Modulatory ś wiatła laśerowego z wykorzyśtaniem efektu akuśto-optycznego

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Modulatory ś wiatła laśerowego z wykorzyśtaniem efektu akuśto-optycznego"

Transkrypt

1 Ćwicenie 6 Modulator ś wiatła laśerowego wkorśtaniem efektu akuśto-optcnego 1 Cel ćwicenia Celem ćwicenia jest teoretcne i praktcne aponanie studentów oddiałwaniem pola fal ultradźwiękowch polem fal elektromagnetcnch światła laserowego. W ćwiceniu tm wstępuje agadnienie wtwarania fal ultradźwiękowch w środowiskach ciekłch i skłach (ciece prechłodone) ora wpłwu tch fal na parametr światła takie jak natężenie i stan polaracji. Badane agadnienia mają bepośrednie astosowanie do presłania sgnałów świetlnch modulowanch amplitudowo lub faowo (wtwaranie informacji) pre sieć światłowodową, w badaniach prepłwu ciec metodą Dopplera, a także w badaniach spektroskopowch wanch fluorometrią faową. Krótki skic teoretcn.1 Wtwaranie fal ultradźwiękowch w środowiskach sprężstch Wtwaranie fal ultradźwiękowch w środowiskach sprężstch odbwa się pr użciu odpowiedniej płtki- pretwornika elektromechanicnego asilanego generatora współpracującego e wmacniacem i układem dopasowującm. W doświadceniu użwa się dwóch rodajów pretworników. Jeden to płtka ceramiki pieoelektrcnej (ttanian crkonian baru) a drugi to płtka kwarcu krstalicnego cięcie. Sposób asilania płtek pokaan jest na rs.1. Rs. 1. Prkład efektu pieoelektrcnego.. Opis modulacji światła w modulatore ciecowm. 1

2 Fala ultradźwiękowa rochodi się w środowisku ciekłm i wwołuje okresowe mian gęstości ciec. Te mian wwołują kolei odpowiednie do lokalnch naprężeń, mian prestrennego rokładu współcnnika ałamania światła n. Wobec tego środowisko w obecności fali dźwiękowej prestaje bć środowiskiem jednorodnm, a promień świetln, rochodąc się w nim, ulega dfrakcji na niejednorodnościach. Po wjściu światła modulatora powstaje obra dfrakcjno-interferencjn łożon maksimów i minimów, podobnie jak ma to miejsce pr użciu siatki dfrakcjnej. Rsunek ilustruje ugięcie światła na siatce dfrakcjnej wtworonej pre fale akustcne. n Rs.. Ciecowa siatka dfrakcjna. Pokaane są ręd widma w prpadku użcia światła laserowego. Paski poiome onacają agęscenia i roredenia ciec. Ze wględu na regularność powtarania się mian n można wróżnić oś optcną podobnie jak w krstale. Rs. 3. Graficna podstawa do opisu dfrakcji wg Ramana- Natha. O środek próbki (ciec ),, osie układu kartejańskiego. Oś jest prostopadła do płascn rsunku, k wektor falow płaskiej fali światła, K wektor falow płaskiej fali akustcnej, l grubość modulatora cli droga światła w ciec, L/, -L/ połow wsokości słupa ciec, R(,) wektor położenia punktu a modulatorem. Pojednce maksimum dfrakcjno-interferencjne ależ od kierunku fali świetlnej, cli od wektora R. Rokład energii na poscególne prążki interferencjne ależ także od natężenia fali akustcnej (efekt Debaa-Seersea). Z tego wnika możliwość modulacji w każdm prążku. Teoria tego jawiska ostała podana pre Ramana i Natha. Jeżeli l jest małe to światło po prejściu tej drogi ulega tlko modulacji faowej. Zmienność pola fali akustcnej jest pomijalnie mała e wględu na bardo dużą prędkość światła i w wiąku tm bardo krótki cas prebwania światła w polu l. Prjmuje się więc, że słup fali akustcnej jest nieruchom. Dięki temu można prjąć, że obra dfrakcjn będie powstawał jednoceśnie e mianami naprężeń sprężstch. Założm, że na wejściu modulatora (dla 0 ) fala świetlna jest falą płaską o amplitudie E 0 i o cole prostopadłm do osi, a tm samm nieależną od współrędnej E 0 E0ep[ i( t )] (1)

3 gdie jest cęstością, a - stałm presunięciem faowm. Falę świetlną na wjściu modulatora (dla l ) w prpadku stojącej fali akustcnej można apisać k / 0 E E ep i k l n n cos( t)cos( K) () l gdie, K /, - długością fali światła, - długością fali akustcnej. Światło opuscając modulator ma rokład kierunkow promieniowania b L n jest amplitudą mian współcnnika ałamania światła, L/ b E( ) C ep ik sin E 1 d (3) L/ gdie, - poprecne do romiar siatki dfrakcjnej, - kąt obserwacji, C - stała doświadcalna. Po podstawieniu () do (3).otrmuje się dla stojącej fali akustcnej L m sin sin bl m E E0 ep i k l n ( i) J mkl n cos( t) (4) m L m sin gdie J m funkcja Bessela rędu m. Z wrażenia (4) wnaca się główne maksima dfrakcjne sin m m Wrażenie (4) powala oblicć natężenie i cęstość w prążkach dfrakcjnch różnch rędów. Dla stojącej fali akustcnej natężenie światła w m-tm prążku dfrakcjnm jest proporcjonalne do kwadratu funkcji Bessela m-tego rędu i jest ależne od casu m cos( ) 0 m 0 I I J t (6) (5) gdie 0 argument funkcji Bessela proporcjonaln do odkstałceń sprężstch u. 3 Skic opisu modulatorów elastooptcnch wkorstującch jawisko dwójłomności wmusonej Zasada diałania elastooptcnego modulatora światła jest taka sama jak elektrooptcnego modulatora Kerra. W obu prpadkach materia modulatora staje się optcnie cnna pod wpłwem cnników ewnętrnch, powstaje w niej kierunek wróżnion oś optcna, aś wchodąca pod odpowiednim kątem wiąka światła rokłada się na promień wcajn i nadwcajn. Promienie te propagują się w ośrodku modulatora różnmi prędkościami, a to powoduje, że na wjściu modulatora mienia się stan polaracji światła w stosunku do stanu polaracji na wejściu. Zmian te są następujące: wstąpi skręcenie płascn polaracji o kąt lub amiana polaracji liniowej na eliptcną. Modulator elastooptcn charakteruje się tm, że różnica fa pomięd promieniem wcajnm i nadwcajnm jest wnikiem diałania naprężeń mechanicnch, a nie pola elektrcnego, jak to ma miejsce w modulatorach Kerra. W teorii pokauje się, że chwilowa różnica fa promienia wcajnego i nadwcajnego ależ od chwilowego naprężenia mechanicnego spowodowanego stojącą falą akustcną. 3

