Rozdział II TERMOMECHANIKA CIAŁ JEDNOSKŁADNIKOWYCH
|
|
- Magda Muszyńska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 19 ozzał II EMOMECHANIKA CIAŁ JEDNOSKŁADNIKOWYCH 8. Wsę o rmoynamk Omawanym orzno formacjom cała owarzyszy wyzlan sę cła. Owron, ogrzanu owarzyszą formacj a alj narężna. Wać węc, ż zjawska nalży wsóln osać o czgo służą moy rmoynamk. W języku j or cało nazywamy ukłam, a jgo ołnn oocznm. Jżl n ma wymany masy z oocznm o ukła nazywamy zamknęym, a jżl brak wymany nrg z oocznm o ukła ak nazywamy zolowanym. W ukłaz zolowanym całkowa nrga, czyl suma nrg wwnęrznj U knycznj K mus być zachowana, aczkolwk moż ulc rzmanom. Enrgą wwnęrzną nazywać bęzmy sumę różnych rozajów nrg jaką obarowan są cząsk, jony aomy worząc ukła. Są o nrg knyczn ruchu osęowgo, obroowgo rgającgo cząsk oraz nrg oncjaln cząsk. Posawowym ojęcm w rmoynamc asycznj js ojęc równowag. Oóż mów sę, ż ukła znajuj sę w równowaz, jżl rzsaj ozaływać z oocznm. Przsają ż ozaływać wzajmn z sobą wszysk oukłay w nm zawar. Posuluj sę rzy ym, ż każy zolowany ukła osąga san równowag o osaczn ługm czas. Analzę go ochozna o sanu równowagowgo rzsawmy w oracowanu. Koljnym ojęcm osawowym js san ukłau, kóry okrśla zsół mrzalnych własnośc mających znaczn rzy analz równowag ukłau. Wśró ych wlkośc jako zmnn sanu wysęują najczęścj gęsość, objęość mraura. W rozważanach naszych korzysać bęzmy z ojęca mraury absolunj Klwna > 0, kóra rzyjmuj ylko oan warośc. 9. rmosayka Z lmnarngo ujęca zasay zachowana nrg wynka znana zalżność U + K = Q + W 9.1 swrzająca, ż suma zman nrg wwnęrznj U knycznj K js równa sum zman nrg clnj Q racy mchancznj W. Zalżność a w form różnczkowj rowaz o równośc
2 20 U K = Q W lub U & + K& = Q& + W& 9.3 Drugą osawową wlkoścą w rozważanach nrgycznych js nroa S. Wrowaza sę ją jako nową funkcję sanu okrśloną rzz jj rzyros S w san równowagowym Q S = 9.4 lub w form różnczkowj Q S = 9.5 Poan u rlacj n zawrają zmnnych rzsrznnych. Doyczą węc jyn szczgólnych zaań, lago w koljnych rozważanach analzujmy rzływ cła w cl w wynku jgo roukcj r srumna cła q oływającgo z ooczna, kór są funkcjam ołożna czasu. Uwzglęnamy rzy ym ylko wływy cln omjając mchanczn. q ukła U,S,r A n ys Przływ nrg z ukłau o ooczna Sumując nrg o całym ośroku orzymamy Uc = r q n A 9.6 A x ooczn
3 21 Po wykorzysanu wrzna o ywrgncj uzyskamy lokalny blans nrg Uc = r q, 9.7 Zmana nrg wwnęrznj U c w analzowanym rocs js równa sum źróła cła r ywrgncj srumna cła. 10. Enrgyka rocsów mchancznych ównana rwszj rugj zasay rmoynamk uwzglęnają łączn zachoząc rzmany nrgyczn zwązan co najmnj z rzływm cła oraz rzmany nrgyczn wynkając z ozaływań mchancznych. osan wyukujmy z równań ruchu 6.3 mnożąc j skalarn rzz rękość v v v = F v + σ j, jv 10.1 oraz całkując o objęośc cała oraz σ v v v = [ F v + j σ j jv, j] 10.2, Korzysamy u z wzorów σ jv σ j, jv + σ jv, j, j =, σ jn j = P 10.3 vv 1 v 1 v v k = v + v = v = Po scałkowanu orzymamy vv = F v σ jj + σ jvn 2 A j A 10.5 oraz
4 22 vv + σ jj = F v + Pv A Wynkająca z 10.6 równość 10.7 Um + K = F v + Pv A, U m = σ jj 10.7 js zasaą zachowana nrg la rocsu mchanczngo. A 11. Prwsza zasaa rmoynamk Analzować bęzmy raz łączn rzmany nrgyczn wynkając z wływów mchancznych - sł F P oraz clnych - źrół r srumna cła q. Po zsumowanu sronam równań ujmujących zasay zachowana nrg la rocsów clnych mchancznych orzymamy równość uwzglęnającą łączn oba rocsy gz U + K = r + F v + Pv qn A 11.1 A U = U m + U c A n x r ukła v F ooczn A P q n ys Ozaływan ukłau z oocznm Zauważmy, ż w równanu ym możmy znyfkować człony wysęując w asycznym ujęcu j zasay U & + K& = Q& + W& 11.2
5 23 Ison, zachoz Q & = r qn A, W& = F v + Pv A 11.3 A W n sosób okonalśmy uogólnna asyczngo sformułowana rwszj zasay rmoynamk z ukłau jnorongo na rzyak ogólny, z wyraźnym okrślnm ozaływana ukłau z oocznm. 12. Druga zasaa rmoynamk Zasaa a narzuca ogranczna na krunk rocsów rzman rmoynamcznych. ozarywaną orzno różnczkę nro Q S = 12.1 zasąmy blansm źrół srumn nro r qn A 12.2 S = A słusznym la rocsów równowagowych A n S, q r, x, x ys Wymana nro męzy ukłam a oocznm W rzyaku rocsów nrównowagowych wysą oakowo nujmna wwnęrzna roukcja nro - 0
6 24 r q n 12.3 S = A + A są w mjsc równośc o omnęcu 0 orzymamy nrówność wzrosu nro r qn A, S A mającą osawow znaczn w rmoynamc. 13. Nrówność rzyualna W wynku rzkszałcń algbracznych równań I II zasay rmoynamk można uzyskać równoważną m nrówność, zw. nrówność rzyualną, kóra ownna być słnona w każym ralnym rocs rmomchancznym. Punkm wyjścowym ych rozważań są równana: I zasay rmoynamk U + K = r + F v + Pv qn A A 13.1 II zasay rmoynamk r q n S = A + A Korzysając z równań ruchu, wrzna Gaussa o ywrgncj oraz wrowazając orację różnczkowana o całką orzymamy, σ j U v + v = r q + F v v , j W wynku rzkszałcń orzymujmy zalżność całkową U + r q, + σ jj =
7 25 Zankan funkcj ocałkowj rowaz o lokalnj osac blansu nrg U + = r q, σ jj gz j = v, j + v j, Poobn osąmy z blansm nro r q + [ S, + ] = kórgo lokalna osać ma formę S r q =, +, Pomnęc skłanka 0 w blans nro rowaz o nrównośc S r q, q, Elmnacja wsólnych skłanków z równań I II zasay r q, rmoynamk rowaz o nrównośc rzyualnj, kóra ownna być słuszna w każym rzczywsym rocs osywanym w ym unkc U S q, + + σ jj Nrówność a wyznacza jnoczśn osawow ogranczna nakłaan rzz nrgykę na równana konsyuywn rocsu. 14. Lnaryzacja równań blansów U Wysęująca w blans nrg ochona rowaz o równana U U + w = r q, + σ jj 14.1 x U a o lnaryzacj, czyl omnęcu skłaowj konwkcyjnj w orzymamy x
8 26 U& = r, + σ & ε 14.1 q j j W ogólnym rzyaku rzy oblczanu ochonych o czas wysąą w nj w skłaow: U U U U = + x x - lokalna konwkcyjna Skłaowa konwkcyjna wrowaza nlnowość z j rzyczyny js barzo częso omjalna. ak ż osąmy w naszym oracowanu, omjając na ogół skłaow konwkcyjn w wszyskch lokalnych równanach blansów rmomchank. Zachoz uk u& k 2 j = v, j + v j, 2& εj = u&, j + u& j, U U& S S& ównana konsyuywn W rmoynamc gazów cczy nrga wwnęrzna js zalżna o zman objęośc nro S U=U,S 15.1 są jj różnczka ma formę U U U = + S 15.2 S Naomas w zagannach rmomchank cała sałgo w mjsc zman objęośc wrowazmy nsor okszałcń ε j. Wy nrga wwnęrzna U rzyjm osać ε S U = U j, 15.3
9 27 a jj łna ochona o czas wynos U U = ε j ε j U + S S 15.4 u, j + u j 2ε j 2 j = v, j + v j, =, = Po uwzglęnnu owyższgo zasu osawowa la rozważań rmomchancznych nrówność rzyualna rzyjm formę U S S U εj εj q, + + σ j S ε j Po uorząkowanu j nrównośc rzyjęcu, ż ownna być ona słnona la każj ralnj zmany nro S & zman okszałcń orzymamy U S S U εj q, + σ j ε j Wobc nzalżnośc 15.6 o S ε j orzymamy równana fzyczn okrślając mraurę narężn σ j w cl srężysym U U = σ j = 15.7 S ε j ε& j oraz nrówność, kóra js ograncznm na osać srumna cła q 0,, 0 q, są q = λ, λ > , Z nrównośc j wynka, ż srumń q js rzcwn skrowany o granu mraury,, ak, ż ch loczyn skalarny js ujmny.
