LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
|
|
- Zuzanna Kozak
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 POMIAR PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO METODĄ WAHADŁA MATEMATYCZNEGO Wyznaczymy doświadczalnie wartośd przyśpieszenia ziemskiego g badając zjawisko tzw. drgao harmonicznych ( oscylator harmoniczny ) pod wpływem siły ciężkości, w polu grawitacyjnym Ziemi. (1) (2) długośd wahadła okres wahao IDEA POMIARU Mierzymy: T i l ze wzoru obliczamy g. Mówimy, że T i I są wyznaczane w pomiarach bezpośrednich, zaś g w pomiarach pośrednich. Zwródmy uwagę na znak przybliżenia we wzorach, wynikający z przybliżonego charakteru przyjętego modelu zjawiska fizycznego (równania ruchu wahadła, przy małych wychyleniach). POJĘCIA PODSTAWOWE Właściwośd ciała lub zjawiska fizycznego, której można przypisad wartośd liczbową. Pewna sekwencja czynności doświadczalnych i obliczeniowych, prowadząca do wyznaczenia liczbowej wartości wielkości fizycznej. Ta wybrana sekwencja powinna minimalizowad wpływ oddziaływao zewnętrznych na badane zjawisko i przyrządy pomiarowe. Inne istotne elementy na które trzeba zwrócid uwagę: Zależnośd liniowa od l Zależnośd odwrotnie proporcjonalna do kwadratu T POJĘCIA PODSTAWOWE WYNIK POMIARU = WARTOŚD POMIARU ± NIEPEWNOŚD (BŁĄD) POMIARU odstępstwo wyniku jednostkowego pomiaru od wartości prawdziwej, której na ogół nie znamy W przyrodzie wszystko oddziałuje ze wszystkim. Przygotowując pomiar staramy się uprościd sytuację przeprowadzając izolację danego zjawiska od innych zjawisk (wpływów zewnętrznych). To się do kooca nie udaje, a skutek zauważamy w postaci błędu pomiarowego przypadkowego. Z kolei, błąd pomiarowy systematyczny może byd spowodowany zbyt uproszczonym modelem teoretycznym zjawiska fizycznego, nie uwzględniającym pewnych istotnych czynników. Błąd ten jest trudniejszy do zauważenia wymaga zmiany modelu teoretycznego lub co najmniej metody pomiaru. 1
2 stała, nieznana, wartośd zmiany wyniku pomiaru, wynikająca z ograniczoności modelu fizycznego zjawiska, którym się (w danej chwili) posługujemy, ograniczoności metody pomiaru, czy też niewłaściwej kalibracji przyrządu pomiarowego; błąd ten ujawnia się zwykle dopiero po zmianie metody pomiaru lub modelu fizycznego zjawiska. Średnia wartośd zmiennych zaburzeo mierzonej wielkości fizycznej, pochodzących od wielu słabych oddziaływao zewnętrznych, lub skutek tzw. nieokreśloności obiektu. Błąd ten jest najczęściej nieznany, a wyznacza się go w pomiarach razem z wartością pomiaru, jako tzw. błąd pojedynczego pomiaru. BŁĄD SYSTEMATYCZNY O ZNANEJ WARTOŚCI NAZYWAMY POPRAWKĄ. Błąd systematyczny zwykle zmienia wyniki pomiaru jednostronnie. Dlatego też przy wielokrotnym powtarzaniu pomiaru nie jest możliwe wykrycie błędu systematycznego Błąd przypadkowy manifestuje się rozrzutem wartości pomiaru przy jego powtarzaniu Przykłady: zmiany obiektu badanego po dołączeniu do urządzenia lub układu pomiarowego wykonanie przyrządów pomiarowych - skalowanie lub wzorcowanie, montaż, itp. wpływ otoczenia na stanowisko pomiarowe. ŹRÓDŁA BŁĘDÓW PRZYPADKOWYCH Błędy przypadkowe obiektu: Małe a liczne zaburzenia pomiaru: efekty mechaniczne (zmienne tarcie, kurczliwośd, wstrząsy), wahania napięcia zasilania przyrządów, prądy powietrza, rozpad promieniotwórczy, zmienne pola elektromagnetyczne, itp. Błędy przypadkowe metody np. błąd paralaksy POMIAR DŁUGOŚCI WAHADŁA Przyrządy: liniał krótki (Δl = 1 mm) liniał długi (Δl = 1 mm) taśma miernicza (Δl = 5 mm) flamaster kartka papieru Błędy przypadkowe przyrządu rozpad promieniotwórczy POMIAR DŁUGOŚCI WAHADŁA OBLICZANIE BŁĘDU PRZYPADKOWEGO Pomiar liniałem a nie taśmą mierniczą Wybór przyrządu błąd przypadkowy przyrządu Pomiar liniałem krótkim a nie długim i znakowanie flamastrem Wybór metody błąd przypadkowy metody: dokładnośd przyłożenia liniału, dokładnośd znakowania flamastrem Liniał ma urwany koniec Błąd systematyczny poprawka lub błąd w pomiarach Pomiar kartką papieru, flamastrem Niestandardowe jednostki, problem z zamianą jednostek Wynik pomiaru d = 120,20 ± 0,14 [cm] Niech: x wielkośd fizyczna mierzona, x i wartości zmierzone, gdzie: i = 1,..., n n liczba pomiarów. Szukamy tzw. wartości prawdziwej μ wielkości fizycznej x, dysponując n liczbami wynikami pomiarów. Czy będzie to któraś z nich? Która? Może wszystkie? Jakaś średnia? Poszukujemy również wartości błędu pomiarowego pojedynczego pomiaru σ, charakteryzującej warunki pomiaru (liczba, ukryta w rozrzucie wartości x i ). 2