4 3.1 Stojące fale ultradźwiękowe w prostopadłościennej kostce materiału iotropowego Opis tch agadnień można naleźć w [1] (str. 81), [] (str. 48). Załóżm, że wiąka światła porusa się poiomo wdłuż osi kartejańskiego układu współrędnch, oś jest poioma, a oś pionowa. Prjmiem ponadto, że wiąka ta pada na kostkę materiału iotropowego o wmiarach l, l, l, ora że p jest ciśnieniem akustcnm, a c jest prędkością dźwięku w materiale. W warunkach, gd koska podlega drganiom własnm, równanie falowe p p p 1 p c t (7) może bć rowiąane popre separację miennch. Zakłada się, że rowiąanie ma postać p X ( ) Y( ) Z( ) e it (8) gdie f jest cęstością kątową fali dźwiękowej. Po wprowadeniu (8) do (7) i podieleniu pre p otrmujem 1 X 1 Y 1 Z k X Y Z 0 (9) gdie k / c jest modułem wektora falowego fali ultradźwiękowej. Równanie (9) może ostać roseparowane. Biorąc pod uwagę, że k k k k dla kierunku otrmujem Rowiąanie tego równania ma postać gdie stałe C i d X 0 k X d (10) X( ) C sink (11) mogą bć określone na podstawie warunków bregowch. Drgania powierchni kostki praktcnie nie napotkają na opór otacającego powietra, stąd p 0 dla 0 ora l. Stąd otrmujem n, n N ora k n, n 1,... (1) l Analogicną procedurę można preprowadić dla kierunków i. W reultacie otrmujem n X ( ) C sin l Y( ) C sin l Z( ) C sin l (13) (14) (15) 4

5 Zatem pełne rowiąanie równania (7) można apisać w postaci n n n p(,,, t) p0 sin sin sin e l l l i t (16) Moduł wpadkowego wektora falowego dan jest pre Biorąc pod uwagę, że k f / c, otrmujem k k k k (17) f c n n n l l l (18) 3. Zmian polaracji światła wprowadane pre mian naprężeń w ośrodku iotropowm Fotosprężstość [3] (str. 30) Wprowadźm model dwuwmiarow, cli dwie osie Opóźnienie dane jest jako i. Założm, że wiąka światła ma kierunek osi. Spolarowana liniowo wiąka światła padającego, której płascna polaracji twor kąt 45º kierunkiem pionu (osi ) może bć traktowana jako wnik nałożenia się dwu wiąek spolarowanch liniowo, jednej o pionowej płascźnie polaracji, a drugiej o poiomej płascźnie polaracji. W momencie wejścia do kostki fa tch wiąek są jednakowe. Wiąki te prechodąc pre kostkę kwarcową, na ogół nie porusają się tą samą prędkością. W reultacie w momencie wjścia kostki ich fa są wajemnie presunięte o pewien kąt gdie i (m/n). Naprężenia są naprężeniami (N/m ) wdłuż osi i C l (19) i, C jest opisane rowiąaniami (13) i (14) jest stałą elastooptcną materiału n e sin i t 0 l (0) n e sin it 0 l Stąd presunięcie faowe określone jest wrażeniem n n k C sin sin l e k C (, ) l e it it 0 0 l l (1) () 5

6 Różnica fa jest więc funkcją periodcną, której amplituda ależ od wartości elementu tensora elastooptcnego, wektora falowego i długości modulatora. l l l 3 n no pu (3) n - różnica współcnników gdie droga światła w modulatore, długość fali świetlnej, ałamania: dla światła spolarowanego wdłuż kierunku rochodenia się fali dźwiękowej i n e spolarowanego w płascźnie prostopadłej do tego kierunku, elastooptcn, u p n o - efektwn współcnnik - odkstałcenie wwołane w materii modulatora pre falę akustcną. 3.3 Zmian natężenia wiąki światła po prejściu pre modulator W ćwiceniu wkorstuje się następując mechanim modulacji. W kostce topionego kwarcu generuje się prostopadle do kierunku rochodenia się światła stojącą falę akustcną tak, jak pokaano na rs.3. Rs.4. Podstawow układ elastooptcnego modulatora światła wkorstującego jawisko dwójłomności wmusonej. 1 - krstał fotosprężst, polaroid, 3 socewka skupiająca, 4 fotodetektor, 5 pretwornik pieokrstalicn, Λ - długość fali akustcnej. Odkstałcenie ośrodka wdłuż osi akustcnej opisane jest wrażeniem orientowanej godnie kierunkiem rochodenia się fali u uo cos cos( t) (4) gdie u 0 jest amplitudą odkstałcenia, - długością fali akustcnej w ośrodku, a f mod - kołową cęstością akustcną, wiąaną cęstością modulacji ależnością fmod. Ośrodek staje się jednoosiow o osi optcnej pokrwającej się kierunkiem naprężeń mechanicnch. Długość kostki kwarcowej jest równa całkowitej wielokrotności połow długości fali akustcnej generowanej pre prklejon pretwornik pieoelektrcn sterowan generatorem moc pracującm na cęstości reonansowej układu pretwornik kostka. Jeżeli światło porusa się prostopadle do osi optcnej, to fala o polaracji równoległej do tej osi rochodi się w krstale nadwcajnm współcnnikiem ałamania a fala o polaracji prostopadłej e wcajnm współcnnikiem ałamania. Jeżeli na kostkę pada fala świetlna spolarowana liniowo pod kątem 45 0 do kierunku rochodenia się fali akustcnej, a obserwuje się światło spolarowane prostopadle do fali padającej, to natężenie światła na wjściu układu jest równe I I p sin (5) 6

