Regionalne Koło Matematyczne

Podobne dokumenty
G i m n a z j a l i s t ó w

H. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia:

Definicje. r r r r. Struktura kryształu. Sieć Bravais go. Baza

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

4. RACHUNEK WEKTOROWY

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

Zagadnienie brachistochrony jako przyk lad zastosowania rachunku wariacyjnego

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 2 Działania na ułamkach, krotki i rekordy

Od wzorów skróconego mnoŝenia do klasycznych nierówności

Szkice rozwiązań zadań zawody rejonowe 2019

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki

Metoda prądów obwodowych

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

GRANIASTOSŁUPY

a a a ; ; ; (1.2) przez [ a ij ], czyli zbiór elementów w i-tym wierszu i w j-tej kolumnie. Wymiary ( n m) stanowią stopień macierzy.

Parada nierówności. Marcin Fryz. 15 czerwca a + b 2. ab 2. a + b + c. 3 abc. (2)

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

5. Zadania tekstowe.

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

< f g = fg. f = e t f = e t. U nas: e t (α 1)t α 2 dt = 0 + (α 1)Γ(α 1)

ROZWIĄZYWANIE MAŁYCH TRÓJKĄTÓW SFERYCZNYCH

- Wydział Fizyki Zestaw nr 5. Powierzchnie 2-go stopnia


Klasyfikacja trójkątów

III.3 Transformacja Lorentza prędkości i przyspieszenia. Efekt Dopplera

KONKURS MATEMATYCZNY. Model odpowiedzi i schematy punktowania

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

Zad.3. Jakub Trojgo i Jakub Wieczorek. 14 grudnia 2013

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Twierdzenie sinusów i cosinusów

a) b) Rys Schemat ideowo-konstrukcyjny układu do przykładu 6.1 a) i jego schemat blokowy

PRÓBNA MATURA Z MATEMATYKI Z OPERONEM LISTOPAD ,0. 3x 6 6 3x 6 6,

Trapez. w trapezie przynamniej jedna para boków jest równoległa δ γ a, b podstawy trapezu. c h d c, d - ramiona trapezu α β h wysokość trapezu

Przykład 6.2. Płaski stan naprężenia. Płaski stan odkształcenia.

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

R + v 10 R0, 9 k v k. a k v k + v 10 a 10. k=1. Z pierwszego równania otrzymuję R 32475, Dalej mam: (R 9P + (k 1)P )v k + v 10 a 10

Całki niewłaściwe. Rozdział Wprowadzenie Całki niewłaściwe I rodzaju

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

Scenariusz lekcji matematyki dla klasy III gimnazjum. Temat: Powtórzenie i utrwalenie wiadomości dotyczących figur geometrycznych.

Twierdzenie sinusów i cosinusów

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

Kombinowanie o nieskończoności. 4. Jak zmierzyć?

WYKŁAD 5. Typy macierzy, działania na macierzach, macierz układu równań. Podstawowe wiadomości o macierzach

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania =

Wyk lad 3 Grupy cykliczne

Aby opisać strukturę krystaliczną, konieczne jest określenie jej części składowych: sieci przestrzennej oraz bazy atomowej.

Geometria analityczna

FUNKCJA KWADRATOWA. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI DRUGIEGO STOPNIA.

Tensor liniowa jednorodna funkcja: wektor wektor b=f(a) a ( ˆ) [ˆ ( ˆ) ˆ ( ˆ) ˆ. Równanie b=f(a) można więc zapisać w postaci

nazywamy odpowiednio dolną oraz górną sumą Darboux funkcji f w przedziale [a, b] wyznaczoną przez podział P.

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Materiały diagnostyczne z matematyki poziom podstawowy

Wybrane zagadnienia z geometrii płaszczyzny. Danuta Zaremba

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Całki podwójne i potrójne

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki

Niewymierność i przestępność Materiały do warsztatów na WWW6

Oscylator harmoniczny tłumiony drgania wymuszone

INSTRUKCJA. - Jak rozwiązywać zadania wysoko punktowane?

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

Iloczyn skalarny

Grafika komputerowa Wykład 4 Geometria przestrzenna

Regionalne Koło Matematyczne

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

1 Definicja całki podwójnej po prostokącie

Troszkę przypomnienia

TEMAT: PRZEKSZTAŁCENIA WYKRESÓW FUNKCJI PRZESUNIĘCIE O WEKTOR

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Planimetria czworokąty

Wykªad 8. Pochodna kierunkowa.