3 OBLICZANIE BŁĘDU PRZYPADKOWEGO OBLICZANIE BŁĘDU PRZYPADKOWEGO Średnia wyników pomiaru ( wynik pomiaru ) (3) W miejsce μ we wzorze (4) możemy podstawid x ze wzoru (3). Okazuje się jednak, że wtedy należy w mianowniku (4) zamienid n na n-1 : Błąd pojedynczego pomiaru (średni kwadratowy) (5) (4) W teorii informacji takie powiększenie wartości błędu ( n-1 zamiast n w mianowniku) odzwierciedla powiększenie niepewności statystycznej wskutek mniejszej dostępnej informacji (zamiast ścisłej wartości μ dysponujemy tylko jej przybliżeniem x ). OBLICZANIE BŁĘDU PRZYPADKOWEGO OBLICZANIE BŁĘDU PRZYPADKOWEGO x przyjmowane jest za wartośd pomiaru. WYNIK POMIARU Δx nie jest jeszcze błędem pomiarowym ( błędem wartości pomiaru ). Jest to dopiero błąd pojedynczego pomiaru, charakteryzujący same warunki pomiaru. gdzie: wartośd pomiaru błąd pomiarowy (7) Błąd wartości pomiaru będzie zależny również od krotności pomiarów n: Często podawany jest WZGLĘDNY BŁĄD POMIAROWY Błąd wartości średniej ( BŁĄD POMIAROWY ) (8) (6) Uwaga! W podanych błędach pomiarowych nie uwzględniono jeszcze błędu przypadkowego przyrządu BŁĄD PRZYPADKOWY PRZYRZĄDU WYNIK POMIARU WIELKOŚCI FIZYCZNEJ Przyrząd jest źródłem dodatkowej składowej błędu przypadkowego błędu przypadkowego przyrządu. Ostateczny wynik pomiaru wielkości fizycznej x: W statystyce matematycznej obowiązuje zasada sumowania różnych składowych błędu przypadkowego. Jest to sumowanie specjalnego rodzaju tzw. suma kwadratów pod pierwiastkiem. (10) Zgodnie z tą zasadą całkowite błędy przypadkowe pomiarów dane są wzorem: (9) gdzie: błąd całkowity błąd przyrządu 3
4 ROZKŁAD NORMALNY ROZKŁAD NORMALNY Rozpatrzmy przykładowy, dowolnie wybrany, eksperyment losowy, np. rzut nierzetelną monetą: Centralne twierdzenie graniczne Dla dowolnego rozkładu prawdopodobieostwa, średnia z dużej liczby wartości losowao dąży do rozkładu normalnego (Gaussa): ZALEZNOŚD OD LICZBY POMIARÓW DLA BŁĘDU PRZYPADKOWEGO Wraz ze wzrostem liczby dokonywanych pomiarów zmieniają się wartości: DLA BŁĘDU SYSTEMATYCZNEGO PRAWO PROPAGACJI BŁĘDU POMIAROWEGO Wiemy już, jak obliczad błędy pomiarowe wielkości fizycznych bezpośrednio mierzonych, np. okresu wahao (T) i długości wahadła (l) w naszych pomiarach. Jak obliczyd błąd pomiarowy wielkości określanej pośrednio w naszych pomiarach przyspieszenie ziemskie (g)? OGÓLNIE Chcemy wyznaczyd doświadczalnie wartośd wielkości fizycznej f mierząc inną wielkośd fizyczną x, związaną z f zależnością funkcyjną: 4
5 FUNKCJA JEDNEJ ZMIENNEJ Niech: FUNKCJA JEDNEJ ZMIENNEJ Chcąc obliczyd błąd pomiarowy Δf trzeba już znad rachunek różniczkowy wielkośd fizyczna bezpośrednio mierzona wynik jej pomiaru W statystyce matematycznej pokazuje się, że: Jaki jest wynik pomiaru f f ± Δf (11) Zgodnie z intuicją Wielkośd to tzw. pochodna funkcji f(x) po zmiennej x. Jest ona również funkcją zmiennej x. Jak widad, błąd pomiarowy Δf otrzymujemy podstawiając do tej funkcji wartośd biorąc wartośd bezwzględną wyniku (celem pozbycia się możliwego znaku ujemnego) i mnożąc go przez błąd pomiarowy. PRZYKŁAD PRZYKŁAD Chcemy wyznaczyd pole powierzchni koła. Ze wzoru (11) błąd pomiaru pola powierzchni koła: W tym celu mierzymy jego średnicę d. Wynik pomiaru średnicy: Obliczmy błąd względny pomiaru S: Z pomiarów wyznaczamy S: PRZYKŁAD FUNKCJA DWÓCH ZMIENNYCH Widad, że błąd względny pomiaru powierzchni koła jest równy podwojonemu błędowi względnemu pomiaru jego średnicy. Ta dwójka ma związek z faktem występowania we wzorze na powierzchnię koła średnicy w potędze 2! Sugeruje to pewną ogólną regułę... Ile wynosi błąd względny pomiaru objętości kuli wyznaczony z pomiaru jej średnicy? Niech: gdzie: wielkości fizyczne bezpośrednio mierzone, wyniki pomiarów Jaki jest wynik pomiaru f: Można się spodziewad, że: (12) 5
6 FUNKCJA DWÓCH ZMIENNYCH Z kolei, w wyrażeniu na Δf pojawią się dwa wyrażenia podobne do prawej strony wzoru (11), dla każdej zmiennej. W statystyce matematycznej pokazuje się, że: OBLICZENIE BŁEDU POMIAROWEGO PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO W przyjętej metodzie pomiaru przyspieszenie ziemskie jest funkcją dwóch zmiennych bezpośrednio mierzonych, T i l: (13) Wielkośd to tzw. pochodna cząstkowa funkcji f(x, y) po zmiennej x; Jest to szczególna forma funkcji potęgowej dwóch zmiennych. Dla obliczeo Δg dysponujemy już zmierzonymi wartościami: T, l oraz ΔTc, Δlc. podobnie jest dla zmiennej y. Pochodną cząstkową po danej zmiennej wyznacza się tak samo jak zwykłe pochodne, traktując w tym rachunku pozostałe zmienne jak stałe. OBLICZENIE BŁEDU POMIAROWEGO PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO OBLICZENIE BŁEDU POMIAROWEGO PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Korzystając kolejny raz ze wzoru (13) można, pokazad, że względny błąd pomiarowy wyznaczenia przyspieszenia ziemskiego wynosi: Szczegóły obliczeo: Stąd, znając wartośd g, obliczymy błąd pomiarowy Δg. Zwródmy uwagę na współczynniki 2 i 1 pod kwadratami odpowiednich cząstkowych błędów względnych, wywodzące się, jak to wskazano w komentarzu do wzoru (11), od wykładników potęgowych we wzorze na g. BŁĄD ŚREDNIEJ ZAOKRĄGLENIE WYNIKU Zgodnie z równaniem (3): Zbliżamy się do kooca naszych pomiarów. Pozostaje jeszcze zaokrąglid we właściwy sposób otrzymane wyniki liczbowe. Błędy pojedynczych pomiarów są równe, a pomiary są niezależne Z punktu widzenia zagadnienia pomiaru liczby dzielą się na: liczby dokładne liczby przybliżone Wyprowadziliśmy wzór na błąd średniej (6)! Liczby przybliżone wyniki pomiarów (w tym wartośd pomiaru i błąd pomiarowy) dane tablicowe (większośd stałych matematycznych i fizycznych), np. 3,14 (liczba π, tak zapisana!). Wiele danych tablicowych jest przecież wynikami pomiarów. 6