10 28, q, < 0 q ys Wsółzalżność granu mraury srumna cła Js o osawow ogranczn la rzływów cła. 16. Poncjały rmoynamczn W rmomchanc orócz nrg wwnęrznj S, ε U = U 16.1 j korzysa sę z nrg swobonj funkcj Hlmholza wwnęrzną łączy rlacja A, kórą z nrgą A = U S 16.2 Jj ochona wynos A & = U& S & S& są U & = A& S & S& Posawając n wynk o nrównośc rzyualnj orzymamy q, A& S& + σ j j Naomas w ogólnym rzyaku, rzy uwzglęnnu łnych ochonych czasowych, bęz zachozło A q, S + σ j j
11 29 Powyższ nrównośc są oownkam orzno rzyoczonj nrównośc rzyualnj Zakłaamy, ż w ych rozważanach nrga A = A, ε js funkcją mraury okszałcń. swobona j Orócz nrg wwnęrznj swobonj wrowazmy jszcz arę barzo użycznych oncjałów rmoynamcznych, a manowc nalę H nalę swoboną G. Enalę H H S, σ = z nrgą wwnęrzną łączy równan j j j H = U σ ε 16.4 a ochon są owązan rlacją U& = H& σ & ε j j & σ ε są nrówność rzyualna rzyjm formę j j q H& S & + & σ j ε j, 0 Enalę swoboną G z nrgą wwnęrzną łączy rlacja G = U S σ ε 16.5 z kórj wylczymy ochoną G & U& = G& S & S& & σ ε j j j j σ & ε kórą osawmy o wyjścowj nrównośc rzyualnj, gz wysęuj ochona nrg wwnęrznj U &. Dla nal swobonj słuszna js nrówność rzyualna q, G& S& + & σ jεj Wysęująca w j nrównośc nala swobona ma formę σ j j G = G, 16.7 j
12 30 Oczywśc o ch wykorzysanu cyuj konkrny rocs zman nrg w cl, kóry moż być w różny sosób osany. Oblczając ochoną o czas oncjału G & orzymamy G G G& & = + σ j σ & j Wrowazając ochoną G & o nrównośc rzyualnj uzyskamy G G q, + S + εj & σ j 0 & σ 16.8 j Wymagając z kol, aby nrówność a była słuszna la każgo wyboru mraury narężń σ, orzymamy równana konsyuywn j G G ε j =, S = 16.9 σ j oraz ogranczn q 0 na srumń cła., ównana I II zasay rmoynamk rowazą o nrównośc rzyualnj, w kórj wysęuj zmana nrg wwnęrznj oraz zmany naury clnj mchancznj z ym, ż zmana nrg wwnęrznj sowoowana js zmaną nro okszałcnm. Js o syuacja o yl nkorzysna, ż nroa js wlkoścą runą o zmrzna, lago ż wygonj wrowazć nrgę swoboną, kóra bęz zalżna o mraury okszałcń. Poobn można wrowazć nalę swoboną jako oncjał rmoynamczny zalżny o mraury narężń oraz nalę zalżną o nro narężń. Wyszczgólnon u czry oncjały rmoynamczn U, A, H G sanową osawę asycznych rozważań rmoynamk. 17. Mkrouszkozna srukury marału W rakc ksloaacj konsrukcj ochoz w nch o rozwoju najrw robnych mkrosękań, kór fnaln kończą sę makrosękanam. Powsając mkrouszkozna rowazą o ncągłośc ośroka, kór chcmy osywać sosując asyczny aara ojęcowy mchank connuum. Wymaga o wrowazna o osu rocsu nowgo ola nsorowgo ujmującgo narasan ncągłośc marału. Procs n bęzmy obcn osywać.
13 31 Powsając w maral mkroęknęc ujmuj jgo owrzchna A, wkor normalnj o nj n oraz wkor rozwarca a k. Do osu go rocsu wygon js wrowazć ol nsorow ϕ k x 2 x 3 x 1 ϕ 12 ϕ 11 ϕ 13 A a a 2 n 3 1 n 1 a 1 n 1 ϕ k = lm 0 1 A ϕ 21 n 2 a 1 ϕ 22 n 2 a 2 n 2 ϕ 23 a 3 A ϕ 31 n 3 ϕ32 n 3 n 3 ϕ33 a 1 a 2 a 3 ϕ k = ys Wsółrzęn nsora mkrouszkozń A ϕ k 1 lm ak n A kór moż być marą narasana mkrosękań w cl. Dla rosoy rozważań rzyjmuj sę symryczny nsor mkrouszkozń k ϕ ϕ 1 ϕ = + 2 k k 17.2 Procs narasana mkrouszkozń wływa na formy yssyacj nrg z ukłau oraz w sosób ośrn na san nrgyczny marału. Można węc swrzć, ż oncjały rmoynamczn bęą oakowo zalżć równż o nsora mkrosękań ϕ k jako oakowgo ola.
