Inżynieria Systemów Dynamicznych (5)

Podobne dokumenty
Automatyka i robotyka

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4)

4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji Wprowadzenie. Hs () Ys () Ws () Es () Go () s. Vs ()

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

LINIOWE UKŁADY DYSKRETNE

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI

Podstawy Automatyki. Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

3. WRAŻLIWOŚĆ I BŁĄD USTALONY. Podstawowe wzory. Wrażliwość Wrażliwość transmitancji względem parametru. parametry nominalne

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 5,6, str. 1

Transmitancje układów ciągłych

Regulatory o działaniu ciągłym P, I, PI, PD, PID

4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ. Podstawowe wzory. Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat. Transmitancja układu zamkniętego

Inżynieria Systemów Dynamicznych (3)

Regulator P (proporcjonalny)

Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

1. Regulatory ciągłe liniowe.

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Część 1. Transmitancje i stabilność

Rys. 1 Otwarty układ regulacji

INSTRUKCJA Regulacja PID, badanie stabilności układów automatyki

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Technika regulacji automatycznej

Badanie stabilności liniowych układów sterowania

Obiekt. Obiekt sterowania obiekt, który realizuje proces (zaplanowany).

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ

Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji

Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Laboratorium z podstaw automatyki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

SIMATIC S Regulator PID w sterowaniu procesami. dr inż. Damian Cetnarowicz. Plan wykładu. I n t e l i g e n t n e s y s t e m y z e

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Układ regulacji ze sprzężeniem zwrotnym: - układ regulacji kaskadowej - układ regulacji stosunku

Podstawy automatyki. Energetyka Sem. V Wykład 1. Sem /17 Hossein Ghaemi

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Systemy. Krzysztof Patan

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Laboratorium z podstaw automatyki

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Opis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.

Ćw. S-III.4 ELEMENTY ANALIZY I SYNTEZY UAR (Dobór nastaw regulatora)

Automatyka i sterowania

Sterowniki Programowalne (SP)

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Języki Modelowania i Symulacji

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Analiza ustalonego punktu pracy dla układu zamkniętego

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Kompensator PID. 1 sω z 1 ω. G cm. aby nie zmienić częstotliwości odcięcia f L. =G c0. s =G cm. G c. f c. /10=500 Hz aby nie zmniejszyć zapasu fazy

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 7,8, str. 1

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Podstawy Automatyki. wykład 1 ( ) mgr inż. Łukasz Dworzak. Politechnika Wrocławska. Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji (I-24)

WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA AUTOMATYKI I ELEKTRONIKI. Badanie układu regulacji dwustawnej

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

7. UKŁADY AUTOMATYCZNEJ REGULACJI

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

1. Transformata Laplace a przypomnienie

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Laboratorium z podstaw automatyki

Transformata Laplace a to przekształcenie całkowe funkcji f(t) opisane następującym wzorem:

Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc

Ćwiczenie nr 3 Układy sterowania w torze otwartym i zamkniętym

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

TEORIA STEROWANIA I, w 5. dr inż. Adam Woźniak ZTMiR MEiL PW

Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc

Stabilność. Krzysztof Patan

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:

Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych

Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WI-ET / IIT / ZTT. Instrukcja do zajęc laboratoryjnych nr 6 AUTOMATYKA

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

Wprowadzenie do technik regulacji automatycznej. prof nzw. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Wzmacniacze, wzmacniacze operacyjne

Technika regulacji automatycznej

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania KOMPUTEROWE SYSTEMY STEROWANIA (KSS)

Zaliczenie - zagadnienia (aktualizacja )

REDUKCJA ZJAWISKA CHATTERINGU W ALGORYTMIE SMC W STEROWANIU SERWOMECHANIZMÓW ELEKTROHYDRAULICZNYCH

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

KRYTERIA ALGEBRAICZNE STABILNOŚCI UKŁADÓW LINIOWYCH

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki

Stabilność II Metody Lapunowa badania stabilności

Podstawy środowiska Matlab

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Transkrypt:

Inżynieria Systemów Dynamicznych (5) Dokładność Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010