7 gdie I p jest natężeniem światła padającego. Dla małch odkstałceń u małe i wted natężenie światła modulowanego dane jest pre różnice fa są również gdie I p I(, t) ( ) I0 cos ( / )cos ( t) (6) 4 I I l (7) 4 p 0 n o p u0 jest maksmalnm natężeniem obserwowanm w wiące światła prechodącego. Z równania (6) widać, że w tm prpadku światło prechodące jest modulowane sinusoidalnie cęstością, a jego natężenie w kierunku osi mienia się okresem równm /. W warunkach modulatora predstawionego na rs. 3, sgnał elektrcn generowan pre fotodetektor jest proporcjonaln do średniego natężenia światła, wrażającego się popre całkę po całej serokości wiąki światła I(, t) D/ D/ I0 I0 I( t) I(, t) d cos ( t) cos ( / ) d D D (8) D/ D/ Widać stąd, że uśrednione po współrędnej sinusoidalnie cęstością. światło prechodące jest również modulowane 7

8 4 Pomiar 4.1 Modulacja światła popre wbudanie stojącej fali ultradźwiękowej w ciec W tej cęści ćwicenia badane są dwa modulator. W obu nich ciecą, w której rochodi się fala ultradźwiękowa, jest woda. Modulator te różnią się konstrukcją i akresami cęstości reonansowch, pr którch w modulatorach wtwarane są ultradźwiękowe fale stojące. Zakres te lokaliowane są następująco: 1. Dla modulatora poiomego. Dla modulatora pionowego fre fre MH, MH, Uruchomienie stanowiska 1. Ustawić wbran modulator w pobliżu prawego końca ław optcnej.. Pretwornik pieoelektrcn modulatora połącć kablem koncentrcnm wjściem generatora moc GM-. 3. Dodatkowo wjście generatora GM- połącć kablem koncentrcnm wejściem A miernika cęstości PFL-0 i dalej, wejście A cęstościomiera PFL-0 wejściem CH oscloskopu AX-DS1100CF. 4. Włącć oscloskop AX-DS1100CF, miernik cęstości PFL Ustawić parametr prac generatora moc GM-: a. Pokrętło POZIOM WYJŚCIOWY nastawić na wartość minimalną (obrócić do oporu w lewo). b. Pokrętło MODULACJA AM ustawić w pocji WYŁ. c. Pokrętło ZAKRES WOLTOMIERZA ustawić w pocji 0 V (obrócić maksmalnie w prawo). d. Zależnie od potreb nastawić akres cęstości generatora na -4 MH lub 4-9 MH. 6. Włącć generator moc GM-. 7. Oświetlić modulator wiąką lasera półprewodnikowego ( 655nm ) tak, że wiąka prechodi pre okienka modulatora i trafia na ekran umiescon na lewm końcu ław optcnej 8. Pokrętło POZIOM WYJŚCIOWY generatora nastawić na wartość maksmalną (obrócić do oporu w prawo). Pamiętać, b pr ew. prełącaniu akresów cęstości generatora awse ustawić minimaln poiom wjściow generatora. 9. Znaleźć cęstość fre optmalnej prac modulatora: 10. Połącć fotodiodę UPD-300-UP e wmacniacem impulsowm BBA-15, a następnie ten wmacniac - wejściem CH1 oscloskopu Prebieg pomiarów 1. Zmierć na ekranie odległość d międ dwoma plamkami dla ugięć pierwsego rędu. W prpadku modulatora pionowego odległość d wnacć jako 1/3 odległości międ plamkami dla ugięć treciego rędu.. Zmierć odległość l ekranu od środka modulatora. 3. Korstając e woru 8

9 l d oblicć aktualną długość fali ultradźwiękowej w wodie. Pr wprowadaniu tego woru skorstano wrażenia (5) ora uwględniono, że dla małch kątów sin tg. Wór (9) można również wprowadić w oparciu o spostreżenie, że stała siatki dfrakcjnej wtworonej pre falę ultradźwiękową jest równa długości tej fali, gdż w danej chwili woda w co drugiej strałce fali stojącej jest ściskana i w co drugiej strałce jest rociągana. 4. Oblicć prędkość dźwięku w wodie e woru cf re 5. Zmierć cęstość modulacji światła w wiące rędu erowego ora w poscególnch wiąkach ugiętch na fali ultradźwiękowej. (9) (30) 4. Modulacja światła popre wbudanie ultradźwiękowej fali stojącej w kostce topionego kwarcu 4..1 Uruchomienie stanowiska 1. Umieścić modulator na ławie optcnej w lewej cęści ław optcnej, w odległości około 50 mm od ekranu i oświetlić go wiąką lasera półprewodnikowego ( 655nm ). Wiąka lasera powinna bć pr tm roserona do średnic ok 10 mm pr użciu układu dwu socewek, ustawionch godnie poniżsm schematem. Socewka o ogniskowej 75 mm powinna bć pr tm umiescona pr prawm końcu ław optcnej. Rs. 5 Schemat roseraca wiąki laserowej. Wkorstano tu układ beogniskow, gdie wajemna odległość socewek jest równa sumie ich ogniskowch.. Modulator umieścić międ dwoma skrżowanmi polaroidami tak, ab płascn polaracji polaroidów tworł kierunkiem pionu kąt Pretwornik pieoelektrcn modulatora połącć kablem koncentrcnm wjściem generatora moc GM-. 4. Generator GM- powinien bć połącon miernikiem cęstości PFL-0U i oscloskopem AX-DS1100CF tak samo, jak to ostało opisane w punkcie Włącć do sieci asilac fotodiod UPD-300-UP i asilac wmacniaca BBA-15. 9

