EXAFS lokalna sonda strukturalna. Wg. Agnieszka Witkowska i J. Rybicki

Podobne dokumenty
Podstawy fizyczne absorpcji rentgenowskiej

Rentgenowska spektroskopia absorpcyjna

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

Promieniowanie jonizujące i metody radioizotopowe. dr Marcin Lipowczan

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-6

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

metale ważne w biologii i medycynie

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

Statystyka. Wykład 2. Krzysztof Topolski. Wrocław, 11 października 2012

Wykład 18: Elementy fizyki współczesnej -2

Rezonanse w deekscytacji molekuł mionowych i rozpraszanie elastyczne atomów mionowych helu. Wilhelm Czapliński Katedra Zastosowań Fizyki Jądrowej

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów

Wyznaczanie energii promieniowania γ pochodzącego ze. źródła Co metodą absorpcji

Podsumowanie W9. Wojciech Gawlik - Wstęp do Fizyki Atomowej, 2003/04. wykład 12 1

FALOWY I KWANTOWY OPIS ŚWIATŁA. Światło wykazuje dualizm korpuskularno-falowy. W niektórych zjawiskach takich jak

Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś

Diagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna. Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Oddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D.

Technika laserowa. dr inż. Sebastian Bielski. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

Fizyka Materii Skondensowanej.

Spektroskopia fotoelektronów (PES)

III.4 Gaz Fermiego. Struktura pasmowa ciał stałych

ostawa. Fizyka powierzchni i nanostruktury 4

SPEKTROMETRIA CIEKŁOSCYNTYLACYJNA

Doświadczenie Sterna-Gerlacha

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Atom ze spinem i jądrem

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Modele i wnioskowanie statystyczne (MWS), sprawozdanie z laboratorium 1

Statystyka Matematyczna Anna Janicka

Monochromatyzacja promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

ostatnia aktualizacja 4 maja 2015

Stara i nowa teoria kwantowa

Wzajemne relacje pomiędzy promieniowaniem a materią wynikają ze zjawisk związanych z oddziaływaniem promieniowania z materią. Do podstawowych zjawisk

VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale.

Światło fala, czy strumień cząstek?

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Absorpcja promieni rentgenowskich 2 godz.

λ(pm) p 1 rozpraszanie bez zmiany λ ze wzrostem λ p e 0,07 0,08 λ (nm) tł o

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Ekspansja plazmy i wpływ atmosfery reaktywnej na osadzanie cienkich warstw hydroksyapatytu. Marcin Jedyński

Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego. promieniowania β.

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Spektroskopia mionów w badaniach wybranych materiałów magnetycznych. Piotr M. Zieliński NZ35 IFJ PAN

Ładunek elektryczny jest skwantowany

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Prawdopodobieństwo i statystyka

Mechanika klasyczna zasada zachowania energii. W obszarze I cząstka biegnie z prędkością v I, Cząstka przechodzi z obszaru I do II.

Atom wodoru. Model klasyczny: nieruchome jądro +p i poruszający się wokół niego elektron e w odległości r; energia potencjalna elektronu:

Temat 13. Rozszerzalność cieplna i przewodnictwo cieplne ciał stałych.

Model wiązania kowalencyjnego cząsteczka H 2

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

exp jest proporcjonalne do czynnika Boltzmanna exp(-e kbt (szerokość przerwy energetycznej między pasmami) g /k B

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Sebastian Gajos Dominik Kaniszewski

Statystyka aktuarialna i teoria ryzyka, rozkłady szkód

Statystyka nieoddziaływujących gazów Bosego: kondensacja Bosego- Einsteina

BADANIE WŁASNOŚCI PROMIENIOWANIA GAMMA PRZY POMOCY SPEKTROMETRU SCYNTYLACYJNEGO

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD października 2009

Projekt silnika bezszczotkowego prądu przemiennego. 1. Wstęp. 1.1 Dane wejściowe. 1.2 Obliczenia pomocnicze

