Wprowadzanie wyrazen w Mathematice
|
|
- Barbara Borkowska
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 1 z :07 Wprowadzanie wyrazen w Mathematice Greckie litery Greckie litery jako nazwy zmiennych In[1]:= Expand[(α + β)^3] Out[1]= In[2]:= Out[2]= Expand[(\[Alpha] + \[Beta])^3] In[3]:= Out[3]= Expand[(Rαβ + Ξ)^4] In[4]:= Out[4]= Factor[πα^4-1] Uwaga: π oznacza Pi. In[5]:= N[π] Out[5]= Wyrazenia wielowymiarowe Standardowy sposob wprowadzania wyrazen In[6]:= x^y Out[6]= In[7]:= Wyrazenie dwuwymiarowe wprowadzone bezposrednio...
2 2 z :07 Out[7]=...przez wykorzystanie palety...przez wykorzystanie kombinacji klawiszy In[8]:= Out[8]= x [CTRL]-[^] y In[9]:= Out[9]= x [CTRL]-[^] y + z In[10]:= Out[10]= x [CTRL]-[^] y [CTRL]-[_] + z In[11]:= Out[11]= x [CTRL]-[_] y In[12]:= Out[12]= x [CTRL]-[^] y [CTRL]-[%] z Wprowadzanie wzorow
3 3 z :07 oznacza klawisz. In[13]:= Sin[60 ] Out[13]= In[14]:= Out[14]= Sin[60 \[Degree]] In[15]:= Out[15]= Sin[60 :deg:] In[16]:= Out[16]= In[17]:= Out[17]= x/(x+1) /. x -> 3 + y In[18]:= Out[18]= x/(x+1) /. x 3 + y In[19]:= Out[19]= x/(x+1) /. x :->: 3 + y In[20]:= Out[20]= :int: f[x] :dd: x
4 4 z :07 In[21]:= Out[21]= In[22]:= Out[22]= Integrate[Exp[-x^2], x] In[23]:= Out[23]= In[24]:= Out[24]= D[x^n, x] In[25]:= Out[25]= In[26]:= Out[26]= D[x^n, x, x, x] Tablice i macierze In[27]:= Out[27]= a b c In[28]:= Out[28]= Obliczenia numeryczne Arytmetyka In[1]:= Out[1]=
5 5 z :07 In[2]:= Out[2]= 2.4 / 8.9 ^ 2 In[3]:= Out[3]= In[4]:= Out[4]= (3 + 4) ^ 2-2 (3 + 1) In[5]:= Out[5]= 2.4 ^ 45 Obliczenia dokladne i przyblizone In[6]:= 2 ^ 100 Out[6]= In[7]:= Out[7]= 2 ^ 100 //N In[8]:= Out[8]= 1/3 + 2/7 In[9]:= Out[9]= 1/3 + 2/7 //N In[10]:= Out[10]= 452/62 In[11]:= Out[11]= 452.3/62
6 6 z :07 In[12]:= Out[12]= 452./62 In[13]:= Out[13]= /62 Funkcje matematyczne In[14]:= Out[14]= Log[8.4] In[15]:= Out[15]= Sqrt[16] In[16]:= Out[16]= Sqrt[2] In[17]:= Out[17]= Sqrt[2] //N In[18]:= Out[18]= Sqrt[2.]
7 7 z :07 In[19]:= Out[19]= Pi ^ 2 //N In[20]:= Out[20]= Sin[Pi/2] In[21]:= Out[21]= Sin[20 Degree] //N In[22]:= Out[22]= Log[E ^ 5] In[23]:= Out[23]= Log[2, 256] Obliczenia o zadanej dokladnosci In[24]:= Out[24]= N[Pi] In[25]:= Out[25]= N[Pi, 40] Liczby zespolone In[26]:= Sqrt[-4] Out[26]= In[27]:= Out[27]= (4 + 3 I) / (2 - I) In[28]:=
8 8 z :07 Out[28]= Exp[2 + 9 I] //N Techniki obliczeniowe Wykorzystywanie poprzednich wynkiow In[1]:= Out[1]= 77 ^ 2 In[2]:= Out[2]= % + 1 In[3]:= Out[3]= 3 % + % ^ 2 + %% In[4]:= Out[4]= %2 + %3 Definiowanie zmiennych In[5]:= x = 5 Out[5]= In[6]:= Out[6]= x ^ 2 In[7]:= Out[7]= x = In[8]:=
9 9 z :07 Out[8]= pi = N[Pi, 40] In[9]:= Out[9]= pi In[10]:= Out[10]= pi ^ 2 Tworzenie list obiektow In[11]:= {3, 5, 1} Out[11]= In[12]:= Out[12]= {3, 5, 1}^2 + 1 In[13]:= Out[13]= {6, 7, 8} - {3.5, 4, 2.5} In[14]:= Out[14]= Exp[ % ] // N In[15]:= Out[15]= v = {2, 4, 3.1} In[16]:= Out[16]= v / (v - 1) Operowanie elementami list In[17]:= {5, 8, 6, 9}[[2]]
10 10 z :07 Out[17]= In[18]:= Out[18]= {5, 8, 6, 9}[[ {3, 1, 3, 2, 4} ]] In[19]:= Out[19]= v = {2, 4, 7} In[20]:= Out[20]= v[[ 2 ]] In[21]:= Out[21]= v = {4, -1, 8, 7} In[22]:= Out[22]= v[[3]] = 0 In[23]:= Out[23]= v Cztery rodzaje nawiasow w Mathematice Sekwencje operacji In[24]:= Out[24]= x = 4; y = 6; z = y + 6
11 11 z :07 In[25]:= x = 67-5 ; In[26]:= % Out[26]= Praca z Mathematica System pomocy w Mathematice In[1]:=?Log In[2]:= In[3]:= Log[z] gives the natural logarithm of z (logarithm to base e). Log[b, z] gives the logarithm to base b.??log Log[z] gives the natural logarithm of z (logarithm to base e). Log[b, z] gives the logarithm to base b. Attributes[Log] = {Listable, NumericFunction, Protected}
12 12 z :07 In[4]:=?Lo* Locked Log LogGamma LogicalExpand LogIntegral LongForm Loopback LowerCaseQ?:= lhs := rhs assigns rhs to be the delayed value of lhs. rhs is maintained in an unevaluated form. When lhs appears, it is replaced by rhs, evaluated afresh each time. Pakiety Mathematici In[5]:= << DiscreteMath`CombinatorialFunctions` In[6]:= Subfactorial[10] Out[6]= Ostrzezenia i komunikaty w Mathematice In[7]:= Sqrt[4, 5] Out[7]= Sqrt::argx: Sqrt called with 2 arguments; 1 argument is expected. In[8]:= Off[Sqrt::argx] In[9]:= Sqrt[4, 5] Out[9]= In[10]:= On[Sqrt::argx] Przerywanie obliczen w Mathematice
13 13 z :07 Obliczenia algebraiczne Obliczenia symboliczne In[1]:= Out[1]= x + x^3 In[2]:= Out[2]= x^2 + x - 4 x^2 In[3]:= Out[3]= x y + 2 x^2 y + y^2 x^2-2 y x In[4]:= Out[4]= (x + 2y + 1)(x - 2)^2 In[5]:= Out[5]= Expand[%] In[6]:= Out[6]= Factor[%] In[7]:= Out[7]= Sqrt[2]/9801 (4n)! ( n) / (n!^4 396^(4n)) In[8]:= Out[8]= Sqrt[1 + x]^4 In[9]:= Out[9]= Log[1 + Cos[x]] Podstawowa zasada Mathematici.
