Sin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10]

Podobne dokumenty
Mathematica - organizacja. czyli sztuka obliczeń symbolicznych. Możliwości. Mathematica do czego można ją użyć. Możliwości, cd. Mathematica publikacje

Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych

GNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej.

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

MATrix LABoratory. A C21 delta tvx444 omega_zero. hxx J23 aaa g4534 Fx_38

Elementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad

Wstęp do chemii kwantowej - laboratorium. Zadania

Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje

Kurs Komputerowy S System Symboliczny Mathematica

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

Liczby zespolone to (uporządkowane) pary liczb rzeczywistych, dla których dodawanie i mnożenie jest określone wzorami:

Elementy metod numerycznych - zajęcia 11

y f x 0 f x 0 x x 0 x 0 lim 0 h f x 0 lim x x0 - o ile ta granica właściwa istnieje. f x x2 Definicja pochodnych jednostronnych

Metody numeryczne. Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Uniwersytet Zielonogórski

Mathematica - podstawy

Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania

Niezależne i sterowane źródła napięciowe i prądowe

Wprowadzenie do Mathcada 1

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R

2.1. Postać algebraiczna liczb zespolonych Postać trygonometryczna liczb zespolonych... 26

Laboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne

Modyfikacja układu współrzędnych VIEW

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Mathematica III Równania różniczkowe, układy równań różniczkowych, wykresy, badanie funkcji, importowanie danych, instrukcje warunkowe, pętle

Lista 1. (e) z działaniem dodawania ciągów i mnożeniem ciągu przez liczbę. (f) z działaniem dodawania ciągów i mnożeniem ciągu przez liczbę

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki nieoznaczone

Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2

1 Funkcje elementarne

, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi.

Obliczenia Symboliczne

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Równania różniczkowe zwyczajne analityczne metody rozwiazywania

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

Instalacja Pakietu R

Algebra Symboliczna. Wykład I. Andrzej Odrzywolek. Instytut Fizyki, Zakład Teorii Względności i Astrofizyki

Wprowadzenie implementacja języka WolframAlpha

Wprowadzenie do Pakietu R dla kierunku Zootechnika. Dr Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

Liczby i działania na liczbach

Wykład I. Literatura. Oznaczenia. ot(x 0 ) zbiór wszystkich otoczeń punktu x 0

Zestaw 4. Rozdział 2: Analiza matematyczna

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Obliczenia iteracyjne

PORTFOLIO Próbki tekstu składanego systemem L A TEX

Funkcje matematyczne w C. Programowanie w C Marek Pudełko

WEKTORY I MACIERZE. Strona 1 z 11. Lekcja 7.

Scilab - wprowadzenie

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Funkcje. Alina Gleska. Instytut Matematyki, Wydział Elektryczny, Politechnika Poznańska

Zestaw 5. Rozdział 1: Równania algebraiczne, układy równań

Wprowadzanie wyrazen w Mathematice

Wersja testu A 18 czerwca 2012 r. x 2 +x dx

1 Logika. 1. Udowodnij prawa logiczne: 3. (p q) (p q) 2. (p q) ( q p) 2. Sprawdź, czy wyrażenie ((p q) r) (p (q r)) jest tautologią.

Wprowadzenie do programu Mathcad 15 cz. 1

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wprowadzenie do środowiska

Teksty Liczby Formuły. Operatory. dr inż. Jarosław Forenc. Pasek narzędzi. Pasek narzędzi. (Atrybuty komórek)

dr inż. Jarosław Forenc

INFORMATYKA TECHNICZNA Komputerowe Wspomaganie Obliczeń Wykład 3. Komputerowe wspomaganie obliczeń w programie Mathcad. dr inż.

Funkcje. Część pierwsza. Zbigniew Koza. Wydział Fizyki i Astronomii

, h(x) = sin(2x) w przedziale [ 2π, 2π].

Literatura podstawowa

Adres komórki-nazwa kolumny i nazwa wiersza, na przecięciu których znajduje się komórka. B3- adres aktywnej komórki

Układy równań i równania wyższych rzędów

WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH

ROZKŁAD MATERIAŁU DO 1 KLASY LICEUM (ZAKRES PODSTAWOWY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

Przykładowe zadania na egzamin z matematyki - dr Anita Tlałka - 1

WPROWADZENIE DO ŚRODOWISKA SCILAB

Podstawy analizy matematycznej II

(a b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

ROZKŁAD MATERIAŁU DO 1 KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania:

Zadania egzaminacyjne

MATHCAD Obliczenia symboliczne

Kurs Start plus - matematyka poziom podstawowy, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.

WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

Mathematica od zera. Paulina Suchanek, IFT Wroclaw. Factor x 2 2 x 1. Series Log 1 x, x, 0, Wprowadzenie. Start. Struktura notatnika

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY

ZASTOSOWANIE RACHUNKU OPERATORÓW MIKUS- IŃSKIEGO W PEWNYCH ZAGADNIENIACH DYNAMIKI KONSTRUKCJI

Algebra macierzy

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

Wizualizacja danych 2D i 3D - Gnuplot

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

Zastosowanie pakietów algebry komputerowej do obliczeń numerycznych i symbolicznych

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera:

7. Funkcje elementarne i ich własności.

Transkrypt:

In[1]:= (* WSTĘP DO PAKIETU MATHEMATICA *) (* autorzy: Łukasz Płociniczak,Marek Teuerle*) (* Składnia: nazwy funkcji z wielkiej litery a argumenty w kwadratowych nawiasach. Wywołujemy wartość SHIFT+ENTER *) 3 + 5 E^Pi liczba Eulera Exp[1] funkcja eksponencjalna Sin[Pi / 4] Log[, 104] Prime[10] Out[1]= 8 Out[]= Out[3]= Out[4]= e π e 1 Out[5]= 10 Out[6]= 9 In[7]:= Out[7]= 9 Prime[10] In[8]:= (* Fajniejszy zapis: ułamek - CTRL+/, greckie litery - ESC literka ESC, potęga - CTRL+6, pierwiastek - CTRL+, mnożenie - SPACJA *) π e ϵ δ 9 4 5 Out[8]= e ϵ -δ 60 π α π α π 3 9

PM_Mathematica1_solved.nb 16 4 In[9]:= (* Zmienne i funkcje *) a = 5; b = 10; f[x_] := Tanh[x] + 5 tangens hiperboliczny f[a b] Out[1]= 5 + Tanh[50] In[13]:= (* Wartości numeryczne *) N[π] przybliżenie numeryczne 1. 3 N[e, 100] przybliżenie numeryczne 10 100 N e -158 przybliżenie numeryczne 1 + i 7 1 Re część 1rzeczywista - i Out[13]= 3.14159 Out[14]= 0.57735 Out[15]=.7188188459045353608747135664977574709369995957496696767740766303535475 94571381785516647 Out[16]= 10 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 Out[17]=.40698 10-69 Out[18]= Out[19]= 8-8 i 1 5

PM_Mathematica1_solved.nb 3 In[0]:= N[Pi, 1000] przybliżenie nume Out[0]= 3.1415965358979338466433837950884197169399375105809749445930781640686089 9868034853411706798148086513830664709384460955058317535940818481117450 841070193851105559644694895493038196448810975665933446184756483378678316 57101909145648566934603486104543664813393607604914173745870066063155881 748815090968954091715364367895903600113305305488046651384146951941511609 4330577036575959195309186117381936117931051185480744637996749567351885757 48917938183011949198336733644065664308601394946395473719070179860943707 705391717693176753846748184676694051300056817145635608778577134757789609 173637178714684409014953430146549585371050797968958935401995611190196 0864034418159813697747713099605187071134999999837978049951059731738160963185 95044594553469083064530853344685035619311881710100031378387588658753308 381406171776691473035985349048755468731159568638835378759375195778185778053 1716806613001978766111959091640199 In[30]:= (* Rysowanie *) Plot[x e -x, {x, 0, 10}] wykres 0.3 Out[30]= 0. 0.1 4 6 8 10

4 PM_Mathematica1_solved.nb In[31]:= Plot[Gamma[x], {x, -5, 5}] wykres 10 5 Out[31]= -4-4 -5-10 In[3]:= Plot3D x + y, {x, -1, 1}, {y, -1, 1} wykres trójwymiarowy Out[3]= In[33]:= Out[33]= ParametricPlot[{t Cos[t], Sin[t]}, {t, 0, π}] wykres parametryczny 1.0 0.5-4 6-0.5-1.0

PM_Mathematica1_solved.nb 5 In[34]:= ParametricPlot3D[{Cos[t], Sin[t], t}, {t, 0, 4 π}] trójwymiarowy wykres parametryczny Out[34]= In[35]:= Manipulate[ Plot[Sin[a x + b], {x, 0, 6}], {a, 1, 4}, {b, 0, 10}] zmieniaj wykres a b 1.0 Out[35]= 0.5 1 3 4 5 6-0.5-1.0