10 4.. Prebieg pomiarów 1. Po uruchomieniu modulatora i dostrojeniu do cęstości reonansowej aobserwować prążkową strukturę rokładu natężenia wiąki światła laserowego na ekranie. Określić, c można ją jakoś powiąać parametrami fali ultradźwiękowej w modulatore. W tm celu prjmując, że prędkość dźwięku w topionm kwarcu jest równa c 5960m/s, oblicć długość fali ultradźwiękowej w kostce kwarcowej, określić wajemną odległość węłów lub strałek fali stojącej w kostce, mierć wajemną odległość międ środkami prążków na ekranie. Preprowadić podobne roważania dla c 5700m/s ora c 5563m/s.. Za pomocą socewki skupić na fotodiodie UPD-300-UP światło prechodące pre modulator, a następnie mierć cęstość modulacji tego światła. 3. Zmierć wartości prnajmniej pięciu cęstości reonansowch, to jest cęstości, pr którch natężenie światła prechodącego pre modulator jest nacnie więkse od era. Cęstości te można np. naleźć w pobliżu wartości 099 kh i cęstościach wżsch w odstępach c/ ( l), gdie jest wsokością kostki kwarcowej. Za pomocą l 40mm fotodiod mierć oscloskopem napięcia Vpp w każdm aobserwowanch maksimów. 4. Oblicć długości fali ultradźwiękowej w modulatore odpowiadające naleionm cęstościom reonansowm. 5. Ooblicć, ile długości fali odpowiada wsokości kostki, pr naleionch cęstościach reonansowch. Określić stąd, warunki wstępowania reonansu. 6. Do dalsch pomiarów wbrać cęstość, pr której natężenie światła po prejściu pre modulator jest relatwnie duże i mierć krwą reonansową, tn. w pobliżu tej cęstości wkonać pomiar napięcia Vpp. Określić bewględną i wględną serokość połówkową tej krwej. Literatura [1] F. Jacobsen, T. Poulsen, J.H. Rindel, A.C. Gad, M. Ohlrich, Fundamentals of acoustics and noise control, Department of Electrical Engineering, Technical Universit of Denmark, 011. [] P. Filippi, D. Habault, J.P. Lefebvre, A. Bergassoli, Acoustics. Basic phsics, theor and methods, Academic Press, [3] K.J. Gåsvik, Optical metrolog, John Wile & Sons, Southern Gate,

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a Prkład 6 Uogónione prawo Hooke a Zwiąki międ odkstałceniami i naprężeniami w prpadku ciała iotropowego opisuje uogónione prawo Hooke a: ] ] ] a Rowiąując równania a wgędem naprężeń otrmujem wiąki: b W

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla Ćwicenie 13 Wnacanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprewodnikach metodą efektu alla Cel ćwicenia Celem ćwicenia jest aponanie się e jawiskiem alla, stałoprądową metodą badania efektu alla,

Bardziej szczegółowo

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA ĆWICZENIE 5 KONWENCA ZNAKOWANIA OENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA Wektor momentu pr ginaniu ukośnm można rutować na osie,, będące głównmi centralnmi osiami bewładności prekroju. Prjmujem konwencję nakowania

Bardziej szczegółowo

I. POLARYZATORY Dichroizm Polaryzator w postaci rastra z drutu

I. POLARYZATORY Dichroizm Polaryzator w postaci rastra z drutu I. POLARYZATORY Polarator nie służą tlko do polaracji światła naturalnego, ale również do mian stanu polaracji światła spolarowanego. Polarator: liniow, kołow, eliptcn. Zasad diałania różnch polaratorów

Bardziej szczegółowo

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B Hamiltonian spinow Elektronow reonans paramanetcn jest wiąan absorpcją pola wsokiej cęstotliwości, która towars mianie orientacji spin w ewnętrnm polu manetcnm. Niesparowane spinowe moment manetcne µ s

Bardziej szczegółowo

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 2006 1. Wstęp Ogromne zapotrzebowanie na informację

Bardziej szczegółowo

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY Cw3_biornik.doc ANALIZA KONTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY 1. W P R O W A D Z E N I E Ciało utworone pre dwie akrwione powierchnie nawane jest powłoką, jeśli preciętna odlełość pomięd

Bardziej szczegółowo

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać: ochodna kierunkowa i gradient Równania parametrcne prostej prechodącej pre punkt i skierowanej wdłuż jednostkowego wektora mają postać: Oblicam pochodną kierunkową u ( u, u ) 1 + su + su 1 (, ) d d d ˆ

Bardziej szczegółowo

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y POTENCJALNE POLE SIŁ POLE SKALARNE Polem skalarnm V(r) nawam funkcję prpisującą każdemu punktowi w prestreni licbę recwistą (skalar): V (r): r=(,, ) V (r) POLE WEKTOROWE SIŁ Polem wektorowm sił F(r) nawam

Bardziej szczegółowo

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Katedra Wtrmałości Materiałów i Metod Komputerowch Mechaniki Wdiał Mechanicn Technologicn Politechnika Śląska LABORATORUM WYTRZYMAŁOŚC MATERAŁÓW Zginanie ukośne ZGNANE UKOŚNE 2 1. CEL ĆWCZENA Ćwicenie

Bardziej szczegółowo

Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny

Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Katedra Metrologii i Optoelektroniki WETI Politechnika Gdańska Gdańsk 2018 1. Wstęp Ogromne zapotrzebowanie na informację oraz dynamiczny

Bardziej szczegółowo

Przestrzeń liniowa R n.

