Inżynieria Systemów Dynamicznych (3)

Podobne dokumenty
Podstawowe czªony dynamiczne. Odpowied¹ impulsowa. odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach pocz tkowych, { dla t = 0

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Technika regulacji automatycznej

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4)

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

Sterowanie Serwonapędów Maszyn i Robotów

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Podstawowe człony dynamiczne. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu

Procedura modelowania matematycznego

Urz¹dzenie steruj¹ce. Obiekt. Urz¹dzenie steruj¹ce. Obiekt. 1. Podstawowe pojęcia. u 1. y 1 y 2... y n. z 1 z 2... z l.

Automatyka i robotyka

Podstawowe człony dynamiczne

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Modelowanie wybranych. urządzeń mechatronicznych

Automatyka i robotyka

Języki Modelowania i Symulacji 2018 Podstawy Automatyki Wykład 4

Transmitancje układów ciągłych

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM

Technika regulacji automatycznej

Część 1. Transmitancje i stabilność

Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

Transmitancje i charakterystyki częstotliwościowe. Krzysztof Patan

Ćwiczenie 21. Badanie właściwości dynamicznych obiektów II rzędu. Zakres wymaganych wiadomości do kolokwium wstępnego: Program ćwiczenia:

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Inżynieria Systemów Dynamicznych (5)

PRZEMYSŁOWE UKŁADY STEROWANIA PID. Wykład 5 i 6. Michał Grochowski, dr inż. Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Korekcja układów regulacji

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia

Filtracja. Krzysztof Patan

Opis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 3,4, str. 1

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Temat ćwiczenia: Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych podstawowych członów dynamicznych realizowanych za pomocą wzmacniacza operacyjnego

Laboratorium z podstaw automatyki

Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

BADANIE DYNAMICZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

TEORIA STEROWANIA I, w 5. dr inż. Adam Woźniak ZTMiR MEiL PW

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

Lepkosprężystość. Metody pomiarów właściwości lepkosprężystych materii

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

MODULACJE ANALOGOWE. Funkcja modulująca zależna od sygnału modulującego: m(t) = m(t) e

Analiza właściwości filtrów dolnoprzepustowych

ĆWICZENIE 6 Transmitancje operatorowe, charakterystyki częstotliwościowe układów aktywnych pierwszego, drugiego i wyższych rzędów

Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności

Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania

Ćwiczenie 4. Filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej (SOI)

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 5,6, str. 1

Technika regulacji automatycznej

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki

Ćwiczenie - 7. Filtry

27. Regulatory liniowe o wyjściu ciagłym. e(t) u(t) G r (s) G r (s) = U(s) E(s) = k p = k p + j0, k p > k p k ob.

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

Automatyka i robotyka

f = 2 śr MODULACJE

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Właściwości sygnałów i splot. Krzysztof Patan

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Języki Modelowania i Symulacji

ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM

Zadania zaliczeniowe z Automatyki i Robotyki dla studentów III roku Inżynierii Biomedycznej Politechniki Lubelskiej

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Układy z regulatorami P, PI oraz PID

Przekształcenie Fouriera obrazów FFT

analogowego regulatora PID doboru jego nastaw i przetransformowanie go na cyfrowy regulator PID, postępując według następujących podpunktów:

Wzmacniacze. Klasyfikacja wzmacniaczy Wtórniki Wzmacniacz różnicowy Wzmacniacz operacyjny

Systemy. Krzysztof Patan

Laboratorium z podstaw automatyki

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Automatyka i sterowanie w gazownictwie Modelowanie

Automatyka i sterowanie w gazownictwie Modelowanie

Sterowanie przekształtników elektronicznych zima 2011/12

Transmitancja modelu, procesu i regulatora wykorzystana w badaniach. Rzeczywisty regulator PID. Transmitancja regulatora: = sti. Transmitancja modelu:

WYDZIAŁ PPT / KATEDRA INŻYNIERII BIOMEDYCZNE D-1 LABORATORIUM Z MIERNICTWA I AUTOMATYKI Ćwiczenie nr 10. Pomiary w warunkach dynamicznych.

Przetwarzanie sygnałów z czasem ciągłym

PODSTAWY AUTOMATYKI. Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki.

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 2 Badanie funkcji korelacji w przebiegach elektrycznych.