14 32 G = G, σ ; ϕ A = A, ε ; ϕ j j j j 17.3 Fak n wrowaz son zmany w naszych rozważanach, onważ ojaw sę nowa zmnna ϕ j - jako zw. aramr wwnęrzny, o kórgo bęą zalżn oncjały rmoynamczn. ównana fzyczn la cała srężyso - kruchgo z uwzglęnnm wływu mraury mkrosękań uzyskamy oblczając ochoną A & A A A A& & = & εj & ϕj 17.4 ε j j oraz wsawając ją o nrównośc rzyualnj q, & S& & εj + σ j& εj & ϕj ε j q, + S + σ j & εj & ϕj 0 j & 17.5 ε j Jżl analzowany rocs js słuszny la każgo rzyrosu mraury okszałcń, o uzyskamy równana konsyuywn w cl srężysym σ j =, S = 17.6 ε j oraz nrówność z ozosałych skłanków q, & ϕj j W szczgólnośc, gy 0 zachoz ogranczn la narasana mkrouszkozń ϕ j, = j
15 33 & ϕ j j Wynka są, ż zmana nrg swobonj A wywołana rocsm mkrosękań, rzy ϕ& > 0 mus być ujmna lub równa zro, ky rocs j zanka. Nrówność a sanow osawow ogranczn nrgyczn la rozwoju mkrouszkozń srukury marału ϕ j π > 2 ϕ& j ys Wsółzalżność męzy nsorm mkrouszkozń a zmaną nrg swobonj A ϕ Poan rozumowan rowaząc o swrzna, ż loczyny & ϕj muszą być rzcwn skrowan n js jyn. Możmy j bowm założyć, ż nsor rękośc mkrouszkozń okszałcń ε j mraury, czyl j ϕ& j bęz zalżny o ól & ϕ = k & ε + v & 17.9 j a są j j k & ε v & & ϕj = j + j j j Posawając uzyskany wynk o nrównośc rzyualnj orzymamy + S & + σ k j & ε j εj j j & ε q, v & j j
16 34 Po uorząkowanu j nrównośc wzglęm zmnnych nzalżnych ε j założnu symr nsora k = k orzymamy nrówność j j q, + S + vj & + σ j kj & εj 0 ε j j Słnn, jak orzno wymogu nzalżnośc j nrównośc o każj ralnj zmany ε j rowaz wros o nowgo ukłau równań fzycznych rocsu S = vj, σ j = + kj ε j j raycyjnj nrównośc okrślającj krunk rzływu cła q 0, Orzymalśmy węc równana fzyczn la cała srężysgo z uwzglęnnm narasana mkrosękań, kór n wywołują yssyacj nrg w rakc rocsu. W szczgólnośc zaś, jżl 0 & = 0 w rocs zormcznym mamy, = ros równan okrślając nsor narężń σ j z uwzglęnnm mkrosękań σ j = ε j + k j ozważany rzyak narasana uszkozń w cl srężysym nalży rakować jako krańcową alzację rzczywsośc. 18. Lnowa ora uszkozń Srcyzujmy obcn najrosszą lnową osać równań konsyuywnych w cl srężysym, w kórym narasają uszkozna srukury oraz wysęuj rzływ cła. Przyjmujmy u osawowy oncjał - nrgę swoboną formy lnowj kwaraowj zalżnj o, ε ϕ. j j A jako sumę
17 35 A = A, ε, ϕ = A + a + a ε + b ϕ + A j j j + B ϕ j E j ε ε + F j 0 j j j j ε ϕ + j 1 2 G j j ϕ ϕ j 2 + A ε + j j 18.1 Okrślając nrgę swoboną A nalży sał a, a, b, A, A,... G wyznaczyć z ksrymnu. Po wylcznu ochonj orzymamy równana fzyczn są σ j = + k ε j j + k = j A &, osawnu o nrównośc rzyualnj a + A + E ε + F ϕ j b + B + F ε + G ϕ j j jrs rs rs rs j rs + rs j j j 18.2 σ j σ j 0 = Ejε + kjfrsε rs + Fjϕ + kjgrsϕrs + Aj + kjb j gz σ = a + k b są narężnam wsęnym j j Po uorząkowanu równana na nsor narężń wrowaznu nsorów marałowych, f a orzymamy jrs jrs j j 0 σ j σ j = jrsε rs + fjrsϕrs + a j 18.3 W rzyaku szczgólnym marału zoroowgo nalży w mjsc nsorów, f a wrowazć ch oownk zoroow, n. jrs = jrs jrs 1 δ jδ rs + a2δ rδ js + 3 j δ s δ jr Osaczn la cała zoroowgo z uszkoznam orzymamy nasęując j 0 równan fzyczn rzy omnęcu narężń wsęnych σ 0 σ = 2 µε + λε δ + 2aϕ + bϕ δ + γδ 18.4 j j kk j gz γ = 3 λ + 2µ, 2a = a 2 + a 3, b = a 1 j kk j j
18 36 Zauważmy, ż równan o js sumą asycznych skłanków jak w rzyaku lnowo- srężysym członów ochozących o nsora uszkozń ϕ. ównana go yu osują mocno wyalzowany rzyak granczny. j Analogczn rozważana nalżałoby rzrowazć okrślając nroę w rocs oraz srumń cła q. 19. rmomchanka lasycznośc Plasyczn łynęc cał sałych ujmuj nasęujący ukła lokalnych blansów masy = cons, ęu nrg & + σ 19.1 v = F j, j U& = r, + σ & ε 19.2 q j j Analzować bęzmy ż nrówność wzrosu nro r q S &, 19.3 S P n q ε& j τ n r F u j & ε + & ε σ j τ ε& j τ x τ ys Okszałcn lasyczn w ośroku Wynkając z oanych blansów nrównośc rzyualn mają formę, U& + S & + σ j & ε j q
19 37 q, A& S& + σ j & ε j Ukła ych blansów js ak sam jak w asycznych zaanach mchank. óżnca ojawa sę w równanach worzących, gz nalży uwzglęnć nowracalność rocsu wynkającgo z formacj lasycznych. Własnośc oszmy orzz rozzln mocy mchancznj na częśc: srężys owracaln lasyczn, kór sę yssyują w rocs j j j j j j σ & ε = σ & ε + σ & ε 19.5 a. W osach lasycznośc nrgę swoboną rzyjm sę w osac j A = A ε, Θ + A, Θ Θ = 19.6 j 0 Oblczając ochoną A = A + A & ε Θ& + + & + Θ& j j A & = 19.7 ε Θ Θ j j wsawając o nrównośc rzyualnj orzymamy A + A S Θ& + σ j j Θ qθ, & j + σ j & ε 0 j 0 ε j & ε j Posęując oobn jak orzno orzymamy równana worząc S = Θ 0 σ j = ε j 19.9 okrślając nroę S oraz narężna σ j. Naomas skłank zwązan z aramrm wwnęrznym j, mocą jε j lasyczną σ & srumnm q wyznaczają yssyację w rocs
20 38 qθ σ j& εj & j, j 0 b. rmoynamka rocsów nowracalnych aj nam ogóln ogranczn co o rzbgu rocsów lasycznych n. nujmnośc sumy wszyskch rzch skłaowych rocsów yssyaywnych w Wysęują u nasęując rocsy szczgóln: I rzływy cła, rzy usalonych okszałcnach lasycznych aramrz wwnęrznym j ε j j = cons zachoz qθ, = cons II zmany srukury marału bz rzływów cła zman ε& j & ε j = cons zachoz Θ, = 0 & j j βj = j & j π < β j& j < 0 2 ys Wsółzalżność aramru wwnęrzngo j o β j III - zormczn łynęc lasyczn bz zman w srukurz marału j = cons o σ j& εj Θ, = 0 Oczywśc, w rzczywsośc wyszczgólnon rocsy yssyacyjn wysęują łączn.