14 14 z :07 Podstawianie wartosci pod symbole In[10]:= Out[10]= 1 + 2x /. x -> 3 In[11]:= Out[11]= 1 + x + x^2 /. x -> 2 - y In[12]:= Out[12]= x -> 3 + y In[13]:= Out[13]= x^2-9 /. % In[14]:= Out[14]= (x + y) (x - y)^2 /. {x -> 3, y -> 1 - a} In[15]:= Out[15]= x = 3 In[16]:= Out[16]= x^2-1 In[17]:= Out[17]= x = 1 + a In[18]:= Out[18]= x^2-1 In[19]:= Out[19]= x + 5-2x
15 15 z :07 In[20]:= x =. In[21]:= x + 5-2x Out[21]= In[22]:= Out[22]= t = 1 + x^2 In[23]:= Out[23]= t /. x -> 2 In[24]:= Out[24]= t /. x -> 5a In[25]:= Out[25]= t /. x -> Pi //N Przeksztalcanie i upraszczanie wyrazen algebraicznych In[26]:= Out[36]= Expand[ (1 + x)^2 ] In[27]:= Out[27]= Factor[ % ] In[28]:= Out[28]= Factor[ x^10-1 ] In[29]:= Out[29]= Expand[ % ]
16 16 z :07 In[30]:= Out[30]= Simplify[x^2 + 2x + 1] In[31]:= Out[31]= Simplify[x^10-1] In[32]:= Out[32]= Integrate[1/(x^4-1), x] In[33]:= Out[33]= D[%, x] In[34]:= Out[34]= Simplify[%] In[35]:= Out[35]= Simplify[Gamma[x] Gamma[1 - x]] In[36]:= Out[36]= FullSimplify[Gamma[x] Gamma[1 - x]] Inne funkcje: ExpandAll[], Together[], Apart[], Cancel[], Collect[], FactorTerms[], TrigExpand[], ComplexExpand[], PowerExpand[], TrigReduce[], TrigToExp[], ExpToTrig[] Uzyskiwanie fragmentow wyrazen algebraicznych In[37]:= Out[37]= e = Expand[(1 + 3x + 4y^2)^2] In[38]:= Out[38]= Coefficient[e, x] In[39]:= Out[39]= Exponent[e, y]
17 17 z :07 In[40]:= Out[40]= Part[e, 4] In[41]:= Out[41]= r = (1 + x)/(2 (2 - y)) In[42]:= Out[42]= Denominator[%] Wyswietlanie wynikow obliczen In[43]:= Expand[(x + 5 y + 10)^8] ; In[44]:= % //Short Out[44]//Short= In[45]:= Out[45]//Short= Short[%, 3] In[46]:= Out[46]= Length[%] Matematyka symboliczna Operacje podstawowe
18 18 z :07 Rozniczkowanie In[1]:= Out[1]= D[ x^n, x ] In[2]:= Out[2]= D[ ArcTan[x], x ] In[3]:= Out[3]= D[ x^n, {x, 3} ] In[4]:= Out[4]= Dt[ x^n, x ] In[5]:= Out[5]= Dt[ x^n ] In[6]:= Out[6]= D[ f[x], x ] In[7]:= Out[7]= D[ 2 x f[x^2], x ] Calkowanie
19 19 z :07 In[8]:= Out[8]= Integrate[x^n, x] In[9]:= Out[9]= Integrate[1/(x^4 - a^4), x] In[10]:= Out[10]= Integrate[ x^x, x ] In[11]:= Out[11]= Integrate[ Log[x], {x, a, b} ] In[12]:= Out[12]= Integrate[Exp[-x^2], {x, 0, Infinity}] In[13]:= Out[13]= Integrate[ x^x, {x, 0, 1} ] In[14]:= Out[14]= N[ % ] In[15]:= Out[15]= Integrate[ x^2 + y^2, {x, 0, 1}, {y, 0, x} ] Sumy i iloczyny In[16]:=
20 20 z :07 Out[16]= Sum[x^i/i, {i, 1, 7}] In[17]:= Out[17]= Sum[x^i/i, {i, 1, 5, 2}] In[18]:= Out[18]= Product[x + i, {i, 1, 4}] In[19]:= Out[19]= Sum[1/i^4, {i, 1, Infinity}] In[20]:= Out[20]= Sum[1/(i^4 + 2), {i, 1, Infinity}] In[21]:= Out[21]= Sum[1/(i! + (2i)!), {i, 1, Infinity}] In[22]:= Out[22]= N[%] In[23]:= Out[23]= Sum[x^i y^j, {i, 1, 3}, {j, 1, i}] Rownania In[24]:= Out[24]= == 4 In[25]:=
21 21 z :07 Out[25]= x = 4 In[26]:= Out[26]= x In[27]:= Out[27]= x == 6 In[28]:= x =. In[29]:= x == 5 Out[29]= In[30]:= Out[30]= % /. x -> 4 In[31]:= Out[31]= x^2 + 2 x - 7 == 0 In[32]:= Out[32]= eqn = % In[33]:= Out[33]= eqn Relacje i operacje logiczne In[34]:= Out[34]= 10 < 7 In[35]:= Out[35]= 3!= 2!= 3
22 22 z :07 In[36]:= Out[36]= 3 < 5 <= 6 In[37]:= Out[37]= Pi^E < E^Pi In[38]:= Out[38]= 7 > 4 && 2!= 3 In[39]:= Out[39]= (p q) &&!(r s) In[40]:= Out[40]= LogicalExpand[ % ] Rozwiazywanie rownan algebraicznych In[41]:= Out[41]= Solve[x^2 + 2x - 7 == 0, x] In[42]:= Out[42]= N[ % ] In[43]:= Out[43]= x /. % In[44]:= Out[44]= x^2 + 3 x /. %%
23 23 z :07 Mathematica zawsze rozwiaze rownanie algebraiczne jesli jego stopien jest nizszy niz piec. In[45]:= Solve[x^4-5 x^2-3 == 0, x] Out[45]= In[46]:= Out[46]= Solve[2-4 x + x^5 == 0, x] In[47]:= Out[47]= N[ % ] In[48]:= Solve[ Sin[x] == a, x ] Out[48]= Solve::ifun: Inverse functions are being used by Solve, so some solutions may not be found. In[49]:= Solve[ Cos[x] == x, x ] Out[49]= Solve::tdep: The equations appear to involve transcendental functions of the variables in an essentially non-algebraic way. In[50]:= Out[50]= FindRoot[ Cos[x] == x, {x, 1} ] Rozwiazywanie rownan rozniczkowych In[51]:= Out[51]= DSolve[ y'[x] == a y[x] + 1, y[x], x ] In[52]:= Out[52]= DSolve[ {y'[x] == a y[x] + 1, y[0] == 0}, y[x], x ] In[53]:= Out[53]= DSolve[ {x'[t] == y[t], y'[t] == x[t]},{x[t], y[t]}, t ]
24 24 z :07 In[54]:= Out[54]= DSolve[ y'[x] == x + y[x], y, x ] In[55]:= Out[55]= y''[x] + y[x] /. % Granice In[56]:= Out[56]= t = Sin[x]/x In[57]:= Out[57]= t /. x->0 1 Power::infy: Infinite expression - encountered. 0 Infinity::indet: Indeterminate expression 0 ComplexInfinity encountered. In[58]:= Out[58]= t /. x->0.01 In[59]:= Out[59]= Limit[t, x->0] Matematyka numeryczna Operacje podstawowe Numeryczne sumowanie, mnozenie, calkowanie