Transkrypt:

Inżynieria Systemów Dynamicznych (3) Charakterystyki podstawowych członów dynamicznych Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010

O czym będziemy mówili? 1 CHARAKTE 2 PIERW 3 OSCYLA 4 OPÓŹNIA

Model wejściowo-wyjściowy Model wejściowo-wyjściowy Y (s) = G(s) U(s) Model w przestrzeni stanu { ẋ(t) = Ax(t) + Bu(t), x(0) y(t) = Cx(t) + Du(t)

CHARAKTEI W DZIEDZINIE CZASU Odpowiedź impulsowa Odpowiedź na pobudzenie delta Diraca δ(t): g(t) = L 1 [G(s)]. Własności delty Diraca δ(t): { dla t = 0 δ(t) = 0 dla t 0 δ(t)dt = 1, L [δ(t)] = 1. f (t)δ(t)dt = f (0)

CHARAKTEI W DZIEDZINIE CZASU Odpowiedź skokowa Odpowiedź na pobudzenie skokiem jednostkowym 1(t): [ ] G(s) t h(t) = L 1, h(t) = g(τ)dτ. s 0 Własności jedynki Haeviside a 1(t): { 0 dla t < 0 1(t) = 1 dla t 0 1(t) = t δ(τ)dτ L [1(t)] = 1 s.

Obiekt SISO { ẋ(t) = Ax(t) + bu(t), x(0) R n y(t) = c T x(t) + du(t) φ A (t) := e ta, g(t) = c T φ A (t)b + d Φ A (s) = (si n A) 1 t h(t) = c T φ A (τ)dτb + d1(t) 0 G(s) = L [g(t)] = c T Φ A (s)b + d H(s) = L [h(t)] = ct Φ A (s)b s + d s.

CHARAKTEI W DZIEDZINIE CZESTOTLIWOŚCI { X(ω) + jy (ω) G(s) s=jω, ω R+ = M(ω) e jϕ(ω) M(ω) = X 2 (ω) + Y 2 (ω) ( ) Y (ω) ϕ(ω) = arctan X(ω) ] X(ω) = Re [G(s) s=jω ] Y (ω) = Im [G(s) s=jω. X(ω) = M(ω) cos ϕ(ω) Y (ω) = M(ω) sin ϕ(ω).

REPREZENATCJE CHARAKTE CZESTOTLIWOŚCIOWYCH Reprezentacja M(ω) w układzie kartezjańskim z osiami (log, db) oraz ϕ(ω) w układzie kartezjańskim z osiami (log, deg) to charakterystyki Bodego (odpowiednio: amplitudowa oraz fazowa. Reprezentacja M(ω) e jϕ(ω) w układzie biegunowym z osiami (X(ω), Y (ω)) to charakterystyka amplitudowo-fazowa (hodograf).

CAŁKU G(s) = k/s H(s) = k/s 2, k > 0 g(t) = k 1(t), X(ω) = 0 h(t) = k t 1(t) Y (ω) = k/ω M(ω) = k /ω ϕ(ω) = 90. Model w przestrzeni stanu: { ẋ(t) = k u(t) y(t) = x(t) A = [0], b = [k], c = [1], d = [0].

INER G(s) = k 1 + st k wzmocnienie statyczne k > 0, T stała czasowa, T > 0. Odpowiedź impulsowa: g(t) = L 1 [G(s)] = k T e t/t 1(t). Odpowiedź skokowa: [ ] G(s) h(t) = L 1 = k(1 e t/t ) 1(t). s

INER odpowiedź skokowa Znormalizowana odpowiedź skokowa członu inercyjnego (k = 1)

INER odpowiedź skokowa Czas ustalania: T s := {t : h(t) = k(1 )}, 0 < 1, wynosi T s = T ln. Ponadto mamy: h(t) t=t = (1 e 1 )k = 0.6321k h(t) t = k.

INER charakterystyki częstotliwościowe Znormalizowane charakterystyki widmowe członu inercyjnego (k = 1)

INER charakterystyki częstotliwościowe G(s) s=jω = M(ω)e jϕ(ω) = k 1 + ω 2 T 2 e j arctan ωt. Pulsacja trzydecybelowego pasma przenoszenia: ω 3dB := { ω : M(ω) = M(0) } 2 ω 3dB = 1 /T. Czemu odpowiada: M(ω 3dB ) = k/ 2 oraz ϕ(ω 3dB ) = 45.

INER model w przestrzeni stanu T ẏ(t) + y(t) = k u(t). Kładac x(t) := y(t) mamy: { ẋ(t) = 1/T x(t) + k/t u(t) y(t) = x(t) Stad: A = [ 1/T ], b = [k/t ], c = [1], d = [0].

OSCYLA ω 2 n G(s) = ωn 2 + 2ζω n s + s 2 1 = 1 + 2ζτs + τ 2 s 2. ζ współczynnik tłumienia, 0 < ζ < 1, ω n := 1/τ pulsacja naturalna (pulsacja drgań nietłumionych).