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

WYDZIAŁ CHEMICZNY Katedra Chemii Nieorganicznej. Chemia teoretyczna. laboratorium komputerowe. Andrzej Okuniewski, Aleksander Herman

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Transport elektronów w biomolekułach

Właściwości optyczne. Oddziaływanie światła z materiałem. Widmo światła widzialnego MATERIAŁ

Dualizm korpuskularno falowy

Podstawy fizyki wykład 2

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

Prąd elektryczny U R I =

Analiza wpływu domieszkowania na właściwości cieplne wybranych monokryształów wykorzystywanych w optyce

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

Podstawy fizyki kwantowej

Metody analizy pierwiastków z zastosowaniem wtórnego promieniowania rentgenowskiego. XRF, SRIXE, PIXE, SEM (EPMA)

Odkrycie jądra atomowego - doświadczenie Rutherforda 1909 r.

Transkrypt:

EXAFS lokalna sonda strukturalna Wg. Agneszka Wtkowska J. Rybck

EXAFS trochę hstor EXAFS - Extended X-ray Absorpton Fne Structure - odkryce: Frcke 190, Hertz 190; - zależność od temperatury: Hanawelt 1931; - perwsze wyjaśnene dla kryształów (LRO błędne): Krong 1931; - perwsze wyjaśnene dla molekuł (SRO poprawne): Krong 193; współczesna teora EXAFS (Sayers, Lytle, Stern 1970) + postęp w technkach eksperymentalnych (źródła promenowana synchrotronowego, PS) gwałtowny rozwój metody EXAFS (od 1970)

XAS X-ray Absorpton Spectroscopy Oddzaływane promenowana z materą - absorpcja fotoelektryczna, τ - rozproszene sprężyste (Raylegha), σ coh - rozproszene nesprężyste (Comptona), σ ncoh - kreacja pary e - e +, κ E fotonu od 0.1keV do 100keV λ fotonu od 100 Å do 0.1 Å

XAS X-ray Absorpton Spectroscopy n = 1 K (1s 1/ ) n = L: L 1 (s 1/ ), L (p 1/ ), L 3 (p 3/ ) n = 3 M: M 1 (3s 1/ ), M (3p 1/ ), M 3 (3p 3/ ), M 4 (3d 3/ ), M 5 (3d 5/ ) n = 4 N, n = 5 O... Współczynnk absorpcj [a.u.] L3 Krawędze L ołowu L L1 1500 13500 14500 15500 16500 E [ev]

XAS X-ray Absorpton Spectroscopy krawędź XANES (X-ray Absorpton Near Edge Structure) Współczynnk absorpcj [a.u.] EXAFS (Extended X-ray Absorpton Fne Structure) Pb L 3 13 13,1 13, 13,3 13,4 E [kev]

EXAFS dea zjawska hν μ o Współczynnk absorpcj [a.u.] 0 00 400 600 800 1000 E [ev]

EXAFS dea zjawska hν EXAFS ne pojawa sę dla zolowanych atomów Współczynnk absorpcj [a.u.] μ o μ 0 00 400 600 800 1000 E [ev]

EXAFS - teora du dx = μu u gęstość energ promenowana X μ współczynnk absorpcj w faze skondensowanej Sygnał EXAFS: χ = μ μ0 μ 0 μ 0 -współczynnk absorpcj zolowanego atomu

EXAFS - teora k wektor falowy fotoelektronu k = m ħ ( ) E hν E próg

EXAFS teora (opsowo) r r r r 1. Ampltuda fal wychodzącej jest proporcjonalna do: exp(kr) r. Ampltuda fal rozproszonej wsteczne jest proporcjonalna do: T (k) exp( kr ) r exp( k r r r r )

EXAFS teora (opsowo) 3. W punkce r = 0 (blsko centrum absorbującego) ampltuda fal wsteczne rozproszonej jest proporcjonalna do: T (k) exp( kr ) r a uwzględnając zmenność potencjału na drodze r (wpływ pól atomu centralnego rozpraszającego): T (k) exp( kr +δ ( k) π / r )

