WYKŁAD 9: Rozkład mikrokanoniczny i entropia Boltzmanna

Podobne dokumenty
Rozkłady: Kanoniczny, Wielki Kanoniczny, Izobaryczno-Izotermiczny

WYKŁAD 15. Gęstość stanów Zastosowanie: oscylatory kwantowe (ª bosony bezmasowe) Formalizm dla nieoddziaływujących cząstek Bosego lub Fermiego

II Zasada Termodynamiki c.d.

Wykład 8 i 9. Hipoteza ergodyczna, rozkład mikrokanoniczny, wzór Boltzmanna

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

Warunki równowagi. Rozkłady: kanoniczny, wielki kanoniczny, izobaryczno-izotermiczny

Statystyka nieoddziaływujących gazów Bosego i Fermiego

Teoria ergodyczności: co to jest? Średniowanie po czasie vs. średniowanie po rozkładach Twierdzenie Poincare o powrocie Twierdzenie ergodyczne

Elementy fizyki statystycznej

FIZYKA STATYSTYCZNA. d dp. jest sumaryczną zmianą pędu cząsteczek zachodzącą na powierzchni S w

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany

Warunki równowagi i rozkład kanoniczny. H0 E 1 EL 8E 1 < W i HE i L ~ E i W 2 E - E 1 W 1 E 1. iloczyn W 2 HE - E 1 L W 1 HE 1 L E 1 = E

= = Budowa materii. Stany skupienia materii. Ilość materii (substancji) n - ilość moli, N liczba molekuł (atomów, cząstek), N A

Wykład 3. Entropia i potencjały termodynamiczne

Elementy termodynamiki i wprowadzenie do zespołów statystycznych. Katarzyna Sznajd-Weron

Termodynamika. Część 11. Układ wielki kanoniczny Statystyki kwantowe Gaz fotonowy Ruchy Browna. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

Równowaga w układach termodynamicznych. Katarzyna Sznajd-Weron

Przegląd termodynamiki II

Teoria kinetyczno cząsteczkowa

Wykład 3. Zerowa i pierwsza zasada termodynamiki:

17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek

Elementy termodynamiki

Wykład 7: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Wykład 12. Rozkład wielki kanoniczny i statystyki kwantowe

Wykład FIZYKA I. 15. Termodynamika statystyczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wstęp do fizyki statystycznej: krytyczność i przejścia fazowe. Katarzyna Sznajd-Weron

Układy statystyczne. Jacek Jurkowski, Fizyka Statystyczna. Instytut Fizyki

Termodynamika Część 3

1 Rachunek prawdopodobieństwa

Statystyki kwantowe. P. F. Góra

Termodynamiczny opis układu

Miejsce biofizyki we współczesnej nauce. Obszary zainteresowania biofizyki. - Powrót do współczesności. - obiekty mikroświata.

Klasyczna mechanika statystyczna Gibbsa I

Mechanika kwantowa Schrödingera

Wykład Praca (1.1) c Całka liniowa definiuje pracę wykonaną w kierunku działania siły. Reinhard Kulessa 1

Rozkłady statyczne Maxwella Boltzmana. Konrad Jachyra I IM gr V lab

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

FIZYKA STATYSTYCZNA. Liczne eksperymenty dowodzą, że ciała składają się z wielkiej liczby podstawowych

Krótki przegląd termodynamiki

Termodynamika Część 6 Związki i tożsamości termodynamiczne Potencjały termodynamiczne Warunki równowagi termodynamicznej Potencjał chemiczny

Termodynamika (1) Bogdan Walkowiak. Zakład Biofizyki Instytut Inżynierii Materiałowej Politechnika Łódzka. poniedziałek, 23 października 2017

TERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA

Fizyka statystyczna Zwyrodniały gaz Fermiego. P. F. Góra

Wykład 4. II Zasada Termodynamiki

Fizyka statystyczna, elementy termodynamiki nierównowagowej Cele, zakres zagadnień

Elementy termodynamiki

Termodynamika. Część 4. Procesy izoparametryczne Entropia Druga zasada termodynamiki. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

RÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU

Wykład 14. Termodynamika gazu fotnonowego

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

Podstawy termodynamiki

TERMODYNAMIKA I FIZYKA STATYSTYCZNA

n p 2 i = R 2 (8.1) i=1

Teoria kinetyczna gazów

Wykład FIZYKA I. 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Występują fluktuacje w stanie równowagi Proces przejścia do stanu równowagi jest nieodwracalny proces powrotny jest bardzo mało prawdopodobny.

