Algorytmy dla tekstów zdeniowanych przez samopodobie«
|
|
- Mikołaj Komorowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Algoytmy dla tekstów zdeniowanych pzez samopodobie«stwo. 14 maja 2007
2 1 2 3 Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
3 1 2 3 Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
4 O czym b dzie: Wyszukiwanie wzoca w tekstach skompesowanych. Wyszukiwanie skompesowanego wzoca w tekstach skompesowanych. Spawdzanie czy na ustalonej pozycji wyst puje wzozec w tek±cie skompesowanym. Spawdzanie czy na ustalonej pozycji wyst puje skompesowany wzozec w tek±cie skompesowanym....
5 1 2 3 Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
6 Denicja Pogamem SLP nazywamy nast puj cy zbió eguª: X 1 = exp 1 ; X 2 = exp 2 ;... ; X n = exp n, gdzie X i = a lub X i = X j X k dla j, k < i, a Σ.
7 Denicja Pogamem SLP nazywamy nast puj cy zbió eguª: X 1 = exp 1 ; X 2 = exp 2 ;... ; X n = exp n, gdzie X i = a lub X i = X j X k dla j, k < i, a Σ. Pzykªad Pi te sªowo Fibonacciego mo»na zdeniowa za pomoc SLP nast puj co:
8 Denicja Pogamem SLP nazywamy nast puj cy zbió eguª: X 1 = exp 1 ; X 2 = exp 2 ;... ; X n = exp n, gdzie X i = a lub X i = X j X k dla j, k < i, a Σ. Pzykªad Pi te sªowo Fibonacciego mo»na zdeniowa za pomoc SLP nast puj co: X 1 = b; X 2 = a; X 3 = X 2 X 1 ; X 4 = X 3 X 2 ; X 5 = X 4 X 3.
9 Twiedzenie Wyst pienia skompesowanego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wyznaczy w czasie wielomianowym.
10 Twiedzenie Wyst pienia skompesowanego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wyznaczy w czasie wielomianowym. Pzykªad Mo»na efektywnie wyznaczy liczb wyst pie«sªowa liczby Fibonacciego F 220 w dwusetnej liczbie Thue-Mose ψ 200 mimo,»e ich dªugo± jest znaczna: F , ψ 200 =
11 Gªówne koki algoytmu, to: Obliczenie zbioów Ovelaps(X i, P) oaz Ovelaps(P, X i ) dla zmiennych X i opisuj cych T. Ovelaps(X, Y ) jest zbioem tych pozycji i, dla któych peks Y [1..i] jest suksem X.
12 Gªówne koki algoytmu, to: Obliczenie zbioów Ovelaps(X i, P) oaz Ovelaps(P, X i ) dla zmiennych X i opisuj cych T. Ovelaps(X, Y ) jest zbioem tych pozycji i, dla któych peks Y [1..i] jest suksem X. Nast pnie si spawdza, czy wzozec nie wyst puje wokóª punktów podziaªu. Wykozystuje si fakt,»e wyst pienia wzoca wokóª punktu podziaªu twoz pewien ci g aytmetyczny.
13
14 Denicja Ovelap(X, Y, k) jest pawdziwe, gdy Y [1..k] jest suksem X.
15 Denicja Ovelap(X, Y, k) jest pawdziwe, gdy Y [1..k] jest suksem X. OV [X i, X j ] := {k : Ovelap(X i, X j, k) zachodzi}.
16 Denicja Ovelap(X, Y, k) jest pawdziwe, gdy Y [1..k] jest suksem X. OV [X i, X j ] := {k : Ovelap(X i, X j, k) zachodzi}. PefExt(U, A, B) = {k + B : k U, A[1... k] B jest peksem A}.
17 Denicja Ovelap(X, Y, k) jest pawdziwe, gdy Y [1..k] jest suksem X. OV [X i, X j ] := {k : Ovelap(X i, X j, k) zachodzi}. PefExt(U, A, B) = {k + B : k U, A[1... k] B jest peksem A}. Solution(p, U, W ) dowolny i U, któy speªnia i + j = p dla pewnego j W.
18 Denicja Ovelap(X, Y, k) jest pawdziwe, gdy Y [1..k] jest suksem X. OV [X i, X j ] := {k : Ovelap(X i, X j, k) zachodzi}. PefExt(U, A, B) = {k + B : k U, A[1... k] B jest peksem A}. Solution(p, U, W ) dowolny i U, któy speªnia i + j = p dla pewnego j W. Funkcja Compess ª czy ozª czne liniowo upoz dkowane zbioy, póbuj c scali pa popzez doª czenie jednego zbiou jako kontynuacje popzedniego.
19 Algoytm Oblicz zbioy Ovelap. Oblicz OV [X i, X j ] dla ka»dej pay zmiennych teminalnych fo (i, j) //Zalo»enie: X i = X p X q U := OV [X p, X j ] U := PefExt(U, X j, X q ) W := OV [X j, X q ] OV [X i, X j ] := Compess(U W )
20 Algoytm Patten Matching Oblicz zbioy Ovelap. Fo k=1 to n do //Zaªo»enie: X k = X i X j pos := Solution( P, OV [X i, P], OV [P, X j ]) if pos 0 then etun tue;
21 Zdeniujmy pogam SLP dla pzypadku 2D. Potzebne s dodatkowe opeacje: Denicja Pozioma konkatenacja: A B C.
22 Zdeniujmy pogam SLP dla pzypadku 2D. Potzebne s dodatkowe opeacje: Denicja Pozioma konkatenacja: A B C. A = B C
23 Zdeniujmy pogam SLP dla pzypadku 2D. Potzebne s dodatkowe opeacje: Denicja Pozioma konkatenacja: Pionowa konkatenacja: A B C. A = B C A B C.
24 Zdeniujmy pogam SLP dla pzypadku 2D. Potzebne s dodatkowe opeacje: Denicja Pozioma konkatenacja: Pionowa konkatenacja: A B C. A = B C A B C. A = B C
25 Pzykªad Zdeniujmy kzyw Hilbeta. Potzebne s nam:
26 Pzykªad Zdeniujmy kzyw Hilbeta. Potzebne s nam: Symbole teminalne:,,,,,.
27 Pzykªad Zdeniujmy kzyw Hilbeta. Potzebne s nam: Symbole teminalne: Zmienne:,,,,,. i, i, i, i, i, i, i, i, i, i. i, i,
28 Pzykªad Zdeniujemy pzej±cia:
29 Pzykªad Zdeniujemy pzej±cia: 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0,
30 Pzykªad Zdeniujemy pzej±cia: 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0, Dalej ekuencyjnie: i ( i 1 i 1 ) ( i 1 i 1 ) ( i ( i ( i 1 i 1 ) ( i 1 i 1 i 1 i 1), i 1), i 1).
31 Pzykªad Kzywa Hilbeta dla: 3
32 Pzykªad Kzywa Hilbeta dla: 3
33 Z pogamami SLP mo»emy stowazyszy wielomiany.
34 Z pogamami SLP mo»emy stowazyszy wielomiany. Twiedzenie Dla danego pogamu Z mo»emy w czasie wielomianowym obliczy pogam SLP, któy deniuje wielomian Poly Z.
35 Z pogamami SLP mo»emy stowazyszy wielomiany. Twiedzenie Dla danego pogamu Z mo»emy w czasie wielomianowym obliczy pogam SLP, któy deniuje wielomian Poly Z. Niech A i B b d SLP-obazami, wówczas A = B Poly A Poly B.
