Wykłady z Analizy rzeczywistej i zespolonej w Matematyce stosowanej. Literatura. W. Rudin: Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa, 1982.

Podobne dokumenty
Indukcja matematyczna

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

ZMIENNA LOSOWA JEDNOWYMIAROWA POJĘCIE ZMIENNEJ LOSOWEJ

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

JEDNOWYMIAROWA ZMIENNA LOSOWA

Pojęcie statystyki. Definicja. Wektorową funkcję mierzalną T: X T(X)=(T 1 (X),...,T k (X)) R k wymiarową statystyką. próby X nazywamy k

Podprzestrzenie macierzowe

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

PERMUTACJE Permutacją zbioru n-elementowego X nazywamy dowolną wzajemnie jednoznaczną funkcję f : X X X

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

1. Relacja preferencji

Regresja REGRESJA

VI. TWIERDZENIA GRANICZNE

Równania rekurencyjne

POPULACJA I PRÓBA. Próba reprezentatywna. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH 5 1

k k M. Przybycień Rachunek Prawdopodobieństwa i Statystyka Wykład 13-2

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA Zajęcia wyrównawcze AJD w Częstochowie; 2009/2010. Irena Fidytek

STATYSTYKA OPISOWA WYKŁAD 3,4

System finansowy gospodarki

OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

Modele wartości pieniądza w czasie

EKSTREMA FUNKCJI EKSTREMA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Tw. Weierstrassa Każda funkcja ciągła na przedziale domkniętym ma wartość najmniejszą i największą.

8.1 Zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego

Lista 6. Kamil Matuszewski 26 listopada 2015

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

Wykład 6. Przestrzenie metryczne ośrodkowe i zupełne. ρ, gdzie r

Współczynnik korelacji rangowej badanie zależności między preferencjami

SPOŁECZNA AKDAEMIA NAUK W ŁODZI

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 2 ESTYMACJA PUNKTOWA

Statystyczne charakterystyki liczbowe szeregu

i = 0, 1, 2 i = 0, 1 33,115 1,698 0,087 0,005!0,002 34,813 1,785 0,092 0,003 36,598 1,877 0,095 38,475 1,972 40,447 i = 0, 1, 2, 3

Bajki kombinatoryczne

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

ROZKŁADY ZMIENNYCH LOSOWYCH

ELEMENTY TEORII MOŻLIWOŚCI

Analiza matematyczna i algebra liniowa

ZAJĘCIA NR 3. loga. i nosi nazwę entropii informacyjnej źródła informacji. p. oznacza, Ŝe to co po im występuje naleŝy sumować biorąc za i

Reprezentacja krzywych...

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

Zmiana bazy i macierz przejścia

Spis treści ZŁOŻONOŚĆ OBLICZEŃ 5 ELEMENTY TEORII ZŁOŻONOŚCI OBLICZENIOWEJ I PROBLEM DZIELNIKÓW 5

IV. ZMIENNE LOSOWE DWUWYMIAROWE

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Elementy arytmetyki komputerowej

Wykład 11. a, b G a b = b a,

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

MACIERZE STOCHASTYCZNE

5. OPTYMALIZACJA NIELINIOWA

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

A B - zawieranie słabe

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym?

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Analiza spektralna stóp zwrotu z inwestycji w akcje

Analiza I.1, zima globalna lista zadań

Podstawy analizy niepewności pomiarowych (I Pracownia Fizyki)

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

Geometrycznie o liczbach

Typ może być dowolny. //realizacja funkcji zamiana //przestawiajacej dwa elementy //dowolnego typu void zamiana(int &A, int &B) { int t=a; A=B; B=t; }

Relacyjny model danych. Relacyjny model danych

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

OBLICZANIE GEOMETRYCZNYCH MOMENTÓW BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH, TWIERDZENIE STEINERA LABORATORIUM RACHUNKOWE

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Wstęp do prawdopodobieństwa. Dr Krzysztof Piontek. Literatura:

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

[, ] [, ] [, ] ~ [23, 2;163,3] 19,023 2,7

Średnia arytmetyczna Klasyczne Średnia harmoniczna Średnia geometryczna Miary położenia inne

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )

Rozkład normalny (Gaussa)

5. Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

KOMBINATORYKA. Oznaczenia. } oznacza zbiór o elementach a, a2,..., an. Kolejność wypisania elementów zbioru nie odgrywa roli.

