data utworzenia: styczeń 2006, data modyfikacji: styczeń 2011 WSTĘP DO METOD NUMERYCZNYCH

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "data utworzenia: styczeń 2006, data modyfikacji: styczeń 2011 WSTĘP DO METOD NUMERYCZNYCH"

Transkrypt

1 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń WSĘP DO MEOD NUMERYCZNYCH Mtodą uryczą azywa się każdą todę oblicziową sprowadzalą do opracji aryttyczych dodawaia, odjowaia, ożia i dzilia Są to podstawow opracj atatycz, za od wików przz człowika a takż rozpozawal przz każdy procsor koputrowy Na fudaci tych cztrch działań liczbowych oża zbudować całą bazę oblicziową dla ij lub bardzij skoplikowaych zagadiń (p obliczai pirwiastka kwadratowgo z liczby iujj, al tż opracj całkowaia i różiczkowaia uryczgo) Dlatgo zazwyczaj przz urykę rozui się dzidzię atatyki zajującą się rozwiązywai przybliżoy zagadiń algbraiczych I rzczywiści, odkąd zjawiska przyrodicz zaczęto opisywać przy użyciu foralizu atatyczgo, pojawiła się potrzba rozwiązywaia zadań aalizy atatyczj czy algbry Dopóki były o iskoplikowa, dawały się rozwiązywać aalityczi, tz z użyci pwych przkształcń algbraiczych prowadzących do otrzyywaia rozwiązań ścisłych daych problów Z czas jdak, przy powstawaiu coraz to bardzij skoplikowaych torii opisujących zjawiska, probly t stawały się a tyl złożo, iż ich rozwiązywai ścisł było albo bardzo czasochło albo tż zgoła iożliw Nuryka pozwalała zajdywać przybliżo rozwiązaia z żądaą dokładością Ich podstawową zaltą była ogólość tak forułowaych algorytów, tz w raach dago zagadiia i iało zaczia czy było oo prost czy tż bardzo skoplikowa (ajwyżj wiązało się z większy akład pracy oblicziowj) Natoiast wadą była czasochłoość Stąd prawdziwy rsas tod uryczych astąpił wraz z powszchy użyci w pracy aukowj aszy cyfrowych, a w szczgólości ikrokoputrów (od lat siddzisiątych) Dziś złożoość tody uryczj i jst żady probl dzisiątki żudych dla człowika opracji aryttyczych wykouj koputr o wil ważijsza stała się aaliza otrzyago wyiku (gł pod kąt jgo dokładości) tak, aby był o ożliwi ajbardzij wiarygody Oczywiści tody urycz ogą służyć do rozwiązywaia kokrtych zagadiń algbraiczych (takich jak p rówaia iliiow czy probly włas) Na ogół jdak są o ostati ogiw w łańcuchu zway odlowai W clu okrślia zachowaia się jakigoś zjawiska w przyrodzi (tu uwaga będzi skirowaa a zagadiia fizycz, czyli odwracal), buduj się szrg jgo przybliżń zwaych odlai Modl buduj się przyjując coraz to ow założia i hipotzy upraszczając Z rzczywistgo systu fizyczgo ajpirw powstaj odl chaiczy, (czyli zbiór hipotz dotyczących p atriału, środowiska, zachowaia obciążia itd) Jgo rprztacją atatyczą jst odl atatyczy, czyli opis jgo zachowaia się przy okrśloych warukach chaiczych w postaci układu rówań różiczkowych cząstkowych (a ogół) Następy w koljości odl uryczy polga a zaiai wilkości ciągłych a dyskrt ozacza przjści do układu rówań algbraiczych, do rozwiązaia którgo służy wybraa toda urycza Po otrzyaiu wyiku uryczgo (przybliżogo) alży przprowadzić aalizę błędu Nalży zauważyć, iż błąd końcowy będzi obarczoy błędai z wszystkich poprzdich tapów odlowaia, a więc: Błęd iuikioy (błęd odlu), Błęd tody, Błęd uryczy

2 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Błąd odlu zwykl wiąż się z przyjęci złych paratrów początkowych lub brzgowych przy jgo tworziu Moż się tż okazać, iż przyjęto zbyt dalko idąc uproszczia ioddając dobrz waruków rzczywistych, w jakich odbywa się da zjawisko Mio tgo a ogół buduj się odl w iarę prost, a astępi przprowadza aalizę wrażliwości, tz sprawdza, jak duży wpływ a day pojdyczy czyik a jgo fukcjoowai Błąd tody wiąż się z przyjęci ało dokładych paratrów dla tj tody (zbyt rzadki podział obszaru ciągłgo a skończo odciki) lub z zastosowai zbyt ało dokładj tody (io dokładych paratrów) Mtod uryczych dla dago zagadiia jst a ogół bardzo dużo Wybór powii być dokoay z uwagi a przwidywaą postać rzczywistgo zachowaia się zjawiska Błąd uryczy wiąż się ściśl z prcyzją wykoywaych obliczń (ręczych przz człowika, przz kalkulator, przz koputr) Wyróżić oża błąd obcięcia i błąd zaokrąglń Błąd obcięcia wystąpi, gdy rozwijając daą fukcję w szrg odrzucay iskończoą liczbę wyrazów od pwgo ijsca, zachowując jdyi pwą początkową ich liczbę (w kalkulatorach działaiai pirwotyi są opracj dodawaia, odjowaia, ożia i dzilia, atoiast wszystki i, p obliczai wartości fukcji trygootryczych wiąż się z rozwijai tychż fukcji w szrgi potęgow z daą dokładością obcięcia) Błąd zaokrąglń wiąż się z rprztacją ułaków dzisiętych iskończoych (alży przy ty paiętać, iż koputr prowadzi obliczia z właściwą dla dago typu liczbowgo prcyzją, atoiast pokazywać graficzi wyiki oż z dokładością żądaą przz użytkowika wtdy a potrzby foratu prztacji zaokrągla z daą dokładością tak sao jst zrsztą w kalkulatorach) Ia klasyfikacja błędu uryczgo (tu rozuiago jako dokładość) to: Błąd względy (bzwyiarowy), Błąd bzwzględy Przyjując ozaczia: - wilkość przybliżoa oraz - wilkość ścisła, oża zapisać błąd bzwzględy δ i błąd względy Błąd względy jako bzwyiarowy często przdstawiay jst w proctach Podai saj wartości w uryc jst bzwartościow usi jj towarzyszyć jda z powyższych dokładości, (co zapisuj się jako: ± δ lub ( ± ) ) Waży pojęci w uryc jst pojęci cyfr zaczących Pirwsza cyfra zacząca to pirwsza izrowa cyfra licząc od lwj stroy ułaka dzisiętgo W praktyc jst to cyfra, do którj oża ić zaufai, iż i pochodzi z zaokrąglia, lcz zalazła się ta z rzczywistych obliczń Np 345 (4 cyfry zacząc), 345 (7 cyfr zaczących), 345 (5 cyfr zaczących), 345 (4 cyfry zacząc) itd Dokładość końcowa usi ić tyl cyfr zaczących, il ają waruki początkow Ozacza to w praktyc, iż i oża prowadzić obliczń zachowując p trzy ijsca po przciku, a ostatczy wyik podawać bzkari z większą iż ta dokładością Będzi o wtdy bzwartościowy, gdyż błąd zaokrąglń oż wkraść się awt a pirwszą pozycję dzisiętą, zwłaszcza jżli w trakci obliczń przprowadzao często działaia dzilia i odjowaia, któr obiżają dokładość wyiku

3 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń ROZWIĄZYWANIE NIELINIOWYCH RÓWNAŃ ALGEBRAICZNYCH Najprostszy wykorzystai tod uryczych jst urycz rozwiązywai rówań algbraiczych iliiowych Niliiowość oż być pochodzia gotryczgo (p w chaic przyjęci torii dużych odkształcń czy prziszczń) lub fizyczgo (iliiow związki kostytutyw, gdy atriał i podlga liiowu prawu sprężystości) Końcowy fkt takigo odlowaia w przstrzi jdowyiarowj przy jdj zij izalżj jst rówai postaci: F( ) worząc w okrśloy sposób rówai postaci: f ( ), gdzi f ( ) jst dowolą, iliiową fukcją zij oża stworzyć ciąg liczbowy postaci + f ( ) () rozpoczyając obliczia od dowolj (a ogół) liczby, zwaj pukt startowy:, f ( ), f ( ), f ( ), () 3 Graficzi procs t polga a szukaiu puktu wspólgo dla prostj y oraz krzywj y f ( ) Jżli wykoa się odpowidio dużo takich obliczń, to przy odpowidich warukach, jaki usi spłiać fukcja f ( ), procs okaż się zbiży (do okrśloj liczby ˆ ) Rówai () azywa się wtdy schat itracyjy, a ciąg przybliżń () procs itracyjy Liczby potrzbych itracji i da się z góry okrślić (będzi oa fukcją puktu startowgo oraz postaci schatu itracyjgo) Dlatgo o ijscu przrwaia itracji uszą świadczyć dodatkow krytria Forułuj się j dfiiując astępując iuj wilkości skalar: () + po zbiżości:, Rsiduu: F( ), F( ) () + Ilość itracji: (3) : + () () () () Wtdy o zakończiu obliczń dcydować będą waruki: dop, dop, a Dwa pirwsz są izalż od sibi i powiy być spłio rówoczśi rzci jst dla () () ich altratywą Liczby (tu: bzwyiarow),, są dayi z góry wilkościai dopuszczalyi dop dop a 3

4 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Przy forułowaiu powyższych krytriów użyto wilkości względych, (któr ogą być łatwo porówywa iędzy sobą) Czasai wskaza jst użyci wilkości wyiarowych, al wtdy okrśli czy liczba jst ała czy duża i jst już taki oczywist Maljąc tpo zbiżości świadczy o zbiżości dago schatu itracyjgo do jdj skończoj wartości (tu: ˆ ) Schat itracyjy rozbiży oż dawać coraz większ liczby wraz z wzrost liczby itracji (rozbiżość jako zbiżość do iskończoości), oż oscylować poiędzy dwia różyi wartościai (tzw procs istabily) lub po prostu okazać się osobliwy dla dago aki sytuacj wychwytuj tpo zbiżości, któr zaiast systatyczi alć utrzyuj się a ty say pozioi lub iograiczi rośi do iskończoości Natoiast ałość krytriu rsidualgo (rsztkowgo) świadczy o spłiiu wyjściowgo rówaia algbraiczgo () Moż się bowi zdarzyć, iż saa zbiżość procsu i gwaratuj zbiżości schatu do właściwgo rozwiązaia,tj takigo, ż F( ) Wtdy ˆ i wykaż t fakt izrow rsiduu, atoiast tpo zbiżości będzi io to alć Dopiro spłii obydwu krytriów gwaratuj uzyskai przybliżia właściwgo rozwiązaia wyjściowgo rówaia () Procsy itracyj ogą być zbiż i rozbiż jdostroi (wtdy zbliżay się lub oddalay od właściwgo rozwiązaia z jdj stroy od dołu lub od góry) lub dwustroi (wyiki itracji skaczą z jdj stroy wartości ścisłj a drugą cykliczi, przybliżając się do ij lub oddalając) Przykłady takich procsów pokazują poiższ rysuki Moża zauważyć pwą cchę wspólą dla fukcji prawj stroy f ( ) w przypadku procsów zbiżych i rozbiżych Wszystko zalży od achylia fukcji w pwy a, b ), w który poszukiwai jst rozwiązai Fukcj stro otocziu (przdzial [ ] powodują rozbiżość schatu ą stroość okrśla się przz kąt achylia wykrsu do osi, a krytriu zbiżości wyika z waruku Lipschitza wirdzi Jżli f ( ) spłia waruk Lipschitza: [ ] f ( ) f ( ) L, < L <,, a, b to rówai algbraicz f ( ) posiada co ajij jdo rozwiązai w przdzial [ a, b ] wirdzi Jżli f ( ) spłia twirdzi, to procs itracyjy f ( ) jst zbiży do rozwiązaia ścisłgo rówaia f ( ) dla [ a, b] + przy dowoly pukci startowy 4

