ENERGIA DYSYPACJI W SPRĘŻYSTOLEPKIM PRĘ CIE PRZY HARMONICZNYCH OBCIĄŻENIACH

Podobne dokumenty
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Defi f nicja n aprę r żeń

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Wytrzymałość Materiałów

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

GEOFIZYKA STOSOWANA wykład 2. Podstawy sejsmiki

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPRĘŻYSTOŚĆ MATERIAŁ. Właściwości materiałów. Właściwości materiałów

4. Elementy liniowej Teorii Sprężystości

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

UOGÓLNIONE PRAWO HOOKE A

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa

α - stałe 1 α, s F ± Ψ taka sama Drgania nieliniowe (anharmoniczne) Harmoniczne: Inna zależność siły od Ψ : - układ nieliniowy,

Rys. 32. Widok perspektywiczny budynku z pokazaniem rozmieszczenia kratownic

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

CIENKOŚCIENNE KONSTRUKCJE METALOWE

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Integralność konstrukcji w eksploatacji

Ścinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

Obliczeniowa nośność przekroju zbudowanego wyłącznie z efektywnych części pasów. Wartość przybliżona = 0,644. Rys. 25. Obwiednia momentów zginających

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Sprawdzenie nosności słupa w schematach A1 i A2 - uwzględnienie oddziaływania pasa dolnego dźwigara kratowego.

Fizyczne właściwości materiałów rolniczych

PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH

Laboratorium wytrzymałości materiałów

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Wytrzymałość Materiałów

Wyboczenie ściskanego pręta

Rys Przykładowe krzywe naprężenia w funkcji odkształcenia dla a) metali b) polimerów.

KONSTRUKCJE DREWNIANE I MUROWE

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów studia niestacjonarne I-go stopnia, semestr zimowy

700 [kg/m 3 ] * 0,012 [m] = 8,4. Suma (g): 0,138 Ze względu na ciężar wykończenia obciążenie stałe powiększono o 1%:

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

ROZCIĄGANIE I ŚCISKANIE OSIOWE. Pojęcia podstawowe. Zasada de Saint Venanta

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

4.7 Pomiar prędkości dźwięku w metalach metodą echa ultradźwiękowego(f9)

Wytrzymałość Materiałów II studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Budownictwo, sem. IV materiały pomocnicze do ćwiczeń

Dr inż. Janusz Dębiński

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Powtórzenie drgań harmonicznych, mechanicznych i w obwodach elektrycznych RLC, obwody prądu zmiennego, samoindukcja (ćw. 1, 7, 8)

Al.Politechniki 6, Łódź, Poland, Tel/Fax (48) (42) Mechanika Budowli. Inżynieria Środowiska, sem. III

Zadanie 1 Zadanie 2 tylko Zadanie 3

Naprężenia styczne i kąty obrotu

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

Drgania - zadanka. (b) wyznacz maksymalne położenie, prędkość i przyspieszenie ciała,

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Z-LOGN Wytrzymałość materiałów Strength of materials

Surface settlement due to tunnelling. Marek Cała Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki

Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

MATERIAŁOZNAWSTWO vs WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

Z-LOG-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials

Właściwości reologiczne

Wytrzymałość Materiałów

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

Podstawy fizyki wykład 4

Teoria sprężystości F Z - F Z

DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI

POZ BRUK Sp. z o.o. S.K.A Rokietnica, Sobota, ul. Poznańska 43 INFORMATOR OBLICZENIOWY

SPRAWDZENIE PRAWA HOOKE'A, WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA, WSPÓŁCZYNNIKA POISSONA, MODUŁU SZTYWNOŚCI I ŚCIŚLIWOŚCI DLA MIKROGUMY.

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. EN :2004

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

Wytrzymałość materiałów Strength of materials

VII. Drgania układów nieliniowych

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. PN-B-03264

Wytrzymałość materiałów

FIZYKA METALI - LABORATORIUM 6 Wyznaczanie modułu sztywności metodą wahadła torsyjnego

1. Obciążenie statyczne

Analityczne Modele Tarcia. Tadeusz Stolarski Katedra Podstaw Konstrukcji I Eksploatacji Maszyn

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

Analiza drgań belki utwierdzonej na podstawie pomiarów z zastosowaniem tensometrii elektrooporowej. KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE EKSPERYMENTU

Sprawdzenie stanów granicznych użytkowalności.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Materiały do wykładu na temat Obliczanie sił przekrojowych, naprężeń i zmian geometrycznych prętów rozciąganych iściskanych bez wyboczenia.

