na p laszczyźnie kartezjaṅskiej prowadzimy prost a o rȯwnaniu s 1. (1.1) s 0 + t 1 t 0

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "na p laszczyźnie kartezjaṅskiej prowadzimy prost a o rȯwnaniu s 1. (1.1) s 0 + t 1 t 0"

Transkrypt

1 Chapter 1 Interpolacja 1.1 Interpolacja liniowa Zacznijmy opis pojȩcia inter-polacji od prostego przyk ladu. Przyk lad 1.1 Oblicz ile kilometrȯw przejecha l samochȯd po 3 godzinach jazdy, jeżeli po jednej godzinie jazdy przejecha l 100km, a po 6 godzinach jazdy przejecha l 500km. Zatem mamy dane czas t t 0 = 1h t = 3h t 1 = 6h droga s s 0 = 100km s =? s 2 = 500km Mȯwimy inter-polacja, gdyż punkt t [t 0, t 1 ] w ktȯrym szukamy wartoṡci interpolowanej s leży pomiȩdzy danymi wȩz lami t 0 = 1 i t 1 = 6. Przez dwa punkty (t 0, s 0 ) = (1, 100), (t 1, s 1 ) = (6, 500) na p laszczyźnie kartezjaṅskiej prowadzimy prost a o rȯwnaniu s(t) = t t 1 s 0 t t 0 s 1. (1.1) Sprawdzamy, że prosta o rȯwnaniu (1.1) przechodzi przez dane punkty (t 0, s 0 ) i (t 1, s 1 ). Mianowicie dla t = t 0, obliczamy s(t 0 ) = s 0 t 0 t 0 t 2 t 0 s 1 = s 0, dla t = t 1, obliczamy s(t 1 ) = t 1 t 1 s 0 s 1 = s 1. Podstawiaj ac do rȯwnania (1.1) t 0 = 1, s 0 = 100 i t 1 = 6, s 1 = 500 1

2 2 otrzymamy rȯwnanie prostej interpolacji s(t) = t t , s(t) = (t 6)20 (t 1)100, s(t) = 80t 20. }{{} prosta interpolacji (1.2) Teraz możemy obliczyċ ile kilometrȯw samochȯd przejecha l po 3 godzinach jazdy. s(3) = = = 220 Okaza lo siȩ, że kierowca przekroczy l prȩdkoṡċ, ktȯr a kamera zarejestrowa la i po 3 godzinach jazdy samochȯd przejecha l 230km o 10km wiȩcej niż interpolowana wartoṡċ 220km. Na rysunku zaznaczone s a interpolowana odleg loṡċ 220km i rzeczywista odleg loṡċ 230km po 3 godzinach jazdy (t = 3h). y s 1 = 500m Wysokoṡċ rzeczwista s = 230m Wysokoṡċ interpolowana s = 220m s = 220m t 0 = 1 2 t = t 1 = 6 x 1.2 Ekstra-polacja liniowa Ekstra-polacjȩ liniow a wyjaṡniamy w nastȩpnym przyk ladzie. Przyk lad 1.2 Oblicz ile kilometrȯw przejecha l samochȯd po 7 godzinach jazdy, jeżeli po jednej godzinie jazdy przejecha l 100km, a po 6 godzinach jazdy przejecha l 500km. Zatem mamy dane czas t t 0 = 1h t 1 = 6h t = 7h droga s s 0 = 100km s 1 = 500km s =? Mȯwimy ekstra-polacja, gdyż punkt t / [t 0, t 1 ] w ktȯrym szukamy wartoṡci ekstra-polowanej s leży poza danymi wȩz lami t 0 = 1 i t 1 = 6. Przez dwa dane punkty (t 0, s 0 ) = (1, 100) i (t 1, s 1 ) = (6, 500)

3 3 na p laszczyźnie kartezjaṅskiej prowadzimy prost a s(t) = t t 1 s 1 t t 0 s 2 (1.3) Sprawdzamy, że prosta o rȯwnaniu (1.3) przechodzi przez dane punkty (t 0, s 0 ) i (t 1, s 1 ) Podstawiaj ac do rȯwnania (1.3) s(t 0 ) = s 0 t 0 t 0 s 2 = s 0, s(t 1 ) = t 1 t 2 s 0 s 2 = s 1. t 0 = 1, s 0 = 100 i t 1 = 6, s 1 = 500 otrzymamy rȯwnanie prostej interpolacji s(t) = t t , s(t) = (t 6)20 (t 1)100, (1.4) s(t) = 80t 20. }{{} Zatem po 7 godzinach jazdy samochȯd przejecha l s(3) = = = 540 Na rysunku zaznaczona jest ekstra-polowana odleg loṡċ 540km po 7 godzinach jazdy (t 1 = 7h). y Wysokoṡċ ekstrapolowana s = 540m Wysokoṡċ dana s 1 = 500m s 2 = 500m s = 540m t 0 = t 1 = 6 t = 7 x 1.3 Interpolacja kwadratowa Interpolacja kwadratowa polega na znalezieniu trȯjmianu kwadratowwego, ktȯrego wykres przechodzi przez 3 dane wȩz ly interpolacyjne. Rozpatrzmy nastȩpuj acy przyk lad.

4 4 Przyk lad 1.3 Oblicz na ile metrȯw w gȯrȩ wzniesie siȩ samolot po 4 minutach lotu, jeżeli po 1 minucie lotu samolot osi agn a l wysokṡċ 1000m, a po 5 minutach samolot osi agn a l 10000m. Zatem mamy dane czas t t 0 = 0 min. t 1 = 1 min. t = 4 min. t 2 = 5 min. wysokoṡċ h h 0 = 0 m h 1 = 1000 h =? h 2 = m Mȯwimy inter-polacja, gdyż punkt t [t 0, t 2 ] w ktȯrym szukamy wartoṡci interpolowanej h leży pomiȩdzy danymi wȩz lami t 0 = 0 i t 2 = 5. Przez 3 dane punkty (t 0, h 0 ) = (0, 0), (t 1, h 2 ) = (1, 1000), (t 2, h 2 ) = (5, 10000) na p laszczyźnie kartezjaṅskiej przechodzi jeden trȯjmian kwadratowy h(t) = (t t 1)(t t 2 ) ( )(t 0 t 2 ) h 0 (t t 0)(t t 2 ) ( )(t 1 t 2 h 1 (t t 0)(t t 1 ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 ) h 2 (1.5) Sprawdzamy, że trȯjmian o rȯwnaniu (1.5) rzeczywiṡcie przechodzi przez dane punkty (t 0, s 0 ), (t 1, h 1 ) i (t 2, h 2 ) h(t 0 ) = ( )(t t 2 ) ( )(t 0 t 2 ) h 0 (t 0 t 0 )(t 0 t 2 ) ( )(t 1 t 2 h 1 (t 0 t 0 )( ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 ) h 2 = h 0, h(t 1 ) = (t 1 t 1 )(t 1 t 2 ) ( )(t 0 t 2 ) h 0 ( )(t 1 t 2 ) ( )(t 1 t 2 ) h 1 ( )(t 1 t 1 ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 ) h 2 = h 1, h(t 2 ) = (t 2 t 1 )(t 2 t 2 ) ( )(t 0 t 2 ) h 0 (t 2 t 0 )(t 2 t 2 ) ( )(t 1 t 2 h 1 (t 2 t 0 )(t 2 t 1 ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 ) h 2 = h 2. Po podstawieniu do rȯwnania (1.5) danych (t 0, h 0 ) = (0, 0), (t 1, h 1 ) = (1, 1000) (t 2, h 2 ) = (5, 10000) otrzymamy rȯwnanie trȯjmianu interpolacji (t 1)(t 5) (t 0)(t 5) (t 0)(t 1) h(t) = (0 1)(0 5) (1 0)(1 5) (5 0)(5 1) = t2 6t 5 0 (t2 5t 1000 t2 t h(t) = 250t t 500 t 2 500t) = 250t 2 750t. }{{} trojmian interpolacji (1.6)

