Wielomiany wielu zmiennych.

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Wielomiany wielu zmiennych."

Transkrypt

1 Wielomiany wielu zmiennych.

2 Definicja i uwaga: Niech R będzie dowolnym pierścieniem. Wielomianem zmiennych x 1,..., x n o współczynnikach z pierścienia R będziemy nazywali wyrażenie postaci ÿ a i1...i n x i x in n, i 1,...,i nďm gdzie m P N, wskaźniki i 1,..., i n P N przebiegają wszystkie liczby nie większe niż m oraz a i1...i n P R. Dwa wielomiany uważamy za równe, gdy różnią się jedynie o składniki postaci 0 x i 1... x in, gdzie i 1,..., i n P N.

3 Bedziemy mówili, ze wielomian f ř i 1,...,i a nďm i 1...i n x i x in n jest stopnia r, gdy istnieje taki różny od zera współczynnik a i1...i n, że i 1 `... ` i n r i a j1...j n 0 o ile j 1 `... ` j n ą r. Umowa ta nie określa stopnia wielomianu 0, przyjmujemy więc dodatkowo, ze stopniem wielomianu 0 jest 8. Stopień wielomianu f będziemy oznaczać przez degpf q. Wielomiany stopnia 1 będziemy nazywali liniowymi, a wielomiany stopnia 2 kwadratowymi. Wielomian postaci a x i x in n, gdzie a P R oraz i 1,..., i n P N nazywamy jednomianem.

4 W zbiorze wszystkich wielomianów zmiennych x 1,..., x n o współczynnikach z pierścienia R definiujemy dodawanie ` i mnożenie, kładąc dla dowolnych wielomianów f ř i 1,...,i a nďm i 1...i n x i x in n oraz g ř j 1,...,j b nďr j 1...j n x j x jn n : f ` g ÿ k 1,...,k nďmaxtm,ru c k1...k n x k xkn n gdzie $ & a k1...k n ` b k1...k n, gdy k 1,..., k n ď maxtm, ru, c k1...k n a k1...k n, gdy, dla pewnego wskaźnika k i, i P t1,..., nu, k i % b k1...k n, gdy, dla pewnego wskaźnika k i, i P t1,..., nu, k i oraz ÿ f g c k1...k n x k xkn n gdzie c k1...k n k 1,...,k nďm`r ÿ 0ďl 1 ďk 1,...,0ďl nďk n a k1 l 1,...,k n l n b l1...l n.

5 Uwaga Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. Niech ponadto ÿ f a i1...i n x i x in n P Rrx 1,..., x n s oraz g ÿ i 1,...,i nďm Wówczas: 1. degpf ` gq ď maxtdegpfq, degpgqu; 2. degpfgq ď degpfq ` degpgq; 3. jeśli j 1,...,j nďr f 0 ^ g 0 ^ R jest pierścieniem całkowitym, b j1...j n x j 1 to degpfgq degpfq ` degpgq.

6 Wniosek Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. Wówczas jeśli R jest pierścieniem całkowitym, to Rrx 1,..., x n s też.

7 Definicja Niech R i P będą dowolnymi pierścieniami, niech R Ă P i niech S Ă P będzie pewnym zbiorem. Zbiór S nazywamy algebraicznie niezależnym nad R, jeżeli zbiór tf P Rrs 1,..., s n s : n P N, s 1,..., s n P S, f jest jednomianemu jest liniowo niezależny nad pierścieniem R.

8 Twierdzenie (własność uniwersalna pierścienia wielomianów wielu zmiennych) Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. 1. Pierścień R ma następującą 1,..., r n P : R Ñ P homomorfizm D!ψ : R rψpx i q r i, i P t1,..., nu ^ ψæ R φs. 2. Dla dowolnego rozszerzenia R Ă S oraz elementów s 1,..., s n P SzR algebraicznie niezależnych nad R i takich, że S Rrs 1,..., s n s, 1,..., r n P : R Ñ P homomorfizm D!ψ : S rψps i q r i, i P t1,..., nu ^ ψæ R φs. to S Rrx 1,..., x n s i izomorfizm α : Rrx 1,..., x n s Ñ S jest jednoznacznie wyznaczony przez warunki

9 Definicja Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. 1. Dla dowolnego pierścienia P i jego elementu r P P oraz homomorfizmu φ : R Ñ P, jedyne przedłużenie ψ : Rrx 1,..., x n s Ñ P homomorfizmu φ takie, że rψpx i q r i, i P t1,..., nu ^ ψæ R φs nazwamy wartością wielomianów, a jego wartość dla wielomianu f P Rrx 1,..., x n s, ψpfq, wartością wielomianu f w punkcie pr 1,..., r n q P R n. Jeżeli wartość wielomianu f w punkcie pr 1,..., r n q P R n jest równa 0, to punkt pr 1,..., r n q P R n nazywamy miejscem zerowym (lub pierwiastkiem) f. Najczęściej rozważamy przypadek, gdy R P oraz φ id P. Wówczas ψpfq ψ ai1...i n x i xin n ÿ ÿ ai1...i n r i r in n.

10 Definicja i uwaga Niech R, P będą pierścieniami, a φ : P Ñ R homomorfizmem pierścieni. Wówczas istnieje dokładnie jeden homomorfizm ψ : Rrx 1,..., x n s Ñ P ry 1,..., y n s taki, że ψpx i q y i, i P t1,..., nu oraz ψæ R φ. Ponadto jeśli φ jest różnowartościowy, to ψ jest różnowartościowy, a jeśli φ jest surjektywny, to ψ jest surjektywny. Homomorfizm ψ nazywamy homomorfizmem pierścieni wielomianów n zmiennych indukowanym przez homomorfizm współczynników.

11 Wniosek Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. Niech ponadto 0 f P Rrx 1,..., x n s. Wówczas: 1. jeśli R jest nieskończony, to dla pewnego pr 1,..., r n q P R n, fpr 1,..., r n q 0; 2. jeśli R jest nieskończony, to jedyny homomorfizm ψ : Rrx 1,..., x n s Ñ R Rn definiujący pierścień funkcji wielomianowych jest różnowartościowy.

12 Definicja Niech pi, ăq będzie zbiorem częściowo uporządkowanym. j P IDk P Iri ă k ^ j ă ks, to wówczas pi, ăq nazywamy zbiorem skierowanym.

13 Uwaga Niech pi, ăq będzie zbiorem skierowanym, niech tr i : i P Iu będzie rodziną pierścieni indeksowaną elementami zbioru I taką, j P Irpi ă jq ñ pr i ă R j qs. W zbiorze Ť ipi R i definiujemy działania ` oraz następująco: jeśli a, b P Ť ipi R i, to a P R i, b P R j, dla pewnych i, j P I; ponieważ I jest skierowany, więc dla pewnego k P I zachodzi i ă k oraz j ă k, a zatem R i ă R k oraz R j ă R k, więc a, b P R k i możemy zdefiniować a ` b a `Rk b oraz a b a Rk b. Wówczas p Ť ipi R i, `, q jest pierścieniem.

14 Definicja i uwaga Niech R będzie pierścieniem, S pewnym zbiorem, a tx s : s P Su rodziną zmiennych indeksowaną elementami zbioru S. Dla dowolnego skończonego zbioru T ts 1,..., s n u Ă S definiujemy R T Rrx s1,..., x sn s. Wówczas pi, Ăq, gdzie I tt Ă S : cardt ă 8u jest zbiorem indeksowanym, zaś tr T : T P Iu rodziną pierścieni indeksowaną elementami zbioru I taką, 1, T 2 P IrpT 1 Ă T 2 q ñ pr T1 ă R T2 qs. Wobec poprzedniej uwagi Ť T PI R T jest pierścieniem. Nazywamy go pierścieniem wielomianów nieskończonej liczby zmiennych ze zbioru tx s : s P Su o współczynnikach z R i oznaczamy Rrtx s : s P Sus.

15 Uwaga Niech R będzie dowolnym pierścieniem, S pewnym zbiorem, Rrtx s : s P Sus pierścieniem wielomianów nieskończonej liczby zmiennych ze zbioru tx s : s P Su o współczynnikach z pierścienia R. Niech ponadto Wówczas: f P Rrtx s : s P Sus oraz g P Rrtx s : s P Sus. 1. degpf ` gq ď maxtdegpfq, degpgqu; 2. degpfgq ď degpfq ` degpgq; 3. jeśli f 0 ^ g 0 ^ R jest pierścieniem całkowitym, to degpfgq degpfq ` degpgq.