21 39 c. Analzując szczgólny rzyak, gy j cons Θ, j = 0 swrzamy, ż jε j σ & Ponao na okszałcna lasyczn n ma wływu cśnn hyrosayczn, a cyuj o nm ylko waor sanu narężna s j sj = σ j 1 σ 3 kk δ j Borąc o uwagę rzyoczon ogranczna uzyskamy nrówność la mocy lasycznj j s ε& j Nrówność ą słnmy jżl & ε j = λsj λ > 0. Ison, j s j 0 λ > 0. W or lasyczngo łynęca wrowaza sę oncjał lasyczny G s j, G G ak ż zachoz ε& j = λ czyl λ sj 0. Jżl oncjał G okrywa S s j sę z warunkm lasycznośc F, j. G = F, n. w rzyaku asyczngo warunku Hubra Mssa Hncky go H M H: F = s s k 0 F & εj = λ, σ j gz λ = IIs, II s = sjsj, k - granca lasycznośc k Borąc o uwagę rozkła okszałcń j j j j j 1 2 = 2 j j o & ε = & ε + & ε + & ε orzymamy równana worząc lasycznośc F & ε & σ λ Θ& j = F j + + j σ j
22 40 Z srukury równań or lasyczngo łynęca wynka, ż zawrają on lmn lnowy oraz nlnowy zwązany z rękoścą okszałcń lasycznych. Skłank nlnowy cyuj o złożonośc oblczń w or lasycznośc.. Przyrosowa forma równań or lasycznośc W zasosowanach nżynrskch or lasycznośc korzysa sę najczęścj z rzyrosowgo ujęca j or. a forma js oręczna w oblcznach komurowych. σ σ = σ & ocążn obcążn Aε ε σ ε = ε & ε ys Przyrosowa forma równań konsyuywnych Zauważmy, ż o l na całym obszarz okszałcń rlacja nlnowa, o na rzyrosach σ ε js ona lnowa, czyl σ ε js σ = A ε ε rzy czym mouł syczny A js zmnny zalży o charakru rocsu oraz o ε. Uogólnając równana na rzyak rzsrznngo sanu narężń orzymamy gz są σ = E ε.. ε j j rs ε = ε + ε + ε σ j = E... ε ε ε j
23 41 Uzyskalśmy u ogoną o oblczń numrycznych formę równań or lasycznośc. 20. Wwnęrzna roukcja nro W zasosowanach rmomchank, kór rowazą o osów akch yowych la nżynr rocsów jak skurcz ęcznn marału, wływ rzman fazowych, uray rwałośc marału, rocsy korozj nalży srcyzować mchanzmy yssyaywn. Chcąc j oznać rozocznmy rz wszyskm analzę wwnęrzngo źróła nro wysęującgo w lokalnym blans nro S r q =, Są u możlw nasęując syuacj > 0 = 0 < 0 rocs nowracalny san równowagowy n snj!!! Wśró rocsów nrównowagowych snj szczgólna grua, ky o ukła o wyrącnu z sanu równowagowgo wraca o równowag na nnym ozom nrg. Przykłam mogą być rocsy łzana rlaksacj. = r nmożlwy rocs ys Wwnęrzna roukcja nro san równowagowy Zajmmy sę obcn ą asą rocsów rmoynamcznych. Posaają on soną rolę rzy osach rocsów chnologcznych. Aby j analzować nalży baać rocsy rmomchanczn, kórych źróło wwnęrznj roukcj nro o wnj chwl 0 malj, a w szczgólnośc zanka
24 42 ys Wwnęrzna roukcja nro w ukłaz zmrzającym o równowag Najrw analzujmy ukła, kóry ząża o sanu równowag, czyl wysęuj w nm wwnęrzna roukcja 0 = < & f. Przślzmy raz rocs sowolnony o orzngo czyl ak, w kórym czas rzchoz z na >1. Oznacza o, ż aka sama warość wwnęrznj roukcj nro wysą w nm w czas = '. Dla obu wyszczgólnonych rocsów wysujmy blans nro:, q r S + = & - rocs wyjścowy 20.2, q r S + = & - rocs sowolnony Symryzując oba rocsy, j. mnożąc rwsz równan rzz zaś rug rzz orzymujmy,, q r S q r S = + = + & & 20.3 lacj symr la rocsu o zankającj yssyacj mają formę 0 1 f f >1 rocs sowolnony
25 43 = ] [ ] [,, q r S q r S & & lub 20.4 = ] [ ] [,, q r S q r S & & Zauważmy, ż la zankającj yssyacj zachoz 1. Orzymamy są nrówność [ ] 0 + q q r r S S, ] [ ] [ & & 20.5 kóra sanow ogranczn la rocsu zmrzającgo o sanu równowagowgo. Analzowalśmy u wa rocsy rmoynamczn zążając o sanu równowag:- w jnym js cągłą zankającą funkcją czasu, naomas rug rocs js sowolnnm rwszgo. Z orównana obu rocsów wynka nowa nrówność, kóra okrśla nam w jak sosób ukła bęz ążył o sanu równowagowgo. Z orzymanj nrównośc wynkają ogranczna rmoynamczn la ważnj asy rocsów nrównowagowych w chnologach wywarzana, a manowc akch w kórych sany nrównowagow kończą sę sanm równowagowym na nnym ozom nrgycznym. Zaganna 1. Poać blans nrg osobno la warswy rzyowrzchnowj objęoścowj. 2. Nasać warunk wymany nrg męzy obu częścam j. owrzchną a objęoścą 3. Poać szczgólną osać zasay zachowana nrg 11.1, ky ośrok js ółrzsrzną 0 3 x n ozaływuj z oocznm 0 3 < x. Naomas ola wysęując w 11.1 są ylko funkcjam zmnnych x, 3.
26 44 4. Poać szczgólną osać zasay zachowana nrg 11.1 la warswy ogranczonj owrzchnam x 3 < h, rzy braku źróła cła r, zaś na owrzchnach x 3 = ± h wysęują srumn cła q +, q+ n + q, q n słnając warunk q n q n = Przanalzować rugą zasaę rmoynamk 12.3 w rzyaku, ky wwnęrzna roukcja nro okrślona js zalżnoścą - 0 = sn ω - > Nasać równość 12.3, jżl wwnęrzna roukcja nro okrślona js rlacją = 0 1 ω, rzy czym 0 < ω < 1 js funkcją monoonczn rosnącą. 7. Poać osawow nzmnnk nsora uszkozń ϕ j okrślongo równanm Poać osać nsora mkrouszkozń ϕ j, ky wsółrzęn wkora rozwarca a k oraz normalnj n j o owrzchn mkroęknęca słnają warunk: a j = k, b j k. Poać nrracj obu rzyaków. 9. Poać wsółrzęn nsora mkrouszkozń ϕ j w rzyaku łaskm, j. ky = k = 1, 2.
gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera
San sacjonarny cząsk San sacjonarny - San, w kórym ( r, ) ( r ), gęsość prawdopodobńswa znalzna cząsk cząsk w danym obszarz przsrzn n zalży od czasu. San sacjonarny js charakrysyczny dla sacjonarngo pola
Bardziej szczegółowoBADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH
ZAKŁAD EKSPLOATACJI SYSTEMÓW ELEKTOICZYCH ISTYTUT SYSTEMÓW ELEKTOICZYCH WYDZIAŁ ELEKTOIKI WOJSKOWA AKADEMIA TECHICZA ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bardziej szczegółowoI zasada termodynamiki dla układu zamkniętego (ujęcie masy kontrolnej)
Wykład 8 I zasada rmodynamk dla układów zamknęyh (uję masy konrolnj) Prwsza zasada rmodynamk jako równan knyzn dla układu zamknęgo (uję masy konrolnj; zmana sanu masy konrolnj) Układy owar; uję masy konrolnj
Bardziej szczegółowoProces stochastyczny jako funkcja dwóch zmiennych. i niepusty podzbiór zbioru liczb rzeczywistych T. Proces stochastyczny jest to funkcja
POJĘCI PROCSU STOCHSTYCZNGO Przykład mpluda napęca gnrowango przz prądncę prądu zmnngo zalży od czynnków losowych moż być zapsana jako funkcja X sn c c - sała okrślająca częsolwość - zmnna losowa o rozkładz
Bardziej szczegółowoZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 4(90)/2012
ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW (90)/0 Ewa Fudalj-Kosrzwa METODYKA SPORZĄDZANIA WSTĘPNEGO BIANSU ENERGETYCZNEGO SINIKA SPAINOWEGO NA PODSTAWIE POMIARU CIŚNIENIA W CYINDRZE. Wsę Slnkow salnowmu sawa
Bardziej szczegółowoPodstawowe definicje
W-8 (Jarswc na ba J. Rukwsk) 5 slajów Ruch rgający Psaww fncj Swbn rgana harmncn Drgana łumn Drgana wymusn Skłaan rgań 3/8 L.R. Jarswc Psaww fncj rgana prcsy, w kórych ana wlkść fycna na prman rśn malj
Bardziej szczegółowoBADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH
ZAKŁAD EKSPLOATACJI SYSTEMÓW ELEKTOICZYCH ISTYTUT SYSTEMÓW ELEKTOICZYCH WYDZIAŁ ELEKTOIKI WOJSKOWA AKADEMIA TECHICZA ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bardziej szczegółowoIV. WPROWADZENIE DO MES
Kondra P. Moda mnów Sończonych ora zasosowana 7 IV. WPROWADZNI DO MS Poszuwan rozwązań rzybżonych bazuących na modach rsduanych waracynych naoya na rudnośc w doborz func bazowych orśonych na całym obszarz.