5 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń y y sc sc 3 3 Procs zbiży dwustroi Procs rozbiży dwustroi y y sc sc 3 3 Procs zbiży jdostroi Procs rozbiży jdostroi Koskwcją powyższych twirdzń jst astępujący wiosk: jżli kąt achylia fukcji ( ), jst ijszy iż 45º, to schat itracyjy jst f a pwy przdzial [ ] zbiży przy dowoly pukci startowy ags kąta achylia liczyy a podstawi ilorazu różicowgo fukcji f ( ) O wtualj zbiżości lub rozbiżości dcyduj schat, a dokładij: sposób zajdywaia fukcji prawj stroy f ( ) Sposób t staowi podstawę klasyfikacji dalszych tod itracyjych Na ogół schat powii ić zapwioą bzwarukową stabilość i zbiżość Rówai wyjściow: F( ) MEODA IERACJI PROSEJ + f ( ) 5

6 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Sposób zajdywaia fukcji f ( ) i jst z góry okrśloy, oż pochodzić z prostgo przkształcia: F( ) F( ) + f ( ) aki schat i a zagwaratowaj zbiżości ai stabilości MEODA IERACJI PROSEJ Z RELAKSACJĄ Pojęci rlaksacji w uryc ozacza igrcję w tpo zbiżości wyiku W todzi itracji prostj oża zrobić odyfikację polgającą a obróciu wykrsu fukcji ( ) f względ początku układu o taki kąt a, aby procs itracyjy był optyali szybko zbiży w okolicy dago puktu (pukt optyalj zbiżości) Rlaksacja i tylko poprawia tpo zbiżości, al rówiż potrafi zaiić wyjściowy schat rozbiży a zbiży Wartość kąta a alży wyzaczyć optyalizując owo otrzyay schat poprzz dodai do stargo czyika liiowgo odpowiadającgo za obrót (pukt optyalj zbiżości a ogół utożsaiay jst z pukt startowy ): f ( ) + α f ( ) + α ( + α) f ( ) + α f ( ) α + g( ) + α + α g( ) Optyalizujy owy schat itracyjy: g '( ) f '( ) α + ( α ) + α + α α f '( ) ak policzo α wstawiay do schatu g( ) : f ( ) f '( ) f '( ) f '( ) Końcowa postać schatu itracyjgo tody itracji prostj z rlaksacją: f ( ) f '( ) '( ) '( ) + f f MEODA SYCZNYCH (NEWONA) 6

7 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Dla pwgo otoczia h puktu rozwijay wartość wyjściowj fukcji F( + h) w szrg aylora: F( + h) F( ) + F '( ) h + F ''( ) h + F( ) + F '( ) h Ustalając i podstawiając F( + h) oża obliczyć przyrost h przy uprzdi odrzuciu wyrazów rozwiięcia wyższych rzęd iż pirwszy (zliaryzoway przyrost): F( ) h F '( ) Dla daj pary sąsidich przybliżń zachodzi: + + h Stąd po podstawiiu za h otrzyujy schat tody: + F( ) F '( ) Graficzi toda Nwtoa polga a budowaiu styczych w koljych przybliżiach począwszy od puktu startowgo oraz a szukaiu ijsc zrowych tych styczych Wzór a todę Nwtoa oża tż otrzyać stosując todę rlaksacji bzpośrdio do wyjściowgo rówaia F( ) Zaa jst tż odyfikacja tody dla pirwiastków wilokrotych (jżli rówai F( ) takiż posiada): U ( ) F( ) F( ) F ''( ) +, U ( ), U '( ) U '( ) F '( ) ( F '( )) MEODA SIECZNYCH W todzi Nwtoa do schatu itracyjgo potrzba jst zajoość pochodj fukcji F( ) Aby uikąć jj różiczkowaia, oża liczbową pochodą obliczać w sposób przybliżoy korzystając z wartości ilorazu różicowgo Wtdy potrzb są zawsz dwa pukty wstcz, aby zbudować kolj rozwiązai (graficzi stycza przchodzi w siczą), takż a say początku obliczń, + F( ) F( ) F( ) MEODA REGULA FALSI Jżli zastosujy todę siczych lub styczych do fukcji irgularj, która w sposób gwałtowy przchodzi z wypukłj a wklęsłą lub z aljącj a rosącą, jst 7

8 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń ibzpiczństwo, iż kolj przybliżia rozwiązaia uciką dalko od początkowgo przdziału bz żadych szas a powrót i a zalzii ssowgo rozwiązaia Pooca oż się okazać pwa odyfikacja tody siczych, gdzi jd z puktów, a których buduj się kolj sicz, jst z góry ustaloy (jst to jd z puktów startowych), atoiast drugi z ich jst pukt ziy W razi oddalia się koljych przybliżń od obszaru startowgo, w ciągu astępych itracji astąpi powrót w jgo okolic (pukt stały), + F( ) F( ) F( ) MEODA BISEKCJI (POŁOWIENIA) Mtoda biskcji alży do ajstarszych i ajprostszych tod itracyjych, oprócz zajdywaia pirwiastków rówań rówiż jst wykorzystywaa przy zagadiiach optyalizacji fukcji Dla wyjściowgo rówaia F( ) szuka oa przybliżia rozwiązaia wwątrz przdziału ( a, b) Stąd, aby toda zadziała, usi być gwaracja istiia ijsca zrowgo w ty przdzial: F( a) F( b) < a + b Przy każdj itracji oblicza się środk przdziału Następi sprawdza się, w który z podprzdziałów ( a, ) oraz (, b ) lży ijsc zrow i t przdział podlga dalszu dziliu Jżli F( a) F( ) < to b, w przciwy przypadku a Podział przdziału ( a, b ) ikoiczi usi astępować a dwi rów części, oża go dzilić p w tzw złoty stosuku (czyli tak, aby b a b b a ) Przykład Podać schaty itracyj rozwiązaia rówaia si( ) + todai: (i) itracji prostj, (ii) itracji prostj optyali szybko zbiży, (iii) Nwtoa, (iv) siczych, (v) rgula falsi Zastosować tak sforułowa schaty do zalziia dwóch koljych przybliżń rozwiązaia startując z puktu (dla tody siczych i rgula falsi przyjąć drugi pukt startowy 5) Po każdy kroku itracyjy okrślić tpo zbiżości oraz tpo ziay rsiduu Wyjściow rówai: F + F ( ) si( ), ( ) Pirwiastki ścisł rówaia: 655, sc sc (i) toda itracji prostj Z rówaia F( ) wyzaczay w dowoly prosty sposób zią, p si( ) + 8

9 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń (ii) Schat itracyjy: Obliczia: Krok : () + si( ) +,,,, si( ) + si( ) () F( ) si(44367) F( ) si( ) ( ) Krok : si( ) + si(44367) () F () ( ) si(6955) 6955 F( ) si( ) ( ) Z dokładością toda itracji prostj z rlaksacją () 6 < otrzyao po 6 itracjach wyik Korzystając z poprzdigo schatu tody itracji prostj f ( ) : si( ) +, zajdujy owy schat optyali szybko zbiży w okolicy puktu startowgo f ( ) si( ) + f '( ) cos( ) si( ) + f '( ) cos( ) cos( ) 9934 si( ) + si( ) + f '( ) f '( ) 9934, , 6634 f '( ) f '( ) Schat itracyjy: si( ) ,,,, Obliczia: Krok : 9

10 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń si( ) si( ) ( ) () () F( ) si(538593) F( ) si( ) ( ) Krok : si( ) () F 3455 () ( ) si(434) 434 F( ) si( ) ( ) Z dokładością () 6 < otrzyao po 8 itracjach wyik (iii) toda Nwtoa Postać wyjściowa rówaia: F( ) si( ) +, F( ) Obliczi pochodj fukcji F( ) : F '( ) cos( ) + Schat itracyjy: si( ) + +,,,, cos( ) + Obliczia: () () 88, () () 6478, 5985, , <, < () 6 () 8 4 (iv) toda siczych Postać wyjściowa rówaia: F( ) si( ) +, F( ) Schat itracyjy:, 5 + (si( ) + ),,, si( ) + si( ) Obliczia:

11 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń 95596, () () () () 78578, 3683, , <, < () 6 () 8 5 (v) toda rgula falsi Postać wyjściowa rówaia: Pukt stały: F( ) si( ) +, F( ) Schat itracyjy:, 5 + (si( ) + ),,, 3973 si( ) Obliczia: () () 95596, () () 4446, 84684, , <, < () 6 () 6 7 Przykład Rówai z poprzdigo zadaia rozwiązać w sposób przybliżoy todą biskcji Przyjąć 3 przdział (,3) Rozwiązai zalźć z dokładością Postać wyjściowa rówaia: F( ) si( ) +, F( ) Początk przdziału: a, koic przdziału: b 3 Obliczia zstawioo w tabli: a + b F( ) F( a ) a dop b () δ F( ) ()

12 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń UKŁADY RÓWNAŃ NIELINIOWYCH Rozwiązywai układów rówań algbraiczych (liiowych lub iliiowych) to ajczęścij spotykay probl algbraiczy w zagadiiach fizyki Stąd potrzba opracowaia aparatu aalizy takich układów, ajczęścij w fori wktorowj i acirzowj Poiważ działaia wykoywa będą już i a pojdyczych liczbach tylko a wilkościach acirzowych, alży wprowadzić pojęci ory (wktora, acirzy) staowiącj rprztację tj wilkości w postaci pojdyczj liczby rzczywistj dodatij Dfiicja Nora wktorowa z wktora V wktorowa, jst skalar spłiający astępując waruki:,, V α α V, R, 3 + y + y,y V Najczęścij używa ory wktorow: i i a ( i) 3 i α, gdzi V to liiowa wyiarowa przstrzń, ora Euklidsa (śrdio kwadratowa),, ora Czbyszwa (aksiu), p p, 3 i p, uogólii dwóch powyższych przypadków ( p - ora i Euklidsa, p - ora Czbyszwa) Dfiicja Nora acirzowa A z acirzy kwadratowj ( a ij spłiający astępując waruki: A, A A, α A α A, α R, 3 A + B A + B, 4 A B A B Najczęścij używa ory acirzow: A A aij i j ( i) a a j ij A, ora Euklidsa (śrdio kwadratowa),, ora Czbyszwa (aksiu) ) jst skalar

13 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Często używa jst tż pojęci śrdij ory Euklidsa Wtdy przd pirwiastkowai suy kwadratów współrzędych dzili się dodatkowo tą suę przz liczbę wyrazów MEODA NEWONA RAPHSONA Mtoda służy do rozwiązywaia układów rówań iliiowych i staowi uogólii tody itracji prostj dla wilu rówań jdoczśi wirdzi F : a, b R, i,,, alży do wyiarowj przstrzi uklidsowj Nich [ ] i i i i R Nich f ( ) spłia astępując waruki f jst okrślo i ciągł w R, ora jakobiaowa z f spłia waruk J ( ) L, f F F J f F F 3 dla każdgo R f ( ) rówiż alży do Wtdy dla każdgo rozwiązaia ɶ R R ciąg itracyjy + ( ) f jst zbiży do jdozaczgo Rozważy pukt oraz jgo bliski otoczi + h Wtdy F ( + h) Rozwijając ostatią wilkość wktorową w szrg aylora otrzyuj się: ( ) F ( ) F F ( + h) F ( ) + h + h + F ( ) + J ( ) h + R( ) Liaryzując powyższy związk z względu a h i wyliczając wktor h otrzyuj się: - ( ) + ( ) - ( ) ( ) F J h h J F ( ) ( ) + h J F Przy taki zapisi schatu koicz byłoby odwracai acirzy J - ( ) a każdy kroku Aby tgo uikąć, oży się stroai przz J( ), co prowadzi do sforułowaia układu rówań liiowych (rozwiązywaych aalityczi lub uryczi) J( ) + J ( ) - F ( ) 3