7 ZAOKRĄGLENIE WYNIKU CYFRY ZNACZĄCE Liczby dokładne We wzorze na objętośd kuli liczby: 4, 3, 3, π, a więc: współczynniki liczbowe, wykładniki potęg, liczba π (tak zapisana!)... we wzorach matematycznych (i niektórych fizycznych) są liczbami dokładnymi. podobnie, we wzorze zamiany jednostek: 1 0 = 60 liczby 1 i 60 są liczbami dokładnymi. POZOSTAŁE LICZBY TO LICZBY PRZYBLIŻONE Przykłady: 9,81 3 cyfry znaczące (c.z.) 9,8 2 c.z c.z. 10,0 3 c.z c.z. 1, c.z. 1, c.z. 0,037 2 c.z. 0, c.z. Z punktu widzenia zagadnienia cyfr znaczących liczby przybliżone 0,037 i 0,0370 są różnymi liczbami! Druga z nich (3 c.z.) jest bardziej dokładna, tj. mniej przybliżona niż pierwsza (2 c.z.). Cyfry znaczące danej liczby to wszystkie jej cyfry (także zera), z wyjątkiem tzw. zer poprzedzających. CYFRY ZNACZĄCE ZAOKRĄGLANIE LICZBY PRZYBLIŻONEJ A teraz weźmy dwie liczby przybliżone o tej samej liczbie cyfr znaczących, lecz różniące się wartością: 0,58 i 0, Która z nich są jest bardziej dokładna? Obie są przedstawione z tą samą dokładnością! Czym się różnią? W liczbie 0,58 pierwsza od prawej cyfra znacząca (8) mówimy najczulsza jest na pozycji dziesiętnej setnych, zaś w liczbie 0, ta sama cyfra znacząca jest na pozycji milionowych. Weźmy np. liczbę przybliżoną U = 3,4 Jest to liczba o 2 cyfrach znaczących. Możemy ją zaokrąglid, np. do 3 (1 c.z.). Zaokrąglanie liczby przybliżonej oznacza zmniejszanie liczby jej cyfr znaczących Wniosek: Cyfry znaczące to nie to samo co pozycje dziesiętne! ZAOKRĄGLANIE LICZBY PRZYBLIŻONEJ ZAOKRĄGLANIE LICZBY PRZYBLIŻONEJ Jak dokładna jest liczba przybliżona o danej liczbie cyfr znaczących? W podanym przykładzie przy zaokrąglaniu zginęła wartośd 0,4 co oznacza popełnienie błędu zaokrąglenia (szacunkowo): Można zaryzykowad twierdzenie, że każda liczba przybliżona zapisana z dokładnością 1 c.z. (np. 0,7) jest jak mówimy zaokrąglona z dokładnością kilkunastu-kilkudziesięciu % (rzędu 10 %). o liczbie cyfr znaczących Liczba przybliżona ma dokładnośd zaokrąglenia (szacunkowo) 1 kilkanaście-kilkadziesiąt % 2 kilka % 3 kilka dziesiątych % 7
8 Najpierw zaokrąglamy błąd pomiarowy. ZASADA I Błąd pomiarowy zaokrąglamy do 1 lub co najwyżej 2 cyfr znaczących. Niech obliczony błąd pomiarowy przyspieszenia ziemskiego: Δg 0, oznacza, że liczba została jedynie wstępnie zaokrąglona (tu: do 4 c.z.). Prawidłowo zaokrąglony błąd pomiaru przyspieszenia ziemskiego: Δg 0,4 lub 0,39 Przedstawienie błędu z większą liczbą cyfra znaczących, np. Δg 0,387 stwarzałoby fałszywe wrażenie większej dokładności (fikcyjna dokładnośd). Innymi słowy: cyfra 7 (tu: na pozycji tysięcznych) równie dobrze może byd zastąpiona przez 6, 8, itp. Dlatego należy ją usunąd, wprowadzając głębsze zaokrąglenie. Dlaczego? Statystyka matematyczna pokazuje się, że błąd przypadkowy nie jest dokładnie określonym pojęciem niepewnośd jego wyznaczenia jest rzędu kilkunastu do kilkudziesięciu procent, dla typowych, niewielkich krotności pomiaru (n). Jest to swoisty błąd błędu, tym razem wynikający nie z warunków pomiaru a z samej statystyki! Pozostawienie w zaokrąglanym błędzie pomiarowym większej liczby cyfr znaczących niż to zaleca zasada I oznaczałoby kolejny raz fikcyjną dokładnośd. Wyjątek od ZASADY I Błąd pomiarowy zaokrąglamy zawsze do 2 cyfr znaczących, jeśli pierwsza z lewej (mówimy najmocniejsza ) cyfra znacząca jest 1. W tym wypadku błąd zaokrąglenia wartości błędu pomiarowego może byd stosunkowo duży większy niż kilkanaście procent (dlaczego?). W związku z tym celowym będzie pozostawienie w zaokrąglanym błędzie pomiarowym większej liczby cyfr znaczących. Po zaokrągleniu błędu pomiarowego przystępujemy do zaokrąglania wartości pomiaru. Ostatecznie, wynik pomiaru: ZASADA II Wartośd pomiaru zaokrąglamy do tej pozycji dziesiętnej, na której znajduje się pierwsza od prawej ( najczulsza ) cyfra zaokrąglonego błędu pomiarowego. Niech określona w wyniku pomiarów wartośd przyspieszenia ziemskiego podana jest jako: lub gdzie, podobnie jak poprzednio,... oznacza, że liczba ta została wstępnie zaokrąglona (do 5 c.z.) Prawidłowo zaokrąglona wartośd pomiaru przyspieszenia ziemskiego, odpowiednio do stopnia przeprowadzonego uprzednio zaokrąglenia błędu pomiarowego: lub Inne zapisy są nieprawidłowe, gdyż np.: 9,7 ± 0,39 (wartośd pomiaru zaokrąglona za głęboko w stosunku do błędu pomiarowego ) oznacza stratę dokładności wartości pomiaru na zaokrągleniu w stosunku do (dobrej) dokładności pomiaru. Z kolei... 9,68 ± 0,4 (wartośd pomiaru zaokrąglona za płytko ) oznacza fikcyjną dokładnośd wartości pomiaru w stosunku do (nie najlepszej) dokładności pomiaru. ZASADA III Zasady I i II odnoszą się do zaokrąglania wyników koocowych pomiaru. Wyniki pośrednie zaokrąglamy co najmniej o jedną cyfrę znaczącą płycej niż mówią zasady I i II. I tak, płycej zaokrąglamy wyniki pomiarowe T, l a także ΔT, Δl oraz ΔT c, Δl c, przed podstawieniem ich do wzorów na g i Δg. Normalnie (tj. wg zasad I i II) zaokrąglamy dopiero liczby przybliżone wyrażające g i Δg. Dlaczego? 8