Bardziej szczegółowoSymulacja czasu wychładzania powietrza w przewodzie wentylacyjnym
Por Prybycn Symulacja casu ychłaana pora pro nylacyjnym Symulacja casu ychłaana pora pro nylacyjnym ) Do cgo służy program: Program służy o okrślna sybkośc ychłaana, lub ograna pora nąr prou nylacyjngo
Bardziej szczegółowo9. WYBRANE ZAGADNIENIA DYNAMIKI KONSTRUKCJI
9. WYBRANE ZAGADNIENIA DYNAMIKI KONSRUKCJI 9. WYBRANE ZAGADNIENIA DYNAMIKI KONSRUKCJI W rozdzal 5 wyprowadzlśmy równan równowag saycznj dla cała analzowango modą lmnów skończonych. Równan o można równż
Bardziej szczegółowo2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)
Wykład 2 Sruna nieograniczona 2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego Równanie gań sruny jednowymiarowej zapisać można w posaci 1 2 u c 2 2 u = f(x, ) dla x R, >, (2.1) 2 x2 gdzie u(x, ) oznacza
Bardziej szczegółowo1 n 0,1, exp n
8. Właścwośc trmczn cał stałych W trakc zajęć będzmy omawać podstawow własnośc trmczn cał stałych, a szczgóln skupmy sę na cpl właścwym. Klasyczna dfncja cpła właścwgo wygląda następująco: C w Q (8.) m
Bardziej szczegółowoE2. BADANIE OBWODÓW PRĄDU PRZEMIENNEGO
E. BADANE OBWODÓW PĄDU PZEMENNEGO ks opracowały: Jadwga Szydłowska Bożna Janowska-Dmoch Badać będzmy charakrysyk obwodów zawrających różn układy lmnów akch jak: opornk, cwka kondnsaor, połączonych z sobą
Bardziej szczegółowoANALIZA NIERÓWNOŚCI REZYDUALNEJ GRADIENTOWEJ TERMOMECHANIKI
ROCZNIKI INŻYNIERII BUDOWLANEJ ZESZY 5/205 Komsa Inżyner Buowlane Ozał Polske Akaem Nauk w Katowcach ANALIZA NIERÓWNOŚCI REZYDUALNEJ GRADIENOWEJ EROECHANIKI Jan KUBIK Wyzał Buownctwa Archtektury, Poltechnka
Bardziej szczegółowoLVIII Egzamin dla Aktuariuszy z 3 października 2011 r.
Komisja Egzamiacyja la Akuariuszy LIII Egzami la Akuariuszy z 3 paźzirika 0 r. Część II Mamayka ubzpiczń życiowych Imię i azwisko osoby gzamiowaj:... Czas gzamiu: 00 miu Warszawa, 3 paźzirika 0 r. Mamayka
Bardziej szczegółowoPROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE
JAN KOOŃSKI POBLEM ODWOTNY DLA ÓWNANIA PAABOLICZNEGO W PZESTZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAOWEJ THE INVESE PAABOLIC POBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE S r e s z c z e n e A b s r a c W arykule skonsruowano
Bardziej szczegółowoψ przedstawia zależność
Ruch falowy 4-4 Ruch falowy Ruch falowy polega na rozchodzeniu się zaburzenia (odkszałcenia) w ośrodku sprężysym Wielkość zaburzenia jes, podobnie jak w przypadku drgań, funkcją czasu () Zaburzenie rozchodzi
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH WYDZIAŁ MECHANICZNY TECHNOLOGICZNY Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki
POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH WYDZIAŁ MECHANICZNY TECHNOLOGICZNY Katdra Wytrzymałośc Matrałów Mtod Komutrowych Mchank Rozrawa doktorska Tytuł: Analza wrażlwośc otymalzacja wolucyjna układów mchancznych
Bardziej szczegółowoWykład 6 Pochodna, całka i równania różniczkowe w praktycznych zastosowaniach w elektrotechnice.
Wykład 6 Pochodna, całka i równania różniczkow w prakycznych zasosowaniach w lkrochnic. Przypomnini: Dfinicja pochodnj: Granica ilorazu różnicowgo-przyros warości funkcji do przyrosu argumnów-przy przyrości
Bardziej szczegółowoInercjalne układy odniesienia
Inecjalne ukłay onesena I II zasaa ynamk Newtona są spełnone tylko w pewnej klase ukłaów onesena. Nazywamy je necjalnym ukłaam onesena. Kyteum ukłau necjalnego: I zasaa jeżel F 0, to a 0. Jeżel stneje
Bardziej szczegółowoRUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.
RUCH OBROTOWY Można opsać ruch obrotowy ze stałym przyspeszenem ε poprzez analogę do ruchu postępowego jednostajne zmennego. Ruch postępowy a const. v v at s s v t at Ruch obrotowy const. t t t Dla ruchu
Bardziej szczegółowoOSCYLATOR HARMONICZNY
OSCYLTOR HRMONICZNY Dgania swobone oscylaoa haonicznego negia oencjalna sęŝysości Dgania łuione oscylaoa haonicznego Dgania wyuszone oscylaoa haonicznego Rezonans aliuowy Rezonans ocy Doboć ukłau gającego
Bardziej szczegółowo1 OPTOELEKTRONIKA VII PRAWA PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO. DETEKTORY TERMICZNE.
OOELEKONIK VII W OMIENIOWNI IŁ DOSKONLE ZNEGO. DEEKOY EMIZNE. l ćwczna:.srawzn rawa Stfana-Boltzmanna rawa owrotnych kwaratów..wyznaczn czułośc globalnj trmczngo tktora rolktryczngo. Os stanowska: Mol
Bardziej szczegółowoArytmetyka finansowa Wykład z dnia 30.04.2013
Arytmetyka fnansowa Wykła z na 30042013 Wesław Krakowak W tym rozzale bęzemy baać wartość aktualną rent pewnych, W szczególnośc, wartość obecną renty, a równeż wartość końcową Do wartośc końcowej renty
Bardziej szczegółowoOdpowiedź napięciowa detektora piroelektrycznego na pobudzenie krótkotrwałym impulsem promieniowania optycznego
Andrzj ODON Polchnka Poznańska, Insyu Elkrochnk Elkronk Przmysłowj do:1.15199/48.217.9.22 Odowdź naęcowa dkora rolkryczngo na obudzn krókorwałym mulsm romnowana oyczngo Srszczn. W arykul zarznowano os
Bardziej szczegółowoI. Elementy analizy matematycznej
WSTAWKA MATEMATYCZNA I. Elementy analzy matematycznej Pochodna funkcj f(x) Pochodna funkcj podaje nam prędkość zman funkcj: df f (x + x) f (x) f '(x) = = lm x 0 (1) dx x Pochodna funkcj podaje nam zarazem
Bardziej szczegółowoDyskretny proces Markowa
Procesy sochasyczne WYKŁAD 4 Dyskreny roces Markowa Rozarujemy roces sochasyczny X, w kórym aramer jes ciągły zwykle. Będziemy zakładać, że zbiór sanów jes co najwyżej rzeliczalny. Proces X, jes rocesem
Bardziej szczegółowoPODSTAWY TELEDETEKCJI-ćwiczenia rachunkowe
PODSTAWY TELEDETEKCJI-ćwiczenia rachunkowe Tema.eoy omiaru oległości i rękości raialnej. Zaanie. Na jakiej oległości znajuje się obiek, gy czas oóźnienia sygnałów wynosi:μs, ms, min O.50m, 50km, 9 9 0
Bardziej szczegółowoPobieranie próby. Rozkład χ 2
Graficzne przedsawianie próby Hisogram Esymaory przykład Próby z rozkładów cząskowych Próby ze skończonej populacji Próby z rozkładu normalnego Rozkład χ Pobieranie próby. Rozkład χ Posać i własności Znaczenie
Bardziej szczegółowoTensorowe. Wielkości fizyczne. Wielkości i Jednostki UŜywane w Elektryce Wielkość Fizyczna to właściwość fizyczna zjawisk lub obiektów,
Welkośc Jednosk UŜywane w Elekryce Welkość Fzyczna o właścwość fzyczna zjawsk lub obeków, Przykłady: W. f.: kórą moŝna zmerzyć. czas, długość, naęŝene pola elekrycznego, przenkalność elekryczna kryszałów.