O czym będziemy mówili? 1 DOKŁAD 2

Uchyb Podstawowy strukturalny schemat układu : G p (s) model obiektu G c (s) model sterownika (regulatora) r(t) wielkość zadana (referencyjna) c(t) wielkość sterowana Uchyb (uchyb systemowy): e(t) := r(t) c(t)

Uchybowe funkcje przenoszenia E(s) = R(s) C(s) U(s) = G c (s)e(s) C(s) = G p (s)u(s). C(s) = G p (s)g c (s)e(s) C(s) = E(s) = = G c (s)g p (s)(r(s) C(s)). G c(s)g p (s) 1 + G c (s)g p (s) R(s) 1 1 + G c (s)g p (s) R(s).

Uchybowe funkcje przenoszenia Sygnałowa funkcja przenoszenia G cr (s) := C(s) R(s) = Uchybowa funkcja przenoszenia G c(s)g p (s) 1 + G c (s)g p (s) G er (s) := E(s) R(s) = 1 1 + G c (s)g p (s). G rc (s) + G re (s) = 1

Uchybowe funkcje przenoszenia Schemat układu : d(t) zakłócenie na wyjściu obiektu q(t) zakłócenie na wejściu obiektu n(t) zakłócenie pomiarowe e r (t) sygnał różnicowy e(t) e r (t)

Uchybowe funkcje przenoszenia G cq (s) := C(s) Q(s) = G eq (s) := E(s) Q(s) = G p (s) 1 + G c (s)g p (s) G p (s) 1 + G c (s)g p (s) G cd (s) := C(s) D(s) = 1 1 + G c (s)g p (s) G ed (s) := E(s) D(s) = G cn (s) := C(s) N(s) = G en (s) := E(s) N(s) = 1 1 + G c (s)g p (s) G c(s)g p (s) 1 + G c (s)g p (s) G c(s)g p (s) 1 + G c (s)g p (s).

Uchybowe funkcje przenoszenia G eq (s), G ed (s) oraz G en (s) to zakłóceniowe uchybowe fp. We wszystkich fp w mianowniku występuje wyrażenie 1 + G c (s)g p (s). Zamknięty układ jest stabilny w sensie BIBO, gdy wszystkie pierwiastki jego równania charakterystycznego 1 + G c (s)g p (s) = 0 leża w lewej otwartej półpłaszczyźnie zespolonej C

Ustalony uchyb sygnałowy i zakłóceniowy Transformata uchybu sygnałowego E(s) = G er (s)r(s). Ustalona wartość uchybu sygnałowego (o ile istnieje!) e( ) = lim t e(t) = lim se(s) = lim sg er (s)r(s). Transformata (przykładowego) uchybu zakłóceniowego E(s) = G ed (s)d(s). Ustalona wartość uchybu zakłóceniowego (ile istnieje!) e( ) = lim t e(t) = lim se(s) = lim sg ed (s)d(s).

Uchyby położeniowe, prędkościowe i przyspieszeniowe Duże praktyczne znaczenie oszacowań ustalonych uchybów (błędów) dla specyficznych prototypowych jednostkowych sygnałów zadajacych: położeniowego r(t) = 1(t) prędkościowego (rampowego) r(t) = t 1(t) przyspieszeniowego (parabolicznego) r(t) = t 2 /2 1(t) Odpowiednio mamy uchyby: położeniowe, prędkościowe i przyspieszeniowe

Uchyby położeniowe (układy statyczne) Jednostkowe pobudzenie skokowe: r(t) = 1(t), R(s) = 1 s. Ustalony uchyb położeniowy: e( ) = lim (sg er (s)r(s)) = lim G er (s) Statyczne wzmocnienie układu otwartego G 0 (s): k p := lim G 0 (s) G 0 (s) := G c (s)g p (s)

Uchyby położeniowe (układy statyczne) Ustalony uchyb położeniowy: e( ) = 1 = 1 1 + G 0 (s) 1 + k p skończony i niezerowy, gdy k p skończony i zerowy, gdy k p = Układ stabilny o skończonym (niezerowym) k p (k p 0) (k p ) to układ statyczny (o zerowym astatyzmie, typu 0) k p G 0 (s) nie ma biegunów w zerze: G 0 (0)