Statystyczna analiza miesięcznych zmian współczynnika szkodowości kredytów hipotecznych

Metoda Monte-Carlo i inne zagadnienia 1

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 1. Wiadomości wstępne

PRZEDZIAŁOWE METODY ROZWIĄZYWANIA ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ NIELINIOWYCH MECHANIKI KONSTRUKCJI

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

BQR FMECA/FMEA. czujnik DI CPU DO zawór. Rys. 1. Schemat rozpatrywanego systemu zabezpieczeniowego PE

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE

IV Uniwersytecka Sobota Matematyczna 14 kwietnia Funkcje tworzące w kombinatoryce

W loterii bierze udział 10 osób. Regulamin loterii faworyzuje te osoby, które w eliminacjach osiągnęły lepsze wyniki:

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Identyfikacja i ocena ryzyka wykonania planu produkcji w przedsiębiorstwie górniczym

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

Analiza Matematyczna I.1

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Transkrypt:

Wyłady z Aalzy rzeczywstej zespoloej w Matematyce stosowaej Lteratura W Rud: Podstawy aalzy matematyczej, PWN, Warszawa, 1982 W Rud: Aalza rzeczywsta zespoloa, PZWS, Warszawa, 1986 W Szabat: Wstęp do aalzy zespoloej, PZWS, Warszawa, 1974 WŻaows : Aalza matematycza Cz I - IV, WNT, Warszawa, 2003 Wyład 1 ANALIZA RZECZYWISTA 1 11 Perśceń, algebra σ-algebra zborów 12 Mara Mara Lebesgue a 11 Perśceń, algebra σ-algebra zborów Przypomamy oreślea rówośc, sumy, loczyu oraz różcy zborów 1A1 Defcja (rówość zborów) Mówmy, że zbór A jest rówy zborow pszemy A jeżel ażdy elemet zboru A jest elemetom zboru a odwrót 1A2 Defcja (dzałaa a zborach) 21) do sumy A ależą wszyste te tylo te elemety, tóre ależą do zboru A lub do zboru : x A ( x A) ( x ) ; 22) do loczyu A ależą wszyste te tylo te elemety, tóre ależą do zboru A do zboru : x A ( x A) ( x ) ; 23) do różcy A (lub A \) ależą wszyste te tylo te elemety, tóre ależą do zboru A, atomast e ależą do zboru : x A ( x A) ( x ) Na Rys 1-3 przedstawoo tzw dagramy Vea, lustrujące oreśloe dzałaa: 1

A A A Rys 1 A 1A3 Defcja (luzja): A x A x A azywamy podzborem zboru 1A4 Przyład Zbór pusty ( ) ( ) Jeżel A (lub A ), to Rys 2 Rys 3 jest podzborem ażdego zboru 1A5 Defcja (dopełee zboru do przestrze) Przypuśćmy, że wszyste zbory rozpatrywae są podzboram jedego ustaloego zboru U, tóry w tam przypadu będzemy azywal przestrzeą Wtedy dopełee zboru A do przestrze U, tóre ozaczamy symbolem A (lub A ) oreślamy wzorem: A U A 1A+6 Twerdzee (zasada dualośc) Nech A U, U Wtedy 61) dopełee (do przestrze U ) sumy zborów jest rówe loczyow ch dopełeń: A A ; 62) dopełee (do przestrze U ) loczyu zborów jest rówe sume ch dopełeń: A A Dowód (pozom ) pozostawamy czytelow jao ćwczee 1A7 Przyład Nech A {1,2,3,0,9}, {1,3,4,5,7} Wtedy A {0,1,2,3,4,5,7,9}, A = 1, 3, A = 0,2,9 1A+8 Ćwczee Udowodć, że A A, A A, A A U dla dowolego zboru A U 1+C9 Ćwczee Rozwązać rówaa 91) A, gdze zbory A, są podae, zbór jest ewadomy: 92) A, gdze zbory A, są podae, zbór jest ewadomy, A U, U, U A 110 Ćwczee Rozwązać rówaa 1+C9, jeżel A {0,1,2,3,9}, {1,3}, U, gdze jest zborem lczb rzeczywstych 2 A\

