BADANIE ZMIAN GĘSTOŚCI CIEKŁYCH MIESZANIN W FUNKCJI STĘŻENIA I TEMPERATURY PRZY UŻYCIU DENSYMETRU MAGNETYCZNEGO

Podobne dokumenty
TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Laboratorium z Podstaw Automatyki. Laboratorium nr 4. Działanie układu automatycznej regulacji. Rodzaje regulatorów.

Proces narodzin i śmierci

Podstawy termodynamiki

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

EKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 3 Funkcje produkcji 1 FUNKCJE PRODUKCJI. ANALIZA KOSZTÓW I KORZYŚCI SKALI. MINIMALIZACJA KOSZTÓW PRODUKCJI.

Wykład 9. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

Wykład 7. Podstawy termodynamiki i kinetyki procesowej - wykład 7. Anna Ptaszek. 21 maja Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

Inercjalne układy odniesienia

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Budowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Ćwiczenie 2. Parametry statyczne tranzystorów bipolarnych

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

Refraktometria. sin β sin β

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY. Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Zarządzanie ryzykiem w przedsiębiorstwie i jego wpływ na analizę opłacalności przedsięwzięć inwestycyjnych

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka Katarzyna Rosiak-Lada. Zajęcia 3

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

r i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

Natalia Nehrebecka. Wykład 2

Ćwiczenie nr 1. Oznaczanie porowatości otwartej, gęstości pozornej i nasiąkliwości wodnej biomateriałów ceramicznych

= σ σ. 5. CML Capital Market Line, Rynkowa Linia Kapitału

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 3

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.

TRANZYSTOR BIPOLARNY CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE

Jacek Hunicz. Modelowanie silników spalinowych

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

ANALIZA NIERÓWNOŚCI REZYDUALNEJ GRADIENTOWEJ TERMOMECHANIKI

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

BADANIA CHARAKTERYSTYK HYDRAULICZNYCH KSZTAŁTEK WENTYLACYJNYCH

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK DYNAMICZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Zastosowanie Robotyki w Przemyśle

A4.04 Instrukcja wykonania ćwiczenia

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Wykład 8. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Równowagi fazowe. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Rozcieńczanie, zatężanie i mieszanie roztworów, przeliczanie stężeń

Model ASAD. ceny i płace mogą ulegać zmianom (w odróżnieniu od poprzednio omawianych modeli)

D. II ZASADA TERMODYNAMIKI

POMIAR MOCY AKUSTYCZNEJ

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Ćw. 6 Pomiary oporu aerodynamicznego

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW. z dnia 11 sierpnia 2004 r. (Dz. U. z dnia 6 września 2004 r.)

IZOTERMA ADSORPCJI GIBBSA

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jar osława Dąbr owskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO

BADANIE STATYCZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

SYSTEM DO POMIARU STRUMIENIA OBJĘTOŚCI WODY ZA POMOCĄ ZWĘŻKI

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Analiza danych OGÓLNY SCHEMAT. Dane treningowe (znana decyzja) Klasyfikator. Dane testowe (znana decyzja)

Badanie energetyczne płaskiego kolektora słonecznego

7.8. RUCH ZMIENNY USTALONY W KORYTACH PRYZMATYCZNYCH

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Natalia Nehrebecka. Dariusz Szymański

Płyny nienewtonowskie i zjawisko tiksotropii

Pomiary parametrów akustycznych wnętrz.

16 GAZY CZ. I PRZEMIANY.RÓWNANIE CLAPEYRONA

Równowagi fazowe cz.ii. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!

Sprawozdanie powinno zawierać:

WYZNACZANIE PARAMETRÓW KINETYCZNYCH REAKCJI ELEKTRODOWEJ *

Bada zaleŝno. nie zaleŝą. od ilości substancji. Funkcja stanu to taka wielkość. a mały y 10 cm, to: = F2 F 1 = 0,01 F 2.

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Arytmetyka finansowa Wykład z dnia

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Ćwiczenie 10. Waldemar Nowicki WYZNACZANIE WISKOZYMETRYCZNIE ŚREDNIEJ MASY MOLOWEJ POLIMERÓW

Korekcja liniowych układów regulacji automatycznej

I. Elementy analizy matematycznej

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Tabela 9.1. Moc akustyczna niektórych źródeł hałasu.