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

CAŁKA OZNACZONA JAKO SUMA SZEREGU

Elementy geometrii analitycznej w R 3

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

DOLNOŚLĄSKIE MECZE MATEMATYCZNE EDYCJA XVI ROK SZKOLNY 2016/17 LICEA RUNDA PÓŁFINAŁOWA MECZ I


GEOMETRIA W PRZESTRZENI (STEREOMETRIA)

2. Funktory TTL cz.2

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Transkrypt:

Regionlne Koło Mtemtyzne Uniwersytet Mikołj Kopernik w Toruniu Wyził Mtemtyki i Informtyki http://www.mt.umk.pl/rkm/ List rozwiązń zń nr 8, grup zwnsown (3.03.200) O izometrih (..) Wektorem uporząkownej pry prostyh równoległyh(, ) nzywmy wektor u równy wektorowi, którego pozątek znjuje się n prostej, konie n prostej orz wektor ten jest prostopły o prostyh,. Wektor ten oznzmy(,). Trnslją (przesunięiem) o wektor u nzywmy przeksztłenie, które punktowi X P przyporząkowuje tki punktx, że XX = u. Trnslję oznzmy symolemt u.. Nieh,,ęą prostymi równoległymi. Pokzć, żes S S jest symetrią osiową. Rozwiąznie. Nieh ęzie tką prostą równoległą o prostyh,,, że (,)=(, ). Wówzs S S S =S (S S )=S (S S )=(S S ) S =S. Ztem istotnie złożenie trzeh symetrii osiowyh o osih równoległyh jest symetrią osiową. N rysunku przestwione jest położenie osi. u u

Orotem o śroku O i kąie α nzywmy przeksztłenie, które owolnemu punktowix przyporząkowuje punktx tki, że OX = OX i XOX =αi oznzmy symolemro α. Ozywiśie posługujemy się kątmi skierownymi. 2. Uowonić, żes S, gy, jest orotem wokół punktu przeięi prostyh iokąt, który jest w rzy większy o kąt pry prostyh. Rozwiąznie. Uzsnienie jest nieml ientyzne, jk w sytuji prostyh równoległyh. Nieh prosteiprzeinją się w punkieo. Weźmy owolny punktx i okonjmy przeksztłenis S nx. NiehX =S (X) i X =S (X )=S S (X). X X X O Łtwo zuwżyć, że OX = OX = OX orz XOX =2 (,). W poony sposó jk l trnslji owozimy, że 3. Kży orót możn przestwić jko złożenie wóh symetrii osiowyh. 4. Zć, jkim przeksztłeniem jest złożenie wóh orotów. Rozwiąznie. Nieh ne ęą orotyr α O ir β O 2.. JeśliO =O 2, to łtwo zuwżmy, żer β O 2 R α O =R α+β O. 2. NiehO O 2. Wówzs oroty przestwimy jko złożeni pr wóh symetrii osiowyh. Niehęzie prostą przehoząą przez śroki orotówo,o 2. Prosteioiermy tk, y (,)= 2 α i (,)= 2 β. 2

O 2 β 2 α 2 β O 2 O 2 α Wówzs R β O 2 R α O =(S S ) (S S )=S (S S ) S =S S. Mogą zjść w przypki. 2.. 2.2. W przypku 2.. nieho ęzie punktem przeięi prostyhi. Przez punkt O prowzimy prostą równoległą o. Wówzs (,)= (,)+ (,)= 2 α+ 2 β= 2 (α+β). ZtemR β O 2 R α O =R α+β O jest orotem wokół punktuookątα+β. W przypku 2.2. prosteisą równoległe (ptrz rysunek). 2 β 2 β O 2 O 2 α Ztem (,)= β. Stą 2 2 α+ β=kπ i lej 2 α+β=2kπ. PoniewżR β O 2 R α O =S S i, tor β O 2 R α O jest trnslją. Posumowują mmy, że złożenie wóh orotów jest: ) orotem o kątα+β, gy śroki orotów się pokrywją, 3

