy czas przelou: l nd,53 s 53ps sin c n
23 Zadania do samodzielnego rozwiązania
24 Fale mechaniczne i akusyczne. Rura, zamknięa z jednej srony, zosała wprawiona w drgania. Wyznacz najmniejszą możliwą długość rury, jeśli emiuje ona dźwięk o częsoliwości f = 5 Hz. (Odp. 68 cm). Zamknięą z jednej srony rurę wprawiono w drgania o częsoliwości f. Nasępnie zakryo jej drugi koniec. Jaką częsoliwość dźwięku wydaje eraz rura? (Odp. f) 3. Prę w rurze Kunda usawiono w en sposób, że po poarciu pręa, w rurze wyworzyła się fala sojąca. O ile należy przesunąć prę w rurze, aby narafić na kolejny rezonans, jeśli długość pręa wynosi l = cm. (Odp. cm) 4. Jak należy zmienić naprężenie mealowej sruny, aby podsawowa częsoliwość wzrosła o okawę (j. dwukronie)? (Odp. Zwiększyć czerokronie) 5. Ile wynosi naężenie dźwięku w odległości l = m od głośnika (emiującego falę kulisą) o mocy P =,57 W? Jaki jes poziom naężenia dźwięku w odległości l = 5 m? (Odp. W/m, 6 db) 6. O ile zwiększono moc głośnika, jeśli poziom naężenia dźwięku w pewnym sałym punkcie wzrósł o 5 db? (Odp. ) 7. Wybuch wulkanu Krakaau w 883 r. był słyszalny w promieniu 5 km. Ile wynosił poziom naężenia dźwięku w odległości 5 m od wybuchu wulkanu? (Odp. 8 db) 8. Ile wynosi ką rozwarcia sożka będącego czołem fali akusycznej emiowanej przez samolo poruszający się z prędkością /3 macha? Mach - sosunek prędkości obieku do prędkości dźwięku w danym środowisku. (Odp. 43º) 9. Po założeniu mealowej obrączki na jedno z ramion kameronu (o częsoliwości własnej f = 5 Hz), zaobserwowano dudnienia o częsoliwości f d = Hz. Ile wynosiła częsoliwość drgań rozsrojonego ramienia kameronu? (Odp. 48 Hz). Od chwili zobaczenia błysku do usłyszenia grzmou minęło sekund. W jakiej odległości od obserwaora uderzył piorun? (Odp. 3,4 km)
25 Fale elekromagneyczne. Ile wynosi długość fali elekromagneycznej, odpowiadająca częsoliwości 5 Hz? (Odp. 3 nm). Częsoliwość generaora w kuchence mikrofalowej wynosi f =,45 GHz. Ile wynosi odległość pomiędzy kolejnymi srzałkami fali sojącej, worzącej się w kuchence? (Odp. Ok. 6 cm) 3. Ile wynosi długość oraz prędkość rozchodzenia się fali lasera czerwonego (l = 65 nm), kóry zosał wprowadzony do ośrodka o współczynniku załamania n =,5? (Odp. /3 c, 975 nm) 4. Wykaż, że indukcja pola magneycznego fali płaskiej spełnia równanie falowe. 5. Dwie żarówki (jedna czerokronie jaśniejsza od drugiej) umieszczono w odległości l = 3 cm, a pomiędzy nimi umieszczono karkę. W jakiej odległości od jaśniejszej żarówki należy umieścić karkę, aby naężenie oświelenia po obu sronach było akie samo? (Odp. cm) 6. W połowie odległości między żarówką i lusrem umieszczono karkę papieru. Jaki jes sosunek naężenia świała padającego na karkę bezpośrednio oraz odbiego przez zwierciadło? (Odp. 9:) 7. Wiązka lasera o długości fali = 65 nm pada prosopadle na powierzchnię płyy DVD i ulega dyfrakcji. Maksimum pierwszego rzędu obserwowane jes pod kąem 6,5º. Oblicz odległość między ścieżkami na płycie. (Odp. 74 nm) 8. Ile wynosi maksymalny rząd prążka dyfrakcyjnego, jaki można orzymać oświelając siakę dyfrakcyjną o sałej sieci d = 5 mm promieniem lasera o długości = 65 nm? (Odp. 7) 9. Promień czerwonego lasera o długości fali = 65 nm pada na szczelinę śruby mikromerycznej rozsunięą o d =,5 mm, w wyniku czego obserwujemy na ekranie maksima dyfrakcyjne. W jakiej odległości od maksimum zerowego jes obserwowane na ekranie maksimum pierwszego rzędu? kran oddalony jes od śruby o l = m. (Odp. 3 mm) 3. W naczyniu z wodą (n =,33), uż pod jej powierzchnią, znajduje się świecący poziomo laser. Ile wynosi minimalne przyspieszenie balii, przy kórym promieniowi lasera uda się opuścić ośrodek? Wskazówka: powierzchnia wody usawia się prosopadle do wypadkowej siły działającej na nią w układzie nieinercjalnym. (Odp.,88 g)