Wykład 2. Przykład zastosowania teorii prawdopodobieństwa: procesy stochastyczne (Markova)

ELEMENTY FIZYKI STATYSTYCZNEJ

Spis treści. Przedmowa Obraz makroskopowy Ciepło i entropia Zastosowania termodynamiki... 29

Agata Fronczak Elementy fizyki statystycznej

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ

Fizyka statystyczna. This Book Is Generated By Wb2PDF. using

TERMODYNAMIKA I FIZYKA STATYSTYCZNA

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

r. akad. 2005/ 2006 Jan Królikowski Fizyka IBC

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Statystyka nieoddziaływujących gazów Bosego: kondensacja Bosego- Einsteina

Temperatura, ciepło, oraz elementy kinetycznej teorii gazów

Wielki rozkład kanoniczny

Podstawy fizyki sezon 1 X. Elementy termodynamiki

Ciśnienie i temperatura model mikroskopowy

Stany skupienia materii

Jednostki podstawowe. Tuż po Wielkim Wybuchu temperatura K Teraz ok. 3K. Długość metr m

Wykład FIZYKA I. 5. Energia, praca, moc. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Rozważmy nieustalony, adiabatyczny, jednowymiarowy ruch gazu nielepkiego i nieprzewodzącego ciepła. Mamy następujące równania rządzące tym ruchem:

Co ma piekarz do matematyki?

Komputerowe modelowanie zjawisk fizycznych

Wstęp do Modelu Standardowego

Wykład Temperatura termodynamiczna 6.4 Nierówno

mechanika analityczna 1 nierelatywistyczna L.D.Landau, E.M.Lifszyc Krótki kurs fizyki teoretycznej

Temperatura jest wspólną własnością dwóch ciał, które pozostają ze sobą w równowadze termicznej.

Wykład 6: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Wykład 6: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Chemia Fizyczna Technologia Chemiczna II rok Wykład 1. Kierownik przedmiotu: Dr hab. inż. Wojciech Chrzanowski

Ogólny schemat postępowania

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Kinetyczna teoria gazów Termodynamika. dr Mikołaj Szopa Wykład

Co to jest model Isinga?

Termodynamika. Cel. Opis układu niezależny od jego struktury mikroskopowej Uniwersalne prawa. William Thomson 1. Baron Kelvin

Jednowymiarowa mechanika kwantowa Rozpraszanie na potencjale Na początek rozważmy najprostszy przypadek: próg potencjału

Układ termodynamiczny Parametry układu termodynamicznego Proces termodynamiczny Układ izolowany Układ zamknięty Stan równowagi termodynamicznej

Termodynamika cz. 2. Gaz doskonały. Gaz doskonały... Gaz doskonały... Notes. Notes. Notes. Notes. dr inż. Ireneusz Owczarek

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

WYBRANE ZAGADNIENIA Z TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

Termodynamika statystyczna A. Wieloch Zakład Fizyki Gorącej Materii IFUJ

Model oscylatorów tłumionych

Fizyka statystyczna Zerowa Zasada Termodynamiki. P. F. Góra

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

Transkrypt:

WYKŁAD 9: Rozkład mikrokanoniczny i entropia Boltzmanna (Zadaniem Fizyki Statystycznej jest zrozumienie własności (równowagowych i nierównowagowych materii w oparciu o oddziaływania międzymolekularne) Mikrostany układu Założenie molekularnego chaosu Rozkład mikrokanoniczny i entropia Boltzmanna Granica termodynamiczna Praktyczne rachunki z wykorzystaniem rozkładu mikrokanonicznego Przykład: model dwustanowy Granica klasyczna 1

MIKROSTAN UKŁADU ~ 10 23 stopni swobody Układ cząstek (klasyczny bądź kwantowy) Układ (rozważany kwantowomechanicznie) wykonuje niesłychanie szybkie, chaotyczne przejścia pomiędzy swoimi stanami kwantowymi; Jeśli patrzymy na układ klasycznie, możemy powiedzieć, że cząstki poruszają się po chaotycznych trajektoriach. 2

Pomiar makroskopowy jest czuły jedynie na pewne uśrednione własności tego ogromu stanów kwantowych. Sensownym wydaje się więc opis probabilistyczny układów makroskopowych. Pozwoli to na interpretację mikroskopową pojęć wprowadzonych na gruncie termodynamiki fenomenologicznej. Prawdopodobieństwa będziemy wprowadzać na przestrzeni mikrostanów układu (POMIJAMY NA RAZIE STATYSTYKI KWANTOWE) MIKROSTAN: zastaw wszystkich liczb kwantowych potrzebnych do opisu stanu układu. H` i > =E i i > Zespół liczb kwantowych charakteryzujących 3 Stan (będziemy rozważać reprezentację energetyczną)

