J. Szantyr Wykład nr 25 Przepływy w przewodach zamkniętych I

Podobne dokumenty
J. Szantyr Wykład nr 16 Przepływy w przewodach zamkniętych

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie H-1 OKREŚLENIE CHARAKTERYSTYK DŁAWIKÓW HYDRAULICZNYCH

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

PŁYN Y RZECZYWISTE Przepływy rzeczywiste różnią się od przepływów idealnych obecnością tarcia (lepkości): przepływy laminarne/warstwowe - różnią się

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

5. Jednowymiarowy przepływ gazu przez dysze.

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

J. Szantyr Wykład nr 26 Przepływy w przewodach zamkniętych II

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Mechanika płynp. Wykład 9 14-I Wrocław University of Technology

9.1 Wstęp Analiza konstrukcji pomp i sprężarek odśrodkowych pozwala stwierdzić, że: Ciśnienie (wysokość) podnoszenia pomp wynosi zwykle ( ) stopnia

Opis techniczny. Strona 1

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

Płytowe wymienniki ciepła. 1. Wstęp

MECHANIKA PŁYNÓW. Materiały pomocnicze do wykładów. opracował: prof. nzw. dr hab. inż. Wiesław Grzesikiewicz

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Przepływy laminarne - zadania

WYKŁAD 14 PROSTOPADŁA FALA UDERZENIOWA

1. Parametry strumienia piaskowo-powietrznego w odlewniczych maszynach dmuchowych

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

Cieplne Maszyny Przepływowe. Temat 7 Turbiny. α 2. Część I Podstawy teorii Cieplnych Maszyn Przepływowych. 7.1 Wstęp

Mechanika cieczy. Ciecz jako ośrodek ciągły. 1. Cząsteczki cieczy nie są związane w położeniach równowagi mogą przemieszczać się na duże odległości.

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

MODELOWANIE POŻARÓW. Ćwiczenia laboratoryjne. Ćwiczenie nr 1. Obliczenia analityczne parametrów pożaru

INTERPRETACJA WYNIKÓW BADANIA WSPÓŁCZYNNIKA PARCIA BOCZNEGO W GRUNTACH METODĄ OPARTĄ NA POMIARZE MOMENTÓW OD SIŁ TARCIA

WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA OPORU LINIOWEGO PRZEPŁYWU LAMINARNEGO

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ

DOBÓR ZESTAWU HYDROFOROWEGO

WYKŁAD 8B PRZEPŁYWY CIECZY LEPKIEJ W RUROCIĄGACH

J. Szantyr Wykład nr 20 Warstwy przyścienne i ślady 2

J. Szantyr Wykład nr 17 Przepływy w kanałach otwartych

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] Zawory bezpieczeństwa

[ ] ρ m. Wykłady z Hydrauliki - dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD WPROWADZENIE 1.1. Definicje wstępne

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych.

WYKŁAD 10 METODY POMIARU PRĘDKOŚCI, STRUMIENIA OBJĘTOŚCI I STRUMIENIA MASY W PŁYNACH

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

RÓWNANIE MOMENTÓW PĘDU STRUMIENIA

Opory przepływu powietrza w instalacji wentylacyjnej

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

ĆWICZENIE BADANIE BEZPIECZEŃSTWA UŻYTKOWEGO SILOSÓW WIEŻOWYCH

zbiór punktów o idealnej sprężystości i braku wzajemnych oddziaływań, spełnia prawa Boyle a-mariotta, Gay-Lussaca-Charlesa, Clapeyrona

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA. Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji

Dobór zestawu hydroforowego Instalacje wodociągowe i kanalizacyjne 2. Wrocław 2014

Prace wst pne Wytyczenie sieci gazowej na mapie geodezyjnej

nieciągłość parametrów przepływu przyjmuje postać płaszczyzny prostopadłej do kierunku przepływu

ŁĄCZENIA CIERNE POŁĄ. Klasyfikacja połączeń maszynowych POŁĄCZENIA. rozłączne. nierozłączne. siły przyczepności siły tarcia.