Przestrzeń liniowa R n. MATEMATYKA IIb - Lcjan Kowalski Prestreń liniowa R n. Element (wektor) prestreni R n będiem onacać [,,, ] Element erow [,, L, ]. Diałania. a) ilocn element pre licbę: b) sma elementów [ c, c, ] c L, c

Bardziej szczegółowo

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fale wodnem.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC. Model: - długi kanał o prostokątnym przekroju i głębokości h,

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fale wodnem.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC. Model: - długi kanał o prostokątnym przekroju i głębokości h, 13-1-00 G:\AA_Wklad 000\FIN\DOC\Fale Fale wodne: Drgania i fale III rok Fiki BC Model: - długi kanał o prostokątnm prekroju i głębokości h, - ruch fali wdłuż, nieależn od x, wchlenia wdłuż, - woda nieściśliwa

Bardziej szczegółowo

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna Ruch kulist brł. Kąt Eulera. Precesja regularna Ruchem kulistm nawam ruch, w casie którego jeden punktów brł jest stale nieruchom. Ruch kulist jest obrotem dookoła chwilowej osi obrotu (oś ta mienia swoje

Bardziej szczegółowo

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE KOMISJA BUDOWY MASZYN PAN ODDZIAŁ W POZNANIU Vol. 6 nr Archiwum Technologii Masn i Automatacji 6 ROMAN STANIEK * ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE W artkule predstawiono ależności matematcne

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2 INTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCEOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI TOOWANEJ POLITECHNIKA CZĘTOCHOWKA LABORATORIUM Z PRZEDMIOTU METODY REZONANOWE ĆWICZENIE NR MR- EPR JONÓW Ni W FLUOROKRZEMIANIE NIKLU I.

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu J. Santr - Wkład 7 Rch ogóln element płn Rch ogóln ciała stwnego można predstawić jako smę premiescenia liniowego i obrot. Ponieważ płn nie mają stwności postaciowej, w rch płn dochodi dodatkowo do odkstałcenia

Bardziej szczegółowo

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny ) 5. apór hdrostatcn i równowaga ciał płwającch Płn najdując się w stanie równowagi oddiałwuje na ścian ogranicające ropatrwaną jego objętość i sił te nawane są naporami hdrostatcnmi. Omawiana problematka

Bardziej szczegółowo

,..., u x n. , 2 u x 2 1

,..., u x n. , 2 u x 2 1 . Równania różnickowe cąstkowe Definicja. Równaniem różnickowm cąstkowm (rrc) nawam równanie różnickowe, w którm wstępuje funkcja niewiadoma dwóch lub więcej miennch i jej pochodne cąstkowe. Ogólna postać

Bardziej szczegółowo

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił . REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW IŁ Redukcja płaskiego układu sił Zadanie. Znaleźć wartość licbową i równanie linii diałania wpadkowej cterech sił predstawionch na rsunku. Wartości licbowe sił są następujące:

Bardziej szczegółowo

x od położenia równowagi

x od położenia równowagi RUCH HARMONICZNY Ruch powtarając się w regularnch odstępach casu nawa ruche okresow. Jeżeli w taki ruchu seroko rouiane odchlenie od stanu równowagi ( np. odchlenie as podcepionej do sprężn, wartość wektora

Bardziej szczegółowo

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne. Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Strukturalne element smetrii. Krstalograficne grup prestrenne. god. Cel ćwicenia: aponanie się diałaniem elementów smetrii

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie J. antr - Wkład Napór hdrostatcn Napór hdrostatcn na ścian płaskie Napór elementarn: d n( p pa ) d nρgd Napór całkowit: ρg nd ρgn d gdie: C Napór hdrostatcn na ścianę płaską predstawia układ elementarnch

Bardziej szczegółowo

Podstawy wytrzymałości materiałów

Podstawy wytrzymałości materiałów Podstaw wtrmałości materiałów IMiR - MiBM - Wkład Nr 5 Analia stanu odkstałcenia Składowe stanu odkstałcenia, uogólnione prawo Hooke a, prawo Hooke a dla cstego ścinania, wględna miana objętości, klasfikacja

Bardziej szczegółowo

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7 BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7 BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL 1. Wiadomości wstępne Monolitcne układ scalone TTL ( ang. Trasistor Transistor Logic) stanowią obecnie

Bardziej szczegółowo

Podstawy wytrzymałości materiałów

Podstawy wytrzymałości materiałów Podstaw wtrmałości materiałów IMiR -IA- Wkład Nr 9 Analia stanu odkstałcenia Składowe stanu odkstałcenia, uogólnione prawo Hooke a, prawo Hooke a dla cstego ścinania, wględna miana objętości, klasfikacja

Bardziej szczegółowo

Postać Jordana macierzy

Postać Jordana macierzy Rodiał 8 Postać Jordana macier 8.1. Macier Jordana Niech F = R lub F = C. Macier J r () F r r postaci 1. 1... J r () =..........,.... 1 gdie F, nawam klatką Jordana stopnia r. Ocwiście J 1 () = [. Definicja

Bardziej szczegółowo

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot - podstawowe pojęcia Geometria analitcna w prestreni Wektorem acepionm w prestreni R 3 nawam uporądkowaną parę punktów A ora B i onacam go pre AB. Punkt A nawam jego pocątkiem, a punkt B - jego końcem.

