Podsumowanie ankiety dotyczącej bezpieczeństwa w Gimnazjum w Mogilanach w ramach projektu Szkoła Promująca Bezpieczeństwo realizowanego wspólnie z

Transkrypt

1 Podsumowanie ankiety dotyczącej bezpieczeństwa w Gimnazjum w Mogilanach w ramach projektu Szkoła Promująca Bezpieczeństwo realizowanego wspólnie z Komendą Wojewódzką Policji w Krakowie

2 W ankiecie brało udział: ponad 60 % (15 os.) nauczycieli i pracowników szkoły, z których wszyscy czują się bezpiecznie 100% pracowników czuje się bezpiecznie

3 ponad 80% (119 os.) uczniów, z tego 70 % czuje się bezpiecznie, a 30% nie 70% czuje się bezpiecznie w szkole 30% nie czuję się bezpiecznie w szkole

4 nieco ponad 50% (76 os.)rodziców, z czego nieco ponad 60% uważa, że szkoła jest bezpieczna, 5% uważa, że nie, a wątpliwości ma ok. 30%, bo nie udziela żadnej odpowiedzi ok 60% uważa, że szkoła jest bezpieczna 5% uważa, że szkoła nie jest bezpieczna ok 30% ma wątpliwości czy wszkole jest bezpiecznie

5 Nauczyciele reagują na to co uczniowie zgłaszają, dostrzegają przemoc, uczestniczą w wyciąganiu konsekwencji, rozmawiają z uczniami o przemocy

6 Kto odpowiada za przemoc w szkole? Nauczyciele nie odpowiadają jednoznacznie na pytanie o to kto jest odpowiedzialny za przemoc w szkole Rodzice to pytanie w 2/3 pozostawiają bez odpowiedzi, a w 1/3 odpowiedzi podobnie jak u nauczycieli są rozproszone

7 Wg rodziców ilość osób doznających przemocy lub zdarzeń przemocowych wynosi 6, wg uczniów ponad 30 Wniosek: dzieci w niedostatecznym stopniu informują rodziców o doznawanej przemocy, albo rodzice dzieci, które doświadczają przemocy nie przychodzą na zebrania, albo rodzice wstydzą się przyznawać, ze ich dzieci doświadczają przemocy

8 Ofiarami przemocy w 2/3 są chłopcy, a w 1/3 dziewczęta Dziewczęta Chłopcy

9 Najwięcej ofiar (ponad połowa) jest z III klasy Najczęstsze czyny przemocowe to: przezywanie, wyśmiewanie, kopanie, zaczepianie, szturchanie Ankiety ujawniają 31 ofiar przemocy i 166 aktów przemocy

10 Większa część poszkodowanych uczniów nie informuje o doznanej przemocy, a jeśli już to przede wszystkim nauczycieli

11 Miejsce przemocy 69 osób było świadkami przemocy w szkole (przede wszystkim na korytarzu, w szatni, w toalecie; najczęściej przemoc ma miejsce podczas przerwy i po lekcjach) 51 osób było świadkami przemocy poza szkołą

12 Najniebezpieczniejsze miejsca to: Droga do/z szkoły Park Boisko szkolne Gimbus

13 2/3 uczniów nie raguje na przemoc poza szkołą, choć w ponad 80% sprawcy są znani i są to uczniowie naszej szkoły Jeśli reakcja ma miejsce to przede wszystkim jest to stanięcie w obronie ofiary i powiadomienie kolegów

14 Ok. 1/5 uczniów przyznaje się do zachowań przemocowych samodzielnie i w grupie Wyśmiewanie, przezywanie, szturchanie, zaczepianie i kopanie traktują jako zabawę Konsekwencje wiążą się tylko z 1/3 zachowań krzywdzących innych i dotyczą konsekwencji dyscyplinarnych w szkole i wychowawczych od rodziców

15 Uczniowie są zaangażowani w życie szkolne 70% uczniów odpowiedziało na pytanie dotyczące propozycji zwiększenia bezpieczeństwa, a 30% opuściło to pytanie W odpowiedziach było: nieco ponad 20% wyrażonej bezradności ok. 15% - konstruktywne lub zastanawiające pomysły ok. 10% - zaostrzenie przepisów i zwiększenie kontroli nieco ponad 10% - uwaga, reakcja, dyżury nauczycieli ok. 7% - niekonstruktywne

16 Wnioski dotyczące zwiększenia bezpieczeństwa w szkole: Jasny, znany wszystkim i przestrzegany system norm zapisany w statucie szkoły Reagowanie na przemoc w postaci: Rozmów z uczniami o różnicy między zabawą a przemocą Informowania o niewłaściwym zachowaniu Wpisu uwagi do zeszytu wychowawczego Konstruktywnego rozwiązywanie konfliktów, mediacje Stosowania stopniowanych statutowych konsekwencji Wprowadzania przemyślanych programów profilaktycznych do szkoły Podejmowanie wysiłku w celu: zwiększenia oferty konstruktywnego wykorzystywania wolnego czasu zintensyfikowania współpracy z instytucjami, organizacjami i osobami prowadzącymi zajęcia pozalekcyjne dla młodzieży zmniejszenia zagęszczenia i hałasu w szkole Praca nad integracją społeczności szkolnej: Zapraszanie rodziców do współpracy we wszelkich przedsięwzięciach szkolnych Włączanie społeczności szkolnej w działania na rzecz społeczności lokalnej Organizacja warsztatów psychologicznych dla rodziców i nauczycieli