Grupa 1 1.1). Obliczyć średnicę zastępczą przewodu o przekroju prostokątnym o długości boków A i B=2A wypełnionego wodą w 75%. Przewód ułożony jest w

FALE MECHANICZNE C.D. W przypadku fal mechanicznych energia fali składa się z energii kinetycznej i energii

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Rozwiązanie stateczności ramy MES

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Rys.1 Do obliczeń przyjąć następujące dane:

MECHANIKA PŁYNÓW Płyn

lepkosc = tarcie ciepło

Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów

Laboratorium. Hydrostatyczne Układy Napędowe

WYKŁAD 1 WPROWADZENIE DO STATYKI PŁYNÓW 1/23

Układ jednostek miar SI

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5

Przepływ w korytach otwartych. kanał otwarty przepływ ze swobodną powierzchnią

Promieniowanie dipolowe

Zadanie 1. Zadanie 2.

Kalorymetria paliw gazowych

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie stosunku c p /c v metodą Clementa-Desormesa.

W-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Własności płynów - zadania

WYMAGANIA TECHNICZNE DLA PŁYTOWYCH WYMIENNIKÓW CIEPŁA DLA CIEPŁOWNICTWA

Statyka płynów - zadania

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Bartosz SZELĄG Katedra Geotechniki i InŜynierii Wodnej w Kielcach Chair of Geotechnics and Water Engineering

Projekt 9 Obciążenia płata nośnego i usterzenia poziomego

Parametry układu pompowego oraz jego bilans energetyczny

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

WPŁYW POWŁOKI POWIERZCHNI WEWNĘTRZNEJ RUR PRZEWODOWYCH NA EKSPLOATACJĘ RUROCIĄGU. Przygotował: Dr inż. Marian Mikoś

Mechanika Analityczna

( ) ( ) ( ) ( ) 0,

ciąg podciśnienie wywołane róŝnicą ciśnień hydrostatycznych zamkniętego słupa gazu oraz otaczającego powietrza atmosferycznego

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Elektrodynamika Część 4 Magnetostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

III r. EiP (Technologia Chemiczna)

Mechanika Analityczna i Drgania

Straty energii podczas przepływu wody przez rurociąg

Przykład 7.2. Belka złożona. Obciążenie poprzeczne rozłożone, trapezowe.

DYNAMIKA PŁYNÓW. Przepływ płynów Strumień płynu Płyn idealny Linie prądu Równanie ciągłości strugi Prawo Bernoulli ego Zastosowania R.C.S. i PR.B.

Transkrypt:

J. Szantyr Wykład nr 5 Przeływy w rzewodach zamkniętych I Przewód zamknięty kanał o dowonym kształcie rzekroju orzecznego, ograniczonym inią zamkniętą, całkowicie wyełniony łynem (bez swobodnej owierzchni) Do oisu ruchu łynu w kanałach zamkniętych stosuje się uroszczony mode rzeływu jednowymiarowego. Zakłada się, że oś kanału jest rawie rosta, a rzeływ rzez rzekrój S odbywa się z rędkością rerezentatywną, czyi jakąś rędkością średnią u ~

Najrostszy rzyadek: rzewód o stałym rzekroju kołowym ułożony oziomo. Przeływ stacjonarny łynu nieściśiwego. Równanie zachowania masy (m-masowe natężenie rzeływu): ρ ~ ~ ~ m ρs ~~ ρfs ( us) 0 ρus m const u const Równanie zachowania ędu: ( ρus ) S C gdzie C obwód rzekroju S τ D Dt ~~ - ekościowe narężenia styczne ~ C C 0 S d τc τ τ d S S Przy stałych narężeniach wzdłuż kanału o rzekroju kołowym mamy: τ 4 d τ