2) orotem o kątα+β, gyα+β nie jest łkowitą wielokrotnośią kąt pełnego, 3) trnslją, gy α + β jest łkowitą wielokrotnośią kąt pełnego. 5. Jeśli proste,,przeinją się w punkieo, tos S S jest symetrią osiową. Rozwiąznie. Dowó jest ientyzny jk l trnslji, korzystmy z fktu, że S y S x =S z S t wtey i tylko wtey, gy (x,y)= (t,z). 6. Dny jest punktp 0 i trójkątabc. NiehP ęzie orzem punktup 0 w oroie wokół punktuaokąt20. PunktP 2 jest orzem punktup w oroie ookoł punktubo kąt20, zś punktp 3 jest orzem punktup 2 w oroie ookoł punktuc o kąt20. PunktP 4 jest orzem punktup 3 w oroie ookoł punktuaokąt20, it. Uowonić, że jeżelip 200 =P 0, to trójkąt ABC jest równoozny. C P 0 A B Rozwiąznie. Wyznzmy kolejno punktyp,p 2,P 3,...,P 200 w zleżnośi o punktup 0. Ztem P =RA 20 (P 0), P 2 =RB 20 (P )=RB 20 RA 20 (P 0). PrzeksztłenieRB 20 RA 20 jest pewnym orotem o240. Dlej P 3 =RC 20 (P 2)=RC 20 RB 20 RA 20 (P 0 )=T u (P 0 ). }{{} trnslj PrzeksztłenieR 20 C R 20 B R 20 A jest przesunięiem o pewien wektor u. Wówzs P 6 =R 20 C R 20 B R 20 A (P 3)=T u (P 3 )=T u (T u (P 0 ))=T 2 u (P 0 ). Inukyjnie owozimy, że P 3n =T n u (P 0 ). ZtemP 200 =T 670 u (P 0 ). PoniewżP 200 =P 0, wię P 0 P 200 = 0 =670 u, to u= 0. ZtemT u jest tożsmośią. Tożsmośią jest wię przeksztłenierc 20 R 20 RA 20 = P. ZtemRB 20 RA 20 =RC 20. Przestwmy oroty w posti złożeni symetrii osiowyh. 4 B

C 60 B A 60 Mmy wię R 20 B R 20 A =(S S ) (S S )=S S =R 240 C. PoniewżR 20 C R 240 C = P, toc=c. N rysunku wizimy, że trójkątabc m kąty wewnętrzne o mierze60, o owozi, że trójkąt jest równoozny. 7. Opisć izometrię, któr jest złożeniem trzeh symetrii osiowyh. Rozwiąznie. PrzeksztłenieS T u, gziejest prostą i wektor u, nzywmy symetrią z poślizgiem. Zuwżmy, że jeśli u, tos T u =T u S.. Jeśli proste,,są współpękowe, tos S S jest symetrią osiową. Ten fkt wynik z poprzenih zń. 2. Nieh,, ęą prostymi nienleżąymi o jenego pęku. Wówzs mogą zjść nstępująe przypki. 2.. i, 2.2. i, 2.3. i, 2.4., i. A. 2.. N rysunku mmy przestwioną grfiznie sytuję. Zuwżmy, żes S =T u, wię S S S =S T u. A. 2.2. Poonie mmy wówzs S S S =S S S S S =(S S ) (S S S ). 5

Poniewż, to istnieje wektor v tki, żes S =T v. PontoS S S = S, gyż proste,,nleżą o jenego pęku. Ztem A. 2.3. Tu mmy równość S S S =T v S. S S S =(S S ) S =T u S. A. 2.4. Prowzimy prostą równoległą o przez punkt przeięi prostyhi. Wówzs S S S =(S S ) (S S S )=T u S p, gyżs S jest trnslją, o, S S S jest symetrią osiową. Pozostje nm opisć izometrie postit u S is T u. Uzynimy to w przypkut u S, rugi przypek opisujemy nlogiznie. N rysunku mmy shemt nszej sytuji. 6

u v w Weźmy wektory v i w tkie, że Wówzs v, w i u= v+ w. T u S =T v+ w S =T v T w S =T v (T w S ). TrnsljęT w możn przestwić jkos m S n, przy zym w mim n. Ztem T u S =T v (S m S n S ). Poniewż m w i w, to m, wię proste m, n, są równoległe. Izometri S m S n S jest wię symetrią osiową o osir, któr jest równoległ o prostyh m,n,. Mmy wię T u S =T v S r. N zkońzenie zuwżmy, że v r, gyż v ir. Uwoniliśmy wię, że izometris S S jest symetrią z poślizgiem. Wniosek. Dl owolnyh prostyh,,złożenie symetrii osiowyhs S S jest symetrią z poślizgiem. 7