1A11 Defcja (perśceń zborów) Rodzę zborów azywamy perśceem, jeśl z ażdym dwoma zboram A, do rodzy ależały taże zbory A oraz A : A, A, A Pożej podajemy własośc perśce 1A+12 Twerdzee Jeśl jest perśceem, to 121) (zbór pusty ależy do ); 122) A, A Dowód Wya z defcj 1A11, jeżel zauważyć, że A A oraz A A ( A ) 113 Wose Każdy perśceń jest zamęty ze względu a sumę oraz loczy sończoe, tz 114 Twerdzee A, 1,2,, m A oraz A 1 1 Iloczy (część wspóla) perśce jest perśceem m Dowód:, A, A, A, A A, A I 1A+15 Wose Dla ażdej epustej lasy K zborów steje jedozacze oreśloy perśceń ( K) (azyway perśceem ajmejszym ad K ), tóry zawera sę w dowolym perśceu, zawerającym lasę K Te perśceń jest złożoy ze zborów rodzy K oraz sończoych sum loczyów tych zborów 1A+16 Uwaga Z twerdzee 1A+122 wya, że rodza zborów tóra jest zamęta ze względu a sumę różce jest taże zamęta ze względu a loczy zborów Zauważmy jeda, że rodza zborów tóra jest zamęta ze względu a loczy różce e oecze jest zamęta ze względu a sumę zborów o czym mów otrprzyład: {,[0,1],[2,3]} 1A+17 Przyłady (perśce) 171) { } (rodza jest złożoa z jedego tylo pustego zboru); 172) {, } (rodza jest złożoa ze zboru pustego zboru ), 3 m

gdze jest dowolym zborem; 173) rodza jest złożoa ze wszystch podzborów zboru ; 174) rodza jest złożoa ze wszystch sończoych podzborów zboru ; 175) rodza jest złożoa ze wszystch co ajwyżej przelczalych podzborów zboru ch dopełeń; 176) rodza jest złożoa ze wszystch ograczoych podzborów zboru przestrze euldesowej ; 177) rodza jest złożoa ze wszystch sończoych (albo wszystch sończoych esończoych) przedzałów prostej rzeczywstej oraz sończoych systemów tach przedzałów bez wspólych putów; 178) rodza jest złożoa ze wszystch sończoych (albo wszystch sończoych esończoych) przedzałów zawartych w podaym zborze oraz sończoych systemów tach przedzałów bez wspólych putów; 179) rodza jest złożoa ze wszystch przedzałów postac [, ) (albo [, ) [, ), albo [, ) (, ), albo [, ),[, ), (, ), (, ) ) prostej rzeczywstej oraz sończoych systemów tach przedzałów bez wspólych putów; 1710) rodza jest złożoa ze wszystch przedzałów postac [, ) (albo [, ) [, ), albo [, ) (, ), albo [, ),[, ), (, ), (, ) ) prostej rzeczywstej oraz sończoych systemów tach przedzałów zawartych w podaym zborze bez wspólych putów 118 Przyład Rodza złożoą ze wszystch sończoych (albo wszystch sończoych esończoych) przedzałów prostej rzeczywstej e jest perśceem (jest półperśceem) poeważ różca przedzałów może e być przedzałem 1A19 Defcja (perśceń z jedoścą) Nech rodza jest perśceem zborów Wtedy zbór J A azywamy jedyą rodzy, co jest rówoważe AJ A dla dowolego zboru A Jeżel J, to azywamy perśceń z jedyą (jedoścą) 1A20 Defcja (σ-perśceń zborów) A 4