14 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Krytria przrwaia itracji w przypadku wilowyiarowy: () + () dop, + () F ( + ) () dop F ( ) Najczęścij sprawdza się rozwiązai dla dwóch rodzajów or: dla ory aksiu, która wychwytuj ajwiększy błąd w obszarz rozwiązaia i śrdij ory kwadratowj, która ówi o śrdij jakości rozwiązaia Istiją róż odyfikacj tody Nwtoa Najprostsza polga a i ziiaiu wyjściowj acirzy jakobiaowj, co pociąga większą liczbę kroków, iż przy orygialj todzi, al tylko dla jdgo obliczaia acirzy (pooc oż być oawia w dalszych rozdziałach opracowaia rozbici a czyiki trójkąt) Możliw jst tż uaktualiai acirzy co pwą liczbę kroków, a więc ta, gdzi acirz ogła ulc istotj ziai Ia toda polga a dokoaiu rlaksacji J( ) + J ( ) - α F( ) (ajczęścij α, 3, 4 - tzw adrlaksacja) W przypadku wyraźj oscylacji rozwiązaia (p wyik przchodzi z jdj a drugą stroę osi ) ożliw jst wprowadzi przyśpiszia zbiżości itracji todą Aitka Wprowadzając ozaczia: - wartość rozwiązaia a j-ty kroku, - rozwiązai ścisł oża zapisać liiowy związk: α( ) j Przy założiu, ż współczyik α jst stały dla dwóch sąsidich itracji, oża zapisać układ rówań dla trzch koljych przybliżń rozwiązaia: α( ) α( ) Rozwiązując go z względu a otrzyuj się związk: + Wzór alży używać osobo dla każdj zij izalżj poprawiając wartość otrzyaą a -ty kroku itracji 4

15 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Przykład Rozwiązać astępujący układ rówań iliiowych Raphsoa Przyjąć wktor startowy {, } y + y 8 przprowadzać aalizę błędu Przyjąć astępując pozioy błędu: todą Nwtoa Po każdy kroku itracyjy, () 6 () 8 dop dop Wktor fukcyjy: F (, y) y F (, y) F (, y) + y 8 F F y y Macirz jakobiaowa: J (, y) (, y) F F y y Wktor startowy: 884 Schat itracyjy: J(, y ) J (, y ) F (, y ) + + y + y y + y y + y y y 8 y + + Aaliza błędów: +?? () y y 8 () () ( ) y + + F + + () < dop, < dop + + F ( ) y y + + y 8 Krok : y y y y y y y y y 8 y y y 6 y 884 Błędy w ori uklidsowj: 5

16 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń () () ( 4 ) ( ) ( ) F ( 6 ) + + F( ) ( 8 ) Błędy w ori aksiu: () () ( F ) + 6 F( ) Sprawdzi krytriu zbiżości: 865 > () () 6 dop > () () 6 dop > () () 8 dop > () () 8 dop Krok : y y y y y y y y 8 y y y 67 Błędy w ori uklidsowj: 6

17 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń , () ( () ) F + 4 F( ) 8 Błędy w ori aksiu: , () ( () ) F 4 F ( ) 8 67 Sprawdzi krytriu zbiżości: 545 > () () 6 dop 6667 > () () 6 dop 36 > () () 8 dop 36 > () () 8 dop Krok : y y3 57 Błędy w ori uklidsowj: F ( ) 554, 859 ( ) () 3 () 3 3 F 3 F ( 3) Błędy w ori aksiu: () () 57, 47 F ( ) Sprawdzi krytriu zbiżości: > () () 6 dop 859 > () () 6 dop 57 > () () 8 dop 47 > () () 8 dop itd 7

18 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Wyiki spłiając krytria zbiżości otrzyao po szóstj itracji, y { } Poiższ wykrsy przdstawiają tpo zbiżości rozwiązaia i rsiduu: w skali dzisiętj i logaryticzj liczo dla obydwu powyżj zastosowaych or pa zbiżości i rsiduu tpo zbiżości, rsiduu,5, r itracji CoEuk CoMa RsEuk RsMa pa zbiżości i rsiduu - skala logaryticza log(tpo zbiżości, rsiduu) ,5,5 log(r itracji) CoEuk CoMa RsEuk RsMa 8

19 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Przyśpiszi zbiżości todą Aitka a ss wtdy, gdy rozwiązai wyraźi skacz, przchodząc cykliczi z jdj stroy a drugą pwj ustaloj wartości W przypadku powyższy wyraźi obsrwowaa jst zbiżość od góry, a więc włączi algorytu Aitka i jst uzasadio i oż popsuć dobr już rozwiązaia Od stroy foralj jgo zastosowai będzi polgało a oblicziu owj, poprawioj wartości rozwiązaia po trzci kroku itracyjy Rozwiązai uzyska po trzci kroku: 3 35 y 57 3 Poprawii współrzędj 3 : Poprawii współrzędj y 3 : 3 y y y3 y y y + y Następy krok itracyjy ( 3) uwzględiałby oczywiści już poprawio powyżj wartości rozwiązaia: y y4 Wartości rozwiązaia po ty kroku z dokładością do szściu ijsc po przciku rówają się wyikowi ścisłu UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH W todzi Nwtoa Rhapsoa po liaryzacji rówań alży rozwiązać układ rówań liiowych Sposób algbraiczy (toda Crara) wyaga liczia wyzaczików i jst dość kłopotliwy Dlatgo wprowadzoo szrg tod uryczych do rozwiązywaia takich układów rówań Rozważay będzi astępujący probl algbry: A b, dt( A ) A - acirz współczyików układu ( ), wktor rozwiązań ( ), b wktor prawj stroy (wyrazy wol) ( ) Klasyfikacja tod do rozwiązywaia powyższgo zagadiia oż opirać się a własościach acirzy współczyików Wtdy oża rozróżić: acirz sytryczą: A A, acirz dodatio okrśloą: A >, R, 3 acirz o duży roziarz: >>, 4 acirz o spcjalj strukturz (p pasowj) 9

20 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Mtody rozwiązywaia oża podzilić wtdy a: tody liiacji (polgają a odpowidi rozkładzi acirzy A a czyiki a astępi a wylicziu jdgo po drugi wszystkich rozwiązań) są uciążliw oblicziowo, al za to dają wyik ścisły, p toda Gaussa Jordaa, toda Cholskigo; tody itracyj (polgają a zastosowaiu prostych tod itracyjych do każdgo z rówań algbraiczych z osoba, co daj w rzultaci ciąg wktorów przybliżń rozwiązaia ścisłgo), p toda Jacobigo, toda Gaussa Sidla, toda Richardsoa; tody kobiowa (liiacyjo itracyj); tody spcjal, p tody aalizy frotalj czy tody acirzy rzadkich (acirz a wil zr, ało współczyików izrowych, p toda hoasa) Mtody liiacji, któr zostaą oówio poiżj, polgają a rozkładzi wyjściowj acirzy A a czyiki, tzw czyiki trójkąt L i U: A L U Macirz dolotrójkąta L a astępującą własość: współczyiki izrow występują jdyi poiżj wyrazów a, j i przkątj główj, tj L : lij, acirz górotrójkąta U a własość ( ), j > i odwrotą: współczyiki izrow położo są powyżj przkątj główj, tj, j < i U : uij Po zalziiu tgo rozkładu rozwiązuj się tzw pozor układy ( ), j i rówań: krok wprzód: Ly b oraz krok wstcz: U y Układy, dzięki swojj trójkątj strukturz, pozwalają a uzyskai koljych rozwiązań rkurcyji wirsz po wirszu zaczyając liczi od góry (przy acirzy dolotrójkątj) lub od dołu (przy acirzy górotrójkątj) MEODA GAUSSA JORDANA A b, dt( A ) j a b, i,,, ij j i Wzory dla wrsji liiacji ltów pod przkątą główą i kroki wstcz: Ab Uy U y a a a ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj b b b ( k ) ( k ) ( k ) i i ik k, gdzi: a ik, k,,, ; i k +,, ; j,, a ( k ) ik ( k ) kk i bi aij j, i,,,, j i+ aii

21 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Wzory dla wrsji liiacji ltów ad przkątą główą i kroki wprzód: Ab Ly L y a a a ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj b b b ( k ) ( k ) ( k ) i i ik k, gdzi: a ik, k,,,; i k,,; j,, a ( k ) ik ( k ) kk i i bi aij j, i,,, j aii Wzory dla wrsji płj liiacji ltów acirzy: Ab Uy L a a a ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj b b b ( k ) ( k ) ( k ) i i ik k, gdzi: a ik, k,,, ; i k +,, ; j,, a ( k ) ik ( k ) kk a a a ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj b b b ( k ) ( k ) ( k ) i i ik k, gdzi: a ik, k,,,; i k,,; j,, a ( k ) ik ( k ) kk bi i, i,,, a ii W przypadku, gdy przy dt( A ), a io to przy obliczaiu współczyika ik wyraz ( k ) a kk alży odwrócić koljość wirszy (o urach i oraz k ) tablicy złożoj z wyrazów acirzy współczyików oraz wyrazów wktora prawj stroy Moża tż rozwiązywać układy rówań z wiloa prawyi stroai, wtdy całą acirz prawych stro ( B [ b ], gdzi jst liczbą prawych stro) prztwarza się rówoczśi ( ) ij Przykład Rozwiązać todą liiacji Gaussa Jordaa układ rówań A b, gdzi 6 A 6 3, 9 b 3 35 Zastosowaa zostai wrsja płj liiacji wyrazów acirzy do postaci diagoalj Z wyrazów acirzy A oraz wyrazów wktora b budujy tablicę liczb: W pirwszy kroku liiacji podlgają lty pod przkątą główą (z acirzy A powstai acirz górotrójkąta U), koljo -, - oraz 3 Do zrowaia -

22 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń używay czyika liiacji Jst o rówy ilorazowi wyrazu, który a się wyzrować ( - ) przz odpowiadający u wyraz stojący w pirwszy wirszu od góry, który i ulga ziai (tu: wirsz pirwszy, wyraz ) Następi ziai podlga każdy wyraz w wirszu drugi (łączi z ostatią koluą wyrazów wolych) wg przpisu: owy wyraz rówa się różicy stargo wyrazu i iloczyu współczyika przz wyraz z tj saj koluy z wirsza górgo izigo dla tgo kroku (zowu wirsz pirwszy) Stąd owa postać wirsza drugigo: a ( ) +, a 6 ( ) ( ) 6 4, a 3 3 ( ) ( ) 3, b 9 ( ) ( 6) 9 7 Podobi dla wyzrowaia wyrazu a 3 współczyik 3 a owy zstaw wyrazów: a 3 ( ) +, a 3 3 ( ) ( ) 3, a 33 ( ) ( ) 9, b 3 35 ( ) ( 6) ablica wyrazów po ty kroku wygląda astępująco: Cały procs sprowadza się tak aprawdę do poożia pirwszgo rówaia ajpirw przz - i dodaiu go do drugigo a astępi przz - i dodaiu go do trzcigo W astępy, ostati górotrójkąty kroku liiacji podlga (daw 3 ) Współczyik 3 raz wirsz, który się i ziia jst wirsz drugi! Dlatgo w iaowiku jst a i - Postać owgo wirsza po liiacji (wyraz pirwszy i ulga ziai oża to łatwo sprawdzić, bo stoi ad i ): a 3, 33 ablica wyrazów wygląda traz astępująco: a 9 9, b

23 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Postać acirzy górotrójkątj: U Macirz dolotrójkątą tworzy się 7 astępująco: L Łatwo sprawdzić, iż LU A 3 3 raz liiacji podlgają wyrazy ad przkątą, koljo, - oraz - Do liiacji współczyik 3 a do liiacji - : 3 7 / 7 7 / 7 Postać tablicy po przkształciach: Ostati krok wyaga wyzrowaia - Ostati Końcowa postać tablicy (acirz A jst traz diagoala): Ostati przkształci polga a podziliu ostatij koluy wyrazów wolych przz odpowidi wyrazy diagoal ( b, b 4 5, b 3 3) Z własości 7 acirzy jdostkowj (, I b b ) wyika, iż wyrazy wol są 3 poszukiwayi rozwiązaiai wyjściowgo układu, czyli: 3

24 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń 3 Przykład Rozwiązać todą liiacji Gaussa Jordaa układ rówań Na podstawi układu budujy tablicę: Współczyiki do wyzrowaia pirwszj koluy:, 3, 4, do drugij: , 4 Dalj koicz jst wyzrowai wyrazu a 43 Jdak obliczi 7 7 współczyika 43 wyagałoby dzilia przz zro ( 43 ) Czy to ozacza, ż "" wyjściowa acirz była osobliwa? Ni, po prostu wyjściowa koljość rówań powoduj taki ułożi współczyików acirzy w taki wypadku alży zaiić koljość wirszy w powyższy przykładzi ulgą zaiai wirsz trzci i czwarty Wtdy zro wskoczy a właściw sobi ijsc Natoiast osobliwość acirzy skutkowałaby w postaci późijszgo dzilia przz zro w czasi obliczaia wyrazów wktora rozwiązań Dalsz przkształcia tablicy:

25 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń MEODA CHOLESKIEGO Mtoda opracowaa jst dla acirzy współczyików sytryczych dodatio okrśloych Dzięki taki własością acirzy A jst ożliwy astępujący jj rozkład: A L L Z sprawdzi sytrii acirzy i a a ogół problów, usi być spłioy waruk: A A a a, i, j,,, Natoiast badai dodatij okrśloości jst a ogół ij ji kłopotliw, dlatgo pooc oż okazać się astępując twirdzi: wirdzi Jżli acirz A o współczyikach rzczywistych jst sytrycza i ściśl doiująca a przkątj główj i dodatkowo posiada wszystki lty diagoal dodati, to acirz A jst dodatio okrśloa Macirz azyway ściśl doiującą a przkątj główj, jżli: aii > aij, i,,3,, j j i Wzór a rozkład acirzy w todzi Cholskigo oraz wzory a iwiado wktory i y: j l jj a jj l jk k l a l l j ij ( ij ik jk ) l jj k i i ( i ij j ),,, lii j y b l y i i yi l ji j, i,, j i+ lii Przykład 3, j,,, ; i j +,, 5

26 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Rozwiązać układ rówań A Cholskigo b, gdzi 4 6 A 5, 3 b todą liiacji 5 8 Aby zastosować todę Cholskigo do iosobliwgo układu rówań, alży sprawdzić waruk sytrii i dodatij okrśloości acirzy A Sytria jst spłioa, gdyż a a, a3 a3, a3 a3 3 Do zbadaia dodatij okrśloości wykorzystay tw: acirz sytrycza jst doiująca a przkątj główj, gdyż: 4 > +, 5 > + 4, 5 > + Rozłożi acirzy A a czyiki trójkąt L L : 4 l l l l3 5 l l l l 3 5 l3 l3 l 33 l 33 Dokoując odpowidich ożń wirszy acirzy L i kolu acirzy L i porówując wyik z odpowidi wyraz acirzy A wyzaczay iza wyrazy l ij : l l a 4 l 4 l l a l l l l3 a3 l3 l l + l a 5 l 5 l l l l l l a l l l l + l + l a 5 l 5 l l 5 Macirz dolotrójkąta: Macirz górotrójkąta: Krok wprzód Ly b : l L l l l3 l3 l 33 l l l3 U L l l 3 l 33 6

27 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń 6 y 3 y 6 3 y 3 y (3 y ) + y y3 (8 y ) 4 y Krok wstcz L y : ( 3 ) ( 3 + ) Ostatczy wktor rozwiązań jst wktor Wyagai związa z dodatią okrśloością acirzy A oż być w wyjątkowych sytuacjach ispłio Wtdy acirz trójkąt L L istiją w dzidzii liczb zspoloych, al końcow rozwiązai jst rzczywist o il tylko układ i jst osobliwy Mtody itracyj, w odróżiiu od tod liiacyjych, dostarczają w wyiku tod itracji prostj (z rlaksacją) całgo zbioru przybliżń wktora rozwiązań, który przy - odpowidij liczbi itracji będzi zbiży do rozwiązaia ścisłgo A b W todach itracyjych z każdgo z rówań wyzaczay iwiadoą (z i -tgo rówaia pochodzi i-ta iwiadoa) za poocą wszystkich pozostałych Niwiado t podlgają oblicziu a podstawi zajoości poprzdigo przybliżia, a say początku a zajoości wktora startowgo ak działa toda Jacobigo, która zawsz korzysta z wyików z poprzdij itracji, atoiast toda Gaussa Sidla korzysta z iforacji z aktualj itracji, jżli jst to już ożliw Mtody t są zbiż, jżli acirz A jst dodatio okrśloa (jst to waruk wystarczający zbiżości) Sforułowai problu: A b, dt( A ) a b, i,,, j ij j i MEODA JACOBIEGO () () () () {,,, } ( k + ) ( ( k ) i bi aij j ), i,,, aii j j i Po rozłożiu acirzy A a składiki: sforułować w zapisi acirzowy: A b L + D + U b oża algoryt 7

28 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń ( k ) ( k ) + D ( L+ U) + D b MEODA GAUSSA - SEIDELA () () () () {,,, } i ( k + ) ( ( k + ) ( k ) i bi aij j aij j ), i,,, aii j j i+ W zapisi acirzowy: ( k + ) - ( k + ) - ( k ) D L D U + D b Krytria przrwaia procsu itracyjgo są taki sa dla obydwu powyższych tod: kotrola tpa zbiżości: ( k + ) ( k ) () () ( k + ) dop ( k + ) A b () () kotrola wilkości rsiduu: dop A b Zastosowai rlaksacji polga a poprawiiu wktora rozwiązań po każdy kroku itracyjy wg wzoru:, ɶ + λ ( ), ( k ) ( k ) ( k ) ( k ) i i i i gdzi λ jst paratr rlaksacji (przyjoway arbitrali a początku lub ustalay dyaiczi po każdy kroku) Przykład Rozwiązać układ rówań A b, gdzi A 5, 3 b todą itracji 5 8 () Jacobigo Przyjąć wktor startowy {,,} Po zapisaiu tradycyjy powyższgo układu i wylicziu z każdgo z rówań koljych iwiadoych, otrzyujy schat itracyjy tody Jacobigo ( k + ) ( ) ( 6 k + ) ( k + ) ( k ) ( k ) ( ) ( k + ) ( ) 3 (8 k + ) 5 8

29 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń () Rozpoczyając obliczia od wktora startowgo {,,} otrzyujy ciąg przybliżń wktora rozwiązań, po każdy kroku kotrolując błąd obliczń (tpo zbiżości i rsiduu liczo dla dwóch rodzajów or: uklidsowj i aksiu): Itracja pirwsza ( k ): () () ( 6 + ) ( 6 + ) () () () ( ) (3 + + ) () () 3 (8 + ) (8 + ) A b () () () () () () (),,, () () () () A b 5 Itracja druga ( k ): () () ( 6 + ) ( 6 + 6) 4 4 () () () ( ) (3+ ( 5) + 6) () () 3 (8 + ) (8 + 6) A b 4,,, () () 63 A b 35 () () () () Itracja trzcia ( k ): (3) () ( 6 + ) ( ) (3) () () ( ) (3+ ( ) + 84) (3) () 3 (8 + ) (8 + 64) A b 589,,, () () 3 64 A b 54 () () () 3 () 3 9

30 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Procs jst bardzo wolo zbiży do rozwiązaia ścisłgo {,, } Po piętastu (5) itracjach otrzyao wyik {-39, , } Aby przyśpiszyć obliczia, oża zastosować tchikę, p adrlaksacji z paratr λ 6 Wtdy poprawio rozwiązaia po drugi kroku itracji wyosić będą: () () () () + λ ( ) ( + 5) () () () () + λ ( ) (64 6) 664 () () () () λ ( 3 3 ) (84 6) 984 Dopiro dla tych wyików policzo błędy wyoszą: 9 A b 736,,, () () 49 A b () () () () Poiższ wykrsy przdstawiają tpa zbiżości rozwiązaia i rsiduu rówaia dla opcji tody bz rlaksacji w orach: dzisiętj i logaryticzj tpo zbiżości rozwiązaia i rsiduu dokładości (rozw i rs),,8,6,4, 5 5 r itracji CoEuk CoMa RsEuk RsMa 3

31 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń tpo zbiżości rozwiązaia i rsiduu - skala logaryticza log(dokładości (rozw i rs)) -,5 - -,5 - -,5-3 -3,5-4 -4,5,,4,6,8, log(r itracji) CoEuk CoMa RsEuk RsMa Moża spodziwać się większgo przyśpiszia zbiżości po zastosowaiu tody itracyjj Gaussa Sidla Przykład 5 Rozwiązać powyższ zadai todą itracji Gaussa Sidla Wyjściowy układ rówań: A b, gdzi 4 6 A 5, 3 b 5 8 Schat itracyjy tody Gaussa Sidla (zodyfikoway schat tody Jacobigo): ( k + ) ( ) ( 6 k + ) ( k + ) ( k + ) ( k ) ( ) ( k + ) ( ) 3 (8 k + + ) 5 a gdzi to jst ożliw wykorzystuj się już iforację ajświższą z aktualgo kroku itracyjgo k + Itracja pirwsza ( k ): 3

32 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń () () ( 6 + ) ( 6 + ) () () () ( ) (3+ ( 5) + ) 5 5 () () 3 (8 + ) (8 + ) A b 365 () () () () () () (),,, () () () () A b 4 Itracja druga ( k ): () () ( 6 + ) ( 6 + ) () () () ( ) (3+ ( 5) + 6) () () 3 (8 + ) (8 + 64) A b 3,,, () () 3448 A b 6 () () () () Itracja trzcia ( k ): (3) () ( 6 + ) ( ) (3) (3) () ( ) (3+ ( 8) + 856) (3) (3) 3 (8 + ) ( ) A b 475,,, () () A b 576 () () () 3 () 3 (5) Po piętastu itracjach otrzyao rozwiązai {-,, } z dokładością do szściu ijsc po przciku Wykrsy zbiżości przdstawioo poiżj 3

33 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń tpo zbiżości rozwiązaia i rsiduu dokładości (rozw i rs),8,6,4, r itracji CoEuk CoMa RsEuk RsMa tpo zbiżości rozwiązaia i rsiduu - skala logaryticza log(dokładości (rozw i rs)) -4-4,5-5 -5,5-6 -6,5-7,5,,5, log(r itracji) CoEuk CoMa RsEuk RsMa 33

34 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Odwracai acirzy dolotrójkątj ODWRACANIE MACIERZY Daa jst acirz dolotrójkąta L o wyiarz, szukaa jst acirz C taka, ż L C I Macirz C, odwrota do acirzy L jst rówiż acirzą dolotrójkąta Wzory ogól: cii i,,, lii i cij lik ckj i,,, j,,, i lii k j Przykład 3 Odwrócić acirz dolotrójkąta c L 4 C c c c3 c3 c 33 c L C I 4 c c c3 c3 c 33 Dokoujy ożń odpowidich wirszy acirzy L i kolu acirzy C tak, aby wyzaczyć wyrazy acirzy C za każdy raz porówując wyiki tych ożń z odpowidi wyraz acirzy jdostkowj c + c + c c 3 c + c 4 + c3 6 c c 3+ c 5 + c3 c3 + c 4 + c3 6 c c 5 + c3 6 c c33 c

35 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń C Odwracai acirzy górotrójkątj Daa jst acirz górotrójkąta U o wyiarz, szukaa jst acirz C taka, ż U C I Macirz C, odwrota do acirzy U jst rówiż acirzą górotrójkąta Wzory ogól: cii i,, uii j cij uik ckj i,, j,, i + u ii k i + Przykład 4 Odwrócić acirz górotrójkąta 3 c c c3 U 4 5 C c c 3 6 c 33 3 c c c3 U C I 4 5 c c 3 6 c 33 Postępowai jst idtycz jak w przypadku acirzy dolotrójkątj 35

36 c Sławoir Milwski c c + c c 4 c3 + c3 + c33 6 c33 6 c + c + 3 c 5 c3 + c3 4 + c33 5 c3 4 c3 + c3 + c33 3 c3 5 C data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Mtoda Cholskigo Jst to toda odwracaia acirzy sytryczych, dodatio okrśloych Polga oa a rozłożiu wyjściowj acirzy a czyiki trójkąt: A L L a astępi a odwróciu każdgo z ich osobo i wyożiu tak, ż: Wzory a rozkład acirzy A a czyiki trójkąt: - - A L L j l jj a jj l jk j,, k j lij ( aij lik l jk ) i j +,, l jj k Po uzyskaiu acirzy dolotrójkątj L i górotrójkątj L odwraca się j korzystając z wzorów zaprztowaych w poprzdich podrozdziałach, a astępi oży obydwi acirz odwrot, al w odwrotj koljości Mtody powiąza z rozwiązywai układów rówań Z dfiicji acirzy odwrotj do acirzy A wyika astępująca zalżość: 36