25 25 z :07 In[1]:= Out[1]= NSum[1/i^3, {i, 1, Infinity}] In[2]:= Out[2]= NIntegrate[1/Sqrt[x (1-x)], {x, 0, 1}] In[3]:= Out[3]= NIntegrate[Exp[-x^2], {x, -Infinity, Infinity}] In[4]:= Out[4]= NIntegrate[ Sin[x y], {x, 0, 1}, {y, 0, x} ] Numeryczne rozwiazywanie rownan algebraicznych In[5]:= Out[5]= NSolve[ x^5 + x + 1 == 0, x ] In[6]:= Out[6]= NSolve[{x + y == 2, x - 3 y + z == 3, x - y + z == 0}, {x, y, z}] In[7]:= Out[7]= FindRoot[ 3 Cos[x] == Log[x], {x, 1} ] In[8]:= Out[8]= FindRoot[ 3 Cos[x] == Log[x], {x, 10} ]
26 26 z :07 Numeryczne rozwiazywanie rownan rozniczkowych In[9]:= Out[9]= NDSolve[{y'[x] == y[x], y[0] == 1}, y, {x, 0, 2}] In[10]:= Out[10]= y[1.5] /. % In[11]:= Out[11]= NDSolve[ {y'[x] == z[x], z'[x] == -y[x], y[0] == 0, z[0] == 1}, {y, z}, {x, 0, Pi} ] In[12]:= Out[12]= z[2] /. % In[13]:= Plot[Evaluate[z[x] /. %3], {x, 0, Pi}] Optymalizacja numeryczna In[14]:= Zadanie programowania liniowego ConstrainedMin[x - y - z, {y + z < 3, x > 7},
27 27 z :07 Out[14]= {x, y, z}] In[15]:= Out[15]= FindMinimum[x Cos[x], {x, 1}] In[16]:= Out[16]= FindMinimum[x Cos[x], {x, 10}] In[17]:= Out[17]= FindMinimum[Sin[x y], {x, 2}, {y, 2}] Operowanie danymi numerycznymi In[18]:= Out[18]= data = Table[ Exp[x/5.], {x, 7}] In[19]:= Out[19]= Fit[data, {1, x, x^2}, x] In[20]:= Out[20]= Fit[data, {1, x, x^3, x^5}, x] In[21]:= Out[21]= data = Table[ {x, Exp[Sin[x]]}, {x, 0., 1., 0.2}] In[22]:= Out[22]= Fit[%, {1, Sin[x], Sin[2x]}, x] Statystyka In[23]:= <<Statistics`DescriptiveStatistics` In[24]:= data = {4.3, 7.2, 8.4, 5.8, 9.2, 3.9} Out[24]= In[25]:=
28 28 z :07 Out[25]= Mean[data] In[26]:= Out[26]= Variance[data] In[27]:= Out[27]= DispersionReport[data] Funkcje i programy Definiowanie funkcji In[1]:= f[x_] := x^2 In[2]:= f[a+1] Out[2]= In[3]:= Out[3]= f[4] In[4]:= Out[4]= f[3x + x^2] In[5]:= Out[5]= Expand[f[(x+1+y)]] In[6]:=?f In[7]:= In[8]:= Out[8]= Global`f f[x_] := x^2 hump[x_, xmax_] := (x - xmax)^2 / xmax 2 + hump[x, 3.5] In[9]:= In[10]:= hump[x_, xmax_] := (x - xmax)^4
29 29 z :07?hump Global`hump hump[x_, xmax_] := (x - xmax)^4 Funkcje jako procedury In[11]:= Out[11]= Expand[ Product[x + i, {i, 3}] ] In[12]:= Out[12]= Expand[ Product[x + i, {i, 4}] ] In[13]:= exprod[n_] := Expand[ Product[ x + i, {i, 1, n} ] ] In[14]:= exprod[5] Out[14]= In[15]:= In[16]:= In[17]:= Out[17]= cex[n_, i_] := ( t = exprod[n]; Coefficient[t, x^i] ) ncex[n_, i_] := Module[{u}, u = exprod[n]; Coefficient[u, x^i]] cex[5, 3] Petle In[18]:= Do[ Print[i!], {i, 5} ]
30 30 z :07 In[19]:= Out[19]= Table[ i!, {i, 5} ] In[20]:= Out[20]= r = 1; Do[ r = 1/(1 + r), {100} ]; r Reguly przeksztalcania dla funkcji In[21]:= 1 + f[x] + f[y] /. x -> 3 Out[21]= In[22]:= Out[22]= 1 + f[x] + f[y] /. f[x] -> p In[23]:= Out[23]= 1 + f[x] + f[y] /. f[t_] -> t^2 In[24]:= Out[24]= f[a b] + f[c d] /. f[x_ y_] -> f[x] + f[y] In[25]:= Out[25]= 1 + x^2 + x^4 /. x^p_ -> f[p] Listy Laczenie obiektow w listy In[1]:= {2, 3, 4} Out[1]= In[2]:= Out[2]= x^% - 1 In[3]:= Out[3]= D[%, x] In[4]:= Out[4]= % /. x -> 3
31 31 z :07 Wektory i macierze In[5]:= Out[5]= m = {{a, b}, {c, d}} In[6]:= Out[6]= m[[1]] In[7]:= Out[7]= m[[1,2]] In[8]:= Out[8]= v = {x, y} In[9]:= Out[9]= p v + q In[10]:= Out[10]= v + {xp, yp} + {xpp, ypp} In[11]:= Out[11]= {x, y}. {xp, yp} In[12]:= Out[12]= m. v In[13]:= Out[13]= m. m Funkcje do tworzenia wektorow
32 32 z :07 Funkcje do tworzenia macierzy In[14]:= Out[14]= s = Table[i+j, {i, 3}, {j, 3}] In[15]:= Out[15]//MatrixForm= MatrixForm[s] In[16]:= Out[16]= m In[17]:= Out[17]= Det[m]
33 33 z :07 In[18]:= Out[18]= Inverse[m] In[19]:= Out[19]= r = Table[i+j+1, {i, 3}, {j, 3}] In[20]:= Out[20]= Eigenvalues[r] Operowanie elementami list In[21]:= Out[21]= t = {a,b,c,d,e,f,g} In[22]:= Out[22]= Take[t, 3] In[23]:= Out[23]= Take[t, -3] In[24]:= Out[24]= Take[t, {2, 5}] In[25]:= Rest[t]
34 34 z :07 Out[25]= In[26]:= Out[26]= Drop[t, 3] In[27]:= Out[27]= Drop[t, {3, 3}] Testowanie i poszukiwanie elementow listy In[28]:= Out[28]= Position[{a, b, c, a, b}, a] In[29]:= Out[29]= Count[{a, b, c, a, b}, a] In[30]:= Out[30]= MemberQ[{a, b, c}, a] In[31]:= Out[31]= MemberQ[{a, b, c}, d] In[32]:= Out[32]= m = IdentityMatrix[3] In[33]:= Out[33]= FreeQ[m, 0] In[34]:= Out[34]= Position[m, 0] In[35]:= Out[35]= Extract[m, %]