5 5 Teraz możemy obliczyċ na ile metrȯw samolot wniȯs l siȩ w gȯrȩ po 4 minutach lotu h(4) = m 750m 4 = 4000m 3000m = 7000m Na rysunku zaznaczona jest interpolowana wysokoṡċ samolotu 7000m po 4 minutach (t = 4 min.) lotu. y Wysokoṡċ interpolowana h = 7000m 4 5 x t 0 = 0 t 1 = h = 7000m t = 4 t 2 = 5 h 2 = 10000m 1.4 Interpolacja kubiczna Podobnie jak interpolacja liniowa i kwadratowa, interpolacja kubiczna polega na wyznaczeniu wielomianu 3-go stopnia (n = 3), ktȯry w danych 4-ech wȩz lach interpolacyjnych t 0, t 1, t 2, t 3 przyjmuje zadane wartoṡci Rozpatrzmy nastȩpuj acy przyk lad. h 0, h 1, h 2, h 3. Przyk lad 1.4 Oblicz na ile metrȯw w gȯrȩ wzniesie siȩ samolot po 4 minutach lotu, jeżeli po 1-ej minucie lotu samolot osi agn a l wysokṡċ 1000m, po 3-ej minucie lotu samolot osi agn a l 3000m, i po 5-ciu minutach lotu samolot osi agn a l wysokoṡċ 10000m. Zatem mamy dane do wyznaczenia jedynego wielomianu kubicznego w niżej podanej tabeli czas t t 0 = 0 t 1 = 1 t 2 = 3 t = 4 t 3 = 5 droga s h 0 = 0m h 1 = 1000km h 2 = 3000m h =? h 3 = 10000m Mȯwimy inter-polacja, gdyż punkt t [t 0, t 3 ] w ktȯrym szukamy wartoṡci interpolowanej h leży pomiȩdzy danymi wȩz lami t 0 = 0 i t 3 = 5. Przez 4 dane punkty (t 0, h 0 ) = (0, 0), (t 1, h 2 ) = (1, 1000), (t 2, h 2 ) = (5, 3000), (t 3, h 3 ) = (5, 10000)

6 6 na p laszczyźnie kartezjaṅskiej przechodzi jedyny wielomian kubiczny h(t) = (t t 1 )(t t 2 )(t t 3 ) ( )(t 0 t 2 )(t 0 t 3 ) h 0 (t t 0 )(t t 2 )(t t 3 ) ( )(t 1 t 2 )(t 1 t 3 ) h 1 (t t 0 )(t t 1 )(t t 3 ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 )(t 2 t 3 ) h 2 (t t 0 )(t t 1 )(t t 2 ) (t 3 t 0 )(t 3 t 1 )(t 3 t 2 ) h 3 (1.7) Latwo sprawdziċ, że wielomian kubiczny o rȯwnaniu (1.7) przechodzi przez dane punkty (t 0, s 0 ), (t 1, h 1 ), (t 2, h 2 ), (t 3, h 3 ), to znaczy że h(t 0 ) = h 0, h(t 1 ) = h 1, h(t 2 ) = h 2,, h(t 3 ) = h 3. Po podstawieniu danych (t 0, h 0 ) = (0, 0), (t 1, h 1 ) = (1, 1000) (t 2, h 2 ) = (3, 3000) (t 3, h 3 ) = (5, 10000) do rȯwnania (1.7), otrzymamy rȯwnanie wielomianu kubicznego interpolacji h(t) = (t 1)(t 3)(t 5) 0 (t 0)(t 3)(t 5) 1000 (0 1)(0 3)(0 5) (1 0)(1 3)(1 5) (t 0)(t 1)(t 5) (t 0)(t 1)(t 3) (3 0)(3 1)(3 5) (5 0)(5 1)(5 3) = t(t 3)(t 5) t(t 1)(t 5) t(t 1)(t 3) ( 2)( 4) 3 2( 2) = 125t(t 3)(t 5) 250t(t 1)(t 5) 250t(t 1)(t 3) (1.8) = 125t(t 2 4t 11) }{{} wielomian interpolacji Teraz możemy obliczyċ, że po t = 4 minutach lotu samolot wzniȯs l siȩ na interpolowan a wysokoṡċ h = 5500m. Mianowicie podstawiaj ac do rȯwnania (1.8) t = 4, otrzymamy h(4) = 125 ( ) = 5500

7 7 Na rysunku zaznaczona jest interpolowana wysokoṡċ h minutach lotu samolotu. y = 5500m po 4-ech t 0 = 0 t 1 = 1 Wysokoṡċ interpolowana = 5500m 2 t 2 = 3 h = 5500m 4 5 t = 4 t 3 = 5 h 3 = 10000m x 1.5 Iterpolacja wielomianem stopnia n 4 Ogȯlnie zagadnienie interpolacji polega na wyznaczeniu wielomianu, ktȯry w zadanych n 1 wȩz lach interpolacyjnych z przedzia lu [a, b] przyjmuje zadane wartoṡci a = x 0 < x 1 < x 2 < < x n = b y 0, y 1, y 2,,y n. Dok ladniej zagadnienie interpolacji wielomianem formu lujemy w nastȩpuj acy sposȯb: Wyznacz wielomian stopnia co najwyżej n taki, że p n (x) = a n x n a n 1 x n 1 a 1 x a 0 p n (x i ) = y i dla i = 0, 1, 2,..., n. W każdym podrȩczniku Analyzy Numerycznej można znaleźċ dowȯd istenia jedynego wielomianu p n (x), ktȯry spe lnia wyżej sformu lowane warunki interpolacji. Takim wielomianem interpolacyjnym jest wielomian w postaci Lgrange a p n (x) = y n l n (x) y n 1 l n 1 (x) y n 2 l n 2 (x) y 1 l 1 (x) y 0 l 0 (x), gdzie wielomiany Lagrange a l i (x) = (x x 0)(x x 1 ) (x x i 1 )(x x i1 ) (x x n ) x i x 0 )(x i x 1 ) (x i x i 1 )(x i x i1 ) (x x n ) dla i = 0, 1, 2,..., n.