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Naprężenia, przemieszczenia, odkształcenia Właściwości materiałów. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

1. Połączenia spawane

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

Transkrypt:

ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK XLVIII NR 1 (168) 007 Janusz Kolenda Akademia Marynarki Wojennej ENERGIA DYSYPACJI W SPRĘŻYSTOLEPKIM PRĘ CIE PRZY HARMONICZNYCH OBCIĄŻENIACH STRESZCZENIE W pracy przedstawiono zależności określające gęstość energii rozpraszanej w zadanym czasie w sprężystolepkim pręcie przy jego harmonicznym rozciąganiu-ściskaniu i skręcaniu, z uwzględnieniem udziału odkształceń objętościowych i postaciowych. Wyliczono również całkowitą ilość energii rozproszonej w określonym czasie, z zaznaczeniem dominującej roli warstw zewnętrznych pręta przy jego skręcaniu. Słowa kluczowe: ciało sprężystolepkie, obciążenia harmoniczne, energia dysypacji. WSTĘP Przy deformacji materiałów konstrukcyjnych zachodzi rozpraszanie energii wywołane tarciem wewnętrznym. Zjawisko to jest złożone, a jego ścisły opis matematyczny nie jest znany. Dla zbadania wpływu rozpraszania energii na zachowanie się układu mechanicznego najczęściej przyjmuje się, że tarcie wewnętrzne ma cechy oporu lepkiego [1, 5]. Przy odkształceniu rozciąganego elementu liniowego ciała sprężystolepkiego występuje naprężenie sprężyste: σ Eε s, (1) gdzie: E moduł sprężystości podłużnej; ε wydłużenie właściwe elementu. 7

Janusz Kolenda Oprócz niego występuje naprężenie, które jest proporcjonalne do prędkości odkształcenia: ε σ t η, () t gdzie η współczynnik oporu lepkiego. Naprężenie w dowolnym przekroju jest równe sumie tych naprężeń: ε σ Eε + η. (3) t Wzór ten określa równanie stanu ciała sprężystolepkiego zgodnie z modelem Kelvina-Voigta. Przy deformacjach skrętnych przyjmuje się analogicznie, że naprężenie styczne w dowolnym przekroju wynosi [1, 5]: γ τ Gγ + λ, () t gdzie: G moduł sprężystości postaciowej; γ odkształcenie poprzeczne właściwe elementu; λ współczynnik oporu lepkiego przy ścinaniu. Zachodzi przy tym relacja []: η λ E 1 G ( + ν ) gdzie ν współczynnik Poissona., (5) Powyższe zależności pozwalają określić gęstość energii dysypacji (czyli ilość rozproszonej energii przypadającą na jednostkę objętości deformowanego ciała) w zadanym odstępie czasu t, ( t) [3]. Pomijając wpływ mikropoślizgów na granicach ziaren materiału, mikropęknięć, magnetostrykcji i innych niesprężystych zjawisk, przyjmuje się, że energia rozpraszana w materiale zamienia się na energię 8 Zeszyty Naukowe AMW