9 T BŁĄD PRAWDOPODOBNY Wynik pomiaru: oznacza, że prawdopodobieostwo, iż wartośd prawdziwa μ znajduje się we wskazanym przedziale wynosi z 68.3%. Mający tę własnośd, wskazany błąd pomiarowy Δx jest nazywany błędem 1σ. Moglibyśmy przyjąd za błąd pomiarowy wartośd 2Δx. Jak można pokazad w statystyce matematycznej nowy wynik pomiaru: BŁĘDY SYSTEMATYCZNE POPRAWKI WYNIKAJĄCE Z MODELU FIZYCZNEGO WAHADŁA W badaniach fizycznych mamy zwykle do czynienia nie tyle z samym zjawiskiem, ile z jego fizycznym modelem. Rzeczywistośd spełnia założenia modelu tylko w pewnym stopniu co jest przyczyną błędów systematycznych. Dobre modele fizyczne i pomiary powinny umożliwiad wyznaczenie poprawek kompensujących błędy systematyczne. Przeanalizujmy skutki przyjętych założeo upraszczających naszego modelu i możliwośd poprawek do niego. oznacza, że teraz wartośd prawdziwa μ znajduje się we wskazanym przedziale z prawdopodobieostwem 95.4% (tzw. błąd 2σ ). Nadal jednak nie jest to 100%.... BŁĘDY SYSTEMATYCZNE POPRAWKI WYNIKAJĄCE Z MODELU FIZYCZNEGO WAHADŁA BŁĘDY SYSTEMATYCZNE POPRAWKI WYNIKAJĄCE Z MODELU FIZYCZNEGO WAHADŁA W przyjętym przez nas modelu drgao wahadła przyjęliśmy m.in., że jest ono tzw. wahadłem matematycznym, a więc punktem materialnym o pewnej masie zawieszonym na nieskooczenie lekkiej nici. To uproszczenie powoduje zawyżenie zmierzonej wartości g. Poprawka będzie ujemna. Można ją oszacowad liczbowo. I wreszcie, założyliśmy, że kąt wychylenia wahadła z położenia równowagi α jest nieskooczenie mały (warunek, aby ruch był harmoniczny). To uproszczenie powoduje zaniżenie (poprawka będzie dodatnia) zmierzonej wartości g. Tę poprawkę możemy wyliczyd: Kolejne uproszczenie dotyczy braku oporów ruchu: w ośrodku (powietrze) i w punkcie zawieszenia. Powoduje ono zaniżenie (poprawka będzie dodatnia) zmierzonej wartości g (dlaczego?). Można ją oszacowad liczbowo, po dodatkowych pomiarach w tym samym, lecz udoskonalonym, układzie pomiarowym. gdzie: α kąt wychylenia wahadła. Załóżmy, że chcemy doświadczalnie sprawdzid jaka jest zależnośd okresu drgao wahadła matematycznego od jego długości: Dokonujemy serii pomiarów T przy zmieniającej się długości wahadła l l T l 1 T 1 Uzyskane wyniki nanoszę na wykres zależności T od l: 4,5 4 3,5 3 2,5 2 1,5 1 0, l Jakiego typu to jest zależnośd: liniowa, kwadratowa, inna,? l 2 T 2 l n T n 9
10 Jakiego typu to jest zależnośd?: liniowa kwadratowa Jakiego typu to jest zależnośd: liniowa kwadratowa logarytmiczna pierwiastkowa logarytmiczna pierwiastkowa Czyli zależnośd jest typu: Zależnośd liniową przedstawiamy jako: Regresja liniowa polega na dopasowaniu do zbioru danych linii prostej. Aby uzyskad zależnośd liniową należy dokonad podstawienia: Teraz naszą zależnośd możemy przedstawid jako: S a, S b są błędami wyznaczenia stałych a oraz b. W naszym przykładzie: Jak to policzyd w Excelu (zależnośd liniowa): Wpisad dane eksperymentalne zależnośd T od l: Parametr b jest bliski zeru Zaznaczyd poza obszarem danych 4 komórki (obszar 2x2): Wstawid funkcję REGLINP z kategorii Statystyczne: 10
11 Wstawid odpowiednie zakresy danych oraz 1 w pola wartości logicznych: ZAPRASZAMY NA LABORATORIUM Przejśd do paka formuł: Nacisnąd Cntr + Shift + Enter. Wyniki ułożone są w następujący sposób: 11
Elementarz rachunku błędu pomiarowego /warsztaty pomiarowe/
Elementarz rachunku błędu pomiarowego /warsztaty pomiarowe/ Piotr Jaracz, Zygmunt Szefliński (współpraca) Pracownia Fizyczna I Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 005 1. Podstawy 1.1. Czy ogólna teoria
Pracownia Astronomiczna. Zapisywanie wyników pomiarów i niepewności Cyfry znaczące i zaokrąglanie Przenoszenie błędu
Pracownia Astronomiczna Zapisywanie wyników pomiarów i niepewności Cyfry znaczące i zaokrąglanie Przenoszenie błędu Każdy pomiar obarczony jest błędami Przyczyny ograniczeo w pomiarach: Ograniczenia instrumentalne
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych dla studentów Biologii A i B dr hab. Paweł Korecki e-mail: pawel.korecki@uj.edu.pl http://www.if.uj.edu.pl/pl/edukacja/pracownia_i/
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych Dr inż. Marcin Zieliński I Pracownia Fizyczna dla Biotechnologii, wtorek 8:00-10:45 Konsultacje Zakład Fizyki Jądrowej
ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH
ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH Pomiary (definicja, skale pomiarowe, pomiary proste, złożone, zliczenia). Błędy ( definicja, rodzaje błędów, błąd maksymalny i przypadkowy,). Rachunek błędów Sposoby
Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów
Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów dla studentów Ochrony Środowiska Teresa Jaworska-Gołąb 2017/18 Co czytać [1] H. Szydłowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1999. [2] A. Zięba, Analiza
Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.