8 8 Latwo sprawdzamy, że wielomiany Lagrange a l i (x) spe lniaj a warunek l i (x k ) = { 1, gdy i = k, 0, gdy i k. Dlatego wielomian Lagrange a p n (x) spe lnia warunki interpolacji p n (x i ) = y i, i = 0, 1, 2,..., n. Przyk lad 1.5 W paragrafie interpolacja liniowa podaliṡmy wielomian Lagrange a s(t) = t t 1 s 0 t t 0 s 1. ktȯry dla zmiennej x = t, wȩz lȯw x 0 = t 0, x 1 = t 1 i wartoṡci y 0 = s 0, y 1 = s 1 przyjmuje postaċ wielomianu Lagrange a stopnia n = 1 p 1 (x) = x x 1 x 0 x 1 y 0 x x 0 x 1 x 0 y 1. (1.9) Latwo sprawdzamy, że wielomian p 1 (x) w wȩz lach x 0, x 1 przyjmuje wartoṡci y 0, y 1. Mianowicie, przez podstawienie do rȯwnoṡci (1.9) x = x 0 lub x = x 1, obliczamy p 1 (x 0 ) = y 0, p 1 (x 1 ) = y 1. Przyk lad 1.6 W paragrafie interpolacja kwadratowaa podaliṡmy wielomian Lagrange a h(t) = (t t 1)(t t 2 ) ( )(t 0 t 2 ) h 0 (t t 0)(t t 2 ) ( )(t 1 t 2 h 1 (t t 0)(t t 1 ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 ) h 2 ktȯry dla zmiennej x = t, wȩz lȯw x 0 = t 0, x 1 = t 1, x 2 = t 2 i wartoṡci y 0 = h 0, y 1 = h 1, y 2 = h 2 przyjmuje postaċ wielomianu Lagrange a stopnia n = 2 p 2 (x) = (x x 1)(x x 2 ) (x 0 x 1 )(x 0 x 2 ) y 0 (x x 0)(x x 2 ) y 1 (x x 0)(x x 1 ) (x 1 x 0 )(x 1 x 2 (x 2 x 0 )(x 2 x 1 ) y 2 (1.10) Latwo sprawdzamy, że wielomian p 2 (x) w wȩz lach x 0, x 1, x 2 przyjmuje wartoṡci y 0, y 1, y 2. Mianowicie, przez podstawienie do rȯwnoṡci (1.10) x = x 0, x = x 1 lub x = x 2, obliczamy p 2 (x 0 ) = y 0, p 2 (x 1 ) = y 1, p 2 (x 2 ) = y 2.

9 9 Przyk lad 1.7 W paragrafie interpolacja kubiczna podaliṡmy wielomian Lagrange a (t t 1 )(t t 2 )(t t 3 ) h(t) = ( )(t 0 t 2 )(t 0 t 3 ) h 0 (t t 0 )(t t 2 )(t t 3 ) ( )(t 1 t 2 )(t 1 t 3 ) h 1 (1.11) (t t 0 )(t t 1 )(t t 3 ) (t 2 t 0 )(t 2 t 1 )(t 2 t 3 ) h 2 (t t 0 )(t t 1 )(t t 2 ) (t 3 t 0 )(t 3 t 1 )(t 3 t 2 ) h 3 ktȯry dla zmiennej x = t, wȩz lȯw x 0 = t 0, x 1 = t 1, x 2 = t 2, x 3 = t 3 i wartoṡci y 0 = h 0, y 1 = h 1, y 2 = h 2, y 3 = t 3 przyjmuje postaċ wielomianu Lagrange a stopnia n = 3 p 3 (x) = (x x 1 )(x x 2 )(x x 3 ) (x 0 x 1 )(x 0 x 2 )(x 0 x 3 ) y 0 (x x 0 )(x x 2 )(x x 3 ) (x 1 x 0 )(x 1 x 2 )(x 1 x 3 ) y 1 (x x 0 )(x x 1 )(x x 3 ) (x 2 x 0 )(x 2 x 1 )(x 2 x 3 ) y 2 (x x 0 )(x x 1 )(x x 2 ) (x 3 x 0 )(x 3 x 1 )(x 3 x 2 ) y 3 Latwo sprawdzamy, że wielomian p 3 (x) w wȩz lach x 0, x 1, x 2, x 3 przyjmuje wartoṡci y 0, y 1, y 2, y 3. Mianowicie, przez podstawienie do rȯwnoṡci (1.11) x = x 0, x = x 1 lub x = x 2, x = x 3, obliczamy Przyk lad 1.8. Rozpatrz funkcjȩ p 3 (x 0 ) = y 0, p 3 (x 1 ) = y 1, p 3 (x 2 ) = y 2, p 3 (x 3 ) = y 3. f(x) = x, dla x 0. (a) Znajdź prost a interpolacji y(x), ktȯra w punktach przyjmuje wartoṡci (b) y(0) = f(0), x = 0, x = 9 Oblicz wartoṡċ interpolowan a y(4). y(9) = f(9). (c) Podaj wykres prostej interpolacji y(x) i zaznacz na wykresie wartoṡċ interpolowan a y(4). Oblicz b l ad interpolacji ɛ = f(4) y(4)

10 10 Rozwi azanie. To (a). Rȯwnanie prostej przechodz acej przez punkty (x 0, y 0 ), (x 1, y 1 ) dla x 0 = 0, y 0 = f(0)) = 0 = 0, x 1 = 9, y 1 = f(9) = 9 = 3 w postaci Lagrange a y(x) = x x 1 x 0 x 1 y 0 x x 0 x 1 x 0 y 1, y(x) = x x , y(x) = x x 9 3, y(x) = 1 3 x. }{{} prosta interpolacji To (b). Wartoṡċ interpolowana B l ad interpolacji y(4) = 4 3. y ɛ = f(4) p 1 (4) = = = 2 3 Funkcja y(x) = x Wartoṡċ y(9) = 9 = 3 y(9) = 9 = 3 4 = 2 2 b l ad interpolacji ɛ. y(4) = 4 Wartoṡċ interpolowana 3 t 0 = t = t 1 = 9 x 1.6 Zadania Zadanie 1.1. (a) Znajdź rȯwnanie prostej interpolacji y(x) dla danych w tabeli x 0 2 y 1 3 (b) Oblicz wartoṡċ interpolowan a y(1).

11 11 (c) Oblicz wartoṡċ ekstra-polowan a y(3). (d) Podaj wykres prostej interpolacji y(x). (e) Zaznacz wartoṡċ interpolowan a y(1) i wartoṡċ ekstra-polowan a y(3) na wykresie prostej interpolacji y(x). Zadanie 1.2. (a) Znajdź rȯwnanie trȯjmianu interpolacji y(x) dla danych w tabeli (b) x y Oblicz wartoṡċ interpolowan a y(1). (c) Zaznacz wartoṡċ interpolowan a y(1) na wykresie trȯjmianu interpolacji y(x). Zadanie 1.3. (a) Znajdź rȯwnanie wielomianu kubicznego interpolacji y(x) dla danych w tabeli (b) x y Oblicz wartoṡċ interpolowan a y(0). (c) Podaj wykres wielomianu kubicznego interpolacji y(x). (e) Zaznacz wartoṡċ interpolowan a y(0) na wykresie wielomianu kubicznego interpolacji y(x). Zadanie 1.4. Rozpatrz funkcjȩ f(x) = x 1, dla x 1. (a) Znajdź prost a interpolacji y(x), ktȯra w punktach x = 1, x = 10 przyjmuje wartoṡci y(0) = f(1), y(9) = f(10). (b) Oblicz wartoṡċ interpolowan a y(5). (c) Podaj wykres prostej interpolacji y(x) i zaznacz na wykresie wartoṡċ interpolowan a y(5). Oblicz b l ad interpolacji ɛ = f(5) y(5) Prof. dr Tadeusz STYŠ Warszawa 8 październik, 2018

Pierwiastki arytmetyczne n a

Pierwiastki arytmetyczne n a Chapter 1 Pierwiastki arytmetyczne n a Operacja wyci aganie pierwiastka stopnia n z liczby a jest odwrotn a operacj a do potȩgowania, jeżeli operacja odwrotna jest wykonalna w liczbach rzeczywistych. Zacznijmy

Bardziej szczegółowo

Asymptota pozioma: oṡ x, gdy y = 0 Asymptota pionowa: oṡ y, gdy x = 0. Hyperbola 1 x

Asymptota pozioma: oṡ x, gdy y = 0 Asymptota pionowa: oṡ y, gdy x = 0. Hyperbola 1 x 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 Asymptota pozioma: oṡ x, gdy y = 0 Asymptota pionowa: oṡ y, gdy x = 0 2 1 0 3 1 2 x Hyperbola 1 x FUNKCJE ELEMENTARNE WYMIERNE POTȨGOWE LOGARYTMICZNE

Bardziej szczegółowo

SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16. Hyperbola 1 x FUNKCJE ELEMENTARNE WYMIERNE POTȨGOWE LOGARYTMICZNE.

SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16. Hyperbola 1 x FUNKCJE ELEMENTARNE WYMIERNE POTȨGOWE LOGARYTMICZNE. 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 0-89 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 1 0 3 1 x Hyperbola 1 x FUNKCJE ELEMENTARNE WYMIERNE POTȨGOWE LOGARYTMICZNE Prof. dr. Tadeusz STYŠ Warszawa 018 1 1 Projekt dziesi aty Contents

Bardziej szczegółowo

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala November 12, 2009 Przyk ladowe zadania z rozwi azaniami Zadanie 1. Oblicz pochodne nastȩpuj

Bardziej szczegółowo

Metody Numeryczne Wykład 4 Wykład 5. Interpolacja wielomianowa

Metody Numeryczne Wykład 4 Wykład 5. Interpolacja wielomianowa Sformułowanie zadania interpolacji Metody Numeryczne Wykład 4 Wykład 5 Interpolacja wielomianowa Niech D R i niech F bȩdzie pewnym zbiorem funkcji f : D R. Niech x 0, x 1,..., x n bȩdzie ustalonym zbiorem

Bardziej szczegółowo

ANALIZA II 15 marca 2014 Semestr letni. Ćwiczenie 1. Czy dan a funkcjȩ da siȩ dookreślić w punkcie (0, 0) tak, żeby otrzymana funkcja by la ci ag la?

ANALIZA II 15 marca 2014 Semestr letni. Ćwiczenie 1. Czy dan a funkcjȩ da siȩ dookreślić w punkcie (0, 0) tak, żeby otrzymana funkcja by la ci ag la? Ci ag lość i norma Ćwiczenie. Czy dan a funkcjȩ da siȩ dookreślić w punkcie (0, 0) tak, żeby otrzymana funkcja by la ci ag la? f (x, y) = x2 y 2 x 2 + y 2, f 2(x, y) = x2 y x 2 + y 2 f 3 (x, y) = x2 y

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA DZIELENIE LICZB Z RESZTA CECHY PODZIELNOṠCI

MATEMATYKA DZIELENIE LICZB Z RESZTA CECHY PODZIELNOṠCI 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 Opercja modulo a b( mod c) MATEMATYKA DZIELENIE LICZB Z RESZTA CECHY PODZIELNOṠCI Prof. dr. Tadeusz STYŠ WARSZAWA 2018 1 1 Projekt pi aty

Bardziej szczegółowo

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Matematyka licea ogólnokształcące, technika Matematyka licea ogólnokształcące, technika Opracowano m.in. na podstawie podręcznika MATEMATYKA w otaczającym nas świecie zakres podstawowy i rozszerzony Funkcja liniowa Funkcję f: R R określoną wzorem

Bardziej szczegółowo

Suma i przeciȩcie podprzestrzeń, suma prosta, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas

Suma i przeciȩcie podprzestrzeń, suma prosta, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas Suma i przeciȩcie podprzestrzeń suma prosta przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas Ćwiczenie 1 W zależności od wartości parametru p podaj wymiar przestrzeni W = v 1 v v 3 gdzie p 0 v 1 = 1 + p 3 v = 5 3

Bardziej szczegółowo

Zestaw nr 7 Ekstremum funkcji jednej zmiennej. Punkty przegiȩcia wykresu. Asymptoty

Zestaw nr 7 Ekstremum funkcji jednej zmiennej. Punkty przegiȩcia wykresu. Asymptoty Zestaw nr 7 Ekstremum funkcji jednej zmiennej. Punkty przegiȩcia wykresu. Asymptoty November 20, 2009 Przyk ladowe zadania z rozwi azaniami Zadanie 1. Znajdź równanie asymptot funkcji f jeśli: a) f(x)

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c

FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c FUNKCJA KWADRATOWA 1. Definicje i przydatne wzory DEFINICJA 1. Funkcja kwadratowa lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax + bx + c taką, że a, b, c R oraz a 0. Powyższe wyrażenie

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS LICZBY NATURALNE I CA LKOWITE

MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS LICZBY NATURALNE I CA LKOWITE 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 0-89 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 3 1 0 1 3 Oś liczbowa. Liczby ca lkowite x MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS LICZBY NATURALNE I CA LKOWITE Prof. dr. Tadeusz STYŠ WARSZAWA 018 1

Bardziej szczegółowo

Trigonometria. Funkcje trygonometryczne

Trigonometria. Funkcje trygonometryczne 1 Trigonometria. Funkcje trygonometryczne Trigonometria to wiedza o zwi azkach miarowych pomiedzy bokami i k atami trójk atów. Takie znaczenie s lowa Trigonometria by lo używane w czasach starożytnych

Bardziej szczegółowo

SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16. Szeṡcian w uk ladzie wspȯ lrzȩdnych x, y, z GEOMETRIA PRZESTRZENNA STEREOMETRIA

SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16. Szeṡcian w uk ladzie wspȯ lrzȩdnych x, y, z GEOMETRIA PRZESTRZENNA STEREOMETRIA SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 z y 0 x Szeṡcian w uk ladzie wspȯ lrzȩdnych x, y, z GEOMETRIA PRZESTRZENNA STEREOMETRIA Prof. dr. Tadeusz STYŠ Warszawa 2018 1 1 Projekt trzynasty

Bardziej szczegółowo

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania Sterowalność liniowych uk ladów sterowania W zadaniach sterowania docelowego należy przeprowadzić obiekt opisywany za pomoc a równania stanu z zadanego stanu pocz atkowego ẋ(t) = f(x(t), u(t), t), t [t,

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA. Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b.