16 Wniosek Niech R będzie dowolnym pierścieniem, S pewnym zbiorem, Rrtx s : s P Sus pierścieniem wielomianów nieskończonej liczby zmiennych ze zbioru tx s : s P Su o współczynnikach z pierścienia R. Wówczas jeśli R jest pierścieniem całkowitym, to Rrtx s : s P Sus też.

17 Twierdzenie (własność uniwersalna pierścienia wielomianów nieskończenie wielu zmiennych) Niech R będzie dowolnym pierścieniem, S pewnym zbiorem, Rrtx s : s P Sus pierścieniem wielomianów nieskończonej liczby zmiennych ze zbioru tx s : s P Su o współczynnikach z pierścienia R. 1. Pierścień R ma następującą : tx s : s P Su Ñ P : R Ñ P rψæ txs:spsu λ ^ ψæ R φs. 2. Dla dowolnego rozszerzenia R Ă R 1 i zbioru T Ă R 1 algebraicznie niezależnego nad R i takiego, że R 1 Rrtx t : t P T us, : tx t : t P T u Ñ P : R Ñ P rψæ txt:tpt u λ ^ ψæ R φs. to R 1 Rrtx t : t P T us i izomorfizm

18 Definicja Niech R będzie dowolnym pierścieniem, S pewnym zbiorem, Rrtx s : s P Sus pierścieniem wielomianów nieskończonej liczby zmiennych ze zbioru tx s : s P Su o współczynnikach z pierścienia R. Dla dowolnego pierścienia P i odwzorowanie λ : tx s : s P Su Ñ P oraz homomorfizmu φ : R Ñ P, jedyne przedłużenie ψ : Rrtx s : s P Sus Ñ P homomorfizmu φ takie, że rψæ txs:spsu λ ^ ψæ R φs nazwamy wartością wielomianów, a jego wartość dla wielomianu f P Rrtx s : s P Sus, ψpfq, wartością wielomianu f na zbiorze λptx s : s P Suq Ă P. Jeżeli wartość wielomianu f na zbiorze λptx s : s P Suq Ă P jest równa 0, to zbiór λptx s : s P Suq Ă P nazywamy miejscem zerowym (lub pierwiastkiem) f. Najczęściej rozważamy przypadek, gdy R P oraz φ id P.

19 Definicja i uwaga Niech R, P będą pierścieniami, S pewnym zbiorem, a φ : P Ñ R homomorfizmem pierścieni. Wówczas istnieje dokładnie jeden homomorfizm ψ : Rrtx s : s P Sus Ñ P rty s : s P Sus taki, że ψpx s q y s, s P S oraz ψæ R φ. Ponadto jeśli φ jest różnowartościowy, to ψ jest różnowartościowy, a jeśli φ jest surjektywny, to ψ jest surjektywny. Homomorfizm ψ nazywamy homomorfizmem pierścieni wielomianów n zmiennych indukowanym przez homomorfizm współczynników.

20 Definicja Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. Wielomian 0 f ÿ i 1,...,i nďm a i1...i n x i x in n P Rrx 1,..., x n s nazywamy wielomianem jednorodnym stopnia d (lub formą stopnia d) 1,..., i n ď mrdegpa i1...i n x i x in n q ds. Formy stopnia 1 nazywamy formami liniowymi, formy stopnia 2 formami kwadratowymi, formy stopnia 3 formami kubicznymi itd.

21 Uwaga Niech R będzie dowolnym pierścieniem, prrx 1,..., x n s, `, q pierścieniem wielomianów n zmiennych o współczynnikach z pierścienia R. Wielomian 0 f ÿ i 1,...,i nďm a i1...i n x i x in n P Rrx 1,..., x n s jest wielomianem jednorodnym stopnia d wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego pierścienia P, R ă P i dla każdego zbioru n ` 1 algebraicznie niezależnych nad R elementów a, b 1,..., b n P P zachodzi równość fpab 1,..., ab n q a d fpb 1,..., b n q.

22 Wielomiany symetryczne.

23 Definicja Niech n P N, niech R będzie pierścieniem. 1. Wielomian f P Rrx 1,..., x n s nazywamy wielomianem półsymetrycznym, P Apnqrfpx 1, x 2,..., x n q fpx σp1q, x σp2q,..., x σpnq qs. 2. Wielomian f P Rrx 1,..., x n s nazywamy wielomianem symetrycznym, P Spnqrfpx 1, x 2,..., x n q fpx σp1q, x σp2q,..., x σpnq qs. Zbiór wszystkich wielomianów symetrycznych oznaczamy R sym rx 1,..., x n s.

24 Przykłady: 1. Rozważmy fpx 1, x 2, x 3 q x 2 1 ` x2 2 ` x ` 32. Jest to wielomian symetryczny. 2. Rozważmy fpx 1, x 2, x 3 q x 1 x 2 x 3. Jest to wielomian symetryczny. 3. Rozważmy V px 1,..., x n q ś 1ďiăjďn px i x j q. Jest to wielomian półsymetryczny, nazywamy go wielomianem Vandermonde a. 4. Rozważmy V 2 px 1,..., x n q. Jest to wielomian symetryczny.

25 Uwaga Niech n P N, niech R będzie pierścieniem. Wówczas R sym rx 1,..., x n s jest pierścieniem.

26 Definicja Niech n P N, niech R będzie pierścieniem. Wielomiany: S 1 px 1,..., x n q x 1 `... ` x n S 2 px 1,..., x n q x 1 x 2 `... ` x 1 x n ` x 2 x 3 `... ` x 2 x n `... ` x n 1 x n S k px 1,..., x n q. ÿ 1ďi 1 ăi 2 ă...ăi k ďn S n px 1,..., x n q x 1... x n.. x i1 x i2... x ik nazywamy wielomianami symetrycznymi podstawowymi zmiennych x 1,..., x n.

27 Twierdzenie Niech n P N, niech F będzie ciałem. Wówczas wielomiany symetryczne podstawowe S 1,..., S n P F sym rx 1,..., x n s są algebraicznie niezależne nad F.

28 Dowód: Dowód prowadzimy przez indukcję względem n. Dla n 1 teza jest oczywista, załóżmy więc, że n ą 1 i że wielomiany symetryczne podstawowe n 1 zmiennych S1 1,..., S1 n 1 P F symrx 1,..., x 1 n 1s są algebraicznie niezależne. Przypuśćmy nie wprost, że istnieje wielomian λ P F ry 1,..., y n s taki, że λps 1,..., S n q 0. Niech ponadto λ będzie wielomianem możliwie najniższego stopnia.

29 Oczywiście S j px 1,..., x n 1, 0q S 1 j px 1,..., x n 1 q, dla j P t1,..., n 1u. Ponadto S n px 1,..., x n 1, 0q 0. Niech λpy 1,..., y n q ψ 0 py 1,..., y n 1 qy n n`ψ 1 py 1,..., y n 1 qy n 1 n `...`ψ n py 1,. Wobec tego: 0 λps 1 px 1,..., x n 1, 0q,..., S n px 1,..., x n 1, 0qq λps 1 1px 1,..., x n 1 q,..., S n 1 1px 1,..., x n 1 q, S n px 1,..., x n 1, 0qq ψ 0 ps 1 1px 1,..., x n 1 q,..., S 1 n 1px 1,..., x n 1 qq0 n ` ` ψ n ps 1 1px 1,..., x n 1 q,..., S 1 n 1px 1,..., x n 1 qq ψ n ps 1 1px 1,..., x n 1 q,..., S 1 n 1px 1,..., x n 1 qq.