2 Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm. Nr pomiaru T[s] 1 2,21 2 2,23 3 2,19 4 2,22 5 2,25 6 2,19 7 2,23 8 2,24 9 2,18 10 2,16 Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła
Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi
Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi technicznej. 1. Wstęp Celem ćwiczenia jest wyznaczenie
Niepewność pomiaru. Wynik pomiaru X jest znany z możliwa do określenia niepewnością. jest bledem bezwzględnym pomiaru
iepewność pomiaru dokładność pomiaru Wynik pomiaru X jest znany z możliwa do określenia niepewnością X p X X X X X jest bledem bezwzględnym pomiaru [ X, X X ] p Przedział p p nazywany jest przedziałem
WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH
WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH Dobrze przygotowane sprawozdanie powinno zawierać następujące elementy: 1. Krótki wstęp - maksymalnie pół strony. W krótki i zwięzły
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych dla studentów Chemii 2007 Paweł Korecki 2013 Andrzej Kapanowski Po co jest Pracownia Fizyczna? 1. Obserwacja zjawisk i
Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński
Wstęp do teorii niepewności pomiaru Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński Podstawowe informacje: Strona Politechniki Śląskiej: www.polsl.pl Instytut Fizyki / strona własna Instytutu / Dydaktyka / I Pracownia
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych dla studentów Chemii (2018) Autor prezentacji :dr hab. Paweł Korecki dr Szymon Godlewski e-mail: szymon.godlewski@uj.edu.pl
Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów
Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów dla studentów ZMIN Teresa Jaworska-Gołąb 2017/18 Co czytać [1] I Pracownia fizyczna, Andrzej Magiera red., Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2006; http://www.1pf.if.uj.edu.pl/materialy/zalecana-literatura
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza Po co zajęcia w I Pracowni Fizycznej? 1. Obserwacja zjawisk i
LABORATORIUM Z FIZYKI
LABORATORIUM Z FIZYKI LABORATORIUM Z FIZYKI I PRACOWNIA FIZYCZNA C w Gliwicach Gliwice, ul. Konarskiego 22, pokoje 52-54 Regulamin pracowni i organizacja zajęć Sprawozdanie (strona tytułowa, karta pomiarowa)
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka tankiewicza Po co zajęcia w I Pracowni Fizycznej? 1. Obserwacja zjawisk i efektów
Zajęcia wprowadzające W-1 termin I temat: Sposób zapisu wyników pomiarów
wielkość mierzona wartość wielkości jednostka miary pomiar wzorce miary wynik pomiaru niedokładność pomiaru Zajęcia wprowadzające W-1 termin I temat: Sposób zapisu wyników pomiarów 1. Pojęcia podstawowe
PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH
PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH Dr Benedykt R. Jany I Pracownia Fizyczna Ochrona Środowiska grupa F1 Rodzaje Pomiarów Pomiar bezpośredni - bezpośrednio
Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar... 1. Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16
Spis treści Przedmowa.......................... XI Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar................. 1 1.1. Wielkości fizyczne i pozafizyczne.................. 1 1.2. Spójne układy miar. Układ SI i jego
Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów
Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów dla studentów ZMIN Teresa Jaworska-Gołąb 2018/19 Co czytać [1] I Pracownia fizyczna, Andrzej Magiera red., Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2006; http://www.1pf.if.uj.edu.pl/materialy/zalecana-literatura
Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych
Pochodna i różniczka unkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych Krzyszto Rębilas DEFINICJA POCHODNEJ Pochodna unkcji () w punkcie określona jest jako granica: lim 0 Oznaczamy ją symbolami:
Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej
Doświadczalne wyznaczanie (sprężystości) sprężyn i zastępczej Statyczna metoda wyznaczania. Wprowadzenie Wartość użytej można wyznaczyć z dużą dokładnością metodą statyczną. W tym celu należy zawiesić
Charakterystyka mierników do badania oświetlenia Obiektywne badania warunków oświetlenia opierają się na wynikach pomiarów parametrów świetlnych. Podobnie jak każdy pomiar, również te pomiary, obarczone
Dokładność pomiaru: Ogólne informacje o błędach pomiaru
Dokładność pomiaru: Rozumny człowiek nie dąży do osiągnięcia w określonej dziedzinie większej dokładności niż ta, którą dopuszcza istota przedmiotu jego badań. (Arystoteles) Nie można wykonać bezbłędnego
Niepewności pomiarów
Niepewności pomiarów Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) w roku 1995 opublikowała normy dotyczące terminologii i sposobu określania niepewności pomiarów [1]. W roku 1999 normy zostały opublikowane
Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny
Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) Wprowadzenie Wartość współczynnika sztywności użytej można wyznaczyć z dużą dokładnością metodą statyczną. W tym celu należy zawiesić pionowo
Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH
Temat: SZCOWNIE NIEPEWNOŚCI POMIROWYCH - Jak oszacować niepewność pomiarów bezpośrednich? - Jak oszacować niepewność pomiarów pośrednich? - Jak oszacować niepewność przeciętną i standardową? - Jak zapisywać
Podstawy opracowania wyników pomiarów
Podstawy opracowania wyników pomiarów I Pracownia Fizyczna Chemia C 02. 03. 2017 na podstawie wykładu dr hab. Pawła Koreckiego Katarzyna Dziedzic-Kocurek Instytut Fizyki UJ, Zakład Fizyki Medycznej k.dziedzic-kocurek@uj.edu.pl
Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego
2019/02/14 13:21 1/5 Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego 1. Cel ćwiczenia Wyznaczenie przyspieszenia
Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.
Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny
Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A
Podstawy Metrologii i Technik Eksperymentu Laboratorium Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A Instrukcja do ćwiczenia nr 1 Zakład Miernictwa i Ochrony Atmosfery Wrocław, listopad 2010 r. Podstawy
O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
msg M 7-1 - Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, moment sił, moment bezwładności, dynamiczne równania ruchu wahadła fizycznego,
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych Dzięki uprzejmości: Paweł Korecki Instytut Fizyki UJ pok. 256 e-mail: pawel.korecki@uj.edu.pl http://users.uj.edu.pl/~korecki
Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych
Pochodna i różniczka unkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych Krzyszto Rębilas DEFINICJA POCHODNEJ Pochodna unkcji () w punkcie określona jest jako granica: lim 0 Oznaczamy ją
przybliżeniema Definicja
Podstawowe definicje Definicje i podstawowe pojęcia Opracowanie danych doświadczalnych Często zaokraglamy pewne wartości np. kupujac telewizor za999,99 zł. dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl
BADANIE DRGAŃ TŁUMIONYCH WAHADŁA FIZYCZNEGO
ĆWICZENIE 36 BADANIE DRGAŃ TŁUMIONYCH WAHADŁA FIZYCZNEGO Cel ćwiczenia: Wyznaczenie podstawowych parametrów drgań tłumionych: okresu (T), częstotliwości (f), częstotliwości kołowej (ω), współczynnika tłumienia
Zmierzyłem i co dalej? O opracowaniu pomiarów i analizie niepewności słów kilka
Zmierzyłem i co dalej? O opracowaniu pomiarów i analizie niepewności słów kilka Jakub S. Prauzner-Bechcicki Grupa: Chemia A Kraków, dn. 7 marca 2018 r. Plan wykładu Rozważania wstępne Prezentacja wyników
Teoria błędów. Wszystkie wartości wielkości fizycznych obarczone są pewnym błędem.
Teoria błędów Wskutek niedoskonałości przyrządów, jak również niedoskonałości organów zmysłów wszystkie pomiary są dokonywane z określonym stopniem dokładności. Nie otrzymujemy prawidłowych wartości mierzonej
ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY
ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY W trakcie doświadczenia przeprowadzono sześć pomiarów rezonansu akustycznego: dla dwóch różnych gazów (powietrza i CO), pięć pomiarów dla powietrza oraz jeden pomiar dla
Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2
1 z 6 Zespół Dydaktyki Fizyki ITiE Politechniki Koszalińskiej Ćw. nr 3 Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2 Cel ćwiczenia Pomiar okresu wahań wahadła z wykorzystaniem bramki optycznej
KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU
Uniwersytet Rzeszowski WYDZIAŁ KIERUNEK Matematyczno-Przyrodniczy Fizyka techniczna SPECJALNOŚĆ RODZAJ STUDIÓW stacjonarne, studia pierwszego stopnia KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU NAZWA PRZEDMIOTU WG PLANU
Fizyka (Biotechnologia)
Fizyka (Biotechnologia) Wykład I Marek Kasprowicz dr Marek Jan Kasprowicz pokój 309 marek.kasprowicz@ur.krakow.pl www.ar.krakow.pl/~mkasprowicz Marek Jan Kasprowicz Fizyka 013 r. Literatura D. Halliday,
Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia
Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia 1. Zaokrąglij podane wartości pomiarów i ich niepewności. = (334,567 18,067) m/s = (153 450 000 1 034 000) km = (0,0004278 0,0000556) A = (2,0555 0,2014) s =
ANALIZA DOKŁADNOŚCI WYNIKU POMIARÓW
ĆWICZENIE 3 ANALIZA DOKŁADNOŚCI WYNIKU POMIARÓW 3.. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest nauczenie studentów określania błędów granicznych oraz niepewności całkowitej w pomiarach bezpośrednich i pośrednich
Laboratorium Fizyczne Inżynieria materiałowa. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Laboratorium Fizyczne Inżynieria materiałowa Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego błąd pomiaru = x i x 0 Błędy pomiaru dzielimy na: Błędy
Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki?
1 Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki? Sprawozdania należny oddać na kolejnych zajęciach laboratoryjnych. Każde opóźnienie powoduje obniżenie oceny za sprawozdanie o 0,
Określanie niepewności pomiaru
Określanie niepewności pomiaru (Materiały do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu Materiałoznawstwo na wydziale Górnictwa i Geoinżynierii) 1. Wprowadzenie Pomiar jest to zbiór czynności mających na celu
Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Obowiązkowa znajomość zagadnień Charakterystyka drgań gasnących i niegasnących, ruch harmoniczny. Wahadło fizyczne, długość zredukowana
Metrologia: obliczenia na liczbach przybliżonych. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie
Metrologia: obliczenia na liczbach przybliżonych dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie Cyfry znaczące reguły Kryłowa-Bradisa: Przy korzystaniu z przyrządów z podziałką przyjęto zasadę, że
BŁĘDY W POMIARACH BEZPOŚREDNICH
Podstawy Metrologii i Technik Eksperymentu Laboratorium BŁĘDY W POMIARACH BEZPOŚREDNICH Instrukcja do ćwiczenia nr 2 Zakład Miernictwa i Ochrony Atmosfery Wrocław, listopad 2010 r. Podstawy Metrologii
Weryfikacja hipotez statystycznych
Weryfikacja hipotez statystycznych Hipoteza Test statystyczny Poziom istotności Testy jednostronne i dwustronne Testowanie równości wariancji test F-Fishera Testowanie równości wartości średnich test t-studenta
Metody numeryczne Technika obliczeniowa i symulacyjna Sem. 2, EiT, 2014/2015
Metody numeryczne Technika obliczeniowa i symulacyjna Sem. 2, EiT, 2014/2015 1 Metody numeryczne Dział matematyki Metody rozwiązywania problemów matematycznych za pomocą operacji na liczbach. Otrzymywane
Dr inż. Paweł Fotowicz. Procedura obliczania niepewności pomiaru
Dr inż. Paweł Fotowicz Procedura obliczania niepewności pomiaru Przewodnik GUM WWWWWWWWWWWWWWW WYRAŻANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU PRZEWODNIK BIPM IEC IFCC ISO IUPAC IUPAP OIML Międzynarodowe Biuro Miar Międzynarodowa
Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.
Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych. Ćwiczenie ma następujące części: 1 Pomiar rezystancji i sprawdzanie prawa Ohma, metoda najmniejszych kwadratów. 2 Pomiar średnicy pręta.
Statystyka matematyczna dla leśników
Statystyka matematyczna dla leśników Wydział Leśny Kierunek leśnictwo Studia Stacjonarne I Stopnia Rok akademicki 03/04 Wykład 5 Testy statystyczne Ogólne zasady testowania hipotez statystycznych, rodzaje
Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia III Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia (Rys. ) jest to urządzenie
Ćw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny
0/0/ : / Ćw.. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny Ćw.. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny. Cel ćwiczenia Sprawdzenie doświadczalne wzoru na siłę sprężystą $F = -kx$ i wyznaczenie stałej sprężystości
DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1
DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1 I. ZAGADNIENIA TEORETYCZNE Niepewności pomiaru standardowa niepewność wyniku pomiaru wielkości mierzonej bezpośrednio i złożona niepewność standardowa. Przedstawianie wyników
Idea. θ = θ 0, Hipoteza statystyczna Obszary krytyczne Błąd pierwszego i drugiego rodzaju p-wartość
Idea Niech θ oznacza parametr modelu statystycznego. Dotychczasowe rozważania dotyczyły metod estymacji tego parametru. Teraz zamiast szacować nieznaną wartość parametru będziemy weryfikowali hipotezę
Rozkład Gaussa i test χ2
Rozkład Gaussa jest scharakteryzowany dwoma parametramiwartością oczekiwaną rozkładu μ oraz dyspersją σ: METODA 2 (dokładna) polega na zmianie zmiennych i na obliczeniu pk jako różnicy całek ze standaryzowanego
Wstęp do ćwiczeń na pracowni elektronicznej
Wstęp do ćwiczeń na pracowni elektronicznej Katarzyna Grzelak listopad 2011 K.Grzelak (IFD UW) listopad 2011 1 / 25 Zajęcia na pracowni elektronicznej Na kolejnych zajęciach spotykamy się na pracowni elektronicznej
Doświadczalne badanie drugiej zasady dynamiki Newtona
Doświadczalne badanie drugiej zasady dynamiki Newtona (na torze powietrznym) Wprowadzenie Badane będzie ciało (nazwane umownie wózkiem) poruszające się na torze powietrznym, który umożliwia prawie całkowite
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego
Ćwiczenie M6 Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego M6.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego poprzez analizę ruchu wahadła prostego. M6..
Sprawozdanie Ćwiczenie nr 14 Sprężyna
Sprawozdanie Ćwiczenie nr 14 Sprężyna Karol Kraus Budownictwo I rok Studia niestacjonarne Gr. I A 1.Wstęp teoretyczny Celem wykonanego zadania jest wyznaczenie stałej sprężystości metodą statyczną i dynamiczna,
Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich
Podstawy Metrologii i Technik Eksperymentu Laboratorium Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Zakład Miernictwa
Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów
Ćwiczenie 63 Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów 63.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu określa się współczynnik sprężystości pojedynczych sprężyn i ich układów, mierząc wydłużenie
WPROWADZENIE DO TEORII BŁĘDÓW I NIEPEWNOŚCI POMIARU
Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego WPROWADZENIE DO TEORII BŁĘDÓW I NIEPEWNOŚCI POMIARU 1. Błąd a niepewność pomiaru Pojęcia błędu i niepewności
F = e(v B) (2) F = evb (3)
Sprawozdanie z fizyki współczesnej 1 1 Część teoretyczna Umieśćmy płytkę o szerokości a, grubości d i długości l, przez którą płynie prąd o natężeniu I, w poprzecznym polu magnetycznym o indukcji B. Wówczas
POWTÓRZENIE - GEODEZJA OGÓLNA dział 9 ELEMENTY RACHUNKU WYRÓWNAWCZEGO
POWTÓRZENIE - GEODEZJA OGÓLNA dział 9 ELEMENTY RACHUNKU WYRÓWNAWCZEGO SPOSTRZEŻENIA JEDNAKOWO DOKŁADNE. Spostrzeżenia jednakowo dokładne to takie, które wykonane są: tym samym przyrządem, tą samą metodą
Pomiar rezystancji metodą techniczną
Pomiar rezystancji metodą techniczną Cel ćwiczenia. Poznanie metod pomiarów rezystancji liniowych, optymalizowania warunków pomiaru oraz zasad obliczania błędów pomiarowych. Zagadnienia teoretyczne. Definicja
FIZYKA LABORATORIUM prawo Ohma
FIZYKA LABORATORIUM prawo Ohma dr hab. inż. Michał K. Urbański, Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej, pok 18 Gmach Fizyki, murba@if.pw.edu.pl www.if.pw.edu.pl/ murba strona Wydziału Fizyki www.fizyka.pw.edu.pl
SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA
Agnieszka Głąbała Karol Góralczyk Wrocław 5 listopada 008r. SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA LABORATORIUM FIZYKI OGÓLNEJ SPRAWOZDANIE z Ćwiczenia 88 1.Temat i cel ćwiczenia: Celem niniejszego ćwiczenia
KOOF Szczecin: www.of.szc.pl
Źródło: LI OLIMPIADA FIZYCZNA (1/2). Stopień III, zadanie doświadczalne - D Nazwa zadania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej; Andrzej Wysmołek, kierownik ds. zadań dośw. plik;
Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk
Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, 05-400 Otwock-Świerk ĆWICZENIE L A B O R A T O R I U M F I Z Y K I A T O M O W E J I J Ą D R O W E J Zastosowanie pojęć
Projektowanie systemów pomiarowych. 02 Dokładność pomiarów
Projektowanie systemów pomiarowych 02 Dokładność pomiarów 1 www.technidyneblog.com 2 Jak dokładnie wykonaliśmy pomiar? Czy duża / wysoka dokładność jest zawsze konieczna? www.sparkfun.com 3 Błąd pomiaru.