37 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń a a a c c c a a a c c c - A A I a a a c c c Powyższy zapis oża rozbić a układów rówań, z których każdy służy do obliczia - koljj, k-tj koluy acirzy A a a a c k b k a a a c k b k k,,,, a a a ck bk gdzi wyrazy wktora prawj stroy: b jk dla j k dla j k W zalżości od tody rozwiązywaia tych układów rówań oża ówić o todach liiacji (p toda liiacji Gaussa wtdy rozwiązuj się jd układ, al z prawyi stroai) lub todach itracyjych (p toda Jacobigo lub toda Gaussa-Sidla) Mtoda liiacji Gaussa rasforacji podlgają wyjściowa acirz iosobliwa A oraz acirz C, która a początku, i j obliczń jst acirzą jdostkową, tz Cij, i j a a a ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj c c c ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj, gdzi: a ik, k,,, ; i k +,, ; j,, a ( k ) ik ( k ) kk a a a ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj c c c ( k ) ( k ) ( k ) ij ij ik kj, gdzi: a ik, k,,,; i k,,; j,, a ( k ) ik ( k ) kk cij cij, i, j,,, a ii 37

38 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń NADOKREŚLONY UKŁAD RÓWNAŃ Jżli w day układzi rówań liiowych A b jst więcj rówań iż iwiadoych ziych, to taki układ azywa się adokrśloy Jżli wszystki rówaia są liiowo izalż, to układ i a jdgo wspólgo rozwiązaia, tj puktu, w który wszystki prost przciają się W taki wypadku szuka się tzw psudorozwiązaia, czyli puktu, który i lży a żadj prostj, al jgo odlgłości od każdj z prostych są iial w ssi jakiś ory Nich A będzi acirzą, gdzi (liczba wirszy) ozacza liczbę rówań, atoiast (liczba kolu) ozacza liczbę iwiadoych W układzi adokrśloy: >, w układzi idookrśloy: < Nich b będzi wktor wyrazów wolych o wyiarz W pirwszy kroku buduj się wktor (,,, ) zawirający odlgłości prostych od psudorozwiązaia Następi szuka się i Jżli zastosujy orę śrdiokwadratową: + + +, to dalsz postępowai azywa się todą ajijszych kwadratów Moża tż stosować orę aksiu Mtoda ajijszych kwadratów Zapis wskaźikowy (korzysty przy oblicziach ręczych): ( ij j i ) - fukcjoał błędu i j B a b B a ( a b ) ik ij j i k i j - iializacja fukcjoału Nowy układ rówań liiowych (wyiar: ): a a a b, k,,, ik ij j ik i i j i Zapis acirzowy (korzysty przy ipltacji koputrowj): B ( A b) ( A b) B A ( A b) A A A b Przykład Rozwiązać adokrśloy układ rówań + y + y y y y y + 38

39 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń B(, y) (, y) ( + y ) + ( y) + ( y + ) B ( + y ) + ( y) + ( y + ) B ( + y ) ( y) 4 ( y + ) y 6 3 y y 6 9 y psudorozwiązai Moża tż policzyć aksyaly błąd tgo wyiku: Ba B(, y) 8574 Czasai stosuj się tż tzw ważoą todę ajijszych kwadratów Aby zwiększyć lub zijszyć wpływ jdgo z rówań a wyik końcowy, oża przypisać każdu z rówań wagę (fukcję lub liczbę) i większą ty bliżj tj prostj będzi lżało psudorozwiązai Wprowadza się diagoalą acirz wagową: W diag{ wii }, i,,, zbirającą wagi przypisa wszystki rówaio Odpowidi odyfikacj ostatczych układów rówań są astępując: w zapisi wskaźikowy: w zapisi acirzowy: a w a w a b, k,,, ik ii ij j ii ik i i j i A WA A W b Przykład Rozwiązań adokrśloy układ rówań z przykładu, przypisując każdu z rówań wagę będącą jgo ur koljy w, w, w 3 Wagi: 33 Fukcjoał błędu: B(, y) ( + y ) + ( y) + 3 ( y + ) B ( + y ) + ( y) + 3 ( y + ) B ( + y ) ( y) 4 3 ( y + ) y 4y , Ba y 8 y

40 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń WAROŚCI WŁASNE I WEKORY WŁASNE MACIERZY Wartościai własyi acirzy A stopia azyway taki wartości λ, λ,, λ paratru λ, dla których układ rówań A λ () a izrow rozwiązai Wktor r, spłiający przy λ λr układ rówań (), azyway wktor własy acirzy A Układ () a izrow rozwiązai wtdy, gdy jgo wyzaczik jst rówy zro, tz ( A λi ) Po rozwiięciu powyższgo wyzaczika otrzyay rówai algbraicz stopia : a a a + λ + λ + + ( ) λ zwa rówai charaktrystyczy acirzy A Pirwiastki tgo rówaia są oczywiści wartościai własyi acirzy A Przykład Nich 4 3 A Zajdziy traz rówai charaktrystycz acirzy A A λi λ 4 3 λ λ λ Rozwijając t wyzaczik wdług ltów pirwszgo wirsza, otrzyujy 3 λ 3 λ ( λ) λ 4 λ λ ( λ)(3 λ)( λ)( λ) 4[(3 λ)( λ) + ] ( λ 4)( λ )( λ )( λ + ) 4

41 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Wartości włas acirzy A są rów λ 4, λ, λ3, λ4 Aby otrzyać wktory włas, alży rozwiązać układ rówań A λ, gdzi zaiast λ będziy podstawiać kolj obliczo wartości włas Podstawiając λ 4, oraz ozaczając współrzęd wktora własgo przz v, v, v3, v 4, otrzyujy astępujący układ 4 v v 3 lub po rozpisaiu v v 4 v 3 v 3 v4 v4 v + 4v4 4v 3v + v3 4v v 4v3 v + v + v 4v 4 4 skąd obliczay v 4 v3, v v3, v4 3v3 Oczywiści wktor własy i jst okrśloy jdozaczi Jżli dodatkowo dokoać jgo oralizacji, p zażądać, aby jgo ajwiększa współrzęda była rówa jdości to wtdy otrzyay 3 (,,, ) 4 4 Podobi otrzyay pozostał wktory włas (,,, ), 3 (,,,), 4 (,,, ) 4 Moża oczywiści iaczj zoralizować day wktor, p tak, aby jgo długość była rówa jdości, tz v + v + + v Podaa w powyższy przykładzi toda zajdywaia wartości własych oraz wktorów własych jst bardzo pracochłoa, szczgóli w przypadku acirzy wysokigo stopia Dlatgo tż rzadko rozwiązuj się probl własy acirzy a podstawi dfiicji Szczgóli kłopotliw oż być wyzaczi saych wartości własych, gdy wiloia występujący w rówaiu charaktrystyczy i a pirwiastków wyirych Przykład Nich 4

42 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń 3 A 4 3 Rówai charaktrystycz λ 3 ( A λi ) λ 4 3 λ po rozwiięciu (p względ pirwszgo wirsza) a postać astępującgo wiloiau 3 λ λ λ Wiloia t i posiada pirwiastków wyirych, (co łatwo sprawdzić, gdyż ogłyby o wyosić odpowidio λ i, 3, 9, 7 al żada z tych liczb i spłia rówaia) Rówai trzcigo stopia posiada odpowidi wzory a swoj pirwiastki rzczywist, (jżli istiją) tzw wzory Cardaa, al są o dość uciążliw w użyciu Dlatgo posłużyy się w ty przypadku todai uryczyi dla okrślia jdgo z pirwiastków, aby pozostał dwa wyzaczyć już w sposób aalityczy Budując z powyższgo wiloiau schat itracyjy dla tody Nwtoa F λ λ λ λ 3 ( ) λ λ λ λ λ λ λ 3 F( ) F '( λ ) 3λ λ oraz startując p z λ otrzyujy dla cztrch koljych itracji λ 3 λ λ 78 λ Ostati wyik oża uzać już za satysfakcjoujący gdyż odpowiadając u tpo λ3 λ4 zbiżości 3 jst rlatywi ałą liczba λ 4 Zat przyjujy do dalszych obliczń λ λ4 758 W clu wyzaczia pozostałych pirwiastków rówaia dziliy wyjściowy wiloia przz ( λ 758) otrzyując w rzultaci 3 λ λ λ λ λ λ ( 758)( ) Rówai kwadratow rozwiązujy w zay aalityczy sposób wyzaczając pozostał dwa pirwiastki Ostatczi wartości włas acirzy A wyoszą (w koljości rosącj) λ 968, λ 758, λ

43 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Dla porówaia aalityczi policzo wartości włas wyoszą 969, 759, 5947 Zat powyższ wilkości urycz są bardzo dobry przybliżi ścisłych wyików aalityczych Dalj postępujy podobi jak w przykładzi w clu wyzaczia wktorów własych Dla λ 968 i odpowiadającgo jj wktora v (, y, z) budujy układ rówań λ λ 4 y y 3 λ z 4968 z Do dwóch pirwszych rówań (trzci to tożsaość w stosuku do ich) dołączay waruk a jdostkową długość wktora własgo y z y + 4 z + y + z Rozwiązai tgo układu daj współrzęd wktora v y z 3857 Aalogicz obliczia oża przprowadzić dla pozostałych wartości własych Odpowiadając i wktory włas wyoszą v (, y, z ) 8783 y 4589 z v (, y, z ) 4379 y z W ogólości dla dowolj acirzy oż okazać się, iż daa acirz i posiada wartości własych rzczywistych lub posiada wartości włas wilokrot W drugi przypadku i istij jd uoroway wktor własy, al cały ich zbiór lżący a kokrtj płaszczyźi Bardzo często występującyi acirzai w aukach tchiczych są acirz sytrycz, p w chaic ciała odkształcalgo takii acirzai są acirz aprężń i acirz odkształcń dla atriału izotropowgo Moża wykazać astępując twirdzi: wirdzi Każda acirz sytrycza dodatio okrśloa posiada wszystki wartości włas rzczywist dodati i róż od sibi Przykład 3 Macirz aprężń dla płaskigo stau aprężia opisaa jst w każdy pukci ciała 3 A 43

44 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Zalźć postać acirzy w układzi własy oraz jj kiruki głów Układay rówai charaktrystycz (tu rówiż azywa rówai wikowy lub skulary) 3 λ ( A λi ) λ 5λ + 4 λ Wartości włas wyoszą λ, λ 4 Wktory włas: dla λ 3 + y y + y stąd 86497, y dla λ y 4 y + y stąd 57735, y 86497, Dla wktorów własych (tu: wrsorów wyzaczających osi głów) acirzy sytryczych istij waruk ich wzajj ortogoalości y y co sprowadza się do obliczia iloczyu skalargo wktorów (dla wktorów prostopadłych iloczy skalary jst rówy zru) W aalityczj i uryczj aalizi problów własych acirzy poocicz są astępując twirdzia: wirdzi Jżli acirz posiada róż wartości włas to istij zbiór liiowo izalżych wktorów własych, z dokładością do stałj, co ozacza istii jdozaczych kiruków tych wktorów wirdzi 3 (Cayly Hailtoa) Macirz sytrycza drugij walcji ( charaktrystycz A a ) spłia swoj włas rówai ij 44

45 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń A I A + I A I I, 3 A A A 3 A A A gdzi I, I, I3 są jj iziikai wirdzi 4 Jżli g( ) jst wiloia, a λ jst wartością własą acirzy A, to g( λ ) jst wartością własą acirzy g( A ) Przykład 4 Wartości włas acirzy A wyoszą λ i {,,,3} 3 B A A + A I Obliczyć wartości włas acirzy Koskwcją twirdzia 4 jst przisii zalżości idzy acirzai A i B a zalżość iędzy ich wartościai własyi, czyli: λ λ λ + λ 3 B A A A co pozwala bardzo łatwo obliczyć wartości włas acirzy B λ ( ) ( ) ( ) 8 λ + 3 λ + 3 λ wirdzi 5 rasforacja acirzy A przz podobiństwo i ziia jj wartości własych Jżli R jst acirzą iosobliwą to trasforacją przz podobiństwo azyway - przkształci R A R Wartości włas tj owj acirzy są taki sa jak wartości włas acirzy wyjściowj A wirdzi 6 rasforacja ortogoala acirzy A i ziia ai jj wartości własych ai jj wtualj sytrii Jżli Q jst acirzą iosobliwą i taką, ż Q Q I to trasforacją ortogoala azyway przkształci Q AQ Wartości włas tj owj acirzy są taki sa jak wartości włas acirzy wyjściowj A wirdzi 7 (Grszgoria) Nich A będzi acirzą kwadratową o wyiarz i wyrazach a ( i, j,,, ) Jżli okrśliy dyski ui, i,,, o środkach odpowiadający wyrazo a ii a przkątj ij 45