Energia dysypacji w sprężystolepkim pręcie przy harmonicznych obciążeniach cieplną. Prowadzi to do wzrostu temperatury deformowanej jednostki objętości materiału, a także do przewodzenia energii cieplnej do sąsiednich jednostek objętości o niższej temperaturze i wypromieniowywania jej na zewnątrz. Dla deformowanych w dłuższym czasie ciał sprężystolepkich ich przyrost temperatury może być godny uwagi, dlatego poniżej określono gęstość energii dysypacji w rozciąganym i ściskanym oraz skręcanym pręcie pryzmatycznym o przekroju kołowym przy obciążeniach harmonicznych. Przy tego typu deformacjach elementów objętości ciała materialnego występują siły bezwładności, które dla uproszczenia rozważań pominięto. W konsekwencji poniżej rozpatrywane są zależności, które nie zależą od gęstości materiału. Pozwalają one jednak oszacować przyrost temperatury w analizowanym pręcie (z błędem zwiększającym margines bezpieczeństwa) zgodnie ze wzorem: gdzie w przybliżeniu gdzie: ξ ( t) ρ c T ( t) ξ ( t), (6) ( t) ρ c T ξ, (7) energia cieplna wygenerowana w jednostce objętości w czasie t; gęstość materiału; ciepło właściwe materiału; przyrost temperatury jednostki objętości materiału w czasie t. GĘSTOŚĆ ENERGII DYSYPACJI PRZY HARMONICZNYM ROZCIĄGANIU-ŚCISKANIU I SKRĘCANIU W przypadku zgodnych w fazie harmonicznych obciążeń osiowych i obrotowych sprężystolepkiego pręta powstają w jego przekroju poprzecznym naprężenia: σ σ sin ω t, τ τ sinω t, (8) a a P a r 0 gdzie: σ a amplituda naprężenia normalnego; π P a amplituda siły osiowej; 1 (168) 007 9

Janusz Kolenda r 0 0 zewnętrzny promień pręta; M a r τ a amplituda naprężenia stycznego w odległości r od osi pręta; πr M a ω amplituda momentu obrotowego; częstość kołowa obciążeń. Wywołują one odkształcenia właściwe [3]: 1 ε σ a sin t E + η ω ( ω α ) ; (9) γ 1 τ a sin t E + η ω ( ω α ), (10) gdzie ηω α ar ctg. (11) E Odpowiadająca odkształceniom (9) i (10) energia dysypowana w jednostce objętości w czasie t wynosi [3]:, (1) σ + τ gdzie: ω t sinα a ; (13) E η ω σ σ + τ E + ν ) sinα ω t τ a. (1) η ω Oznacza to, że rozkład gęstości energii dysypacji w przypadku sił osiowych jest równomierny, a przy skręcaniu zmienia się z kwadratem odległości od osi pręta. 30 Zeszyty Naukowe AMW

Energia dysypacji w sprężystolepkim pręcie przy harmonicznych obciążeniach WPŁYW ODKSZTAŁCEŃ OBJĘTOŚCIOWYCH I POSTACIOWYCH PRĘTA NA GĘSTOŚĆ ENERGII DYSYPACJI Energia sprężystych odkształceń właściwych ε i γ pręta przy naprężeniach σ i τ może być odniesiona do jednostki objętości i rozdzielona na energię odkształceń objętościowych []: ψ 1 v σ, v 6E σv ψ τ i energię odkształceń postaciowych: 0 (15) ψ σd 1+ ν 1+ ν σ, ψ τd τ, (16) 3E E gdzie indeksami σ i τ oznaczono człony odpowiadające naprężeniom σ i τ oraz indeksami v i d człony dotyczące odkształceń objętościowych i postaciowych. Podobnie gęstość energii dysypacji można rozdzielić na gęstość energii rozpraszanej w wyniku odkształceń objętościowych [3]: σv ( ν ) 1 ω t sinα σ a, τv t 6 E + η ω ( ) 0 (17) i na gęstość energii rozpraszanej w wyniku odkształceń postaciowych: σd ν ) ν ) ω t sinα ω t sinα σ a, τd τ a. (18) 3 E + η ω E + η ω Stąd jest oczywistym, że gęstość energii dysypacji w sprężystolepkim pręcie jest wprost proporcjonalna do jego energii odkształcenia sprężystego na jednostkę objętości. W szczególności: ψ ψ σd σv σd σv ( + ν ) 1 1 ν, (19) tzn. przy obciążeniach osiowych odkształcenia postaciowe prowadzą do rozproszenia znacznie większej porcji energii niż odkształcenia objętościowe. Można też stwier- 1 (168) 007 31