FUNKCJA LINIOWA. Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b. FUNKCJA LINIOWA Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b. Jakie znaki mają współczynniki a i b? R: Przedstawiona prosta, jest wykresem funkcji

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA REPREZENTACJA LICZB W KOMPUTERZE

MATEMATYKA REPREZENTACJA LICZB W KOMPUTERZE 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 B l ad bezwzglȩdny zaokr aglenia liczby ɛ = fl() B l ad wzglȩdny zaokr aglenia liczby 0 δ = fl() B l ad procentowy zaokr aglenia liczby 0

Bardziej szczegółowo

0.1 Reprezentacja liczb w komputerze

0.1 Reprezentacja liczb w komputerze 1 0.1 Reprezentacja liczb w komputerze Zapis liczb w zmiennym przecinku. U lamki dziesiȩtne w laṡciwe i niew laṡciwe piszemy oddzielaj ac czȩṡċ ca lkowit a od czȩṡci u lamkowej w laṡciwej przecinkiem w

Bardziej szczegółowo

Liczby naturalne i ca lkowite

Liczby naturalne i ca lkowite Chapter 1 Liczby naturalne i ca lkowite Koncepcja liczb naturalnych i proste operacje arytmetyczne by ly znane już od oko lo 50000 tysiȩcy lat temu. To wiemy na podstawie archeologicznych i historycznych

Bardziej szczegółowo

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym Sprowadzanie zadań sterowania optymalnego do zadań wariacyjnych metod a funkcji kary i mnożników Lagrange a - zadania sterowania optymalnego

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE LICZBOWE. x 1

FUNKCJE LICZBOWE. x 1 FUNKCJE LICZBOWE Zbiory postaci {x R: x a}, {x R: x a}, {x R: x < a}, {x R: x > a} oznaczane sa symbolami (,a], [a, ), (,a) i (a, ). Nazywamy pó lprostymi domknie tymi lub otwartymi o końcu a. Symbol odczytujemy

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas Ćwiczenie. Dowieść, że jeśli µ := c d d c, to homografia h(x) = (ax+b)/(cx+d), a, b, c, d C, ad bc, odwzorowuje oś rzeczywist a R C na okr ag

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS WARSZAWA UL. BAŻANCIA 16 SYSTEMY LICZBOWE POZYCYJNE DECYMALNY, BINARNY, OKTALNY. Warszawa pażdziernik 2017

MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS WARSZAWA UL. BAŻANCIA 16 SYSTEMY LICZBOWE POZYCYJNE DECYMALNY, BINARNY, OKTALNY. Warszawa pażdziernik 2017 i MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS 02-892 WARSZAWA UL. BAŻANCIA 16 SYSTEMY LICZBOWE POZYCYJNE DECYMALNY, BINARNY, OKTALNY Warszawa pażdziernik 2017 ii Contents 0.1 Wstȩp............................... 1 0.2

Bardziej szczegółowo

Liczba 2, to jest jedyna najmniejsza liczba parzysta i pierwsza. Oś liczbowa. Liczba 1, to nie jest liczba pierwsza

Liczba 2, to jest jedyna najmniejsza liczba parzysta i pierwsza. Oś liczbowa. Liczba 1, to nie jest liczba pierwsza 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 3 Liczba 2, to jest jedyna najmniejsza liczba parzysta i pierwsza 2 1 0 1 2 3 x Oś liczbowa. Liczba 1, to nie jest liczba pierwsza MATEMATYKA

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D) FUNKCJA LINIOWA 1. Funkcja jest rosnąca, gdy 2. Wskaż, dla którego funkcja liniowa jest rosnąca Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. 3. Funkcja liniowa A) jest malejąca i jej

Bardziej szczegółowo

Wyk³ad INTERPOLACJA.

Wyk³ad INTERPOLACJA. Wyk³ad 1. 3.10.2003 INTERPOLACJA. G³ównym zadaniem interpolacji jest wyznaczenie mo liwie szybki sposób wartoœci funkcji f(x) dla zmiennej niezale nej x, która nie nale y do tablicy danych (x i,y i ).

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji Ćwiczenia nr 4. Sformułowanie zagadnienia interpolacji Niech będą dane punkty x 0,..., x n i wartości y 0,..., y n, takie że i=0,...,n y i = f (x i )). Szukamy funkcji F (funkcji interpolującej), takiej

Bardziej szczegółowo

y 1 y 2 = f 2 (t, y 1, y 2,..., y n )... y n = f n (t, y 1, y 2,..., y n ) f 1 (t, y 1, y 2,..., y n ) y = f(t, y),, f(t, y) =

y 1 y 2 = f 2 (t, y 1, y 2,..., y n )... y n = f n (t, y 1, y 2,..., y n ) f 1 (t, y 1, y 2,..., y n ) y = f(t, y),, f(t, y) = Uk lady równań różniczkowych Pojȩcia wsȩpne Uk ladem równań różniczkowych nazywamy uk lad posaci y = f (, y, y 2,, y n ) y 2 = f 2 (, y, y 2,, y n ) y n = f n (, y, y 2,, y n ) () funkcje f j, j =, 2,,

Bardziej szczegółowo

Suma i przeciȩcie podprzestrzeni, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas

Suma i przeciȩcie podprzestrzeni, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas Suma i przeciȩcie podprzestrzeni, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas Ćwiczenie 1. Dowieść, że jeśli U i V s a podprzestrzeniami n-wymiarowej przestrzeni wektorowej oraz dim U = r i dim V = s, to max(0,

Bardziej szczegółowo

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności I. Pojęcie funkcji definicja różne sposoby opisu funkcji określenie dziedziny, zbioru wartości, miejsc zerowych. Należy

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji Wykład nr 2 Sformułowanie zagadnienia interpolacji Niech będą dane punkty x 0,..., x n (nazywane węzłami interpolacji) i wartości w węzłach y 0,..., y n. Od węzłów żądamy spełnienia warunku x i x j dla

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH PROPORCJONALNOŚĆ PROSTA Proporcjonalnością prostą nazywamy zależność między dwoma wielkościami zmiennymi x i y, określoną wzorem: y = a x Gdzie a jest

Bardziej szczegółowo

III. INTERPOLACJA Ogólne zadanie interpolacji. Niech oznacza funkcjê zmiennej x zale n¹ od n + 1 parametrów tj.

III. INTERPOLACJA Ogólne zadanie interpolacji. Niech oznacza funkcjê zmiennej x zale n¹ od n + 1 parametrów tj. III. INTERPOLACJA 3.1. Ogólne zadanie interpolacji Niech oznacza funkcjê zmiennej x zale n¹ od n + 1 parametrów tj. Definicja 3.1. Zadanie interpolacji polega na okreœleniu parametrów tak, eby dla n +

Bardziej szczegółowo

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym Sprowadzanie zadań sterowania optymalnego do zadań wariacyjnych metod a funkcji kary i mnożników Lagrange a - zadania sterowania optymalnego

Bardziej szczegółowo

Przyk³adowe zdania. Wydawnictwo Szkolne OMEGA. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3. Zadanie 4. Zadanie 5. Zadanie 6. Zadanie 7. Zadanie 8. Zadanie 9.