EXAFS teora (opsowo) 4. Część rzeczywsta ostatnego wyrażena jest proporcjonalna do EXAFSu: χ ( k) = m π ħ t (k) sn[kr + δ ( k)] ( kr ) 5. Dla klku atomów wsteczne rozpraszających: χ( = χ = m sn[kr + δ ( k)] ( kr ) k) ( k) t (k) π ħ

EXAFS teora (opsowo) 6. Czas życa fotoelektronu (uwzględnony w języku drog swobodnej, λ 4-7Å) χ( χ( k) = m r (k) exp λ sn[kr + δ ( k)] ( kr ) k) t π ħ 7. Rozrzut odległośc mędzyatomowych wokół wartośc R (σ): = m π ħ t (k) N exp( k ) R σ k R exp λ sn[kr + δ ( k)]

EXAFS - teora Wdmo absorpcj zależy od składu struktury najblższego otoczena atomu centralnego (fotoabsorbera). Skład (typ atomu wsteczne rozpraszającego) zmana natężena wstecznego rozproszena w funkcj energ fotoelektronu Struktura (odległość mędzy fotoabsorberem atomem rozpraszającym) zmana różncy faz w funkcj energ fotoelektronu EXAFS - lokalna sonda strukturalna

EXAFS struktura Zalety: - ne jest potrzebne uporządkowane dalekego zasęgu; - selektywność atomowa ; - prostota krótk czas trwana eksperymentu; - stosunkowo (?!?) prosta analza wynków; - szeroko zakres zastosowań (molekuły dwuatomowe, kryształy, szkła, cecze, układy bologczne) Słabośc: - ne daje nformacj o średnm dalekm zasęgu; - ogranczone możlwośc wyznaczena rozkładów kątowych; - nejednoznaczność przy zbyt dużej dyspersj odległośc mędzyatomowych (rms > 0.3 Å); - trudność dostępu do źródeł PS

EXAFS laboratora w Europe

EXAFS - ESRF, Grenoble Akcelerator: Lnac Booster Główny perśceń 16m długośc, E=00MeV 300m długośc, E=6GeV 844m długośc

EXAFS - ESRF, Grenoble Metody pozyskwana PS

Jasność Jasność uzyskwanego PS: 10 1 fotonów/(s mm mrad 0.1%BM) (w lampe rentgenowskej: 10 7 fotonów/(s mm mrad 0.1%BM))

Front-end

Dośwadczene

Dośwadczene

Dośwadczene I(d,E) = I o (E) e -μ(e) d I o (E) strumeń fotonów o energ E padających na próbkę I(d,E) strumeń fotonów opuszczających próbkę o grubośc d σ = μ/n = 1/(nd) ln(i o /I) n koncentracja centrów fotoabsorbujących α = n d σ = ln(i o /I) α współczynnk absorpcj

EXAFS - rezultaty Analza danych (np. paket GNXAS)

EXAFS - rezultaty Za pomocą paketu GNXAS lczony jest Sygnał modelowy Dane dośwadczalne NIE Porównane weryfkacja TAK Parametry strukturalne

EXAFS - rezultaty Analza danych (np. paket GNXAS) Parametry strukturalne R, σ, β, N

EXAFS - rezultaty Parametry strukturalne: 4 ) ( ) ( r r Np r g πρ = () ( ) ( ) ( ) + + Γ = β σ β β σ β β β σ β R r R r r p 4 exp 4 4 1 4 R, σ, β, N; R 0

EXAFS - rezultaty Parowa funkcja rozkładu g(r) 5 4 3 1 0,0,5 3,0 3,5 r [A]

EXAFS - rezultaty p -wkład od otoczena typu I 1-p -wkład od otoczena typu II

EXAFS rezultaty kryształy szkła cecze ΔR 0.001 Å 0.005 Å 0.01 Å Δσ 10 % 10 % 10 % Δβ 10 % 30 % 0 % ΔN 0.0 (5 %) 10 % 10 % Δθ 0.1 0.5 0.5 Δσ θ 0.8 deg 1 deg 1 deg ΔE 0 0.5 ev 0. ev 0. ev