Uchyby prędkościowe (układy astatyczne - typ 1) Jednostkowe pobudzenie rampowe: r(t) = t 1(t), R(s) = 1 s 2. Ustalony uchyb prędkościowy: e( ) = lim (sg er (s)r(s)) ( ) Ger (s) = lim s Wzmocnienie prędkościowe układu otwartego G 0 (s): k v := lim (sg 0 (s))

Uchyby prędkościowe (układy astatyczne - typ 1) Ustalony uchyb prędkościowy: ( ) 1 e( ) = lim sg 0 (s) = 1 k v. nieskończony e( ) =, gdy k v = 0 skończony i niezerowy, gdy (k v 0) (k v ) skończony i zerowy, gdy k v = Układ stabilny o skończonym i niezerowym k v (k v 0) (k v ) to układ o astatyzmie stopnia pierwszego (typu 1)

Uchyby prędkościowe (układy astatyczne - typ 1) Układ typu 1 G 0 (s) ma pojedynczy biegun w zerze Układ typu 0 k v = 0.

Uchyby przyspieszeniowe (układy astatyczne - typ 2) Jednostkowe pobudzenie paraboliczne: r(t) = t2 2 1(t), R(s) = 1 s 3. Ustalony uchyb przyspieszeniowy: e( ) = lim (sg re (s)r(s)) ( ) Gre (s) = lim Wzmocnienie przyspieszeniowe układu otwartego : s 2 k a := lim (s 2 G 0 (s))

Uchyby przyspieszeniowe (układy astatyczne - typ 2) Ustalony uchyb przyspieszeniowy: ( ) 1 e( ) = lim s 2 = 1. G c (s)g p (s) k a nieskończony e( ) =, gdy k a = 0 skończony i niezerowy, gdy (k a 0) (k a ) skończony i zerowy, gdy k a = Układ stabilny o skończonym i niezerowym k a (k a 0) (k a ) to układ o astatyzmie stopnia drugiego (typu 2)

Uchyby przyspieszeniowe (układy astatyczne - typ 2) Układ typu 2 G 0 (s) ma podwójny biegun w zerze Układ typu 0 lub 1 k a = 0 PODSUMOWANIE Układ typu 0 1 2 k p G 0 (s) k v 0 sg 0 (s) k a 0 0 s 2 G 0 (s) Uchyb dla skoku 1/(1 + k p ) 0 0 Uchyb dla rampy 1/k v 0 Uchyb dla paraboli 1/k a

Dokładność statyczna uogólnienie Model wejściowo-wyjściowy układu zamkniętego Nie zakłada się jednostkowego sprzężenia zwrotnego G(s) = l 0 + l 1 s + l 2 s 2 + + l n s n m 0 + m 1 s + m 2 s + + m n s n

Dokładność statyczna uogólnienie Wielomianowy sygnał odniesienia: Uchyb : r(t) = tk 1 1(t) R(s) = k! s k+1. e(t) := r(t) c(t) stad E(s) = R(s) C(s) = R(s) G(s)R(s) = (1 G(s))R(s) = m 0 l 0 + (m 1 l 1 )s + + (m n l n )s n s k+1 (m 0 + m 1 s + + m n s n )

Dokładność statyczna uogólnienie Załóżmy, że istnieje ustalony uchyb lim e( ) = [ m0 l 0 + (m 1 l 1 )s + + (m n l n )s n s k (m 0 + m 1 s + + m n s n ) ]. Mamy pod warunkiem, że e( ) = m k l k m 0 m i = l i dla i {0,..., k 1}

Dla Dokładność statyczna uogólnienie m i = l i, i {0,..., k} uchyb ustalony zeruje się: e( ) = 0. O stabilnym układzie G(s) mówimy, że posiada gdy astatyzm k-tego stopnia e( ) = 0 dla r(t) = tk 1 (k 1)! 1(t).