Przyk³adowe zdania. Wydawnictwo Szkolne OMEGA. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3. Zadanie 4. Zadanie 5. Zadanie 6. Zadanie 7. Zadanie 8. Zadanie 9. Zadanie. Przyk³adowe zdania Napisz równanie prostej przechodz¹cej przez punkty A (, ) i B (, 4 ). Zadanie. Napisz równanie prostej, której wspó³czynnik kierunkowy równy jest, wiedz¹c, e przechodzi ona

Bardziej szczegółowo

M10. Własności funkcji liniowej

M10. Własności funkcji liniowej M10. Własności funkcji liniowej dr Artur Gola e-mail: a.gola@ajd.czest.pl pokój 3010 Definicja Funkcję określoną wzorem y = ax + b, dla x R, gdzie a i b są stałymi nazywamy funkcją liniową. Wykresem funkcji

Bardziej szczegółowo

POWTÓRKA ROZDZIAŁU III FUNKCJA LINIOWA

POWTÓRKA ROZDZIAŁU III FUNKCJA LINIOWA POWTÓRKA ROZDZIAŁU III FUNKCJA LINIOWA I. Wykresy funkcji 1. Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y=ax+b. Jakie znaki mają współczynniki a i b? A. a

Bardziej szczegółowo

Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 2013 r. J. de Lucas

Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 2013 r. J. de Lucas Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 03 r. J. de Lucas Uwagi organizacyjne: Każde zadanie rozwi azujemy na osobnej kartce, opatrzonej imieniem i nazwiskiem w lasnym oraz osoby prowadz acej ćwiczenia,

Bardziej szczegółowo

Funkcje IV. Wymagania egzaminacyjne:

Funkcje IV. Wymagania egzaminacyjne: Wymagania egzaminacyjne: a) określa funkcję za pomocą wzoru, tabeli, wykresu, opisu słownego, b) odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę i zbiór wartości, miejsca zerowe, maksymalne przedziały, w których

Bardziej szczegółowo

0.1 Sposȯb rozk ladu liczb na czynniki pierwsze

0.1 Sposȯb rozk ladu liczb na czynniki pierwsze 1 Temat 5: Liczby pierwsze Zacznijmy od definicji liczb pierwszych Definition 0.1 Liczbȩ naturaln a p > 1 nazywamy liczb a pierwsz a, jeżeli ma dok ladnie dwa dzielniki, to jest liczbȩ 1 i sam a siebie

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich. 1. Perspektywa odbić w zwierciad lach p laskich 06F

Geometria odwzorowań inżynierskich. 1. Perspektywa odbić w zwierciad lach p laskich 06F Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6F, 1 10. Geometria odwzorowań inżynierskich Perspektywa odbić w zwierciad lach p laskich 06F Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Perspektywa

Bardziej szczegółowo

System liczbowy binarny.

System liczbowy binarny. 1 System liczbowy binarny. 0.1 Wstȩp Ogȯlna forma systemów pozycyjnych liczbowych ma postać wielomianu α n 1 ρ n 1 + α n 2 ρ n 2 + + α 2 ρ 2 + α 1 ρ + α 0, (1) gdzie liczbȩ naturaln a ρ 2 nazywamy podstaw

Bardziej szczegółowo

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia. mm

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia.   mm CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L Ćwiczenia METODY PRZYBLIŻONE ROZWIA ZYWANIA RÓWNANIA SCHRÖDINGERA METODA WARIACYJNA metoda wariacyjna ĤΨ n = E n Ψ n Ψ n ortonormalne Szukamy rozwi azań dla stanu podstawowego,

Bardziej szczegółowo

Zakres materiału obowiązujący do egzaminu poprawkowego z matematyki klasa 1 d LO

Zakres materiału obowiązujący do egzaminu poprawkowego z matematyki klasa 1 d LO Zakres materiału obowiązujący do egzaminu poprawkowego z matematyki klasa 1 d LO Dział programowy. Zakres realizacji 1. Liczby, działania i procenty Liczby wymierne i liczby niewymierne-działania, kolejność

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe cz astkowe rzȩdu pierwszego

Równania różniczkowe cz astkowe rzȩdu pierwszego Równania różniczkowe cz astkowe rzȩd pierwszego 1 Równania liniowe jednorodne Rozważmy równanie a 1 ( 1,..., n ) 1 +... + a n ( 1,..., n ) n = 0, (1) gdzie a i, i = 1,..., n s a dane, a fnkcja = ( 1,...,

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE. Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Teoria funkcje cz.1. Definicja funkcji i wiadomości podstawowe

FUNKCJE. Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Teoria funkcje cz.1. Definicja funkcji i wiadomości podstawowe 1 FUNKCJE Definicja funkcji i wiadomości podstawowe Jeżeli mamy dwa zbiory: zbiór X i zbiór Y, i jeżeli każdemu elementowi ze zbioru X przyporządkujemy dokładnie jeden element ze zbioru Y, to takie przyporządkowanie

Bardziej szczegółowo

Sterowanie optymalne dla uk ladów nieliniowych. Zasada maksimum Pontriagina.

Sterowanie optymalne dla uk ladów nieliniowych. Zasada maksimum Pontriagina. Sterowanie optymalne dla uk ladów nieliniowych. Zasada maksimum Pontriagina. Podstawowy problem sterowania optymalnego dla uk ladów nieliniowych W podstawowym problemie sterowania optymalnego minimalizacji

Bardziej szczegółowo

POCHODNA KIERUNKOWA. DEFINICJA Jeśli istnieje granica lim. to granica ta nazywa siȩ pochodn a kierunkow a funkcji f(m) w kierunku osi l i oznaczamy

POCHODNA KIERUNKOWA. DEFINICJA Jeśli istnieje granica lim. to granica ta nazywa siȩ pochodn a kierunkow a funkcji f(m) w kierunku osi l i oznaczamy POCHODNA KIERUNKOWA Pochodne cz astkowe funkcji f(m) = f(x, y, z) wzglȩdem x, wzglȩdem y i wzglȩdem z wyrażaj a prȩdkość zmiany funkcji w kierunku osi wspó lrzȩdnych; np. f x jest prȩdkości a zmiany funkcji

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych 8 Pochodna kierunkowa funkcji Definicja Niech funkcja f określona bȩdzie w otoczeniu punktu P 0 = (x 0, y 0 ) oraz niech v = [v x, v y ] bȩdzie wektorem. Pochodn a kierunkow a funkcji

Bardziej szczegółowo

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna Arkusz A04 2 Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna odpowiedź Zadanie 1. (0-1) Liczba π spełnia nierówność: A. + 1 > 5 B. 1 < 2 C. + 2 3 4

Bardziej szczegółowo

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut XLIII MIE DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE Eliminacje rejonowe Czas trwania zawodów: 150 minut Każdy uczeń rozwia zuje dwadzieścia cztery zadania testowe, w których podano za lożenia oraz trzy (niekoniecznie

Bardziej szczegółowo

=, wariacje bez powtorzen. (n k)! = n k, wariacje z powtorzeniami.

=, wariacje bez powtorzen. (n k)! = n k, wariacje z powtorzeniami. 1 SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 Silnia, Kombinacje i Wariacje n! = 1 2 3 (n 1) n, silnia Cn k n! = k!(n k)!, kombinacje Vn k n! =, wariacje bez powtorzen. (n k)! = n k, wariacje

Bardziej szczegółowo

Newton vs. Lagrange - kto lepszy?

Newton vs. Lagrange - kto lepszy? Uniwersytet Mikołaja Kopernika Wydział Matematyki i Informatyki Katedra Analizy Matematycznej Agnieszka Rydzyńska nr albumu: 254231 Praca Zaliczeniowa z Seminarium Newton vs. Lagrange - kto lepszy? Opiekun

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (Postać kierunkowa) Funkcja liniowa jest podstawowym typem funkcji. Jest to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości

Bardziej szczegółowo

. c) do jej wykresu należą punkty A ( 3,2 3 3) oraz

. c) do jej wykresu należą punkty A ( 3,2 3 3) oraz Funkcja liniowa powtórzenie wiadomości Napisz wzór funkcji liniowej wiedząc, że: a) miejscem zerowym funkcji jest liczba oraz f()=, b) miejscem zerowym funkcji jest liczba i i wykres funkcji przecina oś

Bardziej szczegółowo

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje Funkcje Andrzej Musielak 1 Funkcje Funkcja liniowa Funkcja liniowa jest postaci f(x) = a x + b, gdzie a, b R Wartość a to tangens nachylenia wykresu do osi Ox, natomiast b to wartość funkcji w punkcie

Bardziej szczegółowo

Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna

Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna Interpolacja Marcin Orchel 1 Wstęp Mamy daną funkcję φ (x; a 0,..., a n ) zależną od n + 1 parametrów a 0,..., a n. Zadanie interpolacji funkcji φ polega na określeniu parametrów a i tak aby dla n + 1

Bardziej szczegółowo

ZAGADNIENIA NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z MATEMATYKI W KLASIE II TECHNIKUM.