30 Ponieważ S 1 1,..., S1 n 1 są algebraicznie niezależne, więc ψ n 0. Wobec tego: λpy 1,..., y n q y n pψ 0 py 1,..., y n 1 qyn n 1 `ψ 1 py 1,..., y n 1 qyn n 2 `...`ψ n a zatem ψ 0 ps 1,..., S n 1 qsn n 1 `ψ 1 ps 1,..., S n 1 qsn n 2 `...`ψ n 1 ps 1,..., S n 1 q i stopień wielomianu ψ 0 py 1,..., y n 1 qyn n 1 ` ψ 1 py 1,..., y n 1 qyn n 2 `... ` ψ n 1 py 1,..., y n 1 q jest mniejszy od stopnia wielomianu λ, zatem ψ 0 0,..., ψ n 1 0 i tym samym λ jest wielomianem zerowym, co daje sprzeczność.

31 Twierdzenie (zasadnicze twierdzenie teorii wielomianów symetrycznych) Niech n P N, niech F będzie ciałem. Wówczas wielomiany symetryczne podstawowe S 1,..., S n P F sym rx 1,..., x n s generują pierścień F sym rx 1,..., x n s.

32 Dowód: Wystarczy pokazać, że dla ustalonego wielomianu symetrycznego f P F sym rx 1,..., x n s istnieje wielomian G P F ry 1,..., y n s taki, że: f GpS 1,..., S n q. Dowód prowadzimy przez indukcję względem n. Dla n 1 teza jest oczywista, ustalmy więc n ą 1 i załóżmy, że twierdzenie jest prawdziwe dla wszelkich k ă n. Niech m deg f. Konstrukcję wielomianu G prowadzimy indukcyjnie względem m. Znowu, dla m 1 nie ma co robić, załóżmy więc, że m ą 1 i że stosowne wielomiany G zostały już skonstruowane dla f o stopniu l ă m.

33 Wielomian fpx 1,..., x n 1, 0q P F rx 1,..., x n s jest wielomianem symetrycznym n 1 zmiennych. Wobec założenia indukcyjnego istnieje wielomian G 1 P F ry 1,..., y n 1 s taki, że fpx 1,..., x n 1, 0q G 1 ps 1 1px 1,..., x n 1 q,..., S n 1 1px 1,..., x n 1 qq, gdzie S 1 1 px 1,..., x n 1 q,..., S 1 n 1 px 1,..., x n 1 q P F rx 1,..., x n 1 s są wielomianami symetrycznymi podstawowymi n 1 zmiennych.

34 Niech f 1 px 1,..., x n q fpx 1,..., x n q G 1 ps 1 px 1,..., x n q,..., S n px 1,..., x n qq. Wówczas f 1 jest wielomianem symetrycznym. Ponadto f 1 px 1,..., x n 1, 0q 0, więc x n f 1. Istnieje zatem h P F rx 1,..., x n s taki, że f 1 px 1,..., x n q x n hpx 1,..., x n q.

35 Ustalmy k P t1,..., nu i niech σ pk, nq P Spnq. Wówczas: f 1 px 1,..., x n q f 1 px σp1q,..., x σpnq q x k hpx σp1q,..., x σpnq q. Wobec tego x k f 1 px 1,..., x n q, dla k P t1,..., nu.

36 Ponieważ wielomiany x 1,..., x n są parami względnie pierwsze, więc w rezultacie x 1... x n f 1 px 1,..., x n q, czyli S n px 1,..., x n q f 1 px 1,..., x n q. Istnieje zatem g P F rx 1,..., x n s taki, że f 1 px 1,..., x n q S n px 1,..., x n qgpx 1,..., x n q. Oczywiście gpx 1,..., x n q jest wielomianem symetrycznym. Ponadto deg g deg f 1 deg S n deg f 1 n ă m.

37 Wobec założenia indukcyjnego istnieje wielomian G 2 P F ry 1,..., y n s taki, że gpx 1,..., x n q G 2 ps 1 px 1,..., x n q,..., S n px 1,..., x n qq. Zatem f 1 px 1,..., x n q S n px 1,..., x n qg 2 ps 1 px 1,..., x n q,..., S n px 1,..., x n qq, skąd fpx 1,..., x n q G 1 ps 1 px 1,..., x n q,..., S n 1 px 1,..., x n qq`s n px 1,..., x czyli G G 1 ` y n G 2.

38 Zauważmy przy okazji, że wielomian G jest wyznaczony w powyższym dowodzie jednoznacznie: gdyby bowiem istniały dwa wielomiany G, G 1 P F ry 1,..., y n s takie, że: GpS 1,..., S n q G 1 ps 1,..., S n q, to wówczas pg G 1 qps 1,..., S n q 0, co, wobec algebraicznej niezależności S 1,..., S n, daje G G 1 0, czyli G G 1.

39 Przykład: 5. Rozważmy fpx 1, x 2, x 3 q px 1 ` x 2 qpx 1 ` x 3 qpx 2 ` x 3 q. Odwołując się do notacji z dowodu zasadniczego twierdzenia teorii wielomianów symetrycznych, mamy: fpx 1, x 2, 0q px 1`x 2 qx 1 x 2 S 1 1px 1, x 2 qs 1 2px 1, x 2 q G 1 ps 1 1, S 1 2q, gdzie G 1 py 1, y 2 q y 1 y 2. Wówczas f 1 px 1, x 2, x 3 q fpx 1, x 2, x 3 q S 1 S 2 x 1 x 2 x 3, czyli f 1 px 1, x 2, x 3 q S 3 px 1, x 2, x 3 q, gpx 1, x 2, x 3 q 1 oraz G 2 py 1, y 2, y 3 q 1. Reasumując: f S 1 S 2 S 3.

40 Konstrukcja pierścienia ułamków względem zbioru multyplikatywnego.

41 Definicja Niech R będzie pierścieniem. Podzbiór S Ă R nazywamy podzbiorem multyplikatywnym, jeżeli 1. 1 P S, 0 R S, b P Spab P Sq.

42 Przykłady: 1. Niech R będzie pierścieniem. Wówczas S UpRq jest podzbiorem multyplikatywnym. 2. Niech R będzie pierścieniem całkowitym. Wówczas S Rzt0u jest podzbiorem multyplikatywnym. 3. Niech R będzie pierścieniem, I Ÿ R ideałem pierwszym. Wówczas S RzI jest podzbiorem multyplikatywnym. 4. Niech R Z. Wówczas S t2 k : k P N Y t0uu jest podzbiorem multyplikatywnym.

43 Twierdzenie Niech R ts i : i P Iu będzie rodziną podzbiorów multyplikatywnych pierścienia R; 1. Ş ipi S i jest podzbiorem multyplikatywnym pierścienia R, 2. Ť ipi S i jest podzbiorem multyplikatywnym pierścienia R, o ile R jest łańcuchem.

44 Definicja Niech R będzie pierścieniem oraz A Ă UpRq pewnym zbiorem. Najmniejszy w sensie inkluzji podzbiór multyplikatywny pierścienia R zawierający zbiór A (tj. przekrój wszystkich podzbiorów multyplikatywnych pierścienia R zawierających A) nazywamy podzbiorem multyplikatywnym generowanym przez A.

45 Definicja i uwaga Niech R będzie pierścieniem oraz S Ă R podzbiorem multyplikatywym. W zbiorze R ˆ S definiujemy relację warunkiem pa 1, s 1 q pa 2, s 2 q wtw. Ds 0 P Srs 0 pa 1 s 2 a 2 s 1 q 0s. Wówczas relacja jest relacją równoważnościową. Klasę abstrakcji rpa, sqs nazywamy ułamkiem o liczniku a i mianowniku s i oznaczamy a s. Zbiór klas abstrakcji relacji oznaczamy przez S 1 R. W zbiorze S 1 R definiujemy element zerowy jedynkę dodawanie 0 1, 1 1, a 1 s 2 ` a2 s 2 a 1s 2 ` a 2 s 1 s 1 s 2,

46 Definicja i uwaga Niech R będzie pierścieniem oraz S Ă R podzbiorem multyplikatywym. Odwzorowanie λ : R Ñ S 1 R dane wzorem λpaq a 1 jest homomorfizmem. Nazywamy go homomorfizmem kanonicznym. Ponadto λpsq Ă UpS 1 Rq.

47 Twierdzenie Niech R będzie pierścieniem oraz S Ă R podzbiorem multyplikatywym. Homomorfizm kanoniczny λ : R Ñ S 1 R jest różnowartościowy wtedy i tylko wtedy, gdy S Ă RzDpRq.