Bardziej szczegółowo

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu GRUPY SYMETRII Smetria krstału Zamknięte (punktowe) operacje smetrii (minimum jeden punkt prestreni nie porusa się wskutek astosowania amkniętej operacji smetrii): Obrot i obrot inwersjne; Inwersja (smetria

Bardziej szczegółowo

SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI CZĘŚĆ: I. Animacje na slajdach przygotował mgr inż.

SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI CZĘŚĆ: I. Animacje na slajdach przygotował mgr inż. SPEKTROSKOPIA NMR PODEJŚCIE PRAKTYCZNE CZĘŚĆ: I DR INŻ. TOMASZ LASKOWSKI Animacje na slajdach 13-30 prgotował mgr inż. Marcin Płosiński MOTTO WYKŁADU Nie treba końcć studiów na kierunku elektronika, ab

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek Nazwisko... Data... Wdział... Imię... Dzień tg.... Godzina... Ćwiczenie 36 Badanie układu dwóch soczewek Wznaczenie ogniskowch soczewek metodą Bessela Odległość przedmiotu od ekranu (60 cm 0 cm) l Soczewka

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ Instrukcja do ćwicenia 3 Ruch precesjn giroskopu Cel ćwicenia Obserwacja jawiska precesji regularnej. Badanie ależności prędkości kątowej precesji od momentu sił

Bardziej szczegółowo

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Podstawy Fiyki IV Optyka elementami fiyki współcesnej wykład 4, 30.03.0 wykład: pokay: ćwicenia: Cesław Radewic Radosław Chrapkiewic, Filip Oimek Ernest Grodner Wykład 3 - prypomnienie płasko-równoległy

Bardziej szczegółowo

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE . UKOŚNE GINNIE.. Naprężenia i odkstałcenia Ukośne ginanie pręta prmatcnego wstępuje wówcas gd układ sił ewnętrnch po jednej stronie jego prekroju poprecnego pręta redukuje się do momentu ginającego, którego

Bardziej szczegółowo

σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne.

σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne. Ada Bodnar: Wtrałość Materiałów. Równania ficne. 7. RÓWNANIA FIZCZN 7.. Zwiąki ięd stane odkstałcenia i naprężenia. I i II postać równań Hooke a Zależność deforacji brł od obciążeń ewnętrnch naruca istnienie

Bardziej szczegółowo

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość. Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali

Bardziej szczegółowo

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE .1. ZGINNIE POPRZECZNE.1.1. Wprowadenie Zginanie poprecne (ginanie e ścinaniem) wstępuje wted, gd ociążenie ewnętrne pręta redukuje się do momentu ginającego M i sił poprecnej. W prekroju takim wstępują

Bardziej szczegółowo

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie dam Bodnar: trmałość ateriałów. Proste ginanie. PROSTE GINNIE.. Naprężenia i odkstałcenia Proste ginanie pręta prmatcnego wstępuje wówcas gd układ sił ewnętrnch po jednej stronie jego prekroju poprecnego

Bardziej szczegółowo

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość. Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali

Bardziej szczegółowo

4.2.1. Środek ciężkości bryły jednorodnej

4.2.1. Środek ciężkości bryły jednorodnej 4..1. Środek ciężkości rł jednorodnej Brłą jednorodną nawam ciało materialne, w którm masa jest romiescona równomiernie w całej jego ojętości. Dla takic ciał arówno gęstość, jak i ciężar właściw są wielkościami

Bardziej szczegółowo

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 Wkład 8: Brła stwna c. Dr inż. Zbigniew Sklarski Katedra Elektroniki, paw. C-, pok.3 skla@agh.edu.pl http://laer.uci.agh.edu.pl/z.sklarski/ 05.04.08 Wdiał nformatki, Elektroniki i Telekomunikacji - Teleinformatka

Bardziej szczegółowo

Powierzchnie stopnia drugiego

Powierzchnie stopnia drugiego Algebra WYKŁAD 3 Powierchnie sopnia drugiego Deinicja Powierchnią sopnia drugiego kwadrką nawam biór punków presreni rójwmiarowej, spełniającch równanie A B C D E F G H I K gdie A, B,, K są sałmi i prnajmniej

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki

Bardziej szczegółowo

Rozdział 9. Baza Jordana

Rozdział 9. Baza Jordana Rodiał 9 Baa Jordana Niech X będie n wmiarową prestrenią wektorową nad ciałem F = R lub F = C Roważm dowoln endomorfim f : X X Wiem, że postać macier endomorfimu ależ od wboru ba w prestreni X Wiem również,

Bardziej szczegółowo

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ). Materiał ddaktcne Geodeja geometrcna Marcin Ligas, Katedra Geomatki, Wdiał Geodeji Górnicej i Inżnierii Środowiska UKŁADY WSPÓŁZĘDNYCH NA KULI Pierwsm prbliżeniem kstałtu Ziemi (ocwiście po latach płaskich

Bardziej szczegółowo

Prawa optyki geometrycznej

Prawa optyki geometrycznej Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody

Bardziej szczegółowo

Document: Exercise-03-manual --- 2014/12/10 --- 8:54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Document: Exercise-03-manual --- 2014/12/10 --- 8:54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych Document: Exercise-03-manual --- 2014/12/10 --- 8:54--- page 1 of 8 PRZEDMIOT TEMAT KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydiał Mechanicny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3 1. CEL ĆWICZENIA Wybrane

Bardziej szczegółowo

3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych

3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych 3. Metod rowiąwania agadnień polowch 3.. Dokładne metod anali pola Dokładne metod anali pola powalają na uskanie dokładnego rowiąania równania róŝnickowego lub całkowego w dowolnm punkcie obsaru diałania

Bardziej szczegółowo

Fale skrętne w pręcie

Fale skrętne w pręcie ae skrętne w ręcie + -(+) eement ręta r π ) ( 4 Lokane skręcenie o () moment skręcając moduł stwności r romień ręta r 4 ) ( π Pod włwem wadkowego momentu eement ręta uskuje rsiesenie kątowe i sełnion jest

Bardziej szczegółowo

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J 18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 18. Wyznaczanie długości fal świetlnych diody laserowej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło jest promieniowaniem

Bardziej szczegółowo

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym.