ZAGADNIENIA NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z MATEMATYKI W KLASIE II TECHNIKUM. I. Funkcje. ZAGADNIENIA NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z MATEMATYKI W KLASIE II TECHNIKUM. 1. Pojęcie funkcji i jej dziedzina. 2. Zbiór wartości funkcji. 3. Wykres funkcji liczbowej i odczytywanie jej własności

Bardziej szczegółowo

Rys Mo liwe postacie funkcji w metodzie regula falsi

Rys Mo liwe postacie funkcji w metodzie regula falsi 5.3. Regula falsi i metoda siecznych 73 Rys. 5.1. Mo liwe postacie funkcji w metodzie regula falsi Rys. 5.2. Przypadek f (x), f (x) > w metodzie regula falsi 74 V. Równania nieliniowe i uk³ady równañ liniowych

Bardziej szczegółowo

Po zapoznaniu się z funkcją liniową możemy przyjśd do badania funkcji kwadratowej.

Po zapoznaniu się z funkcją liniową możemy przyjśd do badania funkcji kwadratowej. Po zapoznaniu się z funkcją liniową możemy przyjśd do badania funkcji kwadratowej. Definicja 1 Jednomianem stopnia drugiego nazywamy funkcję postaci: i a 0. Dziedziną tej funkcji jest zbiór liczb rzeczywistych

Bardziej szczegółowo

1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)

1) 2) 3)  5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25) 1) Wykresem funkcji kwadratowej f jest parabola o wierzchołku w początku układu współrzędnych i przechodząca przez punkt. Wobec tego funkcja f określona wzorem 2) Punkt należy do paraboli o równaniu. Wobec

Bardziej szczegółowo

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 6 Teoria funkcje cz. 2

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 6 Teoria funkcje cz. 2 1 FUNKCJE Wykres i własności funkcji kwadratowej Funkcja kwadratowa może występować w 3 postaciach: postać ogólna: f(x) ax 2 + bx + c, postać kanoniczna: f(x) a(x - p) 2 + q postać iloczynowa: f(x) a(x

Bardziej szczegółowo

PRZYKŁADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI

PRZYKŁADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI PRZYKŁADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI P-1 POZIOM PODSTAWOWY Czas pracy: 170 minut Za rozwiązanie wszystkich zadań można uzyskać łącznie 50 punktów BRUDNOPIS Zadanie 1. (1 pkt) ZADANIA ZAMKNIĘTE

Bardziej szczegółowo

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Matematyka stosowana i metody numeryczne Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładu 8 Interpolacja Interpolacja polega na budowaniu tzw. funkcji interpolujących ϕ(x) na podstawie zadanych

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 1 MARCA 2014 CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT) Wskaż rysunek, na którym

Bardziej szczegółowo

ZADANIE 1. ZADANIE 2 Wyznacz wzór funkcji f (x) = 2x 2 + bx + c w postaci kanonicznej wiedzac, że jej miejsca zerowe sa niami równania x 3 = ZADANIE 3

ZADANIE 1. ZADANIE 2 Wyznacz wzór funkcji f (x) = 2x 2 + bx + c w postaci kanonicznej wiedzac, że jej miejsca zerowe sa niami równania x 3 = ZADANIE 3 ZADANIE 1 i największa wartość funkcji f (x) = (x )(x + 1) w przedziale 0; 4. ZADANIE Wyznacz wzór funkcji f (x) = x + bx + c w postaci kanonicznej wiedzac, że jej miejsca zerowe sa rozwiaza- niami równania

Bardziej szczegółowo

Interpolacja funkcji

Interpolacja funkcji Interpolacja funkcji Interpolacja funkcji Interpolacja funkcji Wielomianowa Splajny Lagrange a Trygonometryczna Interpolacja Newtona (wzór I ) Czebyszewa Newtona (wzór II ) ( Wielomiany Czebyszewa ) Załóżmy,

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony Wymagania konieczne (K) dotyczą zagadnień elementarnych, stanowiących swego rodzaju podstawę, zatem

Bardziej szczegółowo

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 6 MARCA 2010 CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT.) ( 5 Liczba 3 4 2 1 2

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I Wyk lad 14 Formy kwadratowe I Wielomian n-zmiennych x 1,, x n postaci n a ij x i x j, (1) gdzie a ij R oraz a ij = a ji dla wszystkich i, j = 1,, n nazywamy forma kwadratowa n-zmiennych Forme (1) można

Bardziej szczegółowo

2. DZIAŁANIA NA WIELOMIANACH

2. DZIAŁANIA NA WIELOMIANACH WIELOMIANY 1. Stopieo wielomianu. Działania na wielomianach 2. Równość wielomianów. 3. Pierwiastek wielomianu. Rozkład wielomianu na czynniki 4. Równania wielomianowe. 1.STOPIEŃ WIELOMIANU Wielomian to

Bardziej szczegółowo

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Zadania funkcje cz.1

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Zadania funkcje cz.1 1 TEST WSTĘPNY 1. (1p) Funkcja f przyporządkowuje każdej liczbie naturalnej większej od 1 jej największy dzielnik będący liczbą pierwszą. Spośród liczb f(42), f(44), f(45), f(48) A. f(42) B. f(44) C. f(45)

Bardziej szczegółowo

Interpolacja i aproksymacja, pojęcie modelu regresji

Interpolacja i aproksymacja, pojęcie modelu regresji 27 styczeń 2009 SciLab w obliczeniach numerycznych - część 3 Slajd 1 Interpolacja i aproksymacja, pojęcie modelu regresji 27 styczeń 2009 SciLab w obliczeniach numerycznych - część 3 Slajd 2 Plan zajęć

Bardziej szczegółowo

3) Naszkicuj wykres funkcji y=-xdo kwadratu+2x+1 i napisz równanie osi symetrii jej wykresu.