48 Dowód. pðq : Ustalmy a, b P R i załóżmy, że λpaq λpbq. Wówczas a 1 b 1, a zatem dla pewnego s 0 P S: s 0 pa bq 0. Ponieważ s 0 nie jest dzielnikiem zera, więc a b 0, czyli a b. pñq : Załóżmy, że s 0 P S jest dzielnikiem zera, czyli s 0 a 0 dla pewnego a P Rzt0u. Wówczas s 0 pa 0q 0, czyli a 1 0 1, a zatem λpaq λp0q więc λ nie jest różnowartościowe.

49 Wniosek Niech R będzie pierścieniem całkowitym oraz S Ă R podzbiorem multyplikatywym. Wówczas homomorfizm kanoniczny λ : R Ñ S 1 R jest różnowartościowy.

50 Definicja i uwaga Niech R będzie pierścieniem całkowitym oraz S Rzt0u. Wówczas homomorfizm kanoniczny λ : R Ñ S 1 R jest różnowartościowy, a pierścień S 1 R jest ciałem (to znaczy każdy pierścień całkowity można zanurzyć w ciało). Ciało S 1 R nazywamy ciałem ułamków pierścienia całkowitego R i oznaczamy prq.

51 Dowód. Wystarczy pokazać, że S 1 R jest ciałem. Ustalmy a s P S 1 Rzt 0 1 u. Pokażemy, że a s P UpS 1 Rq. Zauważmy, że a 0: istotnie, przypuśćmy, że a 0. Wówczas a s 0 s 0 1, co daje sprzeczność. Wobec tego s a P S 1 R. Ponadto a s s a 1 1.

52 Przykłady: 5. Niech R Z. Wówczas Q pzq jest ciałem ułamków Z. 6. Niech R F rx 1,..., x n s będzie pierścieniem wielomianów n zmiennych nad ciałem F. Wówczas ciało ułamków pierścienia R oznaczamy F px 1,..., x n q i nazywamy ciałem funkcji wymiernych a jego elementy funkcjami wymiernymi n zmiennych.

53 Twierdzenie (własność uniwersalna pierścienia ułamków) Niech P, R będą pierścieniami, S Ă P zbiorem multyplikatywnym, niech φ : P Ñ R będzie homomorfizmem takim, że φpsq Ă UpRq. Wówczas istnieje dokładnie jeden homomorfizm ψ : S 1 P Ñ S 1 R taki, że ψ λ φ, gdzie λ : P Ñ S 1 P jest homomorfizmem kanonicznym. Ponadto jeśli φ jest różnowartościowy, to ψ jest różnowartościowy. Inaczej: diagram P φ λ 2 ψ S 1 P R

54 Dowód: Zdefiniujmy odwzorowanie ψ : S 1 P Ñ R wzorem ψp a s q φpaqpφpsqq 1 dla a s P S 1 P.

55 Pokażemy, że ψ jest dobrze określone. Istotnie, ustalmy a s P S 1 P i niech a s a1 s. Wobec tego istnieje element s 1 0 P S taki, że s 0 pas 1 a 1 sq 0. Zatem φps 0 pas 1 a 1 sqq φps 0 qpφpaqφps 1 q φpa 1 qφpsqq 0. Ponieważ φps 0 q P UpRq, więc φpaqφps 1 q φpa 1 qφpsq 0, a stąd ψp a s q φpaqpφpsqq 1 φpa 1 qpφps 1 qq 1 ψp a1 s 1 q.

56 Bez trudu sprawdzamy, że ψ jest homomorfizmem oraz że jeśli φ jest różnowartościowy, to ψ jest różnowartościowy. Pokażemy, że ψ λ φ. Ustalmy w tym celu a P P. Mamy: ψ λpaq ψpλpaqq ψp a 1 q φpaqpψp1qq 1 φpaq.

57 Pozostaje wykazać, że ψ jest wyznaczone jednoznacznie. Niech bowiem ψ 1, ψ 2 : S 1 P Ñ S 1 R będą takimi homomorfizmami, że ψ 1 λ φ oraz ψ 2 λ φ. Ustalmy a s P S 1 P. Mamy: ψ 1 p a s q ψ 1p a 1 1 s q ψ 1p a 1 q ψ 1p 1 s q ψ 1p a 1 q pψ 1p s qq 1 1 ψ 1 pλpaqqpψ pλpsqqq 1 1 ψ 1 λpaq pψ 2 λpaqq 1 φpaqpψpsqq 1 ψ 2 p a s q.

58 Wniosek Niech P będzie pierścieniem całkowitym, niech R będzie dowolnym pierścieniem, S Ă P zbiorem multyplikatywnym, niech φ : P Ñ R będzie homomorfizmem takim, że φpsq Ă UpRq. Wówczas istnieje dokładnie jeden homomorfizm ψ : S 1 P Ñ S 1 R taki, że ψ λ φ, gdzie λ : P Ñ S 1 P jest homomorfizmem kanonicznym. Ponadto jeśli φ jest różnowartościowy, to ψ jest różnowartościowy. Inaczej: diagram P φ λ 2 ψ S 1 P R

59 Wniosek Niech P będzie pierścieniem całkowitym, niech F będzie dowolnym ciałem, niech φ : P Ñ F będzie homomorfizmem różnowartościowym. Wówczas istnieje dokładnie jeden homomorfizm różnowartościowy ψ : pp q Ñ F taki, że ψ λ φ, gdzie λ : P Ñ pp q jest homomorfizmem kanonicznym. Ponadto jeśli φ jest różnowartościowy, to ψ jest różnowartościowy. Inaczej: diagram φ P F λ 5 ψ pp q jest przemienny (to znaczy dla każdego pierścienia całkowitego jego ciało ułamków jest najmniejszym ciałem, w jaki pierścień ten można zanurzyć).

Pojęcie pierścienia.

Pojęcie pierścienia. Pojęcie pierścienia. Definicja: Niech R będzie zbiorem niepustym. 1. Algebrę pr, `, q nazywamy pierścieniem, gdy pr, `q jest grupą abelową, działanie jest łaczne oraz rozdzielne względem działania `, to

Bardziej szczegółowo

Podciała, podciała generowane przez zbiór, rozszerzenia ciał.

Podciała, podciała generowane przez zbiór, rozszerzenia ciał. Podciała, podciała generowane przez zbiór, rozszerzenia ciał. Definicja Niech F będzie ciałem. Podzbiór L H zbioru F nazywamy podciałem ciała F (piszemy L ă F ), gdy pl, `æ LˆL, æ LˆL q jest ciałem. Jeżeli

Bardziej szczegółowo

Rozszerzenie ciała o pierwiastek wielomianu. Ciało rozkładu wielomianu.

Rozszerzenie ciała o pierwiastek wielomianu. Ciało rozkładu wielomianu. Rozszerzenie ciała o pierwiastek wielomianu. Ciało rozkładu wielomianu. Twierdzenie (Kroneckera) Niech F będzie ciałem, niech f P F rxs. Wówczas istnieje rozszerzenie L ciała F takie, w którym f ma pierwiastek.

Bardziej szczegółowo

Baza i stopień rozszerzenia.

Baza i stopień rozszerzenia. Baza i stopień rozszerzenia. Uwaga Niech F będzie ciałem, L rozszerzeniem ciała F. Wówczas L jest przestrzenią liniową nad ciałem F. Definicja Niech F będzie ciałem, L rozszerzeniem ciała F. 1. Wymiar

Bardziej szczegółowo

Podstawowe pojęcia teorii podzielności.

Podstawowe pojęcia teorii podzielności. Podstawowe pojęcia teorii podzielności. Definicja Niech pr, `, q będzie pierścieniem 1 całkowitym. Mówimy, że element a dzieli b, a, b P R, (lub że a jest dzielnikiem b, lub że b jest wielokrotnością a)

Bardziej szczegółowo

= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i

= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i 15. Wykład 15: Rozszerzenia pierwiastnikowe. Elementy wyrażające się przez pierwiastniki. Rozwiązalność równań przez pierwiastniki. Równania o dowolnych współczynnikach. 15.1. Rozszerzenia pierwiastnikowe.