36 Twiedzenie Istnieje algoytm, któy w czasie wielomianowym stwiedzi, z pewnym pawdopodobie«stwem, ówno± 2d-tekstów na podstawie ich SLP-pogamów.
37 Twiedzenie Istnieje algoytm, któy w czasie wielomianowym stwiedzi, z pewnym pawdopodobie«stwem, ówno± 2d-tekstów na podstawie ich SLP-pogamów. Dowód Niech n b dzie ozmiaem skompesowanych tekstów A i B. Niech:
38 Twiedzenie Istnieje algoytm, któy w czasie wielomianowym stwiedzi, z pewnym pawdopodobie«stwem, ówno± 2d-tekstów na podstawie ich SLP-pogamów. Dowód Niech n b dzie ozmiaem skompesowanych tekstów A i B. Niech: deg = max {st(a), st(b)}, oaz deg c n dla pewnej staªej c.
39 Lemat Niech W b dzie niezeowym wielomianem o stopniu co najwy»ej d. Zaªó»my,»e ka»dej zmiennej z W pzypoz dkowali±my zmienn liczb ze zbiou Ω liczb caªkowitych o mocy R. Wtedy P(W (x) 0) 1 d R.
40 Lemat Niech W b dzie niezeowym wielomianem o stopniu co najwy»ej d. Zaªó»my,»e ka»dej zmiennej z W pzypoz dkowali±my zmienn liczb ze zbiou Ω liczb caªkowitych o mocy R. Wtedy P(W (x) 0) 1 d R. Dowód cd.. Wybieamy losowo x 0, y 0 z pzedziaªu [ deg] i spawdzamy czy y 1 = y 2, gdzie y 1 = W A (x 0, y 0 ) i y 2 = W B (x 0, y 0 ).
41 Lemat Niech W b dzie niezeowym wielomianem o stopniu co najwy»ej d. Zaªó»my,»e ka»dej zmiennej z W pzypoz dkowali±my zmienn liczb ze zbiou Ω liczb caªkowitych o mocy R. Wtedy P(W (x) 0) 1 d R. Dowód cd.. Wybieamy losowo x 0, y 0 z pzedziaªu [ deg] i spawdzamy czy y 1 = y 2, gdzie y 1 = W A (x 0, y 0 ) i y 2 = W B (x 0, y 0 ). Powtazaj c test logaytmiczn ilo± azy mamy zagwaantowane,»e pawdopodobie«stwo poa»ki wynosi co najwy»ej 1/n.
42 Lemat Niech W b dzie niezeowym wielomianem o stopniu co najwy»ej d. Zaªó»my,»e ka»dej zmiennej z W pzypoz dkowali±my zmienn liczb ze zbiou Ω liczb caªkowitych o mocy R. Wtedy P(W (x) 0) 1 d R. Dowód cd.. Wybieamy losowo x 0, y 0 z pzedziaªu [ deg] i spawdzamy czy y 1 = y 2, gdzie y 1 = W A (x 0, y 0 ) i y 2 = W B (x 0, y 0 ). Powtazaj c test logaytmiczn ilo± azy mamy zagwaantowane,»e pawdopodobie«stwo poa»ki wynosi co najwy»ej 1/n. Jednak»e y 1, y 2 mog by w stosunku do deg wykªadnicze oaz posiada wykªadnicz liczb bitów, wi c obliczenie ich nie b dzie o wielomianowej zªo»ono±ci.
43 Dowód cd.. Wybiezmy wi c liczb piewsz p z pzedziaªu [1... n 2 ] i obliczmy y 1 modp oaz y 2 modp.
44 Dowód cd.. Wybiezmy wi c liczb piewsz p z pzedziaªu [1... n 2 ] i obliczmy y 1 modp oaz y 2 modp. Wówczas je»eli y 1 modp i y 2 modp s ó»ne, to wielomiany s tak»e ó»ne.
45 Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T jest poblemem NP-zupeªnym.
46 Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T jest poblemem NP-zupeªnym. Dowód Powy»szy poblem mo»emy pzedstawi w postaci: (i,j) { k<length(p),l<width(p) P k,l = T i+k,j+l }. Waunek w nawiasach mo»na spawdzi w czasie wielomianowym. eby udowodni NP-tudno± kozysta si z edukcji z poblemu 3SAT.
47 Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T jest poblemem NP-zupeªnym. Dowód Powy»szy poblem mo»emy pzedstawi w postaci: (i,j) { k<length(p),l<width(p) P k,l = T i+k,j+l }. Waunek w nawiasach mo»na spawdzi w czasie wielomianowym. eby udowodni NP-tudno± kozysta si z edukcji z poblemu 3SAT. Rozwa»my zbió klauzul C 0,..., C k 1, któa ka»da zawiea altenatyw tzech liteaªów ze zbiou zmiennych {x 0,..., x n 1 }.
48 Dowód Niech 0 x 2 n 1 oaz niech x b dzie binan epezentacj x. Klauzule C k taktujemy jako funkcje binane z agumentami z pzedziaªu {x 0,..., x n 1 }.
49 Dowód Niech 0 x 2 n 1 oaz niech x b dzie binan epezentacj x. Klauzule C k taktujemy jako funkcje binane z agumentami z pzedziaªu {x 0,..., x n 1 }. Wówczas poblem 3SAT wygl da nast puj co: czy istnieje x < 2 n takie,»e C i (x) = 1 dla i = 0,..., k 1.
50 Dowód Niech 0 x 2 n 1 oaz niech x b dzie binan epezentacj x. Klauzule C k taktujemy jako funkcje binane z agumentami z pzedziaªu {x 0,..., x n 1 }. Wówczas poblem 3SAT wygl da nast puj co: czy istnieje x < 2 n takie,»e C i (x) = 1 dla i = 0,..., k 1. Oznaczmy pzez ow(c i ) binane sªowo w i o dªugo±ci 2 n, takie»e w x = C i (x).
51 Dowód Niech 0 x 2 n 1 oaz niech x b dzie binan epezentacj x. Klauzule C k taktujemy jako funkcje binane z agumentami z pzedziaªu {x 0,..., x n 1 }. Wówczas poblem 3SAT wygl da nast puj co: czy istnieje x < 2 n takie,»e C i (x) = 1 dla i = 0,..., k 1. Oznaczmy pzez ow(c i ) binane sªowo w i o dªugo±ci 2 n, takie»e w x = C i (x). ow(c i ) mo»na pzedstawi jako jednowymiaowy pogam SLP o ozmiaze O(n).
52 Dowód Niech 0 x 2 n 1 oaz niech x b dzie binan epezentacj x. Klauzule C k taktujemy jako funkcje binane z agumentami z pzedziaªu {x 0,..., x n 1 }. Wówczas poblem 3SAT wygl da nast puj co: czy istnieje x < 2 n takie,»e C i (x) = 1 dla i = 0,..., k 1. Oznaczmy pzez ow(c i ) binane sªowo w i o dªugo±ci 2 n, takie»e w x = C i (x). ow(c i ) mo»na pzedstawi jako jednowymiaowy pogam SLP o ozmiaze O(n). Zdeniujmy k 2 n 2d-tekst A, któego wieszami s ow(c 1 ),..., ow(c 2 ).