6 PM_Mathematica1_solved.nb In[36]:= Sin[a x] Manipulate Plot, {x, -10, 10}, PlotRange {-1, 1}, {a, 0, 1} zmieniaj wykres x zakres wykresu a 1. 1.0 Out[36]= 0.5-10 -5 5 10-0.5-1.0 (* Wektory i macierze *) In[37]:= w = {1,, 3} Out[37]= {1,, 3} In[38]:= v = {-1, 4, 5} Out[38]= {- 1, 4, 5} In[39]:= w.v Out[39]= In[40]:= Cross[w, v] Out[40]= {-, -8, 6} In[41]:= A = {{1,, 3}, {4, 5, 6}, {7, 8, 9}} Out[41]= {{1,, 3}, {4, 5, 6}, {7, 8, 9}}

PM_Mathematica1_solved.nb 7 In[4]:= A = {{1,, 3}, {4, 5, 6}, {7, 8, 9}} MatrixForm[A] postać macierzy B = {{1, 1, }, {5, 6, 7}, {-1,, 3}} Out[4]= {{1,, 3}, {4, 5, 6}, {7, 8, 9}} Out[43]//MatrixForm= 1 3 4 5 6 7 8 9 Out[44]= {{1, 1, }, {5, 6, 7}, {-1,, 3}} In[45]:= A.B // MatrixForm Out[45]//MatrixForm= 8 19 5 3 46 61 38 73 97 postać macierzy In[46]:= Eigenvalues[A] wartości własne macierzy Eigenvectors[ N[A]] wektory własne przybliże Out[46]= 3 5 + 33, 3 5-33, 0 Out[47]= {{- 0.31971, - 0.553, - 0.818673}, {- 0.78583, - 0.0867513, 0.6138}, {0.40848, - 0.816497, 0.40848}} In[48]:= Transpose[B] Inverse[B] macierz odwrotna Det[A] wyznacznik Inverse[A] macierz odwrotna Out[48]= {{1, 5, -1}, {1, 6, }, {, 7, 3}} Out[49]= 7, 1 14, - 5 14, - 11 7, 5 14, 3 14, 8 7, - 3 14, 1 14 Out[50]= 0 Inverse::sing : Matrix {{1,, 3}, {4, 5, 6}, {7, 8, 9}} is singular. Out[51]= Inverse[{{1,, 3}, {4, 5, 6}, {7, 8, 9}}]

8 PM_Mathematica1_solved.nb In[5]:= (* Inny sposób wpisywania macierzy: () i CTRL+ENTER - nowy wiersz, CTRL +, - nowa kolumna. TAB - przełączamy między polami *) 3 3 Out[5]= {{, 3}, {3, }} In[53]:= (* Listy *) Table n, {n, 1, 10} tabela Out[53]= {1, 4, 9, 16, 5, 36, 49, 64, 81, 100} In[54]:= Table[n m, {n, 1, 10}, {m, 1, 10}] // MatrixForm tabela Out[54]//MatrixForm= 1 3 4 5 6 7 8 9 10 4 6 8 10 1 14 16 18 0 3 6 9 1 15 18 1 4 7 30 4 8 1 16 0 4 8 3 36 40 5 10 15 0 5 30 35 40 45 50 6 1 18 4 30 36 4 48 54 60 7 14 1 8 35 4 49 56 63 70 8 16 4 3 40 48 56 64 7 80 9 18 7 36 45 54 63 7 81 90 10 0 30 40 50 60 70 80 90 100 postać macierzy In[55]:= Table[Prime[n], {n, 1, 100}] tabela Out[55]= {, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 3, 9, 31, 37, 41, 43, 47, 53, 59, 61, 67, 71, 73, 79, 83, 89, 97, 101, 103, 107, 109, 113, 17, 131, 137, 139, 149, 151, 157, 163, 167, 173, 179, 181, 191, 193, 197, 199, 11, 3, 7, 9, 33, 39, 41, 51, 57, 63, 69, 71, 77, 81, 83, 93, 307, 311, 313, 317, 331, 337, 347, 349, 353, 359, 367, 373, 379, 383, 389, 397, 401, 409, 419, 41, 431, 433, 439, 443, 449, 457, 461, 463, 467, 479, 487, 491, 499, 503, 509, 51, 53, 541} In[56]:= ListPlot[ Table[Prime[n], {n, 1, 100}]] wykres da tabela 500 400 Out[56]= 300 00 100 0 40 60 80 100