Bardziej szczegółowo( ) ( ) ( τ) ( t) = 0
Obliczanie wraŝliwości w dziedzinie czasu... 1 OBLICZANIE WRAśLIWOŚCI W DZIEDZINIE CZASU Meoda układu dołączonego do obliczenia wraŝliwości układu dynamicznego w dziedzinie czasu. Wyznaczane będą zmiany
Bardziej szczegółowoZasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim
Zasada pędu i popędu, kręu i pokręu, energii i pracy oraz d Alembera bryły w ruchu posępowym, obroowym i płaskim Ruch posępowy bryły Pęd ciała w ruchu posępowym obliczamy, jak dla punku maerialnego, skupiając
Bardziej szczegółowoELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany
Wykład II ELEKTROCHEMIA Wykład II b Nadnapęce Równane Buttlera-Volmera Równana Tafela Równowaga dynamczna prąd wymany Jeśl układ jest rozwarty przez elektrolzer ne płyne prąd, to ne oznacza wcale, że na
Bardziej szczegółowo1.7 Zagadnienia szczegółowe związane z równaniem ruchu Moment bezwładności i moment zamachowy
.7 Zagadnna zczgółow zwązan z równan ruchu.7. ont bzwładnośc ont zaachowy Równan równowag ł dzałających na lnt ay d poazany na ry..8 będz ało potać: df a tąd lntarny ont dynaczny: d d ϑ d r * d d ϑ r d
Bardziej szczegółowo28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126
Problem Dirichleta, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126 28 maja, 2012 Funkcje harmoniczne Niech będzie operatorem Laplace a w
Bardziej szczegółowoGAL 80 zadań z liczb zespolonych
GAL 80 zadań z liczb zespolonych Postać algebraiczna liczby zespolonej 1 Sprowadź wyrażenia do postaci algebraicznej: (a) ( + i)(3 i) + ( + 31)(3 + 41), (b) (4 + 3i)(5 i) ( 6i), (5 + i)(7 6i) (c), 3 +
Bardziej szczegółowoRuch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.
Ruch płaski Ruchem płaskim nazywamy ruch, podczas kórego wszyskie punky ciała poruszają się w płaszczyznach równoległych do pewnej nieruchomej płaszczyzny, zwanej płaszczyzną kierującą. Punky bryły o jednakowych
Bardziej szczegółowoBudowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -
ermoynamika Pojęcia i zaganienia ostawowe: Buowa materii stany skuienia: gazy, ciecze, ciała stale Ois statystyczny wielka liczba cząstek - N A 6.0*0 at.(cz)/mol Ois termoynamiczny Pojęcie temeratury -
Bardziej szczegółowoPolitechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)
Poltchnka Wrocławska nstytut Maszyn, Napędów Pomarów Elktrycznych Matrał lustracyjny do przdmotu EEKTOTEHNKA (z. ) Prowadzący: Dr nż. Potr Zlńsk (-9, A0 p.408, tl. 30-3 9) Wrocław 004/5 PĄD ZMENNY Klasyfkacja
Bardziej szczegółowoWykład 2 Metoda Klasyczna część I
Tora Obwodów 2 Wykład 2 Moda Klasyczna część I Prowadzący: dr nż. Toasz Skorsk Insyu Podsaw lkrochnk lkrochnolog Wydzał lkryczny Polchnka Wrocławska D-1, 205/8 l: (071) 320 21 60 fax: (071) 320 20 06 al:
Bardziej szczegółowoSymulacja czasu ładowania zasobnika C.W.U
Por Prybyc Syulacja casu łaoaa asobka C.W. Syulacja casu łaoaa asobka C.W. Do cgo służy Progra: Progra służy o sybkgo okrśla casu łaoaa asobka C.W. ry ałożoych arukach brgoych aruk brgo fuj rogra użykok
Bardziej szczegółowoAlgorytmy numeryczne w Delphi. Ksiêga eksperta
IDZ DO PRZYK ADOWY ROZDZIA SPIS TREŒCI KALOG KSI EK KALOG ONLINE ZAMÓW DRUKOWANY KALOG Algorymy numryczn w Dlph Ksêga kspra Auorzy: Brnard Baron, Arur Pasrbk, Marcn Mac¹ k ISBN: 83-736-95-8 Forma: B5,
Bardziej szczegółowoNiezawodność elementu nienaprawialnego. nienaprawialnego. 1. Model niezawodnościowy elementu. 1. Model niezawodnościowy elementu
Niezawodność elemenu nienarawialnego. Model niezawodnościowy elemenu nienarawialnego. Niekóre rozkłady zmiennych losowych sosowane w oisie niezawodności elemenów 3. Funkcyjne i liczbowe charakerysyki niezawodności
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowoMechanika teoretyczna. Wykład 12
Mechanka eoreyczna Wykła L L m m & & L wzgl max L oraz werzeneloulle a W oróżnenu o rzesrzen konfguracyne kóra es f wymarowa rzesrzeń ołożeń oraz ęów zwana rzesrzeną fazową es f wymarowa. Pęy ołożena wysęuą
Bardziej szczegółowoobliczenie różnicy kwadratów odległości punktów po i przed odkształceniem - różniczka zupełna u i, j =1, 2, 3
TEORI STNU ODKSZTŁCENI. WEKTOR RZEMIESZCZENI x u r r ' ' x stan p defrmacj x stan przed defrmacją płżene pt. przed defrmacją ( r) ( x, x, x ) płżene pt. p defrmacj ( r ) ( x, x, x ) przemeszczene puntu
Bardziej szczegółowoZestaw zadań 7: Wyznaczniki. 1., (c), (h) (d), (f) (g), (i)
Zstaw zaań 7: Wyznaznk 1 (1) Olzyć wyznaznk następująyh arzy: 1 2 3 5 1 4 () 1 5 4 3 2 0 () 0 2 2 2 0 2 3 2 5 1 3 6 2 2 0 () (g) () a a a 1 ε ε2 ε 2 1 ε ε ε 2 1 () sn α os α 1 sn β os β 1 sn γ os γ 1 gz
Bardziej szczegółowoTeoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 7 [ ] ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Analiza częstotliwościowa dyskretnych sygnałów cyfrowych
ora Sygałów III ro Ioray Sosowaj Wyła Rozważy sończoy sygał () spróboway z częsolwoścą : Aalza częsolwoścowa ysrych sygałów cyrowych p óra js wa razy węsza o częsolwośc asyalj a. Oblczy jgo rasorację Fourra.