53 Dowód Niech 0 x 2 n 1 oaz niech x b dzie binan epezentacj x. Klauzule C k taktujemy jako funkcje binane z agumentami z pzedziaªu {x 0,..., x n 1 }. Wówczas poblem 3SAT wygl da nast puj co: czy istnieje x < 2 n takie,»e C i (x) = 1 dla i = 0,..., k 1. Oznaczmy pzez ow(c i ) binane sªowo w i o dªugo±ci 2 n, takie»e w x = C i (x). ow(c i ) mo»na pzedstawi jako jednowymiaowy pogam SLP o ozmiaze O(n). Zdeniujmy k 2 n 2d-tekst A, któego wieszami s ow(c 1 ),..., ow(c 2 ). Poblem 3SAT spowadza si do pytania, czy A zawiea kolumn zawieaj c same jedynki.
54 Dowód. Poniewa» A mo»na pzedstawi jako n pionowo konkatenowanych sªów, badzo dobze kompesuj cych si, to mo»na go pzedstawi jako dwuwymiaowy SLP o wielomianowym ozmiaze.
55 Dowód. Poniewa» A mo»na pzedstawi jako n pionowo konkatenowanych sªów, badzo dobze kompesuj cych si, to mo»na go pzedstawi jako dwuwymiaowy SLP o wielomianowym ozmiaze. St d 3SAT spowadza si do wyszukania wzoca w skompesowanym tek±cie.
56 Twiedzenie Wyszukiwanie skompesowanego wzoca P w tek±cie skompesowanym tek±cie T jest Σ P 2 zupeªne.
57 Twiedzenie Wyszukiwanie skompesowanego wzoca P w tek±cie skompesowanym tek±cie T jest Σ P 2 zupeªne. Twiedzenie Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci skompesowanego wzoca P w skompesowanym tek±cie T jest poblemem co NP-zupeªnym.
58 Twiedzenie (Algoytm naiwny). Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n P ).
59 Twiedzenie (Algoytm naiwny). Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n P ). Twiedzenie Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie:
60 Twiedzenie (Algoytm naiwny). Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n P ). Twiedzenie Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie: O( P + mn) czyli O( P + n P ) dla wzoców kwadatowych,
61 Twiedzenie (Algoytm naiwny). Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n P ). Twiedzenie Spawdzenie na ustalonej pozycji obecno±ci jawnego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie: O( P + mn) czyli O( P + n P ) dla wzoców kwadatowych, O( P + n + m log n log m), gdzie m = max{width(p), height(p)}.
62 Algoytm begin V 1, V 2,... V n zmienne z SLP(T ). Q := {(V n, p, P)} fo i := n downto 1 do Q 0 := {wszystkie V i zmienne z Q} Q := Q Q 0 if V i jest podstawowe then fo each q Q 0 if not popawne(q) then etun false else fo each q Q 0 Q := Q Split(q) etun tue end
63 V i jest podstawowy, gdy jest w postaci V i a, gdzie a Σ.
64 V i jest podstawowy, gdy jest w postaci V i a, gdzie a Σ. Funkcja popawne dla zapytania (V, p, R) zwaca wato± tue, gdy albo V a i p = (0, 0), R = [a], albo ekuencyjnie ozbijaj c V na skªadowe zmienne.
65 V i jest podstawowy, gdy jest w postaci V i a, gdzie a Σ. Funkcja popawne dla zapytania (V, p, R) zwaca wato± tue, gdy albo V a i p = (0, 0), R = [a], albo ekuencyjnie ozbijaj c V na skªadowe zmienne. Dla zmiennej: A B C lub A B C funkcja Split((A, p, R)) ozdziela na ównowa»ne B i C -zapytania.
66 Run-length compession Lempel-Ziv Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
67 Run-length compession Lempel-Ziv Denicja Niech T b dzie tekstem nad alfabetem Σ. Skompesowana posta RLC(T ) wygl da nast puj co: RLC(T ) = a 1 1 a a k k, gdzie a i Σ i a i a i+1 dla 1 i < k.
68 Run-length compession Lempel-Ziv Denicja Niech T b dzie tekstem nad alfabetem Σ. Skompesowana posta RLC(T ) wygl da nast puj co: RLC(T ) = a 1 1 a a k k, gdzie a i Σ i a i a i+1 dla 1 i < k. Twiedzenie (1D)Pzypu± my,»e mamy tekst T skompesowany za pomoc RLC oaz wzozec P. Niech n= RLC(T) oaz m= P. Wtedy czas znalezienia wyst pienia P w T wynosi O(n+m).
69 Run-length compession Lempel-Ziv Algoytm Pzypu± my,»e mamy nie tywialny tekst i wzozec (czyli zawieaj po dwa ózne znaki). Niech T = a 1 1 a a k oaz P = k bt 1 1 b t b t s s. Konstuujemy T = k 1, P = t 2 t 3... t s 1, α(t ) = a 2 a 3... a k 1 i α(p) = b 2 b 3... b s 1. Wyszukujemy jednocze±nie wyst pienie P w T oaz α(p) w α(t ). Dla ka»dego znalezionego wyst pienia i spawdzamy w czasie staªym wyst pienie P w T na pozycji i.
70 Run-length compession Lempel-Ziv Algoytm Pzypu± my,»e mamy nie tywialny tekst i wzozec (czyli zawieaj po dwa ózne znaki). Niech T = a 1 1 a a k oaz P = k bt 1 1 b t b t s s. Konstuujemy T = k 1, P = t 2 t 3... t s 1, α(t ) = a 2 a 3... a k 1 i α(p) = b 2 b 3... b s 1. Wyszukujemy jednocze±nie wyst pienie P w T oaz α(p) w α(t ). Dla ka»dego znalezionego wyst pienia i spawdzamy w czasie staªym wyst pienie P w T na pozycji i.
71 Run-length compession Lempel-Ziv Algoytm Pzypu± my,»e mamy nie tywialny tekst i wzozec (czyli zawieaj po dwa ózne znaki). Niech T = a 1 1 a a k oaz P = k bt 1 1 b t b t s s. Konstuujemy T = k 1, P = t 2 t 3... t s 1, α(t ) = a 2 a 3... a k 1 i α(p) = b 2 b 3... b s 1. Wyszukujemy jednocze±nie wyst pienie P w T oaz α(p) w α(t ). Dla ka»dego znalezionego wyst pienia i spawdzamy w czasie staªym wyst pienie P w T na pozycji i.
72 Run-length compession Lempel-Ziv Algoytm Pzypu± my,»e mamy nie tywialny tekst i wzozec (czyli zawieaj po dwa ózne znaki). Niech T = a 1 1 a a k oaz P = k bt 1 1 b t b t s s. Konstuujemy T = k 1, P = t 2 t 3... t s 1, α(t ) = a 2 a 3... a k 1 i α(p) = b 2 b 3... b s 1. Wyszukujemy jednocze±nie wyst pienie P w T oaz α(p) w α(t ). Dla ka»dego znalezionego wyst pienia i spawdzamy w czasie staªym wyst pienie P w T na pozycji i.
73 Run-length compession Lempel-Ziv Algoytm Pzypu± my,»e mamy nie tywialny tekst i wzozec (czyli zawieaj po dwa ózne znaki). Niech T = a 1 1 a a k oaz P = k bt 1 1 b t b t s s. Konstuujemy T = k 1, P = t 2 t 3... t s 1, α(t ) = a 2 a 3... a k 1 i α(p) = b 2 b 3... b s 1. Wyszukujemy jednocze±nie wyst pienie P w T oaz α(p) w α(t ). Dla ka»dego znalezionego wyst pienia i spawdzamy w czasie staªym wyst pienie P w T na pozycji i.