Perśceń azywamy σ-perśceem lub borelowsm perśceem, jeśl o jest zamęty ze względu a sumę przelczale, tz 1A21 Defcja (algebra σ-algebra zborów) 5 A dla A, 1,2, Nech będze day zbór (tóry będzemy azywal przestrzeą) pewa rodza (lasa) jego podzborów Mówmy, że jest algebrą (lub całem) zborów, jeżel są spełoe astępujące waru: 211), ; 212) A A ; 213) A, A oraz A Jeżel dodatowo jest spełoy warue 214) A dla 1,2,3, A1 A2 A3, to F całem, lub przelczale addytywym całem zborów 1 azywamy σ-algebrą lub σ- Zauważmy, że algebra (lub σ-algebra) zborów jest to perśceń (odpowedo σ- perśceń) z jedyą (przestrzeą ) 1A+22 Uwaga Iaczej mówąc, σ-algebrą (borelowsą algebrą) jest ażda lasa podzborów przestrze, tóra zawera tę przestrzeń jest zamęta ze względu a sumę oraz loczy przelczale różce 1A+23 Przyłady Klasa w 1A+171 1A+173 jest algebrą (awet borelowsą algebrą) zborów (w 1A+171 jedyą jest zbór pusty; w 1A+172, 1A+173 jedyą jest przestrzeń ) W 1A+174 lasa jest algebrą (awet σ-algebrą), jeżel zbór jest sończoy; w 1A+175 jest algebrą (awet σ-algebrą), jeżel zbór jest sończoy lub przelczaly W 1A+176 lasa jest algebrą (awet σ-algebrą) w przypadu zboru ograczoego e jest algebrą, jeżel zbór jest eograczoy W 1A+177 lasa e jest algebrą, jeżel chodz o przedzałach sończoych; atomast jest algebrą z jedyą (, ) w przypadu przedzałów sończoych esończoych

Przyłady 1A+177 1A+1710 pozostawamy czytelow jao ćwczee Zauważmy, że w 1A+177 1A+1710 odpowed perśce e są borelows 1A+24 Przyład Zaleźć ajmejszą σ-algebrę ( K) ad przedzałem [0,3] K [0,2),(2,3] zawerającą rodzę zborów Rozwązae Rodzę ależy powęszyć o ta zbory, aby powęszoa rodza była zamęta względem sumy przelczalej oraz różcy zborów ależących do K, w szczególośc, żeby do ależały zbory oraz wy dzałań mogoścowych (dodawaa, możea, odejmowaa oraz dopełaa) Mamy zatem ( K), ( K),[0,2),(2,3],[0,2) (2,3],{2},[0,2],[2,3] 1+C25 Przyład Jeżel jest -algebrą zborów a przestrze ( jest jedyą), zestaw,,,,, ( ozacza dopełae) jest algebrą oole a 1A+26 Defcja (borelowse zbory w ) Nech jest ajmejszą (borelowsą) algebrą ad rodzą wszystch podzborów domętych (rówoważe, otwartych) przestrze euldesowej Wtedy elemety azywamy zboram borelowsm lub -zboram w tej przestrze 127 Fat (borelowse zbory w ) Nech K1, K2, K3, K4, K 5 będą rodzam przedzałów a prostej rzeczywstej odpowedo postac [, ], (, ),[, ) albo (, ],[, ) albo (, ), (, ) albo (, ] Wtedy ajmejsza algebra ad ażde rodzą będze taa sama (borelowsa algebra a prostej rzeczywstej) oraz jej elemety będą -zboram a tej prostej Węc, -zbory a prostej rzeczywstej moża tratować jao otwarty przedzały oraz sumy sończoe przelczale tach przedzałów a tej prostej 1A28 Defcja (ogóle pojęce mary) 12 Mara Mara Lebesgue a Fucję rzeczywstą oreśloą a pewej rodze K zborów azywamy marą, jeżel oa jest eujema, addytywa oraz mootocza, tj są spełoe astępujące waru (asjomaty mary): 281) ( A) 0 dla ażdego zboru A K; 282) ( A ) ( A) ( ) dla dowolych rozłączoych zborów A, K, A (addytywość mary); 6