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 7

MINISTER EDUKACJI NARODOWEJ

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Wykłady z termodynamiki i fizyki statystycznej. Semestr letni 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a

Minister Edukacji Narodowej Pani Katarzyna HALL Ministerstwo Edukacji Narodowej al. J. Ch. Szucha Warszawa Dnia 03 czerwca 2009 r.

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

EUROELEKTRA. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej. Rok szkolny 2013/2014

2. PRAKTYCZ A REALIZACJA PRZEMIA Y ADIABATYCZ EJ

Transkrypt:

BADANI ZMIAN GĘSTOŚCI CIKŁYCH MISZANIN W FUNKCJI STĘŻNIA I TMPRATURY PRZY UŻYCIU DNSYMTRU MAGNTYCZNGO Oekun ćwczena: Dr Knga Kustrzea

Utworzene meszanny skłaającej sę z wóch rozuszczalnków owouje, ż jego skłank tracą swoje nywualne cechy właścwośc różną sę, nekey znaczne, o właścwośc czystych substancj wchozących w ch skła. Przyczyną tego są różnego rozaju ozaływana męzycząsteczkowe. Porzez zmanę skłau rozuszczalnka można znacząco wływać na właścwośc ukłau. Wobec braku ogólnej teor otyczącej meszann rozuszczalnków, osującej ch zachowane właścwośc w szerokm zakrese zman arametrów stanu ostawowym źrółem konecznych nformacj są wynk baań ekserymentalnych. Cennych nformacj na ten temat ostarczają funkcje objętoścowe ścślwość meszann. Welkośc cząstkowe ozorne molowe; funkcje meszana namarowe W roztworach rzeczywstych skłank meszanny tracą w ewnym stonu swoje nywualne właścwośc, skutkem czego każa ekstensywna funkcja z charakteryzująca roztwór ne jest na ogół welkoścą aytywną wzglęem oowench funkcj onoszących sę o czystych skłanków roztworu. z n () * * Z nz gze: z funkcja termoynamczna roztworu Z * - funkcja termoynamczna czystego skłanka n lczba mol skłanka Właścwośc meszanny zmenają sę wraz z jej skłaem zależą o stosunków loścowych skłanków. Poszczególne skłank meszanny charakteryzowane są rzez tzw. welkośc cząstkowe molowe (Z ), które wyrażają zależność owolnej welkośc ekstensywnej meszanny o zmany lczby mol skłanka: Z z n, T, n j z lm n n 0, T, n j () Zatem cząstkowa welkość molowa Z anego skłanka równa sę rzyrostow funkcj z ukłau, wywołanemu oatkem mola tego skłanka w warunkach stałej temeratury stałego cśnena oraz rzy nezmenonym skłaze roztworu.

Zgone z twerzenem ulera ekstensywne funkcje stanu roztworu sełnają zależność: k z n Z f T,,n,..., n Wynka stą, że cząstkowe welkośc molowe Z określają uzały, jake wnoszą oszczególne skłank o anej funkcj ekstensywnej roztworu. Jenak welkośc cząstkowe molowe są funkcjam skłau ukłau ne należy ch utożsamać z funkcjam molowym czystych skłanków. k (3) Z Z (4) Cząstkowe welkośc molowe mają ostawowe znaczene w termoynamce roztworów, z uwag na to, że ch rzebeg w funkcj skłau ukłau ozwercela ozaływana męzycząsteczkowe zachozące w tym ukłaze. Można je wyznaczyć klkoma metoam. Obecne najczęścej wykorzystuje sę metoę ozornej welkośc molowej. Pozorną welkość molową substancj rozuszczonej Z,Ф efnuje równane: z (5) n Z n Z n Z n Z, Różnczkując to równane wzglęem n, otrzymuje sę: z n Z (6), Z Z, n n n n Wyrażene zawartośc skłanka rzez ułamek molowy rowaz o ostac: Z Z, Z, x x x (7) x W roztworze neskończene rozceńczonym, (gy x 0) welkośc cząstkowe molowe ozorne molowe anego skłanka roztworu są sobe równe. Dogonym sosobem rzestawana własnośc roztworów są funkcje meszana oraz funkcje namarowe. Funkcja meszana (Z m ) zwązana jest z rocesem owstawana meszanny. Defnuje sę ją jako różncę męzy wartoścą anej funkcj termoynamcznej z la meszanny, a sumą wartośc tej funkcj la czystych skłanków rze zmeszanem, omnożoną ooweno rzez lczbę mol anego skłanka w tej samej temeraturze rzy tym samym cśnenu. Funkcja ta jest węc marą ochylena o aytywnośc. Z * - welkość molowa czystego -tego skłanka n lczba mol skłanka m Z z n Z (8)