74 Run-length compession Lempel-Ziv Twiedzenie (2D)Pzypu± my,»e mamy tekst T 2d skompesowany za pomoc RLC oaz wzozec 2D. Niech n= 2RLC(T) oaz M= P. Wtedy czas znalezienia wyst pienia P w T wynosi O(n+M).
75 Lempel-Ziv Run-length compession Lempel-Ziv Denicja Dany jest alfabet Σ. Dla danego sªowa w mamy faktoyzacje: w = c 1 f 1 c 2... f k c k+1, gdzie c 1 = w[1] oaz dla ka»dego 1 i k c i Σ i f i jest najdªu»szym peksem f i c i+1... f k c k+1 któy wyst puje w c 1 f 1 c 2... f i 1 c i.
76 Lempel-Ziv Run-length compession Lempel-Ziv Denicja Dany jest alfabet Σ. Dla danego sªowa w mamy faktoyzacje: w = c 1 f 1 c 2... f k c k+1, gdzie c 1 = w[1] oaz dla ka»dego 1 i k c i Σ i f i jest najdªu»szym peksem f i c i+1... f k c k+1 któy wyst puje w c 1 f 1 c 2... f i 1 c i. Pzykªad Faktoyzacja sªowa: aababbabbaababbabba#
77 Lempel-Ziv Run-length compession Lempel-Ziv Denicja Dany jest alfabet Σ. Dla danego sªowa w mamy faktoyzacje: w = c 1 f 1 c 2... f k c k+1, gdzie c 1 = w[1] oaz dla ka»dego 1 i k c i Σ i f i jest najdªu»szym peksem f i c i+1... f k c k+1 któy wyst puje w c 1 f 1 c 2... f i 1 c i. Pzykªad Faktoyzacja sªowa: aababbabbaababbabba# a a b ab b aab a ababbabba #
78 Lempel-Ziv Run-length compession Lempel-Ziv Denicja Dany jest alfabet Σ. Dla danego sªowa w mamy faktoyzacje: w = c 1 f 1 c 2... f k c k+1, gdzie c 1 = w[1] oaz dla ka»dego 1 i k c i Σ i f i jest najdªu»szym peksem f i c i+1... f k c k+1 któy wyst puje w c 1 f 1 c 2... f i 1 c i. Pzykªad Faktoyzacja sªowa: aababbabbaababbabba# a a b ab b aab a ababbabba # LZ(aababbabbaababbabba#)=a[1,1]b[1,2]b[4,6]a[2,10]#
79 Run-length compession Lempel-Ziv Lemat Dla dowolnego skompesowanego tekstu T mo»na skonstuowa pogam SLP geneuj c T o ozmiaze O(n 2 ) i gª boko±ci O(log n), gdzie n=lz(t ).
80 Run-length compession Lempel-Ziv Lemat Dla dowolnego skompesowanego tekstu T mo»na skonstuowa pogam SLP geneuj c T o ozmiaze O(n 2 ) i gª boko±ci O(log n), gdzie n=lz(t ). Pzykªad Niech T = abbabababba.
81 Run-length compession Lempel-Ziv Lemat Dla dowolnego skompesowanego tekstu T mo»na skonstuowa pogam SLP geneuj c T o ozmiaze O(n 2 ) i gª boko±ci O(log n), gdzie n=lz(t ). Pzykªad Niech T = abbabababba. LZ(T ) = ab[2, 2][1, 2][4, 5][1, 4].
82 Run-length compession Lempel-Ziv Lemat Dla dowolnego skompesowanego tekstu T mo»na skonstuowa pogam SLP geneuj c T o ozmiaze O(n 2 ) i gª boko±ci O(log n), gdzie n=lz(t ). Pzykªad Niech T = abbabababba. LZ(T ) = ab[2, 2][1, 2][4, 5][1, 4]. Pogam SLP:
83 Run-length compession Lempel-Ziv Lemat Dla dowolnego skompesowanego tekstu T mo»na skonstuowa pogam SLP geneuj c T o ozmiaze O(n 2 ) i gª boko±ci O(log n), gdzie n=lz(t ). Pzykªad Niech T = abbabababba. LZ(T ) = ab[2, 2][1, 2][4, 5][1, 4]. Pogam SLP: X 1 = a, X 2 = b, X 3 = X 1 X 2, X 4 = X 2 X 1, X 5 = X 3 X 4, X 6 = X 4 X 4, X 7 = X 5 X 6, X 8 = X 7 X 5.
84 Run-length compession Lempel-Ziv Pzykªad Inna konstukcja - w postaci gamatyki bezkontekstowej:
85 Run-length compession Lempel-Ziv Pzykªad Inna konstukcja - w postaci gamatyki bezkontekstowej: A = a, B = b, C = A B, D = B C, E = C D, F = D [2] E [4], G = E F. Gdzie X [i] oznacza peks X o dªugo±ci i, za± Y [j] oznacza suks Y o dªugo±ci j.
86 Run-length compession Lempel-Ziv Twiedzenie (1D) Wyszukiwanie jawnego wzoca P skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n log 2 ( T /n) + P ).
87 Run-length compession Lempel-Ziv Twiedzenie (1D) Wyszukiwanie jawnego wzoca P skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n log 2 ( T /n) + P ). Twiedzenie (1D) Wyszukiwanie skompesowanego wzoca P w skompesowanym tek±cie T mo»na wykona w czasie O(n log n log 2 T Eq(n log n)). Eq(m) - oznacza zªo»ono± czasow poównania dwóch tekstów skompesowanych o dªugo±ci m.
88 Run-length compession Lempel-Ziv Natualnym podej±ciem do kompesji obazów 2D jest pzedstawienie tekstu popzez liniow epezentacje.
89 Run-length compession Lempel-Ziv Natualnym podej±ciem do kompesji obazów 2D jest pzedstawienie tekstu popzez liniow epezentacje. Obaz mo»na pzegl da w specyczny sposób otzymuj c w ten liniow posta obazu.
90 Run-length compession Lempel-Ziv Natualnym podej±ciem do kompesji obazów 2D jest pzedstawienie tekstu popzez liniow epezentacje. Obaz mo»na pzegl da w specyczny sposób otzymuj c w ten liniow posta obazu. Pzykªadowo mo»na do uliniowienia tekstu 2d mo»na wykozysta kzyw Hilbeta.
91 Run-length compession Lempel-Ziv Pzykªad a a a a a a a a a a a a a a a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a a a a a a a a a a a a a a a
92 Run-length compession Lempel-Ziv Pzykªad a a a a a a a a a a a a a a a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a a a a a a a a a a a a a a a H linea(t ) = a 8 c 4 a 16 c 8 a 16 c 4 a 8
93 Run-length compession Lempel-Ziv Pzykªad a a a a a a a a a a a a a a a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a c c c c a a a a a a a a a a a a a a a a a a H linea(t ) = a 8 c 4 a 16 c 8 a 16 c 4 a 8 2LZ(T ) = LZ(a 8 c 4 a 16 c 8 a 16 c 4 a 8 ) = a[1, 1][1, 2][1, 4]c[9, 9][9, 10][1, 8][1, 12][9, 32][1, 8].
94 Run-length compession Lempel-Ziv Twiedzenie Dla ka»dego obazu W m, takiego»e wielko± 2LZ(W m ) jest z du O(m) automat deteministyczny ozpoznaj cy ten obaz ma pzynajmniej 4 m 1 stanów.
