Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Osoby prowadzące: Wyższa Szkoła Medyczna, Wydział Ogólnomedyczny Fizjoterapia Drugi Praktyczny Pedagogika specjalna mgr D. Wyrzykowska - Koda 1,5 ECTS F-2-P-PS-08 Forma studiów /liczba godzin studia studia Liczba /liczba punktów ECTS: stacjonarne w/ćw niestacjonarne w/ćw punktów ECTS Zajęcia zorganizowane: - 30h/- 1 Praca własna studenta: - 15h 0,5 Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: udział w wykładach 10*3h 1 udział w ćwiczeniach - - konsultacje 1*2h - RAZEM: 32h Bilans nakładu pracy studenta: Samodzielna praca studenta: ćwiczeń - kolokwiów 15h 0,5 egzaminu - RAZEM: 15h
Cele modułu: Student zapozna się z podstawowymi pojęciami pedagogiki specjalnej, terminologią i definicją upośledzenia umysłowego; zrozumie rolę fizjoterapeuty w kompleksowym procesie usprawniania pacjenta, pozna i zastosuje metody pozwalające na bliskie nawiązanie kontaktu z pacjentem ułatwiające proces leczenia. Student wykorzysta w praktyce wiedzę umożliwiającą prawidłową interpretację zjawisk psychicznych i zachowań człowieka w sytuacji zdrowia i choroby. Efekty kształcenia: Odniesienie się Przedmiotowy do kierunkowych efektów Efekty kształcenia efekt kształcenia kształcenia P_W01 posiada wiedzę na temat pedagogiki specjalnej- głównych K2_W06 kierunków jej działania P_W02 posiada wiedzę na temat różnorodnych upośledzeń K2_W06 dzieci i metod ich leczenia oraz łagodzenia skutków P_W03 ma wiedzę na temat metod pracy z dziećmi upośledzonymi K2_W06 K2_W09 P_U01 rozróżnia i charakteryzuje rodzaje upośledzeń u dzieci K2_U04 P_U02 współpracuje z dziećmi niepełnosprawnymi K2_U03 K2_U04 P_U03 radzi sobie z problemami pedagogicznymi w trakcie K2_U03 kształcenia osób niepełnosprawnych P_K01 pogłębia swoją wiedzę na temat nowoczesnych metod K2_K01 pracy i leczenia dzieci z upośledzeniami P_K02 angażuje się w pracę instytucji i grup wspierających K2_K03 dzieci niepełnosprawne Wiedza student: posiada wiedzę na temat pedagogiki specjalnej- głównych kierunków jej działania, posiada wiedzę na temat różnorodnych upośledzeń dzieci i metod ich leczenia oraz łagodzenia skutków, ma wiedzę na temat metod pracy z dziećmi upośledzonymi
Umiejętności student: rozróżnia i charakteryzuje rodzaje upośledzeń u dzieci, współpracuje z dziećmi niepełnosprawnymi, radzi sobie z problemami pedagogicznymi w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych. Kompetencje społeczne student: pogłębia swoją wiedzę na temat nowoczesnych metod pracy i leczenia dzieci z upośledzeniami, angażuje się w pracę instytucji i grup wspierających dzieci niepełnosprawne Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, multimedialny Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia. Nr efektu Metody weryfikacji efektu kształcenia kształcenia Formujące: Podsumowujące: P_W01 P_W02 P_W03 Kolokwium teoretyczne ocena w systemie punktowym Zaliczenie pisemne student generuje / rozpoznaje odpowiedź (esej, raport; krótkie strukturyzowane pytania /SSQ/; test wielokrotnego wyboru /MCQ/; test wielokrotnej odpowiedzi /MRQ/; test dopasowania; test T/N; test uzupełniania odpowiedzi) P_U01 Ocena przygotowania do zajęć Projekt, prezentacja P_U02 P_U03 P_K01 Ocena aktywności studenta w czasie Przedłużona obserwacja przez opiekuna P_K02 zajęć / nauczyciela prowadzącego Ocena 360 (opinie nauczycieli, kolegów/koleżanek, pacjentów, innych współpracowników) Treści programowe:
Wykłady 30 godzin 1. Pedagogika specjalna jako dyscyplina naukowa- przedmiot, cele zasady, zakres zainteresowań pedagogiki specjalnej. 2. Tendencje i perspektywy w rozwoju pedagogiki specjalnej. 3. Problemy edukacji i integracji niepełnosprawnych w perspektywie światowej i europejskiej 4. Kategorie osób z uszkodzonym wzrokiem, klasyfikacje wady. 5. Psychospołeczne następstwa braku lub uszkodzenia analizatora wzroku. 6. Jednostka z uszkodzonym słuchem jako podmiot wychowania konsekwencje rozwojowe, kategorie osób z wadą słuchu, klasyfikacja wady słuchu, etiologia zaburzeń słuchu. 7. Potencjalne konsekwencje rozwojowe wynikające z uszkodzenia narządu słuchu. 8. Termiminologia i definicja upośledzenia umysłowego, etiologia, diagnostyka, klasyfikacja i symptomatologia stopni upośledzenia umysłowego. 9. Charakterystyka osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i głębokim. 10. Problemy kształcenia i wychowania. 11. Dziecko przewlekle chore, niepełnosprawne ruchowo jako podmiot oddziaływań wychowawczych. 12. Przewlekła choroba lub dysfunkcjach narządu ruchu jako sytuacja traumatyzująca i jej wpływ na rozwój dziecka i funkcjonowania społeczne rodziny. 13. Struktura i dynamika procesu rehabilitacji. 14. Podmiotowy kontekst i czynniki procesu rehabilitacji. 15. Znaczenie wczesnej diagnozy i rewalidacji w rozwoju dziecka niepełnosprawnego. 16. Podmiotowa rola rodziców w procesie wspomagania rozwoju dziecka. 17. Wczesna rewalidacja dzieci z wadą wzroku. 18. Interwencja w okresie niemowlęctwa. 19. Program dla niewidomych niemowląt Oregoński Program rehabilitacji. 20. Rewalidacja osób niewidomych i słabowidzących. 21. Podstawowe pojęcia i umiejętności z zakresu orientacji przestrzennej. 22. Pismo niewidomych system L. Braille a. 23. Główne aspekty rewalidacji dzieci z wadą słuchu w wieku przedszkolnym. 24. Metody porozumiewania się osób z uszkodzonym słuchem.
25. Metoda kombinowana i jej elementy (język migowy, dczytywanie mowy z ust, kształtowanie i rozwijanie mowy dźwiękowej, fonogesty). 26. Główne aspekty pracy rewalidacyjnej z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i umiarkowanym. 27. Formy pracy i terapii dzieci z głębokim upośledzeniem umysłowym i dodatkową niepełnosprawnością. 28. Program stymulacji sensorycznej. 29. System kształcenia specjalnego w Polsce. 30. Ekstegracyjny system kształcenia i wychowania. Literatura podstawowa: 1. Sakowicz- Boboryko A. : Integracja edukacyjna uczniów z wadą słuchu. Wyd. Trans Humana, Białystok 1999 Literatura uzupełniająca: 1. Wyczesany J.: Pedagogika upośledzonych umysłowo. Wybrane zagadnienia. Oficyna Wyd. Impuls, Kraków 1999. Program opracował/a, data opracowania programu