OSCYLA odpowiedzi w dziedzinie czasu Odpowiedź impulsowa: ( ) ω n g(t) = 1 ζ 2 e ζωnt sin ω 0 t 1(t) ω 0 := ω n 1 ζ 2 pulsacja drgań tłumionych. Odpowiedź skokowa: ( h(t) = = 1 e ζωnt 1 ζ 2 sin (ω 0t + α) (1 e ζωnt ( cos ω 0 t + ) 1(t) )) ζ sin ω 0t 1(t) 1 ζ 2 α = arccos ζ.

OSCYLA odpowiedź skokowa Znormalizowane odpowiedzi skokowe członu oscylacyjnego

OSCYLA charakterystyki częstotliwościowe Znormalizowane charakterystyki widmowe członu oscylacyjnego

OSCYLA wskaźniki w dziedzinie czasu i częstotliwości Definicje wskaźników

OSCYLA odpowiedź skokowa Przeregulowanie: κ := h max h( ) h( ) h max := max t 0 h(t). Czas maksimum (piku): 100% Czas ustalania: T κ := {t : h(t) = h max }, T s := arg max {t : h(t) h( ) = h( )}. t 0

OSCYLA charakterystyki częstotliwościowe Wskaźnik oscylacyjności: Pulsacja rezonansowa: M r := M max M(0) M max := sup M(ω). ω 0 ω r := {ω : M(ω) = M max }. Pulsacja trzydecybelowego pasma przenoszenia: { ω 3dB := ω : M(ω) = M(0) }. 2

OSCYLA model w przestrzeni stanu [ ẋ1 (t) ẋ 2 (t) ] [ = y(t) = [ 1 0 1 2ζω n ω 2 n 0 ] [ x 1 (t) x 2 (t) ] [ x1 (t) x 2 (t) ] + [0] u(t). ] [ 0 + kωn 2 ] u(t)

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA 0 < ζ < 1 Zależności κ(ζ) oraz T κ (ζ, τ): ( ) ζπ κ = exp 1 ζ 2 T κ = πτ 1 ζ 2. Czas ustalania T s (ζ, τ) jest nieciagł a funkcja ζ. Ciagła funkcja majoryzujaca T s (ζ, τ) T s (ζ, τ): τ ln( 1 ζ 2 ) T s =. ζ

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA Dla typowych = 0.02 i = 0.05 oraz ζ 1: T s2% 4τ ζ oraz T s5% 3τ ζ. Zależności M r (ζ), ω r (ζ, τ) oraz ω 3dB (ζ, τ): 1 M r = 2ζ 1 ζ 2 1 2ζ 2 ω r = τ 1 2ζ 2 + (1 2ζ 2 ) 2 + 1 ω 3dB =, dla 0 < ζ < 1. τ 2

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA ln κ ζ =, κ > 0 π 2 + ln 2 κ ζ = 1 2 1 2M r M 2 r 1, M r 1. Zależność κ(m r )

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA Wskaźniki dotyczace odpowiedzi skokowej

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA Wskaźniki dotyczace charakterystyki amplitudowej

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA s 1,2 = ω n ζ ± j ω n 1 ζ 2 1 ζ 2 α = arctan ζ = arccos ζ. Położenie biegunów G(s)

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA k G 0 (s) = s(1 + Ts) k = 1 2ζτ T = τ 2ζ Model układu równoważnego Pulsacja odcięcia charakterystyki amplitudowej funkcji G 0 (s): G 0 (jω gc ) = 1 4ζ 4 + 1 2ζ 2 ω gc = τ.

OSCYLA formuły ułatwiajace syntezę URA ω gc = 4ζ 4 + 1 2ζ 2 1 2ζ 2 ω r 0 < ζ < 1 2 Pulsacja odcięcia ω gc (ζ)

INER Z OPÓŹNIENIEM identyfikacja Identyfikowany model: G(s) = k 1 + T i s e T 0s, k > 0, T i > 0, T 0 0. Odpowiedź skokowa: ) h(t) = (1 e (t T 0)/T i 1(t T 0 ). Charakterystyki czastotliwościowe: G(s) s=jω = M(ω) e jϕ(ω) k M(ω) = 1 + ω 2 Ti 2 ϕ(ω) = arctan(ωt i ) ωt 0.

INER Z OPÓŹNIENIEM identyfikacja h(t) = 0 dla t T 0 T 0 = max {t : h(t) = 0} lim h(t) = k t h(t) t=ti +T 0 = k(1 e 1 ) 0.632 k d dt h(t) t=t 0 = k T i. Odpowiedź skokowa modelu

INER Z OPÓŹNIENIEM identyfikacja M(0) = k M(ω) ω=t 1 i = k 2 T i = 1 ω 3dB ϕ(ω) ω=ω3db = π 4 T 0 T i T 0 = T i ( ϕ(ω 3dB ) + π 4 ). Charakterystyki widmowe

INER Z OPÓŹNIENIEM identyfikacja Charakterystyka Nyquista modelu z opóźnieniem