35 35 z :07 Dodawanie usuwanie i zamiana elementow list In[36]:= Out[36]= Prepend[{a, b, c}, x] In[37]:= Out[37]= Append[{a, b, c}, x] In[38]:= Out[38]= Insert[{a, b, c}, x, 2] In[39]:= Out[39]= Insert[{a, b, c}, x, -2] In[40]:= Out[40]= Delete[{a, b, c, d}, 3] In[41]:= Out[41]= ReplacePart[{a, b, c, d}, x, 3] In[42]:= Out[42]= ReplacePart[{a, b, c, d}, x, {{1}, {4}}] In[43]:= Out[43]= IdentityMatrix[3]
36 36 z :07 In[44]:= Out[44]= ReplacePart[%, x, {2, 2}] Laczenie list In[45]:= Out[45]= Join[{a, b, c}, {x, y}, {c, {d, e}, a}] In[46]:= Out[46]= Union[{a, b, c}, {c, a, d}, {a, d}] Reorganizowanie list In[47]:= Out[47]= Sort[{b, a, c, a, b}] In[48]:= Out[48]= Union[{b, a, c, a, b}] In[49]:= Out[49]= Reverse[{a, b, c, d}] In[50]:= Out[50]= RotateLeft[{a, b, c, d, e}, 2] In[51]:= Out[51]= RotateLeft[{a, b, c, d, e}, -2]
37 37 z :07 Grupowanie elementow list In[52]:= Out[52]= t = {a, b, c, d, e, f, g} In[53]:= Out[53]= Partition[t, 2] In[54]:= Out[54]= Partition[t, 3] In[55]:= Out[55]= Partition[t, 3, 1] In[56]:= Out[56]= Split[{a, a, b, b, b, a, a, a, b}] Grafika i dzwiek Podstawowe funkcje graficzne In[1]:= Plot[Sin[x], {x, 0, 2Pi}] In[2]:= Plot[Tan[x], {x, -3, 3}]
38 38 z :07 In[3]:= Plot[{Sin[x], Sin[2x], Sin[3x]}, {x, 0, 2Pi}] Wizualizacja wynikow obliczen In[4]:= NDSolve[{y'[x] == Sin[y[x]], y[0] == 1}, y, {x, 0, 4}] Out[4]= In[5]:= Plot[Evaluate[ y[x] /. % ], {x, 0, 4}] Zmiana opcji wykresow In[6]:= Plot[Sin[x^2], {x, 0, 3}]
39 39 z :07 In[7]:= Plot[Sin[x^2], {x, 0, 3}, Frame->True] In[8]:= Plot[Sin[x^2], {x, 0, 3}, AxesLabel -> {"x value", "Sin[x^2]"} ] In[9]:= Plot[Sin[x^2], {x, 0, 3}, Frame -> True, GridLines -> Automatic] In[10]:= Plot[Sin[x^2], {x, 0, 3}, AspectRatio -> 1] Mozliwe wartosci opcji Opcja PlotRange In[11]:= Plot[Sin[x^2], {x, 0, 3}, PlotRange -> {0, 1.2}]
40 40 z :07 In[12]:= Plot[Sin[1/x], {x, -1, 1}] Manipulowanie wykresami In[13]:= Przerysowywanie wykresow Plot[ChebyshevT[7, x], {x, -1, 1}] In[14]:= Show[%] In[15]:= Show[%, PlotRange -> {-1, 2}] In[16]:= Show[%, PlotLabel -> "A Chebyshev Polynomial"] In[17]:= Laczenie wykresow gj0 = Plot[BesselJ[0, x], {x, 0, 10}]
41 41 z :07 In[18]:= gy1 = Plot[BesselY[1, x], {x, 1, 10}] In[19]:= gjy = Show[gj0, gy1] In[20]:= Show[GraphicsArray[{{gj0, gjy}, {gy1, gjy}}]] In[21]:= Show[%, Frame->True, FrameTicks->None] In[22]:= Show[ % /. (Ticks -> Automatic) -> (Ticks -> None) ] Zmiana wartosci domyslnych opcji In[23]:= Out[23]= Options[Plot, PlotRange]
42 42 z :07 In[24]:= SetOptions[Plot, PlotRange->All] ; In[25]:= Options[Plot, PlotRange] Out[25]= In[26]:= g = Plot[SinIntegral[x], {x, 0, 20}] In[27]:= Out[27]= Options[g, PlotRange] In[28]:= Out[28]= FullOptions[g, PlotRange] Wykresy trojwymiarowe In[29]:= Plot3D[Sin[x y], {x, 0, 3}, {y, 0, 3}] In[30]:= Show[%, PlotRange -> {-0.5, 0.5}]
43 43 z :07 In[31]:= Plot3D[10 Sin[x + Sin[y]], {x, -10, 10}, {y, -10, 10}, PlotPoints -> 40] In[32]:= Zmiana punktu widzenia Plot3D[Sin[x y], {x, 0, 3}, {y, 0, 3}] In[33]:= Show[%, ViewPoint -> {0, -2, 0}] In[34]:= g = Plot3D[Exp[-(x^2+y^2)], {x, -2, 2}, {y, -2, 2}] In[35]:= Show[g, Mesh -> False] In[36]:= Show[g, Shading -> False]
44 44 z :07 Wykresy na podstawie list danych In[37]:= Out[37]= t = Table[i^2, {i, 10}] In[38]:= ListPlot[t] In[39]:= ListPlot[t, PlotJoined -> True] In[40]:= Out[40]= Table[{i^2, 4 i^2 + i^3}, {i, 10}] In[41]:= ListPlot[%] In[42]:=
45 45 z :07 In[43]:= t3 = Table[Mod[x, y], {y, 20}, {x, 30}] ; ListPlot3D[t3] In[44]:= Show[%, ViewPoint -> {1.5, -0.5, 0}] Wykresy parametryczne In[45]:= ParametricPlot[{Sin[t], Sin[2t]}, {t, 0, 2Pi}] In[46]:= ParametricPlot[{Sin[t], Cos[t]}, {t, 0, 2Pi}] In[47]:= Show[%, AspectRatio -> Automatic]
46 46 z :07 In[48]:= ParametricPlot3D[{Sin[t], Cos[t], t/3}, {t, 0, 15}] In[49]:= ParametricPlot3D[{t, u, Sin[t u]}, {t, 0, 3}, {u, 0, 3}] In[50]:= ParametricPlot3D[{u Sin[t], u Cos[t], t/3}, {t, 0, 15}, {u, -1, 1}] In[51]:= ParametricPlot3D[{Sin[t], Cos[t], u}, {t, 0, 2Pi}, {u, 0, 4}] In[52]:= ParametricPlot3D[ {Cos[t] (3 + Cos[u]), Sin[t] (3 + Cos[u]), Sin[u]}, {t, 0, 2Pi}, {u, 0, 2Pi}] In[53]:= ParametricPlot3D[ {Cos[t] Cos[u], Sin[t] Cos[u], Sin[u]}, {t, 0, 2Pi}, {u, -Pi/2, Pi/2}]
47 47 z :07 Inne rodzaje wykresow In[54]:= <<Graphics` In[55]:= LogPlot[ Exp[-x] + 4 Exp[-2x], {x, 0, 6} ] In[56]:= Out[56]= p = Table[Prime[n], {n, 10}] In[57]:= BarChart[p] In[58]:= PieChart[p]
48 48 z :07 Animacja In[59]:= Out[59]//Short= Table[ Plot3D[ BesselJ[0, Sqrt[x^2 + y^2] + t], {x, -10, 10}, {y, -10, 10}, Axes -> False, PlotRange -> {-0.5, 1.0}, DisplayFunction -> Identity ], {t, 0, 8} ] // Short In[60]:= Show[ GraphicsArray[ Partition[%, 3] ] ] Dzwiek In[61]:= Play[Sin[2Pi 440 t], {t, 0, 1}] Out[61]= In[62]:= Out[62]= -Sound- Play[ Sin[700 t + 25 t Sin[350 t]], {t, 0, 4} ] -Sound-