283) ( A) ( ) dla dowolych zborów A, K, A (mootoczość mary) Jeżel dodatowo spełoy jest warue (przelczala addytywość mary): 284) A ( A) dla dowolych rozłączoych zborów, 1,2, 1 A K 1 Wartość (lczbę) A ( A) 1A29 Defcja (zbory merzale) Jeżel w rodze K (w sese mary ) 1A+30 Przyłady mary dla daego zboru A azywamy marą zboru jest oreśloa mara, to zbory A K 301) K jest dowolą rodzą zborów oraz marą (awet przelczale addytywej marą); 7 ( A) 0 azywamy merzalym dla ażdego AK jest 302) mara prawdopodobeństwa (mara probablstycza) jest to dowola przelczale addytywa mara oreśloą a pewej borelowsej algebrze zborów z jedyą oraz ( ) 1 (zbory A, A, są tu zdarzeam, pełą rolę odpowedo przestrze zdarzeń elemetarych zdarzea emożlwego, jest algebrą zdarzeń losowych) 303) rodza K jest złożoa ze wszystch sończoych przedzałów postac [, ] prostej rzeczywstej, fucję ([, ]) (długość przedzału [, ]) jest marą a K ; aalogcze marą będze fucja ([, ]) f( ) f( ), gdze fucja jest emalejąca, w szczególośc, dla rodzy przedzałów materalych marą może służyć ch masę; 304) dla rodzy K złożoej ze wszystch prostoątów postac A A {( x, y): x, y } w płaszczyźe Oxy marą może służyć połę tych A prostoątów: ( )( ) (aalogcze, ch masę); 305) dla rodzy K złożoej ze wszystch prostopadłoścaów postac 1 1 2 2 3 3 Aa 1b1 a2b2a3 b3 {( x, y, z): a x b, a y b, a z b } w przestrze Oxyz marą może służyć objętość tych prostopadłoścaów: a b a b a b (aalogcze, ch masę) A ( b a )( b a )( b a ) 1 1 2 2 3 3 1 1 2 2 3 3 1A+31 Fat (własośc mary oreśloej a perśceu) f

Nech w defcj 1A28 rodza K jest perśceem, jest marą a Wtedy 311) założee 1A283 mootoczośc mary moża opuścć; 312) mara zboru pustego wyos 0: ( ) 0; 313) ( A ) ( A) ( ) dla dowolych zborów A,, A; 314) ( A ) ( A) ( ) ( A ) dla dowolych zborów, A; Dowód: 311): A,, A A, A( A) ( ) ( A) ( A) ( A); 312): 0; 313): A,, A A ( A ), ( A ) ( A) ( ) ( A ); 314): A, A A( A), A( A), A ( A ), A ( A ) ( A) ( A), ( A) ( ) ( A ) 1A+32 Uwaga (wprowadzee mary esończoej) W pewych zastosowaach jest potrzeba w rozpatrywau zborów mary esończoej (zobacz 127: borelowse zbory w ) Nech dalej będze -algebrą podzborów przestrze Wtedy oreśloą a fucję rzeczywstą ( A), gdze A, azywamy marą (przelczala addytywą), jeżel są spełoe astępujące waru: 321) 0 ( A) dla ażdego zboru A, ( ) 0; 322) jeżel A, 1,2,, są zboram rozłączym, tz A Aj dla j, to A ( A) (przelczala addytywość mary) 1 1 1A33 Uwaga (rozszerzoą prosta rzeczywsta) Z waruu 1A321 defcj mary wya, że będzemy uważać za lczbę Uzasadamy róweż uzae za lczbę Wtedy zbór lczbowy 8