Funkcja namarowa (Z ) określa różncę męzy wartoścą anej molowej funkcj termoynamcznej w roztworze rzeczywstym (Z) jej wartoścą w roztworze oskonałym (Z ), a węc jest ośreno funkcją wzajemnych ozaływań cząsteczek skłanków roztworu. Z Z Z (9) Po ojęcem roztworu oskonałego (ealnego) należy rozumeć ukła, w którym oczas meszana skłanków ne obserwuje sę żanych zman w stane molekularnym tych skłanków (brak ysocjacj, asocjacj, ne tworzą sę nowe nywua chemczne), ozaływana męzycząsteczkowe są jenakowe la wszystkch cząsteczek roztworu oraz zarówno rozuszczalnk, jak substancja rozuszczona sełnają rawo Raoulta. W roztworze oskonałym nastęuje całkowta wzajemna meszalność wszystkch skłanków roztworu, a tworzenu roztworu ne towarzyszy an zmana objętośc, an efekt celny. m, = 0; H m, = 0 (0) Pojęce roztworu oskonałego jest barzo rzyatne w termoynamce, gyż może on służyć za ewen stan onesena la roztworów rzeczywstych. Wartośc funkcj namarowych osuje sę zazwyczaj rzy użycu równana Relcha-Kstera, w ostac: n j Z x x Aj ( x ) j0 () gze: Z - namarowa funkcja termoynamczna x, x - ułamk molowe skłanków meszanny A j - wsółczynnk równana Funkcje objętoścowe W celu uzyskana ełnej termoynamcznej charakterystyk meszann ch skłanków nezbęna jest znajomość funkcj objętoścowych. Najważnejszym z nch są: objętość molowa, cząstkowe molowe objętośc skłanków ch ochone o temeraturze skłaze. Postawą o oblczena tych welkośc jest gęstość meszann czystych rozuszczalnków, wyznaczona z wysoką okłanoścą. Stosowana obecne aaratura omarowa umożlwa rzerowazene omaru gęstośc z okłanoścą 0-6 g cm -3.

W rzyaku ukłaów bnarnych, w ustalonych warunkach zewnętrznych (,T=const.) objętość roztworu stanow sumę uzałów molowych skłanków. v n () n gze: n n - lczba mol skłanka, - cząstkowe objętośc molowe skłanków, zefnowane w nastęujący sosób: v n T,,n v n (3) T,,n Welkoścą fzykochemczną często stosowaną w analze ozaływań męzycząsteczkowych w cekłych ukłaach wuskłankowych jest namar objętośc molowej. Namar objętośc la roztworów wuskłankowych (ochylene o ealnośc) wyrazć można za omocą wzoru: (4) W owyższym równanu erwszy arametr to welkość ntensywna meszanny, czyl objętość molowa meszanny wyznaczona bezośreno z anych ośwaczalnych, natomast rug arametr stanow objętość molową meszanny rzy założenu, że zachowuje sę ona jak meszanna ealna. Z wartośc objętośc molowych czystych skłanków meszanny ( * ) oraz wartośc namaru objętośc la baanej meszanny ( ) wyznaczyć można ozorne cząstkowe molowe objętośc skłanków, (,Ф ): *, (5) x a stą cząstkowe molowe objętośc skłanków, ( ), zgone ze wzorem:,, x x x (6) x j Dysonując wartoścam gęstośc w klku temeraturach wyznaczyć można temeraturowy wsółczynnk rozszerzalnośc objętoścowej () oraz rozszerzalność molową skłanków meszanny ( ). Welkośc te, osujące wływ temeratury na objętość molową roztworu zefnowane są nastęująco: (7) T (8) T