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym. Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Element smetrii makroskopowej w ujęciu macierowm. 2 god. Cel ćwicenia: tworenie macier smetrii elementów smetrii makroskopowej

Bardziej szczegółowo

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne. Uniwerstet Śląski Insttut Chemii Zakład Krstalografii Laboratorium Krstalografii Strukturalne element smetrii. Krstalograficne grup prestrenne. 2 god. Cel ćwicenia: aponanie się diałaniem elementów smetrii

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII

Bardziej szczegółowo

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza

Bardziej szczegółowo

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT Laboratorium techniki laserowej Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1.Wstęp Rozwój techniki optoelektronicznej spowodował poszukiwania nowych materiałów

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące

Bardziej szczegółowo

obszary o większej wartości zaburzenia mają ciemny odcień, a

obszary o większej wartości zaburzenia mają ciemny odcień, a Co to jest fala? Falę stanowi rozchodzące się w ośrodku zaburzenie, zmiany jakiejś wielkości (powtarzające się wielokrotnie i cyklicznie zmieniające swoje wychylenie). Fala pojawia się w ośrodkach, których

Bardziej szczegółowo

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA MAŁOPOLSKI KONKURS MATEMATYCZNY Rok skoln 08/09 ETAP REJONOWY 0 grudnia 08 roku PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA adanie odpowiedź punkt B 3 C 3 3 A 3 4 B 3 5 E 3 6 B 3 7 E 3 8 C 3 9 D 3 0 A 3 7 adania

Bardziej szczegółowo

Podstawy wytrzymałości materiałów

Podstawy wytrzymałości materiałów Podstaw wtrmałości materiałów IMiR IMT - Wkład Nr 0 Złożon stan naprężeń - wtężenie materiału stan krtcn materiału pojęcie wtężenia cel stosowania hipote wtężeniowch naprężenie redukowane pregląd hipote

Bardziej szczegółowo

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz

Bardziej szczegółowo

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia: Dyfrakcja światła to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 6 Temat: Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej i dyfrakcja światła na otworach kwadratowych i okrągłych. 1. Wprowadzenie Fale

Bardziej szczegółowo

Belki złożone i zespolone

Belki złożone i zespolone Belki łożone i espolone efinicja belki łożonej siła rowarswiająca projekowanie połąceń prkła obliceń efinicja belki espolonej ałożenia echnicnej eorii ginania rokła naprężeń normalnch prkła obliceń Belki

Bardziej szczegółowo

Laboratorium grafiki komputerowej i animacji. Ćwiczenie IV - Biblioteka OpenGL - transformacje przestrzenne obiektów

Laboratorium grafiki komputerowej i animacji. Ćwiczenie IV - Biblioteka OpenGL - transformacje przestrzenne obiektów Laboratorium grafiki komputerowej i animacji Ćwicenie IV - Biblioteka OpenGL - transformacje prestrenne obiektów Prgotowanie do ćwicenia: 1. Zaponać się transformacjami prestrennmi (obrót, presunięcie,

Bardziej szczegółowo

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego. Ćwiczenie 6 Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego. Interferometr Macha-Zehndera Interferometr Macha-Zehndera jest często wykorzystywany

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0.. Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54

Bardziej szczegółowo

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Modulacja światła laserowego: efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą

Bardziej szczegółowo

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton Natura światła W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton W swojej pracy naukowej najpierw zajmował się optyką. Pierwsze sukcesy odniósł właśnie w optyce, konstruując

Bardziej szczegółowo

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne.  Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Wykład FIZYKA I 11. Fale mechaniczne Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html FALA Falą nazywamy każde rozprzestrzeniające

Bardziej szczegółowo

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest pomiar kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji

Bardziej szczegółowo

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny

Bardziej szczegółowo

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste Katedra Robotki i Mechatroniki Akademia Górnico-Hutnica w Krakowie Mechanika Robotów Wojciech Lisowski Opis położenia i orientacji efektora Model geometrcn adanie proste Mechanika Robotów KRIM, AGH w Krakowie

Bardziej szczegółowo

Widmo fal elektromagnetycznych

Widmo fal elektromagnetycznych Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą

Bardziej szczegółowo

Belki zespolone 1. z E 1, A 1

Belki zespolone 1. z E 1, A 1 Belki espolone. DEFINIC Belki espolone to belki, którch prekrój poprecn składa się co najmniej dwóch materiałów o różnch własnościach ficnch (różne moduł Younga i współcnniki Poissona), pr cm apewnione

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Nakładanie się fal nazywamy ogólnie superpozycją. Nakładanie

Bardziej szczegółowo

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce. Blok 1: Rachunek wektorow i jego astosowanie w fice Podstawowe wielkości ficne w kinematce Opis ruchu w różnch układach odniesienia Ruch wględn I Rachunek wektorow i jego astosowanie w fice Wsstkie wielkości

Bardziej szczegółowo

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P. Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1 Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.