Bardziej szczegółowo

12. Wykład 12: Algebraiczne domkniecie ciała. Wielokrotne pierwiastki wielomianów. Rózniczkowanie wielomianów. Elementy rozdzielcze.

12. Wykład 12: Algebraiczne domkniecie ciała. Wielokrotne pierwiastki wielomianów. Rózniczkowanie wielomianów. Elementy rozdzielcze. 12. Wykład 12: Algebraiczne domkniecie ciała. Wielokrotne pierwiastki wielomianów. Rózniczkowanie wielomianów. Elementy rozdzielcze. Rozszerzenia rozdzielcze i pojedyncze. Rozszerzenia normalne. 12.1.

Bardziej szczegółowo

Definicja. Niech pg, q będzie grupą. Wówczas ciąg podgrup grupy G zdefiniowany indukcyjnie wzorami G p0q G,

Definicja. Niech pg, q będzie grupą. Wówczas ciąg podgrup grupy G zdefiniowany indukcyjnie wzorami G p0q G, Grupy rozwiązalne. Definicja Niech pg, q będzie grupą. Wówczas ciąg podgrup grupy G zdefiniowany indukcyjnie wzorami G p0q G, G piq rg pi 1q, G pi 1q s, dla i P N nazywamy górnym ciągiem centralnym grupy

Bardziej szczegółowo

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G.

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G. Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G. Przykłady działań wewnętrznych 1. Dodawanie i mnożenie są działaniami wewnętrznymi

Bardziej szczegółowo

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a); Ciała i wielomiany 1 Ciała i wielomiany 1 Definicja ciała Niech F będzie zbiorem, i niech + ( dodawanie ) oraz ( mnożenie ) będą działaniami na zbiorze F. Definicja. Zbiór F wraz z działaniami + i nazywamy

Bardziej szczegółowo

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne: 1. Wykład 1: Produkty grup. Produkty i koprodukty grup abelowych. Przypomnijmy konstrukcje słabych iloczynów (sum) prostych i iloczynów (sum) prostych grup znane z kursowego wykładu algebry. Ze względu

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna

Matematyka dyskretna Matematyka dyskretna Wykład 6: Ciała skończone i kongruencje Gniewomir Sarbicki 2 marca 2017 Relacja przystawania Definicja: Mówimy, że liczby a, b Z przystają modulo m (co oznaczamy jako a = b (mod m)),

Bardziej szczegółowo

Podstawowe struktury algebraiczne

Podstawowe struktury algebraiczne Rozdział 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1.1. Działania wewnętrzne Niech X będzie zbiorem niepustym. Dowolną funkcję h : X X X nazywamy działaniem wewnętrznym w zbiorze X. Działanie wewnętrzne, jak

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ CIAŁO FUNKCJI WYMIERNYCH

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ CIAŁO FUNKCJI WYMIERNYCH ALGEBRA Z GEOMETRIĄ 1/10 CIAŁO FUNKCJI WYMIERNYCH Piotr M. Hajac Uniwersytet Warszawski Wykład 7, 13.11.2013 Typeset by Jakub Szczepanik. Ułamki pierścienia całkowitego Cel: Wprowadzenie pojęcia funkcji

Bardziej szczegółowo

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ. 8 Baza i wymiar Definicja 8.1. Bazą przestrzeni liniowej nazywamy liniowo niezależny układ jej wektorów, który generuję tę przestrzeń. Innymi słowy, układ B = (v i ) i I wektorów z przestrzeni V jest bazą

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometrią. wykład I

Algebra liniowa z geometrią. wykład I Algebra liniowa z geometrią wykład I 1 Oznaczenia N zbiór liczb naturalnych, tutaj zaczynających się od 1 Z zbiór liczb całkowitych Q zbiór liczb wymiernych R zbiór liczb rzeczywistych C zbiór liczb zespolonych

Bardziej szczegółowo

1 Określenie pierścienia

1 Określenie pierścienia 1 Określenie pierścienia Definicja 1. Niech P będzie zbiorem, w którym określone są działania +, (dodawanie i mnożenie). Mówimy, że struktura (P, +, ) jest pierścieniem, jeżeli spełnione są następujące

Bardziej szczegółowo

i=0 a ib k i, k {0,..., n+m}. Przypuśćmy, że wielomian

i=0 a ib k i, k {0,..., n+m}. Przypuśćmy, że wielomian 9. Wykład 9: Jednoznaczność rozkładu w pierścieniach wielomianów. Kryteria rozkładalności wielomianów. 9.1. Jednoznaczność rozkładu w pierścieniach wielomianów. Uwaga 9.1. Niech (R, +, ) będzie pierścieniem

Bardziej szczegółowo

Wniosek Niech R będzie pierścieniem, niech I R. WówczasI R wtedy i tylko wtedy, gdy I jest jądrem pewnego homomorfizmu.

Wniosek Niech R będzie pierścieniem, niech I R. WówczasI R wtedy i tylko wtedy, gdy I jest jądrem pewnego homomorfizmu. 11. Wykład 11: Pierścień ilorazowy, twierdzenie o homomorfizmie. Ideały pierwsze i maksymalne. 11.1. Pierścień ilorazowy, twierdzenie o homomorfizmie. Definicja i Uwaga 11.1. Niech R będzie pierścieniem,

Bardziej szczegółowo

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów Treść wykładu Pierścienie wielomianów. Definicja Niech P będzie pierścieniem. Wielomianem jednej zmiennej o współczynnikach z P nazywamy każdy ciąg f = (f 0, f 1, f 2,...), gdzie wyrazy ciągu f są prawie

Bardziej szczegółowo

14. Wykład 14: Grupa Galois wielomianu. Zasadnicze twierdzenia teorii Galois. Rozszerzenia rozwiązalne, cykliczne i abelowe

14. Wykład 14: Grupa Galois wielomianu. Zasadnicze twierdzenia teorii Galois. Rozszerzenia rozwiązalne, cykliczne i abelowe 14. Wykład 14: Grupa Galois wielomianu. Zasadnicze twierdzenia teorii Galois. Rozszerzenia rozwiązalne, cykliczne i abelowe. 14.1. Grupa Galois wielomianu. Definicja 14.1. Niech F będzie ciałem, niech

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna

Matematyka dyskretna Matematyka dyskretna Wykład 6: Ciała skończone i kongruencje Gniewomir Sarbicki 24 lutego 2015 Relacja przystawania Definicja: Mówimy, że liczby a, b Z przystają modulo m (co oznaczamy jako a = b (mod

Bardziej szczegółowo

Ciała skończone. 1. Ciała: podstawy

Ciała skończone. 1. Ciała: podstawy Ciała skończone 1. Ciała: podstawy Definicja 1. Każdy zbiór liczb, w którym są wykonalne wszystkie cztery działania z wyjątkiem dzielenia przez 0 i który zawiera więcej niż jedną liczbę, nazywamy ciałem

Bardziej szczegółowo

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny) Rozdział 1 Pierścienie i ideały Definicja 1.1 Pierścieniem nazywamy trójkę (R, +, ), w której R jest zbiorem niepustym, działania + : R R R i : R R R są dwuargumentowe i spełniają następujące warunki dla

Bardziej szczegółowo

O pewnych związkach teorii modeli z teorią reprezentacji

O pewnych związkach teorii modeli z teorią reprezentacji O pewnych związkach teorii modeli z teorią reprezentacji na podstawie referatu Stanisława Kasjana 5 i 12 grudnia 2000 roku 1. Elementy teorii modeli Będziemy rozważać język L składający się z przeliczalnej

Bardziej szczegółowo

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami: 9 Wykład 9: Przestrzenie liniowe i podprzestrzenie Definicja 9 Niech F będzie ciałem Algebrę (V, F, +, ), gdzie V, + jest działaniem w zbiorze V zwanym dodawaniem wektorów, a jest działaniem zewnętrznym

Bardziej szczegółowo

9 Przekształcenia liniowe

9 Przekształcenia liniowe 9 Przekształcenia liniowe Definicja 9.1. Niech V oraz W będą przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciałem F. Przekształceniem liniowym nazywamy funkcję ϕ : V W spełniającą warunek (LM) v1,v 2 V a1,a 2

Bardziej szczegółowo

jest przemienny. h f J.

jest przemienny. h f J. 12. Wykład 12: Moduły injektyne. Deinicja 12.1. Niec będzie pierścieniem, leym -modułem. eżeli dla każdego -modułu M i omomorizmu : M Ñ zacodzi następujący arunek: dla każdego leego -modułu N idlakażdego

Bardziej szczegółowo

III. Funkcje rzeczywiste

III. Funkcje rzeczywiste . Pojęcia podstawowe Załóżmy, że dane są dwa niepuste zbiory X i Y. Definicja. Jeżeli każdemu elementowi x X przyporządkujemy dokładnie jeden element y Y, to mówimy, że na zbiorze X została określona funkcja

Bardziej szczegółowo

1.1 Definicja. 1.2 Przykład. 1.3 Definicja. Niech G oznacza dowolny, niepusty zbiór.

1.1 Definicja. 1.2 Przykład. 1.3 Definicja. Niech G oznacza dowolny, niepusty zbiór. 20. Definicje i przykłady podstawowych struktur algebraicznych (grupy, pierścienie, ciała, przestrzenie liniowe). Pojęcia dotyczące przestrzeni liniowych (liniowa zależność i niezależność układu wektorów,

Bardziej szczegółowo

CO TO SĄ BAZY GRÖBNERA?