46 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń główj acirzy i proiiach R i, gdzi własych) oża oszacować poprzz wzory: R i aik to wido acirzy A (zbiór wartości k k i λ λ, λ λ λ i a i a > i( a R ) i < a( a + R ) i ii ii i i Oszacowaia powyższ stają się rzczywistyi wartościai λi i λ a dla acirzy ściśl doiującj a przkątj główj Macirz azyway acirzą ściśl doiującą a przkątj główj, jżli: aii > aij, i,,, j j i Przykład 5 Oszacować wido wartości własych korzystając z twirdzia Grszgoria dla acirzy: 3 A Wyrazy a przkątj główj: a, a 4, a33 3 Proii dysków: R + 3 4, R + 3, R Oszacowai wartości własych: λ i 4 6 > i 4 3 i 6, λi > λa < a 4 3 a 7 + 8, λa < czyli λ 6,8 W rzczywistości acirz A a jdą wartość własą rzczywistą rówą: 9886 iszczącą się w powyższy przdzial Jdy z zastosowań powyższgo twirdzia jst jgo wykorzystai do zbadaia dodatij okrśloości daj acirzy kwadratowj A Macirz A o wyiarz azyway acirzą dodatio okrśloą, jśli jst iosobliwa ( dt( A ) ) oraz dla dowolgo wktora R spłioa jst irówość A > 46

47 data utworzia: styczń 6, data odyfikacji: styczń Poiważ badai dodatij okrśloości acirzy z dfiicji jst kłopotliw, stosuj się to tgo róż twirdzia, oprócz twirdzia -szgo takż: wirdzi 8 Jżli acirz kwadratowa A o wyrazach rzczywistych jst ściśl doiująca a przkątj główj i a dodati wyrazy a przkątj główj to A jst dodatio okrśloa Często rówiż wykorzystuj się do badaia dodatij okrśloości acirzy pojęci podwyzaczika acirzy: jśli zaki podwyzaczików acirzy (od rzędu -szgo aż do rzędu -tgo) tworzą aprziy ciąg lub są taki sa to acirz jst dodatio okrśloa Wdług twirdzia -szgo, aby wykazać, ż acirz jst dodatio okrśloa, alży udowodić, iż jj wartości włas są dodati i róż od sibi Poiważ twirdzi Grszgoria oszacowuj wido acirzy, oża go zastosować w clu zbadaia pirwszj tzy Natoiast zbadai, czy wartości włas są od sibi róż, wyaga zastosowaia tzw ciągów Stura i i będzi rozważa w ty opracowaiu Przykład 6 Wykorzystać twirdzi Grszgoria do zbadaia dodatij okrśloości astępujących acirzy: 3 A 3 B 3 Dla acirzy A: λi > i i, λi > λ (, 4) + 4 λa < a a 4 + 4, λa < Wiosk: acirz A oż być dodatio okrśloa Dla acirzy B: 3 3 λi > i 3 4 i, λi > 3 4 λ (,7) λa < a 3 4 a 7 + 7, λa < Wiosk: acirz B i jst dodatio okrśloa 47

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe MMF ćwiczia r - Rówaia różicow Rozwiązać rówaia różicow pirwszgo rzędu: y + y = y = y + y =! y = Wsk Podzilić rówai przz! i podstawić z y /( )! Rozwiązać rówaia różicow drugigo rzędu: 5 6 F F F F F (ciąg

Bardziej szczegółowo

X, K, +, - przestrzeń wektorowa

X, K, +, - przestrzeń wektorowa Zmiaa bazy przstrzi wktorowj Diicja 1. X, K, +, - przstrzń wktorowa ad ciałm K ( (,,..., ),,..., ) - owa baza - stara baza Macirzą przjścia P od do azywamy macirz odwzorowaia Idtyczościowgo P przstrzi

Bardziej szczegółowo

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I 5. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I Fukcj pirwot fukcji f w pwym przdzial (właciwym lub iwłaciwym) azywamy tak fukcj F, którj pochoda rówa si fukcji f w tym przdzial. Zbiór wszystkich fukcji pirwotych fukcji f

Bardziej szczegółowo

Teoria Sygnałów. II Inżynieria Obliczeniowa. Wykład 13

Teoria Sygnałów. II Inżynieria Obliczeniowa. Wykład 13 Toria Sygałów II Iżyiria Oblicziowa Wyład 3 Filtr adaptacyjy dostraja się do zmiych waruów pracy. Filtr tai posiadają dwa sygały wjściow. Pirwszym jst sygał poddaway filtracji x(). Drugim ta zway sygał

Bardziej szczegółowo

OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA BUDYNKÓW

OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA BUDYNKÓW 95 V. OCHRONA PRZCWPOŻAROWA BUDYNKÓW 34 tapy rozwoju pożaru Ohroa prziwpożarowa uwzględia astępują fazy rozwoju pożaru:. Lokala iijaja pożaru i jgo arastai.. Radiayja i kowkyja wymiaa ipła między źródłm

Bardziej szczegółowo

Wymiana ciepła przez promieniowanie

Wymiana ciepła przez promieniowanie dr iż. Michał Strzszwski 003-006 yiaa cipła przz proiiowai Matriały do ćwiczń z wyiay cipła v..05. prowadzi Każd ciało wysyła pwą ilość rgii ciplj w postaci proiiowaia. Proiiowai cipl oż być traktowa jako

Bardziej szczegółowo

Uogólnione wektory własne

Uogólnione wektory własne Uogólnion wktory własn m Dfinicja: Wktor nazywamy uogólnionym wktorm własnym rzędu m macirzy A do wartości własnj λ jśli ( A - I) m m- λ al ( A - λ I) Przykład: Znajdź uogólniony wktor własny rzędu do

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 2. Rozdział 2: Drgania układu liniowego o jednym stopniu swobody. Część 1 Drgania swobodne

WYKŁAD 2. Rozdział 2: Drgania układu liniowego o jednym stopniu swobody. Część 1 Drgania swobodne WYKŁD Rozdział : Drgaia układu liiowgo o jdym stopiu swobody Część Drgaia swobod.. Modl fizycz układów o jdym stopiu swobody Przypomijmy, ż drgaia swobod to drgaia, któr odbywają się bz udziału wymuszń

Bardziej szczegółowo

L.Kowalski Systemy obsługi SMO

L.Kowalski Systemy obsługi SMO SMO Systy asow obsługi zastosowai procsu urodzń i śirci - przyłady: - ctrala tlfoicza, - staca bzyowa, - asa biltowa, - syst iforatyczy. Założia: - liczba staowis obsługi, - liczba isc w poczali. - struiń

Bardziej szczegółowo

Parametryzacja rozwiązań układu równań

Parametryzacja rozwiązań układu równań Parametryzacja rozwiązań układu rówań Przykład: ozwiąż układy rówań: / 2 2 6 2 5 2 6 2 5 //( / / 2 2 9 2 2 4 4 2 ) / 4 2 2 5 2 4 2 2 Korzystając z postaci schodkowej (środkowa macierz) i stosując podstawiaie

Bardziej szczegółowo

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A Uogólnion wktory własnw Dfinicja: Wktor nazywamy uogólnionym wktorm własnym rzędu m macirzy A m do wartości własnj λ jśli ( A - I) m m- λ al ( A - λ I) Przykład: Znajdź uogólniony wktor własny rzędu do

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17 Egzami, 18.02.2017, godz. 9:00-11:30 Zadaie 1. (22 pukty) W każdym z zadań 1.1-1.10 podaj w postaci uproszczoej kresy zbioru oraz apisz, czy kresy ależą do zbioru (apisz TAK albo NIE, ewetualie T albo

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/ n 333))

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/ n 333)) 46. Wskazać liczbę rzeczywistą k, dla której graica k 666 + 333)) istieje i jest liczbą rzeczywistą dodatią. Obliczyć wartość graicy przy tak wybraej liczbie k. Rozwiązaie: Korzystając ze wzoru a różicę

Bardziej szczegółowo

Zmiana wartości pieniądza

Zmiana wartości pieniądza Ziaa watości piiądza w czasi topa dyskotowa Wydatki i fkty astępują w óży czasi, tzba więc uwzględić fakt, ż watość piiądza ziia się w czasi, więc taka saa sua piiędzy będzi iała ią watość w óży czasi.

Bardziej szczegółowo

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Ekoeergetyka Matematyka. Wykład 4. UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Defiicja (Układ rówań liiowych, rozwiązaie układu rówań) Układem m rówań liiowych z iewiadomymi,,,, gdzie m, azywamy układ rówań postaci: a a a

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16 Egzami,.9.6, godz. :-5: Zadaie. ( puktów) Wyzaczyć wszystkie rozwiązaia rówaia z 4 = 4 w liczbach zespoloych. Zapisać wszystkie rozwiązaia w postaci kartezjańskiej (bez używaia fukcji trygoometryczych)

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturaly wraz ze schematem oceiaia dla klasy II Liceum Propozycja zadań maturalych sprawdzających opaowaie wiadomości i umiejętości matematyczych z zakresu

Bardziej szczegółowo

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Macierze. Rozdział Działania na macierzach Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i, j) (i 1,..., n; j 1,..., m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F R lub F C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy

Bardziej szczegółowo

ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera

ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera AALIZA FOURIEROWSKA szybi trasformaty Fourira dowola fuję priodyzą F( w zasi lub przstrzi (tx, ors T) moża przdstawić jao () F( b o + [ a si( + b os( ] gdzi π / T lub ω zauważmy, ż ω, jst ajiższą zęstośią

Bardziej szczegółowo

I. Podzielność liczb całkowitych

I. Podzielność liczb całkowitych I Podzielość liczb całkowitych Liczba a = 57 przy dzieleiu przez pewą liczbę dodatią całkowitą b daje iloraz k = 3 i resztę r Zaleźć dzieik b oraz resztę r a = 57 = 3 b + r, 0 r b Stąd 5 r b 8, 3 więc

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona Twierdzeie Cayleya-Hamiltoa Twierdzeie (Cayleya-Hamiltoa): Każda macierz kwadratowa spełia swoje włase rówaie charakterystycze. D: Chcemy pokazać, że jeśli wielomiaem charakterystyczym macierzy A jest

Bardziej szczegółowo

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4 Zadaia z Matematyka - SIMR 00/009 - szeregi zadaia z rozwiązaiami. Zbadać zbieżość szeregu Rozwiązaie: 0 4 4 + 6 0 : Dla dostateczie dużych 0 wyrazy szeregu są ieujeme 0 a = 4 4 + 6 0 0 Stosujemy kryterium

Bardziej szczegółowo

Definicja interpolacji

Definicja interpolacji INTERPOLACJA Defiicja iterpolacji Defiicja iterpolacji 3 Daa jest fukcja y = f (x), x[x 0, x ]. Zamy tablice wartości tej fukcji, czyli: f ( x ) y 0 0 f ( x ) y 1 1 Defiicja iterpolacji Wyzaczamy fukcję

Bardziej szczegółowo

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY .Kowalski własości macierzy WŁSNOŚC MCERZY Własości iloczyu i traspozycji a) możeie macierzy jest łącze, tz. (C) ()C, dlatego zapis C jest jedozaczy, b) możeie macierzy jest rozdziele względem dodawaia,

Bardziej szczegółowo

Matematyka. Zakres podstawowy. Nawi zanie do gimnazjum. n/m Rozwi zywanie zada Zadanie domowe Dodatkowe Komunikaty Bie ce materiały

Matematyka. Zakres podstawowy. Nawi zanie do gimnazjum. n/m Rozwi zywanie zada Zadanie domowe Dodatkowe Komunikaty Bie ce materiały Lekcja 1. Lekcja orgaizacyja kotrakt Podręczik: W. Babiański, L. Chańko, D. Poczek Mateatyka. Zakres podstawowy. Wyd. Nowa Era. Zakres ateriału: Liczby rzeczywiste Wyrażeia algebraicze Rówaia i ierówości

Bardziej szczegółowo

x 1 2 3 t 1 (x) 2 3 1 o 1 : x 1 2 3 s 3 (x) 2 1 3. Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

x 1 2 3 t 1 (x) 2 3 1 o 1 : x 1 2 3 s 3 (x) 2 1 3. Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem 9.1. Izomorfizmy algebr.. Wykład Przykłady: 13) Działaia w grupach często wygodie jest zapisywać w tabelkach Cayleya. Na przykład tabelka działań w grupie Z 5, 5) wygląda astępująco: 5 1 3 1 1 3 1 3 3