Ważnym funkcjam objętoścowym są onato wsółczynnk ścślwośc, które określają zależność objętośc molowej o cśnena (): - la T=const. - wsółczynnk zotermczny T (9) T - la S=const. - wsółczynnk aabatyczny (zoentroowy) s (0) s Gęstość masa objętość m Jenostka: g/cm 3 = 000 kg/m 3 Przykłay (0 0 C): Powetrze: 0.00 g/cm3 Woa: 0.998 g/cm3 Rtęć: 3.546 g/cm3 Stal: 8.0 g/cm3 Mosąz: 8.4 g/cm3 Gęstość jest funkcją : a) temeratury T oraz T - wsółczynnk rozszerzalnośc objętoścowej (w małym rzezale temeratur jest welkoścą stałą) b) cśnena T T oraz T T wsółczynnk ścślwośc zotermcznej

/(cm 3 mol - ) /(cm 3 mol - ) (cm 3 mol - ) Zmana gęstośc meszanny wraz ze zmaną jej stężena Gęstość.0 Gęstość 0.9 0.8 0 % woa 00 % alkohol 50 % woa 50 % alkohol 00 %woa 0 % alkohol Stężene 00 % A 0 % B 0 % A 00 % B Stężene Dysonując wartoścam gęstośc meszann wuskłankowych wyznaczyć można nastęujące funkcje objętoścowe: a) namar objętośc meszanny: Funkcje namarowe charakteryzują bezośreno welkość ochyleń roztworu rzeczywstego o właścwośc termoynamcznych roztworu oskonałego w całym zakrese skłau baanej ceczy. Pośreno są węc funkcjam wzajemnych ozaływań cząsteczek skłanków roztworu. m x M xm 0 50 8-0, 40 4-0, -0,3-0,4-0,5 0 0, 0,4 0,6 0,8 x 30 0 0 0 0 0, 0,4 0,6 0,8 x 0-4 -8-0 0, 0,4 0,6 0,8 x Ochylene ujemne Ochylene oatne Przebeg tyu S kontrakcja objętośc wzrost objętośc kontrakcja wzrost objętośc

b) ozorna molowa objętość skłanka meszanny: gze * - objętość molowa czystego skłanka c) cząstkowa molowa objętość skłanka meszanny: Zmana gęstośc ceczy wraz ze zmaną jej temeratury labor.zut.eu.l Przy stałym cśnenu cecze cała stałe zmenają gęstość objętość rzy zmane temeratury. Wzglęne zmany objętośc są małe: meszczą sę w zakrese o ułamka rocenta o klkunastu rocent rzy zmane temeratury o 0 ºC o 00 ºC. Zjawsko to osuje temeraturowy wsółczynnk rozszerzalnośc objętoścowej (zwany też wsółczynnkem rozszerzalnośc termcznej). m x *, *, x m *, x m * M * M T x x x,,, T

W ogólnym rzyaku zobaryczny wsółczynnk rozszerzalnośc objętoścowej jest funkcją cśnena temeratury. Określa on o jaką część objętośc oczątkowej zwększa sę objętość substancj, gy temeratura wzrasta o C. Duża wartość wsółczynnka oznacza węc, że objętość molowa substancj zmena sę znaczne ze wzrostem temeratury. Jeśl zmany temeratury są małe, to można zastosować rzyblżene lnowe: = T (w małym rzezale temeratur jest welkoścą stałą) Dośwaczalne wartość zobarycznego wsółczynnka rozszerzalnośc objętoścowej można wyznaczyć merząc zmany gęstośc w funkcj zman temeratury: T Otrzymana wartość oowaa śrenemu wsółczynnkow rozszerzalnośc objętoścowej w baanym zakrese temeratur. Pomary gęstośc cekłych meszann w różnych temeraturach ozwalają równeż wyznaczyć cząstkową molową rozszerzalność skłanków meszanny ( ) Przykłay zastosowana zjawska rozszerzalnośc ceczy: termometry ceczowe (wyełnone najczęścej rtęcą lub zabarwonym alkoholem) regulatory temeratury (załają na zasaze rozszerzalnośc ceczy manometrycznej, znajującej sę w czujnku) we wszelkch racach nżynerskch, zwązanych z konstrukcją elementów różnących sę rozmaram latem zmą Objętość molowa raktyczne wszystkch ceczy jest rosnącą funkcją temeratury, a zatem jest zawsze oatne. Wyjątek stanow woa cężka woa o nskm cśnenam (onżej 00 bar), oneważ ch objętość molowa wykazuje mnmum w temeraturze 4 0 C, a w konsekwencj tego faktu wsółczynnk w rzezale temeratur 0 4 0 C jest ujemny. Dla ceczy wartośc są rzęu 0-4 0-3 K. 38.5K 98. 5 T 0 308.5K T K