ψ przedstawia zależność
Ruch falowy 4-4 Ruch falowy Ruch falowy polega na rozchodzeniu się zaburzenia (odkszałcenia) w ośrodku sprężysym Wielkość zaburzenia jes, podobnie jak w przypadku drgań, funkcją czasu () Zaburzenie rozchodzi
Bardziej szczegółowo2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)
Wykład 2 Sruna nieograniczona 2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego Równanie gań sruny jednowymiarowej zapisać można w posaci 1 2 u c 2 2 u = f(x, ) dla x R, >, (2.1) 2 x2 gdzie u(x, ) oznacza
Bardziej szczegółowoSformułowanie Schrödingera mechaniki kwantowej. Fizyka II, lato
Sformułowanie Schrödingera mechaniki kwanowej Fizyka II, lao 018 1 Wprowadzenie Posać funkcji falowej dla fali de Broglie a, sin sin k 1 Jes o przypadek jednowymiarowy Posać a zosała określona meodą zgadywania.
Bardziej szczegółowopobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura
12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Zagadnienia optyki"
Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1.
Bardziej szczegółowoRuch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.
Ruch płaski Ruchem płaskim nazywamy ruch, podczas kórego wszyskie punky ciała poruszają się w płaszczyznach równoległych do pewnej nieruchomej płaszczyzny, zwanej płaszczyzną kierującą. Punky bryły o jednakowych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie
ĆWICZENIE 7 WYZNACZIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA Wprowadzenie Ciało drgające w rzeczywisym ośrodku z upływem czasu zmniejsza ampliudę drgań maleje energia mechaniczna
Bardziej szczegółowoEnergia w ruchu harmonicznym
Energia w ruchu haroniczn cos 1 kx x k E p 1 1 kx x v E k k p kx E E E Fale przkład Fala echaniczna poprzeczna Fala echaniczna podłużna Fala echaniczna akusczna Fala elekroagneczna np. radiowa świało Fale:
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne spektrum
Fale elekroagneyczne spekru w próżni wszyskie fale e- rozchodzą się z prędkością c 3. 8 /s Jaes Clerk Mawell (w połowie XIX w.) wykazał, że świało jes falą elekroagneyczną rozprzesrzeniającą się falą ziennego
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I. Kinemayka punku maerialnego Kaedra Opyki i Fooniki Wydział Podsawowych Problemów Techniki Poliechnika Wrocławska hp://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.hml Miejsce konsulacji: pokój
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowoMetody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice
Meody Lagrange a i Hamilona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informayki Sosowanej Akademia Górniczo-Hunicza Wykład 7 M. Przybycień (WFiIS AGH) Meody Lagrange a i Hamilona... Wykład 7 1 /
Bardziej szczegółowoWYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione
YKŁD FIZYKIIIB Drgania łumione (gasnące, zanikające). F siła łumienia; r F r b& b współczynnik łumienia [ Nm s] m & F m & && & k m b m F r k b& opis różnych zjawisk izycznych Niech Ce p p p p 4 ± Trzy
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 133. Interferencja fal akustycznych - dudnienia. Wyznaczanie częstotliwości dudnień. Teoretyczna częstotliwość dudnienia dla danego pomiaru
Kaedra Fizyki SGGW Nazwisko... Daa... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień yg.... Godzina... Ćwiczenie 33 Inererencja al akusycznych - dudnienia Tabela I. Wyznaczanie częsoliwości dudnień Pomiar Czas,
Bardziej szczegółowo1. Po upływie jakiego czasu ciało drgające ruchem harmonicznym o okresie T = 8 s przebędzie drogę równą: a) całej amplitudzie b) czterem amplitudom?
