Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra

Podobne dokumenty
Elementy geometrii analitycznej w R 3

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Pochodna funkcji a styczna do wykresu funkcji. Autorzy: Tomasz Zabawa

Obliczanie długości łuku krzywych. Autorzy: Witold Majdak

Suriekcja, iniekcja, bijekcja. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

Ciąg monotoniczny. Autorzy: Katarzyna Korbel

Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Ortogonalność wektorów. Metoda ortogonalizacji Grama-Schmidta. Małgorzata Kowaluk semestr X

Funkcja pierwotna. Całka nieoznaczona. Podstawowe wzory. Autorzy: Konrad Nosek

Metoda eliminacji Gaussa. Autorzy: Michał Góra

Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.

= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin

Prawo Biota-Savarta. Autorzy: Zbigniew Kąkol Piotr Morawski

Siły zachowawcze i niezachowawcze. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład II

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

Całki z funkcji trygonometrycznych. Autorzy: Tomasz Drwięga

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Geometria analityczna

Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

W tym module rozpoczniemy poznawanie właściwości fal powstających w ośrodkach sprężystych (takich jak fale dźwiękowe),

Tożsamości cyklometryczne. Zadania z zastosowaniem funkcji cyklometrycznych. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Zasady dynamiki Newtona. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Ciśnienie definiujemy jako stosunek siły parcia działającej na jednostkę powierzchni do wielkości tej powierzchni.

GEOMETRIA ANALITYCZNA. Poziom podstawowy

Ciepło właściwe. Autorzy: Zbigniew Kąkol Bartek Wiendlocha

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Ciągłość funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

1 Geometria analityczna

Układy współrzędnych

Algebra liniowa z geometrią

Obliczanie pochodnej funkcji. Podstawowe wzory i twierdzenia. Autorzy: Tomasz Zabawa

Indukcyjność. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Geometria analityczna

Geometria analityczna

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

Ruch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

= [6; 2]. Wyznacz wierzchołki tego równoległoboku.

Elementy grafiki komputerowej. Elementy geometrii afinicznej

Z52: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania, zagadnienie brzegowe.

MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOAWY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A I. Strona 1 z 7

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

XII. GEOMETRIA PRZESTRZENNA GRANIASTOSŁUPY

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

Geometria w R 3. Iloczyn skalarny wektorów

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

Wektory w przestrzeni

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

8. TRYGONOMETRIA FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE KĄTA OSTREGO.

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

SPIS TREŚCI. Do Nauczyciela Regulamin konkursu Zadania

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 6.

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

Troszkę przypomnienia

TRYGONOMETRIA FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE KĄTA SKIEROWANEGO

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM PODSTAWOWY. Etapy rozwiązania zadania

11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).

Wektory. Algebra. Aleksander Denisiuk. Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gdańsku ul. Brzegi Gdańsk

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

ODLEGŁOŚĆ NA PŁASZCZYŹNIE - SPRAWDZIAN

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

Geometria analityczna - przykłady

Ćwiczenia z Geometrii I, czerwiec 2006 r.

ZADANIA PRZED EGZAMINEM KLASA I LICEUM

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Praca kontrolna z matematyki nr 1 Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych Semestr 5 Rok szkolny 2014/2015

Grafika komputerowa Wykład 4 Geometria przestrzenna

Krzywe stożkowe Lekcja VII: Hiperbola

M10. Własności funkcji liniowej

Funkcje trygonometryczne w trójkącie prostokątnym

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

A. fałszywa dla każdej liczby x.b. prawdziwa dla C. prawdziwa dla D. prawdziwa dla

W. Guzicki Zadanie 28 z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Funkcja liniowa - podsumowanie

MATEMATYKA ZBIÓR ZADAŃ MATURALNYCH. Lata Poziom podstawowy. Uzupełnienie Zadania z sesji poprawkowej z sierpnia 2019 r.

ZADANIA PRZYGOTOWUJĄCE DO SPRAWDZIANÓW W KLASIE PIERWSZEJ.

3.3. dwie płaszczyzny równoległe do siebie α β Dwie płaszczyzny równoległe do siebie mają ślady równoległe do siebie

XV Olimpiada Matematyczna Juniorów

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Skrypt z Algebry Liniowej 2

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 2. CAŁKA PODWÓJNA Całka podwójna po prostokącie

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2017 poziom podstawowy

Transkrypt:

Iloczyn wektorowy Autorzy: Michał Góra 019

Iloczyn wektorowy Autor: Michał Góra DEFINICJA Definicja 1: Iloczyn wektorowy Iloczynem wektorowym wektorów v = ( v x, v y, v z ) R 3 oraz w = ( w x, w y, w z ) R 3 nazywamy wektor v w określony wzorem v w := ( v y w z v z w y, v z w x v x w z, v x w y v y w x ). (1) Wzór ( 1 ) można wyrazić równoważnie w łatwej do zapamiętania postaci symbolicznego wyznacznika gdzie i = (1, 0, 0), j = (0, 1, 0), k = (0, 0, 1). i j k v w = v x v y v z, w x w y w z PRZYKŁAD Przykład 1: Wyznaczanie iloczynu wektorowego Dla wektorów v = (1, 0, ) oraz w = ( 1, 1, 1) mamy i j k v w = 1 0 = i + j + k = (1, 0, 0) + (0, 1, 0) + (0, 0, 1) = (, 1, 1). 1 1 1

TWIERDZENIE Twierdzenie 1: Własności iloczynu wektorowego Iloczyn wektorowy spełnia następujące warunki: dla v, w R 3 : v w = w v ; dla v, w 1, w R 3 : v ( w 1 + w ) = ( v w 1 ) + ( v w ) ; dla v R 3 : v v = 0 ; dla α R, v, w R 3 : α ( v w ) = (α v ) w = v (α w ) ; dla v, w R 3 : ( v w ) v oraz ( v w ) w. TWIERDZENIE Twierdzenie : Niech v, w R 3 będą dowolnymi wektorami. Wówczas v w = v w sin ( v, w ), gdzie ( v, w ) [0, π] to miara kąta między wektorami v i w. () Z powyższego twierdzenia wynika następujący wniosek. WNIOSEK Wniosek 1: Iloczyn wektorowy wektorów v i w jest wektorem o długości równej polu równoległoboku rozpiętego przez wektory v i w (zob. Rys. 1).

Rysunek 1: Iloczyn wektorowy pary wektorów. WNIOSEK Wniosek : Warunek równoległości wektorów Ze wzoru ( ) wynika następująca zależność: v w = 0 [ v = 0 lub w = 0 lub v w ]; warunek v w = 0 jest więc warunkiem równoległości niezerowych wektorów v i w. PRZYKŁAD Przykład : Wyznaczanie pola trójkąta Rozważmy trzy punkty A(0, 1, 0), B (1, 0, 1), C (1, 1, 1). Punkty te są wierzchołkami pewnego trójkąta. Obliczymy jego pole. Zauważmy, że dwoma bokami trójkąta o wierzchołkach A, B, C są odcinki o długościach równych długościom wektorów AB oraz AC. Pole P tego trójkąta wyraża się więc wzorem Ponieważ AB = (1, 1, 1) oraz AC = (1, 0, 1) zatem Stąd 1 P = AB sin (, ) =. AC AB AC 1 AB AC i j k AB AC = 1 1 1 = i + k = ( 1, 0, 1). 1 0 1 i ostatecznie P =. AB AC = ( 1, 0, 1) = Układ współrzędnych Kartezjańskim układem współrzędnych w przestrzeni R 3 nazywamy trzy ustalone wzajemnie prostopadłe proste przecinające się w jednym punkcie nazywanym początkiem układu współrzędnych. Zwyczajowo proste te oznacza się Ox, Oy oraz Oz i nazywa się osiami układu współrzędnych Oxyz. Jako początek układu współrzędnych Oxyz zwykle przyjmuje się punkt (0, 0, 0).

Orientacja układu współrzędnych W układzie współrzędnych Oxyz można wprowadzić dwie orientacje: orientację dodatnią (układ prawoskrętny) oraz ujemną (układ lewoskrętny). Orientacja układu zależy od wzajemnego położenia osi układu Ox, Oy oraz Oz. Jeżeli wyprostowany kciuk prawej ręki umieścimy w ten sposób, aby wskazywał dodatnią część osi Oz, a zgięte palce wskażą kierunek obrotu od osi Ox do osi Oy (odpowiednio: od osi Oy do osi Ox to wówczas mamy do czynienia z układem prawoskrętnym (lewoskrętnym). Rysunek : Układ współrzędnych: a) zorientowany dodatnio, b) zorientowany ujemnie. Orientacja wektorów u, v, u v Iloczyn wektorowy dwóch niezerowych, nierównoległych wektorów u oraz v ma tę własność, że uporządkowana (istotna kolejność) trójka wektorów u, v, u v ma orientację dodatnią, tzn. jeżeli ułożymy prawą dłoń w ten sposób, aby zgięte palce wskazywały kierunek obrotu od wektora u do wektora v, to wyprostowany kciuk wskaże kierunek oraz zwrot wektora u v (zob. Rys. 3). Rysunek 3: Dodatnia orientacja trójki wektorów. Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/. Data generacji dokumentu: 019-04-16 01:15:30 Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=7555ba35b7b5a06a796ed3cb0489bea3 Autor: Michał Góra