Przykłady: H` i > =E i i > a zbiór nieoddziaływujących oscylatorów kwantowo: H` = i 2 p` i 2 m + 1 2 m i w i 2 x` i 2 1 - oscylator : H` n > = Ñw n + 1 2 n > i > n > N - identycznych oscylatorów o tych samych częstościach H` n 1,n 2,... n N > = Ñw n 1 +n 2 +... n N + 1 2 N n 1,n 2,... n N > n, n a = 0, 1,... i > n 1,n 2,... n N > 4

b zbiór nieoddziaływujących cząstek punktowych : H` = i 2 p` i 2 m H` n 1,n 2,... n N > = h 2 n 12 + n 23 8 mv n a = n ax,n ay,n az, n ai = 1, 2,... 2 2 2 +... n N n 1,n 2,... n N > i > n 1,n 2,... n N > c a + b klasycznie i q 1,..., q 3 N ; p 1,..., p 3 N 5

{i} P(i): będziemy chcieli powiązać z danym mikrostanem prawdopodobieństwo jego realizacji. Ponieważ ścisłą mechaniką w świecie atomowym jest mechanika kwantowa, ścisłą mechaniką statystyczną musi być kwantowa mechanika statystyczna; klasyczna teoria statystyczna będzie użyteczna jedynie jako pewne przybliżenie tej pierwszej. W pierwszym podejściu znajdziemy równowagowe rozkłady prawdopodobieństw P(i) nawiązując do zasad wariacyjnych wprowadzonych na poziomie fenomenologicznym. Pokażemy spójność i wzajemne uzupełnianie się obu teorii. Później pokażemy głębszy związek z teoriami dynamicznymi i probabilistycznymi. 6

Musimy obecnie zinterpretować mikroskopowo wielkości wprowadzone na poziomie fenomenologicznym Entropia Boltzmanna S = S U, V, x i, N j Termodynamika jest bardzo potężną teorią o niezwykle ogólnym charakterze. Powstała ona w oparciu o kilka hipotez, wśród których centralną rolę odgrywa entropia. Wchodzi ona do teorii jako nowa funkcja stanu (parametr ekstensywny), a jej zmiana dla układu zamkniętego o ustalonej energii wewnętrznej, U, liczbie cząstek N i objętości V są takie, że dla stanów równowagowych osiąga ona maksimum. Ponieważ każda z wielkości U, N, V, ma jasną interpretację mikroskopową (U = < H>) byłoby dziwne gdyby entropia takiej interpretacji nie posiadała. 7

Zadaniem fizyki statystycznej jest dostarczenie mikroskopowej interpretacji dla entropii, a zarazem heurystycznego uzasadnienia dla zasady maksimum. Ograniczymy się na początek do układów izolowanych adiabatycznie: zamkniętych w danej objętości, ustalonej liczbie cząstek i danej energii (U=const, V=const, N=const Mechanika kwantowa mówi nam, że jeśli system jest makroskopowy, wtedy istnieje wiele dyskretnych stanów kwantowych, konsystentnych z wybranymi wartościami U, V, N. Aby to zilustrować weźmy np. jakiś kryształ, zbudowany powiedzmy z 10 23 atomów. 8

Gdyby atom był tylko jeden wtedy ustalenie U oznaczałoby w praktyce ustalenie poziomu energetycznego w jakim układ się znajduje: U Taki układ jedynie okazjonalnie wzbudzałby się - bo nie ma idealnej izolacji. 9

Jednak w przypadku 10 23 atomów, każdy z poziomów rozszczepia się na ok. 10 23 poziomów w krysztale (pasma) takich, że średnia różnica energii między kolejnymi stanami zmniejsza się o czynnik ~10-23 (!) U ~10 23 poziomów okupowanych przez atomy Wtedy najmniejsze nawet zaburzenie ( np. fluktuacje pola elektromagnetycznego, grawitacja, fluktuacje próżni ) wystarczy aby następowały w sposób czysto losowy przejścia między poziomami. Zatem realistyczny obrazek układu makroskopowego jest taki w którym układ wykonuje ogromnie szybkie (losowe) przejścia pomiędzy swoimi stanami kwantowymi, a my jedynie próbkujemy uśrednione własności tej gigantycznej liczby stanów kwantowych. 10