Bardziej szczegółowo

Badanie widma fali akustycznej

Badanie widma fali akustycznej Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE NR 93. WŁASNOŚCI OŚRODKÓW DYSPERSYJNYCH Pomiar dyspersji materiałów za pomocą refraktometru Abbe go, typ RL1, prod. PZO

ĆWICZENIE NR 93. WŁASNOŚCI OŚRODKÓW DYSPERSYJNYCH Pomiar dyspersji materiałów za pomocą refraktometru Abbe go, typ RL1, prod. PZO ĆWICZENIE NR 93 WŁSNOŚCI OŚRODKÓW DYSPERSYJNYCH Pomiar dyspersji materiałów a pomocą refraktometru bbe go, typ RL1, prod. PZO I. Zestaw pryrądów 1. Refraktometr bbe go 2. Oświetlac światła białego asilacem

Bardziej szczegółowo

Zginanie Proste Równomierne Belki

Zginanie Proste Równomierne Belki Zginanie Proste Równomierne Belki Prebieg wykładu : 1. Rokład naprężeń w prekroju belki. Warunki równowagi. Warunki geometrycne 4. Zwiąek fiycny 5. Wskaźnik wytrymałości prekroju na ginanie 6. Podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony Pręt nr Wniki wmiarowania stali wg P-E 993 (Stal993_d v..3 licencja) Zadanie: P_OER Prekrój: 8 - Złożon Z Y 39 83 Wmiar prekroju: h6,0 s438,7 Charakterstka geometrcna prekroju: Ig4490, Ig34953,6 83,00

Bardziej szczegółowo

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych

Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych Insttut Mechaniki i Inżnierii Obliceniowej Wdiał Mechanicn echnologicn Politechnika Śląska www.imio.polsl.pl LBORORIUM WYRZYMŁOŚCI MERIŁÓW Wnacanie środka ścinania w prętach o prekrojach niesmetrcnch WYZNCZNIE

Bardziej szczegółowo

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U) Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U) Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1 ĆWICZENIE NR 1 TEMAT: Próba statycna rociągania metali. Obowiąująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U) Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1 Podać nacenie następujących symboli: d o -.....................................................................

Bardziej szczegółowo

UKŁADY TENSOMETRII REZYSTANCYJNEJ

UKŁADY TENSOMETRII REZYSTANCYJNEJ Ćwicenie 8 UKŁADY TESOMETII EZYSTACYJEJ Cel ćwicenia Celem ćwicenia jest ponanie: podstawowych właściwości metrologicnych tensometrów, asad konstrukcji pretworników siły, ora budowy stałoprądowych i miennoprądowych

Bardziej szczegółowo

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura 12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17

Bardziej szczegółowo

Teoria względności. Wykład 5: Szczególna teoria względności Katarzyna Weron. Jak zmierzyć odległość? Jak zmierzyć odległość?

Teoria względności. Wykład 5: Szczególna teoria względności Katarzyna Weron. Jak zmierzyć odległość? Jak zmierzyć odległość? Teoria wględności Wkład 5: Scególna teoria wględności Katarna Weron Scególna (905) efekt ruchu wględnego gólna (96) efekt pola grawitacjnego siła grawitacji wnika lokalnej geometrii casoprestreni Matematka

Bardziej szczegółowo

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

Bardziej szczegółowo

Mikroskop teoria Abbego

Mikroskop teoria Abbego Zastosujmy teorię dyfrakcji do opisu sposobu powstawania obrazu w mikroskopie: Oświetlacz typu Köhlera tworzy równoległą wiązkę światła, padającą na obserwowany obiekt (płaszczyzna 0 ); Pole widzenia ograniczone

Bardziej szczegółowo

Zjawisko interferencji fal

Zjawisko interferencji fal Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich

Bardziej szczegółowo

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Fizyka elektryczność i magnetyzm Fizyka elektryczność i magnetyzm W5 5. Wybrane zagadnienia z optyki 5.1. Światło jako część widma fal elektromagnetycznych. Fale elektromagnetyczne, które współczesny człowiek potrafi wytwarzać, i wykorzystywać

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne. Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ Wprowadzenie teoretyczne. Soczewka jest obiektem izycznym wykonanym z materiału przezroczystego o zadanym kształcie i symetrii obrotowej. Interesować

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa

Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa Wykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka.html

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie O3-A3 BADANIE DYFRAKCJI NA SZCZELINIE I SIAT- CE DYFRAKCYJNEJ Wstęp teoretyczny

Ćwiczenie O3-A3 BADANIE DYFRAKCJI NA SZCZELINIE I SIAT- CE DYFRAKCYJNEJ Wstęp teoretyczny Ćwiczenie O3-A3 BADANIE DYFRAKCJI NA SZCZELINIE I SIAT- CE DYFRAKCYJNEJ Wstęp teoretyczny Rozważania dotyczące natury światła, doprowadziły do odkrycia i opisania wielu zjawisk związanych z jego rozchodzeniem

Bardziej szczegółowo

DryLin T System prowadnic liniowych

DryLin T System prowadnic liniowych DrLin T Sstem prowadnic liniowch Prowadnice liniowe DrLin T ostał opracowane do astosowań wiąanch automatką i transportem materiałów. Chodiło o stworenie wdajnej, beobsługowej prowadnic liniowej do astosowania

Bardziej szczegółowo

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Optka Projekt współinansowan przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funuszu Społecznego Optka II Promień świetln paając na powierzchnię zwierciała obija się zgonie z prawem obicia omówionm w poprzeniej

Bardziej szczegółowo

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne Element cfrowe i układ logicne Wkład Literatura M. Morris Mano, Charles R. Kime Podstaw projektowania układów logicnch i komputerów, Wdawnictwa Naukowo- Technicne Giovanni De Micheli - Sntea i optmaliacja

Bardziej szczegółowo