49 49 z :07 Operacje na plikach dyskowych Wczytywanie i zapisywanie plikow Mathematici In[1]:= Expand[ (x + y)^3 ] >> tmp In[2]:= Zawartosc pliku!!tmp x^3 + 3*x^2*y + 3*x*y^2 + y^3 Wczytanie pliku z wyliczeniem wyrazen znajdujacych sie w nim In[3]:= <<tmp Out[3]= In[4]:= f[x_] := x^2 + c In[5]:= c = 17 Out[5]= In[6]:= Save["ftmp", f] In[7]:=!!ftmp In[8]:= f[x_] := x^2 + c c = 17 <<ftmp;
50 50 z :07 Wskazanie przy uzyciu pola Cell menu pozwala na wskazanie cel, ktore maja byc wyliczone automatycznie przy wczytaniu notebooka. In[9]:= Directory[ ] Out[9]= In[10]:= Out[10]= In[11]:= Out[11]= /users/sw SetDirectory["Examples"] /users/sw/examples FileNames["Test*.m"] {Test1.m, Test2.m, TestFinal.m} In[12]:= Out[12]= FindList["index", "Laplace"] Wczytywanie plikow danych In[13]:=!!rand.dat In[14]:= Out[14]= E-2 8.4E E-2 1.9E E+4 ReadList["rand.dat", Number] In[15]:=
51 51 z :07 Out[15]= ReadList["rand.dat", Number, RecordLists -> True] Generowanie wyrazen w formacie Fortranu i C In[16]:= Out[16]= Expand[(1 + x + y)^2] In[17]:= Out[17]//FortranForm= FortranForm[%] In[18]:= Out[18]//CForm= CForm[%] Makra obiektow takich jak funkcja Power sa zdefiniowane w pliku naglowkowym C mdefs.h dostarczanym wraz z Mathematica. Eksportowanie grafiki In[19]:= Plot[Sin[x] + Sin[Sqrt[2] x], {x, 0, 10}] In[20]:= Out[20]= Display["sinplot.eps", %, "EPS"] In[21]:= Out[21]= Display["!lpr", %, "EPS"]
52 52 z :07 Formaty nad kreska - wektorowe Opcje funkcji Display. Generowanie wyrazen w formacie TeX'a i HTML In[22]:= Out[22]= (x + y)^2 / Sqrt[x y] In[23]:= Out[23]//TeXForm= TeXForm[%]
Sin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10]
In[1]:= (* WSTĘP DO PAKIETU MATHEMATICA *) (* autorzy: Łukasz Płociniczak,Marek Teuerle*) (* Składnia: nazwy funkcji z wielkiej litery a argumenty w kwadratowych nawiasach. Wywołujemy wartość SHIFT+ENTER
Mathematica - organizacja. czyli sztuka obliczeń symbolicznych. Możliwości. Mathematica do czego można ją użyć. Możliwości, cd. Mathematica publikacje
czyli sztuka obliczeń symbolicznych Mathematica - organizacja Dokument Mathematica zorganizowany jest w tzw. komórki. Ręczne zerowanie zmiennych Clear[variables] (* czyści wartości zmiennych*) x=. (* to
Kurs Komputerowy S System Symboliczny Mathematica
Kurs Komputerowy S System Symboliczny Mathematica Obliczenia numeryczne Dokladnosc i precyzja Precision[wartosc] SetPrecision[wartosc, precyzja] Accuracy[wartosc] SetAccuracy[wartosc, dokladnosc] MachinePrecision
Kurs komputerowy S - Mathematica - cz. 3 Suma i iloczyn elementow ciagu NSum[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}], NProduct[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}]
OBLICZENIA NUMERYCZNE, Karolina Mikulska-Ruminska Kurs komputerowy S - Mathematica - cz. Suma i iloczyn elementow ciagu NSum[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}], NProduct[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}]? *Sum* System`
Mathematica III Równania różniczkowe, układy równań różniczkowych, wykresy, badanie funkcji, importowanie danych, instrukcje warunkowe, pętle
Mathematica III Równania różniczkowe, układy równań różniczkowych, wykresy, badanie funkcji, importowanie danych, instrukcje warunkowe, pętle na podstawie materiałów wolfram.com Równania różniczkowe: Równanie
Mathematica od zera. Paulina Suchanek, IFT Wroclaw. Factor x 2 2 x 1. Series Log 1 x, x, 0, 5. 1. Wprowadzenie. Start. Struktura notatnika
Mathematica od zera Paulina Suchanek, IFT Wroclaw 1. Wprowadzenie Start Struktura notatnika Notatnik edytujemy uzywajac opcji z zakladki Format. Strukture rozdzialow wprowadzamy wybierajac opcje z okienka
Równania liniowe i nieliniowe
( ) Lech Sławik Podstawy Maximy 11 Równania.wxmx 1 / 8 Równania liniowe i nieliniowe 1 Symboliczne rozwiązanie równania z jedną niewiadomą 1.1 solve -- Funkcja: solve() MENU: "Równania->Rozwiąż..."
Zadanie1. (* parametryzacja okręgu r'= x',y',0 *) xp = R * Cos fp ; yp = R * Sin fp ; vecrp = xp, yp, 0 ; vecr = r * Cos f, r * Sin f, z ;
Zadanie1 (* parametryzacja okręgu r'= x',y',0 *) Z ogólnego twierdzenia o rozwiązaniach równania Laplace a wynika, że potencjał elektryczny nie może mieć w tym punkcie ekstremum lokalnego. Warto się jednak
Wprowadzenie do Mathcada 1
Wprowadzenie do Mathcada Ćwiczenie. - Badanie zmienności funkcji kwadratowej Ćwiczenie. pokazuje krok po kroku tworzenie prostego dokumentu w Mathcadzie. Dokument ten składa się z następujących elementów:.