PM_Mathematica1_solved.nb 9 In[57]:= ListPlot[ Table[ PrimePi[n], {n, 1, 1000}]] wykres da tabela ilość liczb pierwszych nie większych od 150 Out[57]= 100 50 00 400 600 800 1000 (* Rozwiązywanie równań lub układów *) In[58]:= Out[58]= Solve x -1, x rozwiąż równanie {{x -i}, {x i}} In[59]:= Solve x 3 - x + 3 0, x rozwiąż równanie Out[59]= x - 3 7-717 1/3 1 7-717 1/3 -, 3 /3 x 1 + i 3 1 7-717 1/3 1 - i 3 + 3 /3 /3 3 7-717 1/3, x 1 - i 3 1 7-717 1/3 1 + i 3 + 3 /3 /3 3 7-717 1/3 In[60]:= Out[60]= In[61]:= Solve[{x + y l, x - y k}, {x, y}] rozwiąż równanie x k + l, y 1 (-k + l) NSolve[x e x 1, x] rozwiąż numerycznie NSolve::ifun : Inverse functions are being used by NSolve, so some solutions may not be found; use Reduce for complete solution information. Out[61]= {{x 0.567143}}

10 PM_Mathematica1_solved.nb In[6]:= NSolve[ Tan[x] x, x] rozwiąż tangens NSolve::nsmet : This system cannot be solved with the methods available to NSolve. Out[6]= NSolve[Tan[x] x, x] In[63]:= FindRoot[ Tan[x] x, {x, 10}] znajdź pier tangens Plot[{ Tan[x], x}, {x, 0, 15}] wykres tangens Out[63]= {x 10.9041} 0 10 Out[64]= 4 6 8 10 1 14-10 (* Pochodne i całki *) In[65]:= Out[65]= D x, x x In[66]:= D[e x Sin[x], {x, 10}] Out[66]= 3 e x Cos[x] In[67]:= D[x x, {x, 4}] Out[67]= x -+x + - -1 + x + x x x-1+x + 3 x -1+x (1 + Log[x]) + x x (1 + Log[x]) 4 + x -1+x (1 + Log[x]) -1 + x -1 + x + Log[x] + x -1+x + Log[x] x x

PM_Mathematica1_solved.nb 11 In[68]:= f[x_] := x Cosh[x] cosinus hip f'[x] f''[x] f'''[x] f[x] Out[69]= Cosh[x] + x Sinh[x] Out[70]= x Cosh[x] + Sinh[x] Out[71]= 3 Cosh[x] + x Sinh[x] Out[7]= x Cosh[x] In[73]:= Out[73]= Integrate[f[x], x] całka - Cosh[x] + x Sinh[x] In[74]:= Out[74]= Integrate[x Sin[x], {x, 0, π}] całka - π (* Można też wpisywać ESC intt ESC lub ESC dintt ESC*) In[75]:= esin[x] dx Out[75]= esin[x] dx In[76]:= (* Szeregi też można tak wpisywać ESC ESC sumt ESC ESC *) 1 n=1 n 3 Out[76]= Zeta[3] In[77]:= (* Numeryczne całkowanie - wystarczy dodać N. Nieskończość wpisujemy ESC inf ESC *) przybliżenie numeryczne NIntegrate e -x, {x, 0, 1} numeryczne przybliżenie całki NIntegrate e -x, {x, 0, 100} numeryczne przybliżenie całki e -x dx 0 Out[77]= 0.74684 Out[78]= 0.8867 Out[79]= π

1 PM_Mathematica1_solved.nb In[80]:= π N przybliżenie numeryczne Out[80]= 0.8867 In[81]:= Out[81]= 0 Sin x dx π In[8]:= (* Liczby losowe *) Random[] Out[8]= 0.415 In[83]:= ListPlot[ Table[Random[], {n, 1, 100}]] wykres da tabela 1.0 0.8 0.6 Out[83]= 0.4 0. 0 40 60 80 100 In[84]:= ListPlot[ Table[Random[ Real, {3, 6}], {n, 1, 1000}]] wykres da tabela liczba rzeczywista 6.0 5.5 5.0 Out[84]= 4.5 4.0 3.5 3.0 00 400 600 800 1000 (* Rónania różniczkowe *)

PM_Mathematica1_solved.nb 13 In[85]:= DSolve[y'[x] y[x], y, x] Out[85]= {{y Function[{x}, e x C[1]]}} In[86]:= DSolve[{y'[x] + y[x] x, y[0] 1}, y, x] Out[86]= {{y Function[{x}, e -x ( - e x + e x x)]}} In[87]:= y0 = 0.01; y0' = 0.1; sol = NDSolve[{y''[x] Sin[y[x]], y[0] y0, y'[0] y0'}, y, {x, 0, 0}] rozwiąż numerycznie równanie różniczkowe Out[89]= y InterpolatingFunction Domain: {{0., 0.}} Output: scalar In[90]:= Plot[y[x] /. %, {x, 0, 0}] wykres 1 10 8 Out[90]= 6 4 5 10 15 0