{, } będzemy azywal prostą rzeczywstą rozszerzoą oraz elemety zboru azywać będzemy lczbam sończoym 1A+34 Uwaga (mara Lebesgue a w przestrze ) Rozważmy w przestrze przedzał domęty I ( x, x,, x ) : a x b, a x b,, a x b, 1 2 1 1 1 2 2 2 gdze a b ( 1,2,, ) są lczbam sończoym; marę I (zgode ze 1A+305) wzorem: 1 1 2 2 I ( b a )( b a )( b a ) oreślamy Dla dowolego zboru otwartego A w przestrze lczby aturalej wprowadzmy zbór A I będący sumą wszystch zawartych w zborze A I A przedzałów domętych I postac 1 1 1 2 1 2 1 I ( x1, x2,, x ) : x 1 1, x 1 1 2,, x, 1 1 1 2 2 2 2 2 2 2 gdze 1,, są dowolym lczbam całowtym, w szczególośc, w przypadu przedzały są wadratam, a tóre dzel płaszczyzę sata utworzoa przez dwe j rodzy prostych: x, x (, j 0, 1, 2,) 1 1 2 2 I orąc pod uwagę, że ażdy z przedzałów przedzały przedzałów: gdze A I, A 1 Mamy zatem I jest sumą 2 mają rozłączoe wętrza, defujemy marę A I I A A A, 1,2, 1 A A 1, przedzałów A I 1 jao sumę mar tych Dowód: z0 A, A jest zborem otwartym, węc zawera pewą ulę o środu w z 0 o promeu r ; steje lczba aturala taa, że te z przedzałów I, do tórego ależy z 0, zawera sę w A, sąd wya, że z0 A, 9

Wtedy marę A : ( A) zboru otwartego A defujemy jao gracę mar zborów ( A) lm ( A ) Teraz pozostaje rozszerzyć pojęce mary a możlwe szeroe -cało borelowsch zborów w przestrze Zbór tylo wtedy, gdy dla ażdej lczby, że A U, U A V oraz ( V) V A 0 steją tae zbory otwarte zalczamy do lasy wtedy U Zbory będzemy azywal merzalym w sese Lebesgue a (albo rócej: merzalym) Przez marę Lebesgue a zboru będzemy rozumel res A doly mar wszystch zborów otwartych A ( A) U A zawerających zbór A Zauważmy, że zbór otwarty jest merzaly w sese Lebesgue,a; jego mara jest detycza z marą w sese dotąd przyjętym dla zborów otwartych A Dowód Dla zboru otwartego ażdego U A V ; druga część tezy wya z tego, że dla zborów otwartych A U zachodz A U, węc w gracy A U : 0 możemy wząć, 135 Fat (własośc zborów merzalych w sese Lebesgue a) 351) lasa -zborów w przestrze zborów merzalych (w sese Lebesgue a) jest -całem ( -algebrą ); 352) dopełee zboru merzalego (w sese Lebesgue a) jest zborem merzalym (węc dowoly zbór domęty jest merzaly jao dopełee zbory otwartego); 353) wszyste ograczoe -zbory w mają sończoe marę Lebesgue a; 354) ażdy podzbór zboru mary Lebesgue a zero też jest zborem mary zero; 355) ażdy merzaly w sese Lebesgue a zbór dodatej mary ma podzbór, tóry e jest merzaly w sese Lebesgue a; 356) w przypadu mary Lebesgue a w ażdy zbór przelczaly jest mary zero, ale steją eprzelczale zbory mary zero, a przyład dosoały zbór Catora; 357) przy dowolej merze zbory mary zero staową co ajmej -perśceń Dowód częśc twerdzeń 135 jest dość trudy dla tego z ego zrezygujemy 10

136 Przyłady: 361) są zboram merzalym oraz A, ( ) ( A) ( ) ( A); A 362) A są zboram merzalym oraz A, ( ) 0 ( A ) ( A ) ( A); 363) A ( 1,2,) są zboram merzalym oraz A 1 A ( 1,2,), ( A1) ( A) lm ( A); 1 364) udowodć, że przedzał otwarty (, ) jest merzaly w sese Lebesgue a a prostej rzeczywstej wyzaczyć jego marę (wsazówa: sorzystać z przedzałów domętych postac,, 1,2, 2 2 ); 365) udowodć, że zbór (0,1) [1,2) (2,3] [3,4] jest merzaly w sese Lebesgue a a prostej rzeczywstej wyzaczyć jego marę; 366) udowodć, że ażdy co ajwyżej przelczaly zbór a prostej rzeczywstej ma marę Lebesgue a 0; 367) udowodć, że ażdy odce w przestrze 2 ma w 2 marę Lebesgue a 0; 367) udowodć, że wyres fucj Lebesgue a 0 y x 2, x, w przestrze 2 ma marę 11