95 deteministyczne z wagami Podobazy Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
96 deteministyczne z wagami Podobazy Niech A = ({0, 1, 2, 3}, Q, q 0, δ) b dzie deteministycznym automatem o gª boko±ci n. Automat A deniuje j zyk: L(A) = {w : δ(q 0, w) jest zdeniowane w = n i δ(q 0, w) jest akceptuj cy}.
97 deteministyczne z wagami Podobazy Niech A = ({0, 1, 2, 3}, Q, q 0, δ) b dzie deteministycznym automatem o gª boko±ci n. Automat A deniuje j zyk: L(A) = {w : δ(q 0, w) jest zdeniowane w = n i δ(q 0, w) jest akceptuj cy}
98 deteministyczne z wagami Podobazy Obaz wygeneowany pzez: ( ) 2 (0 2).
99 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat deteministyczny jest z du wielomianowego.
100 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat deteministyczny jest z du wielomianowego. Twiedzenie Spawdzenie obecno±ci skompesowanego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat deteministyczny jest z du wielomianowego.
101 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat deteministyczny jest z du wielomianowego. Twiedzenie Spawdzenie obecno±ci skompesowanego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat deteministyczny jest z du wielomianowego. Twiedzenie Wyszukiwanie skompesowanego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat deteministyczny jest poblemem NP-zupeªnym.
102 deteministyczne z wagami Podobazy Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
103 deteministyczne z wagami Podobazy Denicja Automat z wagami ozpoznaj cy obazy mo»emy schaakteyzowa pzez:
104 deteministyczne z wagami Podobazy Denicja Automat z wagami ozpoznaj cy obazy mo»emy schaakteyzowa pzez: zbió stanów Q, alfabet Σ = {0, 1, 2, 3}, wagi W a : Q Q [, ], funkcj inicjuj c : I : Q [, ], funkcj nalizuj c : F : Q [, ].
105 deteministyczne z wagami Podobazy Denicja Automat z wagami ozpoznaj cy obazy mo»emy schaakteyzowa pzez: zbió stanów Q, alfabet Σ = {0, 1, 2, 3}, wagi W a : Q Q [, ], funkcj inicjuj c : I : Q [, ], funkcj nalizuj c : F : Q [, ]. Wag sªowa w = a 1 a 2... a k mo»na zdeniowa jako: W (w) = IW a 1 W a2... W a k F. Wato± W (w) mo»na zintepetowa jako kolo piksela w.
106 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Wyszukiwanie jawnego wzoca w tek±cie T epezentowanego pzez automat z wagami jest poblemem NP-zupeªnym.
107 deteministyczne z wagami Podobazy Run-length compession Lempel-Ziv 4 deteministyczne z wagami Podobazy
108 deteministyczne z wagami Podobazy
109 deteministyczne z wagami Podobazy
110 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Dany jest obaz T zdeniowany za pomoc deteministycznego automatu. Niech n b dzie ozmiaem automatu. Skompesowan epezentacj podobazu R obazu T mo»na obliczy w czasie O(n 2,5 ).
111 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Dany jest obaz T zdeniowany za pomoc deteministycznego automatu. Niech n b dzie ozmiaem automatu. Skompesowan epezentacj podobazu R obazu T mo»na obliczy w czasie O(n 2,5 ). Dla ka»dego podobazu R istnieje deteministyczny automat opisuj cy R o ozmiaze z du O(n 2,5 ).
112 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Dany jest obaz T zdeniowany za pomoc deteministycznego automatu. Niech n b dzie ozmiaem automatu. Skompesowan epezentacj podobazu R obazu T mo»na obliczy w czasie O(n 2,5 ). Dla ka»dego podobazu R istnieje deteministyczny automat opisuj cy R o ozmiaze z du O(n 2,5 ). Istniej obazy T i ich podobazy R, dla któych najmniejszy deteministyczny automat ozpoznaj cy R posiada Ω(n 2,5 ) stanów.
113 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Niech A b dzie automatem z wagami o n stanach m kaw dziach, deniuj cym obaz T. Niech R b dzie podobazem T. Wówczas automat A obliczaj cy R ma O(n) stanów oaz O(m) kaw dzi. Czas obliczenia nowego automatu jest liniowy
114 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Niech A b dzie automatem z wagami o n stanach m kaw dziach, deniuj cym obaz T. Niech R b dzie podobazem T. Wówczas automat A obliczaj cy R ma O(n) stanów oaz O(m) kaw dzi. Czas obliczenia nowego automatu jest liniowy
115 deteministyczne z wagami Podobazy Twiedzenie Niech A b dzie automatem z wagami o n stanach m kaw dziach, deniuj cym obaz T. Niech R b dzie podobazem T. Wówczas automat A obliczaj cy R ma O(n) stanów oaz O(m) kaw dzi. Czas obliczenia nowego automatu jest liniowy
116 Dzi kuje za uwag.
Algorytmy zwiazane z gramatykami bezkontekstowymi
Algorytmy zwiazane z gramatykami bezkontekstowymi Rozpoznawanie j zyków bezkontekstowych Problem rozpoznawania j zyka L polega na sprawdzaniu przynale»no±ci sªowa wej±ciowego x do L. Zakªadamy,»e j zyk
Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski
Twierdzenie Wainera Marek Czarnecki Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3 lipca 2009 Motywacje Dla dowolnej
JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1
J zyki formalne i operacje na j zykach J zyki formalne s abstrakcyjnie zbiorami sªów nad alfabetem sko«czonym Σ. J zyk formalny L to opis pewnego problemu decyzyjnego: sªowa to kody instancji (wej±cia)
Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1
Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Denicja ciaªa Niech F b dzie zbiorem, i niech + (dodawanie) oraz (mno»enie) b d dziaªaniami na zbiorze F. Denicja. Zbiór F wraz z dziaªaniami + i nazywamy ciaªem,
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2013/14 Spis tre±ci 1 Kodowanie i dekodowanie 4 1.1 Kodowanie a szyfrowanie..................... 4 1.2 Podstawowe poj cia........................
Podstawy matematyki dla informatyków
Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 6 10 listopada 2011 W poprzednim odcinku... Zbiory A i B s równoliczne (tej samej mocy ), gdy istnieje bijekcja f : A 1 1 B. Piszemy A B lub A = B. na Moc zbioru
Interpolacja funkcjami sklejanymi
Interpolacja funkcjami sklejanymi Funkcje sklejane: Zaªó»my,»e mamy n + 1 w zªów t 0, t 1,, t n takich,»e t 0 < t 1 < < t n Dla danej liczby caªkowitej, nieujemnej k funkcj sklejan stopnia k nazywamy tak
Algorytmy tekstowe. Andrzej Jastrz bski. Akademia ETI
Andrzej Jastrz bski Akademia ETI Wyszukiwanie wzorca Wyszukiwaniem wzorca nazywamy sprawdzenie, czy w podanym tekscie T znajduje si podci g P. Szukamy sªowa kot: Ala ma kota, kot ma ale. Algorytm naiwny
A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.
Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta
Lab. 02: Algorytm Schrage
Lab. 02: Algorytm Schrage Andrzej Gnatowski 5 kwietnia 2015 1 Opis zadania Celem zadania laboratoryjnego jest zapoznanie si z jednym z przybli»onych algorytmów sªu» cych do szukania rozwi za«znanego z
Przekroje Dedekinda 1
Przekroje Dedekinda 1 O liczbach wymiernych (tj. zbiorze Q) wiemy,»e: 1. zbiór Q jest uporz dkowany relacj mniejszo±ci < ; 2. zbiór liczb wymiernych jest g sty, tzn.: p, q Q : p < q w : p < w < q 3. 2
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Ÿ1 Oznaczenia, poj cia wst pne
Ÿ1 Oznaczenia, poj cia wst pne Symbol sumy, j, k Z, j k: k x i = x j + x j+1 + + x k. i=j Przykªad 1.1. Oblicz 5 i=1 2i. Odpowied¹ 1.1. 5 i=1 2i = 2 1 + 2 2 + 2 3 + 2 4 + 2 5 = 2 + 4 + 8 + 16 + 32 = 62.
Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:
Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt: zdzedzej@mif.pg.gda.pl www.mif.pg.gda.pl/homepages/zdzedzej () 5 pa¹dziernika 2016 1 / 1 Literatura podstawowa R. Rudnicki, Wykªady z analizy
Matematyka dyskretna dla informatyków
UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU Jerzy Jaworski, Zbigniew Palka, Jerzy Szyma«ski Matematyka dyskretna dla informatyków uzupeænienia Pozna«007 A Notacja asymptotyczna Badaj c du»e obiekty kombinatoryczne
Szybkie mno»enie wielomianów i macierzy
Szybkie mno»enie wielomianów i macierzy Šukasz Kowalik Instytut Informatyki, Uniwersytet Warszawski Šukasz Kowalik (UW) FFT & FMM 1 / 30 Szybka Transformata Fouriera Šukasz Kowalik (UW) FFT & FMM 2 / 30
Logika dla matematyków i informatyków Wykªad 1
Logika dla matematyków i informatyków Wykªad 1 Stanisªaw Goldstein Wydziaª Matematyki i Informatyki UŠ 16 lutego 2016 Wszech±wiat matematyczny skªada si wyª cznie ze zbiorów. Liczby naturalne s zdeniowane
Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)
Funkcje jednej zmiennej Granica, ci gªo± (szkic wykªadu) opracowaªa Gra»yna Ciecierska 1 Granica funkcji Denicja Niech 0 R, r > 0 Otoczeniem punktu 0 o promieniu r nazywamy przedziaª ( 0 r, 0 +r) Otoczeniem
Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze
Funkcje, wielomiany Informacje pomocnicze Przydatne wzory: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 a 2 b 2 = (a + b)(a
Programowanie funkcyjne. Wykªad 13
Programowanie funkcyjne. Wykªad 13 Siªa wyrazu rachunku lambda Zdzisªaw Spªawski Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 1 Wst p Warto±ci logiczne Liczby naturalne
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie
Gaf skieowany Gaf skieowany definiuje się jako upoządkowaną paę zbioów. Piewszy z nich zawiea wiezchołki gafu, a dugi składa się z kawędzi gafu, czyli upoządkowanych pa wiezchołków. Ruch po gafie możliwy
O pewnym zadaniu olimpijskim
O pewnym zadaniu olimpijskim Michaª Seweryn, V LO w Krakowie opiekun pracy: dr Jacek Dymel Problem pocz tkowy Na drugim etapie LXII Olimpiady Matematycznej pojawiª si nast puj cy problem: Dla ka»dej liczby
Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja
Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.
Relacje 1 Relacj n-argumentow nazywamy podzbiór ϱ X 1 X 2... X n. Je±li ϱ X Y jest relacj dwuargumentow (binarn ), to zamiast (x, y) ϱ piszemy xϱy. Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Struktura danych = system relacyjny U, U uniwersum systemu - zbiór relacji (operacji) na strukturze danych
Temat: Stuktuy dzewiste 1. Stuktua słownika { } I Stuktua danych = system elacyjny U, i i U uniwesum systemu { i } i I - zbió elacji (opeacji) na stuktuze danych Fomalna definicja stuktuy danych składa
Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne
Maszyny Turinga Maszyna Turinga jest automatem ta±mowym, skª da si z ta±my (tablicy symboli) potencjalnie niesko«czonej w prawo, zakªadamy,»e w prawie wszystkich (tzn. wszystkich poza sko«czon liczb )
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).
Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1
Wielomiany. El»bieta Sadowska-Owczorz. 19 listopada 2018
Wielomiany El»bieta Sadowska-Owczorz 19 listopada 2018 Wielomianem nazywamy wyra»enie postaci a n x n + a n 1 x n 1 +... + a 2 x 2 + a 1 x + a 0 = n a k x k. k=0 Funkcj wielomianow nazywamy funkcj W :
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 203/4 Spis tre±ci Kodowanie i dekodowanie 4. Kodowanie a szyfrowanie..................... 4.2 Podstawowe poj cia........................
Algorytmy i Struktury Danych
Lista zada«. Nr 4. 9 kwietnia 2016 IIUWr. II rok informatyki. Algorytmy i Struktury Danych 1. (0pkt) Rozwi» wszystkie zadania dodatkowe. 2. (1pkt) Uªó» algorytm znajduj cy najta«sz drog przej±cia przez
Zadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2
Zadania z PM II 010-011 A. Strojnowski str. 1 Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria Zadanie 1 Niech A = {1,, 3, 4} za± T A A b dzie relacj okre±lon wzorem: (a, b) T, gdy n N a n = b. a) Ile
Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego
Dobó zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometycznego Wstępnym zadaniem pzy budowie modelu ekonometycznego jest okeślenie zmiennych objaśniających. Kyteium wybou powinna być meytoyczna znajomość
Ekstremalnie maªe zbiory
Maªe jest pi kne Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Nadarzyn, 27.08.2011 Zbiory silnie miary zero Przypomnienie Zbiór X [0, 1] jest miary Lebesgue'a zero, gdy dla ka»dego ε > 0 istnieje ci
Wektory w przestrzeni
Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem
Metodydowodzenia twierdzeń
1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych
Strategia czy intuicja?
Strategia czy intuicja czyli o grach niesko«czonych Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Grzegorzewice, 29 sierpnia 2009 Denicja gry Najprostszy przypadek: A - zbiór (na ogóª co najwy»ej przeliczalny),
ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±
ELEMENTARNA TEORIA LICZB IZABELA AGATA MALINOWSKA N = {1, 2,...} 1. Podzielno± Denicja 1.1. Niepusty podzbiór A zbioru liczb naturalnych jest ograniczony, je»eli istnieje taka liczba naturalna n 0,»e m
c Marcin Sydow Przepªywy Grafy i Zastosowania Podsumowanie 12: Przepªywy w sieciach
12: w sieciach Spis zagadnie«sieci przepªywowe przepªywy w sieciach ±cie»ka powi kszaj ca tw. Forda-Fulkersona Znajdowanie maksymalnego przepªywu Zastosowania przepªywów Sieci przepªywowe Sie przepªywowa
punkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:
5.9. lim x x +4 f(x) = x +4 Funkcja f(x) jest funkcj wymiern, która jest ci gªa dla wszystkich x, dla których mianownik jest ró»ny od zera, czyli dla: x + 0 x Zatem w punkcie x = funkcja ta jest okre±lona
Drzewa Gomory-Hu Wprowadzenie. Drzewa Gomory-Hu. Jakub Š cki. 14 pa¹dziernika 2009
Wprowadzenie Drzewa Gomory-Hu Jakub Š cki 14 pa¹dziernika 2009 Wprowadzenie 1 Wprowadzenie Podstawowe poj cia i fakty 2 Istnienie drzew Gomory-Hu 3 Algorytm budowy drzew 4 Problemy otwarte Wprowadzenie
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Uczenie Wielowarstwowych Sieci Neuronów o
Plan uczenie neuronu o ci gªej funkcji aktywacji uczenie jednowarstwowej sieci neuronów o ci gªej funkcji aktywacji uczenie sieci wielowarstwowej - metoda propagacji wstecznej neuronu o ci gªej funkcji
Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na.
Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA Zadanko 1 (12p.) Na imprezie w Noc Kupaªy s 44 dziewczyny. Nosz one 11 ró»nych imion, a dla ka»dego imienia s dokªadnie 4 dziewczyny o tym imieniu przy czym ka»da
Mierzalne liczby kardynalne
czyli o miarach mierz cych wszystko Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Grzegorzewice, 26 stycznia 2007 Ogólny problem miary Pytanie Czy na pewnym zbiorze X istnieje σ-addytywna miara probabilistyczna,
1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f.
GAL II 2012-2013 A Strojnowski str1 Wykªad 1 Ten semestr rozpoczniemy badaniem endomorzmów sko«czenie wymiarowych przestrzeni liniowych Denicja 11 Niech V b dzie przestrzeni liniow nad ciaªem K 1) Przeksztaªceniem
EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach
EGZAMIN MAGISTERSKI, 12.09.2018r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach Zadanie 1. (8 punktów) O rozkªadzie pewnego ryzyka S wiemy,»e: E[(S 20) + ] = 8 E[S 10 < S 20] = 13 P (S 20) = 3 4 P (S 10) = 1
5. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach
Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach ( Niezale»ne szkody maja rozkªady P (X i = k) = exp( 1)/k!, P (Y i = k) = 4+k ) k (1/3) 5 (/3) k, k = 0, 1,.... Niech S = X 1 +... + X 500 + Y 1 +... + Y 500. Skªadka
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne
2 Podstawowe obiety ombinatoryczne Oznaczenia: N {0, 1, 2,... } zbiór liczb naturalnych. Dla n N przyjmujemy [n] {1, 2,..., n}. W szczególno±ci [0] jest zbiorem pustym. Je±li A jest zbiorem so«czonym,
Indeksowane rodziny zbiorów
Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T
Algorytmy i struktury danych
Algorytmy i struktury danych Cz ± pierwsza Prowadz cy: dr Andrzej Mróz, Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Mikoªaja Kopernika 1 / 65 Opis przedmiotu Zagadnienia, którymi si zajmiemy: metody
Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci metody prostokatów, metody trapezów oraz metody Simpsona
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisªawa Staszica w Krakowie Wydziaª Fizyki i Informatyki Stosowanej Krzysztof Grz dziel kierunek studiów: informatyka stosowana Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci
Algorytmy grafowe 2. Andrzej Jastrz bski. Akademia ETI. Politechnika Gda«ska Algorytmy grafowe 2
Algorytmy grafowe 2 Andrzej Jastrz bski Akademia ETI Minimalne drzewo spinaj ce Drzewem nazywamy spójny graf nie posiadaj cy cyklu. Liczba wierzchoªków drzewa jest o jeden wi ksza od liczby jego kraw dzi.
Metoda tablic semantycznych. 1 Metoda tablic semantycznych
1 Zarówno metoda tablic semantycznych, jak i rezolucji, to dosy sprawny algorytm do badania speªnialni±ci formuª, a wi c i tautologii. Chodzi w niej o wskazanie, je±li istnieje, modelu dla formuªy. Opiera
Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Zbiory na pªaszczy¹nie i w przestrzeni.
Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe
Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe M. Czoków, J. Piersa Faculty of Mathematics and Computer Science, Nicolaus Copernicus University, Toru«, Poland 2011-18-02 Motywacja Liczby
XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne
1 XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne Kategoria: klasa VIII szkoªy podstawowej i III gimnazjum Olsztyn, 16 maja 2019r. Zad. 1. Udowodnij,»e dla dowolnych liczb rzeczywistych x, y, z speªniaj cych
3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka
EGZAMIN MAGISTERSKI, 26.06.2017 Biomatematyka 1. (8 punktów) Rozwój wielko±ci pewnej populacji jest opisany równaniem: dn dt = rn(t) (1 + an(t), b gdzie N(t) jest wielko±ci populacji w chwili t, natomiast
Logika matematyczna (16) (JiNoI I)
Logika matematyczna (16) (JiNoI I) Jerzy Pogonowski Zakªad Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl 15/16 lutego 2007 Jerzy Pogonowski (MEG) Logika matematyczna (16) (JiNoI I) 15/16
Estymacja parametru gªadko±ci przy u»yciu falek splajnowych
Estymacja parametru gªadko±ci przy u»yciu falek splajnowych Politechnika Gda«ska Wydziaª Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Wisªa, 3-7.12.2012 Przestrze«Biesowa Przestrze«Biesowa B s p,q, 1 p,
Zadania z kolokwiów ze Wst pu do Informatyki. Semestr II.
Zadania z kolokwiów ze Wst pu do Informatyki. Semestr II. Poni»sze zadania s wyborem zada«z kolokwiów ze Wst pu do Informatyki jakie przeprowadziªem w ci gu ostatnich lat. Marek Zawadowski Zadanie 1 Napisz
Przykªady problemów optymalizacji kombinatorycznej
Przykªady problemów optymalizacji kombinatorycznej Problem Komiwoja»era (PK) Dane: n liczba miast, n Z +, c ji, i, j {1,..., n}, i j odlegªo± mi dzy miastem i a miastem j, c ji = c ij, c ji R +. Zadanie:
Uogólnione drzewa Humana
czyli ang. lopsided trees Seminarium Algorytmika 2009/2010 Plan prezentacji Sformuªowanie 1 Sformuªowanie problemów Wyj±ciowy problem Problem uogólniony 2 3 Modykacje problemu Zastosowania Plan prezentacji
Problemy optymalizacyjne - zastosowania
Problemy optymalizacyjne - zastosowania www.qed.pl/ai/nai2003 PLAN WYKŁADU Zło ono obliczeniowa - przypomnienie Problemy NP-zupełne klika jest NP-trudna inne problemy NP-trudne Inne zadania optymalizacyjne
WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA
WYKŁAD OPTYMALIZACJA WIELOKYTEIALNA Wstęp. W wielu pzypadkach pzy pojektowaniu konstukcji technicznych dla okeślenia ich jakości jest niezędne wpowadzenie więcej niż jednego kyteium oceny. F ) { ( ), (
Automorzmy modeli i twierdzenie EhrenfeuchtaMostowskiego
Automorzmy modeli i twierdzenie EhrenfeuchtaMostowskiego Krzysztof Kapulkin IX Warsztaty Logiczne 5 12 lipca 2008 1 Wst p W referacie tym przedstawiamy wyniki uzyskane przez Andrzeja Ehrenfeuchta i Andrzeja
W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji
W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków Rodzina indeksowana {A t } t T podzbiorów D to taka funkcja A : T P(D),»e A(t) = A t, dla dowolnego t T. Wykªad 3 20 pa¹dziernika 2011 Produkt
Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb
Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb 1. Podzielno± Przedmiotem bada«teorii liczb s wªasno±ci liczb caªkowitych. Zbiór liczb caªkowitych oznacza b dziemy symbolem Z. Zbiór liczb naturalnych
Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki
PESEL: Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Egzamin wst pny na studia II stopnia na kierunku INFORMATYKA 30 czerwca 2012 roku Czas rozwi zywania: 150 minut W ka»dym spo±ród
Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,
Macierze Dziaªania na macierzach Niech b d dane macierze A = E = [ 2 3 0 3 2 3 2 0 [ 0 8, B = 4 2, F = [ 2 3, C = 3 2 2 3 0 0 0 4 0 6 3 0, G =, D = 0 2 0 2 0 3 0 3 0 2 0 0 2 2 0 0 5 0 2,, H = 0 0 4 0 0
Geometria Algebraiczna
Geometria Algebraiczna Zadania domowe: seria 1 Zadania 1-11 to powtórzenie podstawowych poj z teorii kategorii. Zapewne rozwi zywali Pa«stwo te zadania wcze±niej, dlatego nie b d one omawiane na wiczeniach.
Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1
II KOLOKWIUM Z AM M1 - GRUPA A - 170101r Ka»de zadanie jest po 5 punktów Ostatnie zadanie jest nieobowi zkowe, ale mo»e dostarczy dodatkowe 5 punktów pod warunkiem rozwi zania pozostaªych zada«zadanie
Listy i operacje pytania
Listy i operacje pytania Iwona Polak iwona.polak@us.edu.pl Uniwersytet l ski Instytut Informatyki pa¹dziernika 07 Który atrybut NIE wyst puje jako atrybut elementów listy? klucz elementu (key) wska¹nik
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych
Zadania z analizy matematycznej - sem II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Denicja (Pochodne cz stkowe dla funkcji trzech zmiennych) Niech D R 3 b dzie obszarem oraz f : D R f = f y z) P 0 =
Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów
Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Interpolacja PWSZ Gªogów, 2009 Interpolacja Okre±lenie zale»no±ci pomi dzy interesuj cymi nas wielko±ciami, Umo»liwia uproszczenie skomplikowanych funkcji (np. wykorzystywana
Prawdopodobie«stwo warunkowe, twierdzenie Bayesa, niezale»no± zdarze«.
Prawdopodobie«stwo warunkowe, twierdzenie Bayesa, niezale»no± zdarze«. Alicja Czy» WFTiMS April 14, 2010 Spis tre±ci 1 Wprowadzenie Denicja prawdopodobie«stwa warunkowego Twierdzenie Bayesa Niezale»no±
Macierze i Wyznaczniki
Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja 1. Tablic nast puj cej postaci a 11 a 12... a 1n a 21 a 22... a 2n A =... a m1 a m2... a mn nazywamy macierz o m wierszach i n kolumnach,
Egzaminy i inne zadania. Semestr II.
Egzaminy i inne zadania. Semestr II. Poni»sze zadania s wyborem zada«ze Wst pu do Informatyki z egzaminów jakie przeprowadziªem w ci gu ostatnich lat. Ponadto doª czyªem szereg zada«, które pojawiaªy si
Przykład: Σ = {0, 1} Σ - zbiór wszystkich skończonych ciagów binarnych. L 1 = {0, 00, 000,...,1, 11, 111,... } L 2 = {01, 1010, 001, 11}
Języki Ustalmy pewien skończony zbiór symboli Σ zwany alfabetem. Zbiór Σ zawiera wszystkie skończone ciagi symboli z Σ. Podzbiór L Σ nazywamy językiem a x L nazywamy słowem. Specjalne słowo puste oznaczamy
Przewodnik u»ytkownika
Opisywanie wygl du dokumentu 15 stycznia 2008 Akapity wystawione Skutkiem u»ycia otoczenia tworz cego akapit wystawiony jest zacz cie go od nowego wiersza, a tak»e zacz cie od nowego wiersza tekstu nast
Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja
Macierze 1 Podstawowe denicje Macierz wymiaru m n, gdzie m, n N nazywamy tablic liczb rzeczywistych (lub zespolonych) postaci a 11 a 1j a 1n A = A m n = [a ij ] m n = a i1 a ij a in a m1 a mj a mn W macierzy
Informacje pomocnicze
Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia
Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki
Póba okeślenia miay jakości infomacji na guncie teoii gafów dla potzeb dydaktyki Zbigniew Osiak E-mail: zbigniew.osiak@gmail.com http://ocid.og/0000-0002-5007-306x http://via.og/autho/zbigniew_osiak Steszczenie
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Denicja 1. Niech X = R n b dzie przestrzeni unormowan oraz d(x, y) = x y.
Kompresja punktów na krzywych eliptycznych
R. Dryªo (IMPAN) Kompresja na krzywych eliptycznych KBBS 2015 1 / 21 Kompresja punktów na krzywych eliptycznych Robert Dryªo IMPAN II Konferencja Naukowo Przemysªowa KBBS Zielona Góra, 17-18 marzec 2015
Ukªady równa«liniowych
dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0 in» 7 listopada 206 Ukªady równa«liniowych Informacje pomocnicze Denicja Ogólna posta ukªadu m równa«liniowych z n niewiadomymi x, x, x n, gdzie m, n N jest nast
Algorytmy i struktury danych
Algorytmy i struktury danych Cz ± druga Prowadz cy: dr Andrzej Mróz, Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Mikoªaja Kopernika 1 / 82 Rekurencja Procedura (funkcja) rekurencyjna wywoªuje sam siebie.
Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010
WFTiMS 23 marca 2010 Spis tre±ci 1 Denicja 1 (równanie ró»niczkowe pierwszego rz du) Równanie y = f (t, y) (1) nazywamy równaniem ró»niczkowym zwyczajnym pierwszego rz du w postaci normalnej. Uwaga 1 Ogólna
Binarne Diagramy Decyzyjne
Sawne tablice logiczne Plan Binane diagamy decyzyjne Oganiczanie i kwantyfikacja Logika obliczeniowa Instytut Infomatyki Plan Sawne tablice logiczne Binane diagamy decyzyjne Plan wykładu 1 2 3 4 Plan wykładu
AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium
AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego
Biostatystyka, # 5 /Weterynaria I/
Biostatystyka, # 5 /Weterynaria I/ dr n. mat. Zdzisªaw Otachel Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie Katedra Zastosowa«Matematyki i Informatyki ul. Gª boka 28, bud. CIW, p. 221 e-mail: zdzislaw.otachel@up.lublin.pl
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Póbna Matua z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad 0 W ni niej szym sche ma cie oce nia nia za dań otwa tych są pe zen to wa ne pzy kła do we po paw ne od po wie
Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie
Metody optymalizacji d inż. Paweł Zalewski kademia Moska w Szczecinie Optymalizacja - definicje: Zadaniem optymalizacji jest wyznaczenie spośód dopuszczalnych ozwiązań danego polemu ozwiązania najlepszego
Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki
Repetytorium z matematyki Denicja liczb zespolonych Wyra»enie a + bi, gdzie a i b s liczbami rzeczywistymi a i speªnia zale»no± i 2 = 1, nazywamy liczb zespolon. Liczb i nazywamy jednostk urojon, a iloczyn
Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski
Matematyka 1 Šukasz Dawidowski Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski Pochodna funkcji Niech a, b R, a < b. Niech f : (a, b) R b dzie funkcj oraz x, x 0 (a, b) b d ró»nymi punktami przedziaªu (a, b). Wyra»enie
Szeregowanie zada« Wykªad nr 5. dr Hanna Furma«czyk. 4 kwietnia 2013
Wykªad nr 5 4 kwietnia 2013 Procesory dedykowane Przypomnienie: zadania s podzielone na operacje (zadanie Z j skªada si z operacji O ij do wykonania na maszynach M i, o dªugo±ciach czasowych p ij ); zadanie