Rozkład mikrokanoniczny: Ponieważ przejścia między poziomami indukowane są czysto losowymi procesami założenie molekularnego chaosu wydaje się rozsądnym założyć, że układ ' próbkuje' każdy dozwolony stan na powierzchni stałej energii z równym prawdopodobieństwem. Jest to FUNDAMENTALNY POSTULAT FIZYKI STATYSTYCZNEJ prowadzący do rozkłądu mikrokanonicznego: P(i, {E,V,N}) =,, (rozkład równowagowy),, : liczba mikrostanów przy pełnej izolacji układu

Liczba mikrostanów i jej związek z entropią (również poza równowagą): Niechstanukładu i > n 1,n 2,... n N >, a każdy z atomów może zajmować poziomy energetyczne e na. Wtedy W U, V, N : liczba mikrostanów o energi U E dana jest przez liczbę rozwiązań równania U = e na : W = d U - a b n a e nb Zobaczymy teraz, że entropia musi się wiązać z W U, V, N 12

Rozważmy rozprężanie adiabatyczne gazu doskonałego E nie zależy od V stan początkowy stan końcowy W E, V < W E, V 2 13

Np. jeśli przez stan będziemy rozumieć to czy cząstka jest w lewej czy w prawej połowie naczynia, wtedy W E, V, k W E, V 2 = 1 W E, V = W E, V, k 2 N 0 przy zadanej partycji k: N k N 2 14 k

Zatem liczba mikrostanów rośnie w procesach zachodzących w układach izolowanych ( w naszym przypadku osiąga maksimum dozwolone przez wprowadzone odgraniczenia). Powyższa obserwacja jest zgodna z tym co ustaliliśmy dla fenomenologicznej entropii (studiując analogiczny przykład). Stąd wnioskujemy, że S = S W Ale, na poziomie makroskopowym, entropia jest addytywna (ekstensywna), podczas gdy liczba mikrostanów jest wielkością multiplikatywną. 15

1 2 W 12 ~W 1 W 2 W 1 W 2 Brak oddziaływania między podukładami (liczba mikrostanów dwóch kostek do gry = 6. 6 podczas gdy dla każdej z osobna mamy 6 16

Zatem, aby zinterpretować entropię, potrzebujemy addytywnej wielkości, która mierzy liczbę mikrostanów dostępnych dla układu. BAZA FIZYKI STATYSTYCZNEJ Jedynym! rozwiązaniem jest identyfikacja entropii z logarytmem liczby dostępnych mikrostanów: (Boltzman 1872) S = df k B ln W E, V, N (do zagadnienia addytywności jeszcze wrócimy) 17

S = df k B ln W E, V, N Einstein nazywał tą formułę ZASADĄ BOLTZMANNA Entropia przy wprowadzonych odgraniczeniach : logarytmiczna miara ilości dostępnych stopni swobody dla układu. Współczynnik proporcjonalności k B wybiera się tak, aby T = U = 1 S U V,N S V,N zgadzała się ze skalą temperatury absolutnej, którą poprzednio wprowadziliśmy: k B = R N A = 1.3807 â 10-23 J K 18

ROZKŁAD MIKROKANONICZNY U(V,N) E(V,N)= const= całka ruchu Prawdopodobieństwo mikrostanu `i` + założenie molekularnego chaosu S = df k B ln W E, V, N Powyższy wzór na entropię jest jednym z najważniejszych wzorów w fizyce. Został poraz pierwszy zapostulowany przez Boltzmanna. 19

20

S = df k B ln W E, V, N Uwaga 1 Aby istniała addytywność entropii, potencjał oddziaływania między atomami cząstkami etc. musi być krótkozasięgowy, tzn. zanikać szybciej niż r -d d - wymiar przestrzeni w której jest nasz układ - zwykle d 3 21

Uwaga 2a Przy tych założeniach dowodzi się, że S 1+2 = S 1 + S 2 + ds 12 gdzie ds 12 znika w granicy termodynamicznej lim V Æ N Æ N V Ær=const ds 12 N ds 12 V É É É N V æææææô =const 0 k B ln W E, V, N k B ln W E, V, N > > Ns E, V,... N N Vs E, N,... V V 22