Janusz Kolenda dzić, że odkształcenia postaciowe skręcanego pręta są źródłem energii dysypacji rosnącej z kwadratem odległości od osi pręta. Skłania to do określenia podziału całkowitej ilości energii rozproszonej w określonym czasie w pręcie o długości l i objętości V na energię rozproszoną w części wewnętrznej o objętości V r l i na 1 π energię rozproszoną w części zewnętrznej o objętości V V V1 π r0 l V1 dla różnych wartości r. r 0 PODZIAŁ ENERGII DYSYPACJI W SPRĘŻYSTOLEPKIM PRĘCIE Całkowita energia dysypacji w sprężystolepkim pręcie poddanym harmonicznemu rozciąganiu-ściskaniu w czasie t ma wartość: ( t) V σ σ, (0) a całkowita energia rozproszona w objętościach V 1 iv ma się tak do siebie jak te objętości. Innymi słowy, przy obciążeniach osiowych wzrost temperatury sprężystolepkiego pręta jest jednakowy w każdym elemencie jego objętości (pomijając wpływ wymiany ciepła z otoczeniem). Z kolei w przypadku skręcania sprężystolepkiego pręta całkowita energia rozpraszana w czasie t w objętościach V 1 iv wyraża się wzorami: dv 1 1, V 1 τ τ dv, (1) V czyli 1 π r l ( ) v) ω t sinα M al r t τ r d β dr dl ; () 8 π E + η ω r0 000 π r l ( ) ( t) v) 0 ω tsinα Mal r0 r t τ rd β drdl. (3) 8 π E + η ω r0 0 r 0 Dla zilustrowania podziału całkowitej energii dysypacji na 1 i zbadano iloraz: 3 Zeszyty Naukowe AMW

Energia dysypacji w sprężystolepkim pręcie przy harmonicznych obciążeniach δ 1, () który zgodnie z () i (3) wynosi: 0 r δ. (5) r r Wyniki obliczeń przedstawiono w tabeli 1. Tabela 1. Wartości δ w funkcji r / r0 r 0,1 0,3 0,5 0,6 0,7 1 0,8 0,9 r 0 V1 0,010 0,099 0,333 0,563 0,961 1 1,778,63 V δ 0,001 0,008 0,067 0,11 0,316 0,333 1,1 1,908 Widoczna jest dominująca rola zewnętrznej części skręcanego pręta w rozpraszaniu energii. WNIOSKI 1. Odkształcenia postaciowe sprężystolepkiego pręta są źródłem większej ilości ciepła niż odkształcenia objętościowe.. Gęstość energii cieplnej generowanej przy rozciąganiu-ściskaniu sprężystolepkiego pręta ma rozkład równomierny w całej jego objętości. 3. Gęstość energii cieplnej generowanej przy skręcaniu sprężystolepkiego pręta rośnie z kwadratem odległości od osi pręta.. Udział warstw zewnętrznych skręcanego pręta sprężystolepkiego w generowaniu ciepła jest dominujący. 5. Energia rozpraszana w izotropowym materiale sprężystolepkim przy odkształceniach zarówno objętościowych, jak i postaciowych zależy od jednego współczynnika tłumienia, który może być wyznaczony w jednoosiowej próbie rozciągania, skręcania lub zginania. 1 (168) 007 33

Janusz Kolenda 6. Iloraz całkowitej energii rozproszonej w wyniku harmonicznych obciążeń osiowych i energii rozproszonej w tym samym czasie na skutek synchronicznych z osiowymi obciążeń obrotowych sprężystolepkiego pręta wynosi: σ τ σ V σ a + ( ) ( ) t + ν τ 0 1 1, (6) gdzie τ 0 τ max naprężenie styczne w zewnętrznej warstwie skręcanego pręta. BIBLIOGRAFIA [1] Giergiel J., Tłumienie drgań mechanicznych, PWN, Warszawa 1990. [] Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1996. [3] Kolenda J., Dissipation energy in viscoelastic solids under multiaxial loads, Polish Maritime Research (w druku). [] Nyashin Y., Lokhov V., Kolenda J., On the stress-strain relations in viscoelastic solids, Marine Technology Transactions, 007, Vol. 18, (w druku). [5] Panovko J. G., Vnutrennieje trenije pri koliebanijach uprugich sistiem, Fizmatgiz, Moskva 1960. ABSTRACT The paper presents formulae for density of energy dissipated in a viscoelastic rod subjected to harmonic tension-compression and torsion with the shares of volume changes and distortions taken into account. The total dissipation energy during a given period of time is also calculated with the dominant role of outer layers of the twisting rod indicated. Recenzent dr hab. inż. Marek Sperski, prof. AMW 3 Zeszyty Naukowe AMW