1. Po upływie jakiego czasu ciało drgające ruchem harmonicznym o okresie T = 8 s przebędzie drogę równą: a) całej amplitudzie b) czterem amplitudom? 2. Ciało wykonujące drgania harmoniczne o amplitudzie
Bardziej szczegółowoProjekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia wyrównawcze z izyki -Zestaw 13 -eoria Drgania i ale. Ruch drgający harmoniczny, równanie ali płaskiej, eekt Dopplera, ale stojące. Siła harmoniczna, ruch drgający harmoniczny Siłą harmoniczną (sprężystości)
Bardziej szczegółowoCałka nieoznaczona Andrzej Musielak Str 1. Całka nieoznaczona
Całka nieoznaczona Andrzej Musielak Sr Całka nieoznaczona Całkowanie o operacja odwrona do liczenia pochodnych, zn.: f()d = F () F () = f() Z definicji oraz z abeli pochodnych funkcji elemenarnych od razu
Bardziej szczegółowoPromieniowanie synchrotronowe i jego zastosowania
Universias Jagellonica Cracoviensis Promieniowanie synchroronowe i jego zasosowania Wykład II J.J. Kołodziej Pokój: G--11, IFUJ Łojasiewicza 11 Tel.+1 664 4838 jj.kolodziej@uj.edu.pl Wykłady na WFAiS,
Bardziej szczegółowoRodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Bardziej szczegółowoC d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:
Zadanie. Obliczyć przebieg napięcia na pojemności C w sanie przejściowym przebiegającym przy nasępującej sekwencji działania łączników: ) łączniki Si S są oware dla < 0, ) łącznik S zamyka się w chwili
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoFale biegnące. y t=0 vt. y = f(x), t = 0 y = f(x - vt), t ogólne równanie fali biegnącej w prawo
ale (mechaniczne) ala - rozchodzenie się się zaburzenia (w maerii) nie dzięki ruchowi posępowemu samej maerii ale dzięki oddziałwaniu (sprężsemu) Rodzaje i cech fal Rodzaj zaburzenia mechaniczne elekromagneczne
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoWYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VII Przekształcenie Fouriera.
7. Całka Fouriera w posaci rzeczywisej. Wykład VII Przekszałcenie Fouriera. Doychczas rozparywaliśmy szeregi Fouriera funkcji w ograniczonym przedziale [ l, l] lub [ ] Teraz pokażemy analogicznie przedsawienie
Bardziej szczegółowoVII.5. Eksperyment Michelsona-Morleya.
Janusz. Kępka Ruch absoluny i względny VII.5. Eksperymen Michelsona-Morleya. Zauważmy że pomiar ruchu absolunego jakiegokolwiek obieku maerialnego z założenia musi odnosić się do prędkości fali świelnej
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL
Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII
Bardziej szczegółowo36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY
36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V Drgania Fale Akustyka Optyka geometryczna POZIOM PODSTAWOWY Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania
Bardziej szczegółowoFizyka dla Informatyki Stosowanej
Fizyka dla Informayki Sosowanej Jacek Golak Semesr zimowy 018/019 Wykład nr 14 Równania Mawella w próżni E 0 B 0 B E B j 0 0 E Uwaga: To są równania w układzie SI! 8.85419 0 4 π 0 10 7 10 T m A 1 C N m
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoCzęść I. MECHANIKA. Wykład KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO. Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Część I. MECHANIKA Wykład.. KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przesrzeni 1 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO KINEMATYKA zajmuje się opisem ruchu ciał bez rozparywania
Bardziej szczegółowoKrzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi
Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Cele ćwiczenia Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji fal akustycznych Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych
Bardziej szczegółowoDYNAMIKA KONSTRUKCJI
10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 1 10. 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10.1. Wprowadzenie Ogólne równanie dynamiki zapisujemy w posaci: M d C d Kd =P (10.1) Zapis powyższy oznacza, że równanie musi być spełnione w każdej
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 11. Fale mechaniczne Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html FALA Falą nazywamy każde rozprzestrzeniające
Bardziej szczegółowoWymagania przedmiotowe z fizyki - klasa III (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014)
Wymagania przedmioowe z izyki - klasa III (obowiązujące w roku szkolnym 013/014) 8. Drgania i ale sprężyse!wskazuje w ooczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający!podaje znaczenie pojęć: położenie
Bardziej szczegółowoProblemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.
. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. Rozwiązywanie zadań wykorzystujących poznane prawa I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 luty 2012 Dyfrakcja światła laserowego
Bardziej szczegółowoDrgania i fale zadania. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3
Zadanie 1 Zadanie 2 Zadanie 3 Zadanie 4 Zapisz, w którym punkcie wahadło ma największą energię kinetyczną, a w którym największą energię potencjalną? A B C Zadanie 5 Zadanie 6 Okres drgań pewnego wahadła
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 6 Temat: Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej i dyfrakcja światła na otworach kwadratowych i okrągłych. 1. Wprowadzenie Fale
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne w dielektrykach
Fale elektromagnetyczne w dielektrykach Ryszard J. Barczyński, 2016 Politechnika Gdańska, Wydział FTiMS, Katedra Fizyki Ciała Stałego Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego Krótka historia odkrycia
Bardziej szczegółowoBadanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875
Bardziej szczegółowoFalowa natura promieniowania elektromagnetycznego.
Zadanie 1. Falowa natura promieniowania elektromagnetycznego. W telefonii komórkowej poziom bezpieczeństwa (w odniesieniu do szkodliwości oddziaływania promieniowania na materię żywą) określany jest za
Bardziej szczegółowoWojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut
Wojewódzki Konkurs Maemayczny dla uczniów gimnazjów. Eap szkolny 5 lisopada 2013 Czas 90 minu ZADANIA ZAMKNIĘTE Zadanie 1. (1 punk) Liczby A = 0, 99, B = 0, 99 2, C = 0, 99 3, D = 0, 99, E=0, 99 1 usawiono
Bardziej szczegółowover b drgania harmoniczne
ver-28.10.11 b drgania harmoniczne drgania Fourier: częsość podsawowa + składowe harmoniczne N = n=1 A n cos nω n Fig (...) analiza Fouriera małe drgania E p E E k jeden sopień swobody: E p -A E p A 0
Bardziej szczegółowoLaseryimpulsowe-cotojest?
Laseryimpulsowe-coojes? Pior Migdał marca5 Laseryciągłe Prawie każdy widział laser, choćby w posaci breloczka z odpowiednią diodą LED. Co jes charakerysyczne dla promienia emiowanego z akiego urządzenia?
Bardziej szczegółowo2.6.3 Interferencja fal.