Na skutek działania sił ekości wzdłuż kanału wystęuje sadek ciśnienia wrost roorcjonany do i τ oraz odwrotnie roorcjonany do d. W rzyadku w ełni rozwiniętego rzeływu aminarnego, czyi o odcinku oczątkowym w 0,03 Re d można uzyskać anaityczne rozwiązanie równania Naviera-Stokesa, które rowadzi do wzorów: rędkość okana: ( ) ( u r r ) 0 r 4 µ rędkość r średnia: u~ 8µ Wzór na rędkość średnią można rzekształcić do wzoru Darcy-Weisbacha: ~ λ d ρu gdzie λ wsółczynnik ooru, ub wsółczynnik strat iniowych 0

W rzeływie aminarnym: W rzeływie turbuentnym rzez rury hydrodynamicznie gładkie: W ogónym rzyadku naeży uwzgędnić wływ chroowatości ci ścian: λ λ 64 Re 0,364 4 Re λ λ Re, r 0 k Henri Darcy 803-858 Juius Weisbach 806-87 Turbuentny rofi rędkości w rzewodzie

Przyadek trudniejszy: rzewód nachyony od kątem α Jeżei założymy rzeływ stacjonarny, to równanie zachowania ędu rzyjmie ostać: S C gz u S C f u u ρ ρ ρ ρ τ τ ~ ~ ~ gdzie odstawiono składową siły masowej wzdłuż : d dz g g f α sin Po scałkowaniu omiędzy dwoma rzekrojami kanału otrzymujemy równanie Bernouiego da rzeczywistego rzeływu ze stratami: równanie Bernouiego da rzeczywistego rzeływu ze stratami: ~ ~ d S C gz u gz u ρ ρ ρ τ abo: const H h z g g u z g g u s ~ ~ ρ ρ gdzie - wysokość strat s h Danie Bernoui 707-783

Wysokość strat możemy odzieić na dwa składniki: -wysokość strat iniowych związanych z tarciem łynu o ścianki rzewodu rostoiniowego o stałym rzekroju, -wysokość strat okanych związanych z obecnością zaworów, koan, zwężeń, rozgałęzień i innych eementów. Wysokość strat iniowych wyraża się wzorem: Wysokość strat okanych wyraża się wzorem: h s ~ u λ g d u~ u ~ h ς s g ς g Gdzie ζ jest wsółczynnikiem strat okanych, który może być okreśony w odniesieniu do rędkości rzed eementem ub rędkości za eementem. Wsółczynniki ζ są okreśane ekserymentanie i można je znaeźć w odowiednich tabicach. Poniżej odano kika rzykładowych wartości wsółczynników strat okanych.

Wsółczynniki strat okanych Rodzaj straty okanej Wot ze zbiornika Załamanie rzewodu o φ Zwiększenie rzekroju Kurek otwarcie 5 stoni Kurek otwarcie 45 stoni Wot ssania omy Wsółczynnik straty ς 0,5 ς 0,946sin ϕ,05sin 4 ϕ ς ( A A ) ς ( A A ) ς 0,05 ς 3, ς 0,0

W rzyadku gdy rzeływ odbywa się w rzewodach o znacznej średnicy, równanie Bernouiego owinno być jeszcze uzuełnione o wsółczynnik Corioisa (ub de Saint-Venanta) α α u~ α u~ z z hs H const g ρg g ρg Wynika to z faktu, że energia strumienia niejednorodnego różni się od energii obiczonej według średniej rędkości wydatkowej da tego strumienia. Wobec tego mamy: Gasard Coriois 79-843 α A u u~ 3 3 da Wsółczynnik α jest tym większy im bardziej niejednorodne jest oe rędkości rzeływu. A Adhemar de Saint Venant 797-886

Przykład : rzewodem o zmiennym rzekroju rzeływa w ciągu godziny 9600 kg aiwa o gęstości ρ930 kg/m**3 i wsółczynniku ekości kinematycznej ν0,00006 m**/s. Obiczyć sadek ciśnienia w rzewodzie jeżei wymiary wynoszą: [ m], d 50[ mm], 0[ m], d 00[ mm], h [ m] 5 5