Elementy metod numerycznych - zajęcia 11
Elementy metod numerycznych - zajęcia 11 Mathematica - Wolfram Alpha 1 1. Labolatoria Zajęcia za 34 punktów. Proszę wysłać krótkie zwięzłe odpowiedzi na pytania oznaczone symbolem ( x, p) i numerkiem (x),
Matematyka 3. Suma szeregu. Promień zbieżności szeregu. Przykład 1: Przykład 2: GenerateConditions
Matematyka 3 Suma szeregu? Sum i max Sum[f, {i, i max }] evaluates the sum f. Sum[f, {i, i min, i max }] starts with i = i min. Sum[f, {i, i min, i max, di}] uses steps di. Sum[f, {i, {i 1, i 2, }}] uses
Zestaw 4. Rozdział 2: Analiza matematyczna
Zestaw 4. Rozdział 1: Wykresy Do tworzenia wykresów funkcji jednej zmiennej służą następujące funkcje: Plot[f[x],{x,a,b}] - zwykły wykres ParametricPlot[{x[t],y[t]},{t,a,b}] - wykres krzywej danej wzorem
Liczby i działania na liczbach
Na tym wykładzie chciałbym przekonać Państwa, że Mathematica może być pomocna w studiowaniu analizy matematycznej. Liczby i działania na liczbach (* liczby całkowite *) Element[-, Integers] należy do zbiór
Obliczenia iteracyjne
Lekcja Strona z Obliczenia iteracyjne Zmienne iteracyjne (wyliczeniowe) Obliczenia iteracyjne wymagają zdefiniowania specjalnej zmiennej nazywanej iteracyjną lub wyliczeniową. Zmienną iteracyjną od zwykłej
dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska
Program wykładów z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje Opracował: Zbigniew Rudnicki Powtórka z poprzedniego wykładu 2 1 Dokument, regiony, klawisze: Dokument Mathcada realizuje
Kurs komputerowy S - Mathematica - cz. 2
OBLICZENIA SYMBOLICZNE, Karolina MikulskaRuminska Kurs komputerowy S Mathematica cz. zmienna = wartosc Set[zmienna,wartosc] x = 7 7 x = x ^ x = 5 5 x Inaczej.. y = y ^ y y = 5 y 5 5 y = 0 y 0 000 KursS_cz.nb
Programowanie: grafika w SciLab Slajd 1. Programowanie: grafika w SciLab
Programowanie: grafika w SciLab Slajd 1 Programowanie: grafika w SciLab Programowanie: grafika w SciLab Slajd 2 Plan zajęć 1. Wprowadzenie 2. Wykresy 2-D 3. Wykresy 3-D 4. Rysowanie figur geometrycznych
Pakiety matematyczne. Matematyka Stosowana. dr inż. Krzysztof Burnecki
Pakiety matematyczne Matematyka Stosowana dr inż. Krzysztof Burnecki 22.05.2013 Wykład 12 Mathematica. Wprowadzenie Obliczenia w Mathematice Wolfram Alpha Slajdy powstały na podstawie strony www.mathematica.pl
MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY
MATLAB ŚRODOWISKO MATLABA OPIS, PODSTAWY Poszukiwanie znaczeń funkcji i skryptów funkcja help >> help % wypisuje linki do wszystkich plików pomocy >> help plot % wypisuje pomoc dotyczą funkcji plot Znaczenie
Analiza matematyczna 3
Analiza matematyczna 3 Pochodna funkcji pierwsza pochodna: x'[t] x [t] Derivative[][x][t] x (t) D[x[t], t] x (t) 7. pochodna: Derivative[7][x][t] x (7) (t) D[x[t], {t, 7}] x (7) (t) pochodne funkcji wielu
Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania:
Informatyka. I. Przypomnienie wiadomości z poprzednich zajęć: Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania: 1. Proszę wygenerować wykresy funkcji sinus
Mathematica - podstawy
Mathematica - podstawy Artur Kalinowski Semestr letni 2011/2012 Artur Kalinowski Mathematica - podstawy 1 / 27 Spis tre±ci Program Mathematica 1 Program Mathematica 2 3 4 5 Artur Kalinowski Mathematica
Algebra Symboliczna. Wykład I. Andrzej Odrzywolek. Instytut Fizyki, Zakład Teorii Względności i Astrofizyki
Algebra Symboliczna Wykład I Andrzej Odrzywolek Instytut Fizyki, Zakład Teorii Względności i Astrofizyki 03.10.2007, środa, 13:15 Dane kontaktowe dr Andrzej Odrzywołek pokój 447, IV piętro E-mail: odrzywolek@th.if.uj.edu.pl
Wstęp do chemii kwantowej - laboratorium. Zadania
Wstęp do chemii kwantowej - laboratorium. Zadania 2 października 2012 1 Wstęp Używanie maximy jako kalkulatora Zadanie 1 1. Oblicz 2+2*2 2. Oblicz 18769 3. Oblicz 2 10 4. Oblicz 7/8 i 7.0/8.0 5. Oblicz
Instalacja Pakietu R
Instalacja Pakietu R www.r-project.org wybór źródła wybór systemu operacyjnego: Download R for Windows opcja: install R for the first time opcja: Download R 3.3.3 for Windows uruchomienie R-3.3.3-win MAGDA
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Teoria sterowania Obliczenia symboliczne w środowisku MATLAB Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych
MATrix LABoratory. A C21 delta tvx444 omega_zero. hxx J23 aaa g4534 Fx_38
MATLAB wprowadzenie MATrix LABoratory MATLAB operuje tylko na jednym typie zmiennych na macierzach. Liczby (skalary) są szczególnymi przypadkami macierzy o wymiarze 1 1, (zawierającymi jeden wiersz i jedną
Wprowadzenie do Pakietu R dla kierunku Zootechnika. Dr Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Wprowadzenie do Pakietu R dla kierunku Zootechnika Dr Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Instalacja Pakietu R www.r-project.org wybór źródła wybór systemu operacyjnego:
Zastosowanie pakietów algebry komputerowej do obliczeń numerycznych i symbolicznych
Zastosowanie pakietów algebry komputerowej do obliczeń numerycznych i symbolicznych dr Marcin Ziółkowski Instytut Matematyki i Informatyki Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie 14czerwca2013r. STEPHEN
Wprowadzenie do programu MATHCAD
Wprowadzenie do programu MATHCAD Zaletami programu MathCad, w porównaniu do innych programów służących do obliczeń matematycznych, takich jak Matlab, Mathematica, są proste i intuicyjne zasady pracy z
for - instrukcja pętli "dla" umożliwia wielokrotne obliczenie sekwencji wyrażeń s s + k s while z j
Opracowanie: Anna Kluźniak / Jadwiga Matla Ćw4.mcd /9 Katedra Inmatyki Stosowanej - Studium Podstaw Inmatyki PAKIET MathCad - Część IV. PROGRAMOWANIE MathCad posiada możliwości tworzenia prostych podprogramów,
PORTFOLIO Próbki tekstu składanego systemem L A TEX
PORTFOLIO Próbki tekstu składanego systemem L A TEX Autor: Spis treści Wstęp. Wprowadzenie...................................... Warunki korzystania z usługi............................ Przykładowe próbki
Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2 Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy 1 Przykłady: Programy
Mathematica jest bardzo zaawansowanym narz dziem do tworzenia 2D and 3D grafiki. W pewnym
. Grafika Mathematica jest bardzo zaawansowanym narz dziem do tworzenia D and D grafiki. W pewnym sensie jest to najprostsza a w innym najbardziej skomplikowana cz tego skryptu. Jest ona prosta bo wszystkie
WEKTORY I MACIERZE. Strona 1 z 11. Lekcja 7.
Strona z WEKTORY I MACIERZE Wektory i macierze ogólnie nazywamy tablicami. Wprowadzamy je:. W sposób jawny: - z menu Insert Matrix, - skrót klawiszowy: {ctrl}+m, - odpowiedni przycisk z menu paska narzędziowego
Wprowadzenie do środowiska
Wprowadzenie do środowiska www.mathworks.com Piotr Wróbel piotr.wrobel@igf.fuw.edu.pl Pok. B 4.22 Metody numeryczne w optyce 2017 Czym jest Matlab Matlab (matrix laboratory) środowisko obliczeniowe oraz
1. WSTĘP. www.mathsoft.com, www.mathcad.com
MATHCAD-W strona. WSTĘP MATHCAD to uniwersalny program do obliczeń matematycznych o bardzo dużych możliwościach. Jest łatwy do opanowania, nie wymaga nauki języka programowania a więc jest idealny dla
Wykład 7 - Inne moduły wspierające obliczenia numeryczne
Programowanie Wykład 7 - Inne moduły wspierające obliczenia numeryczne Plan wykładu: SymPy Zmienne symboliczne Liczby zespolone Liczby wymierne Obliczenia numeryczne Wyrażenia algebraiczne Wyrażenia wymierne
Funkcja pierwotna, całka oznaczona na podstawie funkcji pierwotnej
MATLAB - całkowanie Funkcja pierwotna, całka oznaczona na podstawie funkcji pierwotnej Do uzyskania funkcji pierwotnej służy polecenie int. Jest wiele możliwości jego użycia. Zobaczmy, kiedy wykonuje się
Spis treści. I. Skuteczne. Od autora... Obliczenia inżynierskie i naukowe... Ostrzeżenia...XVII
Spis treści Od autora..................................................... Obliczenia inżynierskie i naukowe.................................. X XII Ostrzeżenia...................................................XVII
Pakiety matematyczne. Matematyka Stosowana. dr inż. Krzysztof Burnecki
Pakiety matematyczne Matematyka Stosowana dr inż. Krzysztof Burnecki 17.04.2013 Wykład 9 Operacje symboliczne w Matlabie Graficzny interfejs użytkownika (GUI) Slajdy powstały na podstawie prezentacji Informatyka
Mathematica (1) Organizacja Mathematica Notebooks. Style dokumentów
Mathematica (1) Organizacja Mathematica Notebooks Dokument Mathematica zorganizowany jest w tzw. komórki. KaŜda komórka zawiera materiał określonego rodzaju: tekst, grafikę, dane wejściowe, dane wyjściowe
Obliczenia Symboliczne
Lekcja Strona z Obliczenia Symboliczne MathCad pozwala na prowadzenie obliczeń zarówno numerycznych, dających w efekcie rozwiązania w postaci liczbowej, jak też obliczeń symbolicznych przeprowadzanych
wiczenia (z przyk adami i cz ciowymi rozwi zaniami)
wiczenia (z przyk adami i cz ciowymi rozwi zaniami) 1. Narysuj wykresy funkcji z x 2 y 2, z 2 x 2 y 9 w R 3. Narysuj linie x 1 2 t, y 1 2 t, z 2 t. Poka wszystkie wykresy na jednym obrazku. Rozwi zanie
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Obliczenia symboliczne Symbolic computations Kierunek: Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy w ramach treści wspólnych z kierunkiem Informatyka Rodzaj zajęć: wykład,
2017 R. Robert Gajewski: Mathcad Prime 4. Solution of examples Rozwiązania przykładów
07 R. Robert Gajewski: Mathcad Prime 4 0. Calculate numerically and present results in different formats and precision. 0. Oblicz numerycznie i przedstaw wyniki w różnych formatach i z różną precyzją.