RUCH FALOWY 1.6.3 Interferencja fal. Pojęcie interferencja odnosi się do fizycznych efektów nie zakłóconego nakładania się dwóch lub więcej ciągów falowych. Doświadczenie uczy, że fale mogą przebiegać
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
Bardziej szczegółowoDyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski
Dyfrakcja i interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski Zasada Huygensa - przypomnienie Każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali można uważać za źródło nowej fali kulistej. Fale te zwane
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoRozkład i Wymagania KLASA III
Rozkład i Wymagania KLASA III 10. Prąd Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne 87 Prąd w mealach. Napięcie elekryczne opisuje przepływ w przewodnikach, jako ruch elekronów swobodnych posługuje się inuicyjnie
Bardziej szczegółowoAKUSTYKA. Matura 2007
Matura 007 AKUSTYKA Zadanie 3. Wózek (1 pkt) Wózek z nadajnikiem fal ultradźwiękowych, spoczywający w chwili t = 0, zaczyna oddalać się od nieruchomego odbiornika ruchem jednostajnie przyspieszonym. odbiornik
Bardziej szczegółowo18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J
18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 18. Wyznaczanie długości fal świetlnych diody laserowej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło jest promieniowaniem
Bardziej szczegółowoPobieranie próby. Rozkład χ 2
Graficzne przedsawianie próby Hisogram Esymaory przykład Próby z rozkładów cząskowych Próby ze skończonej populacji Próby z rozkładu normalnego Rozkład χ Pobieranie próby. Rozkład χ Posać i własności Znaczenie
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 7
Podstawy fizyki wykład 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Drgania Drgania i fale Drgania harmoniczne Siła sprężysta Energia drgań Składanie drgań Drgania tłumione i wymuszone Fale
Bardziej szczegółowoRuch drgający. Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony
Ruch drgający Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony Ruchem drgającym nazywamy ruch ciała zachodzący wokół stałego położenia równowagi. Ruchy drgające dzielimy na ruchy: okresowe, nieokresowe. Ruch
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III Drgania i fale mechaniczne Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości.
SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. Prowadzący: mgr Iwona Rucińska nauczyciel fizyki, INFORMACJE OGÓLNE
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoSPRAWDZIAN NR Na zwierciadło sferyczne padają dwa promienie światła równoległe do osi optycznej (rysunek).
SPRAWDZIAN NR 1 JOANNA BOROWSKA IMIĘ I NAZWISKO: KLASA: GRUPA A 1. Na zwierciadło sferyczne padają dwa promienie światła równoległe do osi optycznej (rysunek). Dokończ zdanie. Wybierz stwierdzenie A albo
Bardziej szczegółowoPROJEKT nr 1 Projekt spawanego węzła kratownicy. Sporządził: Andrzej Wölk
PROJEKT nr 1 Projek spawanego węzła kraownicy Sporządził: Andrzej Wölk Projek pojedynczego węzła spawnego kraownicy Siły: 1 = 10 3 = -10 Kąy: α = 5 o β = 75 o γ = 75 o Schema węzła kraownicy Dane: Grubość
Bardziej szczegółowoZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL
ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny
Bardziej szczegółowoPromieniowanie synchrotronowe i jego zastosowania
Universias Jagellonica Cracoviensis Promieniowanie synchroronowe i jego zasosowania Wykład II J.J. Kołodziej Pokój: G-- IFUJ Łojasiewicza Tel.+ 664 4838 jj.kolodziej@uj.edu.pl Wykłady na WFAiS semesr leni
Bardziej szczegółowo( 3 ) Kondensator o pojemności C naładowany do różnicy potencjałów U posiada ładunek: q = C U. ( 4 ) Eliminując U z równania (3) i (4) otrzymamy: =
ROZŁADOWANIE KONDENSATORA I. el ćwiczenia: wyznaczenie zależności napięcia (i/lub prądu I ) rozładowania kondensaora w funkcji czasu : = (), wyznaczanie sałej czasowej τ =. II. Przyrządy: III. Lieraura:
Bardziej szczegółowoFale akustyczne. Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość. ciśnienie atmosferyczne
Fale akustyczne Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość ciśnienie atmosferyczne Fale podłużne poprzeczne długość fali λ = v T T = 1/ f okres fali
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku
Wyznaczanie prędkości dźwięku OPRACOWANIE Jak można wyznaczyć prędkość dźwięku? Wyznaczanie prędkości dźwięku metody doświadczalne. Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi około 330 m/s. Dokładniejsze jej
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.. Wprowadzenie Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone
Bardziej szczegółowo4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)185 4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoWymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki
Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji i podręcznika Świa fizyki Klasa 3 I semesr 10. Prąd elekryczny Tema według 10.1. Prąd elekryczny w mealach. Napięcie elekryczne podaje jednoskę napięcia
Bardziej szczegółowoGr.A, Zad.1. Gr.A, Zad.2 U CC R C1 R C2. U wy T 1 T 2. U we T 3 T 4 U EE
Niekóre z zadań dają się rozwiązać niemal w pamięci, pamięaj jednak, że warunkiem uzyskania różnej od zera liczby punków za każde zadanie, jes przedsawienie, oprócz samego wyniku, akże rozwiązania, wyjaśniającego
Bardziej szczegółowoPomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich
Bardziej szczegółowoWymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Zrozumieć fizykę
Klasa III 10. Prąd elekryczny Tema według 10.1. Prąd elekryczny w mealach. Napięcie elekryczne 10.. Źródła prądu. Obwód elekryczny Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji i podręcznika Zrozumieć
Bardziej szczegółowoRUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin
RUCH DRGJĄCY Ruch harmoniczny Rodzaje drgań Oscylaor harmoniczny Energia oscylaora harmonicznego Wahadło maemayczne i fizyczne Drgania łumione Drgania wymuszone i zjawisko rezonansu RUCH HRMONICZNY Ruch
Bardziej szczegółowoFizyka 11. Janusz Andrzejewski
Fizyka 11 Ruch okresowy Każdy ruch powtarzający się w regularnych odstępach czasu nazywa się ruchem okresowym lub drganiami. Drgania tłumione ruch stopniowo zanika, a na skutek tarcia energia mechaniczna
Bardziej szczegółowoFizyka II (Elektryczność i magnetyzm) Fizyka II (dla ZFBM-FM i -NI)
1 Fizyka II (lekryczność i magneyzm) Fizyka II (dla ZFBM-FM i -NI) Wykład 13, 9 maja 19 Szeregowy obwód RLC R C L g 1 1 I C L R 1 C L R I Szeregowy obwód RLC X L L 1 X C C reakancja indukcyjna reakancja
Bardziej szczegółowoopisuje budowę atomu i jego składniki elektryzuje ciało przez potarcie wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie
Wymagania szczegółowe na poszczególne oceny z przedmiou fizyka do programu nauczania Świa fizyki Wymagania dososowane do indywidualnych porzeb i możliwości uczniów. O elekryczności saycznej 81 Elekryzowanie
Bardziej szczegółowoPOMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH
Ćwiczenie 5 POMIR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONNSU I METODĄ SKŁDNI DRGŃ WZJEMNIE PROSTOPDŁYCH 5.. Wiadomości ogólne 5... Pomiar prędkości dźwięku metodą rezonansu Wyznaczanie prędkości dźwięku metodą
Bardziej szczegółowoBadanie funktorów logicznych TTL - ćwiczenie 1
adanie funkorów logicznych TTL - ćwiczenie 1 1. Cel ćwiczenia Zapoznanie się z podsawowymi srukurami funkorów logicznych realizowanych w echnice TTL (Transisor Transisor Logic), ich podsawowymi paramerami
Bardziej szczegółowoZBIÓR ZADAŃ STRUKTURALNYCH
ZBIÓR ZADAŃ STRUKTURALNYCH Zgodnie z zaleceniami metodyki nauki fizyki we współczesnej szkole zadania prezentowane uczniom mają odnosić się do rzeczywistości i być tak sformułowane, aby każdy nawet najsłabszy
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.
Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ Wprowadzenie teoretyczne. Soczewka jest obiektem izycznym wykonanym z materiału przezroczystego o zadanym kształcie i symetrii obrotowej. Interesować
Bardziej szczegółowoPraca domowa nr 1. Metodologia Fizyki. Grupa 1. Szacowanie wartości wielkości fizycznych Zad Stoisz na brzegu oceanu, pogoda jest idealna,
Praca domowa nr. Meodologia Fizyki. Grupa. Szacowanie warości wielkości fizycznych Zad... Soisz na brzegu oceanu, pogoda jes idealna, powierze przeźroczyse; proszę oszacować jak daleko od Ciebie znajduje
Bardziej szczegółowoRys.1. Podstawowa klasyfikacja sygnałów
Kaedra Podsaw Sysemów echnicznych - Podsawy merologii - Ćwiczenie 1. Podsawowe rodzaje i ocena sygnałów Srona: 1 1. CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jes zapoznanie się z podsawowymi rodzajami sygnałów, ich
Bardziej szczegółowoInterferencja i dyfrakcja
Podręcznik zeszyt ćwiczeń dla uczniów Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl
Bardziej szczegółowoZasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim
Zasada pędu i popędu, kręu i pokręu, energii i pracy oraz d Alembera bryły w ruchu posępowym, obroowym i płaskim Ruch posępowy bryły Pęd ciała w ruchu posępowym obliczamy, jak dla punku maerialnego, skupiając
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR Drgania układów mechanicznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. W ramach
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 2 Temat: WYZNACZNIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WIDEŁEK STROIKOWYCH METODĄ REZONANSU Warszawa 2009 1 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU ZA POMOCĄ
Bardziej szczegółowo36R5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM ROZSZERZONY
36R5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM ROZSZERZONY Drgania Fale Akustyka Optyka geometryczna Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania
Bardziej szczegółowo= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin
Natężenie światła w obrazie dyfrakcyjnym Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski Chcemy teraz znaleźć wyrażenie na rozkład natężenia w całym ekranie w funkcji kąta θ. Szczelinę dzielimy na N odcinków i
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE
GIMNAZJUM NR 2 W RYCZOWIE WYMAGANIA EDUKACYJNE niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z FIZYKI w klasie III gimnazjum sr. 1 7. Przemiany energii w zjawiskach
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 43 U R I (1)
ĆWCZENE N 43 POMY OPO METODĄ TECHNCZNĄ Cel ćwiczenia: wyznaczenie warości oporu oporników poprzez pomiary naężania prądu płynącego przez opornik oraz napięcia na oporniku Wsęp W celu wyznaczenia warości
Bardziej szczegółowoFale mechaniczne i akustyka
Fale mechaniczne i akustyka Wstęp: siła jako element decydujący o rodzaju ruchu Na pierwszym wykładzie, dynamiki Newtona omawiając II zasadę dr d r F r,, t = m dt dt powiedzieliśmy, że o tym, jakim ruchem
Bardziej szczegółowoWymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki Klasa III
9. O elekryczności saycznej Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji i podręcznika Świa fizyki Klasa III Tema według 9.1. Elekryzowanie przez arcie i zeknięcie z ciałem naelekryzowanym opisuje budowę
Bardziej szczegółowoWykład 2: Od drgań do fali Katarzyna Weron. WPPT, Matematyka Stosowana
Wykład 2: Od drgań do fali Katarzyna Weron WPPT, Mateatyka Stosowana Drgania układów o dwóch stopniach swobody k κ k Równania Newtona: Dodaj równania: x 1 x 2 (x 1 + x 2 ) = k(x 1 +x 2 ) x 1 = kx 1 κ x
Bardziej szczegółowoLaboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny
Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Katedra Metrologii i Optoelektroniki WETI Politechnika Gdańska Gdańsk 2018 1. Wstęp Ogromne zapotrzebowanie na informację oraz dynamiczny
Bardziej szczegółowoMetody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa
Metody Optyczne w Technice Wykład 5 nterferometria laserowa Promieniowanie laserowe Wiązka monochromatyczna Duża koherencja przestrzenna i czasowa Niewielka rozbieżność wiązki Duża moc Największa możliwa
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 2 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Fale sprężyste w gazach przemieszczenie warstwy cząsteczek s( x, t) = sm cos(kx t) zmiana ciśnienia
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA
I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 4 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA 1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części. Celem pierwszej
Bardziej szczegółowodrgania h armoniczne harmoniczne
ver-8..7 drgania harmoniczne drgania Fourier: częsość podsawowa + składowe harmoniczne () An cos( nω + ϕ n ) N n Fig (...) analiza Fouriera małe drgania E p E E k E p ( ) jeden sopień swobody: -A A E p
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 10. Ruch drgający tłumiony i wymuszony. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 1. Ruch drgający tłumiony i wymuszony Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html Siły oporu (tarcia)
Bardziej szczegółowo