Uwaga 2b W E, V, N W E, V, N > Ns E N, V N,... > Vs E V, N V,... /k B /k B W E, V, N ~ E N (gaz doskonały: patrz zadania na ćwiczeniach) Uwaga 3: Wzór S = k B ln W został potwierdzony w pobliżu T = 0. Np. kryształ NO może mieć 2możliwe ustawienia cząsteczki : NO lub ON obardzomałej różnicy energii Stąd S = k B ln 2 N = Nk B ln 2 N - liczba cząstek w krysztale NO. 23

Uwaga 4: Ostry warunek E = E 0 = const przy liczeniu W, trzeba z fizycznych powodów zastąpić warunkiem słabszym : E = E 0 ± de i po wykonaniu granicy termodynamicznej przejść z de do zera. E = E 0 = const E = E 0 ± de 24

Uwaga 4b: tzn. liczymy W E, de,... = df E E l N,V,X E+dE 1 Można również liczyć przy przeskalowaniu stanu podstawowego do energii E 0 = 0 pełną sumę stanów W 0 E,... = df 0 E l N,V,X E 1 wszystkie stany wewnątrz sfery Wtedy definiuje się tzw. gęstość stanów : D E = i W E, de,... = D E de E W 0 E, N,... 25

Związek pomiędzy ln W i lnw 0 w granicy makroskopowych ukł. Pokażemy, że przy liczeniu entropii możemy używać każdej z formuł; W granicy termodynamicznej wyniki są identyczne E W E E W 0 E D E de < W 0 E < D E E stąd ln D E de < ln W 0 E < lnd E E; policzmy różnicę pomiędzy lewą i prawą stroną 1 Na cząstkę: 26 N ln D E de - ln D E E = 1 N ln de E ~ 1 N ln Na NÆ Æ 0

Z naszej poprzedniej dyskusji wynika także dla oddziaływań krótkozasięgowych : k B ln D E de > k B ln D E de > k B ln W 0 E k B ln W 0 E > > Ns E, V,... N N Vs E, N,... V V Uwaga: Entropia nie jest logarytmem liczby stanów stanów kwantowych na powierzchni arbitrarnie wybranej i ścisłej matematycznie energii E (bo wtedy liczba tych stanów byłaby prawie zawsze równa zeru), ale jest logarytmem liczby stanów kwantowych, które leżą w bliskim sąsiedztwie E. 27

Uwaga 5: Mając S = k B ln W 0 E > k B ln W E Możemy wyliczyć wszystkie pozostałe funkcje termodynamiczne (przypominam): S = 1 T U + p T V - m T N U = E ds = 1 T du + p T dv - m T dn p T = S V U,N ; 1 T = S U V,N ; m T = - S N U,V 28

Wprowadzona entropia jest także konsystentna z III Zasadą Termodynamiki (Nernst) Entropia ( na czastkę) układu w zerze bezwzględnym jest uniwersalną stałą (niezależną od żadnych parametrów) dla wszystkich ciał. Można więc przyjąć S=0 (dla T=0): jest to podsumowanie danych eksperymentalnych w pobliżu T~0 29

konsekwencje ćwiczenia C x ô TÆ0 0; V T p,n TÆ0 ô 0 p T V,N TÆ0 ô 0 Interpretacja statystyczna W temperaturze zera bezwzględnego układ znajduje się wstanie podstawowym, tj. w stanie o najniższej energii. Jeśli stan podsta - wowy nie jest zdegenerowany, wtedy W E min,v,n = 1 i S = 0. Jeśli stan podstawowy jest zdegenerowany a stopień degene - racji g d N, wtedy entropia S = k B ln g d k B ln N zatem znika w przeliczeniu na cząstkę - zgodnie z III z. t. 30

Dygresja matematyczna : Wzór Stirlinga : G m = 0 -x x m-1 x f.cja gamma Eulera G y + 1 = y! ~y y+ 1 2 -y 2 p dowieść ln y! ~ y + 1 ln y - y + ln 2 p 2 = ylny - y + O ln y 31

Przykład: Model dwustanowy + E 0 N + - cząstek - E 0 N - - cząstek 32

+ E 0 N + - cząstek - E 0 N - - cząstek wtedy W E, N = W ME 0,N = N N - = N! N -! N +! 33

N - = 1 2 N - M = 1 2 N 1 - E NE 0 N + = 1 2 N + M = 1 2 N 1 + E NE 0 ln y! = ylny - y + O ln y Zatem mamy: 34