Ćwiczenie 3: Wprowadzenie do programu Matlab
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium modelowania i symulacji Ćwiczenie 3: Wprowadzenie do programu Matlab 1. Wyznaczyć wartość sumy 1 1 2 + 1 3 1 4 + 1
Elementy metod numerycznych - zajęcia 9
Poniższy dokument zawiera informacje na temat zadań rozwiązanych w trakcie laboratoriów. Elementy metod numerycznych - zajęcia 9 Tematyka - Scilab 1. Labolatoria Zajęcia za 34 punktów. Proszę wysłać krótkie
Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :
Lista Przestrzenie liniowe Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : V = R[X], zbiór wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, wraz ze standardowym dodawaniem
Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy Przykłady: Programy wykorzystywane
WPROWADZENIE DO ŚRODOWISKA SCILAB
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki WPROWADZENIE DO ŚRODOWISKA SCILAB Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych Opracowanie: Paweł Lieder Gdańsk, 007 Podstawy pracy z Scilab.
Zanim zaczniemy GNU Octave
MatLab część I 1 Zanim zaczniemy GNU Octave 2 Zanim zaczniemy GNU Octave 3 Zanim zaczniemy GNU Octave 4 Środowisko MatLab-a MatLab ang. MATrix LABoratory Obliczenia numeryczne i symboliczne operacje na
Wprowadzenie do programu Mathematica
1 Wprowadzenie do programu Mathematica Zaczynając pracę z jakimkolwiek programem warto poświęcić kilka chwil na poznanie otoczenia, w którym będziemy pracować. W przypadku programu Mathematica jest to
Instalacja
Wprowadzenie Scilab pojawił się w Internecie po raz pierwszy, jako program darmowy, w roku 1994 Od 1990 roku pracowało nad nim 5 naukowców z instytutu INRIA (Francuski Narodowy Instytut Badań w Dziedzinie
Lista 1. Petle, epsilon maszynowy, macierze, funkcje wbudowane.
Lista 1 Petle, epsilon maszynowy, macierze, funkcje wbudowane. 1. Napisz funkcje y=distance(x), która zbada jaka jest odlegªo± liczby x od najbli»szej liczby maszynowej. Za pomoca petli while dla n = 1,
Podstawy analizy matematycznej II
Podstawy analizy matematycznej II Andrzej Marciniak Zajęcia finansowane z projektu "Rozwój i doskonalenie kształcenia na Politechnice Poznańskiej w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowań
1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji.
V. Granica funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji. Definicja 1.1. (sąsiedztwa punktu i sąsiedztwa nieskończoności) Niech x 0 R, r > 0, a, b R. Definiujemy S(x 0,
, h(x) = sin(2x) w przedziale [ 2π, 2π].
Informatyczne podstawy projektowania, IŚ, / Maima, część II. Rysowanie wykresów w dwu i trzech wymiarach (zob. 5). a. Otwórz panel okna Wykres D i zapoznaj się z nim. Wyrażenie(a) - tutaj wpisujemy funkcję
Funkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych oraz ich wykresy Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2016 WSTĘP Funkcje wielu zmiennych Dotychczas zajmowaliśmy się funkcjami rzeczywistymi: argumentem była jedna
Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067
1 Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 14 Funkcje wielu zmiennych. Płaszczyzna styczna. Ekstrema Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania
ZMODYFIKOWANY Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia
ZP/ITS/11/2012 Załącznik nr 1a do SIWZ ZMODYFIKOWANY Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia Przedmiotem zamówienia jest: Przygotowanie zajęć dydaktycznych w postaci kursów e-learningowych przeznaczonych
(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008
Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5
Podstawy Automatyki ćwiczenia Cz.1. Środowisko Matlab
Podstawy Automatyki ćwiczenia Cz.1 Środowisko Matlab Podstawową jednostką obliczeniową w programie Matlab jest macierz. Wektory i skalary mogą być tutaj rozpatrywane jako specjalne typy macierzy. Elementy
Lista nr 1 - Liczby zespolone
Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić
Laboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium Metod Numerycznych Laboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne 1 Zadania 1. Obliczyć numerycznie
1 Logika. 1. Udowodnij prawa logiczne: 3. (p q) (p q) 2. (p q) ( q p) 2. Sprawdź, czy wyrażenie ((p q) r) (p (q r)) jest tautologią.
Logika. Udowodnij prawa logiczne:. (p q) ( p q). (p q) ( q p) 3. (p q) (p q). Sprawdź czy wyrażenie ((p q) r) (p (q r)) jest tautologią. 3. Zad 3. Sprawdź czy zdanie: Jeżeli liczba a dzieli się przez i
Kurs Start plus - matematyka poziom podstawowy, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.
Projekt Fizyka Plus nr POKL.04.0.0-00-034/ współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Kurs Start plus - matematyka
Zestaw 5. Rozdział 1: Równania algebraiczne, układy równań
Zestaw 5. Rozdział 1: Równania algebraiczne, układy równań Solve - polecenie służące do rozwiązywania równań i układów równań, w tym z parametrem. Wynik zwracany przez polecenie Solve jest listą podstawień:
Maxima i Visual Basic w Excelu
12 marca 2013 Maxima - zapoznanie z programem Maxima to program - system algebry komputerowej. Podstawowa różnica w stosunku do klasycznych programów obliczeniowych jest możliwość wykonywania obliczeń
Mathematica niecierpliwych
Mathematica dla niecierpliwych Miros aw Majewski Fragment tekstu ksi ki przygotowywanej do druku. M.M Konferencja MathPAD 2010 Wydzia Matematyki i Informatyki Uniwersytet Miko aja Kopernika Toru, 15-19
16 Jednowymiarowy model Isinga
16 Jednowymiarowy model Isinga Jest to liniowy łańcuch N spinów mogących przyjmować wartości ± 1. Mikrostanem układu jest zbiór zmiennych σ i = ±1, gdzie i = 1,,..., N (16.1) Określają one czy i-ty spin
Grafika w Matlabie. Wykresy 2D
Grafika w Matlabie Obiekty graficzne wyświetlane są w specjalnym oknie, które otwiera się poleceniem figure. Jednocześnie może być otwartych wiele okien, a każde z nich ma przypisany numer. Jedno z otwartych
Tworzenie macierzy pełnych Generowanie macierzy pełnych Funkcje przekształcające macierze pełne
SPIS TREŚCI 1. WSTĘP 7 2. ŚRODOWISKO MATLABA 10 2.1. Charakterystyka 10 2.2. Budowa pakietu 11 2.2.1. Okno poleceń, katalogów i pamięci roboczej 12 2.2.2. Podstawowe zasady poruszania się w obrębie środowiska
Zadanie nr 3: Sprawdzanie testu z arytmetyki
Zadanie nr 3: Sprawdzanie testu z arytmetyki 1 Cel zadania Zadanie wymusza praktyczne przećwiczenia dostosowania formatu i formy wyświetlania informacji dla własnych typów danych. Ma ono pokazać potencjalne
Wykład z okazji dnia liczby π
Wykład z okazji dnia liczby π O regresji symbolicznej Andrzej Odrzywołek Zakład Teorii Względności i Astrofizyki, Instytut Fizyki UJ 3.14 Czy potrafisz rozpoznać liczby? 3.141592653589793 2.718281828459045
Różniczkowanie numeryczne
Różniczkowanie numeryczne Przyjmijmy, że funkcja ciągła y = f(x) = 4sin(3x)e -x/2, gdzie x 0,2π, dana jest w postaci dyskretnej jako ciąg wartości y odpowiadających zmiennej niezależnej x, również danej
Witam! Czym jest Mathematica?