Rozwiązanie 9600 930 3600 Objętościowe natężenie rzeływu: Q [ m s] 3 0,00585 Prędkość średnia w części : Prędkość średnia w części : Liczba Reynodsa w części : Liczba Reynodsa w części : 4Q 4 0,00585 c, 98 π d 3,4 0,05 4Q 4 0,00585 c 0, 745 π d 3,4 0, cd Re ν,98 0,05 0,00006 cd Re ν 0,745 0, 0,00006 Wsółczynnik strat iniowych w części : 0,364 λ 4 Re 0,364 4 443 443 0,045 [ m s] [ m s]

64 64 Wsółczynnik strat iniowych w części : λ 0, 05 Re Sadek wysokości ciśnienia wywołany stratami iniowymi wynosi: c c,98 5 0,745 0 h λ λ 0,045 0,05, 83 g d g d 9,8 0,05 9,8 0, λ Sadek wysokości ciśnienia wywołany stratami w rozszerzeniu rzekroju: ( c c ) (,98 0,745 ) hς 0, 55[ m] g 9,8 Całkowita strata wysokości ciśnienia wynosi: h s h h,83 0,55, 438 λ ς Sadek ciśnienia w rzewodzie: [ m] c c ρg hs h 745 7 g [ Pa] 0, [ MPa] [ m]

Przykład : Syfon o średnicy d i długości łączy dwa zbiorniki, w których owierzchnie cieczy są oddaone o wysokość h. Okreśić objętościowe natężenie rzeływu wody rzez syfon znając wsółczynnik strat iniowych λ oraz wsółczynniki strat okanych na doływie i na wyływie.

Rozwiązanie Równanie Bernouiego da rzekrojów i : c g Da rzeływu ustaonego mamy: z c z z z hs g z z hs c c Co rowadzi do: c Ponieważ: z z z h oraz h s λ ς ς g d Otrzymujemy: c h λ ς ς g d c Z tego wyznaczamy średnią rędkość rzeływu: c gh λ ς ς d

Nastęnie obiczamy objętościowe natężenie rzeływu rzez syfon: Q πd 4 λ d gh ς ς

Przykład 3 Z otwartego zbiornika wyływa woda rzez rzewód o długości 00 [m] i średnicy d00 [mm]. Jaka owinna być wysokość H oziomu wody w zbiorniku aby objętościowe natężenie wyływu z wyotu rurociągu wynosiło Q40 [/s]? [ 6 Dane: h [m] 0 ] υ 0 m ς w 0,5 wot ze zbiornika s ς k ς z 0, 5,0 koano zawór wyotowy

Rozwiązanie Prędkość średnia wyływu z rurociągu wynosi: Liczba Reynodsa wynosi: Q c~ 4 4 0,04 5, π d 3,4 ( 0,) cd ~ 5, 0, Re 50000 6 0 υ [ m s] Przeływ w rurociągu jest turbuentny, czyi wsółczynnik tarcia wynosi: λ 0,364 4 Re 4 0,364 50000 0,0 Wysokość H okreśamy z równania Bernouiego: c~ b c~ g gdzie: c 0 h H ρg g c c ~ b ρg h s

Łączna wysokość strat wynosi: h s ~ c g ς w 3 ς k ς z λ d Czyi niezbędny oziom wody H w zbiorniku wynosi: H ~ c ς w 3 ς k ς w λ g d h Po odstawieniu danych iczbowych: (,) H 5 00 0,5 3 0, 5 0,0 39, m 9,8 0, [ ]

Przyadek rzewodów o rzekroju niekołowym ub częściowo wyełnionych W rzyadku rzewodów o rzekroju innym niż kołowy oraz w rzyadku rzewodów częściowo wyełnionych łynem istotnym arametrem jest romień hydrauiczny, czyi stosunek oa rzekroju strumienia łynu do obwodu zwiżonego: F r h L W takich rzyadkach iczbę Reynodsa obiczamy według wzoru: u 4r Re h υ z