Bardziej szczegółowo

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek Zajdowaie pozostałych pierwiastków liczby zespoloej, gdy zay jest jede pierwiastek 1 Wprowadzeie Okazuje się, że gdy zamy jede z pierwiastków stopia z liczby zespoloej z, to pozostałe pierwiastki możemy

Bardziej szczegółowo

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego Elemety rach macierzowego Materiały pomocicze do MES Stroa z 7 Elemety rachuku macierzowego Przedstawioe poiżej iformacje staowią krótkie przypomieie elemetów rachuku macierzowego iezbęde dla zrozumieia

Bardziej szczegółowo

MACIERZE STOCHASTYCZNE

MACIERZE STOCHASTYCZNE MACIERZE STOCHASTYCZNE p ij - prawdopodobieństwo przejścia od stau i do stau j w jedym (dowolym) kroku, [p ij ]- macierz prawdopodobieństw przejść (w jedym kroku), Własości macierzy prawdopodobieństw przejść:

Bardziej szczegółowo

Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych

Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych Automatya i Rootya Aaliza Wyład dr Adam Ćmil cmil@agh.du.pl SZEREGI POTĘGOWE ( c ciąg licz zspoloych c ( z z - szrg potęgowy, gdzi ( c - ciąg współczyiów szrgu, z C - środ, ctrum (ustalo, z C - zmia. Dla

Bardziej szczegółowo

Inwestycje. MPK = R/P = uc (1) gdzie uc - realny koszt pozyskania kapitału. Przyjmując, że funkcja produkcji ma postać Cobba-Douglasa otrzymamy: (3)

Inwestycje. MPK = R/P = uc (1) gdzie uc - realny koszt pozyskania kapitału. Przyjmując, że funkcja produkcji ma postać Cobba-Douglasa otrzymamy: (3) Dr Barłomij Rokicki Ćwiczia z Makrokoomii II Iwsycj Iwsycj są ym składikim PB, kóry wykazuj ajwiększą skłoość do flukuacji czyli wahań. Spadk popyu a dobra i usługi jaki js obsrwoway podczas rcsji zwykl

Bardziej szczegółowo

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim. Damia Doroba Ciągi. Graice, z których korzystamy. k. q.. 5. dla k > 0 dla k 0 0 dla k < 0 dla q > 0 dla q, ) dla q Nie istieje dla q ) e a, a > 0. Opis. Pierwsza z graic powia wydawać się oczywista. Jako

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA zadania domowe dla studentów Ekonomii, rok 2016/17 Zestaw opracowała dr inż. Alina Jóźwikowska

MATEMATYKA zadania domowe dla studentów Ekonomii, rok 2016/17 Zestaw opracowała dr inż. Alina Jóźwikowska MATEMATYKA zadaia domow dla studtów Ekoomii rok /7 Zstaw opraowała dr iż Alia Jóźwikowska PRACA DOMOWA 5/EK CIĄGI LICZBOWE Zad Zbadać mootoizość iągu o wyrazi ogólym! a a b a a! zad Wykazać ograizoość

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometrią analityczną

Algebra liniowa z geometrią analityczną WYKŁAD. Elmtar fucj mij spoloj: wilomiay, pirwiasti jdości, fucja: pirwiast stopia, fucja wyładica, fucja logarytmica. Podstawow własości wilomiaów: podilość, twirdi Bout, podstawow twirdi algbry, suai

Bardziej szczegółowo

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i,j) (i = 1,,n;j = 1,,m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F = R lub F = C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy F

Bardziej szczegółowo

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem: Relacje rekurecyje Defiicja: Niech =,,,... będzie astępująco zdefiiowaym ciągiem: () = r, = r,..., k = rk, gdzie r, r,..., r k są skalarami, () dla k, = a + a +... + ak k, gdzie a, a,..., ak są skalarami.

Bardziej szczegółowo

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011 Egzami maturaly z matematyki CZERWIEC 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych oraz schemat oceiaia do zadań otwartych POZIOM PODSTAWOWY Poziom podstawowy czerwiec 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych Nr

Bardziej szczegółowo

ZESTAW ZADAN Z FIZYKI KWANTOWEJ (2)

ZESTAW ZADAN Z FIZYKI KWANTOWEJ (2) ditd by Foxit PDF dito Copyigt (c) by Foxit Softwa Copay, 4-7 Fo valuatio Oly. ZSTAW ZADAN Z FIZYKI KWANTOWJ () Zadai Pogowa długość fali dla wybicia fotolktoów z taliczgo odu wyoi 5.45 a. wyzacz akyalą

Bardziej szczegółowo

CIĄGI wiadomości podstawowe

CIĄGI wiadomości podstawowe 1 CIĄGI wiadomości podstawowe Jak głosi definicja ciąg liczbowy to funkcja, której dziedziną są liczby naturalne dodatnie (w zadaniach oznacza się to najczęściej n 1) a wartościami tej funkcji są wszystkie

Bardziej szczegółowo

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej 3. Regresja liiowa 3.. Założeia dotyczące modelu regresji liiowej Aby moża było wykorzystać model regresji liiowej, muszą być spełioe astępujące założeia:. Relacja pomiędzy zmieą objaśiaą a zmieymi objaśiającymi

Bardziej szczegółowo

Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa

Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa 1 Wykład 5 Metoda eliminacji Gaussa Rozwiązywanie układów równań liniowych Układ równań liniowych może mieć dokładnie jedno rozwiązanie, nieskończenie wiele rozwiązań lub nie mieć rozwiązania. Metody dokładne

Bardziej szczegółowo

Arkusz 1 - karta pracy Całka oznaczona i jej zastosowania. Całka niewłaściwa

Arkusz 1 - karta pracy Całka oznaczona i jej zastosowania. Całka niewłaściwa Arkusz - krt prcy Cłk oznczon i jj zstosowni. Cłk niwłściw Zdni : Obliczyć nstępując cłki oznczon 5 d 5 d + 5 + 7 d Zuwżmy, ż d, Stąd d, + 5 + 7 d + ] 7 + + ln d cos sin d d ]. d + d 5, d + 5 + 7 7 7 d

Bardziej szczegółowo

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH Transport, studia I stopnia rok akademicki 2011/2012 Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Uwagi wstępne Układ liniowych równań algebraicznych można

Bardziej szczegółowo

2009 ZARZĄDZANIE. LUTY 2009

2009 ZARZĄDZANIE. LUTY 2009 Wybran zstawy gzaminacyjn kursu Matmatyka na Wydzial ZF Uniwrsyttu Ekonomiczngo w Wrocławiu w latach 009 06 Zstawy dotyczą trybu stacjonarngo Niktór zstawy zawirają kompltn rozwiązania Zakrs matriału w

Bardziej szczegółowo

Przykład 1 modelowania jednowymiarowego przepływu ciepła

Przykład 1 modelowania jednowymiarowego przepływu ciepła Przykład 1 modlowania jdnowymiarowgo przpływu cipła 1. Modl przpływu przz ścianę wilowarstwową Ściana składa się trzch warstw o różnych grubościach wykonana z różnych matriałów. Na jdnj z ścian zwnętrznych

Bardziej szczegółowo

Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą

Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą Zmęczi Matriałów pod Kotrolą Wyład Nr 6 ANALIZA SPRĘŻYSTO PLASTYCZNYCH STANÓW NAPRĘŻŃ i ODKSZTAŁCŃ Wydział Iżyirii Mcaiczj i Robotyi Katdra Wytrzymałości, Zmęczia Matriałów i Kostrucji ttp://zwmi.imir.ag.du.pl

Bardziej szczegółowo

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać układu równań liniowych Układ liniowych równań algebraicznych

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy 12. Dowieść, że istieje ieskończeie wiele par liczb aturalych k < spełiających rówaie ( ) ( ) k. k k +1 Stosując wzór a wartość współczyika dwumiaowego otrzymujemy ( ) ( )!! oraz k k! ( k)! k +1 (k +1)!

Bardziej szczegółowo

Ciągi liczbowe wykład 3

Ciągi liczbowe wykład 3 Ciągi liczbowe wykład 3 dr Mariusz Grządziel semestr zimowy, r akad 204/205 Defiicja ciągu liczbowego) Ciagiem liczbowym azywamy fukcję odwzorowuja- ca zbiór liczb aturalych w zbiór liczb rzeczywistych

Bardziej szczegółowo

VI. OBLICZANIE WYZNACZNIKA I ODWRACANIE MACIERZY

VI. OBLICZANIE WYZNACZNIKA I ODWRACANIE MACIERZY VI OBLICZANIE WYZNACZNIKA I ODWRACANIE MACIERZY Metody obliczaia wyzaczików, które polegaą a rozwiaiu względe koluy lub wiersza są praktyczie bezużytecze, gdy korzystay z koputera Na przykład, przy rozwiaiu

Bardziej szczegółowo

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński Metody Numerycze METODY NUMERYCZNE dr iż. Mirosław Dziewoński e-mail: miroslaw.dziewoski@polsl.pl Pok. 151 Wykład /1 Metody Numerycze Aproksymacja fukcji jedej zmieej Wykład / Aproksymacja fukcji jedej

Bardziej szczegółowo

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi, 7 Liczby zespoloe Liczby zespoloe to liczby postaci z a + bi, gdzie a, b R. Liczbę i azywamy jedostką urojoą, spełia oa waruek i 2 1. Zbiór liczb zespoloych ozaczamy przez C: C {a + bi; a, b R}. Liczba

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

O trzech elementarnych nierównościach i ich zastosowaniach przy dowodzeniu innych nierówności

O trzech elementarnych nierównościach i ich zastosowaniach przy dowodzeniu innych nierówności Edward Stachowski O trzech elemetarych ierówościach i ich zastosowaiach przy dowodzeiu iych ierówości Przy dowodzeiu ierówości stosujemy elemetare przejścia rówoważe, przeprowadzamy rozumowaie typu: jeżeli

Bardziej szczegółowo

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic). Materiały dydaktycze Aaliza Matematycza Wykład Ciągi liczbowe i ich graice. Graice ieskończoe. Waruek Cauchyego. Działaia arytmetycze a ciągach. Podstawowe techiki obliczaia graic ciągów. Istieie graic

Bardziej szczegółowo

PARCIE GRUNTU. Przykłady obliczeniowe. Zadanie 1.

PARCIE GRUNTU. Przykłady obliczeniowe. Zadanie 1. MECHANIA GRUNTÓW ćwicznia, dr inż. Irnusz Dyka irunk studiów: Budownictwo Rok III, s. V Zadani. PARCIE GRUNTU Przykłady obliczniow Przdstawion zostały wyniki obliczń parcia czynngo i birngo (odporu) oraz

Bardziej szczegółowo

ENERGOCHŁONNOŚĆ ZESTAWU POMPOWEGO PODCZAS ZMIAN PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ POMPY

ENERGOCHŁONNOŚĆ ZESTAWU POMPOWEGO PODCZAS ZMIAN PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ POMPY Zszyty Problow Maszyy Elktrycz Nr 73/005 89 Lszk Szychta Politchika Radoska, Rado ENERGOCŁONNOŚĆ ZESTAWU POMPOWEGO PODCZAS ZMIAN PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ POMPY ENERGY CONSUMPTION PUMPING SET AS A FUNCTION OF

Bardziej szczegółowo

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α ora Sygałów rok Gozyk rok ormatyk Stosowaj Wykład 4 Własośc przkształca ourra własość. Przkształc ourra jst low [ β g ] βg dowód: rywaly całkowa jst opracją lową. własość. wrdz o podobństw [ ] dowód :

Bardziej szczegółowo

Materiał ćwiczeniowy z matematyki Marzec 2012

Materiał ćwiczeniowy z matematyki Marzec 2012 Materiał ćwiczeiowy z matematyki Marzec 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych oraz schemat oceiaia do zadań otwartych POZIOM PODSTAWOWY Marzec 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych Nr zad 3 5 6 7 8 9 0

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych

Rozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych Rozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych Piotr Modliński Wydział Geodezji i Kartografii PW 13 stycznia 2012 P. Modliński, GiK PW Rozw.

Bardziej szczegółowo

Funkcje jednej zmiennej - ćwiczenia 1. Narysuj relacje. Które z nich są funkcjami?