Witam! Nazywam się Jacek Golak Pracuję w Zakładzie Fizyki Jądrowej Instytutu Fizyki UJ Moja dziedzina to teoretyczna fizyka jądrowa Numer pokoju: B2-32 e-mail: jacek.golak@uj.edu.pl strona WWW: http://users.uj.edu.pl/~golak/zestawynof.html
Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067
Analiza Matematyczna MAEW MAP67 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 4 Funkcje wielu zmiennych. Pochodne cząstkowe Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania 4.: Wyznaczyć
Witam Państwa na wykładzie dotyczącym narzędzi obliczeniowych fizyki!
Witam Państwa na wykładzie dotyczącym narzędzi obliczeniowych fizyki! Nazywam się Jacek Golak Pracuję w Zespole Zakładów Fizyki Jądrowej Instytutu Fizyki UJ i jestem kierownikiem Zakładu Teorii Układów
Przykładowo, jeśli współrzędna x zmienia się od 0 do 8 co 1, a współrzędna y od 12 co 2 do 25, to punkty powinny wyglądać następująco:
Informatyka I Przypomnienie wiadomości z poprzednich zajęć: Kolokwium!!! II Nowe wiadomości: 1 Funkcje trójwymiarowe Wykresy trójwymiarowe tworzone są na podstawie funkcji dwóch zmiennych Wejściem takich
Metody numeryczne. Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Uniwersytet Zielonogórski
Metody numeryczne Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Uniwersytet Zielonogórski Elektrotechnika stacjonarne-dzienne pierwszego stopnia
ARKUSZ KALKULACYJNY MICROSOFT EXCEL cz.2 Formuły i funkcje macierzowe, obliczenia na liczbach zespolonych, wykonywanie i formatowanie wykresów.
Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni z przedmiotu Podstawy Informatyki Kod przedmiotu: ENS1C 100 003 oraz ENZ1C 100 003 Ćwiczenie pt. ARKUSZ KALKULACYJNY
Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2 Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy 1 Przykłady: Programy
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium 15 30
Zał. nr 4 do ZW WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim PAKIETY MATEMATYCZNE Nazwa w języku angielskim Mathematical Programming Packages Kierunek studiów (jeśli
Laboratorium Programowanie Obrabiarek CNC. Nr H7
1 Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej Laboratorium Programowanie Obrabiarek CNC Nr H7 Programowanie z wykorzystaniem parametrów i funkcji matematycznych Opracował: Dr inŝ. Wojciech
INFORMATYKA TECHNICZNA Komputerowe Wspomaganie Obliczeń Wykład 3. Komputerowe wspomaganie obliczeń w programie Mathcad. dr inż.
INFORMATYKA TECHNICZNA Komputerowe Wspomaganie Obliczeń Wykład 3. Komputerowe wspomaganie obliczeń w programie Mathcad dr inż. Paweł Surdacki Instytut Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki
MathCAD cz.1. Spis treści wykładu:
Narzędzia obliczeniowe inżyniera MathCAD cz.1 Opracował: Zbigniew Rudnicki 1 Spis treści wykładu: 1)Narzędzia obliczeniowe inżyniera 2) Mathcad - cechy, struktura dokumentu, kursory,.. 3) Tworzenie regionów
Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań
Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Jacek Cichoń, WPPT PWr, 05/6 Pochodne i całki funkcji jednej zmiennej Zadanie Oblicz pierwszą i drugą pochodną następujących funkcji. f(x)
Helena Boguta, klasa 8W, rok szkolny 2018/2019
Poniższy zbiór zadań został wykonany w ramach projektu Mazowiecki program stypendialny dla uczniów szczególnie uzdolnionych - najlepsza inwestycja w człowieka w roku szkolnym 2018/2019. Składają się na
1 Przypadek jednej niewiadomej rzeczywistej, bez parametrów
1 Przypadek jednej niewiadomej rzeczywistej, bez parametrów 1.1 Zalecana metodologia rozwiązywania W tym rozdziale zajmiemy się zagadnieniem polegającym na rozwiązaniu równania o jednej niewiadomej bez
FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH
FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Wyznaczyć i narysować dziedziny naturalne podanych funkcji: 4 x 2 y 2 ; (b) g(x, y) = e y x 2 1 ; (c) u(x, y) = arc sin xy; (d) v(x, y) = sin(x 2 + y 2 ); (e) w(x, y) = x sin
Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji
Sprawdzian nr 2: 25..204, godz. 8:5-8:40 (materiał zad. -48) Sprawdzian nr 3: 9.2.204, godz. 8:5-8:40 (materiał zad. -88) Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji
Liczby zespolone to (uporządkowane) pary liczb rzeczywistych, dla których dodawanie i mnożenie jest określone wzorami:
Przytaczając definicję liczb zespolonych, wyznacznika, wypowiedź twierdzenia Cramera oraz Kroneckera-Capelliego, korzystałem z I tomu wykładów Prof. Andrzeja Staruszkiewicza dla fizyków: ALGEBRA I GEOMETRIA,
GNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej.
1 GNU Octave GNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej. Octave zapewnia: sporą bibliotęke użytecznych funkcji i algorytmów; możliwośc tworzenia przeróżnych wykresów; możliwość
Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.
Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3
Dodatkowo klasa powinna mieć destruktor zwalniający pamięć.
Zadanie 1. Utworzyć klasę reprezentującą liczby wymierne. Obiekty klasy powinny przechowywać licznik i mianownik rozłożone na czynniki pierwsze. Klasa powinna mieć zdefiniowane operatory czterech podstawowych
Metody Numeryczne. Laboratorium 1. Wstęp do programu Matlab
Metody Numeryczne Laboratorium 1 Wstęp do programu Matlab 1. Wiadomości wstępne liczby, format Program Matlab używa konwencjonalną notację dziesiętną, z kropka dziesiętną. W przypadku notacji naukowej
Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz
Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym
MATHCAD 2000 ściąga do ćwiczeń z podstaw informatyki
MATHCAD 000 ściąga do ćwiczeń z podstaw informatyki 1. Wprowadzenie Mathcad 000 to profesjonalny program matematyczny służący do rozwiązywania różnego typu zagadnień inżynierskich. Umożliwia prowadzenie