www.naczarna.org Objętość rtęc rośne lnowo z temeraturą. Właśne latego owszechne używa sę jej w termometrach. Termometry rtęcowe załają w rzezale o 38 ºC aż o 750 ºC. Rtęć:,80 4 K Woa wykazuje anomalną rozszerzalność: jest nelnowa......ale też nemonotonczna Woa: T [ºC] [0-4 /K] 0 0.69 3.98 0.00 0 0.88 0.07 30 3.03 40 3.85 50 4.48 Rozszerzalność alkoholu jest monotonczna, ale nelnowa! Termometry alkoholowe załają w rzezale o 0 ºC o 70 ºC

Przykłaowe metoy wyznaczana gęstośc Gęstość ceczy można wyznaczyć m.n. za omocą:. Pknometru klasycznego. Wag Mohra Westhala 3. Areometru 4. Densymetru magnetycznego 5. Metoy raacyjnej - wykorzystuje sę zjawsko zależnośc stona osłabena romenowana rzy rzechozenu rzez cecz, o gęstośc tej ceczy.

Aaratura omarowa Densymetr magnetyczny Anton Paar moel DMA 5000 Dokłaność Gęstość: 5 x 0-6 g/cm 3 Temeratura: 0.0 C Powtarzalność Gęstość: x 0-6 g/cm3 Temeratura: 0.00 C Temeratura omaru 0 o 90 C

Schemat buowy ensymetru magnetycznego DMA 5000 Jenostka valuaton rzelczenowa unt Wyśwetlacz Zaslane wzmacnacza Cewka U-rurka Magnes Szklany cylner wyełnony gazem Drgana U-rurk są otrzymywane rzez ukła magnetyczno-elektryczny. Częstotlwość rgań zależy o gęstośc baanej róbk. Merzony okres rgań rzelczany jest na gęstość. A B gęstość baanej ceczy - okres rgań rurk A, B - stałe aaraturowe Stałe aaraturowe A B wyznacza sę za omocą wóch wzorcowych róbek o znanej gęstośc, n. owetrza woy.

Zasaa rgana rurk Częstotlwość rgań rurk () zależy o gęstośc róbk wyełnającej rurkę. rurka wyelnona owetrzem: P t Mala gestosc wysoka czestotlwosc rurka wyelnona woa: P t Duza gestosc nska czestotlwosc

Wykonane ćwczena Celem ćwczena jest zbaane zman gęstośc meszanny wuskłankowej (acetontryl (AN) + -metoksyetanol (-M)) w funkcj skłau meszanego rozuszczalnka temeratury. Przyblżone gęstośc czystych rozuszczalnków w tem. 50C: (AN) = 0,778 g cm- (-M) = 0,96 g cm- Masy molowe czystych rozuszczalnków: M (AN) = 4,05 g mol- M (-M) = 76, g mol- ) Należy oblczyć objętośc rozuszczalnków (AN -M) otrzebne o otrzymana meszann o skłaach oowaających ułamkom molowym x AN = 0, 0,8 (ooweno co 0,). ) Należy sorzązć meszanny AN+-M waga z okłanoścą ± 0-5 g. 3) Należy zmerzyć gęstośc czystych rozuszczalnków oraz rzygotowanych meszann w zakrese temeratur 0-30 0 C. Oracowane wynków omarów ) Oblczyć ułamk molowe baanych meszann (z okłanoścą 0-5 ) ) Sorzązć wykres zależnośc gęstośc o ułamka molowego AN w baanych temeraturach 3) Oblczyć wartośc namarowych objętośc meszann w baanych temeraturach oraz rzestawć ch wartośc na wykrese w funkcj ułamka molowego AN 4) Oblczyć śren wsółczynnk rozszerzalnośc objętoścowej meszann w baanym zakrese skłaów sorzązć wykres jego zależnośc o ułamka molowego AN 5) Otrzymane ane gęstośc la czystych rozuszczalnków orównać z anym lteraturowym, nasać końcowe wnosk.