Funkcje jednej zmiennej - ćwiczenia 1. Narysuj relacje. Które z nich są funkcjami? Fukcj jdj zmij - ćwiczi. Nrysuj rlcj. Kór z ich są fukcjmi? A = (.y) R : y = A = (.y) R : y = A = (.y) R : y = A = (.y) R : y = - A 5 = (.y) R : y = ( + A 6 = (.y) R : y +. Zlźć dzidzię fukcji okrśloj

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD Szeregi potęgowe Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C jeżeli jest -krotie różiczkowala i jej -ta pochoda jest fukcją ciągłą. Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C, jeżeli jest

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny TEMATYKA: Regresja liiowa dla prostej i płaszczyzy Ćwiczeia r 5 DEFINICJE: Regresja: metoda statystycza pozwalająca a badaie związku pomiędzy wielkościami daych i przewidywaie a tej podstawie iezaych wartości

Bardziej szczegółowo

ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE

ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE WARTOŚĆ BEZWZGLĘDNA LICZBY Wartość bezwzględą liczby rzeczywistej x defiiujemy wzorem: { x dla x 0 x = x dla x < 0 Liczba x jest to odległość a osi liczbowej

Bardziej szczegółowo

I kolokwium z Analizy Matematycznej

I kolokwium z Analizy Matematycznej I kolokwium z Aalizy Matematyczej 4 XI 0 Grupa A. Korzystając z zasady idukcji matematyczej udowodić ierówość dla wszystkich N. Rozwiązaie:... 4 < + Nierówość zachodzi dla, bo 4

Bardziej szczegółowo

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx. CAŁKA NIEOZNACZONA Mówimy, że fukcja F () jest fukcją pierwotą dla fukcji f() w pewym ustaloym przedziale - gdy w kadym pukcie zachodzi F () = f(). Fukcję pierwotą często azywamy całką ieozaczoą i zapisujemy

Bardziej szczegółowo

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe Podprzestrzeie macierzowe Defiicja: Zakresem macierzy AŒ mâ azywamy podprzestrzeń R(A) przestrzei m geerowaą przez zakres fukcji ( ) : m f x = Ax ( A) { Ax x } = Defiicja: Zakresem macierzy A Œ âm azywamy

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie układów równań liniowych

Rozwiązywanie układów równań liniowych Rozwiązywanie układów równań liniowych Marcin Orchel 1 Wstęp Jeśli znamy macierz odwrotną A 1, to możęmy znaleźć rozwiązanie układu Ax = b w wyniku mnożenia x = A 1 b (1) 1.1 Metoda eliminacji Gaussa Pierwszy

Bardziej szczegółowo

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i = Zastosowaie symboli Σ i Π do zapisu sum i iloczyów Teoria Niech a, a 2,..., a będą dowolymi liczbami. Sumę a + a 2 +... + a zapisuje się zazwyczaj w postaci (czytaj: suma od k do a k ). Zak Σ to duża grecka

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16 Egzami,.6.6, godz. 9:-: Zadaie. puktów) Wyzaczyć wszystkie rozwiązaia rówaia z i w liczbach zespoloych. Zapisać wszystkie rozwiązaia w postaci kartezjańskiej bez używaia fukcji trygoometryczych) oraz zazaczyć

Bardziej szczegółowo

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3 ZESTAW I 1. Rozwiązać równanie. Pierwiastki zaznaczyć w płaszczyźnie zespolonej. z 3 8(1 + i) 3 0, Sposób 1. Korzystamy ze wzoru a 3 b 3 (a b)(a 2 + ab + b 2 ), co daje: (z 2 2i)(z 2 + 2(1 + i)z + (1 +

Bardziej szczegółowo

Granica funkcji - Lucjan Kowalski GRANICA FUNKCJI

Granica funkcji - Lucjan Kowalski GRANICA FUNKCJI GRANICA FUNKCJI Granica uncji. - dowolna liczba rzczywista. O, = - ; + - otoczni liczby puntu o prominiu, S, = - ;, + - sąsidztwo liczby puntu o prominiu, Nich uncja będzi orślona w sąsidztwi puntu, g

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Elementy geometrii analitycznej w R 3 Rozdział 12 Elementy geometrii analitycznej w R 3 Elementy trójwymiarowej przestrzeni rzeczywistej R 3 = {(x,y,z) : x,y,z R} możemy interpretować co najmniej na trzy sposoby, tzn. jako: zbiór punktów (x,

Bardziej szczegółowo

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii O pewych zastosowaiach rachuku różiczkowego fukcji dwóch zmieych w ekoomii 1 Wielkość wytwarzaego dochodu arodowego D zależa jest od wielkości produkcyjego majątku trwałego M i akładów pracy żywej Z Fukcję

Bardziej szczegółowo

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Rekursja Materiały pomocicze do wykładu wykładowca: dr Magdalea Kacprzak Rozwiązywaie rówań rekurecyjych Jedorode liiowe rówaia rekurecyje Twierdzeie Niech k będzie ustaloą liczbą aturalą dodatią i iech

Bardziej szczegółowo

W-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego

W-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego Kyongju, Kora, April 999 W-4 (Jaroszwicz) slajdy Na podstawi przntacji prof. J. Rutowsigo Fizya wantowa 3 Cząsta w studni potncjału sończona studnia potncjału barira potncjału barira potncjału o sończonj

Bardziej szczegółowo

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Matematyka stosowana i metody numeryczne Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładów Błędy obliczeń Błędy można podzielić na: modelu, metody, wejściowe (początkowe), obcięcia, zaokrągleń..

Bardziej szczegółowo

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy Klucz odpowiedzi do zadań zamkiętych oraz schematy oceiaia zadań otwartych Matematyka CZERWIEC 0 Schemat oceiaia Klucz puktowaia zadań zamkiętych Nr zad Odp 5 6 8 9 0 5 6 8 9 0 5 6 B C C B C C A A B B

Bardziej szczegółowo

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Wykład 11. a, b G a b = b a, Wykład 11 Grupy Grupą azywamy strukturę algebraiczą złożoą z iepustego zbioru G i działaia biarego które spełia własości: (i) Działaie jest łącze czyli a b c G a (b c) = (a b) c. (ii) Działaie posiada

Bardziej szczegółowo

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1 Tekst a iebiesko jest kometarzem lub treścią zadaia. Zadaie 1. Zbadaj mootoiczość i ograiczoość ciągów. a = + 3 + 1 Ciąg jest mootoiczie rosący i ieograiczoy poieważ różica kolejych wyrazów jest dodatia.

Bardziej szczegółowo

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny Rówaie ogóle płaszczyzy w E 3. ae: P π i π o =[A,B,C] P (,y,z ) Wówczas: P P=[-,y-y,z-z ] P π PP PP= o o Rówaie () azywamy rówaiem ogólym płaszczyzy A(- )+B(y-y )+C(z-z )= ( ) A+By+Cz+= Przykład

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan Układy równań liniowych Krzysztof Patan Motywacje Zagadnienie kluczowe dla przetwarzania numerycznego Wiele innych zadań redukuje się do problemu rozwiązania układu równań liniowych, często o bardzo dużych

Bardziej szczegółowo

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań MATURA 0 z WSiP Matematyka Poziom rozszerzoy Zasady oceiaia zadań Copyright by Wydawictwa Szkole i Pedagogicze sp z oo, Warszawa 0 Matematyka Poziom rozszerzoy Kartoteka testu Numer zadaia Sprawdzaa umiejętość

Bardziej szczegółowo

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych. Karol Tarnowski A-1 p.

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych. Karol Tarnowski A-1 p. Analiza numeryczna Kurs INP002009W Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.wroc.pl A-1 p.223 Plan wykładu Podstawowe pojęcia Własności macierzy Działania

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 10 Rozkład LU i rozwiązywanie układów równań liniowych Niech będzie dany układ równań liniowych postaci Ax = b Załóżmy, że istnieją macierze L (trójkątna dolna) i U (trójkątna górna), takie że macierz

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych w Modelowaniu Układów Mechatronicznych. Układy prętowe (Scilab)

Metoda Elementów Skończonych w Modelowaniu Układów Mechatronicznych. Układy prętowe (Scilab) Mtoda Elmntów Skończonych w Modlowaniu Układów Mchatronicznych Układy prętow (Scilab) str.1 I. MES 1D układy prętow. Podstawow informacj Istotą mtody lmntów skończonych jst sposób aproksymacji cząstkowych

Bardziej szczegółowo

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe Podprzestrzeie macierzowe Defiicja: Zakresem macierzy AŒ mâ azywamy podprzestrzeń R(A) przestrzei m geerowaą przez zakres fukcji : m f x = Ax RAAx x Defiicja: Zakresem macierzy A Œ âm azywamy podprzestrzeń

Bardziej szczegółowo

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n I. Ciągi liczbowe Defiicja 1. Fukcję określoą a zbiorze liczb aturalych o wartościach rzeczywistych azywamy ciągiem liczbowym. Ciągi będziemy ozaczać symbolem a ), gdzie a ozacza -ty wyraz ciągu a ). Defiicja.

Bardziej szczegółowo

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x Meody aeaycze w echologii aeriałów Uwaga: Proszę paięać, że a zajęciach obowiązuje akże zajoość oówioych w aeriałach przykładów!!! CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH Fukcją wyierą azyway fukcję posaci P ( )

Bardziej szczegółowo

KADD Metoda najmniejszych kwadratów

KADD Metoda najmniejszych kwadratów Metoda ajmiejszych kwadratów Pomiary bezpośredie o rówej dokładości o różej dokładości średia ważoa Pomiary pośredie Zapis macierzowy Dopasowaie prostej Dopasowaie wielomiau dowolego stopia Dopasowaie

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n 4n n 1

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n 4n n 1 30. Obliczyć wartość graicy ( 0 ( ( ( 4 +1 + 1 4 +3 + 4 +9 + 3 4 +7 +...+ 1 4 +3 + 1 ( ( 4 +3. Rozwiązaie: Ozaczmy sumę występującą pod zakiem graicy przez b. Zamierzamy skorzystać z twierdzeia o trzech

Bardziej szczegółowo

a n 7 a jest ciągiem arytmetycznym.

a n 7 a jest ciągiem arytmetycznym. ZADANIA MATURALNE - CIĄGI LICZBOWE - POZIOM PODSTAWOWY Opracowała mgr Dauta Brzezińska Zad.1. ( pkt) Ciąg a określoy jest wzorem 5.Wyzacz liczbę ujemych wyrazów tego ciągu. Zad.. ( 6 pkt) a Day jest ciąg

Bardziej szczegółowo

2. Architektury sztucznych sieci neuronowych

2. Architektury sztucznych sieci neuronowych - 8-2. Architktury sztucznych sici nuronowych 2.. Matmatyczny modl nuronu i prostj sici nuronowj Sztuczn sici nuronow są modlami inspirowanymi przz strukturę i zachowani prawdziwych nuronów. Podobni jak

Bardziej szczegółowo

Przetwarzanie sygnałów biomedycznych

Przetwarzanie sygnałów biomedycznych Prztwarzani sygnałów biomdycznych dr hab. inż. Krzysztof Kałużyński, prof. PW Człowik- najlpsza inwstycja Projkt współfinansowany przz Unię Europjską w ramach Europjskigo Funduszu Społczngo Wykład XI Filtracja

Bardziej szczegółowo

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce! Iformatyka Stosowaa-egzami z Aalizy Matematyczej Każde zadaie ależy rozwiązać a oddzielej, podpisaej kartce! y, Daa jest fukcja f (, + y, a) zbadać ciągłość tej fukcji f b) obliczyć (,) (, (, (,) c) zbadać,

Bardziej szczegółowo

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH Transport, studia I stopnia Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać ogólna równania nieliniowego Często występującym, ważnym problemem obliczeniowym

Bardziej szczegółowo

x y

x y Przykłady pytań na egzamin końcowy: (Uwaga! Skreślone pytania nie obowiązują w tym roku.). Oblicz wartość interpolacji funkcjami sklejanymi (przypadek (case) a), dla danych i =[- 4 5], y i =[0 4 -]. Jaka

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x Iformatyka 05/06 Kazimierz Jezuita ZADANIA - Seria. Relacja rekurecyja kowecja sumacyja suma ciągu geometryczego. Zaleźć wzór a ogóly wyraz ciągu opisaego relacją rekurecyją: x sprowadzając problem do

Bardziej szczegółowo