CO TO SĄ BAZY GRÖBNERA? CO TO SĄ BAZY GRÖBNERA? Wykład habilitacyjny, Toruń UMK, 5 czerwca 1995 roku Andrzej Nowicki W. Gröbner, 1899-1980, Austria. B. Buchberger, Austria. H. Hironaka, Japonia (medal Fieldsa). Bazy, o których

Bardziej szczegółowo

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów. 5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów. Algebra jest jednym z najstarszych działów matematyki dotyczącym początkowo tworzenia metod rozwiązywania równań

Bardziej szczegółowo

(6) Homomorfizm φ : P R nazywamy epimorfizmem kategoryjnym, jeśli dla każdego pierścienia. jeśli φ ψ 1 = φ ψ 2, to ψ 1 = ψ 2 ;

(6) Homomorfizm φ : P R nazywamy epimorfizmem kategoryjnym, jeśli dla każdego pierścienia. jeśli φ ψ 1 = φ ψ 2, to ψ 1 = ψ 2 ; 10. Wykład 10: Homomorfizmy pierścieni, ideały pierścieni. Ideały generowane przez zbiory. 10.1. Homomorfizmy pierścieni, ideały pierścieni. Definicja 10.1. Niech P, R będą pierścieniami. (1) Odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k. Funkcje wymierne Jerzy Rutkowski Teoria Przypomnijmy, że przez R[x] oznaczamy zbiór wszystkich wielomianów zmiennej x i o współczynnikach rzeczywistych Definicja Funkcją wymierną jednej zmiennej nazywamy

Bardziej szczegółowo

1. Określenie pierścienia

1. Określenie pierścienia 1. Określenie pierścienia Definicja 1. Niech P będzie zbiorem, w którym określone są działania +, (dodawanie i mnożenie). Mówimy, że struktura (P, +, ) jest pierścieniem, jeżeli spełnione są następujące

Bardziej szczegółowo

Podstawowe struktury algebraiczne

Podstawowe struktury algebraiczne Maciej Grzesiak Podstawowe struktury algebraiczne 1. Wprowadzenie Przedmiotem algebry było niegdyś przede wszystkim rozwiązywanie równań. Obecnie algebra staje się coraz bardziej nauką o systemach matematycznych.

Bardziej szczegółowo

Wykład z równań różnicowych

Wykład z równań różnicowych Wykład z równań różnicowych 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp.

Bardziej szczegółowo

0.1 Pierścienie wielomianów

0.1 Pierścienie wielomianów 0.1 Pierścienie wielomianów Zadanie 1. Znaleźć w pierścieniu Z 5 [X] drugi wielomian określający tę samą funkcję, co wielomian X 2 X + 1. (Odp. np. X 5 + X 2 2X + 1). Zadanie 2. Znaleźć sumę i iloczyn

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ LINIOWA NIEZALEŻNOŚĆ, ROZPINANIE I BAZY

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ LINIOWA NIEZALEŻNOŚĆ, ROZPINANIE I BAZY ALGEBRA Z GEOMETRIĄ 1/10 LINIOWA NIEZALEŻNOŚĆ, ROZPINANIE I BAZY Piotr M. Hajac Uniwersytet Warszawski Wykład 10, 11.12.2013 Typeset by Jakub Szczepanik. Geometryczne intuicje Dla pierścienia R = R mamy

Bardziej szczegółowo

Łatwy dowód poniższej własności pozostawiamy czytelnikowi.

Łatwy dowód poniższej własności pozostawiamy czytelnikowi. Rozdział 3 Logarytm i potęga 3.1 Potęga o wykładniku naturalnym Definicja potęgi o wykładniku naturalnym. Niech x R oraz n N. Potęgą o podstawie x i wykładniku n nazywamy liczbę x n określoną następująco:

Bardziej szczegółowo

ciałem F i oznaczamy [L : F ].

ciałem F i oznaczamy [L : F ]. 11. Wykład 11: Baza i stopień rozszerzenia. Elementy algebraiczne i przestępne. Rozszerzenia algebraiczne i skończone. 11.1. Baza i stopień rozszerzenia. Uwaga 11.1. Niech F będzie ciałem, L rozszerzeniem

Bardziej szczegółowo

13. Cia la. Rozszerzenia cia l.

13. Cia la. Rozszerzenia cia l. 59 13. Cia la. Rozszerzenia cia l. Z rozważań poprzedniego paragrafu wynika, że jeżeli wielomian f o wspó lczynnikach w ciele K jest nierozk ladalny, to pierścień ilorazowy K[X]/(f) jest cia lem zawieraja

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ PIERŚCIEŃ WIELOMIANÓW

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ PIERŚCIEŃ WIELOMIANÓW ALGEBRA Z GEOMETRIĄ 1/10 PIERŚCIEŃ WIELOMIANÓW Piotr M. Hajac Uniwersytet Warszawski Wykład 6, 6.11.2013 Typeset by Jakub Szczepanik. Plan 2/10 1 Co to są wielomiany i jak się je mnoży? 2 Co to jest stopień

Bardziej szczegółowo

1 Elementy logiki i teorii mnogości

1 Elementy logiki i teorii mnogości 1 Elementy logiki i teorii mnogości 11 Elementy logiki Notatki do wykładu Definicja Zdaniem logicznym nazywamy zdanie oznajmujące, któremu przysługuje jedna z dwu logicznych ocen prawda (1) albo fałsz

Bardziej szczegółowo

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28 G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28 1.9 Zadania 1.9.1 Niech R będzie pierścieniem zbiorów. Zauważyć, że jeśli A, B R to A B R i A B R. Sprawdzić, że (R,, ) jest także pierścieniem w sensie

Bardziej szczegółowo

im = (P )={b 2 R : 9a 2 P [b = (a)]} nazywamy obrazem homomorfizmu.

im = (P )={b 2 R : 9a 2 P [b = (a)]} nazywamy obrazem homomorfizmu. 61 7. Wyk ad 7: Homomorfizmy pierúcieni, idea y pierúcieni. Idea y generowane przez zbiory. PierúcieÒ ilorazowy, twierdzenie o homomorfizmie. Idea y pierwsze i maksymalne. 7.1. Homomorfizmy pierúcieni,

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak. Wielomiany

Maciej Grzesiak. Wielomiany Maciej Grzesiak Wielomiany 1 Pojęcia podstawowe Wielomian definiuje się w szkole średniej jako funkcję postaci f(x) = a 0 + a 1 x + a 2 x + + a n x n Dogodniejsza z punktu widzenia algebry jest następująca

Bardziej szczegółowo

13 Układy równań liniowych

13 Układy równań liniowych 13 Układy równań liniowych Definicja 13.1 Niech m, n N. Układem równań liniowych nad ciałem F m równaniach i n niewiadomych x 1, x 2,..., x n nazywamy koniunkcję równań postaci a 11 x 1 + a 12 x 2 +...

Bardziej szczegółowo

Φ(f) ={g 1,...,g n }, jeżeli f ma przedstawienie f = x j g j dla pewnych x i R \{0}.