Szkoła z przyszłością. Zastosowanie pojęć analizy statystycznej do opracowania pomiarów promieniowania jonizującego
Szkoła z przyszłością szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Narodowe Centrum Badań Jądrowych, ul. Andrzeja Sołtana 7, 05-400 Otwock-Świerk ĆWICZENIE
LABORATORIUM Z FIZYKI
Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁINśYNIERII
XIXOLIMPIADA FIZYCZNA (1969/1970). Stopień W, zadanie doświadczalne D.. Znaleźć doświadczalną zależność T od P. Rys. 1
KOOF Szczecin: www.of.szc.pl XIXOLIMPIADA FIZYCZNA (1969/197). Stopień W, zadanie doświadczalne D. Źródło: Olimpiady fizyczne XIX i XX Autor: Waldemar Gorzkowski Nazwa zadania: Drgania gumy. Działy: Drgania
Pobieranie prób i rozkład z próby
Pobieranie prób i rozkład z próby Marcin Zajenkowski Marcin Zajenkowski () Pobieranie prób i rozkład z próby 1 / 15 Populacja i próba Populacja dowolnie określony zespół przedmiotów, obserwacji, osób itp.
FIZYKA klasa 1 Liceum Ogólnokształcącego (4 letniego)
2019-09-01 FIZYKA klasa 1 Liceum Ogólnokształcącego (4 letniego) Treści z podstawy programowej przedmiotu POZIOM ROZSZERZONY (PR) SZKOŁY BENEDYKTA Podstawa programowa FIZYKA KLASA 1 LO (4-letnie po szkole
DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu
Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających
Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.
ĆWICZENIE WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA REWERSYJNEGO Opis ćwiczenia Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
Niepewność pomiaru w fizyce.
Niepewność pomiaru w fizyce. 1. Niepewność pomiaru - wprowadzenie Każda badana doświadczalnie zależność fizyczna jest zależnością wyidealizowaną pomiędzy pewną liczbą wielkości fizycznych, to znaczy nie
Ć W I C Z E N I E N R M-2
INSYU FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I ECHNOLOGII MAERIAŁÓW POLIECHNIKA CZĘSOCHOWSKA PRACOWNIA MECHANIKI Ć W I C Z E N I E N R M- ZALEŻNOŚĆ OKRESU DRGAŃ WAHADŁA OD AMPLIUDY Ćwiczenie M-: Zależność
Komputerowa Analiza Danych Doświadczalnych
Komputerowa Analiza Danych Doświadczalnych dr inż. Adam Kisiel kisiel@if.pw.edu.pl pokój 117b (12b) 1 Materiały do wykładu Transparencje do wykładów: http://www.if.pw.edu.pl/~kisiel/kadd/kadd.html Literatura
m 0 + m Temat: Badanie ruchu jednostajnie zmiennego przy pomocy maszyny Atwooda.
msg M 1-1 - Temat: Badanie ruchu jednostajnie zmiennego przy pomocy maszyny Atwooda. Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, równania dynamiczne ruchu, siły tarcia, moment sił, moment bezwładności, opis kinematyczny
02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ
TABELA INFORMACYJNA Imię i nazwisko autora opracowania wyników: Klasa: Ocena: Numery w dzienniku Imiona i nazwiska pozostałych członków grupy: Data: PRZYGOTOWANIE I UMIEJĘTNOŚCI WEJŚCIOWE: Należy posiadać
Laboratorium Metrologii
Laboratorium Metrologii Ćwiczenie nr 1 Metody określania niepewności pomiaru. I. Zagadnienia do przygotowania na kartkówkę: 1. Podstawowe założenia teorii niepewności. Wyjaśnić znaczenie pojęć randomizacja
STATYSTYKA - PRZYKŁADOWE ZADANIA EGZAMINACYJNE
STATYSTYKA - PRZYKŁADOWE ZADANIA EGZAMINACYJNE 1 W trakcie badania obliczono wartości średniej (15,4), mediany (13,6) oraz dominanty (10,0). Określ typ asymetrii rozkładu. 2 Wymień 3 cechy rozkładu Gauss
INFORMATYKA W CHEMII Dr Piotr Szczepański
INFORMATYKA W CHEMII Dr Piotr Szczepański Katedra Chemii Fizycznej i Fizykochemii Polimerów WPROWADZENIE DO STATYSTYCZNEJ OCENY WYNIKÓW DOŚWIADCZEŃ 1. BŁĄD I STATYSTYKA błąd systematyczny, błąd przypadkowy,
Wprowadzenie do analizy korelacji i regresji
Statystyka dla jakości produktów i usług Six sigma i inne strategie Wprowadzenie do analizy korelacji i regresji StatSoft Polska Wybrane zagadnienia analizy korelacji Przy analizie zjawisk i procesów stanowiących
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych Cel ćwiczenia: Wyznaczenie składowej poziomej ziemskiego pola magnetycznego. Literatura [1] Kąkol Z., Fizyka dla inżynierów, OEN Warszawa,
Weryfikacja hipotez statystycznych, parametryczne testy istotności w populacji
Weryfikacja hipotez statystycznych, parametryczne testy istotności w populacji Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych Wydział Informatyki Politechniki
Blok I: Wyrażenia algebraiczne. dla xy = 1. (( 7) x ) 2 ( 7) 11 7 x c) x ( x 2) 4 (x 3 ) 3 dla x 0 d)
Blok I: Wyrażenia algebraiczne I. Obliczyć a) 9 9 9 9 ) 7 y y dla y = z, jeśli = 0 4, y = 0 0.7 i z = y 64 7) ) 7) 7 7 I. Uprościć wyrażenia a) 48 6 4 dla 0 5) 4 dla 0 ) 4 ) dla 0 45 4 y ) dla yz 0 I.
Ruch jednostajnie przyspieszony wyznaczenie przyspieszenia
Doświadczenie: Ruch jednostajnie przyspieszony wyznaczenie przyspieszenia Cele doświadczenia Celem doświadczenia jest zbadanie zależności drogi przebytej w ruchu przyspieszonym od czasu dla kuli bilardowej
E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA
E1. OBWODY PRĄDU STŁEGO WYZNCZNIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁ tekst opracowała: Bożena Janowska-Dmoch Prądem elektrycznym nazywamy uporządkowany ruch ładunków elektrycznych wywołany
Analiza niepewności pomiarowych i opracowanie wyników. Chemia C
Analiza niepewności pomiarowych i opracowanie wyników dr Anna Majcher 5 marca 2015 Chemia C I Pracownia Fizyczna, WFAiIS UJ Po co nam niepewności pomiarowe? Pytania: Jak daleko jest stąd do najbliższego