3) Naszkicuj wykres funkcji y=-xdo kwadratu+2x+1 i napisz równanie osi symetrii jej wykresu. Zadanie: 1) Dana jest funkcja y=-+7.nie wykonując wykresu podaj a) miejsce zerowe b)czy funkcja jest rosnąca czy malejąca(uzasadnij) c)jaka jest rzędna punktu przecięcia wykresu z osią y. ) Wykres funkcji

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM ROZSZERZONY Czas pracy 80 minut Instrukcja dla zdaj¹cego. SprawdŸ, czy arkusz egzaminacyjny zawiera stron (zadania 0). Ewentualny brak zg³oœ przewodnicz¹cemu

Bardziej szczegółowo

PODKARPACKI SPRAWDZIAN PRZEDMATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY

PODKARPACKI SPRAWDZIAN PRZEDMATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY KOD UZUPEŁNIA ZDAJĄCY PESEL PODKARPACKI SPRAWDZIAN PRZEDMATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY DATA: 9 CZERWCA 2015 R. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 9:00 CZAS PRACY: 170 MINUT LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 50

Bardziej szczegółowo

Grupy i cia la, liczby zespolone

Grupy i cia la, liczby zespolone Rozdzia l 1 Grupy i cia la, liczby zespolone Dla ustalenia uwagi, b edziemy używać nast epuj acych oznaczeń: N = { 1, 2, 3,... } - liczby naturalne, Z = { 0, ±1, ±2,... } - liczby ca lkowite, W = { m n

Bardziej szczegółowo

Geometria przestrzenna. Stereometria

Geometria przestrzenna. Stereometria 1 Geometria przestrzenna. Stereometria 0.1 Graniastos lupy Graniastos lup to wielościan, którego dwie ściany, zwane podstawami, s a przystaj cymi wielok atami leż acymi w p laszczyznach równoleg lych,

Bardziej szczegółowo

c a = a x + gdzie = b 2 4ac. Ta postać wielomianu drugiego stopnia zwana jest kanoniczna, a wyrażenie = b 2 4ac wyróżnikiem tego wielomianu.

c a = a x + gdzie = b 2 4ac. Ta postać wielomianu drugiego stopnia zwana jest kanoniczna, a wyrażenie = b 2 4ac wyróżnikiem tego wielomianu. y = ax 2 + bx + c WIELOMIANY KWADRATOWE Zajmiemy sie teraz wielomianami stopnia drugiego, zwanymi kwadratowymi. Symbol w be dzie w tym rozdziale oznaczać wielomian kwadratowy, tj. w(x) = ax 2 + bx + c

Bardziej szczegółowo

Otrzymaliśmy w ten sposób ograniczenie na wartości parametru m.

Otrzymaliśmy w ten sposób ograniczenie na wartości parametru m. Dla jakich wartości parametru m dziedziną funkcji f ( x) = x + mx + m 1 jest zbiór liczb rzeczywistych? We wzorze funkcji f(x) pojawia się funkcja kwadratowa, jednak znajduje się ona pod pierwiastkiem.

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,

Bardziej szczegółowo

VII. WYKRESY Wprowadzenie

VII. WYKRESY Wprowadzenie VII. WYKRESY 7.1. Wprowadzenie Wykres jest graficznym przedstawieniem (w pewnym układzie współrzędnych) zależności pomiędzy określonymi wielkościami. Ułatwia on interpretację informacji (danych) liczbowych.

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa wnȩtrza 06C

Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa wnȩtrza 06C Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6C, 1 8. Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa wnȩtrza 06C Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Perspektywa czo lowa wnȩtrza Rys. 6C-01:

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE ELEMENTARNE I ICH WŁASNOŚCI

FUNKCJE ELEMENTARNE I ICH WŁASNOŚCI FUNKCJE ELEMENTARNE I ICH WŁASNOŚCI DEFINICJA (funkcji elementarnych) Podstawowymi funkcjami elementarnymi nazywamy funkcje: stałe potęgowe wykładnicze logarytmiczne trygonometryczne Funkcje, które można

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (postać kierunkowa) Funkcja liniowa to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe Szczególnie ważny w postaci

Bardziej szczegółowo

Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty..

Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty.. 4. Proste równoległe i prostopadłe Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty.. Jeśli przecinają się w dowolnym miejscu, i to pod kątem prostym,

Bardziej szczegółowo

Obliczenia naukowe Wykład nr 6

Obliczenia naukowe Wykład nr 6 Obliczenia naukowe Wykład nr 6 Paweł Zieliński Katedra Informatyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Literatura Literatura podstawowa [1] D. Kincaid, W. Cheney, Analiza

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Projekt Era inżyniera

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych 13 Zbiory w przestrzeni Definicja Przestrzeni a trójwymiarow a (przestrzeni a) nazywamy zbiór wszystkich trójek uporz adkowanych (x y z) gdzie x y z R. Przestrzeń tȩ oznaczamy symbolem

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;( Zad Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej Przykład y = ( x ) + 5 (postać kanoniczna) FUNKCJA KWADRATOWA Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;( a 0) Aby ją uzyskać pozbywamy się

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie równań nieliniowych

Rozwiązywanie równań nieliniowych Rozwiązywanie równań nieliniowych Marcin Orchel 1 Wstęp Przykłady wyznaczania miejsc zerowych funkcji f : f(ξ) = 0. Wyszukiwanie miejsc zerowych wielomianu n-tego stopnia. Wymiar tej przestrzeni wektorowej

Bardziej szczegółowo

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 8 Interpolacja wielomianowa. Karol Tarnowski A-1 p.223

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 8 Interpolacja wielomianowa. Karol Tarnowski A-1 p.223 Analiza numeryczna Kurs INP002009W Wykład 8 Interpolacja wielomianowa Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.wroc.pl A-1 p.223 Plan wykładu Wielomian interpolujący Wzór interpolacyjny Newtona Wzór interpolacyjny

Bardziej szczegółowo

x a 1, podając założenia, przy jakich jest ono wykonywalne. x a 1 = x a 2 ( a 1) = x 1 = 1 x.

x a 1, podając założenia, przy jakich jest ono wykonywalne. x a 1 = x a 2 ( a 1) = x 1 = 1 x. Zestaw. Funkcja potęgowa, wykładnicza i logarytmiczna. Elementarne równania i nierówności. Przykład 1. Wykonać działanie x a x a 1, podając założenia, przy jakich jest ono wykonywalne. Rozwiązanie. Niech

Bardziej szczegółowo

LOGIKA ALGORYTMICZNA

LOGIKA ALGORYTMICZNA LOGIKA ALGORYTMICZNA 0.0. Relacje. Iloczyn kartezjański: A B := (a, b) : a A i b B} (zak ladamy, że (x, y) i (u, v) s a równe wtedy i tylko wtedy gdy x = u i y = v); A n := (x 1,..., x n ) : x i A}; R

Bardziej szczegółowo

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k. Funkcje wymierne Jerzy Rutkowski Teoria Przypomnijmy, że przez R[x] oznaczamy zbiór wszystkich wielomianów zmiennej x i o współczynnikach rzeczywistych Definicja Funkcją wymierną jednej zmiennej nazywamy

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Zbiory na p laszczyźnie Przestrzeni a dwuwymiarow a (p laszczyzn a) nazywamy zbiór wszystkich par uporz adkowanych (x, y), gdzie x, y R. Przestrzeń tȩ oznaczamy symbolem R 2 : R

Bardziej szczegółowo

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

Repetytorium z matematyki ćwiczenia Spis treści 1 Liczby rzeczywiste 1 2 Geometria analityczna. Prosta w układzie kartezjańskim Oxy 4 3 Krzywe drugiego stopnia na płaszczyźnie kartezjańskiej 6 4 Dziedzina i wartości funkcji 8 5 Funkcja liniowa

Bardziej szczegółowo

5. Obliczanie pochodnych funkcji jednej zmiennej

5. Obliczanie pochodnych funkcji jednej zmiennej Kiedy może być potrzebne numeryczne wyznaczenie pierwszej lub wyższej pochodnej funkcji jednej zmiennej? mamy f(x), nie potrafimy znaleźć analitycznie jej pochodnej, nie znamy postaci f(x), mamy stablicowane

Bardziej szczegółowo