Φ(f) ={g 1,...,g n }, jeżeli f ma przedstawienie f = x j g j dla pewnych x i R \{0}. 10. Wykład 10: Moduły wolne. Definicja 10.1. Niech R będzie pierścienie z jedynką. Lewy unitarny R-oduł M nazyway odułe wolny, gdy M = i I f i, gdzie f i = R, i I. Rodzinę {f i : i I} nazyway bazą (lub

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,

Bardziej szczegółowo

Kombinacje liniowe wektorów.

Kombinacje liniowe wektorów. Kombinacje liniowe wektorów Definicja: Niech V będzie przestrzenią liniową nad ciałem F, niech A V Zbiór wektorów A nazywamy liniowo niezależnym, jeżeli m N v,, v m A a,, a m F [a v + + a m v m = θ a =

Bardziej szczegółowo

Algebrę L = (L, Neg, Alt, Kon, Imp) nazywamy algebrą języka logiki zdań. Jest to algebra o typie

Algebrę L = (L, Neg, Alt, Kon, Imp) nazywamy algebrą języka logiki zdań. Jest to algebra o typie 3. Wykłady 5 i 6: Semantyka klasycznego rachunku zdań. Dotychczas rozwinęliśmy klasyczny rachunek na gruncie czysto syntaktycznym, a więc badaliśmy metodę sprawdzania, czy dana formuła B jest dowodliwa

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie wektorowe

Przestrzenie wektorowe Rozdział 4 Przestrzenie wektorowe Rozważania dotyczące przestrzeni wektorowych rozpoczniemy od kilku prostych przykładów. Przykład 4.1. W przestrzeni R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} wprowadzamy dwa działania:

Bardziej szczegółowo

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Indukcja Materiały pomocnicze do wykładu wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Charakteryzacja zbioru liczb naturalnych Arytmetyka liczb naturalnych Jedną z najważniejszych teorii matematycznych jest arytmetyka

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem

Bardziej szczegółowo

Skończone rozszerzenia ciał

Skończone rozszerzenia ciał Skończone rozszerzenia ciał Notkę tę rozpoczniemy od definicji i prostych własności wielomianu minimalnego, następnie wprowadzimy pojecie rozszerzenia pojedynczego o element algebraiczny, udowodnimy twierdzenie

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna. 1. Relacje

Matematyka dyskretna. 1. Relacje Matematyka dyskretna 1. Relacje Definicja 1.1 Relacją dwuargumentową nazywamy podzbiór produktu kartezjańskiego X Y, którego elementami są pary uporządkowane (x, y), takie, że x X i y Y. Uwaga 1.1 Jeśli

Bardziej szczegółowo

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11 M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11 2 Rodziny zbiorów 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów Niech X będzie niepustym zbiorem. Rodzinę indeksowaną zbiorów {A i } i I 2 X nazywamy rozbiciem zbioru X

Bardziej szczegółowo

Aproksymacja diofantyczna

Aproksymacja diofantyczna Aproksymacja diofantyczna Szymon Draga Ustroń, 4 listopada 0 r Wprowadzenie Jak wiadomo, każdą liczbę niewymierną można (z dowolną dokładnością) aproksymować liczbami wymiernymi Powstaje pytanie, w jaki

Bardziej szczegółowo

Wielomiany. dr Tadeusz Werbiński. Teoria

Wielomiany. dr Tadeusz Werbiński. Teoria Wielomiany dr Tadeusz Werbiński Teoria Na początku przypomnimy kilka szkolnych definicji i twierdzeń dotyczących wielomianów. Autorzy podręczników szkolnych podają różne definicje wielomianu - dla jednych

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe Rozdział 4 Przestrzenie liniowe 4.1. Działania zewnętrzne Niech X oraz F będą dwoma zbiorami niepustymi. Dowolną funkcję D : F X X nazywamy działaniem zewnętrznym w zbiorze X nad zbiorem F. Przykład 4.1.

Bardziej szczegółowo

IMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I

IMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I IMIĘ NAZWISKO............................ grupa C... sala 10... Egzamin ELiTM I 02.02.15 1. 2. 3. 4.. 1. (8 pkt.) Niech X a,b = {(x, y) R 2 : (x b) 2 + (y 1 b )2 a 2 } dla a, b R, a > 0, b 0. Wyznaczyć:

Bardziej szczegółowo

Analiza funkcjonalna 1.

Analiza funkcjonalna 1. Analiza funkcjonalna 1. Wioletta Karpińska Semestr letni 2015/2016 0 Bibliografia [1] Banaszczyk W., Analiza matematyczna 3. Wykłady. (http://math.uni.lodz.pl/ wbanasz/am3/) [2] Birkholc A., Analiza matematyczna.

Bardziej szczegółowo

Równania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0

Równania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0 Równania różnicowe 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp Ponadto

Bardziej szczegółowo

Algebra I. Grzegorz Bobiński. wykład z ćwiczeniami dla studentów II roku matematyki. Wydział Matematyki i Informatyki UMK w Toruniu

Algebra I. Grzegorz Bobiński. wykład z ćwiczeniami dla studentów II roku matematyki. Wydział Matematyki i Informatyki UMK w Toruniu Algebra I wykład z ćwiczeniami dla studentów II roku matematyki Grzegorz Bobiński Wydział Matematyki i Informatyki UMK w Toruniu Toruń 2005 Spis treści Rozdział I. Pierścienie 3 1.1. Działania w zbiorach

Bardziej szczegółowo

System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10

System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10 System BCD z κ Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna Semestr letni 2009/10 Rozważamy system BCD ze stałą typową κ i aksjomatami ω κ κ i κ ω κ. W pierwszej części tej notatki

Bardziej szczegółowo

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017 Formy kwadratowe Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, 2017 1 / 10 Definicja Funkcja

Bardziej szczegółowo

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90),

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90), Algorytm Euklidesa ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90), (d) NWD(120, 168, 280), (e) NWD(30, 42, 70, 105), (f) NWW[120, 195], (g)

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste 1 Konstrukcja pierścienia wielomianów Niech P bedzie dowolnym pierścieniem, w którym 0 1. Oznaczmy przez P [x] zbiór wszystkich nieskończonych ciagów o wszystkich

Bardziej szczegółowo

1 Działania na zbiorach

1 Działania na zbiorach M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 1 1 1 Działania na zbiorach W rozdziale tym przypomnimy podstawowe działania na zbiorach koncentrując się na własnościach tych działań, które będą przydatne w dalszej

Bardziej szczegółowo

1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista.

1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista. Literatura P. Billingsley, Miara i prawdopodobieństwo, PWN, Warszawa 1997, P. R. Halmos, Measure theory, Springer-Verlag, 1994, W, Kołodziej, naliza matematyczna, PWN, Warszawa 1978, S. Łojasiewicz, Wstęp

Bardziej szczegółowo

2 Kongruencje 5. 4 Grupy 9. 5 Grupy permutacji Homomorfizmy grup Pierścienie 16

2 Kongruencje 5. 4 Grupy 9. 5 Grupy permutacji Homomorfizmy grup Pierścienie 16 DB Algebra dla informatyków 1 semestr letni 2018 1 Spis treści 1 Podzielność w Z, algorytm Euklidesa 2 2 Kongruencje 5 3 Twierdzenia: Fermata, Eulera i Wilsona 7 4 Grupy 9 5 Grupy permutacji 12 6 Homomorfizmy

Bardziej szczegółowo

3. Wykład Układy równań liniowych.

3. Wykład Układy równań liniowych. 31 Układy równań liniowych 3 Wykład 3 Definicja 31 Niech F będzie ciałem Układem m równań liniowych o niewiadomych x 1,, x n, m, n N, o współczynnikach z ciała F nazywamy układ równań postaci: x 1 + +

Bardziej szczegółowo

Algebra II Wykład 1. Definicja. Element a pierścienia R nazywamy odwracalnym, jeśli istnieje element b R taki, że ab = 1.