N - = 1 N - M = 1 N 1 - E 2 2 NE 0 N + = 1 N + M = 1 N 1 + E 2 2 NE 0 S E, N = -k B N - ln N - N + N + ln N + N 1 T = S E N E=ME 0 1 = E 0 S M = 1 E 0 S N - N - M + S N + N + M = 1 2 k B E 0 ln N - M N + M = 1 2 k B E 0 ln 1 - E NE 0 1 + E NE 0 E 0 k B T = 1 2 ln 1 - E NE 0 1 + E NE 0 35

S E, N = ln 2-1 Nk B 2 1 - E NE ln 1-0 E NE + 1 + 0 E NE ln 1 + 0 E NE 0 E 0 k B T = 1 2 ln 1 - E NE 0 1 + E NE 0 ln 2 ª 0.7 + - +1 k B T -1 E 0 +0.1-0.1 +0-0 36

E 0 k B T = 1 2 ln 1 - E NE 0 1 + E NE 0 (E=U) du = TdS + mdn ; E NE 0 = -tanh E 0 k B T C = T S N T N = U T N î C Nk B = E 0 k B T 2 cosh 2 E 0 k B T Zadanie: Znaleźć i naszkicować explicite wszystkie wielkości termodynamiczne dla pow. modelu powiązane za pomocą transformat Legendre a. 37

du = TdS + mdn ; E NE 0 = -tanh E 0 k B T C = T S T N = U T N î C Nk B = E 0 k B T 2 cosh 2 E 0 k B T -0.2 E -0.4 NE 0-0.6-0.8-1 0.5 1 1.5 2 2.5 3 Ciepło właściwe Shottky ego: 0.5 0.4 0.3 0.2 0.1 k B T E 0 38 C Nk B 0.5 1 1.5 2 2.5 3

Czym zastąpić kwantową sumę po stanach w granicy klasycznej : E i ô E H p, q Chcielibyśmy aby wzory kwantowe przechodziły w klasyczne gdy h 0 (lub T bardzo duże). Klasycznie stan układu definiujemy w 6N - wymiarowej przestrzeni fazowej (p,q). Zatem i... ô 3 N p 3 N q Ale czy to wystarczy? 39

NIE! Weźmy np. kwantową cząstkę swobodną w pudle (zakładamy periodyczne warunki brzegowe na ściankach). Wtedy H` = p` 2 2m ; E n 1,n 2,n 3 = h 2 n 2 ml 2 1 2 + n 2 2 + n 2 3 p a = n a h L, n a = 0, ± 1, ± 2,... stąd np. W 0 kw E = df 1 = E n E n 1,n 2,n 3 n 2 1 + n 2 2 + n 2 3 2 ml2 h 2 E 1 ~ 4 3 p 2 ml 2 h 2 E 3 2 = 4 3 p V 3 2 me 2 h3 40

Dla porównania ta sama wielkość policzona klasycznie: W 0 kl E = df p 2 2 me 3 p 3 q = V 4 3 p 2 me 3 2 W 0 kl W 0 kw ~ 1 h 3 ô i... ô 3 p 3 q h 3 dla1cząstki i... ô 3 N p 3 N q h 3 N dla N cząstek To też jeszcze nie wystarcza 41

W mechanice kwantowej cząstki identyczne są nierozróżnialne -co prowadzi do pojęcia statystyk Bosego i Fermiego; W granicy h 0 wiedzie to do czynnika 1/N!. Zatem poprawna klasyczna suma stanów ma postać: i... ô 1 N! 3 N p 3 N q h 3 N dla N identycznych cząstek Dowód nie jest łatwy - trochę o nim powiemy przy okazji omawiania macierzy gęstości 42

Uwaga Czynnik 1/N! był trudny do zrozumienia przed wprowadzeniem zasady nierozróżnialności cząstek na poziomie kwantowym. Niemniej jednak od dawna wiedziano o konieczności jego wprowadzenia, bowiem bez niego entropia nie była wielkością ekstensywną w granicy klasycznej. dla niepunktowych cząstek: identyfikujemy położenia i pędy uogólnione jak uczy mechanika klasyczna... ô 1 N! f p f q i h f dla cząstek nieidentycznych :... ô i 1 N A! N B!... 3 N p 3 N q h 3 N ; N A + N B +... = N 43

Zadania: Znaleźć wzór na objętość n-wymiarowej kuli; Posługując się wyprowadzonym wzorem znaleźć entropię, temperaturę i równanie stanu dla klasycznego gazu doskonałego w oparciu o rozkład mikrokanoniczny. Poprzednie zadanie dla N nieoddziaływujących oscylatorów klasycznych 44