Bardziej szczegółowoPole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Bardziej szczegółowoPole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Bardziej szczegółowoWykład 4 Metoda Klasyczna część III
Teoria Obwodów Wykład 4 Meoda Klasyczna część III Prowadzący: dr inż. Tomasz Sikorski Insyu Podsaw Elekroechniki i Elekroechnologii Wydział Elekryczny Poliechnika Wrocławska D-, 5/8 el: (7) 3 6 fax: (7)
Bardziej szczegółowoWspółczynniki aktywności w roztworach elektrolitów
Współczynnk aktywnośc w roztworach elektroltów Ag(s) + ½ 2 (s) = Ag + (aq) + (aq) Standardowa molowa entalpa takej reakcj jest dana wzorem: H r Przypomnene! = H tw, Ag + + ( aq) Jest ona merzalna ma sens
Bardziej szczegółowof(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +
Różnczkowalność pocodne Ćwczene. Znaleźć pocodne cz astkowe funkcj f(x, y) = arctg x y. Rozw azane: Wdać, że funkcj f można napsać jako f(u(x, y)) gdze f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. Korzystaj ac z reg
Bardziej szczegółowoPole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Bardziej szczegółowoZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ
ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BYŁY SZTYWNEJ 1. Welkośc w uchu obotowym. Moment pędu moment sły 3. Zasada zachowana momentu pędu 4. uch obotowy były sztywnej względem ustalonej os -II
Bardziej szczegółowoI. Metoda Klasyczna. Podstawy Elektrotechniki - Stany nieustalone. Zadanie k.1 Wyznaczyć prąd i w na wyłączniku. R RI E
Podsawy lkohnk - Sany nsalon. Moda Klasyzna Zadan k. Wyznazyć pąd w na wyłąznk. w? kładay ównana na podsaw sha. ównan haakysyzn: w d d w w d d d d d d p p p w Zadan k. Znalźć aką hwlę zas x aby spłnony
Bardziej szczegółowoZaawansowane metody numeryczne
Wykład 9. jej modyfkacje. Oznaczena Będzemy rozpatrywać zagadnene rozwązana następującego układu n równań lnowych z n newadomym x 1... x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 +... + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x
Bardziej szczegółowoPARAMETRY ELEKTRYCZNE CYFROWYCH ELEMENTÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH
ARAMETRY ELEKTRYZNE YFROWYH ELEMENTÓW ÓŁRZEWODNIKOWYH SZYBKOŚĆ DZIAŁANIA wyrażona maksymalną częsolwoścą racy max MO OBIERANA WSÓŁZYNNIK DOBROI D OBIĄŻALNOŚĆ ELEMENTÓW N MAKSYMALNA LIZBA WEJŚĆ M ODORNOŚĆ
Bardziej szczegółowo5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim
5. Pocodna funkcj Defncja 5.1 Nec f: (a, b) R nec c (a, b). Jeśl stneje granca lm x c x c to nazywamy ją pocodną funkcj f w punkce c oznaczamy symbolem f (c) Twerdzene 5.1 Jeśl funkcja f: (a, b) R ma pocodną
Bardziej szczegółowoWYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VII Przekształcenie Fouriera.
7. Całka Fouriera w posaci rzeczywisej. Wykład VII Przekszałcenie Fouriera. Doychczas rozparywaliśmy szeregi Fouriera funkcji w ograniczonym przedziale [ l, l] lub [ ] Teraz pokażemy analogicznie przedsawienie
Bardziej szczegółowoWykłady z Hydrauliki- dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD 3
WYKŁAD 3 3.4. Postawowe prawa hyroynamiki W analizie problemów przepływów cieczy wykorzystuje się trzy postawowe prawa fizyki klasycznej: prawo zachowania masy, zachowania pęu i zachowania energii. W większości
Bardziej szczegółowo{ } ( ) p(t) = p(0)p(t) Dyskretne procesy Markowa. =,...,
Dyrn rocy Marowa. Rozarumy roc ochayczny, w órym aramr cągły zwyl. Będzmy załadać, ż zbór anów co nawyż rzlczalny. Proc, rocm Marowa, śl dowolngo n, dowolnych chwl czau <
Bardziej szczegółowoWykład Przemiany gazu idealnego
Wykład 4 2.6 Przmiany gazu idalngo Zmiana stanu gazu idalngo moż odbywać się rzy różnych warunkach narzuconych na odstawow aramtry oisując stan gazu. Ogólną rzmianę gazu rzy zmiani rzynajmnij dwóch aramtrów
Bardziej szczegółowo1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła
PODSAWY WYMIANY CIEPŁA. Postawowe pojęcia w wymianie ciepła Sposoby transportu ciepła: przewozenie konwekcja - swobona - wymuszona promieniowanie ransport ciepła w ciałach stałych obywa się na roze przewozenia.
Bardziej szczegółowor i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej
Dynamka ruchu obrotowego bryły sztywnej Bryła sztywna - zbór punktów materalnych (neskończene welu), których wzajemne położene ne zmena sę po wpływem załających sł F wyp R C O r m R F wyp C Śroek masy
Bardziej szczegółowoPODSTAWOWE MIERNIKI DYNAMIKI ZJAWISK
PODSTAWOWE MIERNIKI DYNAMIKI ZJAWISK Założena Nech oznacza ozom (warość) badanego zjawska (zmennej) w kolejnch momenach czasu T0, gdze T 0 0,1,..., n 1 oznacza worz szereg czasow. zbór numerów czasu. Cąg
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki
Polechnka Gańska Wyzał Elekroechnk Auomayk Kaera Inżyner Sysemów Serowana Posawy Auomayk Regulaory PID, rojekowane serowana PID Maerały omocncze o ćwczeń ermn 13 14 Oracowane: Kazmerz Duznkewcz, r hab.
Bardziej szczegółowoi j k Oprac. W. Salejda, L. Bujkiewicz, G.Harań, K. Kluczyk, M. Mulak, J. Szatkowski. Wrocław, 1 października 2015
WM-E; kier. MBM, lisa za. nr. p. (z kary przemiou): Rozwiązywanie zaań z zakresu: ransformacji ukłaów współrzęnych, rachunku wekorowego i różniczkowo-całkowego o kursu Fizyka.6, r. ak. 05/6; po koniec
Bardziej szczegółowoEKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 3 Funkcje produkcji 1 FUNKCJE PRODUKCJI. ANALIZA KOSZTÓW I KORZYŚCI SKALI. MINIMALIZACJA KOSZTÓW PRODUKCJI.
EONOMIA MENEDŻERSA Wykład 3 Funkcje rodukcj 1 FUNCJE PRODUCJI. ANAIZA OSZTÓW I ORZYŚCI SAI. MINIMAIZACJA OSZTÓW PRODUCJI. 1. FUNCJE PRODUCJI: JEDNO- I WIEOCZYNNIOWE Funkcja rodukcj określa zależność zdolnośc
Bardziej szczegółowoPodstawy teorii falek (Wavelets)
Podstawy teor falek (Wavelets) Ψ(). Transformaca Haara (97).. Przykład pewne metody zapsu obrazu Transformaca Haara Przykład zapsu obrazu -D Podstawy matematyczne transformac Algorytmy rozkładana funkc
Bardziej szczegółowoV. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA
46. ERMODYNAMIKA KLASYCZNA. ERMODYNAMIKA KLASYCZNA ermodynamka jako nauka powstała w XIX w. Prawa termodynamk są wynkem obserwacj welu rzeczywstych procesów- są to prawa fenomenologczne modelu rzeczywstośc..
Bardziej szczegółowoDYNAMIKA KONSTRUKCJI
10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 1 10. 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10.1. Wprowadzenie Ogólne równanie dynamiki zapisujemy w posaci: M d C d Kd =P (10.1) Zapis powyższy oznacza, że równanie musi być spełnione w każdej
Bardziej szczegółowoKO OF Szczecin:
XXXI OLIMPIADA FIZYCZNA (1981/198) Stopień III, zaanie teoretyczne T Źróło: Nazwa zaania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiay Fizycznej; Anrzej Kotlicki; Anrzej Naolny: Fizyka w Szkole, nr
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczenia z przedmiotu Optymalizacja Procesów Cieplnych. Temat: Optymalna grubość izolacji ściany budynku.
Inrucja do ćwczna z przdmou Opymalzacja Proców Cplnych ma: Opymalna grubość zolacj ścany budynu. Clm ćwczna j wyznaczn opymalnj grubośc warwy zolacyjnj ścany budynu op rując ę mnmalzacją ozów całowych.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie PA6. Badanie działania regulatora PID zaimplementowanego w sterowniku S firmy Siemens
INSYU AUOMAYKI ROBOYKI WYDZIAŁ MECHARONIKI PODSAWY AUOMAYKI - laboraorum Ćwczn PA6 Baan załana rgulaora PID zamlmnowango w srownu S7-200 frmy Smns Insrucja laboraoryjna Oracowan : r nż. Danua Holjo r nż.