Algebra II Wykład 1. Definicja. Element a pierścienia R nazywamy odwracalnym, jeśli istnieje element b R taki, że ab = 1. Algebra II Wykład 1 0. Przypomnienie Zbiór R z działaniami +, : R R R, wyróżnionymi elementami 0, 1 R i operacją : R R nazywamy pierścieniem, jeśli spełnione są następujące warunki: (1) a, b, c R : a +

Bardziej szczegółowo

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni. Wykład 4 Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni. Twierdzenie 1 Niech m, n Z. Jeśli n > 0 to istnieje dokładnie jedna para licz q, r, że: m = qn + r, 0 r < n. Liczbę r nazywamy resztą z dzielenia

Bardziej szczegółowo

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa. 1.1. NWD, NWW i algorytm Euklidesa. 1. Wykład 1 Twierdzenie 1.1 (o dzieleniu z resztą). Niech a, b Z, b 0. Wówczas istnieje dokładnie jedna para liczb całkowitych q, r Z taka, że a = qb + r oraz 0 r< b.

Bardziej szczegółowo

Wielomiany jednej zmiennej rzeczywistej algorytmy

Wielomiany jednej zmiennej rzeczywistej algorytmy Rozdział 15 Wielomiany jednej zmiennej rzeczywistej algorytmy 15.1 Algorytm dzielenia Definicja 15.1 Niech dany będzie niezerowy wielomian f K[x] (K jest ciałem) f = a 0 x m + a 1 x m 1 +... + a m, gdzie

Bardziej szczegółowo

Pierścień wielomianów jednej zmiennej

Pierścień wielomianów jednej zmiennej Rozdział 1 Pierścień wielomianów jednej zmiennej 1.1 Definicja pierścienia wielomianów jednej zmiennej Definicja 1.1 Niech P będzie dowolnym pierścieniem. Ciąg nieskończony (a 0, a 1,..., a n,...) elementów

Bardziej szczegółowo

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i A (symbol F i oznacza ilość argumentów funkcji F i ). W rozważanych przez nas algebrach

Bardziej szczegółowo

1 Grupy. 1.1 Grupy. 1.2 Podgrupy. 1.3 Dzielniki normalne. 1.4 Homomorfizmy

1 Grupy. 1.1 Grupy. 1.2 Podgrupy. 1.3 Dzielniki normalne. 1.4 Homomorfizmy 1 Grupy 1.1 Grupy 1.1.1. Niech G będzie taką grupa, że (ab) 2 = a 2 b 2 dla dowolnych a, b G. Udowodnić, że grupa G jest abelowa. 1.1.2. Niech G będzie taką grupa, że (ab) 1 = a 1 b 1 dla dowolnych a,

Bardziej szczegółowo

O ROZMAITOŚCIACH TORYCZNYCH

O ROZMAITOŚCIACH TORYCZNYCH O ROZMAITOŚCIACH TORYCZNYCH NA PODSTAWIE REFERATU NGUYEN QUANG LOCA Przez cały referat K oznaczać będzie ustalone ciało algebraicznie domknięte. 1. Przez cały referat N oznaczać będzie ustaloną kratę izomorficzną

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne

Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne Definicja 1. Działaniem dwuargumentowym w niepustym zbiorze A nazywamy każdą funkcję : A A A, tzn. taką funkcję, że zachodzi a,b A (a, b) ((a,

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna

Matematyka dyskretna Matematyka dyskretna Wykład 12: Krzywe eliptyczne Gniewomir Sarbicki Rozważać będziemy przestrzeń K n Definicja: x y λ K x = λy. Relację nazywamy różnieniem się o skalar Przykład: [4, 10, 6, 14] [6, 15,

Bardziej szczegółowo

R k v = 0}. k N. V 0 = ker R k 0

R k v = 0}. k N. V 0 = ker R k 0 Definicja 1 Niech R End(V ). Podprzestrzeń W przestrzeni V nazywamy podprzestrzenią niezmienniczą odwzorowania R jeśli Rw W, dla każdego w W ; równoważnie: R(W ) W. Jeśli W jest różna od przestrzeni {0}

Bardziej szczegółowo

LXX Olimpiada Matematyczna

LXX Olimpiada Matematyczna LXX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 09 r. (pierwszy dzień zawodów). Punkty X i Y leżą odpowiednio wewnątrz boków i trójkąta ostrokątnego, przy

Bardziej szczegółowo

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Ostatnie zmiany 23.05.2009 r. 1. Niech F będzie podciałem ciała K i niech n N. Pokazać, że niepusty liniowo niezależny podzbiór S przestrzeni F n jest także

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Projekt Era inżyniera

Bardziej szczegółowo

A i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami.

A i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 3 25 3 Miara 3.1 Definicja miary i jej podstawowe własności Niech X będzie niepustym zbiorem, a A 2 X niepustą rodziną podzbiorów. Wtedy dowolne odwzorowanie : A

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet w Białymstoku. Wykład monograficzny

Uniwersytet w Białymstoku. Wykład monograficzny Uniwersytet w Białymstoku Wydział Matematyczno-Fizyczny Instytut Matematyki dr hab. Ryszard Andruszkiewicz Wykład monograficzny Wykład monograficzny prowadzony dla studentów V roku matematyki przez dr

Bardziej szczegółowo

Monoidy wolne. alfabetem. słowem długością słowa monoidem wolnym z alfabetem Twierdzenie 1.

Monoidy wolne. alfabetem. słowem długością słowa monoidem wolnym z alfabetem Twierdzenie 1. 3. Wykłady 3 i 4: Języki i systemy dedukcyjne. Klasyczny rachunek zdań. 3.1. Monoidy wolne. Niech X będzie zbiorem niepustym. Zbiór ten będziemy nazywać alfabetem. Skończony ciąg elementów alfabetu X będziemy

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania. Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania. Arkadiusz Męcel Uwagi początkowe W trakcie zajęć przyjęte zostaną następujące oznaczenia: 1. Zbiory liczb: R - zbiór liczb rzeczywistych; Q - zbiór

Bardziej szczegółowo

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę

Bardziej szczegółowo

Spektrum pierścienia i topologia Zariskiego

Spektrum pierścienia i topologia Zariskiego Uniwersytet Warmińsko Mazurski w Olsztynie Wydział Matematyki i Informatyki Kierunek: Matematyka Anna Michałek Spektrum pierścienia i topologia Zariskiego Praca magisterska wykonana w zakładzie Algebry

Bardziej szczegółowo

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Baza w jądrze i baza obrazu ( ) Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem

Bardziej szczegółowo

1 Podobieństwo macierzy

1 Podobieństwo macierzy GAL (Informatyka) Wykład - zagadnienie własne Wersja z dnia 6 lutego 2014 Paweł Bechler 1 Podobieństwo macierzy Definicja 1 Powiemy, że macierze A, B K n,n są podobne, jeżeli istnieje macierz nieosobliwa

Bardziej szczegółowo

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa Równanie Bessela Będziemy rozważać następujące równanie Bessela x y xy x ν )y 0 ) gdzie ν 0 jest pewnym parametrem Rozwiązania równania ) nazywamy funkcjami Bessela rzędu ν Sprawdzamy, że x 0 jest regularnym

Bardziej szczegółowo

Układy równań i nierówności liniowych

Układy równań i nierówności liniowych Układy równań i nierówności liniowych Wiesław Krakowiak 1 grudnia 2010 1 Układy równań liniowych DEFINICJA 11 Układem równań m liniowych o n niewiadomych X 1,, X n, nazywamy układ postaci: a 11 X 1 + +

Bardziej szczegółowo

Grzegorz Bobiński. Wykład monograficzny Programowanie Liniowe i Całkowitoliczbowe

Grzegorz Bobiński. Wykład monograficzny Programowanie Liniowe i Całkowitoliczbowe Grzegorz Bobiński Wykład monograficzny Programowanie Liniowe i Całkowitoliczbowe Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu 2012 Spis treści Notacja 1 1 Podstawowe pojęcia

Bardziej szczegółowo

Zadania do Rozdziału X

Zadania do Rozdziału X Zadania do Rozdziału X 1. 2. Znajdź wszystkie σ-ciała podzbiorów X, gdy X = (i) {1, 2}, (ii){1, 2, 3}. (b) Znajdź wszystkie elementy σ-ciała generowanego przez {{1, 2}, {2, 3}} dla X = {1, 2, 3, 4}. Wykaż,

Bardziej szczegółowo