Bardziej szczegółowoPOLE ELEKTROSTATYCZNE W PRÓŻNI - CD. Dipol charakteryzuje się przez podanie jego dipolowego momentu elektrycznego p (5.1)
POL LKTROTATYCZN W PRÓŻNI - CD Dio ktyczny q + q Dio ktyczny to ukła ównych co o watości unktowych łaunków ktycznych zciwngo znaku ozmiszczonych w stałj ogłości o sibi Dio chaaktyzuj się zz oani jgo ioowgo
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM ESBwT. Optymalizacja niezawodnościowa struktury elektronicznego systemu bezpieczeństwa
ZESPÓŁ LAORATORIÓW TELEMATYKI TRANSPORTU ZAKŁAD TELEKOMUNIKACJI W TRANSPORCIE WYDZIAŁ TRANSPORTU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ LAORATORIUM ESwT INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA nr Opymalizacja nizawodnościowa srukury
Bardziej szczegółowoCałka podwójna po prostokącie
Całka podwójna po prostokącie Rozważmy prostokąt = {(x, y) R : a x b, c y d}, gdzie a, b, c, d R, oraz funkcję dwóch zmiennych f : R ograniczoną w tym prostokącie. rostokąt dzielimy na n prostokątów i
Bardziej szczegółowoPrzekształcenie Laplace a i jego zastosowania
Przekzałcenie Laplace a i jego zaoowania Funkcje pecjalne i dyrybucje Funkcja koku jednokowego (nazywana również funkcją Heaviide a) ( ) gdy > gdy < ( ) gdy gdy > < ( ) ( ) f a e > < e a ( ) f f ( ) A
Bardziej szczegółowoPORÓWNANIE TEMPERATUR W HALI ZWIERZĄT WYZNACZONYCH NA PODSTAWIE BILANSU CIEPŁA OBLICZONEGO RÓśNYMI METODAMI
InŜynra Rolncza 6/005 Tadusz Głusk Katdra Mloracj Budownctwa Rolnczgo Akadma Rolncza w Lubln PORÓWNANIE TEMPERATUR W HALI ZWIERZĄT WYZNACZONYCH NA PODSTAWIE BILANSU CIEPŁA OBLICZONEGO RÓśNYMI METODAMI
Bardziej szczegółowoTERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA
TRMODYNAMIKA TCHNICZNA I CHMICZNA Część IV TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW FUGATYWNOŚCI I AKTYWNOŚCI a) Wrowadzene Potencjał chemczny - rzyomnene de G n na odstawe tego, że otencjał termodynamczny
Bardziej szczegółowoCechy szeregów czasowych
energecznch Cech szeregów czasowch Rozdział Modelowanie szeregów czasowch 7 proces deerminisczn proces kórego warość może bć preczjnie określona w dowolnm czasie =T+τ = a +b T T+τ czas = sin(ω) T T+τ czas
Bardziej szczegółowoMetody analizy obwodów
Metody analzy obwodów Metoda praw Krchhoffa, która jest podstawą dla pozostałych metod Metoda transfguracj, oparte na przekształcenach analzowanego obwodu na obwód równoważny Metoda superpozycj Metoda
Bardziej szczegółowoR n. i stopa procentowa okresu bazowego, P wartość początkowa renty, F wartość końcowa renty. R(1 )
Maeayka fasowa ubezpeczeowa Ćwczea 4 IE, I rok SS Tea: achuek re oęce rey Warość począkowa końcowa rey ey o sałych raach ea o zeych raach ea uogóoa osawowe poęca rachuku re ea es o cąg płaośc okoywaych
Bardziej szczegółowoOGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII
WYKŁAD 8 OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII E E0 sn( ωt kx) ; k π ; ω πν ; λ T ν E (m c 4 p c ) / E +, dla fotonu m 0 p c p hk Rozkład energ w stane równowag: ROZKŁAD BOLTZMANA!!!!! P(E) e E / kt N E N E/
Bardziej szczegółowoKwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego
Efekt Comptona. Kwantowa natura promenowana elektromagnetycznego Zadane 1. Foton jest rozpraszany na swobodnym elektrone. Wyznaczyć zmanę długośc fal fotonu w wynku rozproszena. Poneważ układ foton swobodny
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 11 OPTYMALIZACJA NIEZAWODNOŚCIOWA STRUKTURY ELEKTRONICZNEGO SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA
ĆWICZENIE OPTYMALIZACJA NIEZAWODNOŚCIOWA STUKTUY ELEKTONICZNEGO SYSTEMU EZPIECZEŃSTWA Cl ćwicznia: zapoznani z analizą nizawodnościowo-ksploaacyjną lkronicznych sysmów bzpiczńswa; wyznaczni wybranych wskaźników
Bardziej szczegółowoWYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione
YKŁD FIZYKIIIB Drgania łumione (gasnące, zanikające). F siła łumienia; r F r b& b współczynnik łumienia [ Nm s] m & F m & && & k m b m F r k b& opis różnych zjawisk izycznych Niech Ce p p p p 4 ± Trzy
Bardziej szczegółowo) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4
Zadane. Nech ( X, Y ),( X, Y ), K,( X, Y n n ) będą nezależnym zmennym losowym o tym samym rozkładze normalnym z następującym parametram: neznaną wartoścą oczekwaną EX = EY = m, warancją VarX = VarY =
Bardziej szczegółowo= σ σ. 5. CML Capital Market Line, Rynkowa Linia Kapitału
5 CML Catal Market Lne, ynkowa Lna Katału Zbór ortolo o nalny odchylenu standardowy zbór eektywny ozważy ortolo złożone ze wszystkch aktywów stnejących na rynku Załóży, że jest ch N A * P H P Q P 3 * B
Bardziej szczegółowoZaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analza zagadneń różnczkowych 1. Układy równań lnowych P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letn 2006/07 Podstawowe fakty Równane Ax = b, x,
Bardziej szczegółowoLaboratorium z Podstaw Automatyki. Laboratorium nr 4. Działanie układu automatycznej regulacji. Rodzaje regulatorów.
. Cele ćwczena Laboratorum nr 4 Dzałane ukłau automatycznej regulacj. ozaje regulatorów. zaoznane sę z buową załanem ukłau regulacj, zaoznane sę z różnym strukturam regulatorów, obór arametrów regulatorów
Bardziej szczegółowok m b m Drgania tłumionet β ω0 k m Drgania mechaniczne tłumione i wymuszone Przypadki szczególne
Wyład II Drgana chanczn łuon wyuzon równana ruchu w obcnośc łuna wyuzna oraz ch rozwązana logaryczny drn łuna rzonan chanczny jgo przyłady wzro apludy drgań wyuzonych wahadła przężon aarofy Drgana łuon
Bardziej szczegółowoWspółczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!
Współczynnk aktywnośc w roztworach elektroltów Ag(s) ½ (s) Ag (aq) (aq) Standardowa molowa entalpa takej reakcj jest dana wzorem: H H H r Przypomnene! tw, Ag ( aq) tw, ( aq) Jest ona merzalna ma sens fzyczny.
Bardziej szczegółowoSzeregi czasowe, modele DL i ADL, przyczynowość, integracja
Szereg czasowe, modele DL ADL, rzyczyowość, egracja Szereg czasowy, o cąg realzacj zmeej losowej, owedzmy y, w kolejych okresach czasu: { y } T, co rówoważe możemy zasać: = 1 y = { y1, y,..., y T }. Najogólej
Bardziej szczegółowoRównanie Schrödingera
Równanie Schrödingera Maciej J. Mrowiński 29 lutego 2012 Zadanie RS1 Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki w chwili t = 0 ma następującą postać: A(a Ψ(x,0) = 2 x 2 ) gdy x [ a,a] 0 gdy x / [ a,a]
Bardziej szczegółowoProjekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE
Inormatyka Podstawy Programowana 06/07 Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE 6. Równana algebraczne. Poszukujemy rozwązana, czyl chcemy określć perwastk rzeczywste równana:
Bardziej szczegółowo2. Wprowadzenie. Obiekt
POLITECHNIKA WARSZAWSKA Insyu Elekroenergeyki, Zakład Elekrowni i Gospodarki Elekroenergeycznej Bezpieczeńswo elekroenergeyczne i niezawodność zasilania laoraorium opracował: prof. dr ha. inż. Józef Paska,
Bardziej szczegółowo